rozproszyć

См. также в других словарях:

• rozproszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozpraszać (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozproszyć — → rozpraszać …   Słownik języka polskiego

• rozejść się — dk XI, rozejść sięjdę się, rozejść sięjdziesz się, rozejdź się, rozszedł się, rozeszła się, rozszedłszy się rozchodzić się ndk VIa, rozejść siędzę się, rozejść siędzisz się, rozejść sięchodź się, rozejść siędził się 1. «o grupie: pójść, udać się… …   Słownik języka polskiego

• porozpraszać — dk I, porozpraszaćam, porozpraszaćasz, porozpraszaćają, porozpraszaćaj, porozpraszaćał, porozpraszaćany «wiele czegoś (stopniowo) rozproszyć, rozpędzić w różne strony; porozganiać, porozpędzać» Porozpraszać wojska nieprzyjacielskie. Wiatr… …   Słownik języka polskiego

• rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… …   Słownik języka polskiego

• rozsypać — dk IX, rozsypaćpię, rozsypaćpiesz, rozsypaćsyp, rozsypaćał, rozsypaćany rozsypywać ndk VIIIa, rozsypaćpuję, rozsypaćpujesz, rozsypaćpuj, rozsypaćywał, rozsypaćywany 1. «sypiąc rozrzucić coś; rozproszyć coś na jakiejś przestrzeni; rozrzucić coś… …   Słownik języka polskiego

• obawa — ż IV, CMs. obawawie; lm D. obaw «stan, uczucie niepewności, niepokoju co do skutku, następstw czegoś; strach, lęk» Lekka, poważna, uzasadniona, bezpodstawna obawa. Mieć, żywić obawy. Budzić, rozproszyć obawy. Żyć w obawie czegoś …   Słownik języka polskiego

• porozganiać — dk I, porozganiaćam, porozganiaćasz, porozganiaćają, porozganiaćaj, porozganiaćał, porozganiaćany «w odniesieniu do większej liczby kogoś, czegoś: rozpędzić, rozproszyć w różne miejsca, w różne strony; rozegnać, porozpędzać» Pies porozganiał owce …   Słownik języka polskiego

• porozlatywać się — dk VIIIa, porozlatywać siętuje się, porozlatywać sięywał się 1. «o większej liczbie osób, zwierząt, ptaków: odlecieć, odbiec (kolejno) w różne strony; rozproszyć się, porozbiegać się» Dzieci porozlatywały się po boisku. 2. «o większej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• porozsypywać — dk VIIIa, porozsypywaćpuję, porozsypywaćpujesz, porozsypywaćpuj, porozsypywaćywał, porozsypywaćywany 1. «wiele czegoś rozsypać, rozproszyć, rozrzucić na jakiejś przestrzeni; rozsypać coś w wielu miejscach» Porozsypywać świeżą ziemię na klombach.… …   Słownik języka polskiego

• pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego