uszkadzać

См. также в других словарях:

• uszkadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uszkadzaćam, uszkadzaća, uszkadzaćają, uszkadzaćany {{/stl 8}}– uszkodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uszkadzaćdzę, uszkadzaćdzi, uszkodź, uszkadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować uszczerbek w czymś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uszkadzać się – uszkodzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} psuć się, ulegać uszkodzeniu, zepsuciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie zimy uszkadza się sieć wodociągowa. Silnik samochodu uszkodził się przy zderzeniu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uszkadzać — → uszkodzić …   Słownik języka polskiego

• psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… …   Słownik języka polskiego

• uszkodzić — dk VIa, uszkodzićdzę, uszkodzićdzisz, uszkodź, uszkodzićdził, uszkodzićdzony uszkadzać ndk I, uszkodzićam, uszkodzićasz, uszkodzićają, uszkodzićaj, uszkodzićał, uszkodzićany «zniszczyć częściowo, spowodować powstanie niewielkiego defektu; zepsuć …   Słownik języka polskiego

• bieg — 1. Bieg po zdrowie «bieganie rekreacyjne, połączone z ćwiczeniami gimnastycznymi, mające na celu poprawę kondycji»: Czy bieg po zdrowie jest zdrowy? Powszechnie uważa się, że wysiłek fizyczny jest korzystny dla zdrowia. Sprawa nie jest jednak tak …   Słownik frazeologiczny

• kaleczyć — ndk VIb, kaleczyćczę, kaleczyćczysz, kaleczyćlecz, kaleczyćczył, kaleczyćczony «ranić, uszkadzać ciało; dawniej także: robić kaleką» Kaleczyć rękę nożem, nogi niewygodnym obuwiem. Kaleczyć bose stopy do krwi. ◊ Kaleczyć język, mowę «mówić… …   Słownik języka polskiego

• kancerować — ndk IV, kancerowaćruję, kancerowaćrujesz, kancerowaćruj, kancerowaćował, kancerowaćowany pot. «uszkadzać, kaleczyć, niszczyć» kancerować się strona zwrotna czas. kancerować. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… …   Słownik języka polskiego

• haratać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, harataćam || harataćaczę, harataća || harataćacze harataćają || harataćaczą, harataćany {{/stl 8}}– haratnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, harataćnę, harataćnie, harataćnij, harataćnął, harataćnęli, pot.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kaleczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kaleczyćczę, kaleczyćczy, kaleczyćczony {{/stl 8}}– skaleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} uszkadzać ciało, tkankę roślin przez cięcie, ukłucie, szarpanie, drapanie; zadawać rany, ranić,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień