Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

advanced

  • 1 provectus

    advanced, advanced in age.
    aged, old, advanced in years

    Latin-English dictionary of medieval > provectus

  • 2 prō-mūtuus

        prō-mūtuus adj.,    paid beforehand, advanced, lent in advance: insequentis anni vectigal promutuum, i. e. advanced for the next year, Cs.

    Latin-English dictionary > prō-mūtuus

  • 3 grandis

    grandis, e, adj. [cf. gradus; also Germ. gross; Engl. great], full-grown, large, great, full, abundant (class.; most freq. of things; for syn. cf.: magnus, ingens, amplus, procerus, vastus, enormis).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ita, quicquid (olerum) erat, grande erat,

    Plaut. Cas. 5, 2, 35; cf.:

    ager novatus et iteratus, quo meliores fetus possit et grandiores edere,

    Cic. de Or. 2, 30, 131:

    quae seges grandissima atque optima fuerit,

    Varr. R. R. 1, 52; 1: farra, old poet. ap. Macr. S. 5, 20 fin.:

    frumenta,

    Verg. A. 4, 405:

    hordea,

    id. E. 5, 36:

    lilia,

    id. ib. 10, 25:

    ilex,

    Sall. J. 93, 4; cf.:

    et antiqua robora,

    Quint. 10, 1, 88:

    grandissimum alicae genus,

    Plin. 18, 11, 29, § 112:

    grandissimae olivae,

    id. 15, 3, 4, § 15 et saep.:

    litterae (opp. minutae),

    Plaut. Bacch. 4, 9, 68; cf.:

    epistola sane grandis,

    Cic. Att. 13, 21, 1:

    sane grandes libri,

    id. Rep. 3, 8:

    grandiores libri,

    id. Att. 13, 13, 1:

    verbosa et grandis epistula,

    Juv. 10, 71:

    erat incisum grandibus litteris,

    Cic. Verr. 2, 4, 34, § 74:

    corpora,

    Lucr. 6, 303:

    saxa,

    id. 1, 289; Caes. B. G. 7, 23, 2; 7, 46, 3; cf.:

    cervi eminentes,

    id. ib. 7, 72, 4:

    tumulus terrenus,

    id. ib. 1, 43, 1:

    vas,

    Cic. Verr. 2, 4, 21, § 47; cf.

    patella,

    id. ib. §

    46: speculum,

    Quint. 11, 3, 68:

    cothurni,

    Hor. A. P. 80:

    lumina,

    Ov. M. 5, 545; cf.

    membra,

    id. ib. 10, 237:

    ossa,

    id. ib. 9, 169:

    conchae,

    Cic. N. D. 2, 48, 123:

    rhombi,

    Hor. S. 2, 2, 95; cf.:

    opes grandiores,

    Plin. 11, 16, 16, § 47:

    smaragdi,

    Lucr. 4, 1126:

    divitiae,

    id. 5, 1118; cf.:

    alicui grandem pecuniam credere,

    Cic. Rab. Post. 2, 4:

    pecunia,

    id. Verr. 1, 9, 24; id. Fam. 13, 61; Sall. C. 49, 3; Liv. 10, 46, 10; 27, 20, 7; 32, 40, 9; Suet. Aug. 12; id. Ner. 24; cf.

    faenus,

    Cic. Fl. 21, 51:

    aes alienum,

    Sall. C. 14, 2; 24, 3; Plin. 7, 38, 39, § 127; cf.

    also: donativum grandius solito,

    Suet. Galb. 16:

    cenae,

    Quint. 10, 1, 58; cf.

    convivium,

    id. 11, 2, 12:

    amiculum grandi pondere,

    Cic. N. D. 3, 34, 83; cf.:

    grande pondus argenti,

    id. Caecin. 4, 12:

    grande onus exiguo formicas ore gerentes,

    Ov. M. 7, 625:

    elementa,

    bulky, massive, heavy, id. ib. 1, 29.—In neutr. as grandia ingrediens, advancing with great strides: makra bibas, Gell. 9, 11, 5:

    grandia incedens,

    Amm. 22, 14.—
    B.
    Of persons, grown up, big, tall; and more freq. pregn., advanced in years, aged, old; also with natu or aevo.
    (α).
    Absol.:

    an sedere oportuit domi virginem tam grandem,

    Ter. Ad. 4, 5, 39:

    videras grandis jam puer bello Italico, etc.,

    Cic. Pis. 36, 87:

    nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno (i. e. Achilli),

    Hor. Epod. 13, 11:

    (Q. Maximus) et bella gerebat ut adolescens, cum plane grandis esset, etc.,

    Cic. de Sen. 4, 10; cf. Lucr. 2, 1164:

    legibus annalibus cum grandiorem aetatem ad consulatum constituebant, adolescentiae temeritatem verebantur, etc. (shortly after: progressus aetatis),

    a more advanced age, Cic. Phil. 5, 17, 47; so,

    grandior aetas,

    Ov. M. 6, 28; 7, 665:

    quandoquidem grandi cibus aevo denique defit,

    Lucr. 2, 1141:

    metuens virgae jam grandis Achilles cantabat,

    Juv. 7, 210.—
    (β).
    With natu or aevo:

    non admodum grandis natu, sed tamen jam aetate provectus,

    Cic. de Sen. 4, 10; so,

    grandis natu,

    id. Verr. 2, 5, 49, § 128; id. Rosc. Com. 15, 44; Plin. Ep. 8, 23, 7; Suet. Ner. 34; id. Aug. 89; Hor. Ep. 1, 7, 49; cf.:

    in aetate consideratur puer an adolescens, natu grandior an senex,

    Cic. Inv. 1, 24, 35; so,

    grandior natu,

    Plaut. Aul. 2, 1, 37:

    grandi jam natu vexatus,

    Suet. Aug. 53:

    grandis aevo parens,

    Tac. A. 16, 30 fin.; cf.:

    jam grandior aevo genitor,

    Ov. M. 6, 321.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., great, strong, powerful: subsellia grandiorem et pleniorem vocem desiderant. Cic. Brut. 84, 289:

    vox (opp. exigua),

    Quint. 11, 3, 15:

    perspicuo et grandi vitio praeditum exemplum,

    Cic. Inv. 1, 47, 88; cf.:

    exemplis grandioribus uti,

    id. Div. 1, 20, 39:

    de rebus grandioribus dicere,

    id. Fin. 3, 5, 19:

    supercilium,

    lofty, Juv. 6, 169:

    Maecenas, mearum Grande decus columenque rerum,

    Hor. C. 2, 17, 4:

    ingenium,

    Ov. M. 6, 574:

    certamen,

    Hor. C. 3, 20, 7:

    munus,

    id. ib. 2, 1, 11:

    praemia meritorum,

    id. Ep. 2, 2, 38:

    carmen,

    Juv. 6, 636:

    malum,

    Hor. S. 2, 1, 49:

    lethargus,

    id. ib. 2, 3, 145:

    alumnus,

    noble, id. Epod. 13, 11:

    si metit Orcus Grandia cum parvis,

    id. Ep. 2, 2, 179; so absol.:

    grandia,

    id. C. 1, 6, 9; id. A. P. 27.—
    B.
    In partic., of style, great, grand, lofty, sublime:

    genus quoque dicendi grandius quoddam et illustrius esse adhibendum videtur,

    Cic. de Or. 2, 82, 337:

    grande atque robustum genus dicendi (opp. subtile),

    Quint. 12, 10, 58:

    causae (opp. pusillae),

    id. 11, 3, 151:

    antiqua comoedia,

    id. 10, 1, 65:

    grandia et tumida themata,

    id. 2, 10, 6:

    sententiae,

    id. 2, 11, 3:

    grandia elate, jucunda dulciter, moderata leniter canit,

    id. 1, 10, 24.—Of the speaker: (oratores Thucydidi aequales) grandes erant verbis, crebri sententiis, compressione rerum breves, [p. 824] Cic. Brut. 7, 29; cf.:

    Thucydides rerum gestarum pronunciator sincerus et grandis,

    id. ib. 83, 287:

    causidicus amplus atque grandis,

    id. Or. 9, 30:

    quo grandior sit et quasi excelsior orator,

    id. ib. 34, 119:

    oratores, alii grandes aut graves aut copiosi,

    id. Opt. Gen. 1, 2:

    multis locis grandior (Lysias),

    id. ib. 3, 9:

    fiunt pro grandibus tumidi,

    Quint. 10, 2, 16; 10, 1, 77.— Adv.: in two forms.
    A.
    grandĭter (acc. to II.), greatly, strongly, very ( poet. and in postAug. prose):

    quamvis grandius ille (Alcaeus) sonet,

    sublimely, Ov. H. 15, 30:

    illud mihi inter maxima granditer cordi est,

    exceedingly, Sid. Ep. 7, 4:

    frugi pater,

    id. ib. 2:

    affectus,

    Aug. Conf. 1, 9.—
    B.
    grandō (rare and poet.), the same:

    grande fremens,

    strongly, aloud, Stat. Th. 12, 684: grande sonat. Juv. 6, 517.

    Lewis & Short latin dictionary > grandis

  • 4 profligo

    1.
    prō-flīgo, āvi, ātum, 1, v. a., to strike or dash to the ground, to cast down utterly, overthrow, overcome, conquer (class.; syn.: sterno, prosterno).
    I.
    Lit.:

    inimicos profligare,

    Plaut. Mil. 2, 2, 75:

    copias hostium,

    Cic. Phil. 14, 14, 37:

    classem hostium,

    Caes. B. C. 2, 32:

    hostes,

    Nep. Dat. 6, 8:

    proelia,

    i. e. the warriors, Tac. A. 14, 36:

    aciem virorum,

    Sil. 11, 400; Tac. A. 13, 4.—
    II.
    Trop.
    A.
    To overthrow, ruin, destroy:

    rem publicam,

    Cic. de Or. 3, 1, 3:

    tantas opes,

    Nep. Pelop. 2, 3:

    undique se suosque profligante fortunā,

    Liv. 33, 19:

    valetudinem,

    Gell. 19, 5, 2.—
    B.
    To overwhelm, crush in spirit:

    quanti illum maerore afflictum esse et profligatum putatis,

    Cic. Cat. 2, 1, 2.—
    C.
    To bring almost to an end, to almost finish, despatch:

    bellum commissum ac profligatum conficere,

    Liv. 21, 40, 11:

    profligato fere Samnitium bello,

    id. 9, 29, 1; 28, 2, 11:

    profligatum bellum ac paene sublatum,

    Cic. Fam. 12, 30, 2:

    profligata jam haec, et paene ad exitum adducta quaestio est,

    id. Tusc. 5, 6, 15:

    omnia ad perniciem profligata,

    id. Rosc. Am. 13, 38:

    sperans, ante Vitellii adventum profligari plurimum posse,

    that it would be brought nearly to an end, Suet. Oth. 9:

    profligaverat bellum Judaicum Vespasianus,

    Tac. H. 2, 4; Flor 2, 15, 2; Just. 31, 7, 3; Sen. Ben. 7, 13, 2:

    profligatis in Africā rebus,

    Just. 22, 8, 1:

    victoriam,

    Front. Strat. 2, 3, 2:

    quantum profligatum sit,

    how far advanced, Just. 20, 4, 13; cf. Front. Strat. 2, 3, 20.—Hence, prōflīgātus, a, um, P. a.
    A.
    Wretched, miserable, vile (class.;

    syn. perditus): senatoria judicia perdita profligataque,

    Cic. Verr. 1, 3, 8.—
    B.
    In a moral sense, corrupt, dissolute, abandoned, profligate (class.):

    tu omnium mortalium profligatissime ac perditissime,

    Cic. Verr. 2, 3, 26, § 65:

    homines,

    id. Arch. 6, 14:

    omnia ad perniciem profligata atque perdita,

    id. Rosc. Am. 13, 38:

    profligatissimus quisque,

    Suet. Tib. 35.—
    C.
    Of time, advanced (post-Aug.):

    profligatae aetatis (homo),

    Sen. Ot. 2, 2 (al. Vit. Beat. 29, 2).—In neutr. absol.:

    in profligato esse,

    to be almost ended, Gell. 15, 5, 2.
    2.
    prō-flīgo, xi, ctum, 3, v. a., to strike down, ruin, destroy (post-class.):

    proflictae res,

    cast down, ruined, Gell. 15, 5, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > profligo

  • 5 progredior

    prō-grĕdĭor, gressus, 3 (collat. form, acc. to the fourth conj., inf. progrediri, Plaut. Cas. 5, 1, 9; imp. progredimino, id. Ps. 3, 2, 70; act. collat. form, v. infra fin.), v. dep. a. [gradior], to come or go forth, to go or march forward, go on, advance, proceed (class.; syn.: prodeo, proficiscor).
    I.
    Lit.:

    ut regredi quam progredi mallent,

    Cic. Off. 1, 10, 33:

    si quo hic gradietur, pariter progrediminor,

    Plaut. Ps. 3, 2, 70:

    foras,

    id. Men. 1, 1, 33; id. Bacch. 4, 2, 29:

    pedetemptim,

    Lucr. 5, 533:

    ex domo,

    Cic. Cael. 24, 60:

    longius a castris,

    Caes. B. G. 7, 14:

    in locum iniquum,

    id. B. C. 1, 45:

    tridui viam progressi,

    id. B. G. 4, 4; 5, 47; 7, 61: ad Inalpinos cum exercitu, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 4, 1:

    ante signa,

    Liv. 7, 41:

    obviam alicui,

    id. 7, 10 fin.
    II.
    Trop.:

    nunc ad reliqua progrediar,

    will proceed, Cic. de Or. 3, 30, 119:

    procedere et progredi in virtute,

    id. Fin. 4, 23, 64: cum autem progrediens confirmatur animus, agnoscit ille quidem naturae vim, sed ita ut progredi possit longius, id. [p. 1461] ib. 5, 15, 43; so,

    longius progredi,

    to go on, id. Phil. 2, 4, 9:

    quoad progredi potuerit feri hominis amentia,

    id. ib. 11, 3, 6:

    videamus, quatenus amor in amicitiā progredi debeat,

    id. Lael. 11, 36:

    divinatio conjecturā nititur, ultra quam progredi non potest,

    id. Div. 1, 14, 24:

    progredientibus aetatibus,

    id. Fin. 5, 15, 41:

    paulum aetate progressus,

    advanced in age, become older, id. Sen. 10, 33:

    in adulationem progressus,

    Tac. A. 3, 47:

    quo amentiae progressi sunt,

    Liv. 28, 27:

    paulum aliquid ultra primas litteras progressi,

    Quint. 1, 1, 8; cf.:

    incipientibus aut paulum progressis,

    id. 11, 3, 149.—Hence, prōgressus, a, um, P. a., advanced:

    progressā aetate,

    Suet. Claud. 2.— Comp.:

    ut progressior reverteretur anima,

    Tert. Anim. 31:

    progressioris aetatis sum,

    Vulg. Josh. 23, 2.— Act. collat. form, prōgrĕdĭo, īre, to go forward, etc. (ante-class.): age, move te, in navem primus progredi, Nov. ap. Non. 473, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > progredior

  • 6 adfectus (aff-)

        adfectus (aff-) adj.    [P. of adficio], furnished, supplied, endowed, provided, gifted: audaciā, T.: virtutibus. — Praegn., affected, impaired, weakened, infirm: animi, discouraged, L.: gravi morbo: ita adfectus, ut si ad gravem valetudinem, etc. — Fig., disordered, embarrassed, impaired: opem rebus adfectis orare, L.: res familiaris, L. —In time, far advanced, near an end: bellum adfectum, et paene confectum.—Disposed, constituted, inclined, affected, minded: quonam modo te offendam adfectam, in what mood, T.: sic adfecti, ut, etc.: eodem modo erga amicos. — Fig., disposed, fit, adapted: ad suum munus fungendum.

    Latin-English dictionary > adfectus (aff-)

  • 7 grandis

        grandis e, adj. with comp.    [2 GAR-].—Of things, full-grown, large, great, full, abundant: tumulus, Cs.: vas: fetūs grandiores edere: ilex, S.: grandiores libri: litterae: cothurni, H.: pecunia, a large sum: faenus: aes alienum, S.: pondus argenti: elementa, massive, O.—Of persons, grown up, large, big, tall: virgo, T.: puer.— Advanced in years, aged, old: homo grandior, T.: grandiorem aetatem ad consulatum constituere: non admodum grandis natu: tam grandis natu: iam grandior aevo genitor, O.—Fig., large, great, strong, powerful, weighty, severe: dicam tibi inpin gam grandem, T.: de rebus grandioribus dicere: supercilium, lofty, Iu.: ingenium, O.: praemia meritorum, H.: carmen, Iu.: alumnus, noble, H.— Plur n. as subst: metit Orcus Grandia cum parvis, H.: nec Conamur tenues grandia, H.—Of style, great, lofty, dignified, noble: genus dicendi grandius: rerum gestarum pronuntiator: causidicus: oratores verbis.
    * * *
    grandis, grande ADJ
    full-grown, grown up; large, great, grand, tall, lofty; powerful; aged, old

    Latin-English dictionary > grandis

  • 8 granditās

        granditās ātis, f    [grandis], grandeur, sublimity: verborum.
    * * *
    grandeur; elevation (of style); advanced condition/greatness (of person's age)

    Latin-English dictionary > granditās

  • 9 lūx

        lūx lūcis, f    [LVC-], light, brightness: solis ac lychnorum: Stella facem ducens multā cum luce, V.: auctor Lucis (i. e. Sol), O.: siderea, heavenly, O.: donec lux occidat, till sunset, Iu.— The light of day, daylight, day: usque ad lucem vigilare, T.: lux ubi adventabat, S.: ante lucem: primā luce, at dawn, Cs.: luce sub ipsā, at the point of day, V.: Dormiet in lucem, till day is advanced, H.: luce reversā, Iu.: luce occidi, in open day: luci adgredi.— Plur, the heavenly bodies: Illae, quae fulgent luces.— A day: centesima lux est haec ab interitu P. Clodi: longiore luce opus est, L.: anxia nocte, Anxia luce gemit, O.: Natali die mihi dulcior haec lux, Iu.: vocat lux ultima victos, i. e. death, V.: aestiva, summer, V.: brumalis, winter, O.— Life: me reducem in lucem facere, T.: corpora luce carentum, i. e. of the dead, V.: simul atque editi in lucem sumus: aeterna, O.— An eye, the eyesight: damnum lucis ademptae, O.— A light: O lux Dardaniae, i. e. Hector, V.: Luce nihil gestum, nihil est Diomede remoto, O.—Fig., the sight of men, public view, the public, the world: in luce atque in oculis civium magnus: forensi luce carere: res occultissimas in lucem proferre. — Light, encouragement, help, succor: lux quaedam videbatur oblata, regno sublato: lucem adferre rei p.: Lucem redde patriae, H.— A light, ornament: urbs, lux orbis terrarum.— Light, illustration, elucidation: historia lux veritatis.— That which enlightens, source of illumination: ratio quasi quaedam lux vitae.
    * * *
    light, daylight, light of day; life; world; day

    Latin-English dictionary > lūx

  • 10 māximus

        māximus    [1 MAC-].—Of size, large, great, big, high, tall, long, broad, extensive, spacious: fons, S.: aedificium: urbs: solitudines, S.: simulacrum facere maius: oppidum non maximum maximis locis decoravit: aquae magnae fuerunt, inundations, L.: Maior (belua) dimidio, by half, H.: maior videri (Scylla), statelier, V.: Calceus pede maior, too large for, H.: onus parvo corpore maius, H.—Of number or quantity, great, large, abundant, considerable, much: numerus frumenti: copia pabuli, Cs.: maiorem pecuniam polliceri: tibi praeda cedat Maior an illi, i. e. the victor's spoils, H.: populus, V.: tribunorum pars maior, the majority, L.: turba clientium maior, more numerous, H.: maximum pondus auri: Si maiorem feci rem, increased my estate, H.—Of value, great, large, considerable: magni preti servi: ager preti maioris, T.: magna munera et maiora promissa, S.: cuius auctoritas magni habebatur, was highly esteemed, Cs.: qui auctoritatem magni putet, esteems highly: quem tu Non magni pendis, H.: multo maioris vēnire, dearer, Ph.: quorum longe maximi consilia fuerunt, most valuable: haec te semper fecit maxumi, prized most highly, T.: conduxit non magno domum, at no high price: magno illi ea cunctatio stetit, cost him dear, L.—Of force, strong, powerful, vehement, loud: manu magnā euntem Inpulit, V.: magnā voce confiteri: strenitus, H.—Of time, great, long, extended: annum, V.: annum, i. e. the Platonic cycle of the heavens.—Early, high, long past: iam magno natu, aged, N.: magno natu non sufficientibus viribus, through old age, L.: maximo natu filius, N.: maior patria, original, Cu.—Of persons, aged, old, advanced ; only in comp. and sup, elder, eldest: omnes maiores natu, elders, Cs.: maior natu quam Plautus: frater suus maior natu, elder, L.: maximus natu ex iis, the oldest, L.: ex duobus filiis maior, Cs.: Maior Neronum, the elder, H.: (homo) annos natus maior quadraginta, more than forty years old: annos natast sedecim, non maior, T.: non maior annis quinquaginta, L.— Plur m. as subst: maiores, the fathers, ancestors, ancients, men of old: maiores vestri: nostri: more maiorum.—Fig., great, noble, grand, mighty, important, weighty, momentous: rebus maximis gestis: missi magnis de rebus, important business, H.: in agro maiora opera: causa, weighty: omen, significant, V.: spectaculum, impressive, H.: aliquid invadere magnum, enterprise, V.: haud magna memoratu res est, L.—As subst n.: id magnum est, a great thing: magna di curant, parva neglegunt: maiora audere, V.: ad maiora properat oratio: magnum loqui, loftily, H.: Omnia magna loquens, of everything magnificent, H.—Of rank or station, great, high, eminent, powerful: potestas: dignitas: di, Enn. ap. C.: rex Olympi, V.: maximus Ilioneus, V.: maiorum ne quis amicus, one of your great friends, H.: Iuppiter optimus maximus: pontifex maximus, chief: maioribus uti, associate with superiors, H.—Of mind or character, great, elevated, noble, lofty: vir acris animi magnique: magno animo est: vir magnus: Cato magnus habetur, S.: magnus hoc bello Themistocles fuit, N.: invidiā maior, above, H.: maior reprensis, greater than those criticised, H.: nebulo, thorough-paced, T.: fur. —In force or degree, great, severe, strong, intense: morbi: dolor, Cs.: minae: amor, V.: gemitus luctusque: quid potuere maius? more heinous, H.: Mari virtutem in maius celebrare, magnify, S.: his in maius etiam acceptis, L.: incerta in maius vero ferri solent, be exaggerated, L.— Proud, boastful, lofty, assuming: nobis ut res dant sese, ita magni atque humiles sumus, T.: lingua, H.: verba, V.

    Latin-English dictionary > māximus

  • 11 mātūrus

        mātūrus adj.    with comp. mātūrior, and sup. mātūrissimus, or mātūrrimus, ripe, mature: poma: uva, V.: seges messi, ripe for harvesting, L.—As subst n.: quod maturi erat, all the ripe (corn), L. —Ripe, mature, of age, proper, fit, seasonable, timely: virgo, H.: infans, O.: aetas, of manhood, V.: omnia matura sunt, ready to be seized, S.: animi, of ripe judgment, V.: aevi, of mature years, V.: animo et aevo, O.: tempus, seasonable: scribendi tempus maturius: mihi ad Nonas bene maturum videtur fore, just at the right time: filia matura viro, marriageable, V.: (progenies) militiae, L.: vitulus templis maturus et arae, old enough for sacrifice, Iu.—Of mature years, advanced in life: se maturum oppetere mortem: senex, H.—Of full strength: soles, V.: maturae mala nequitiae, fullgrown depravity, Iu.—That takes place early, early, speedy: hiemes, Cs.: aetas maturissima, Her.: honores, O.: iudicium, quick: robur maturrimum, Ta.: ego sum maturior illo, was there earlier, O.: Maturior vis, i. e. premature death, H.
    * * *
    matura -um, maturior -or -us, maturissimus -a -um ADJ
    early, speedy; ripe; mature, mellow; timely, seasonable

    Latin-English dictionary > mātūrus

  • 12 plēnus

        plēnus adj. with comp. and sup.    [PLE-], full, filled: vela: plenissimae viae, greatly crowded, Cs.: corpus suci, T.: Gallia civium: domus ornamentorum: Quis me est venustatis plenior? T.: meri pocula, O.: vita plena et conferta voluptatibus.—As subst n., a plenum (opp. vacuum): ad plenum, copiously, V., H.—Of bodily size, stout, bulky, portly, plump, corpulent: pleni enectine simus: volpecula pleno corpore, H.—Of females, big with child, pregnant: femina, O.: sus.— Filled, satisfied, sated: minimo, O.: amator, H.— Full packed, laden: vitis, O.: exercitus plenissimus praedā, L.: crura thymo plenae (apes), V.: plenos oculorum sanguine pugnos, covered, Iu.— Entire, complete, full, whole: (legio) plenissima, with ranks entirely full, Cs.: ad praeturam gerendam annus: hora, O.: pleno gradu, at full pace, L.: pleni somni, profound, O.—Of the voice, sonorous, full, clear, strong, loud: cornix plenā improba voce, V.: vox plenior: voce plenior.—Of speech, full, at full length, uncontracted, unabridged: ut E plenissimum dicas: ‘siet’ plenum est, ‘sit’ inminutum: plenissima verba, O.— Full, abundant, plentiful, much: Verres, qui plenus decesserat: pecunia, much money: mensa, V.: gaudium: serius potius ad nos, dum plenior: accepi epistulas pleniores, longer: plenissima villa, H.—Of age, full, advanced, ripe, mature: plenis nubilis annis, marriageable, V.—Fig., full, filled: fidei: negoti, full of business: irae, L.: Quae regio nostri non plena laboris? filled with the story of our troubles? V.: plenus sum exspectatione de Pompeio, full of expectation: laetitiā, Cs.— Complete, finished, ample, copious: orator: oratio plenior: pleniora perscribere, Cs.— Full, abounding, rich: cum sis nihilo sapientior ex quo Plenior es, richer, H.: pleniore ore laudare, i. e. more heartily: plenior inimicorum Mario.
    * * *
    plena -um, plenior -or -us, plenissimus -a -um ADJ
    full, plump; satisfied

    Latin-English dictionary > plēnus

  • 13 praecursor

        praecursor ōris, m    [prae+1 CEL-], a forerunner, advanced guard, vanguard, L.— A scout, spy.
    * * *
    forerunner; member of advance-guard

    Latin-English dictionary > praecursor

  • 14 prō-dūcō

        prō-dūcō dūxī, ductus, ere    (prōdūxe for prōdūxisse, T.), to lead forth, lead forward, bring out: eum rus hinc, T.: copias pro castris, Cs.—By legal process, to produce, bring forward, cause to appear: eum in conspectum populi R.: consules: ad populum eos, i. e. let them address the people, L.: producti in circo Flaminio in contionem: in iudicium produci, before the court: Granium testem.—Of an actor, to represent, perform: nihil ab hoc pravum produci posse.—To expose for sale: servos, T.—To set before, with dat: scamnum lecto, O.— To stretch out, lengthen, extend: productā longius acie, Cs.: ferrum incude, Iu.—Of the dead, to conduct to the grave, bury: nec te, tua funera, mater Produxi, V.—To bring to light, disclose, expose: Occulta ad patres crimina, Iu.—To bring forth, bring into the world, bear, beget, produce, bring up, raise: alquem sui simillimum: Filiolam turpem, Iu.: Quicunque primum (te) Produxit, arbos, H.: nova (vocabula) quae genitor produxerit usus, H. —Fig., to raise, promote, advance: productus ad dignitatem: omni genere honoris eum, L.: a quibus producti sunt, advanced to power: Diva, producas subolem, prosper, H.—To draw out, lengthen out, prolong, protract, stretch out, extend: cyathos sorbilans hunc producam diem, T.: cenam, H.: sermonem in multam noctem: Varro... vitam Naevi producit longius, i. e. represents him as having lived longer: rem in hiemem, Cs.: animas, lives, Iu.—To lead on, put off, amuse, delude: me falsā spe, T.: condicionibus hunc.

    Latin-English dictionary > prō-dūcō

  • 15 prōgredior

        prōgredior gressus, ī, dep.    [pro+gradior], to come forth, go forth, go forward, go on, advance, proceed: regredi quam progredi malle: in locum iniquum, Cs.: ante signa, L.—Fig., to proceed, advance, go on, make progress: ad reliqua: defensor nihil progreditur, makes no headway: longius progredi, go on: videamus, quatenus amor in amicitiā progredi debeat: paulum aetate progressus, advanced in age: quo amentiae progressi sitis, L.
    * * *
    progredi, progressus sum V DEP
    go, come forth, go forward, march forward; advance. proceed. make progress

    Latin-English dictionary > prōgredior

  • 16 prō-vehō

        prō-vehō vēxi, vectus, ere,    to carry forward, move along, convey (old in act.).— Pass, to advance, move forward, go on, ride, drive: leni Africo provectus, Cs.: provehimur portu, V.: paulum ab suis equo provectus, L.: a terrā provectae naves, sailed out, Cs.—Fig., to carry on, carry forward, lead on: huc me provexit oratio: haec spes provexit, ut, etc., led them on so far, L.: Epulantium comitas provexit omnīs ad largius vinum, Cu.— Pass, to be led on, advance, proceed, go onward, make progress: si qui longius in amicitia provecti essent: provectus est intemperantiā linguae in maledicta, was betrayed, L.: quid ultra Provehor? why say more? V.: iam aetate provectus, advanced in life.—To advance, exalt, elevate, raise: ecquo te tua virtus provexisset?: ad summos honores alios, L.: Vim temperatam di provehunt In maius, H.: Agrippinae gratiā provectus, Ta.

    Latin-English dictionary > prō-vehō

  • 17 senex

        senex senis, adj. with comp. senior    [SEN-], old, aged, advanced in years: si qui senes ac deformes erant: porci, Iu.: nemo est tam senex qui se annum non putet posse vivere: quo erat nemo fere senior: quae vis senior est quam, etc.: seniores anni, O.: senior quam illa aetas ferebat, oratio, more mature.—As subst m., posit., an old man, aged person, graybeard (usu. of more than sixty years): ut tum ad senem senex de senectute, sic, etc.: senem in patriam revertentem, unde puer profectus sum, L.: Mixta senum ac iuvenum densentur funera, H.: ter aevo functus senex, i. e. Nestor, H.—As subst f., an old woman, Tb.— Comp, an elder, elderly person (usu. between fortyfive and sixty years of age): si quis Forte coheredum senior male tussiet, H.: seniores a iunioribus divisit: centuriae seniorum ac iuniorum, L.: omnium seniorum precibus excitati, Cs.: Vix ea fatus erat senior (i. e. senex), V.: senior Inachus, O.
    * * *
    I II
    senis (gen.), senior -or -us, - ADJ
    aged, old

    Latin-English dictionary > senex

  • 18 superus

        superus adj.    [super].— Posit, that is above, upper, higher: ad superos deos potius quam ad inferos pervenisse: spectatores superarum rerum atque caelestium: Omnes caelicolas, omnes supera alta tenentes, V.: deorum domus, O.: mare, i. e. the Adriatic and Ionian Sea (opp. mare inferum, the lower or Etruscan Sea): superas evadere ad auras, i. e. of the upper world, V.: aurae, O.— Plur m. as subst. (with gen plur. superūm, V., O.), they who are above (opp. inferi): multum fleti ad superos, i. e. the living, V.—Esp., the gods above, celestial deities: Quae superi manesque dabant, V.: Pro superi, O.: Contemptrix superum, O.: superis deorum Gratus et imis, H.— Plur n. as subst, the heavenly bodies, celestial things: lunam, stellas, supera denique omnia stare censet.— Higher places (sc. loca): supera semper petunt, tend upwards: supera ardua linquens, the upper world, V.—Comp. superior, n us, gen. ōris, of place, higher, upper: superiorem partem collis castris compleverant, Cs.: tota domus vacat superior, the upper part of: labrum superius, the upper lip, Cs.: de loco superiore dicere, i. e. from the tribunal: causam cum agam de loco superiore, i. e. from the rostra: multos et ex superiore et ex aequo loco sermones habitos, i. e. in formal discourses and in conversation: ex loco superiore proeliabantur, from an eminence, Cs.: ex superiore et ex inferiore scripturā docendum, what is written above and below, i. e. the context: posteriori superius non iungitur. — Plur n. as subst: superiora muri, the upper parts (opp. ima), Cu.—Of time or order, former, past, previous, preceding: superiores solis defectiones: superioribus diebus, Cs.: in superiore vitā: pars legis: superius facinus novo scelere vincere: superioris more crudelitatis uti, N.: nuptiae, former marriage: vir, first husband.—Of age, older, elder, senior, more advanced, former: omnis iuventus omnesque superioris aetatis, Cs.: superior Africanus, the Elder.—Plur. m. as subst, elders, older men: superiorum aetas.—Fig., in a contest, victorious, conquering, stronger, superior: hostīs equitatu superiores esse intellegebat, Cs.: se quo impudentius egerit, hoc superiorem discessurum: semper discessit superior, N.: superiorem Appium in causā fecit, L.—Of quality or condition, higher, more distinguished, greater, better, superior: ii, qui superiores sunt, submittere se debent in amicitiā: premendoque superiorem sese extollebat, L.: pecuniis: honoris gradu.—Sup. suprēmus, highest, loftiest, topmost (poet.; cf. summus).—Partit.: clamore supremos Inplerunt montīs, the mountain-tops, V.: supremo In monte, on the summit, H.—Fig., of time or order, last, latest, extreme, final: Supremo te sole domi manebo, at sunset, H.: in te suprema salus, last hope, V.: Supremam bellis imposuisse manum, the finishing hand, O.—Of rank or degree, highest, greatest, most exalted, supreme, extreme: supreme Iuppiter, T.: macies, V.— The last of life, last, closing, dying, final: supremo vitae die: amplissime supremo suo die efferri: nec... Supremā citius die, i. e. not until death, H.: supplicium, i. e. the penalty of death: iter, H.: lumen, V.: sociam tori vocat ore supremo, with dying breath, O.: honor, i. e. the funeral rites, V.: tori, i. e. biers, O.: Troiae sorte supremā, V.—As subst n.: Ventum ad supremum est, to the last moment, V.: suprema ferre, i. e. the funeral offerings, V.
    * * *
    I
    supera -um, superior -or -us, supremus -a -um ADJ
    above, high; higher, upper, of this world; greatest, last, highest
    II
    gods (pl.) on high, celestial deities; those above

    Latin-English dictionary > superus

  • 19 vergō

        vergō —, —, ere    [VERG-], to bend, turn, be inclined, lie, be situated: declivis locus tenui fastigio vergebat in longitudinem, etc., Cs.: portus in meridiem vergit, L.: omnibus eius partibus in medium vergentibus.—Fig., to turn, incline, be directed: nisi Bruti auxilium ad Italiam vergere quam ad Asiam maluissemus: nox vergit ad lucem, verges towards, Cu.: anni vergentes in senium, Ta.: vergens annis femina, advanced, Ta.: illuc cuncta vergere, everything centred in him, Ta.
    * * *
    vergere, -, - V
    incline, lie, slope

    Latin-English dictionary > vergō

  • 20 vetulus

        vetulus adj. dim.    [vetus], elderly, somewhat old, advanced in life, no longer young: gladiator: filia. Cornix, H.: arbor (opp. novella).—As subst m. and f: mi vetule, old fellow: turpis vetula, an old hag, Iu.
    * * *
    vetula, vetulum ADJ
    elderly, aging

    Latin-English dictionary > vetulus

См. также в других словарях:

  • advanced — ad‧vanced [ədˈvɑːnst ǁ ədˈvænst] adjective using the most modern ideas, equipment, and methods: • The country increased foreign currency reserves by selling some of its advanced technology to foreign companies. * * * advanced UK US /ədˈvɑːnst/… …   Financial and business terms

  • Advanced — Ad*vanced , a. 1. In the van or front. [1913 Webster] 2. In the front or before others, as regards progress or ideas; as, advanced opinions, advanced thinkers. [1913 Webster] 3. Far on in life or time. [1913 Webster] A gentleman advanced in years …   The Collaborative International Dictionary of English

  • advanced — [ad vanst′, ədvanst′] adj. 1. in advance; moved forward; in front 2. far on in life; old 3. ahead or beyond others in progress, complexity, etc. [advanced studies] 4. higher than usual [advanced prices] SYN. LIBERAL …   English World dictionary

  • advanced — I (elderly) adjective aged, along in years, ancient, old, senior, venerable II (progressive) adjective contemporary, far ahead, forward looking, modern, present day, sophisticated, up to date, up to the minute III …   Law dictionary

  • advanced — (adj.) 1530s, far ahead in the course of actions or ideas, pp. adjective from ADVANCE (Cf. advance) (v.). Of studies, from 1790. Military use is from 1795. In late 19c. used especially in reference to views on women s equality …   Etymology dictionary

  • advanced — 1 forward, precocious, *premature, untimely Antonyms: backward Contrasted words: retrogressive, retrograde, regressive (see BACKWARD) 2 radical, *liberal, progressive Analogous words: daring, venturesome, *adventurous …   New Dictionary of Synonyms

  • advanced — [adj] ahead in position, time, manner avant garde, breakthrough, cutting edge*, excellent, exceptional, extreme, first, foremost, forward, higher, late, leading, leading edge*, liberal, precocious, progressive, radical, state of the art*,… …   New thesaurus

  • advanced — ► ADJECTIVE 1) far on in progress or life. 2) complex; not elementary. 3) very modern …   English terms dictionary

  • advanced — [[t]ædvɑ͟ːnst, væ̱nst[/t]] ♦♦♦ 1) ADJ GRADED: usu ADJ n An advanced system, method, or design is modern and has been developed from an earlier version of the same thing. Many are afraid that, without more training or advanced technical skills,… …   English dictionary

  • advanced — adjective 1. farther along in physical or mental development (Freq. 5) the child s skeletal age was classified as advanced children in the advanced classes in elementary school read far above grade average • Similar to: ↑precocious 2.… …   Useful english dictionary

  • advanced — ad|vanced [ əd vænst ] adjective *** 1. ) based on the most recent methods or ideas: advanced technology an advanced communications system a ) an advanced society uses the most recent technology or ideas: advanced nations 2. ) at a high academic… …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»