-
1 rujnować
глаг.• разорить• разорять• разрушать• разрушить* * *rujnowa|ć\rujnowaćny несов. разрушать; разорять* * *rujnowany несов.разруша́ть; разоря́ть -
2 rujnować się
несов.разоря́тьсяrujnować się się na kogoś, coś — тра́тить де́ньги на кого́-л., что́-л.; разоря́ться на что́-л.
-
3 rujnować\ się
несов. разоряться;\rujnować\ się się na kogoś, coś тратить деньги на кого-л., что-л.; разоряться на что-л. -
4 rujnować kraj
разрушать крайOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rujnować kraj
-
5 dewastować
глаг.• опустошать• разорять• разрушать* * *dewastowa|ć\dewastowaćny несов. разорять; опустошать+niszczyć, rujnować
* * *dewastowany несов.разоря́ть; опустоша́тьSyn: -
6 ruszyć
глаг.• двигать• сдвигать• трогать• тронуть• тронуться* * *двинуть, двинуться, коснуться, пошевелить, сдвинуть, тронуть, тронуться, шевельнутьburzyć, dewastować, niszczyć, rujnować рушитьprzen. burzyć, niweczyć перен. рушить (препятствовать)* * *rusz|yć\ruszyćony сов. 1. тронуться, двинуться;samochód \ruszyćył автомобиль тронулся; \ruszyć naprzód двинуться вперёд;
2. тронуть, коснуться;nie \ruszyć czegoś не тронуть чего-л., не прикоснуться к чему-л.; 3. шевельнуть, пошевелить;\ruszyć palcem пошевелить пальцем;
4. начать работать;fabryka \ruszyćyła фабрика вступила в строй; produkcja \ruszyćyła началось производство; ● kra \ruszyćyła лёд тронулся; rzeka \ruszyćyła река вскрылась; со rusz то и дело;
ani rusz ни с места; никак;palcem nie \ruszyć пальцем не тронуть;
sumienie \ruszyćyło kogoś совесть заговорила (шевельнулась) в ком-л.;rusz głową (rozumem, mózgownicą)! раскинь (пошевели) мозгами!* * *ruszony сов.1) тро́нуться, дви́нутьсяsamochód ruszył — автомоби́ль тро́нулся
ruszyć naprzód — дви́нуться вперёд
2) тро́нуть, косну́тьсяnie ruszyć czegoś — не тро́нуть чего́-л., не прикосну́ться к чему́-л.
3) шевельну́ть, пошевели́тьruszyć palcem — пошевели́ть па́льцем
4) нача́ть рабо́татьfabryka ruszyła — фа́брика вступи́ла в строй
produkcja ruszyła — начало́сь произво́дство
•- rzeka ruszyła
- co rusz
- ani rusz
- palcem nie ruszyć
- sumienie ruszyło kogoś
- rusz głową!
- rusz rozumem!
- rusz mózgownicą!
См. также в других словарях:
rujnować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rujnowaćnuję, rujnowaćnuje, rujnowaćany {{/stl 8}}– zrujnować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać coś do ruiny, do stanu upadku, zniszczenia;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rujnować — komuś życie zob. życie 24 … Słownik frazeologiczny
rujnować — ndk IV, rujnowaćnuję, rujnowaćnujesz, rujnowaćnuj, rujnowaćował, rujnowaćowany 1. «doprowadzać do ruiny, zniszczenia, upadku, krachu finansowego; burzyć, niszczyć» Powódź rujnowała wsie. Życie nad stan rujnowało majątek. □ Zgoda buduje, niezgoda… … Słownik języka polskiego
rujnować się – zrujnować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doprowadzać się do zniszczenia, upadku, utraty czegoś; doprowadzać się do bankructwa przez niewłaściwą politykę finansową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rujnował się na kosztowne stroje. Ratował zdrowie, rujnując się na leczenie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
dewastować — ndk IV, dewastowaćtuję, dewastowaćtujesz, dewastowaćtuj, dewastowaćował, dewastowaćowany «niszczyć pustoszyć, rujnować» Okupant dewastował kraj. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
gnoić — 1) Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize 2) Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
ujaić — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
ujebać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
upieprzać — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
