-
1 niszczyć
глаг.• выморить• давить• искоренять• использовать• испортить• истребить• истреблять• крушить• опустошать• перебить• повредить• повреждать• поглощать• помять• потреблять• принуждать• разбивать• раздавить• раздроблять• разорить• разорять• разрушать• разрушить• расторгать• расходовать• сломить• смять• сокрушать• сокрушить• тратить• убивать• уничтожать• уничтожить* * *niszcz|yć\niszczyćony несов. 1. уничтожать;2. портить; ломать; ргарушать;\niszczyć zabawki ломать игрушки; \niszczyć buty изнашивать обувь;
\niszczyć zdrowie разрушать (подрывать) здоровье+2. psuć, uszkadzać
* * *niszczony несов.1) уничтожа́ть2) по́ртить; лома́ть; разруша́тьniszczyć zabawki — лома́ть игру́шки
niszczyć buty — изна́шивать о́бувь
niszczyć zdrowie — разруша́ть (подрыва́ть) здоро́вье
Syn: -
2 niszczyć się
-
3 niszczyć\ się
несов. 1. разрушаться; портиться;2. (nawzajem) уничтожать друг друга -
4 niszczyć ciemność
уничтожать темнотуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niszczyć ciemność
-
5 niszczyć miłość
уничтожать любовьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niszczyć miłość
-
6 niszczyć przemysł
уничтожать промышленностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niszczyć przemysł
-
7 niszczyć wojsko
уничтожать армиюOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niszczyć wojsko
-
8 miasto niszczyć
город уничтожатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > miasto niszczyć
-
9 burzyć
глаг.• истребить• истреблять• крушить• обрушивать• разбивать• разорить• разорять• разрушать• разрушить• уничтожать• уничтожить* * *burz|yć\burzyćony несов. 1. разрушать, уничтожать;2. волновать;\burzyć fale вздымать волны; ● \burzyć krew волновать кровь;
\burzyć włosy трепать, ерошить волосы+1. niszczyć, rozwalać 2. wzburzać
* * *burzony несов.1) разруша́ть, уничтожа́ть2) волнова́тьburzyć fale — вздыма́ть во́лны
•- burzyć włosySyn: -
10 demolować
глаг.• истребить• истреблять• обрушивать• разбивать• разрушать• разрушить• сокрушать• сокрушить• уничтожать• уничтожить* * *demolowa|ć\demolowaćny несов. разрушать, разбивать; громить;\demolować mieszkanie ломать всё в квартире (мебель etc.)
+ niszczyć, rozwalać* * *demolowany несов.разруша́ть, разбива́ть; громи́тьdemolować mieszkanie — лома́ть всё в кварти́ре (мебель и т. п.)
Syn: -
11 dewastować
глаг.• опустошать• разорять• разрушать* * *dewastowa|ć\dewastowaćny несов. разорять; опустошать+niszczyć, rujnować
* * *dewastowany несов.разоря́ть; опустоша́тьSyn: -
12 niweczyć
глаг.• разрушать• разрушить• сокрушить* * *niwecz|yć\niweczyćony несов. расстраивать, срывать, сводить на нет;\niweczyć czyjeś plany расстраивать чьи-л. планы; \niweczyć czyjeś zamiary сводить на нет чьи-л. намерения+niszczyć, burzyć, udaremniać
* * *niweczony несов.расстра́ивать, срыва́ть, своди́ть на не́тniweczyć czyjeś plany — расстра́ивать чьи́-л. пла́ны
niweczyć czyjeś zamiary — своди́ть на не́т чьи́-л. наме́рения
Syn: -
13 pluskwa
сущ.• клоп• ошибка* * *pluskw|a♀ 1. клоп ♂;niszczyć (tępić) \pluskwaу выводить клопов;
2. жучок ♂ (для подслушивания)* * *ж1) клоп m2) жучо́к m ( для подслушивания) -
14 podgryzać
глаг.• мучить• подъедать* * *podgryza|ć\podgryzaćny несов. 1. подгрызать;2. подтачивать, разрушать; 3. kogo разг. подкапываться под кого, подсиживать кого; 4. komu разг. донимать, шпынять кого+2. niszczyć 3. intrygować, kopać dołki 4. dogryzać, dokuczać
* * *podgryzany несов.1) подгрыза́ть2) подта́чивать, разруша́ть4) komu разг. донима́ть, шпыня́ть когоSyn: -
15 trzebić
глаг.• выморить• искоренять• истребить• истреблять• кастрировать• уничтожать• уничтожить* * *trzebi|ć\trzebićony несов. 1. прореживать, осветлять;\trzebić las прореживать лес;
2. (zwierzynę) истреблять, уничтожать;3. перен. искоренять; 4. холостить, кастрировать; 5. потрошить+2. niszczyć, wybijać 4. kastrować 5. patroszyć
* * *trzebiony несов.1) проре́живать, осветля́тьtrzebić las — проре́живать лес
2) ( zwierzynę) истребля́ть, уничтожа́ть3) перен. искореня́ть4) холости́ть, кастри́ровать5) потроши́тьSyn: -
16 wydeptywać
глаг.• вытаптывать* * *wydeptywa|ć\wydeptywaćny несов. 1. вытаптывать;2. стаптывать+2. niszczyć, drzeć
* * *wydeptywany несов.1) выта́птывать2) ста́птыватьSyn: -
17 napsuć
napsu|ć\napsućty сов. напортить, перепортить;● \napsuć krwi (zdrowia) разг. испортить много крови
+ па-niszczyć* * *napsuty сов.напо́ртить, перепо́ртить- napsuć zdrowiaSyn: -
18 ruszyć
глаг.• двигать• сдвигать• трогать• тронуть• тронуться* * *двинуть, двинуться, коснуться, пошевелить, сдвинуть, тронуть, тронуться, шевельнутьburzyć, dewastować, niszczyć, rujnować рушитьprzen. burzyć, niweczyć перен. рушить (препятствовать)* * *rusz|yć\ruszyćony сов. 1. тронуться, двинуться;samochód \ruszyćył автомобиль тронулся; \ruszyć naprzód двинуться вперёд;
2. тронуть, коснуться;nie \ruszyć czegoś не тронуть чего-л., не прикоснуться к чему-л.; 3. шевельнуть, пошевелить;\ruszyć palcem пошевелить пальцем;
4. начать работать;fabryka \ruszyćyła фабрика вступила в строй; produkcja \ruszyćyła началось производство; ● kra \ruszyćyła лёд тронулся; rzeka \ruszyćyła река вскрылась; со rusz то и дело;
ani rusz ни с места; никак;palcem nie \ruszyć пальцем не тронуть;
sumienie \ruszyćyło kogoś совесть заговорила (шевельнулась) в ком-л.;rusz głową (rozumem, mózgownicą)! раскинь (пошевели) мозгами!* * *ruszony сов.1) тро́нуться, дви́нутьсяsamochód ruszył — автомоби́ль тро́нулся
ruszyć naprzód — дви́нуться вперёд
2) тро́нуть, косну́тьсяnie ruszyć czegoś — не тро́нуть чего́-л., не прикосну́ться к чему́-л.
3) шевельну́ть, пошевели́тьruszyć palcem — пошевели́ть па́льцем
4) нача́ть рабо́татьfabryka ruszyła — фа́брика вступи́ла в строй
produkcja ruszyła — начало́сь произво́дство
•- rzeka ruszyła
- co rusz
- ani rusz
- palcem nie ruszyć
- sumienie ruszyło kogoś
- rusz głową!
- rusz rozumem!
- rusz mózgownicą! -
19 zużywać się
-
20 zużywać\ się
несов. 1. расходоваться;2. (niszczyć się) изнашиваться; приходить в негодность; срабатываться
См. также в других словарях:
niszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIa, niszczyćczę, niszczyćczy, niszczyćczony {{/stl 8}}– zniszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować znaczne, poważne straty, szkody; doprowadzać do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… … Słownik języka polskiego
niszczyć się – zniszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać uszkodzeniu, zmarnieniu, zużyciu; stawać się niezdatnym do użytku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Źle konserwowany parkiet szybko się niszczy. Zniszczyło się wiele żywności. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niszczenie — n I rzecz. od niszczeć a. niszczyć. niszczenie się rzecz. od niszczyć się … Słownik języka polskiego
kasować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kasowaćsuję, kasowaćsuje, kasowaćany {{/stl 8}}– skasować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} likwidować, rozwiązywać, usuwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Firma… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żreć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, żrę, żre, żryj, żarł, żarli, żarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o, zwierzętach: jeść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies żre mięso. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
нищий — укр. нищий, др. русск. нищь, ст. слав. ништь πένης, πτωχός (Супр., Остром.), сербохорв. ни̏шт бедный , польск. niszczotny – то же. Праслав. *nīsti̯o родственно др. инд. niṣṭyas чужой, нездешний , niḥ наружу ; см. В. Шульце, KZ 40, 413; Мейе,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Быховец, Юзеф Владислав — Юзеф Владислав Быховец Józef Władysław Bychowiec Дата рождения: 1778 год(1778) Дата смерти: 1845 год(1845) Род деятельно … Википедия
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
chronić — ndk VIa, chronićnię, chronićnisz, chroń, chronićnił, chronićniony «strzec, zabezpieczać, pilnować, zasłaniać; zachowywać» Chronić dziecko przed zaziębieniem. Chronić matkę od trosk, przed troskami. Buty chronią nogi od zimna. Krata chroni okno… … Słownik języka polskiego
