-
1 ūtiliter
ūtiliter adv. with comp. [utilis], usefully, profitably, beneficially, advantageously: iracundia utiliter a naturā data: parum utiliter in praesens certamen respondit, i. e. unfortunately, in view of, etc., L.: Utilius stare, O.* * *utilius, utilissime ADVusefully/profitably/to advantage; interestedly; validly/effectively/practically -
2 ars
ars, artis, f. [v. arma], skill in joining something, combining, working it, etc., with the advancement of Roman culture, carried entirely beyond the sphere of the common pursuits of life, into that of artistic and scientific action, just as, on the other hand, in mental cultivation, skill is applied to morals, designating character, manner of thinking, so far as it is made known by external actions (syn.: doctrina, sollertia, calliditas, prudentia, virtus, industria, ratio, via, dolus).I. A.Lit.:B.Zeno censet artis proprium esse creare et gignere,
Cic. N. D. 2, 22, 57:quarum (artium) omne opus est in faciendo atque agendo,
id. Ac. 2, 7, 22; id. Off. 2, 3, 12 sq.—Transf.1.With the idea extended, any physical or mental activity, so far as it is practically exhibited; a profession, art ( music, poetry, medicine, etc.); acc. to Roman notions, the arts were either liberales or ingenuae artes, arts of freemen, the liberal arts; or artes illiberales or sordidae, the arts, employments, of slaves or the lower classes.a.In gen.:b.Eleus Hippias gloriatus est nihil esse ullā in arte rerum omnium, quod ipse nesciret: nec solum has artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometriam, musicam, litterarum cognitionem et poëtarum, atque illa, quae de naturis rerum, quae de hominum moribus, quae de rebus publicis dicerentur, sed anulum, quem haberet, pallium, quo amictus, soccos, quibus indutus esset, se suā manu confecisse,
Cic. de Or. 3, 32, 127:Jam de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint, haec fere accepimus. Primum improbantur ii quaestus, qui in odia hominum incurrunt, ut portitorum, ut feneratorum. Illiberales autem et sordidi quaestus mercenariorum omniumque, quorum operae, non artes emuntur: est enim in illis ipsa merces auctoramentum servitutis... Opificesque omnes in sordidā arte versantur... Quibus autem artibus aut prudentia major inest aut non mediocris utilitas quaeritur, ut medicina, ut architectura, ut doctrina rerum honestarum, hae sunt iis, quorum ordini conveniunt, honestae,
Cic. Off. 1, 42, 150 sq.; cf. id. Fam. 4, 3:artes elegantes,
id. Fin. 3, 2, 4:laudatae,
id. de Or. 1, 3, 9:bonae,
Ov. Tr. 3, 7, 32:optimae,
Cic. Fin. 2, 34, 111:magnae,
id. Or. 1, 4:maximae,
id. de Or. 1, 2, 6:gravissimae,
id. Fin. 2, 34, 112:leviores artes,
id. Brut. 1, 3:mediocres,
id. de Or. 1, 2, 6:omnis artifex omnis artis,
Vulg. Apoc. 18, 22:artifices omnium artium,
ib. 1 Par. 22, 15.—Esp., of a single art, and,(α).With an adj. designating it:(β).ars gymnastica,
gymnastics, Plaut. Most. 1, 2, 73:ars duellica,
the art of war, id. Ep. 3, 4, 14:ars imperatoria,
generalship, Quint. 2, 17, 34:(artes) militares et imperatoriae,
Liv. 25, 9, 12:artes civiles,
politics, Tac. Agr. 29:artes urbanae,
i. e. jurisprudence and eloquence, Liv. 9, 42:ars grammatica,
grammar, Plin. 7, 39, 40, § 128:rhetorica,
Quint. 2, 17, 4:musica,
poetry, Ter. Hec. prol. 23:musica,
music, Plin. 2, 25, 23, § 93:medicae artes,
the healing art, medicine, Ov. H. 5, 145; so,ars Apollinea,
id. Tr. 3, 3, 10:magica,
Verg. A. 4, 493, and Vulg. Sap. 17, 7; so,maleficis artibus inserviebat,
he used witchcraft, ib. 2 Par. 33, 6 al.—With a gen. designating it:2.ars disserendi,
dialectics, Cic. de Or. 2, 38, 157:ars dicendi,
the art of speaking, id. ib. 1, 23, 107, and Quint. 2, 17, 17; so,ars eloquentiae,
id. 2, 11, 4:ars medendi,
Ov. A. A. 2, 735:ars medentium,
Stat. S. 5, 1, 158:medicorum ars,
Vulg. 1 Par. 16, 12:pigmentariorum ars,
the art of unguents, ib. 2 Par. 16, 4:ars armorum,
the art of war, Quint. 2, 17, 33:ars pugnae,
Vulg. Judith, 5, 27; so in plur.:belli artes,
Liv. 25, 40, 5:ars gubernandi,
navigation, Cic. Div. 1, 14, 24; Quint. 2, 17, 33; so,ars gubernatoris,
Cic. Fin. 1, 13, 42.—Sometimes the kind of art may be distinguished by the connection, so that ars is used absol. of a particular art:instruere Atriden num potes arte meā? i. e. arte sagittandi,
Ov. H. 16, 364:tunc ego sim Inachio notior arte Lino, i. e. arte canendi,
Prop. 3, 4, 8:fert ingens a puppe Notus: nunc arte (sc. navigandi) relictā Ingemit,
Stat. Th. 3, 29; so Luc. 7, 126; Sil. 4, 715:imus ad insignes Urbis ab arte (sc. rhetoricā) viros,
Ov. Tr. 4, 10, 16:ejusdem erat artis, i. e. artis scaenofactoriae,
Vulg. Act. 18, 3.—Science, knowledge:C. 1.quis ignorat, ii, qui mathematici vocantur, quantā in obscuritate rerum et quam reconditā in arte et multiplici subtilique versentur,
Cic. de Or. 1, 3, 10:nam si ars ita definitur, ex rebus penitus perspectis planeque cognitis atque ab opinionis arbitrio sejunctis, scientiāque comprehensis, non mihi videtur ars oratoris esse ulla,
id. ib. 1, 23, 108: nihil est quod ad artem redigi possit, nisi ille prius, qui illa tenet. quorum artem instituere vult, habeat illam scientiam (sc. dialecticam), ut ex iis rebus, quarum ars nondum sit, artem efficere possit, id. ib. 1, 41, 186:ars juris civilis,
id. ib. 1, 42, 190:(Antiochus) negabat ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur... Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud, quod propositum sit arti,
id. Fin. 5, 6, 16; id. ad Q. Fr. 1, 1, 9; id. Cael. 30, 72; id. Or. 1, 4:vir bonus optimisque artibus eruditus,
Nep. Att. 12, 4: ingenium docile, come, ap-tum ad artes optimas, id. Dion, 1, 2 al.—The theory of any art or science: ars est praeceptio, quae dat certam viam rationemque faciendi aliquid, Auct. ad Her. 1, 1;a.Asper, p. 1725 P.: non omnia, quaecumque loquimur, mihi videntur ad artem et ad praecepta esse revocanda,
not every thing is to be traced back to theory and rules, Cic. de Or. 2, 11, 44: res mihi videtur esse facultate ( in practice) praeclara, arte ( in theory) mediocris;ars enim earum rerum est, quae sciuntur: oratoris autem omnis actio opinionibus, non scientiā continetur,
id. ib. 2, 7, 30; id. Ac. 2, 7, 22.—In later Lat. ars is used,Absol. for grammatical analysis, grammar:b.curru non, ut quidam putant, pro currui posuit, nec est apocope: sed ratio artis antiquae, etc.,
Serv. ad Verg. A. 1, 156; 1, 95: et hoc est artis, ut (vulgus) masculino utamur, quia omnia Latina nomina in us exeuntia, si neutra fuerint, tertiae sunt declinationis, etc., id. ad eund. ib. 1, 149: secundum artem dicamus honor, arbor, lepor: plerumque poëtae r in s mutant, id. ad eund. ib. 1, 153 al.—Hence also,As a title of books in which such theories are discussed, for rhetorical and, at a later period, for grammatical treatises.(α).Rhetorical:(β).quam multa non solum praecepta in artibus, sed etiam exempla in orationibus bene dicendi reliquerunt!
Cic. Fin. 4, 3, 5:ipsae rhetorum artes, quae sunt totae forenses atque populares,
id. ib. 3, 1, 4: neque eo dico, quod ejus (Hermagorae) ars mihi mendosissime scripta videatur; nam satis in eā videtur ex antiquis artibus ( from the ancient works on rhetoric) ingeniose et diligenter electas res collocāsse, id. Inv. 1, 6 fin.:illi verbis et artibus aluerunt naturae principia, hi autem institutis et legibus,
id. Rep. 3, 4, 7:artem scindens Theodori,
Juv. 7, 177.—Grammar:2.in artibus legimus superlativum gradum non nisi genitivo plurali jungi,
Serv. ad Verg. A. 1, 96: ut in artibus lectum est, id. ad eund. ib. 1, 535.—So Ars, as the title of the later Lat. grammars: Donati Ars Grammatica, Cledonii Ars, Marii Victorini Ars, etc.; v. the grammarians in Gothofred., Putsch., Lindem., Keil.—The knowledge, art, skill, workmanship, employed in effecting or working upon an object (Fr. adresse):3.majore quādam opus est vel arte vel diligentiā,
Cic. Ac. 2, 14 fin.:et tripodas septem pondere et arte pares,
Ov. H. 3, 32: qui canit arte, canat;qui bibit arte, bibat,
id. A. A. 2, 506:arte laboratae vestes,
Verg. A. 1, 639:plausus tunc arte carebat,
was void of art, was natural, unaffected, Ov. A. A. 1, 113.—(Concr.) The object artistically formed, a work of art:4.clipeum efferri jussit Didymaonis artis,
Verg. A. 5, 359:divite me scilicet artium, Quas aut Parrhasius protulit aut Scopas,
Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 1, 6, 17.—Artes (personified), the Muses:II.artium chorus,
Phaedr. 3, prol. 19.—Transf. from mind to morals, the moral character of a man, so far as it is made known by actions, conduct, manner of acting, habit, practice, whether good or bad:si in te aegrotant artes antiquae tuae,
your former manner of life, conduct, Plaut. Trin. 1, 2, 35; cf. Hor. C. 4, 15, 12; Plaut. Trin. 2, 1, 6 Lind.:nempe tuā arte viginti minae Pro psaltriā periere,
Ter. Ad. 4, 7, 24:quid est, Quod tibi mea ars efficere hoc possit amplius?
my assiduity, id. And. 1, 1, 4:Hac arte (i. e. constantiā, perseverantiā) Pollux et vagus Hercules Enisus arces attigit igneas,
Hor. C. 3, 3, 9:multae sunt artes (i. e. virtutes) eximiae, hujus administrae comitesque virtutis (sc. imperatoris),
Cic. Imp. Pomp. 13; id. Fin. 2, 34, 115; id. Verr. 2, 4, 37 Zumpt:nam imperium facile his artibus retinetur, quibus initio partum est,
Sall. C. 2, 4 Kritz; so id. ib. 5, 7:cultusque artesque virorum,
Ov. M. 7, 58:mores quoque confer et artes,
id. R. Am. 713: praeclari facinoris aut artis [p. 167] bonae famam quaerere, Sall. C. 2, 9; so id. ib. 10, 4:animus insolens malarum artium,
id. ib. 3, 4; so Tac. A. 14, 57.—Hence also, absol. in mal. part. as in Gr. technê for cunning, artifice, fraud, stratagem:haec arte tractabat virum,
Ter. Heaut. 2, 3, 125 (cf. Ov. H. 17, 142):capti eādem arte sunt, quā ceperant Fabios,
Liv. 2, 51; 3, 35:at Cytherea novas artes, nova pectore versat Consilia,
Verg. A. 1, 657; so id. ib. 7, 477:ille dolis instructus et arte Pelasgā,
id. ib. 2, 152:talibus insidiis perjurique arte Sinonis Credita res, etc.,
id. ib. 2, 195:fraudes innectere ponto Antiquā parat arte,
Luc. 4, 449:tantum illi vel ingenii vel artis vel fortunae superfuit,
Suet. Tit. 1:fugam arte simulantes,
Vulg. Jud. 20, 32: regem summis artibus pellexit, pasêi mêchanêi, Suet. Vit. 2. -
3 penna
penna or pinna (old forms, pesna, petna, Fest. p. 205, 209 Müll.), f. [orig. different words, penna for petna; root petor pat-; Sanscr. patāmi, to fly; Gr. petomai, prop. a wing: pinna for pitna; cf. Sanscr. pitu; Gr. pitus, the pine-tree; Lat. pinus; cf.: spiculum, spina;I.prop. a sharp point or end. To a late period an effort was made to distinguish them: nec miretur (puer), cur... fiat a pinno quod est acutum, securis utrimque habens aciem bipennis, ne illorum sequatur errorem, qui, quia a pennis duabus hoc esse nomen existimant, pennas avium dici volunt,
Quint. 1, 4, 12 Halm:pinnum enim antiqui acutum dicebant,
Isid. Orig. 19, 19, 11 dub. (v. 1. pennus): pinnas murorum, pennas avium dicimus, Flav. Cap. p. 2243 P. This dictum of the old grammar we have to retain, although the distinction is neither etymologically sound nor is it always practically true; cf. bipennis, Bramb. Lat. Orthog. p. 118. In MSS. and edd. the two forms have mostly been used indiscriminately in all meanings except II. D. E. F. infra, in which pinna only is found; cf. esp. Wagn. Orth. Verg. p. 465; Rib. prol. Verg. p. 441 sq.; Corss. Ausspr. 2, p. 270 sq.], a feather on the body of a winged creature (syn. pluma).Lit.(α).Form penna:(β).sine pennis volare haud facile est: meae alae pennas non habent,
Plaut. Poen. 4, 2, 48:pennarum tuarum nitor,
Phaedr. 1, 13, 6:maduere graves aspergine pennae,
Ov. M. 4, 728.—Form pinna:II.(aves) pullos pinnis fovent,
Cic. N. D. 2, 52, 129:pinnarum caules omnium cavi,
Plin. 11, 39, 34, § 97; Sen. Ep. 42, 4: ova parire solet genus pinnis condecoratum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 10 Vahl.):conveniebat corvos ex albis album pinnis jactare colorem,
Lucr. 2, 823 Munro:galli salaces, frequentibus pinnis,
Varr. R. R. 3, 9, 5; Col. 8, 2, 10:nam his rebus plumam pinnasque emundant,
id. ib. 9, 14, 7:ut statim per somnum hianti pinna in os inderetur,
Suet. Claud. 33.—Transf.A.In plur.: pennae (pinnae), a wing (syn. ala).(α).Form pennae:(β).age tu, sis, sine pennis vola,
Plaut. As. 1, 1, 80:quatere in aëre,
Ov. M. 4, 676:pennis resumptis,
id. ib. 4, 664:vertere,
to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6): penna, collect. for the wings, Ov. M. 2, 376.—Form pinnae:b.geminis secat aëra pinnis,
Cic. Arat. 48 (282):pinnas explicare,
Ov. Am. 2, 6, 55: o Fides alma, apta pinnis, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 104 (Trag. v. 410 Vahl.): densis ales pinnis obnixa, id. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 148 ib.): (aquila) praepetibus pinnis (B. and K.;al. pennis), Cic. poët. Div. 1, 47, 106. —Of bees: pinnis coruscant,
Verg. G. 4, 73. —Of locusts:pinnarum stridor,
Plin. 11, 29, 35, § 104.—Of gnats:pinnae culicis,
Plin. 11, 2, 1, § 3.—Prov.: pinnas incidere alicui, to clip one's wings, i. e. to deprive one of power or rank, Cic. Att. 4, 2, 5; so, decisis humilis pinnis, with clipped wings, i. e. with disappointed hopes, Hor. Ep. 2, 2, 50; cf. the opp.: extendere pinnas, to spread out one's wings, i. e. to attempt great things, id. ib. 1, 20, 21.—Poet., a flying, flight.(α).Form penna: felicibus edita pennis, i. e. with a happy omen from the flight of birds, Prop. 3, 10 (4, 9), 11; Sil. 3, 344; Val. Fl. 1, 231.—(β).Form pinna:B.pinnā veras dare notas,
Ov. F. 1, 448.—A feather on an arrow ( poet.).1.Form penna:2.per jugulum pennis tenus acta sagitta est,
Ov. M. 6, 258.—Hence,Meton., an arrow ( poet.).(α).Form penna:(β).cervos pennā petere,
Val. Fl. 6, 421.—Form pinna:C.olor trajectus pinnā,
Ov. F. 2, 110.—In late Lat., a pen. —Form penna:D.instrumenta scribae, calamus et penna: sed calamus arboris est, penna avis,
Isid. Orig. 6, 14.—A fin. —Form pinna, Plin. 9, 13, 15, § 42.—E.A pinnacle. —Form pinna:F.turres contabulantur, pinnae loricaeque ex cratibus attexuntur,
Caes. B. G. 5, 39; 7, 72: milites Metelli... a pinnis hostis defendebant facillime funditore, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1; Verg. A. 7, 159:templi,
Vulg. Luc. 4, 9.—In mechanics.1. 2. -
4 peritissimus
pĕrītus, a, um, adj. [prop. Part. of perior (in ex-perior); root par-, per-; Gr. peraô; v. periculum], experienced, practised, practically acquainted, skilled, skilful, expert (cf.: gnarus, consultus).I.Lit.(α).Absol.:(β).nil iam mihi novi Offerri pote, quin sim peritus,
Plaut. Pers. 2, 3, 19:doctos homines vel usu peritos,
Cic. Off. 1, 41, 147:docti a peritis,
id. ib. 3, 3, 15:ab hominibus callidis ac peritis animadversa,
id. de Or. 1, 23, 109:decede peritis,
Hor. Ep. 2, 2, 213:me peritus discet Iber,
id. C. 2, 20, 19:homo peritissimus,
Cic. de Or. 1, 15, 66:hominem peritissimum in eis ipsis rebus, superare, quas, etc.,
id. ib. 1, 15, 66:peritissimi duces,
Caes. B. C. 3, 73; Prop. 1, 10, 7. —With gen.:(γ).multarum rerum peritus,
Cic. Font. 7, 15:antiquitatis nostrae et scriptorum veterum litterate peritus,
id. Brut. 56, 205:earum regionum,
Caes. B. C. 1, 48:caelestium prodigiorum,
Liv. 1, 34:peritiores rei militaris,
id. 3, 61:bellorum omnium peritissimus,
Cic. Imp. Pomp. 23, 68:peritissimi caeli ac siderum vates,
Curt. 4, 10, 4:juris,
Juv. 1, 128:vir movendarum lacrimarum peritissimus,
Plin. Ep. 2, 11, 3:definiendi,
Cic. Off. 3, 14, 60.—With abl.: jure peritus, Lucil. ap. Charis. p. 62 P.:(δ).jure peritissimus,
Aur. Vict. Epit. 19:quis jure peritior?
Cic. Clu. 38, 107:peritus bello,
Vell. 2, 29, 3:peritus disciplinā militari,
Gell. 4, 8, 2:arte fabricā peritus,
Dig. 33, 7, 19.—With ad:(ε).ad usum et disciplinam peritus,
Cic. Font. 15, 43:et ad respondendum et ad cavendum peritus,
id. de Or. 1, 48, 212:ad prospicienda cavendaque pericula,
Just. 31, 2, 2.—With in and abl.:(ζ).sive in amore rudis, sive peritus erit,
Prop. 2, 34 (3, 32), 82.—With de:(η).de agriculturā peritissimus,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—With acc. ( poet.):(θ).arma virumque peritus,
Aus. Epigr. 137.—With inf. or object-clause ( poet. and in post-Aug. prose):II.soli cantare periti Arcades,
Verg. E. 10, 32:peritus obsequi,
Tac. Agr. 8:urentes oculos inhibere perita,
Pers. 2, 34:rex peritus, fortius adversus Romanos aurum esse quam ferrum,
Flor. 3, 1, 7.—Hence, subst.: pĕrītissĭ-mus, i, m., a man of extraordinary skill:cum discendi causā duobus peritissimis operam dedisset, etc.,
Cic. Brut. 42, 154.—Transf., of abstract things, skilfully constructed, clever:peritae fabulae,
Aus. Ep. 16, 92.—Hence, adv.: pĕrītē, in an experienced manner, skilfully, expertly, cleverly:quod institutum perite a Numa,
Cic. Leg. 2, 12, 29:perite et ornate dicere,
id. de Or. 2, 2, 5; Gell. 17, 5 fin.:callide et perite versari in aliquā re,
Cic. de Or. 1, 11, 48:distributa perite,
id. ib. 2, 19, 81.— Comp.:peritius fit aliquid ab aliquo,
Sen. Ep. 90, 33.— Sup.:aliquid peritissime et callidissime venditare,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 135:disputare,
Val. Max. 8, 11, 1:suavissime et peritissime legere,
Plin. Ep. 3, 15, 3. -
5 peritus
pĕrītus, a, um, adj. [prop. Part. of perior (in ex-perior); root par-, per-; Gr. peraô; v. periculum], experienced, practised, practically acquainted, skilled, skilful, expert (cf.: gnarus, consultus).I.Lit.(α).Absol.:(β).nil iam mihi novi Offerri pote, quin sim peritus,
Plaut. Pers. 2, 3, 19:doctos homines vel usu peritos,
Cic. Off. 1, 41, 147:docti a peritis,
id. ib. 3, 3, 15:ab hominibus callidis ac peritis animadversa,
id. de Or. 1, 23, 109:decede peritis,
Hor. Ep. 2, 2, 213:me peritus discet Iber,
id. C. 2, 20, 19:homo peritissimus,
Cic. de Or. 1, 15, 66:hominem peritissimum in eis ipsis rebus, superare, quas, etc.,
id. ib. 1, 15, 66:peritissimi duces,
Caes. B. C. 3, 73; Prop. 1, 10, 7. —With gen.:(γ).multarum rerum peritus,
Cic. Font. 7, 15:antiquitatis nostrae et scriptorum veterum litterate peritus,
id. Brut. 56, 205:earum regionum,
Caes. B. C. 1, 48:caelestium prodigiorum,
Liv. 1, 34:peritiores rei militaris,
id. 3, 61:bellorum omnium peritissimus,
Cic. Imp. Pomp. 23, 68:peritissimi caeli ac siderum vates,
Curt. 4, 10, 4:juris,
Juv. 1, 128:vir movendarum lacrimarum peritissimus,
Plin. Ep. 2, 11, 3:definiendi,
Cic. Off. 3, 14, 60.—With abl.: jure peritus, Lucil. ap. Charis. p. 62 P.:(δ).jure peritissimus,
Aur. Vict. Epit. 19:quis jure peritior?
Cic. Clu. 38, 107:peritus bello,
Vell. 2, 29, 3:peritus disciplinā militari,
Gell. 4, 8, 2:arte fabricā peritus,
Dig. 33, 7, 19.—With ad:(ε).ad usum et disciplinam peritus,
Cic. Font. 15, 43:et ad respondendum et ad cavendum peritus,
id. de Or. 1, 48, 212:ad prospicienda cavendaque pericula,
Just. 31, 2, 2.—With in and abl.:(ζ).sive in amore rudis, sive peritus erit,
Prop. 2, 34 (3, 32), 82.—With de:(η).de agriculturā peritissimus,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—With acc. ( poet.):(θ).arma virumque peritus,
Aus. Epigr. 137.—With inf. or object-clause ( poet. and in post-Aug. prose):II.soli cantare periti Arcades,
Verg. E. 10, 32:peritus obsequi,
Tac. Agr. 8:urentes oculos inhibere perita,
Pers. 2, 34:rex peritus, fortius adversus Romanos aurum esse quam ferrum,
Flor. 3, 1, 7.—Hence, subst.: pĕrītissĭ-mus, i, m., a man of extraordinary skill:cum discendi causā duobus peritissimis operam dedisset, etc.,
Cic. Brut. 42, 154.—Transf., of abstract things, skilfully constructed, clever:peritae fabulae,
Aus. Ep. 16, 92.—Hence, adv.: pĕrītē, in an experienced manner, skilfully, expertly, cleverly:quod institutum perite a Numa,
Cic. Leg. 2, 12, 29:perite et ornate dicere,
id. de Or. 2, 2, 5; Gell. 17, 5 fin.:callide et perite versari in aliquā re,
Cic. de Or. 1, 11, 48:distributa perite,
id. ib. 2, 19, 81.— Comp.:peritius fit aliquid ab aliquo,
Sen. Ep. 90, 33.— Sup.:aliquid peritissime et callidissime venditare,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 135:disputare,
Val. Max. 8, 11, 1:suavissime et peritissime legere,
Plin. Ep. 3, 15, 3. -
6 pesna
penna or pinna (old forms, pesna, petna, Fest. p. 205, 209 Müll.), f. [orig. different words, penna for petna; root petor pat-; Sanscr. patāmi, to fly; Gr. petomai, prop. a wing: pinna for pitna; cf. Sanscr. pitu; Gr. pitus, the pine-tree; Lat. pinus; cf.: spiculum, spina;I.prop. a sharp point or end. To a late period an effort was made to distinguish them: nec miretur (puer), cur... fiat a pinno quod est acutum, securis utrimque habens aciem bipennis, ne illorum sequatur errorem, qui, quia a pennis duabus hoc esse nomen existimant, pennas avium dici volunt,
Quint. 1, 4, 12 Halm:pinnum enim antiqui acutum dicebant,
Isid. Orig. 19, 19, 11 dub. (v. 1. pennus): pinnas murorum, pennas avium dicimus, Flav. Cap. p. 2243 P. This dictum of the old grammar we have to retain, although the distinction is neither etymologically sound nor is it always practically true; cf. bipennis, Bramb. Lat. Orthog. p. 118. In MSS. and edd. the two forms have mostly been used indiscriminately in all meanings except II. D. E. F. infra, in which pinna only is found; cf. esp. Wagn. Orth. Verg. p. 465; Rib. prol. Verg. p. 441 sq.; Corss. Ausspr. 2, p. 270 sq.], a feather on the body of a winged creature (syn. pluma).Lit.(α).Form penna:(β).sine pennis volare haud facile est: meae alae pennas non habent,
Plaut. Poen. 4, 2, 48:pennarum tuarum nitor,
Phaedr. 1, 13, 6:maduere graves aspergine pennae,
Ov. M. 4, 728.—Form pinna:II.(aves) pullos pinnis fovent,
Cic. N. D. 2, 52, 129:pinnarum caules omnium cavi,
Plin. 11, 39, 34, § 97; Sen. Ep. 42, 4: ova parire solet genus pinnis condecoratum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 10 Vahl.):conveniebat corvos ex albis album pinnis jactare colorem,
Lucr. 2, 823 Munro:galli salaces, frequentibus pinnis,
Varr. R. R. 3, 9, 5; Col. 8, 2, 10:nam his rebus plumam pinnasque emundant,
id. ib. 9, 14, 7:ut statim per somnum hianti pinna in os inderetur,
Suet. Claud. 33.—Transf.A.In plur.: pennae (pinnae), a wing (syn. ala).(α).Form pennae:(β).age tu, sis, sine pennis vola,
Plaut. As. 1, 1, 80:quatere in aëre,
Ov. M. 4, 676:pennis resumptis,
id. ib. 4, 664:vertere,
to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6): penna, collect. for the wings, Ov. M. 2, 376.—Form pinnae:b.geminis secat aëra pinnis,
Cic. Arat. 48 (282):pinnas explicare,
Ov. Am. 2, 6, 55: o Fides alma, apta pinnis, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 104 (Trag. v. 410 Vahl.): densis ales pinnis obnixa, id. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 148 ib.): (aquila) praepetibus pinnis (B. and K.;al. pennis), Cic. poët. Div. 1, 47, 106. —Of bees: pinnis coruscant,
Verg. G. 4, 73. —Of locusts:pinnarum stridor,
Plin. 11, 29, 35, § 104.—Of gnats:pinnae culicis,
Plin. 11, 2, 1, § 3.—Prov.: pinnas incidere alicui, to clip one's wings, i. e. to deprive one of power or rank, Cic. Att. 4, 2, 5; so, decisis humilis pinnis, with clipped wings, i. e. with disappointed hopes, Hor. Ep. 2, 2, 50; cf. the opp.: extendere pinnas, to spread out one's wings, i. e. to attempt great things, id. ib. 1, 20, 21.—Poet., a flying, flight.(α).Form penna: felicibus edita pennis, i. e. with a happy omen from the flight of birds, Prop. 3, 10 (4, 9), 11; Sil. 3, 344; Val. Fl. 1, 231.—(β).Form pinna:B.pinnā veras dare notas,
Ov. F. 1, 448.—A feather on an arrow ( poet.).1.Form penna:2.per jugulum pennis tenus acta sagitta est,
Ov. M. 6, 258.—Hence,Meton., an arrow ( poet.).(α).Form penna:(β).cervos pennā petere,
Val. Fl. 6, 421.—Form pinna:C.olor trajectus pinnā,
Ov. F. 2, 110.—In late Lat., a pen. —Form penna:D.instrumenta scribae, calamus et penna: sed calamus arboris est, penna avis,
Isid. Orig. 6, 14.—A fin. —Form pinna, Plin. 9, 13, 15, § 42.—E.A pinnacle. —Form pinna:F.turres contabulantur, pinnae loricaeque ex cratibus attexuntur,
Caes. B. G. 5, 39; 7, 72: milites Metelli... a pinnis hostis defendebant facillime funditore, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1; Verg. A. 7, 159:templi,
Vulg. Luc. 4, 9.—In mechanics.1. 2. -
7 petna
penna or pinna (old forms, pesna, petna, Fest. p. 205, 209 Müll.), f. [orig. different words, penna for petna; root petor pat-; Sanscr. patāmi, to fly; Gr. petomai, prop. a wing: pinna for pitna; cf. Sanscr. pitu; Gr. pitus, the pine-tree; Lat. pinus; cf.: spiculum, spina;I.prop. a sharp point or end. To a late period an effort was made to distinguish them: nec miretur (puer), cur... fiat a pinno quod est acutum, securis utrimque habens aciem bipennis, ne illorum sequatur errorem, qui, quia a pennis duabus hoc esse nomen existimant, pennas avium dici volunt,
Quint. 1, 4, 12 Halm:pinnum enim antiqui acutum dicebant,
Isid. Orig. 19, 19, 11 dub. (v. 1. pennus): pinnas murorum, pennas avium dicimus, Flav. Cap. p. 2243 P. This dictum of the old grammar we have to retain, although the distinction is neither etymologically sound nor is it always practically true; cf. bipennis, Bramb. Lat. Orthog. p. 118. In MSS. and edd. the two forms have mostly been used indiscriminately in all meanings except II. D. E. F. infra, in which pinna only is found; cf. esp. Wagn. Orth. Verg. p. 465; Rib. prol. Verg. p. 441 sq.; Corss. Ausspr. 2, p. 270 sq.], a feather on the body of a winged creature (syn. pluma).Lit.(α).Form penna:(β).sine pennis volare haud facile est: meae alae pennas non habent,
Plaut. Poen. 4, 2, 48:pennarum tuarum nitor,
Phaedr. 1, 13, 6:maduere graves aspergine pennae,
Ov. M. 4, 728.—Form pinna:II.(aves) pullos pinnis fovent,
Cic. N. D. 2, 52, 129:pinnarum caules omnium cavi,
Plin. 11, 39, 34, § 97; Sen. Ep. 42, 4: ova parire solet genus pinnis condecoratum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 59 Müll. (Ann. v. 10 Vahl.):conveniebat corvos ex albis album pinnis jactare colorem,
Lucr. 2, 823 Munro:galli salaces, frequentibus pinnis,
Varr. R. R. 3, 9, 5; Col. 8, 2, 10:nam his rebus plumam pinnasque emundant,
id. ib. 9, 14, 7:ut statim per somnum hianti pinna in os inderetur,
Suet. Claud. 33.—Transf.A.In plur.: pennae (pinnae), a wing (syn. ala).(α).Form pennae:(β).age tu, sis, sine pennis vola,
Plaut. As. 1, 1, 80:quatere in aëre,
Ov. M. 4, 676:pennis resumptis,
id. ib. 4, 664:vertere,
to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6): penna, collect. for the wings, Ov. M. 2, 376.—Form pinnae:b.geminis secat aëra pinnis,
Cic. Arat. 48 (282):pinnas explicare,
Ov. Am. 2, 6, 55: o Fides alma, apta pinnis, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 104 (Trag. v. 410 Vahl.): densis ales pinnis obnixa, id. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 148 ib.): (aquila) praepetibus pinnis (B. and K.;al. pennis), Cic. poët. Div. 1, 47, 106. —Of bees: pinnis coruscant,
Verg. G. 4, 73. —Of locusts:pinnarum stridor,
Plin. 11, 29, 35, § 104.—Of gnats:pinnae culicis,
Plin. 11, 2, 1, § 3.—Prov.: pinnas incidere alicui, to clip one's wings, i. e. to deprive one of power or rank, Cic. Att. 4, 2, 5; so, decisis humilis pinnis, with clipped wings, i. e. with disappointed hopes, Hor. Ep. 2, 2, 50; cf. the opp.: extendere pinnas, to spread out one's wings, i. e. to attempt great things, id. ib. 1, 20, 21.—Poet., a flying, flight.(α).Form penna: felicibus edita pennis, i. e. with a happy omen from the flight of birds, Prop. 3, 10 (4, 9), 11; Sil. 3, 344; Val. Fl. 1, 231.—(β).Form pinna:B.pinnā veras dare notas,
Ov. F. 1, 448.—A feather on an arrow ( poet.).1.Form penna:2.per jugulum pennis tenus acta sagitta est,
Ov. M. 6, 258.—Hence,Meton., an arrow ( poet.).(α).Form penna:(β).cervos pennā petere,
Val. Fl. 6, 421.—Form pinna:C.olor trajectus pinnā,
Ov. F. 2, 110.—In late Lat., a pen. —Form penna:D.instrumenta scribae, calamus et penna: sed calamus arboris est, penna avis,
Isid. Orig. 6, 14.—A fin. —Form pinna, Plin. 9, 13, 15, § 42.—E.A pinnacle. —Form pinna:F.turres contabulantur, pinnae loricaeque ex cratibus attexuntur,
Caes. B. G. 5, 39; 7, 72: milites Metelli... a pinnis hostis defendebant facillime funditore, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1; Verg. A. 7, 159:templi,
Vulg. Luc. 4, 9.—In mechanics.1. 2.
См. также в других словарях:
Practically — Prac ti*cal*ly, adv. 1. In a practical way; not theoretically; really; as, to look at things practically; practically worthless. [1913 Webster] 2. By means of practice or use; by experience or experiment; as, practically wise or skillful;… … The Collaborative International Dictionary of English
practically — The earlier (17c) meaning ‘in a practical way’ (try to deal with the problem as practically as possible) has been overwhelmed since the 18c by the meaning that is now the dominant one, ‘virtually, almost’:… • sitting through exams with… … Modern English usage
practically — [prak′tik lē, prak′ti kə lē] adv. 1. in a practical manner 2. from a practical viewpoint 3. for all practical purposes; in effect; virtually [practically a dictator] 4. Informal almost; nearly … English World dictionary
practically — for practical purposes, as good as, 1748, from PRACTICAL (Cf. practical) + LY (Cf. ly) (2) … Etymology dictionary
practically — *virtually, morally … New Dictionary of Synonyms
practically — [adj] almost; nearly about, all but, approximately, as good as, as much as, basically, close to, essentially, for all intents and purposes*, fundamentally, in effect, in essence, morally, most, much, nearly, nigh, virtually, well nigh; concepts… … New thesaurus
practically — ► ADVERB 1) in a practical way. 2) virtually; almost … English terms dictionary
practically — [[t]præ̱ktɪkəli[/t]] 1) ADV: ADV with group/cl Practically means almost, but not completely or exactly. He d known the old man practically all his life... I know people who find it practically impossible to give up smoking. Syn: almost 2) ADV:… … English dictionary
practically — /prak tik lee/, adv. 1. in effect; virtually: It is practically useless to protest. 2. in a practical manner: to think practically. 3. from a practical point of view: Practically speaking, the plan is not very promising. 4. almost; nearly: Their… … Universalium
practically — prac|ti|cally [ˈpræktıkli] adv 1.) especially spoken almost ▪ I ve read practically all of his books. ▪ She sees him practically every day. ▪ It s practically impossible to predict what will happen. ▪ The two designs were practically identical. 2 … Dictionary of contemporary English
practically — prac|ti|cal|ly [ præktıkli ] adverb ** 1. ) MAINLY SPOKEN almost: Allysa goes to the barn practically every day now. The system is practically impossible to deal with most of the time. That was the year of the drought when the river practically… … Usage of the words and phrases in modern English