Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

medicine

  • 1 Coniecturalem artem esse medicinam

    Medicine is the art of guessing. (Aulus Cornelius Celsus)

    Latin Quotes (Latin to English) > Coniecturalem artem esse medicinam

  • 2 medicīna

        medicīna ae, f    [medicus], the healing art, medicine, surgery (sc. ars): medicina (ars est) valetudinis: medicinae exercendae causā, practising: Inventum medicina meum est, O.: repertor medicinae, V.— A remedy, medicine (sc. res): accipere medicinam.—Fig., a remedy, relief, antidote: singulis medicinam consili adferam: laboris: furoris, V.: curae, O.: his quattuor causis totidem medicinae opponuntur: tuae figurae, i. e. means of rendering beautiful, Pr.
    * * *
    art/practice of medicine, medicine; clinic; treatment, dosing; remedy, cure

    Latin-English dictionary > medicīna

  • 3 jocur

    I
    liver; (food/medicine/divination/seat of feelings)
    II
    liver; (food/medicine/divination/seat of feelings)
    III
    liver; (food, medicine, drug, for divination, as seat of feelings)

    Latin-English dictionary > jocur

  • 4 medicinus

    mĕdĭcīnus, a, um, adj. [1. medicus], of or belonging to a physician or surgeon, medical (as adj. only ante- and post-class.; as subst. class.).
    I.
    Adj.:

    ars,

    the healing art, medicine, Varr. L. L. 5, § 93 Müll.; Hyg. Fab. 274; Aug. Conf. 4, 3.—
    II.
    Subst.: mĕdĭcīna, ae, f.
    A.
    (Sc. ars.) The healing or medical art, medicine, surgery:

    ut medicina (ars est) valetudinis,

    Cic. Fin. 5, 6, 16; id. Off. 1, 42, 151:

    medicina, quae ex observatione salubrium atque his contrariorum reperta est,

    Quint. 2, 17, 9: tertiam esse partem medicinae, quae manu curet, i. e. surgery, Cels. prooem. 7:

    medicinam excolere,

    id. ib.:

    exercere,

    Cic. Clu. 63, 178:

    facere,

    Phaedr. 1, 14, 2:

    factitare,

    to practise, Quint. 7, 2, 26:

    clarus medicinā,

    Plin. 25, 2, 5, § 15.—
    B.
    (Sc. officina.) The shop of a physician or surgeon; the booth in which a physician waited on his patients and vended his medicines (rare;

    not in Cic.): in medicinis, in tonstrinis,

    Plaut. Am. 4, 1, 6; cf.: veteres absolute dicebant pistrinam et sutrinam et medicinam, Don. Ter. Ad. 4, 2, 45 (the taberna of the physician is mentioned in Plin. 29, 1, 6, § 12).—
    C.
    (Sc. res.) A remedy, medicine.
    1.
    Lit.:

    si medicus veniat, qui huic morbo facere medicinam potest,

    i. e. heal, cure, Plaut. Cist. 1, 1, 76:

    accipere medicinam,

    Cic. Att. 12, 21, 5.—
    b.
    Transf.
    * (α).
    Like medicamentum, poison, Att. ap. Non. 20, 31 (Trag. Rel. v. 579 Rib.).—
    (β).
    The pruning of vines, Plin. 17, 22, 35, § 191.—
    2.
    Trop., a remedy, relief, antidote (a favorite word of Cic.):

    singulis medicinam consilii atque orationis meae afferam,

    Cic. Cat. 2, 8, 17:

    sed non egeo medicinā: me ipse consolor,

    id. Lael. 3, 10:

    sublevatio et medicina,

    id. Rep. 2, 34, 59:

    temporis,

    id. Fam. 5, 16, 6:

    doloris,

    id. Ac. 1, 3:

    laboris,

    id. Fin. 5, 19, 54:

    calamitatis,

    id. Tusc. 3, 22, 54:

    quae sanaret vitiosas partes rei publicae,

    id. Att. 2, 1, 7:

    crede mihi, non ulla tua'st medicina figurae,

    i. e. no means of rendering beautiful, Prop. 1, 2, 7:

    periculorum,

    Cic. Sest. 23, 51:

    malorum,

    Ov. Tr. 5, 1, 33:

    curae,

    id. P. 1, 2, 43.—In plur.:

    his quatuor causis totidem medicinae opponuntur,

    Cic. de Or. 2, 83, 339.

    Lewis & Short latin dictionary > medicinus

  • 5 medicāmen

        medicāmen inis, n    [medico], a drug, medicament, remedy, antidote, medicine: violenta medicamenta curari: facies medicaminibus interstincta, plasters, Ta.: validum, O.— A drug, poison: medicamen habendum est, Iu.: noxium, Ta.— A paint, wash, cosmetic: vestrae medicamina formae, O.—Fig., a remedy, antidote: iratae medicamina fortia praebe, O.
    * * *
    drug, remedy, medicine; cosmetic; substance to treat seeds/plants; dye

    Latin-English dictionary > medicāmen

  • 6 medicāmentum

        medicāmentum ī, n    [medico], a drug, remedy, antidote, physic, medicine, medicament: medicamentum alcui dare ad aquam intercutem: sumere, Cu.: medicamenta salubria, L.: medicamentis delibutus.— A drug, potion, poison: coquere medicamenta, L.: medicamentis partum abigere.— Fig., a remedy, relief, antidote: multorum medicamentum maerorum: doloris: panchrestum (i. e. pecunia).— An embellishment: medicamenta fucati candoris et ruboris.
    * * *
    drug, remedy, medicine

    Latin-English dictionary > medicāmentum

  • 7 pyxis

        pyxis idis, f, πυξίσ, a small box, casket: veneni.—A toilet-box, powder-box: Pyxidas, O., Iu.     quā adv.    [ abl fem. of qui], of place, on which side, at which place, in what direction, where, by what way: in eo loco quā naves accedere possent: in templum ipse nescio quā ascendit: quā se parens persequeretur: reliquum spatium, quā flumen intermittit, Cs.: Plurima quā silva est, O.: incessit, quā duxit praedae spes, exercitus, L.: oras, quā medius liquor Secernit Europen ab Afro, H.: quā murum ducturi erant, L.: incerti, quā data victoria esset, on which side, L.: ad omnīs introitūs quā adiri poterat: vias relaxat, veniat quā sucus in herbas, V.: duae erant viae, quā, etc., N. — Where, to what extent, as far as: omnia, quā visus erat, constrata telis, S.: consedit in ripis, quā sequi munimento poterat, L.: quā terra patet, fera regnat Erinys, O.—Fig., repeated in partitive sense, quā... quā, partly... partly; as well... as, both... and: usi sunt quā suis quisque quā totius ordinis viribus, L.: omnia convestivit hederā quā basim villae, quā intercolumnia: quā dominus, quā advocati: quā falsa quā vera iacere, L.— In what manner, how, by what method, by what means: Quā facere id possis, nostram nunc accipe mentem, V.: ante praedico, Antonium dilectūs, quā possit, habiturum, in whatever manner.—To what extent, in what degree, as far as: coëant in foedera dextrae, Quā datur, V.: statui non ultra attingere externa, nisi quā Romanis cohaereant rebus, in so far as, L.: si Quā res, quā ratio suaderet, vellet bonus... Esse, H. — Indef, in any way, to any degree.—Only with ne: fieri potis est ut ne quā exeat, not at all, T.: ne quā populus laboret cavere, H.
    * * *
    I
    small box/casket (originally boxwood) for medicine; iron heel on pestle (L+S)
    II
    pyxidos/is N F
    small box/casket (originally boxwood) for medicine; iron heel on pestle (L+S)

    Latin-English dictionary > pyxis

  • 8 remedium

        remedium ī, n    [re-+3 MA-], that which restores health, a cure, remedy, antidote, medicine: tuis veneficiis remedia invenire: caecitatis, Ta.: remedium quoddam habere: remedio uti.—Fig., a means of aid, assistance, remedy, help, cure: ad omnia confugi remedia causarum: ad magnitudinem frigorum remedium comparare: remedium quaerere ad moram: volneris: aegritudinum, T.: iracundiae, T.: Inveni remedium huic rei, T.: quibus rebus reperire remedia, Cs.: saluti suae remediis subvenire: id remedium timori fuit, L.
    * * *
    remedy, cure; medicine

    Latin-English dictionary > remedium

  • 9 aniatrologetus

    aniatrologeta, aniatrologetum ADJ
    untrained in medicine; ignorant of medicine

    Latin-English dictionary > aniatrologetus

  • 10 jecur

    I
    liver; (food, medicine, drug, for divination, as seat of feelings)
    II
    liver; (food, medicine, drug, for divination, as seat of feelings)

    Latin-English dictionary > jecur

  • 11 medicinus

    medicina, medicinum ADJ
    of the art/practice of medicine/healing, medical

    w/ars or res -- medicine

    Latin-English dictionary > medicinus

  • 12 ars

    ars, artis, f. [v. arma], skill in joining something, combining, working it, etc., with the advancement of Roman culture, carried entirely beyond the sphere of the common pursuits of life, into that of artistic and scientific action, just as, on the other hand, in mental cultivation, skill is applied to morals, designating character, manner of thinking, so far as it is made known by external actions (syn.: doctrina, sollertia, calliditas, prudentia, virtus, industria, ratio, via, dolus).
    I. A.
    Lit.:

    Zeno censet artis proprium esse creare et gignere,

    Cic. N. D. 2, 22, 57:

    quarum (artium) omne opus est in faciendo atque agendo,

    id. Ac. 2, 7, 22; id. Off. 2, 3, 12 sq.—
    B.
    Transf.
    1.
    With the idea extended, any physical or mental activity, so far as it is practically exhibited; a profession, art ( music, poetry, medicine, etc.); acc. to Roman notions, the arts were either liberales or ingenuae artes, arts of freemen, the liberal arts; or artes illiberales or sordidae, the arts, employments, of slaves or the lower classes.
    a.
    In gen.:

    Eleus Hippias gloriatus est nihil esse ullā in arte rerum omnium, quod ipse nesciret: nec solum has artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometriam, musicam, litterarum cognitionem et poëtarum, atque illa, quae de naturis rerum, quae de hominum moribus, quae de rebus publicis dicerentur, sed anulum, quem haberet, pallium, quo amictus, soccos, quibus indutus esset, se suā manu confecisse,

    Cic. de Or. 3, 32, 127:

    Jam de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint, haec fere accepimus. Primum improbantur ii quaestus, qui in odia hominum incurrunt, ut portitorum, ut feneratorum. Illiberales autem et sordidi quaestus mercenariorum omniumque, quorum operae, non artes emuntur: est enim in illis ipsa merces auctoramentum servitutis... Opificesque omnes in sordidā arte versantur... Quibus autem artibus aut prudentia major inest aut non mediocris utilitas quaeritur, ut medicina, ut architectura, ut doctrina rerum honestarum, hae sunt iis, quorum ordini conveniunt, honestae,

    Cic. Off. 1, 42, 150 sq.; cf. id. Fam. 4, 3:

    artes elegantes,

    id. Fin. 3, 2, 4:

    laudatae,

    id. de Or. 1, 3, 9:

    bonae,

    Ov. Tr. 3, 7, 32:

    optimae,

    Cic. Fin. 2, 34, 111:

    magnae,

    id. Or. 1, 4:

    maximae,

    id. de Or. 1, 2, 6:

    gravissimae,

    id. Fin. 2, 34, 112:

    leviores artes,

    id. Brut. 1, 3:

    mediocres,

    id. de Or. 1, 2, 6:

    omnis artifex omnis artis,

    Vulg. Apoc. 18, 22:

    artifices omnium artium,

    ib. 1 Par. 22, 15.—
    b.
    Esp., of a single art, and,
    (α).
    With an adj. designating it:

    ars gymnastica,

    gymnastics, Plaut. Most. 1, 2, 73:

    ars duellica,

    the art of war, id. Ep. 3, 4, 14:

    ars imperatoria,

    generalship, Quint. 2, 17, 34:

    (artes) militares et imperatoriae,

    Liv. 25, 9, 12:

    artes civiles,

    politics, Tac. Agr. 29:

    artes urbanae,

    i. e. jurisprudence and eloquence, Liv. 9, 42:

    ars grammatica,

    grammar, Plin. 7, 39, 40, § 128:

    rhetorica,

    Quint. 2, 17, 4:

    musica,

    poetry, Ter. Hec. prol. 23:

    musica,

    music, Plin. 2, 25, 23, § 93:

    medicae artes,

    the healing art, medicine, Ov. H. 5, 145; so,

    ars Apollinea,

    id. Tr. 3, 3, 10:

    magica,

    Verg. A. 4, 493, and Vulg. Sap. 17, 7; so,

    maleficis artibus inserviebat,

    he used witchcraft, ib. 2 Par. 33, 6 al.—
    (β).
    With a gen. designating it:

    ars disserendi,

    dialectics, Cic. de Or. 2, 38, 157:

    ars dicendi,

    the art of speaking, id. ib. 1, 23, 107, and Quint. 2, 17, 17; so,

    ars eloquentiae,

    id. 2, 11, 4:

    ars medendi,

    Ov. A. A. 2, 735:

    ars medentium,

    Stat. S. 5, 1, 158:

    medicorum ars,

    Vulg. 1 Par. 16, 12:

    pigmentariorum ars,

    the art of unguents, ib. 2 Par. 16, 4:

    ars armorum,

    the art of war, Quint. 2, 17, 33:

    ars pugnae,

    Vulg. Judith, 5, 27; so in plur.:

    belli artes,

    Liv. 25, 40, 5:

    ars gubernandi,

    navigation, Cic. Div. 1, 14, 24; Quint. 2, 17, 33; so,

    ars gubernatoris,

    Cic. Fin. 1, 13, 42.—Sometimes the kind of art may be distinguished by the connection, so that ars is used absol. of a particular art:

    instruere Atriden num potes arte meā? i. e. arte sagittandi,

    Ov. H. 16, 364:

    tunc ego sim Inachio notior arte Lino, i. e. arte canendi,

    Prop. 3, 4, 8:

    fert ingens a puppe Notus: nunc arte (sc. navigandi) relictā Ingemit,

    Stat. Th. 3, 29; so Luc. 7, 126; Sil. 4, 715:

    imus ad insignes Urbis ab arte (sc. rhetoricā) viros,

    Ov. Tr. 4, 10, 16:

    ejusdem erat artis, i. e. artis scaenofactoriae,

    Vulg. Act. 18, 3.—
    2.
    Science, knowledge:

    quis ignorat, ii, qui mathematici vocantur, quantā in obscuritate rerum et quam reconditā in arte et multiplici subtilique versentur,

    Cic. de Or. 1, 3, 10:

    nam si ars ita definitur, ex rebus penitus perspectis planeque cognitis atque ab opinionis arbitrio sejunctis, scientiāque comprehensis, non mihi videtur ars oratoris esse ulla,

    id. ib. 1, 23, 108: nihil est quod ad artem redigi possit, nisi ille prius, qui illa tenet. quorum artem instituere vult, habeat illam scientiam (sc. dialecticam), ut ex iis rebus, quarum ars nondum sit, artem efficere possit, id. ib. 1, 41, 186:

    ars juris civilis,

    id. ib. 1, 42, 190:

    (Antiochus) negabat ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur... Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud, quod propositum sit arti,

    id. Fin. 5, 6, 16; id. ad Q. Fr. 1, 1, 9; id. Cael. 30, 72; id. Or. 1, 4:

    vir bonus optimisque artibus eruditus,

    Nep. Att. 12, 4: ingenium docile, come, ap-tum ad artes optimas, id. Dion, 1, 2 al.—
    C. 1.
    The theory of any art or science: ars est praeceptio, quae dat certam viam rationemque faciendi aliquid, Auct. ad Her. 1, 1;

    Asper, p. 1725 P.: non omnia, quaecumque loquimur, mihi videntur ad artem et ad praecepta esse revocanda,

    not every thing is to be traced back to theory and rules, Cic. de Or. 2, 11, 44: res mihi videtur esse facultate ( in practice) praeclara, arte ( in theory) mediocris;

    ars enim earum rerum est, quae sciuntur: oratoris autem omnis actio opinionibus, non scientiā continetur,

    id. ib. 2, 7, 30; id. Ac. 2, 7, 22.—In later Lat. ars is used,
    a.
    Absol. for grammatical analysis, grammar:

    curru non, ut quidam putant, pro currui posuit, nec est apocope: sed ratio artis antiquae, etc.,

    Serv. ad Verg. A. 1, 156; 1, 95: et hoc est artis, ut (vulgus) masculino utamur, quia omnia Latina nomina in us exeuntia, si neutra fuerint, tertiae sunt declinationis, etc., id. ad eund. ib. 1, 149: secundum artem dicamus honor, arbor, lepor: plerumque poëtae r in s mutant, id. ad eund. ib. 1, 153 al.—Hence also,
    b.
    As a title of books in which such theories are discussed, for rhetorical and, at a later period, for grammatical treatises.
    (α).
    Rhetorical:

    quam multa non solum praecepta in artibus, sed etiam exempla in orationibus bene dicendi reliquerunt!

    Cic. Fin. 4, 3, 5:

    ipsae rhetorum artes, quae sunt totae forenses atque populares,

    id. ib. 3, 1, 4: neque eo dico, quod ejus (Hermagorae) ars mihi mendosissime scripta videatur; nam satis in eā videtur ex antiquis artibus ( from the ancient works on rhetoric) ingeniose et diligenter electas res collocāsse, id. Inv. 1, 6 fin.:

    illi verbis et artibus aluerunt naturae principia, hi autem institutis et legibus,

    id. Rep. 3, 4, 7:

    artem scindens Theodori,

    Juv. 7, 177.—
    (β).
    Grammar:

    in artibus legimus superlativum gradum non nisi genitivo plurali jungi,

    Serv. ad Verg. A. 1, 96: ut in artibus lectum est, id. ad eund. ib. 1, 535.—So Ars, as the title of the later Lat. grammars: Donati Ars Grammatica, Cledonii Ars, Marii Victorini Ars, etc.; v. the grammarians in Gothofred., Putsch., Lindem., Keil.—
    2.
    The knowledge, art, skill, workmanship, employed in effecting or working upon an object (Fr. adresse):

    majore quādam opus est vel arte vel diligentiā,

    Cic. Ac. 2, 14 fin.:

    et tripodas septem pondere et arte pares,

    Ov. H. 3, 32: qui canit arte, canat;

    qui bibit arte, bibat,

    id. A. A. 2, 506:

    arte laboratae vestes,

    Verg. A. 1, 639:

    plausus tunc arte carebat,

    was void of art, was natural, unaffected, Ov. A. A. 1, 113.—
    3.
    (Concr.) The object artistically formed, a work of art:

    clipeum efferri jussit Didymaonis artis,

    Verg. A. 5, 359:

    divite me scilicet artium, Quas aut Parrhasius protulit aut Scopas,

    Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 1, 6, 17.—
    4.
    Artes (personified), the Muses:

    artium chorus,

    Phaedr. 3, prol. 19.—
    II.
    Transf. from mind to morals, the moral character of a man, so far as it is made known by actions, conduct, manner of acting, habit, practice, whether good or bad:

    si in te aegrotant artes antiquae tuae,

    your former manner of life, conduct, Plaut. Trin. 1, 2, 35; cf. Hor. C. 4, 15, 12; Plaut. Trin. 2, 1, 6 Lind.:

    nempe tuā arte viginti minae Pro psaltriā periere,

    Ter. Ad. 4, 7, 24:

    quid est, Quod tibi mea ars efficere hoc possit amplius?

    my assiduity, id. And. 1, 1, 4:

    Hac arte (i. e. constantiā, perseverantiā) Pollux et vagus Hercules Enisus arces attigit igneas,

    Hor. C. 3, 3, 9:

    multae sunt artes (i. e. virtutes) eximiae, hujus administrae comitesque virtutis (sc. imperatoris),

    Cic. Imp. Pomp. 13; id. Fin. 2, 34, 115; id. Verr. 2, 4, 37 Zumpt:

    nam imperium facile his artibus retinetur, quibus initio partum est,

    Sall. C. 2, 4 Kritz; so id. ib. 5, 7:

    cultusque artesque virorum,

    Ov. M. 7, 58:

    mores quoque confer et artes,

    id. R. Am. 713: praeclari facinoris aut artis [p. 167] bonae famam quaerere, Sall. C. 2, 9; so id. ib. 10, 4:

    animus insolens malarum artium,

    id. ib. 3, 4; so Tac. A. 14, 57.—Hence also, absol. in mal. part. as in Gr. technê for cunning, artifice, fraud, stratagem:

    haec arte tractabat virum,

    Ter. Heaut. 2, 3, 125 (cf. Ov. H. 17, 142):

    capti eādem arte sunt, quā ceperant Fabios,

    Liv. 2, 51; 3, 35:

    at Cytherea novas artes, nova pectore versat Consilia,

    Verg. A. 1, 657; so id. ib. 7, 477:

    ille dolis instructus et arte Pelasgā,

    id. ib. 2, 152:

    talibus insidiis perjurique arte Sinonis Credita res, etc.,

    id. ib. 2, 195:

    fraudes innectere ponto Antiquā parat arte,

    Luc. 4, 449:

    tantum illi vel ingenii vel artis vel fortunae superfuit,

    Suet. Tit. 1:

    fugam arte simulantes,

    Vulg. Jud. 20, 32: regem summis artibus pellexit, pasêi mêchanêi, Suet. Vit. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ars

  • 13 coccum

    coccum, i, n., = kokkos (a berry, and specif.),
    I.
    The berry that grows upon the scarlet oak (Quercus coccifera, Linn.; acc. to modern botany a kind of insect, cochineal kermes), with which scarlet was colored, Plin. 16, 8, 12, § 32; 9, 41, 65, § 140.—Also used in medicine, Plin. 24, 4, 4, § 8 al.—
    B.
    Meton.
    1.
    Scarlet color:

    rubro cocco tingere,

    Hor. S. 2, 6, 102; Mart. 5, 23, 5:

    cocco fulgere,

    id. 10, 76, 9:

    sanguineum,

    Verg. Cir. 31; Quint. 11, 1, 31.—
    2.
    Scarlet garments, cloth, etc., Sil. 17, 396; Suet. Ner. 30. —
    II.
    Coccum Gnidium, also called granum Gnidium, a grain of the shrub thymelaea cnestron, or cneoron, used in medicine, Plin. 13, 21, 35, § 114; 27, 9, 46, § 70; Cels. 5, 5; 5, 8; Scrib. Comp. 134.

    Lewis & Short latin dictionary > coccum

  • 14 empirica

    empīrĭce, ēs ( - ca, ae, Marc. de Med. 6), f., = empeirikê, empiricism in medicine, i. e. a system founded wholly on practice, Plin. 29, 1, 4, § 5.—Hence, empīrĭcus, i, m., an empiric, a physician whose knowledge of medicine is derived from experience only, Cic. Ac. 2, 39, 122 (in Cels. praef. and 5 init., written as Greek); their writings were called empīrĭca, ōrum, n., Plin. 20, 12, 48, § 120.

    Lewis & Short latin dictionary > empirica

  • 15 empirice

    empīrĭce, ēs ( - ca, ae, Marc. de Med. 6), f., = empeirikê, empiricism in medicine, i. e. a system founded wholly on practice, Plin. 29, 1, 4, § 5.—Hence, empīrĭcus, i, m., an empiric, a physician whose knowledge of medicine is derived from experience only, Cic. Ac. 2, 39, 122 (in Cels. praef. and 5 init., written as Greek); their writings were called empīrĭca, ōrum, n., Plin. 20, 12, 48, § 120.

    Lewis & Short latin dictionary > empirice

  • 16 empiricus

    empīrĭce, ēs ( - ca, ae, Marc. de Med. 6), f., = empeirikê, empiricism in medicine, i. e. a system founded wholly on practice, Plin. 29, 1, 4, § 5.—Hence, empīrĭcus, i, m., an empiric, a physician whose knowledge of medicine is derived from experience only, Cic. Ac. 2, 39, 122 (in Cels. praef. and 5 init., written as Greek); their writings were called empīrĭca, ōrum, n., Plin. 20, 12, 48, § 120.

    Lewis & Short latin dictionary > empiricus

  • 17 medicamen

    mĕdĭcāmen, ĭnis, n. [id.], a drug, medicament, in a good and a bad sense, meaning both a healing substance, remedy, medicine, and, as also medicamentum and the Gr. pharmakon, a poisonous drug, poison (mostly poet. and in post-Aug. prose; only once in Cic.; cf., on the contrary, medicamentum).
    I.
    Lit., a remedy, antidote, medicine: violentis medicaminibus curari, * Cic. Pis. 6, 13:

    agrestia medicamina adhibent,

    Tac. A. 12, 51:

    facies medicaminibus interstincta,

    plasters, id. ib. 4, 57:

    medicamen habendum est,

    Juv. 14, 254:

    medicaminis datio vel impositio,

    Cod. Just. 6, 23, 28:

    potentia materni medicaminis,

    Pall. 3, 28:

    tantum (ejus) medicamina possunt quae steriles facit,

    Juv. 6, 595.—
    B.
    Trop., a remedy, antidote ( poet.):

    iratae medica mina fortia praebe,

    Ov. A. A. 2, 489 sq.. quasso medicamina Imperio circumspectare, Sil. 15, 7, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    A poisonous drug, poison:

    infusum delectabili cibo boletorum venenum, nec vim medicaminis statim mtellectam,

    Tac. A. 12, 67:

    noxium,

    id. ib. 14, 51:

    impura,

    Flor. 2, 20, 7; Val. Fl. 8, 17.—
    B.
    A coloring-matter, tincture, dye, Plin. 9, 38, 62, § 135:

    croceum,

    Luc. 3, 238.—
    2.
    In partic., a paint, wash, cosmetic: est mihi, quo dixi vestrae medicamina formae, Parvus, sed cura grande libellus opus, i. e. the treatise Medicamina faciei, Ov. A. A. 3, 205:

    facies medicamine attrita,

    Petr. 126.—
    C.
    In gen., an artificial means of improving a thing:

    qui (caseus) exiguum medicaminis habet,

    i. e. rennet, Col. 7, 8:

    vitiosum, i. e. conditura,

    id. 12, 20:

    vina medicamine instaurare,

    Plin. 14, 20, 25, § 126:

    seminum,

    i. e. manure, id. 17, 14, 22, § 99. [p. 1123]

    Lewis & Short latin dictionary > medicamen

  • 18 voro

    vŏro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [Sanscr. root gar-, to swallow; Gr. root bor- in bibrôskô, to devour; cf. also gramen], to swallow whole, swallow up, eat greedily, devour (cf. absorbeo).
    I.
    Lit.:

    animalium alia vorant, alia mandunt,

    Cic. N. D. 2, 47, 122; Plin. 10, 71, 91, § 196:

    vitulum (balaena),

    Plaut. Rud. 2, 6, 61:

    edim atque ambabus malis expletis vorem,

    id. Trin. 2, 4, 73:

    mella avide (apes),

    Plin. 11, 19, 21, § 67:

    Lucrina (ostrea),

    Mart. 6, 11, 5: resinam ex melle Aegyptiam vorato, salvum feceris, swallow or gulp down, take, as medicine, Plaut. Merc. 1, 2, 31;

    so of medicine,

    Mart. 1, 88, 2; Cael. Aur. Acut. 2, 24.—Prov.:

    meus hic est: hamum vorat,

    swallows, takes, Plaut. Curc. 3, 61; id. Truc. 1, 1, 21; cf.: hamum voras, Ambros. Tob. n. 7.—
    II.
    Transf.
    1.
    Of things, to devour, swallow up, overwhelm, destroy, etc.:

    vorat haec (Charybdis) raptas revomitque carinas,

    Ov. M. 13, 731:

    navem (rapidus vortex),

    Verg. A. 1, 117; cf. poet.:

    agmina (vortex pugnae),

    Sil. 4, 230:

    corpus (ulcus),

    Cels. 5, 28, 3: viam, to finish or perform quickly, Cat. 35, 7:

    Thracia quinque vadis Istrum vorat Amphitrite,

    takes in, swallows up, Claud. B. Get. 337.—
    2.
    Of property, to use up, consume, squander:

    idem in reliquis generis ejus (murrhinorum vasorum) quantum voraverit, licet existimare,

    Plin. 37, 2, 7, § 19.—
    III.
    Trop., to devour, i. e. to acquire with eagerness, pursue passionately (rare but class.):

    litteras,

    Cic. Att. 4, 11, 2. —In mal. part., Cat. 80, 6; Mart. 2, 51, 6; 7, 67, 15.—
    B.
    To consume, waste:

    amor vorat tectas penitus medullas,

    Sen. Hippol. 282; 642.

    Lewis & Short latin dictionary > voro

  • 19 abrotonum (habr-)

        abrotonum (habr-) ī, n, ἀβρότονον, an aromatic plant, southern-wood (a medicine), H.

    Latin-English dictionary > abrotonum (habr-)

  • 20 Apollō

        Apollō inis, m    Apollo.—Poet.: nautis aperitur Apollo, i. e. the temple of Apollo, V.
    * * *
    Apollo; (Roman god of prophecy, music, poetry, archery, medicine)

    Latin-English dictionary > Apollō

См. также в других словарях:

  • medicine — 1. A drug. 2. The art of preventing or curing disease; the science concerned with disease in all its relations. 3. The study and treatment of general diseases or those affecting the internal parts of the body, especially those not usually… …   Medical dictionary

  • Medicine, adoption — Medicine for the adopted child, including pre adoption counseling and evaluation based on a child s medical records as well as post adoption consultations and, often, primary care of the adopted child. The field of adoption medicine began to… …   Medical dictionary

  • medicine cabinet — n MEDICINE CHEST …   Medical dictionary

  • medicine glass — n a small glass vessel graduated (as in ounces, drams, or milliliters) for measuring medicine …   Medical dictionary

  • medicine chest — n a cupboard used esp. for storing medicines or first aid supplies …   Medical dictionary

  • medicine dropper — n DROPPER …   Medical dictionary

  • Medicine, forensic — The branch of medicine that deals with the application of medical knowledge to legal problems and legal proceedings. Forensic medicine is also called legal medicine. A physician may be engaged in forensic (or legal) medicine; a lawyer with… …   Medical dictionary

  • Medicine, legal — The branch of medicine that deals with the application of medical knowledge to legal problems and legal proceedings. Legal medicine is also called forensic medicine. A physician may be engaged in legal (or forensic) medicine while a lawyer with… …   Medical dictionary

  • Medicine, transfusion — Blood transfusion and blood conservation are the complementary activities that constitute the clinical arena of transfusion medicine. Blood transfusion is the transfer of blood or blood products from one person (the donor) into another person s… …   Medical dictionary

  • Medicine, occupational — The field of medicine encompassing diseases due to factors in the occupation of people. Occupational medicine was founded by the Italian physician Bernardino Ramazzini (1633 1714). His De Morbis Artificium (On Artificially Caused Diseases)… …   Medical dictionary

  • Medicine, geriatric — The branch of medicine concerned with the diagnosis, treatment and prevention of disease in older people and the problems specific to aging. Also called geriatrics. From the Greek geron meaning old man + iatreia meaning the treatment of disease …   Medical dictionary


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»