-
1 crēscō
crēscō crēvī, crētus, ere, inch. [1 CER-], to come into being, spring up: crescit seges, O.—P. perf., with abl, arisen, descended, born, produced (poet.): mortali semine, O.: Alcanore, V.: ab origine eādem, O.: Troiano a sanguine, V.—To rise, grow, grow up, thrive, increase, swell, enlarge: ut (ostrea) cum lunā pariter crescant: (caulis) crevit in agris, H.: cresce, puer, O.: Liger ex nivibus creverat, was swollen, Cs.: in frondem crines, to grow into, O.: manūs in unguīs, O.: Cresceret in <*>entrem cucumis, swell, V.: Crescit hydrops, H.: <*>t clivo crevisse putes, O.: non mihi crevisse amicos, increased in number: crescentīs abstulit annos, i. e. her prime, O.—Fig., to grow, increase, be enlarged, be strengthened: plagae crescunt, T.: hostium opes animique: vires, L.: vim crescere victis, V.: (rem) maximis auctibus crescere, L.: primo pecuniae, deinde imperi cupido, S.: inopia omnium, L.: crescetis, amores, V.: Crescit amor nummi, Iu.: usque ego posterā Crescam laude recens, H.: Crescit velut arbor Fama Marcelli, H.: crescente vento, Ct.: Aspera crescit hiems, O.— To rise, be promoted, prosper, become great, attain honor: ex quibus possem crescere: laboribus pubes crevit, in glory, H.: de multis, at the expense of: dignitate, gratiā, N.: ex nostro maerore, to take courage, O.: date crescendi copiam (iis) qui, etc., T.: crescendi in curiā occasio, L.* * *crescere, crevi, cretus V INTRANScome forth/to be; arise/spring (from); be born; become visible/great; grow (up); thrive, increase (size/number/honor), multiply; ascend; attain, be promoted -
2 novitās
novitās ātis, f [novus], newness, novelty: rei novitas: regni, V.: grata, H.: dulcis, O.: anni, i. e. the spring, O.— Plur: novitates, new acquaintances. —Rareness, strangeness, unusualness: sceleris atque periculi, S.: pugnae, Cs.: decretorum: Adiuta est novitas numine nostra dei, novel attempt, O.: in novitate fama antecedit, rumor anticipates an unexpected event, Cs.— Newness of rank, low origin: mea, C., S.: novitati invidere, i. e. an upstart.* * *newness; strangeness/novelty/unusualness/rarity; unfamilarity; freshness; restored state (as new); being new appointed/promoted; surprise; modern times -
3 ōrnō
ōrnō āvī, ātus, āre, to fit out, furnish, provide, supply, equip, get ready, prepare: fugam, T.: quos ornaverat armis, V.: classīs, fit out: classis ornandae causā, L.: consulum provincias ornatas esse, i. e. the governors setting out for their provinces: uva Et nux ornabat mensas, H.—To ornament, adorn, embellish, deck, set off: Italiam ornare quam domum suam maluit: scuta ad forum ornandum, L.: cornua sertis, V.: capillos, O.: caput foliis ornatus, V.—Fig., to adorn, decorate, set off, commend, praise, extol, honor, dignify, distinguish: magnificentius ornare quae vellet: civitatem omnibus rebus, Cs.: me laudibus: eum ornasti, have promoted: hederā poëtam, V.: ornatus esses ex tuis virtutibus, would have been rewarded, T.* * *ornare, ornavi, ornatus Vequip; dress; decorate, honor; furnish, adorn, garnish, trim -
4 trādūoō or trānsdūoō
trādūoō or trānsdūoō (imper. trādūce, T.), dūxī, ductus, ere [trans+duco], to lead across, bring through, conduct across, carry over: exercitum e Galliā in Ligures, L.: cohortes ad se in castra, Cs.: tua pompa Eo traducenda est, must be carried over to him, T.: victimas in triumpho, parade, L.: iussit equum traducere, i. e. to ride on (as having passed the inspection): multitudinem hominum trans Rhenum in Galliam, Cs.: terror traducti silvam Ciminiam exercitūs, L.—Of streams, to lead across, convey across, transport over: flumen subito accrevit, et eā re traduci non potuerunt: pontem faciundum curat, atque ita exercitum transducit, Cs.: flumen Axonam exercitum transducere maturavit, Cs.: copias flumen traduxit, L.: raptim traducto exercitu Iberum, L.—Fig., to lead over, transfer, remove, turn: iudicum animos a severitate ad risum traducere: Post partum cura in vitulos traducitur omnis, V.: centuriones ex inferioribus ordinibus in superiores ordines erant transducti, promoted, Cs.— To bring over, draw over, convert: hominem ad optimates: me ad suam sententiam.— To lead in parade, make a show of, expose, dishonor, disgrace, degrade, traduce: an non sensistis... vestras coniuges traductos per ora hominum? L.: Squalentīs traducit avos, Iu.— To make public, exhibit, parade, display, proclaim, spread abroad: lorica, in quā se traducebat Ulixem ancipitem, Iu.—Of time, to lead, spend, pass: otiosam aetatem sine ullo labore: quā ratione nobis traducendum sit hoc tempus: leniter aevum, H.: summā abstinentiā munus, i. e. to administer. -
5 cornicularius
adjutant/aide (officer's); (given the corniculum/promoted); assistant/secretary -
6 cornucularius
adjutant/aide (officer's); (given the corniculum/promoted); assistant/secretary -
7 Promoveatur ut amoveatur
-
8 alo
ălo, ălŭi, altum, and ălĭtum, 3, v. a. (the ante-class. and class. form of the part. perf. from Plautus until after Livy is altus (in Cic. four times); alitus seems to have been first used in the post-Aug. per. to distinguish it from altus, the adj. Altus is found in Plaut. Rud. 3, 4, 36; Varr. ap. Non. 237, 15; Cic. Planc. 33, 81; id. Brut. 10, 39; id. N. D. 2, 46, 118; id. Fam. 6, 1; Sall. J. 63, 3;I.on the contrary, alitus,
Liv. 30, 28; Curt. 8, 10, 8; Val. Max. 3, 4, 4; 5, 4, 7; 7, 4, 1; 9, 3, 8; Sen. Contr. 3, praef. 10; Just. 44, 4, 12; Dig. 27, 3, 1; cf. Prisc. 897; Diom. 371; Charis. 220 P.; Wund. ad Cic. Planc. p. 201) [cf.: an-altos = insatiable, alsos = growth (of wood), 1. ad-oleo, ad-olesco, elementum; Goth. alan = to bring up; Germ. alt = old; Engl. old, eld, elder, and alderman], to feed, to nourish, support, sustain, maintain (in gen. without designating the means, while nutrire denotes sustenance by animal food; cf. Herz. ad Caes. B. G. 1, 18; 7, 32; Doed. Syn. II. p. 99).Lit.:II.quem ego nefrendem alui, Liv. And. ap. Fest. s. v. nefrendes, p. 163 Müll. (Trag. Rel. p. 5 Rib.): Athenis natus altusque,
Plaut. Rud. 3, 4, 36:alebat eos,
Vulg. Gen. 47, 12:esurientes alebat,
ib. Tob. 1, 20.—With natus, educatus, or a similar word, several times: Alui, educavi, Att. ap. Non. 422, 14 (Trag. Rel. p. 150 Rib.):cum Hannibale alto atque educato inter arma,
Liv. 30, 28 (cf. II. infra):aut equos Alere aut canes ad venandum,
Ter. And. 1, 1, 30; id. Hec. 4, 4, 49:alere nolunt hominem edacem,
id. Phorm. 2, 2, 21:quoniam cibus auget corpus alitque,
Lucr. 1, 859; 5, 221 al.:quae etiam aleret adulescentes,
Cic. Cael. 38:milites,
id. Verr. 5, 80:nautas,
id. ib. 5, 87:exercitum,
id. Deiot. 24:magnum numerum equitatus,
Caes. B. G. 1, 18:cum agellus eum non satis aleret,
Cic. N. D. 1, 26, 72; so Nep. Phoc. 1, 4:locus ille, ubi altus aut doctus est,
Cic. Planc. 33, 81:quibus animantes aluntur,
id. N. D. 2, 19:(animus) aletur et sustentabitur isdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur,
id. Tusc. 1, 19, 43 al.:latrociniis se suosque alebat,
Caes. B. G. 8, 47; 1, 18:quos manus aut lingua perjurio aut sanguine civili alebat,
Sall. C. 14, 3; cf. Kritz ad Sall. C. 37, 3; Nep. Arist. 3 fin.:ut nepotem elephantos alere prohiberet,
Cic. Phil. 9, 4:canes,
id. Sex. Rosc. 56:quod alerentur regiones eorum ab illo,
Vulg. Act. 12, 20:velut amnis imbres Quem super notas aluere ripas,
have swollen, Hor. C. 4, 2, 5:rhombos aequora alebant,
id. S. 2, 2, 48 al.; Ov. M. 9, 339; 3, 411; and in a paradoxical phrase: infelix minuendo corpus alebat, and sustained his body by consuming it, i. e. nourished himself by his own flesh, id. ib. 8, 878 al.—Hence in pass. with the abl. = vesci, to be nourished or sustained with or by something, to live or feed upon:panico vetere atque hordeo corrupto omnes alebantur,
Caes. B. C. 2, 22:quia viperinis carnibus alantur,
Plin. 7, 2, 2, § 27:locustis eos ali, etc.,
id. 7, 2, 2, § 29:hoc cibo aliti sunt,
Vulg. Exod. 16, 35.—Fig., to nourish, cherish, promote, increase, strengthen:honos alit artes,
Cic. Tusc. 1, 2, 4:in eā ipsā urbe, in quā et nata et alta sit eloquentia,
id. Brut. 10, 39:hominis mens alitur discendo et cogitando,
id. Off. 1, 30:haec studia adulescentiam alunt,
id. Arch. 7, 16; cf.Ochsn. Eclog. 134 al.: civitas, quam ipse semper aluisset,
i. e. whose prosperity he had always promoted, Caes. B. G. 7, 33:vires,
id. ib. 4, 1:nolo meis impensis illorum ali augerique luxuriam,
Nep. Phoc. 1 fin.:alere morbum,
id. Att. 21 fin.:insita hominibus libido alendi de industriā rumores,
Liv. 28, 24:regina Vulnus alit venis,
Verg. A. 4, 2:divitiis alitur luxuriosus amor,
Ov. R. Am. 746:alitur diutius controversia,
Caes. B. G. 7, 32:quid alat formetque poëtam,
Hor. A. P. 307 al. —Hence, altus, a, um. -
9 beneficiarii
bĕnĕfĭcĭārĭus, a, um, adj. [beneficium], pertaining to a favor.I.As adj. only once:II.res,
Sen. Ep. 90, 2.—Freq. subst.: bĕnĕfĭcĭārĭi, ōrum, m.; in milit. lang., soldiers who, through the favor of their commander, were exempt from menial offices (throwing up intrenchments, procuring wood and water, foraging, etc.), free or privileged soldiers: beneficiarii dicebantur milites, qui vacabant muneris beneficio;e contrario munifices vocabantur, qui non vacabant, sed munus reipublicae faciebant,
Fest. p. 27; cf.Comm. p. 347: beneficiarii superiorum exercituum,
Caes. B. C. 3, 88. Such beneficiarii were usually in attendance upon their commanders, and were promoted by them to office: Benephikialioi hoi epi therapeiai tôn Magistratôn tetagmenoi, Gloss.:beneficiarii ab eo appellati quod promoventur beneficio tribunorum,
Veg. Mil. 2, 7; Caes. B. C. 1, 75; Plin. Ep. 10, 21 (32); 10, 27 (36); Inscr. Orell. 192; 929; 1394 et saep. -
10 beneficiarius
bĕnĕfĭcĭārĭus, a, um, adj. [beneficium], pertaining to a favor.I.As adj. only once:II.res,
Sen. Ep. 90, 2.—Freq. subst.: bĕnĕfĭcĭārĭi, ōrum, m.; in milit. lang., soldiers who, through the favor of their commander, were exempt from menial offices (throwing up intrenchments, procuring wood and water, foraging, etc.), free or privileged soldiers: beneficiarii dicebantur milites, qui vacabant muneris beneficio;e contrario munifices vocabantur, qui non vacabant, sed munus reipublicae faciebant,
Fest. p. 27; cf.Comm. p. 347: beneficiarii superiorum exercituum,
Caes. B. C. 3, 88. Such beneficiarii were usually in attendance upon their commanders, and were promoted by them to office: Benephikialioi hoi epi therapeiai tôn Magistratôn tetagmenoi, Gloss.:beneficiarii ab eo appellati quod promoventur beneficio tribunorum,
Veg. Mil. 2, 7; Caes. B. C. 1, 75; Plin. Ep. 10, 21 (32); 10, 27 (36); Inscr. Orell. 192; 929; 1394 et saep. -
11 beneficium
bĕnĕfĭcĭum (better than bĕnĭfĭcĭ-um), ii, n. [beneficus].I.A benefaction, kindness, favor, benefit, service, euergetêma (sunt qui ita distinguunt, quaedam beneficia esse, quaedam officia, quaedam ministeria. Beneficium esse, quod alienus det:A.alienus est, qui potuit sine reprehensione cessare: officium esse filii, uxoris et earum personarum, quas necessitudo suscitat et ferre opem jubet: ministerium esse servi, quem condicio sua eo loco posuit, ut nihil eorum, quae praestat, imputet superiori,
Sen. Ben.3, 18, 1);—(in prose freq.; in poetry, for metrical reasons, only in play-writers; most freq. in Ter.).In gen.:B.nullum beneficium esse duco id, quod, quoi facias, non placet,
Plaut. Trin. 3, 2, 12:beneficium accipere,
Ter. Ad. 2, 3, 1:pro maleficio beneficium reddere,
id. Phorm. 2, 2, 22:immemor beneficii,
id. And. 1, 1, 17:cupio aliquos parere amicos beneficio meo,
id. Eun. 1, 2, 69:beneficium verbis initum re comprobare,
id. And. 5, 1, 5:nec enim si tuam ob causam cuiquam commodes, beneficium illud habendum est, sed feneratio,
Cic. Fin. 2, 35, 117; id. Off. 2. 20, 70:beneficio adligari: beneficio victus esse,
Cic. Planc. 33, 81; cf.:Jugurtham beneficiis vincere,
Sall. J. 9, 3:collocare,
Cic. Off. 1, 15, 49 al.; 2, 20, 69:dare,
id. ib. 1, 15, 48; id. Fam. 13, 8, 3' deferre, id. Off. 1, 15, 49: conferre in aliquem, [p. 232] id. ib. 1, 14, 45: quia magna mihi debebat beneficia, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 1:in republicā multo praestat benefici quam malefici immemorem esse,
Sall. J. 31, 28:senatus et populus Romanus benefici et injuriae memor esse solet,
id. ib. 104, 5; Petr. 126, 4:in iis (hominibus) beneficio ac maleficio abstineri aecum censent,
Liv. 5, 3, 8:immortali memoriā retinere beneficia,
Nep. Att. 11, 5 al. —Of the favor of the people in giving their vote:quidquid hoc beneficio populi Romani atque hac potestate praetoriā possum,
Cic. Imp. Pomp. 24, 69, and 71.—Esp.1.Beneficio, through favor, by the help, aid, support, mediation:(β).beneficio tuo salvus,
thanks to you, Cic. Fam. 11, 22, 1; 13, 35, 1:nostri consulatūs beneficio,
by means of, id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 6:servari beneficio Caesaris,
Vell. 2, 71, 1:hoc beneficio,
by this means, Ter. Heaut. 2, 4, 14:sortium beneficio,
by the lucky turn of, Caes. B. G. 1, 53 Herz.:longissimae aetatis,
Quint. 3, 1, 9:ingenii,
id. 2, 11, 2; 5, 10, 121:eloquentiae,
Tac. Or. 8 al.; cf.: fortunae beneficium, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.—In gen., by the agency of:2.quod beneficio ejus contingit,
Dig. 39, 2, 40, § 1:beneficio furis,
ib. 47, 2, 46 pr.—Alicujus beneficii facere (habere, etc.), to make dependent on one ' s bounty or favor (post-Aug.):II.commeatus a senatu peti solitos benefici sui fecit,
Suet. Claud. 23:ut munus imperii beneficii sui faceret,
Just. 13, 4, 9; cf.:adeo quidem dominis servi beneficia possunt dare, ut ipsos saepe beneficii sui fecerint,
Sen. Ben. 3, 18, 4:sed nihil habebimus nisi beneficii alieni?
Quint. 10, 4, 6.—Transf. to political life.A.A distinction, support, favor, promotion (esp. freq. after the Aug. per.):2.coöptatio collegiorum ad populi beneficium transferebatur,
Cic. Lael. 25, 96; id. Phil. 2, 36, 91:quibus omnia populi Romani beneficia dormientibus deferuntur,
id. Verr. 2, 5, 70, § 180:in beneficiis ad aerarium delatus,
among those recommended to favor, id. Arch. 5, 11 Halm. ad loc.; id. Fam. 7, 5, 3:cum suo magno beneficio esset,
under great obligation to his recommendation, id. Phil. 8, 6 Wernsd.; Flor. 4, 2, 92; cf. Suet. Tit. 8.—So,Esp. freq. of military promotions (whence beneficiarius, q. v.):B.quod scribis de beneficiis, scito a me et tribunos militaris et praefectos... delatos esse,
Cic. Fam. 5, 20, 7:ut tribuni militum... quae antea dictatorum et consulum ferme fuerant beneficia,
Liv. 9, 30, 3:beneficia gratuita esse populi Romani,
id. 45, 42, 11; Hirt. B. Afr. 54, 5:per beneficia Nymphidii,
promoted, advanced through the favor of Nymphidius, Tac. H. 1, 25; 4, 48 Lips.:beneficii sui centuriones,
i. e. his creatures, Suet. Tib. 12:Liber beneficiorum or Beneficium,
the book in which the public lands that were bestowed were designated, Hyg. Limit. Const. p. 193 Goes.; Arcad. ib. p. 260.—So, SERVVS. A. COMMENTARIIS. BENEFICIORVM., Inscr. Grut. 578, 1.—A privilege, right (post-Aug.):C.anulorum,
Dig. 48, 7, 42:religionis,
ib. 3, 3, 18:militaris,
ib. 29, 1, 3.—Hence, liberorum, a release from the office of judge, received in consequence of having a certain number of children, Suet. Claud. 15; Dig. 49, 8, 1, § 2.—Personified, as a god:duos omnino (deos credere), Poenam et Beneficium,
Plin. 2, 7, 5, § 14. -
12 benificium
bĕnĕfĭcĭum (better than bĕnĭfĭcĭ-um), ii, n. [beneficus].I.A benefaction, kindness, favor, benefit, service, euergetêma (sunt qui ita distinguunt, quaedam beneficia esse, quaedam officia, quaedam ministeria. Beneficium esse, quod alienus det:A.alienus est, qui potuit sine reprehensione cessare: officium esse filii, uxoris et earum personarum, quas necessitudo suscitat et ferre opem jubet: ministerium esse servi, quem condicio sua eo loco posuit, ut nihil eorum, quae praestat, imputet superiori,
Sen. Ben.3, 18, 1);—(in prose freq.; in poetry, for metrical reasons, only in play-writers; most freq. in Ter.).In gen.:B.nullum beneficium esse duco id, quod, quoi facias, non placet,
Plaut. Trin. 3, 2, 12:beneficium accipere,
Ter. Ad. 2, 3, 1:pro maleficio beneficium reddere,
id. Phorm. 2, 2, 22:immemor beneficii,
id. And. 1, 1, 17:cupio aliquos parere amicos beneficio meo,
id. Eun. 1, 2, 69:beneficium verbis initum re comprobare,
id. And. 5, 1, 5:nec enim si tuam ob causam cuiquam commodes, beneficium illud habendum est, sed feneratio,
Cic. Fin. 2, 35, 117; id. Off. 2. 20, 70:beneficio adligari: beneficio victus esse,
Cic. Planc. 33, 81; cf.:Jugurtham beneficiis vincere,
Sall. J. 9, 3:collocare,
Cic. Off. 1, 15, 49 al.; 2, 20, 69:dare,
id. ib. 1, 15, 48; id. Fam. 13, 8, 3' deferre, id. Off. 1, 15, 49: conferre in aliquem, [p. 232] id. ib. 1, 14, 45: quia magna mihi debebat beneficia, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 1:in republicā multo praestat benefici quam malefici immemorem esse,
Sall. J. 31, 28:senatus et populus Romanus benefici et injuriae memor esse solet,
id. ib. 104, 5; Petr. 126, 4:in iis (hominibus) beneficio ac maleficio abstineri aecum censent,
Liv. 5, 3, 8:immortali memoriā retinere beneficia,
Nep. Att. 11, 5 al. —Of the favor of the people in giving their vote:quidquid hoc beneficio populi Romani atque hac potestate praetoriā possum,
Cic. Imp. Pomp. 24, 69, and 71.—Esp.1.Beneficio, through favor, by the help, aid, support, mediation:(β).beneficio tuo salvus,
thanks to you, Cic. Fam. 11, 22, 1; 13, 35, 1:nostri consulatūs beneficio,
by means of, id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 6:servari beneficio Caesaris,
Vell. 2, 71, 1:hoc beneficio,
by this means, Ter. Heaut. 2, 4, 14:sortium beneficio,
by the lucky turn of, Caes. B. G. 1, 53 Herz.:longissimae aetatis,
Quint. 3, 1, 9:ingenii,
id. 2, 11, 2; 5, 10, 121:eloquentiae,
Tac. Or. 8 al.; cf.: fortunae beneficium, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.—In gen., by the agency of:2.quod beneficio ejus contingit,
Dig. 39, 2, 40, § 1:beneficio furis,
ib. 47, 2, 46 pr.—Alicujus beneficii facere (habere, etc.), to make dependent on one ' s bounty or favor (post-Aug.):II.commeatus a senatu peti solitos benefici sui fecit,
Suet. Claud. 23:ut munus imperii beneficii sui faceret,
Just. 13, 4, 9; cf.:adeo quidem dominis servi beneficia possunt dare, ut ipsos saepe beneficii sui fecerint,
Sen. Ben. 3, 18, 4:sed nihil habebimus nisi beneficii alieni?
Quint. 10, 4, 6.—Transf. to political life.A.A distinction, support, favor, promotion (esp. freq. after the Aug. per.):2.coöptatio collegiorum ad populi beneficium transferebatur,
Cic. Lael. 25, 96; id. Phil. 2, 36, 91:quibus omnia populi Romani beneficia dormientibus deferuntur,
id. Verr. 2, 5, 70, § 180:in beneficiis ad aerarium delatus,
among those recommended to favor, id. Arch. 5, 11 Halm. ad loc.; id. Fam. 7, 5, 3:cum suo magno beneficio esset,
under great obligation to his recommendation, id. Phil. 8, 6 Wernsd.; Flor. 4, 2, 92; cf. Suet. Tit. 8.—So,Esp. freq. of military promotions (whence beneficiarius, q. v.):B.quod scribis de beneficiis, scito a me et tribunos militaris et praefectos... delatos esse,
Cic. Fam. 5, 20, 7:ut tribuni militum... quae antea dictatorum et consulum ferme fuerant beneficia,
Liv. 9, 30, 3:beneficia gratuita esse populi Romani,
id. 45, 42, 11; Hirt. B. Afr. 54, 5:per beneficia Nymphidii,
promoted, advanced through the favor of Nymphidius, Tac. H. 1, 25; 4, 48 Lips.:beneficii sui centuriones,
i. e. his creatures, Suet. Tib. 12:Liber beneficiorum or Beneficium,
the book in which the public lands that were bestowed were designated, Hyg. Limit. Const. p. 193 Goes.; Arcad. ib. p. 260.—So, SERVVS. A. COMMENTARIIS. BENEFICIORVM., Inscr. Grut. 578, 1.—A privilege, right (post-Aug.):C.anulorum,
Dig. 48, 7, 42:religionis,
ib. 3, 3, 18:militaris,
ib. 29, 1, 3.—Hence, liberorum, a release from the office of judge, received in consequence of having a certain number of children, Suet. Claud. 15; Dig. 49, 8, 1, § 2.—Personified, as a god:duos omnino (deos credere), Poenam et Beneficium,
Plin. 2, 7, 5, § 14. -
13 cornicularius
cornĭcŭlārĭus, ii, m. [1. corniculum].I.In milit. lang. (prop. one who had been presented with a corniculum, and thereby promoted), an adjutant of a centurion, tribune, proprætor, etc. (post-Aug.), Val. Max. 6, 1, 11; Front. Strat. 3, 14, 1; Suet. Dom. 17; Inscr. Orell. 3465; Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 28, § 71 al.—II.Transf. to civil offices, an assistant, aid, secretary, Cod. Th. 1, 15, 11; 7, 4, 32; 8, 4, 10; Firm. Math. 3, 6. -
14 cresco
I.Orig., of things not previously in existence, to come forth, grow, to arise, spring, be born, become visible, appear (so mostly poet.)A.Lit.:B.cetera, quae sursum crescunt sursumque creantur,
Lucr. 6, 527:quaecumque e terrā corpora crescunt (for which, subsequently, exoriuntur),
id. 1, 868:corpore de patrio ac materno sanguine crescunt,
id. 4, 1210:hic et acanthus Et rosa crescit,
Verg. Cul. 397.—So esp. freq. in part. perf.: crētus, a, um, arisen, sprung, descended from, born of; with abl.:mortali corpore cretus,
Lucr. 5, 6; 2, 906; cf.:mortali semine,
Ov. M. 15, 760:corpore materno,
Lucr. 4, 1224:nativo corpore,
id. 5, 61:Semiramio sanguine,
Ov. M. 5, 85; cf. id. ib. 13, 31:Amyntore,
id. ib. 8, 307; cf. Verg. A. 9, 672; Ov. M. 13, 750.—With ab:ab origine eādem,
Ov. M. 4, 607; cf.:Trojano a sanguine,
Verg. A. 4, 191.—Trop.:II.haec villa inter manus meas crevit,
Sen. Ep. 12, 1:ingens hic terris crescit labor,
Sil. 3, 75.—Far more freq.,Of things already in existence, to rise in height, to rise, grow, grow up, thrive, increase, etc.A.Lit.:2.arbores,
Lucr. 1, 254; so,fruges, arbusta, animantes,
id. 1, 808:omnia paulatim crescunt (with grandescere alique),
id. 1, 190 sq.:ut (ostrea) cum lunā pariter crescant pariterque decrescant,
Cic. Div. 2, 14, 33:in lecticis crescunt (infantes),
Quint. 1, 2, 7:cresce, puer,
Ov. M. 2, 643 et saep.:in cujus domo creverat,
had grown up, been reared, Suet. Oth. 1; cf.:Alexander per quinquennium sub Aristotele doctore mclito crevit,
Just. 12, 16, 8:Nilus in aestatem crescit campisque redundat,
Lucr. 6, 713; cf.of the same,
id. 6, 737:Liger ex nivibus creverat,
Caes. B. G. 7, 55 fin.:in frondem crines, in ramos bracchia,
to grow into, Ov. M. 1, 550; cf.:in ungues manus,
id. ib. 2, 479:in immensum Atlas,
id. ib. 4, 661:in latitudinem,
to increase in breadth, Col. Arb. 17:in longitudinem,
Plin. 11, 37, 87, § 216:super ora caputque onus,
Ov. M. 12, 516:ut clivo crevisse putes,
id. ib. 8, 191 et saep. —Transf., to increase in number to, augment, multiply:B.non mihi absenti crevisse amicos,
Cic. Sest. 32, 69 (B. and K. ex conj. de crevisse):adhuc crescentibus annis,
Ov. A. A. 1, 61.—Trop.1.In gen., to grow, increase, to be enlarged or strengthened:2.cum Atheniensium opes senescere, contra Lacedaemoniorum crescere videret,
Nep. Alcib. 5, 3; so,hostium opes animique,
Cic. Imp. Pomp. 15, 45:non animi tantum, sed etiam vires crescebant,
Liv. 5, 46, 4:animus laude crescit,
Quint. 1, 2, 3; Curt. 4, 6, 13; Just. 19, 1, 8:animus crevit praetori,
Liv. 44, 4, 1:cujusvis opes contra illius potentiam,
Sall. C. 17, 7:cujusquam regnum per scelus,
id. J. 14, 7:potentia paucorum (opp. plebis opes imminutae),
id. C. 39, 1; Liv. 4, 2, 2 et saep.:haec (mala) primo paulatim,
Sall. C. 10, 6:primo pecuniae, deinde imperii cupido,
id. ib. 10, 3:fuga atque formido latius,
id. J. 55, 7:licentia,
id. C. 51, 30:inopia omnium,
Liv. 21, 11, 12:rerum cognitio cottidie,
Quint. 12, 11, 17:quā ex re creverat cum famā tum opibus,
Nep. Alcib. 7 fin.; cf.:(Saguntini) in tantas brevi creverant opes,
Liv. 21, 7, 3:Rhodiorum civitas populi Romani opibus,
Sall. C. 51, 5; cf.:qui malo rei publicae,
id. ib. 51, 32:usque ego postera Crescam laude recens,
Hor. C. 3, 30, 8:a brevibus in longas (iambi),
Quint. 9, 4, 136.—In partic., to rise or increase in distinction, honor, courage, etc., to be promoted or advanced, to prosper, to become great, attain honor:accusarem alios potius, ex quibus possem crescere,
Cic. Rosc. Am. 30, 83:ex invidiā senatoriā,
id. Clu. 28, 77:ex his,
Liv. 29, 37, 17:ex me,
id. 35, 19, 5:de uno isto, de multis,
Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173:dignitate, gratiā,
Nep. Att. 21, 1; cf. id. ib. 10, 3; and absol.:crescendi in curiā occasio,
Liv. 1, 46, 2:cresco et exsulto et discussā senectute recalesco, quotiens, etc.,
Sen. Ep. 34, 1; cf.:gaudet et ex nostro crescit maerore Charaxus,
Ov. H. 15, 117:hic uno modo crescere potest, si se ipse summittat, etc.,
Plin. Pan. 71, 4. -
15 eveho
I.Lit.:b.omnia (signa) ex fanis, ex locis publicis palam plaustris evecta exportataque esse,
Cic. Verr. 2, 1, 20:aquas ex planis locis,
Liv. 1, 38 fin.; cf. Plin. 2, 103, 106, § 224:stercus (with exportare),
Cato R. R. 5, 8:merces (opp. inveho),
Varr. R. R. 1, 16, 6; Dig. 10, 4, 5 et saep.:incaute se evehentes Masinissa excipiebat,
throwing themselves out, rushing out, Liv. 29, 34:naves in altum,
id. 25, 27.—In an upward direction; palmaque nobilis Terrarum dominos evehit ad deos, raises aloft, elevates, * Hor. C. 1, 1, 6; cf.:aliquem ad aethera,
Verg. A. 6, 130:ad auras,
Ov. M. 14, 127:in caelum,
Juv. 1, 38.—Reflex., to ride out or forth, to move out, move forth, proceed, advance, go, spread:B. II.evectus effreno equo,
springing forwards, Liv. 4, 33: cf.longius,
Tac. A. 12, 14:de nocte,
Suet. Aug. 97 fin.:evecti Aegeo mari Delum trajecerunt,
Liv. 44, 28 fin.; cf. id. 28, 30:ad portum,
id. 37, 15 fin.:in altum,
id. 21, 50:ratibus ad regem,
Just. 2, 6 et saep.:in ancoras evehi,
to run foul of the anchors, Liv. 22, 19.— With the acc. of the place:evectus os amnis,
Curt. 9, 9 fin. —Trop.A.To carry forth, take out, spread abroad:B.ut semel e Piraeeo eloquentia evecta est, omnes peragravit insulas,
went forth, Cic. Brut. 13, 51; cf.:fama ejus evecta insulas,
Tac. A. 12, 36:spe vana evectus,
carried forwards, Liv. 42, 62; cf.inconsultius,
id. 35, 31;and, longius,
Quint. 9, 3, 87:magicae vanitates in tantum evectae, ut, etc.,
Plin. 26, 4, 9, § 18:evectus sum longius,
I have made too long a digression, Amm. 15, 12, 6.—In an upward direction, to raise or lift up, to elevate:quem usque in tertium consulatum amicitia Principis evexerat,
Vell. 2, 90; cf.:aliquos ad consulatus,
Tac. Or. 13; and:imperium ad summum fastigium,
Curt. 4, 14, 20; cf.:ad magnum culmen,
Amm. 16, 6.—In the part. perf., advanced, promoted:consiliarii in summum evecti fastigium,
Vell. 2, 56, 3; cf. id. 2, 53, 3:privatum supra modum evectae opes,
increased, Tac. A. 14, 52.— With dat.:aliquem evehere summis honoribus,
Spart. Hadr. 15. -
16 Favonianus
Făvōnĭus, ii, m. [faveo].I.The west wind, also called Zephyrus, which blew at the commencement of spring, and promoted vegetation, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119; 16, 25, 39, § 93; 18, 34, 77, § 337; Plaut. Mil. 3, 1, 71; Varr. R. R. 1, 28, 2; Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27; id. Ac. 2, 33, 105; Hor. C. 1, 4, 1 al.—B.Deriv.: ‡ făvōnĭālis, Zephurios, Gloss. Philox.—II.A Roman proper name. So esp. M. Favonius, a contemporary of Cicero and an imitator of M. Cato, whence he received the derisive sobriquet of simius Catonis, Cic. Att. 1, 14, 5; 2, 1, 9; 2, 4, 7; Val. Max. 2, 10; Suet. Aug. 13. —B.Deriv.: Făvōnĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Favonius, Favonian:pira,
Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54. -
17 Favonius
Făvōnĭus, ii, m. [faveo].I.The west wind, also called Zephyrus, which blew at the commencement of spring, and promoted vegetation, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119; 16, 25, 39, § 93; 18, 34, 77, § 337; Plaut. Mil. 3, 1, 71; Varr. R. R. 1, 28, 2; Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27; id. Ac. 2, 33, 105; Hor. C. 1, 4, 1 al.—B.Deriv.: ‡ făvōnĭālis, Zephurios, Gloss. Philox.—II.A Roman proper name. So esp. M. Favonius, a contemporary of Cicero and an imitator of M. Cato, whence he received the derisive sobriquet of simius Catonis, Cic. Att. 1, 14, 5; 2, 1, 9; 2, 4, 7; Val. Max. 2, 10; Suet. Aug. 13. —B.Deriv.: Făvōnĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Favonius, Favonian:pira,
Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54. -
18 moventer
mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2 ( sync., mōstis for movistis, Mart. 3, 67, 1;I.mōrunt for moverunt,
Sil. 14, 141), v. a. and n. [Sanscr. mīv, set in motion; Gr. ameibô, change; cf.: momentum, mutare].Act., to move, stir, set in motion; to shake, disturb, remove, etc. (syn.: cieo, agito, ago, molior).A.Lit.:2.movit et ad certos nescia membra modos,
Tib. 1, 7, 38:ut festis matrona moveri jussa diebus,
to dance, Hor. A. P. 232: moveri Cyclopa, to represent a Cyclop by dancing (gesticulating), id. Ep. 2, 2, 125:et fila sonantia movit,
struck, Ov. M. 10, 89:citharam cum voce,
id. ib. 5, 112:tympana,
id. H. 4, 48; to disturb:novis Helicona cantibus,
Manil. Astron. 1, 4:signum movere loco,
to move from the place, Cic. Div. 1, 35, 77:os,
Cels. 8, 2:gradum,
i. e. to go forward, advance, Sen. Thyest. 420: se, to move or bestir one's self:move ocius te,
Ter. And. 4, 3, 16:praecepit eis, ne se ex eo loco moverent,
not to stir from the spot, Liv. 34, 20; Caes. B. G. 3, 15: castra, to break up, remove:postero die castra ex eo loco movent,
Caes. B. G. 1, 15;ellipt. without castra: postquam ille Canusio moverat,
Cic. Att. 9, 1, 1:movisse a Samo Romanos audivit,
Liv. 37, 28, 4.— Pass. reflex.:priusquam hostes moverentur,
Liv. 37, 19, 18:hostem statu,
to drive from his position, dislodge, id. 30, 18:aliquem possessione,
Cic. Verr. 2, 1, 45, § 116:heredes,
to eject, id. Off. 3, 19, 76:tribu centurionem,
to turn out, expel, id. de Or. 2, 67, 272; so,aliquem de senatu,
id. Clu. 43, 122;the same also without senatu,
Hor. S. 1, 6, 20:senatorio loco,
to degrade, Liv. 39, 42, 6:ex agro,
Cic. Fam. 13, 5, 2:move abs te moram,
remove, cast off, Plaut. Capt. 4, 2, 10:consulem de sententiā,
to cause to recede, to dissuade, Liv. 3, 21:litteram,
to take away, Cic. Fin. 3, 22, 74.—Prov.:omnis terras, omnia maria movere,
to turn the world upside down, Cic. Att. 8, 11, 2.—Transf.a.To excite, occasion, cause, promote, produce; to begin, commence, undertake:b.exercitatione sudor movetur,
is promoted, produced, Cels. 2, 17:alvum,
Cato, R. R. 115:dolorem,
id. ib. 7, 4:lacrimas,
to cause, Quint. 6, 1, 26:fletum populo,
Cic. de Or. 1, 53, 228:risum,
id. ib. 2, 62, 281:alicui exspectationem,
id. Att. 2, 14, 1:indignationem,
Liv. 4, 50, 1:misericordiam,
Cic. de Or. 2, 69, 278:suspicionem,
id. Part. 33, 114:ego istaec moveo, aut curo?
begin, commence, Ter. And. 5, 4, 18:bellum,
Cic. Off. 1, 11, 37; Liv. 23, 48, 6:jam pugna se moverat,
was going on, Curt. 8, 14, 6:cantūs,
Verg. A. 10, 163:tantum decus,
begin, Manil. Astron. 1, 42; cf. Verg. A. 7, 45:nominis controversiam,
to begin, Tac. Dial. 25 init.; cf. Cels. 3, 3, § 25; Dig. 37, 10, 4:litem,
ib. 4, 3, 33:actionem,
ib. 19, 1, 10:mentionem rei,
to make mention, Liv. 28, 11, 9:sacra,
Val. Fl. 3, 540:movere ac moliri aliquid,
to undertake any thing that excites disturbance, Liv. 23, 39:ne quid moveretur,
id. 35, 13.—To shake, to cause to waver, to alter:c.alicujus sententiam,
to change, cause to waver, Cic. Att. 7, 3, 6:sententiam regis,
Liv. 35, 42, 6.—To present, offer an oblation:d.ferctum Jovi moveto,
Cato, R. R. 134.—To disturb, concern, trouble, torment one:e.men moveat cimex Pantilius?
Hor. S. 1, 10, 78:Armeniosne movet, Romana potentia cujus Sit ducis?
Luc. 7, 282; cf. Val. Fl. 7, 131. intoleranda vis aestūs omnium ferme corpora movit, Liv. 25, 26:strepitu fora vestra,
Juv. 2, 52.—Of plants, to put forth:f.si se gemmae nondum moveant,
do not yet appear, Col. 11, 2, 26: de palmite gemma movetur, [p. 1169] is produced, Ov. Tr. 3, 12, 13.—To exert, exercise:g.inter principia condendi hujus operis, movisse numen ad indicandam tanti imperii molem traditur deos,
Liv. 1, 55, 3 (cf.:se movere, I. A. supra): artis opem,
Ov. F. 6, 760.—= mutare, to change, transform:h.quorum Forma semel mota est,
Ov. M. 8, 729:nihil motum antiquo probabile est,
Liv. 34, 54, 8.—In mal. part., Plaut. Am. 4, 1, 43.—B.Trop., to move, affect, excite, inspire:II.ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat,
charms, Cic. Off. 1, 28, 98:quae me causae moverint,
id. Att. 11, 5, 1:fere fit, quibus quisque in locis miles inveteravit, uti multum earum regionum consuetudine moveatur,
is much affected, influenced, Caes. B. C. 1, 44:aliquem ad bellum,
to stir up, excite, Liv. 35, 12, 5:movet feroci juveni animum conploratio sororis,
stirs his anger, id. 1, 26, 3; cf. id. 21, 38, 3; 23, 31, 11:numina Dianae,
to irritate, provoke, Hor. Epod. 17, 3:multa movens animo,
to revolve, ponder, meditate, Verg. A. 3, 34:moverat plebem oratio consulis,
had stirred, made an impression on, Liv. 3, 20:judicum animos,
Quint. 6, 2, 1:acutule moveri,
keenly affected, Aug. Conf. 3, 7: neque illud me movet, quod, Caes. ap. Cic. Att. 9, 16, A. 2:affectus,
Quint. 6, 1, 7:moveor etiam ipsius loci insolentiā,
Cic. Deiot. 2, 5:nil moveor lacrimis,
Prop. 3, 23, 25 (4, 25, 5):absiste moveri,
be not disturbed, Verg. A. 6, 399:quos sectis Bellona lacertis Saeva movet,
inspires, Luc. 1, 565 (al. monet):ut captatori moveat fastidia,
excites nausea in, Juv. 10, 202.—Neutr., to move itself, move (very rare):A.terra dies duodequadraginta movit,
an earthquake, Liv. 35, 40, 7; 40, 59, 7.—In pass.:reptile quod movetur,
which moves itself, Vulg. Gen. 1, 26 saep.—Hence,mŏvens, entis, P. a., movable (class.): ex eā praedā, quae rerum moventium sit, movable things (as clothes, arms, furniture), Liv. 5, 25, 6:B.voluptas,
that consists in motion, Cic. Fin. 2, 10, 31:furtum rerum moventium,
Gell. 11, 18, 13.— Plur. subst.:quaedam quasi moventia,
motives, Cic. Tusc. 5, 24, 68.—Hence, adv.: mŏventer, movingly, affectingly (late Lat.), Schol. Bob. ad Cic. Mil. 7, n. 4.—mōtus, a, um, P. a., moved, affected, disturbed ( poet. and in post-class. prose):Ithaci digressu mota Calypso,
Prop. 1, 15, 9:dictis,
Ov. Tr. 4, 10, 23:precibus,
Curt. 6, 5, 23. -
19 moveo
mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2 ( sync., mōstis for movistis, Mart. 3, 67, 1;I.mōrunt for moverunt,
Sil. 14, 141), v. a. and n. [Sanscr. mīv, set in motion; Gr. ameibô, change; cf.: momentum, mutare].Act., to move, stir, set in motion; to shake, disturb, remove, etc. (syn.: cieo, agito, ago, molior).A.Lit.:2.movit et ad certos nescia membra modos,
Tib. 1, 7, 38:ut festis matrona moveri jussa diebus,
to dance, Hor. A. P. 232: moveri Cyclopa, to represent a Cyclop by dancing (gesticulating), id. Ep. 2, 2, 125:et fila sonantia movit,
struck, Ov. M. 10, 89:citharam cum voce,
id. ib. 5, 112:tympana,
id. H. 4, 48; to disturb:novis Helicona cantibus,
Manil. Astron. 1, 4:signum movere loco,
to move from the place, Cic. Div. 1, 35, 77:os,
Cels. 8, 2:gradum,
i. e. to go forward, advance, Sen. Thyest. 420: se, to move or bestir one's self:move ocius te,
Ter. And. 4, 3, 16:praecepit eis, ne se ex eo loco moverent,
not to stir from the spot, Liv. 34, 20; Caes. B. G. 3, 15: castra, to break up, remove:postero die castra ex eo loco movent,
Caes. B. G. 1, 15;ellipt. without castra: postquam ille Canusio moverat,
Cic. Att. 9, 1, 1:movisse a Samo Romanos audivit,
Liv. 37, 28, 4.— Pass. reflex.:priusquam hostes moverentur,
Liv. 37, 19, 18:hostem statu,
to drive from his position, dislodge, id. 30, 18:aliquem possessione,
Cic. Verr. 2, 1, 45, § 116:heredes,
to eject, id. Off. 3, 19, 76:tribu centurionem,
to turn out, expel, id. de Or. 2, 67, 272; so,aliquem de senatu,
id. Clu. 43, 122;the same also without senatu,
Hor. S. 1, 6, 20:senatorio loco,
to degrade, Liv. 39, 42, 6:ex agro,
Cic. Fam. 13, 5, 2:move abs te moram,
remove, cast off, Plaut. Capt. 4, 2, 10:consulem de sententiā,
to cause to recede, to dissuade, Liv. 3, 21:litteram,
to take away, Cic. Fin. 3, 22, 74.—Prov.:omnis terras, omnia maria movere,
to turn the world upside down, Cic. Att. 8, 11, 2.—Transf.a.To excite, occasion, cause, promote, produce; to begin, commence, undertake:b.exercitatione sudor movetur,
is promoted, produced, Cels. 2, 17:alvum,
Cato, R. R. 115:dolorem,
id. ib. 7, 4:lacrimas,
to cause, Quint. 6, 1, 26:fletum populo,
Cic. de Or. 1, 53, 228:risum,
id. ib. 2, 62, 281:alicui exspectationem,
id. Att. 2, 14, 1:indignationem,
Liv. 4, 50, 1:misericordiam,
Cic. de Or. 2, 69, 278:suspicionem,
id. Part. 33, 114:ego istaec moveo, aut curo?
begin, commence, Ter. And. 5, 4, 18:bellum,
Cic. Off. 1, 11, 37; Liv. 23, 48, 6:jam pugna se moverat,
was going on, Curt. 8, 14, 6:cantūs,
Verg. A. 10, 163:tantum decus,
begin, Manil. Astron. 1, 42; cf. Verg. A. 7, 45:nominis controversiam,
to begin, Tac. Dial. 25 init.; cf. Cels. 3, 3, § 25; Dig. 37, 10, 4:litem,
ib. 4, 3, 33:actionem,
ib. 19, 1, 10:mentionem rei,
to make mention, Liv. 28, 11, 9:sacra,
Val. Fl. 3, 540:movere ac moliri aliquid,
to undertake any thing that excites disturbance, Liv. 23, 39:ne quid moveretur,
id. 35, 13.—To shake, to cause to waver, to alter:c.alicujus sententiam,
to change, cause to waver, Cic. Att. 7, 3, 6:sententiam regis,
Liv. 35, 42, 6.—To present, offer an oblation:d.ferctum Jovi moveto,
Cato, R. R. 134.—To disturb, concern, trouble, torment one:e.men moveat cimex Pantilius?
Hor. S. 1, 10, 78:Armeniosne movet, Romana potentia cujus Sit ducis?
Luc. 7, 282; cf. Val. Fl. 7, 131. intoleranda vis aestūs omnium ferme corpora movit, Liv. 25, 26:strepitu fora vestra,
Juv. 2, 52.—Of plants, to put forth:f.si se gemmae nondum moveant,
do not yet appear, Col. 11, 2, 26: de palmite gemma movetur, [p. 1169] is produced, Ov. Tr. 3, 12, 13.—To exert, exercise:g.inter principia condendi hujus operis, movisse numen ad indicandam tanti imperii molem traditur deos,
Liv. 1, 55, 3 (cf.:se movere, I. A. supra): artis opem,
Ov. F. 6, 760.—= mutare, to change, transform:h.quorum Forma semel mota est,
Ov. M. 8, 729:nihil motum antiquo probabile est,
Liv. 34, 54, 8.—In mal. part., Plaut. Am. 4, 1, 43.—B.Trop., to move, affect, excite, inspire:II.ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat,
charms, Cic. Off. 1, 28, 98:quae me causae moverint,
id. Att. 11, 5, 1:fere fit, quibus quisque in locis miles inveteravit, uti multum earum regionum consuetudine moveatur,
is much affected, influenced, Caes. B. C. 1, 44:aliquem ad bellum,
to stir up, excite, Liv. 35, 12, 5:movet feroci juveni animum conploratio sororis,
stirs his anger, id. 1, 26, 3; cf. id. 21, 38, 3; 23, 31, 11:numina Dianae,
to irritate, provoke, Hor. Epod. 17, 3:multa movens animo,
to revolve, ponder, meditate, Verg. A. 3, 34:moverat plebem oratio consulis,
had stirred, made an impression on, Liv. 3, 20:judicum animos,
Quint. 6, 2, 1:acutule moveri,
keenly affected, Aug. Conf. 3, 7: neque illud me movet, quod, Caes. ap. Cic. Att. 9, 16, A. 2:affectus,
Quint. 6, 1, 7:moveor etiam ipsius loci insolentiā,
Cic. Deiot. 2, 5:nil moveor lacrimis,
Prop. 3, 23, 25 (4, 25, 5):absiste moveri,
be not disturbed, Verg. A. 6, 399:quos sectis Bellona lacertis Saeva movet,
inspires, Luc. 1, 565 (al. monet):ut captatori moveat fastidia,
excites nausea in, Juv. 10, 202.—Neutr., to move itself, move (very rare):A.terra dies duodequadraginta movit,
an earthquake, Liv. 35, 40, 7; 40, 59, 7.—In pass.:reptile quod movetur,
which moves itself, Vulg. Gen. 1, 26 saep.—Hence,mŏvens, entis, P. a., movable (class.): ex eā praedā, quae rerum moventium sit, movable things (as clothes, arms, furniture), Liv. 5, 25, 6:B.voluptas,
that consists in motion, Cic. Fin. 2, 10, 31:furtum rerum moventium,
Gell. 11, 18, 13.— Plur. subst.:quaedam quasi moventia,
motives, Cic. Tusc. 5, 24, 68.—Hence, adv.: mŏventer, movingly, affectingly (late Lat.), Schol. Bob. ad Cic. Mil. 7, n. 4.—mōtus, a, um, P. a., moved, affected, disturbed ( poet. and in post-class. prose):Ithaci digressu mota Calypso,
Prop. 1, 15, 9:dictis,
Ov. Tr. 4, 10, 23:precibus,
Curt. 6, 5, 23. -
20 proveho
prō-vĕho, xi, ctum, 3, v. a., to carry or conduct forwards, to carry or convey along, to conduct, convey, transport, etc., to a place; and freq. pass. in mid. signif., to go, proceed, advance, move, drive, ride, sail, etc., to a place (freq. and class.).I.Lit.:II.eam pol provexi: avehere non quivi,
I took her on board the ship, Plaut. Rud. 3, 6, 24:alvos apum mulis,
Plin. 21, 13, 43, § 74:aër a tergo quasi provehat atque propellat,
Lucr. 6, 1026.—Mid.:cum classe freto provehi,
Caes. B. C. 2, 3; id. B. G. 5, 8:provehimur portu,
Verg. A. 3, 72:huc se provecti deserto in litore condunt,
id. ib. 2, 24; Plin. 6, 31, 36, § 199:provectus equo,
Liv. 23, 47:a terrā provectae naves,
Caes. B. C. 3, 8:naves provectae in altum,
id. B. G. 4, 28 fin. —Trop., to carry on, along, or forwards, to lead on; to promote, advance, exalt, raise:B.ecquo te tua virtus provexisset?
promoted, exalted, Cic. Phil. 13, 11, 24:ad summos honores alios scientia juris provexit,
Liv. 39, 40, 5; so,quosdam infimi generis ad amplissimos honores,
Suet. Caes. 72; and:aliquem in consulatūs, censuras et triumphos,
Vell. 2, 128; cf.:studiosos amat, fovet, provehit,
Plin. Ep. 8, 12, 1:vim temperatam di quoque provehunt In majus,
Hor. C. 3, 4, 66: haec spes provexit, ut ad conspecta procul pecora decurrerent, carried them so far, brought them to such a pitch, that, etc., Liv. 2, 50, 5; cf. absol.:illo etiam (forsitan pravo) gaudio provehente, quod, etc.,
id. 40, 14:quem e gregario milite Alexander virtutis causā provexerat,
Just. 13, 4, 10:quos (reges) ad fastigium majestatis spectata moderatio provehebat,
id. 1, 1, 1:quos provexerat, fortuna destitit,
Sen. Contr. 1, 1, 5:in consulare provectus fuerat vestigium,
Vell. 2, 69, 1: vitam in altum, qs. to drive it into a sea, i. e. into disquietude, Lucr. 5, 1434.—Mid., to advance, proceed, go onwards, make progress, etc.:2.ne videlicet ultra quam homini datum est nostra provehantur,
Quint. 6, prooem. §10: sentio me esse longius provectum quam proposita ratio postularet,
have been carried farther, have gone farther, Cic. Fin. 3, 22, 74:quod si qui longius in amicitiā provecti essent,
id. Lael. 10, 34: provectus longius quam voluit, id. Har. [p. 1480] Resp. 20, 43:imbecillitas in altum provehitur,
id. Tusc. 4, 18, 42:provehi in maledicta,
Liv. 35, 48:per altercationem ad continuas et infestas orationes provecti sunt,
Tac. H. 4, 7.—Of speech, to draw out, protract, prolong:orationem,
Cic. Dom. 12, 32:quid ultra Provehor?
why do I say more? Verg. A. 3, 481.—Hence, prōvectus, a, um, P. a. of time, advanced:eum colere coepi non admodum grandem natu, sed tamen jam aetate provectum,
Cic. Sen. 4, 10:provectā aetate mortua est,
id. Tusc. 1, 39, 94:provecta nox erat,
Tac. A. 13, 20:cum aetate jam provectus esset,
Nep. Timol. 4, 1:senectute provectior,
Arn. 6, 195; Aus. Epigr. 19:equis provectioribus tempora cavari incipiunt,
Pall. 4, 13, 9:aetatis provectae,
Vulg. Gen. 18, 11.
См. также в других словарях:
Promoted — Promote Pro*mote , v. t. [imp. & p. p. {Promoted}; p. pr. & vb. n. {Promoting}.] [L. promotus, p. p. of promovere to move forward, to promote; pro forward + movere to move. See {Move}.] [1913 Webster] 1. To contribute to the growth, enlargement,… … The Collaborative International Dictionary of English
Promoted to Glory — is a term used by The Salvation Army to describe the death of a Salvationist.Earliest printed usage of the term seems to be in late 1882 in The War Cry , which included death announcements in the December 14 issue, with headlines such as… … Wikipedia
promoted taxon — см. derived line. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
promoted — ➡ football – British style * * * … Universalium
promoted — prÉ™ məʊtɪd adj. advanced in rank, elevated in status pro·mote || prÉ™ məʊt v. further, advance; advance in rank or position; foster sales through advertising, encourage sales; aid, help, assist; obtain through trickery (Slang) … English contemporary dictionary
promoted — … Useful english dictionary
promoted to Glory — dead A usage of the Salvation Army, whose members live as closely as any may get to the Christian ethic, and deserve any glory that may be going … How not to say what you mean: A dictionary of euphemisms
Promoted Videos — VP An AdWords campaign for videos on YouTube, where advertisers pay to have their video placed highly in search rankings … Audio and video glossary
be promoted — index pass (satisfy requirements) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
was promoted — was raised in rank, received a better position … English contemporary dictionary
made up — Promoted … A concise dictionary of English slang