rozeznanie

См. также в других словарях:

• rozeznanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. rozeznać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajomość jakiegoś przedmiotu; orientacja w czymś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozeznanie — n I 1. rzecz. od rozeznać. 2. blm «znajomość przedmiotu, zagadnienia, orientacja w jakiejś dziedzinie» Dobre, rzeczowe, słabe rozeznanie. Stracić, zdobyć rozeznanie w czymś. Nie miał żadnego rozeznania w sytuacji …   Słownik języka polskiego

• jasność — Mieć jasność czegoś, w czymś, co do czegoś «mieć całkowite rozeznanie w jakiejś sprawie, sytuacji, nie mieć wątpliwości»: Tylko nieznaczna część zjawisk życia codziennego należy do kręgu naszych własnych, bezpośrednich doświadczeń i możemy mieć… …   Słownik frazeologiczny

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… …   Słownik języka polskiego

• orientować — ndk IV, orientowaćtuję, orientowaćtujesz, orientowaćtuj, orientowaćował, orientowaćowany «informować o czymś, pomagać w zrozumieniu czegoś; ułatwiać rozeznanie się w terenie» Komunikaty orientujące co do stanu pogody. Znaki orientujące w terenie …   Słownik języka polskiego

• pomiarkowanie — n I 1. rzecz. od pomiarkować. 2. przestarz. «umiejętność utrzymania czegoś we właściwych granicach, nienadużywanie czegoś; powściągliwość, umiar» Pomiarkowanie w jedzeniu i piciu. 3. daw. «rozeznanie, ocena, zdanie» Sprawa, na moje pomiarkowanie …   Słownik języka polskiego

• zorientować — dk IV, zorientowaćtuję, zorientowaćtujesz, zorientowaćtuj, zorientowaćował, zorientowaćowany 1. «poinformować kogoś o czymś, pomóc w zrozumieniu czegoś, ułatwić rozeznanie w czymś» Zorientować kogoś w sytuacji. Komunikat zorientował turystów co… …   Słownik języka polskiego

• bliski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, bliskiscy, bliższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: usytuowany w relatywnie niewielkiej odległości (od czegoś lub kogoś; od obiektu, o którym się mówi a.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• blisko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. bliżej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: w relatywnie niewielkiej odległości; niedaleko (od miejsca zajmowanego przez mówiącego a. piszącego, od miejsca, o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• całokształt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. całokształtłcie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wzięte razem, traktowane jako uporządkowana całość, wszystkie możliwe elementy, formy, aspekty, uwarunkowania itp. czegoś; także układ rozpatrywany ze wszystkich… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień