pind

(παντοίοισι δόλοισι, sc. τινά Hom.)

(πρύμνην, γάστρην τρίποδος Hom.)

(πάγχρυσον δέρας, μαντεῖον χθόνιον Eur.)

(τινά Pind.)

(βοὸς κρέα или βοῦν Hom.)

(στίχας Hom.)

(ἵππους Hom.)

(Δάματρα Pind.)

ξένον κῆδος ἀ. Eur. — оказывать (пред)почтение иноземному родству, т.е. искать себе жену-иноземку

κάλλιστον ὄλβον ἀ. Pind. — наслаждаться величайшим счастьем;

(παντοίοισι δόλοισι, sc. τινά Hom.)

(πρύμνην, γάστρην τρίποδος Hom.)

(πάγχρυσον δέρας, μαντεῖον χθόνιον Eur.)

(τινά Pind.)

(βοὸς κρέα или βοῦν Hom.)

(στίχας Hom.)

(ἵππους Hom.)

(Δάματρα Pind.)

ξένον κῆδος ἀ. Eur. — оказывать (пред)почтение иноземному родству, т.е. искать себе жену-иноземку

κάλλιστον ὄλβον ἀ. Pind. — наслаждаться величайшим счастьем;

(οἶνον καὴ ὕδωρ, ἅλεσσι εἶδαρ Hom.; μέλι σὺν γάλακτι Pind.; γάλα τινί Aesch.; γῆν οὐρανῷ Plut.)

(κονίῃσι и ἐν κονίῃσι Hom.; ὄξος μετὰ χολῆς μεμιγμένον NT.)

μῖξαι χεῖράς τε μένος τε Hom. — схватиться врукопашную;

(τινι Hom.)

(μίγνυται τῷ θήλει τὸ ἄρρεν Arst.)

(Pind. тж. ρᾰ)

(τινος Hom., HH., Pind., Plut.)

οὐδὲν ἀπείρατον ἦν τούτοις κατ΄ ἐμοῦ Dem. — они пустили в ход все средства против меня

(δοῦρα ἀλλήλοισιν, med. χαλκῷ σχεδίην Hom.; ναυπηγίαν Eur.; εὖ ἡομοσμένος οἶκος Plut.)

χαίταν στεφάνοισιν ἁ. Pind. — класть венок на волосы;

(πόδα ἐπὴ γαίας Eur.)

(ῥόδον κροτάφοις Anacr.)

(γάμον Pind., Eur., Plut.)

(ἔπεα Pind.; τὸ ξύμφωνον Plat.)

(λύραν и λύρα ἡρμοσμένη Plat.)

(κόρᾳ τινά Pind.)

(θυγατέρα τινός Her.)

(ἐν πόλει Xen. и τὰς πόλεις Plut.; τέν Ἀσίαν Luc.)

(τὸν στρατόν Pind.)

(περὴ τὰ στέρνα и τινί Hom.)

(εἴς и πρός τι Plat.; πᾶσιν Soph.)

(ἑαυτὸν πρός τι Plut.)

(δοῦρα ἀλλήλοισιν, med. χαλκῷ σχεδίην Hom.; ναυπηγίαν Eur.; εὖ ἡομοσμένος οἶκος Plut.)

χαίταν στεφάνοισιν ἁ. Pind. — класть венок на волосы;

(πόδα ἐπὴ γαίας Eur.)

(ῥόδον κροτάφοις Anacr.)

(γάμον Pind., Eur., Plut.)

(ἔπεα Pind.; τὸ ξύμφωνον Plat.)

(λύραν и λύρα ἡρμοσμένη Plat.)

(κόρᾳ τινά Pind.)

(θυγατέρα τινός Her.)

(ἐν πόλει Xen. и τὰς πόλεις Plut.; τέν Ἀσίαν Luc.)

(τὸν στρατόν Pind.)

(περὴ τὰ στέρνα и τινί Hom.)

(εἴς и πρός τι Plat.; πᾶσιν Soph.)

(ἑαυτὸν πρός τι Plut.)

(ἔργον τι κατ΄ ὀργήν Soph.)

(τινος Arph., Arst., Plut. и τινος χερί Pind.)

(κελεύθοις ἁπλόαις τινός Pind.; τοῦ ἀληθοῦς Plat.)

(ῥυσίων Aesch.; τῶν Ἐρεχθεϊδᾶν δόμων Eur.)

(αἰοθήσει или μνήμῃ τινός Plat.; νοήσει Plut.)

(ἀκράντοις ἔπεσι Pind.; τῶν περὴ φύσεως ζητημάτων Plat.)

(ὥστε πῦρ ἐφάπτεται ὕβρισμα Eur. - v. l. ὑφάπτεται)

(τοσσούσδ΄ ἀνθρώπους Hom.; τοῖς φεύγουσιν Her., Plut.)

(ἵππους μάστιγι Hom.)

(ἔγχος Pind.)

(παραιβασίας Hes.)

(κορυφὰς ὀρέων, πεδίον Hom.; βένθεα λίμνης Hes.; ὄρος Pind.; γῆν καὴ θάλασσαν Luc.)

ὑσμίνης στόμα ἐ. Hom. — выдерживать жаркий бой;

ἐπεὴ ἂν σὺ πότμον ἐπίσπῃς Hom. — после того, как ты столкнешься со (своим) роком, т.е. когда тебя настигнет гибель;

αἰὼν ἔφεπε μόρσιμος Pind. — настиг злой рок

ἐ. δίκαν Φιλοκτήταο Pind. — следовать по стопам Филоктета;

(τινι ἐς Αἴγυπτον Her.)

μόγις μέν πως ἐφέπομαι Plat. — мне трудно следовать (за тобой), т.е. следить за твоей речью

(Θήβας Aesch.)

(θεοῦ ὀμφῇ Hom.; τῇ βουλῇ τινος Her.; γνώμαις Soph.)

ληϊστῆρσιν ἐπισπόμενος Ταφίοισιν Hom. — присоединившись к тафийским разбойникам

(Hom., Her.; μέσον ἰνίου καὴ βρέγματος κ., sc. ἐστίν Arst.)

(οὔρεος, Ἴδης Hom.; Καυκάσου Arst.)

τὸ κατὰ κορυφέν σημεῖον Plut. — зенит

(τοῦ κώνου Arst.)

(κορυφαὴ πολίων Pind.)

(λόγων προτέρων Pind. - ср. 8)

(Διός Aesch.)

(λόγων κορυφαί Pind. - ср. 6)

(πέλεκυς, ξίφος Hom.; γωνία Arst.; ῥομφαία NT.)

(δόρυ, κορυφέ σκοπέλου Hom.; ὄνυχες λεόντων Pind.)

(ὀδύναι, μελεδῶναι Hom.)

(ἀγών Plut.)

(ἀκτῖνες Pind.; ἥλιος Anth.)

(χιών Pind.; νότος Soph.)

(αὐγέ ἠελίοιο Hom.; χροιαί Arst.; πορφύρα Plut.)

(ἀϋτή Hom.; μέλος Arph.)

(χορδή Plat.; φωνή Arst.)

(φακῆ Xen.)

(οἶνος Xen.)

(ζύμωμα Plat.)

(ὄμμα Pind.; ὄψις Plat.)

(ὀσμή Arst.)

(μένος HH.; θυμός Soph.)

(ἵπποι Her.; πόδες NT.)

(εἰς πάντα τὰ μαθήματα Plat.)

(μανία Pind.)

(ὀξεῖαν ἀκοέν τοῖς ἐμοῖς λόγοις διδούς Soph.)

ἀ. τινα Pind. и ἀ. τινι Soph. — не разлучаться с кем-л.

(Ἱμέραν Pind.)

(ὄρος ἀμφεπολεῖτο Theocr.)

(τι Pind.)

(τρώμαν ἕλκεος Pind.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

αὕτη δ. ἐστὴ βροτῶν Hom. — так уж повелось у людей;

σκολιέ δ. тж. pl. Hes. — беззаконие;

δίκαι ἴδιαι καὴ γραφαί Lys., Dem.; — частно-гражданские и уголовные процессы;

(δίκην εἰπεῖν Hom. - ср. 3)

(δαιμόνων Soph.)

δίκην διδόναι Her., Soph., τίνειν Her., ἐκτίνειν и ὑπέχειν Soph. — подвергаться наказанию;

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; ταῦρον διὰ τοῦ ἄστεος Plut.; γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι Aesch.)

(ἀρίστας βοῶν Hom.; ὅ τι δύναιντο Xen.)

(βόας καὴ μῆλα Hom.; τὰς βοῦς Plat.; λείαν Plut.)

(τινὰ ἐκ δήμου Hom.; τινὰ ἐκ δόμων и ἀφ΄ ἑστίας Aesch.; ἐκ γῆς Soph. и γῆς Eur.; μίασμα Soph. и ἄγος Thuc.)

(νῆα Hom.; τὰς ναῦς Arph.; τριήρεις Plat.)

(τινά Hom.)

(τινὰ σκήπτρῳ Hom.)

(στρατόν Pind.; στρατιήν Her.)

(δόρυ διὰ στήθεσσιν Hom.; χαλκὸν ἐν πλευραῖσι Pind.)

(τινὰ ὦμον φασγάνῳ Hom.; ἐλαύνεσθαι εἰς τὸν μηρόν Luc.)

(τέν οὐλέν ὀδόντι Hom.)

(τι διὰ μέσου τινός Plat.)

πνεῦμα σφοδρῶς ἐλαυνόμενον Arst. — сильный взрыв (сжатого) воздуха;

(τὸν ἑαυτοῦ ὁδόν Arph.)

(τὰ τέλη ἐπὴ τὰς ἐσχάτας τιμάς Plut.)

(τινὰ εἰς ὀργήν Eur.)

(τάφρον Hom.; αὔλακα Hes., Pind.; ἀμπελίδος ὄρχον Arph.)

(τεῖχος Hom.)

(δάκρυ εἰς γαῖαν Eur.)

(κολῳὸν ἔν τισι Hom.)

(ἀρετάς Pind.)

(ἀσπίδα χαλκείην Hom.; ἐληλαμένος σίδηρος Plut.)

(Ἰωνίαν πᾶσαν Aesch.)

(ἐπὴ κύματα Hom.)

(νύκτα διὰ δνοφερήν Hom.)

(ἐς τὸ ἄστυ Her.)

(ἐπὴ τέν Ἀττικήν Plut.)

(εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἑλλήνων Xen.)

ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. — совершить всяческие злодеяния;

(ὁδος Pind., Thuc., Xen.; πλόος Pind.; ῥύγχος, πόροι, κίνησις Arst.)

(τόλμα Pind.; λόγος Eur.)

(δίκη Pind., Aesch.). - см. тж. ἰθύς I и εὐθύ I и II

(ἀπὸ τοῦ Ποσειδωνίου εὐ. ἐπὴ τέν γέφυραν Thuc.)

εὐ. ἐκ παιδός Plat. и ἐκ παιδίου Xen. — с самого детства;

τοῦ θέρους εὐ. ἀρχομένου Thuc. — как раз в начале лета;

εὐ. ἥκων Xen., Plut. — как только он пришел

οἷον εὐ. Plut. и ὥσπερ εὐ. Arst. — вот например

(σθένος Pind.)

ἴ. νόμος Pind. — напев, раздающийся на конных ристаниях;

Ἄργος ἵ. Pind. — славный или богатый конями;

(κ. καὴ παιωνίζειν Dem.)

(ὑπ΄ αὐλοῦ Hes.; σὺν ὕμνῳ Pind.)

(ποτὴ τὰν Ἀμαρυλλίδα Theocr.; ἐπὴ γυναῖκας Isae.)

(ἑορτάν Pind.)

(τὸν καλλίνικον Eur.)

(Δία Pind.)

(ὅλην τέν νύκτα Xen.; μεθ΄ ἡμέραν Lys.; παίζειν καὴ κ. Plut.)

(μύθου Hom.; νόστου Pind.)

(θεσφάτων Aesch.)

(πράγματος Pind.; γάμου Aesch.)

τελευταὴ τῆς Λιβύης Her. — окраины Ливии;

(ὁδόν Pind.)

(ἡλίου τέλλοντος Soph.)

(ἠελίοιο Hom.; σελάνας Pind.; πυρός Aesch.)

ἐν φάει Hom. — средь бела дня;

φ. φέρειν τινί Hom. — нести факел перед кем-л.

(ὀμμάτων Pind.)

(ἄμφω φάεα καλά Hom.)

τῷ μὲν φ. ἦλθεν Hom. — он явился ему на счастье;

(εὐρυσθενέων ἀρετᾶν Pind.)