Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

niggardly

  • 1 malīgnus

        malīgnus adj.    [malus+GEN-], ill-disposed, wicked, malicious, spiteful, envious, malignant, malign: volgus, H.: numina, unkind, Iu.: hoc maligno dente carpunt: leges, O.: oculi, V.— Stingy, niggardly: caupones, H.: Maligna facta ilico est, i. e. reserved, T.: fama, slanderous, O.: colles, barren, V.: aditus, narrow, V.: lux, scanty, V.
    * * *
    maligna, malignum ADJ
    spiteful; niggardly; narrow

    Latin-English dictionary > malīgnus

  • 2 restrictus

        restrictus adj. with comp.    [P. of restringo], bound fast, close, niggardly, stingy: eosdem restrictos fuisse: ad largiendum ex alieno restrictior.
    * * *
    restricta -um, restrictior -or -us, restrictissimus -a -um ADJ
    tight; short; niggardly; severe (Collins)

    Latin-English dictionary > restrictus

  • 3 tenāx

        tenāx ācis, adj. with comp. and (late) sup.    [2 TA-], holding fast, griping, tenacious: forceps, V.: dente tenaci Ancora fundabat navīs, V.: lappa, O.— Holding fast, griping, sparing, niggardly, stingy, tenacious: pater: genus Quaesiti tenax, O. —Of things, holding fast, clinging: in tenaci gramine, i. e. matted, H.: cerae, sticky, V.: passu stare tenaci, O.: pondere tenacior (navis), L.: luctandum est cum tenacissimo sabulo, Cu.—Fig., holding fast, retentive, firm, steadfast, persistent, tenacious: fides, O.: propositi, H.: iustitiae, Iu.: ficti pravique (Fama), V.— Stubborn, obstinate: equus contra sua vincla tenax, O.: equum tenacem, non parentem, etc., L.: Caesaris ira, O.
    * * *
    tenacis (gen.), tenacior -or -us, tenacissimus -a -um ADJ
    holding fast, clinging; tenacious; retentive; close-fisted/tight/niggardly; restrainging; (fetters/embrace); steadfast, persistent; obstinate, stubborn

    Latin-English dictionary > tenāx

  • 4 in-līberālis (ill-)

        in-līberālis (ill-) e, adj.,    ignoble, ungenerous, vulgar, sordid, mean, disobliging: quaestūs: facinus, T.: iocandi genus: Servos, T.: in me, disobliging.—Niggardly, petty: adiectio, L.

    Latin-English dictionary > in-līberālis (ill-)

  • 5 in-videō

        in-videō vīdī, vīsus, ēre,    to look askance at, cast an evil eye upon: florem liberūm meūm? Att. ap. C.—Fig., to be prejudiced against, be influenced by prejudice: iudex, qui invidet: cui nisi invidisset is, etc.—To envy, grudge: mihi: Non equidem invideo, V.: invidit Clytie, O.: Caesari: bonis, S.: invidet ipsa sibi, O.: suae virtuti, Cs.: huic meae gloriae: Arabum Gazis, H.: honori, V.: Omnia tunc quibus invideas si lividulus sis, Iu.: in quā (purpurā) tibi invideo, quod, etc.: neque ille Sepositi ciceris invidit, H.: non inviderunt laude suā mulieribus viri Romani, L.: spectaculo proelii, Ta.: id quod multi invideant: usum lignorum tibi, H.: filiam fratri, L.: mihi senectus Invidet imperium, V.: id quod multi invideant, feel envy on account of, N.: Liber invidit collibus umbras, is niggardly of, V.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (i. e. cur mihi invidetur), am I envied? H.: in eo, cui invidetur: Liburnis (navibus) invidens deduci triumpho, refusing with disdain, H.—To hinder, prevent, refuse, deny: Plurima, quae invideant pure apparere tibi rem, H.: tene invidit fortuna mihi, ne, etc., V.

    Latin-English dictionary > in-videō

  • 6 malīgnitās

        malīgnitās ātis, f    [malignus], ill-will, spite, malice, envy, malignity: malignitas et livor, Ta.— Stinginess, niggardliness: patrum, L.: malignitatis auctores, the niggardly distribution, L.
    * * *
    ill-will, spite, malice; niggardliness

    Latin-English dictionary > malīgnitās

  • 7 parcēns

        parcēns ntis, adj.    [P. of parco], sparing, niggardly: Parcentīs ego dexteras Odi, H.

    Latin-English dictionary > parcēns

  • 8 parcus

        parcus adj. with comp. and sup.    [SPAR-], sparing, frugal, thrifty, economical, niggardly, stingy, penurious, parsimonious: colonus parcissimus: parcumque genus patiensque laborum, O.: cui deus obtulit Parcā quod satis est manu, H.: veteris non parcus aceti, H.: donandi, H.: dies, i. e. of poverty, Pr.— Sparing, chary, moderate: in largiendā civitate: Deorum cultor, H.: verba, moderate, O.— Spare, scanty, little, small, slight: parco sale contingere, V.: merito parcior ira meo, O.
    * * *
    parca, parcum ADJ
    sparing, frugal; scanty, slight

    Latin-English dictionary > parcus

  • 9 sordidus

        sordidus adj. with comp. and sup.    [sordes], dirty, unclean, foul, filthy, squalid, sordid: amictus, V.: mappa, H.: duces Non indecoro pulvere, H.: Auctumnus calcatis uvis, O.: terga suis, dingy, O. —Prov.: saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia, Caec. ap. C.—Fig., low, base, mean, poor, humble, small, paltry: homo: non sordidus auctor Naturae, H.: sordidissimus quisque, L.: rura, V. — Low, mean, base, abject, vile, despicable, disgraceful: ut quisque sordidissimus videbitur: sordidissima ratio et inquinatissima: sordidiores (artīs) repudiare: Virtus repulsae nescia sordidae, H.: pecuniam praeferre amicitiae sordidum existiment. — Mean, niggardly, penurious, sordid: Sordidus quod nolit haberi, H.: periurium, Ph.
    * * *
    sordida -um, sordidior -or -us, sordidissimus -a -um ADJ
    dirty, unclean, foul, filthy; vulgar, sordid; low, base, mean, paltry; vile

    Latin-English dictionary > sordidus

  • 10 deparcus

    deparca, deparcum ADJ
    miserly, thoroughly mean/stingy; niggardly, excesively sparing (L+S)

    Latin-English dictionary > deparcus

  • 11 illiberalis

    I
    illiberalis, illiberale ADJ
    ill-bred, ignoble, unworthy/unsuited to free man; niggardly/mean/ungenerous
    II
    illiberalis, illiberale ADJ
    ignoble; ungenerous; unworthy of freemen

    Latin-English dictionary > illiberalis

  • 12 inliberalis

    inliberalis, inliberale ADJ
    ill-bred, ignoble, unworthy/unsuited to free man; niggardly/mean/ungenerous

    Latin-English dictionary > inliberalis

  • 13 deparcus

    dē-parcus, a, um, adj., excessively sparing, niggardly:

    sordidos ac deparcos esse (putabat),

    Suet. Ner. 30.

    Lewis & Short latin dictionary > deparcus

  • 14 illiberalis

    illībĕrālis ( inl-), e, adj. [in-liberalis], unworthy of a freeman, ignoble, ungenerous, sordid, mean, disobliging (class.;

    mostly of things): illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    labor,

    id. Fin. 1, 1, 3:

    facinus,

    Ter. Ad. 3, 4, 3:

    duplex omnino est jocandi genus, unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum: alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,

    Cic. Off. 1, 29, 104:

    res ad cognoscendum non illiberalis,

    id. de Or. 1, 32, 146:

    mens,

    Quint. 1, 3, 14:

    cibus (raphanus),

    Plin. 19, 5, 26, § 79:

    servom haud illiberalem praebes te,

    Ter. And. 5, 5, 5:

    non te in me illiberalem putabit,

    disobliging, Cic. Fam. 13, 1, 5.—
    II.
    Niggardly, grasping:

    paulatim illiberali adiectione ad centum talenta perductus,

    Liv. 38, 14, 14. — Adv.: illībĕrālĭter, ignobly, ungenerously, meanly:

    factum a vobis (with duriter immisericorditerque),

    Ter. Ad. 4, 5, 30:

    me audiatis ut unum e togatis, patris diligentia non illiberaliter institutum,

    Cic. Rep. 1, 22; id. Att. 16, 3, 2:

    aliquid aestimare valde illiberaliter,

    i. e. meanly, stingily, id. ib. 4, 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > illiberalis

  • 15 inliberalis

    illībĕrālis ( inl-), e, adj. [in-liberalis], unworthy of a freeman, ignoble, ungenerous, sordid, mean, disobliging (class.;

    mostly of things): illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    labor,

    id. Fin. 1, 1, 3:

    facinus,

    Ter. Ad. 3, 4, 3:

    duplex omnino est jocandi genus, unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum: alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,

    Cic. Off. 1, 29, 104:

    res ad cognoscendum non illiberalis,

    id. de Or. 1, 32, 146:

    mens,

    Quint. 1, 3, 14:

    cibus (raphanus),

    Plin. 19, 5, 26, § 79:

    servom haud illiberalem praebes te,

    Ter. And. 5, 5, 5:

    non te in me illiberalem putabit,

    disobliging, Cic. Fam. 13, 1, 5.—
    II.
    Niggardly, grasping:

    paulatim illiberali adiectione ad centum talenta perductus,

    Liv. 38, 14, 14. — Adv.: illībĕrālĭter, ignobly, ungenerously, meanly:

    factum a vobis (with duriter immisericorditerque),

    Ter. Ad. 4, 5, 30:

    me audiatis ut unum e togatis, patris diligentia non illiberaliter institutum,

    Cic. Rep. 1, 22; id. Att. 16, 3, 2:

    aliquid aestimare valde illiberaliter,

    i. e. meanly, stingily, id. ib. 4, 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > inliberalis

  • 16 malignitas

    mălignĭtas, ātis, f. [malignus].
    I.
    ill-will, spite, malice, envy, malignity (not in Cic. or Cæs.).— Lit.:

    malignitati falsa species libertatis inest,

    Tac. H. 1, 1:

    malignitas multo veneno tincta,

    Sen. Vit. Beat. 18, 2:

    interpretantium,

    Plin. Ep. 5, 7, 6:

    humana,

    Tac. Or. 18:

    malignitas et livor,

    id. Agr. 41.—In plur.: malignitatum vulnera, Prud. steph. 2, 259.—
    II.
    Stinginess, niggardliness, meanness [v. malignus, II.]:

    ita malignitate oneravit omnes mortales mihi,

    Plaut. Capt. 3, 1, 4; Liv. 10, 46, 15; 34, 34, 8; 39, 9, 6.—Hence,
    III.
    Transf., stingy or niggardly act:

    malignitatis auctores quaerendo,

    Liv. 5, 22, 1:

    accensaque ea cupiditas est malignitate patrum,

    id. 2, 42, 1.—
    B.
    Barrenness, unfruitfulness; of the vine, Col. 3, 10, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > malignitas

  • 17 malignus

    mălignus, a, um, adj. [for maligenus, malus, and gen-, root of gigno; cf. the opp. benignus], of an evil nature or disposition, ill-disposed, wicked, mischievous, malicious, spiteful, envious, malignant, malign ( poet. and post-Aug.; syn.: invidus, malevolus, parcus).
    I.
    In gen.:

    maligni caupones,

    Hor. S. 1, 5, 4:

    magnaque numinibus vota exaudita malignis,

    unkind, Juv. 10, 111.—

    Of inanim. and abstr. things: malignissima capita,

    Sen. Vit. Beat. 18:

    litus,

    Luc. 8, 565:

    portus,

    id. 5, 651:

    leges,

    Ov. M. 10, 329:

    votum,

    Cat. 67, 5:

    verba,

    Manil. 4, 573:

    mente malignā,

    Cat. 68, 37:

    studia,

    Ov. Tr. 4, 1, 101:

    vulgus,

    Hor. C. 2, 16, 40:

    oculi,

    Verg. A. 5, 654.—
    II.
    In partic.
    A.
    Stingy, niggardly:

    malignus, largus,

    Plaut. Bacch. 3, 2, 17.—Of favors, Ter. Hec. 1, 2, 84: vagae ne parce malignus arenae ossibus particulam dare, Hor. C. 1, 28, 23.— Trop.:

    fama,

    Ov. H. 16, 143:

    in laudandis dictionibus,

    Quint. 2, 2, 6.—
    B.
    Transf.
    1.
    Barren, unfruitful:

    terra malignior ceteris,

    Plin. Ep. 2, 17, 15:

    colles,

    Verg. G. 2, 179.—
    2.
    Scanty, insufficient, dim, petty, small, narrow:

    ostium,

    too narrow, Sen. Q. N. 3, 27:

    aditus,

    Verg. A. 11, 525:

    ignis,

    Mart. 10, 96, 7:

    lux,

    Verg. A. 6, 270:

    conspecta est parva maligna Unda procul venā,

    Luc. 9, 500:

    munus,

    Plin. 7, 50, 51, § 167.—Hence, adv.: mălignē.
    1.
    In gen., ill-naturedly, spitefully, enviously, malignantly (not in Cic. or Cæs.):

    maledice ac maligne loqui,

    Liv. 45, 39.— Comp.:

    malignius habitum esse sermonem,

    Curt. 8, 1, 8.—
    2.
    In partic.
    a.
    Stingily, grudgingly:

    ager maligne plebi divisus,

    Liv. 8, 12:

    famem exstinguere,

    sparingly, Sen. Ep. 18, 9: non mihi fuit tam maligne, ut, etc., it has not gone so poorly with me that, etc., Cat. 10, 18:

    dispensare,

    Sen. Ben. 6, 16, 7:

    laudare,

    Hor. Ep. 2, 1, 209.— Comp.:

    dicis, malignius tecum egisse naturam,

    Sen. Ep. 44, 1.—
    b.
    Little, scantily:

    terra eorum, quae seruntur, maligne admodum patiens,

    a very little, Mel. 2, 2:

    apertus,

    Sen. Ben. 6, 34, 3:

    virens,

    Plin. 34, 11, 26, § 112.

    Lewis & Short latin dictionary > malignus

  • 18 parcus

    parcus, a, um, adj., = pauros [v. parco], sparing in any thing, esp. in expenditure; in a good and bad sense, frugal, thrifty, economical; niggardly, penurious, parsimonious (syn.: tenax, restrictus).
    I.
    Lit.
    (α).
    Absol.:

    detrusisti me ad senem parcissimum,

    Plaut. Aul. 2, 5, 9:

    patre parco ac tenaci,

    Cic. Cael. 15, 36:

    optimus colonus, parcissimus, modestissimus, frugalissimus,

    id. de Or. 2, 71, 287:

    parcumque genus patiensque laborum,

    Ov. M. 7, 656:

    parcā manu offerre aliquid,

    Hor. C. 3, 16, 43.—
    (β).
    With gen.:

    veteris non parcus aceti,

    Hor. S. 2, 2, 62:

    donandi parca juventus,

    id. ib. 2, 5, 79:

    pecuniae,

    Tac. H. 1, 49:

    pecuniae parcus ac tenax,

    Suet. Tib. 46.—
    B.
    In gen., sparing, chary, moderate in any thing:

    operā haud fui parcus meā,

    Plaut. Rud. 4, 2, 14:

    nimium parcus in largiendā civitate,

    Cic. Balb. 22, 50:

    non tam vereor, ne me in laudibus suis parcum, quam ne nimium putet,

    Plin. Pan. 3, 3:

    quam modica cultu, quam parca comitatu,

    id. ib. 83, 7:

    civium sanguinis parcus,

    Tac. H. 3, 75:

    parcissimus somni,

    Luc. 9, 590:

    parcissimus vini,

    Suet. Aug. 77:

    acies non parca fugae,

    Sil. 10, 30:

    beneficiorum parcissimus aestimator,

    Plin. Pan. 21, 2:

    parcus Deorum cultor,

    Hor. C. 1, 34, 1:

    in libidinem projecti, in cibum parci,

    Just. 41, 3, 13.—With inf.:

    parcusque lacessere Martem,

    Sil. 1, 680:

    haud parci Martem coluisse,

    id. 8, 464.—In gen., moderate, not rash nor self-indulgent:

    somnus sanitatis in homine parco,

    Vulg. Ecclus. 31, 24.— Comp.:

    parcior somni,

    Just. 11, 13, 2.— Sup.:

    parcissimus somni,

    Luc. 9, 590.—
    II.
    Transf., spare, scanty, little, small, slight ( poet. and in post-Aug. prose):

    parco sale contingere,

    Verg. G. 3, 403:

    tellus,

    Stat. S. 4, 5, 13:

    lucerna,

    Prop. 4 (5), 3, 60:

    vulnus,

    Sil. 16, 111:

    merito parcior ira meo,

    Ov. P. 1, 2, 98:

    questaque sum vento lintea parca dari,

    id. H. 21, 79:

    optima mors parca quae venit apta die,

    after a short time, Prop. 3, 3, 40 (Parcae quae venit acta die, id. 3, 4, 18 Müll.):

    et brevis somnus,

    Plin. Pan. 49.— Adv., in two forms, parce (class.) and parciter (ante- and post-class.).
    A.
    Form parcē.
    1.
    Sparingly, frugally, thriftily; penuriously, parsimoniously:

    parce parcus,

    Plaut. Aul. 2, 4, 35: vivere parce, continenter, severe, sobrie, Cic. Off. 1, 30, 106; cf.:

    parce ac duriter se habere,

    Ter. Ad. 1, 1, 20:

    parce et duriter vitam agere,

    id. And. 1, 1, 47:

    nimium parce facere sumptum,

    id. ib. 2, 6, 19:

    frumentum parce et paulatim metiri,

    Caes. B. G. 7, 71:

    cur id tam parce tamque restricte faciant,

    Cic. Fin. 2, 13, 42:

    parce seminat,

    Vulg. 2 Cor. 9, 6.— Comp.:

    implet manum parcius,

    Juv. 6, 546.—
    2.
    In gen., sparingly, moderately, cautiously:

    scripsi de te parce et timide,

    Cic. Fam. 6, 7, 3:

    parce et molliter aliquem laedere,

    id. ib. 1, 9, 23:

    gaudere,

    Phaedr. 4, 16:

    mirari,

    Sil. 10, 474; 15, 756; Plin. Ep. 5, 16, 3; 5, 7, 4.— Comp.:

    parcius dicere de laude alicujus,

    Cic. Mur. 13, 29:

    parcius ista viris tamen obicienda memento,

    Verg. E. 3, 7:

    parcius Andromachen vexavit Achaia victrix,

    Ov. H. 8, 13:

    parcius quatiunt fenestras,

    rarely, seldom, Hor. C. 1, 25, 1; Quint. 9, 2, 69.— Sup.:

    civitatem Romanam parcissime dedit,

    Suet. Aug. 40:

    ut parcissime dicam, nemo historicorum commendavit magis,

    Quint. 10, 1, 101.—
    B.
    Form parcĭter, sparingly, Pompon. ap. Non. 515, 6: praelibare, Claud. Mam. praef.

    Lewis & Short latin dictionary > parcus

  • 19 praeparcus

    prae-parcus, a, um, adj., very sparing, very niggardly (post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    apes praeparcae (opp. prodigae atque edaces),

    Plin. 11, 19, 21, § 67.—
    II.
    Trop.:

    animus,

    Plin. 22, 24, 51, § 110.

    Lewis & Short latin dictionary > praeparcus

  • 20 restringo

    rēstringo, inxi, ictum, 3, v. a.
    I.
    To draw back tightly; to bind back, bind fast, tighten, etc. (in the verb. finit. not anteAug., but in the P. a. class.; syn. religo).
    A.
    Lit.:

    laevam,

    Quint. 11, 3, 131:

    restrictis ad terga manibus,

    Plin. 35, 10, 36, § 93:

    manus,

    Petr. 73, 4:

    lacertos,

    Hor. C. 3, 5, 35; cf.:

    restringitur vinculis,

    Tac. A. 14, 64; and:

    si manus manicis restringantur,

    App. Flor. 17, p. 357, 29; cf.

    also: Prometheus quondam silici restrictus membra catenā,

    Cat. 64, 297:

    vinclo fasciae in modum laquei restricto,

    Tac. A. 15, 57.—
    B.
    Trop., to restrain, confine, restrict, check, etc. (syn. retineo):

    homines ad custodiam pecuniae,

    Plin. Ep. 1, 8, 9:

    liberalitatem,

    Sen. Ben. 1, 4:

    sumptus candidatorum ambitūs lege,

    Plin. Ep. 6, 19, 4:

    delicias frugalitate,

    id. ib. 5, 19 fin.:

    animum maestitiā,

    Tac. A. 16, 16:

    morsus phalangiorum,

    Plin. 24, 16, 97, § 154 (Jahn, restinguit):

    praecipitationem nimbi,

    App. Mund. p. 61, 21.—
    II.
    To draw back, unfasten, unclose, open (rare):

    dentes restringere,

    to show the teeth, Plaut. Capt. 3, 1, 26.—

    Of dogs: rabie restrictā minari,

    Lucr. 5, 1065:

    restrictis forte si labellis riseris, App. poët. Mag. p. 277: restrictis labris,

    Quint. Decl. 12, 27. — Hence, rēstrictus, a, um, P. a. (acc. to I.), bound fast, bound up, tight, close.
    A.
    Lit.:

    togis neque restrictis neque fusis,

    Suet. Aug. 73:

    alvus,

    i. e. costive, Ser. Samm. 28, 519.— Comp.. restrictiores digiti (pedum), i. e. shorter, Suet. Dom. 18.—
    B.
    Trop.
    1.
    Close, niggardly, stingy (cf.:

    parcus, tenax): in aliquo esse restrictus,

    Cic. Off. 2, 18, 62; id. Att. 10, 11, 2; id. Planc. 22, 54.— Comp., Cic. Fam. 3, 8, 8.—
    2.
    Moderate, modest:

    an restrictius arbitraris per orbem terrarum legendum dare memoriam suam, quam, etc.,

    Plin. Ep. 9, 19, 6.—
    3.
    Strict, stern, rigorous, severe, stringent:

    summum imperium non restrictum nec perseverum volunt,

    Tac. A. 15, 48.— Comp.:

    judicatio,

    App. Flor. p. 364, 39.— Sup.: restrictissimis regulis, Cod. 1, 17 (2), 10.— Adv.: rēstrictē.
    a.
    Closely, sparingly:

    facere (with parce),

    Cic. Fin. 2, 13, 42:

    vivere,

    Nazar. Pan. Constant. 15. — Comp.:

    restrictius uti rebus praetereuntibus,

    Aug. Doctr. Chr. 3, 12.— Sup.:

    restrictissime facere (opp. plenissime),

    Plin. Ep. 5, 8, 13.—
    b.
    Strictly, exactly, precisely:

    cetera non tam restricte praefinio,

    Cic. Leg. 2, 18, 45:

    restricte tenent illud nomen (sapientium),

    id. Rep. 3, 4, 7:

    observare, ne plus reddat quam acceperit,

    id. Lael. 16, 58. — Sup. of the adj. prob. not found.

    Lewis & Short latin dictionary > restringo

См. также в других словарях:

  • Niggardly — Nig gard*ly (n[i^]g g[ e]rd*l[y^]), a. Meanly covetous or avaricious in dealing with others; stingy; niggard. [1913 Webster] Where the owner of the house will be bountiful, it is not for the steward to be niggardly. Bp. Hall. [1913 Webster] Syn:… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • niggardly — (adj.) 1560s, from NIGGARD (Cf. niggard) + LY (Cf. ly) (1). It was while giving a speech in Washington, to a very international audience, about the British theft of the Elgin marbles from the Parthenon. I described the attitude of the current… …   Etymology dictionary

  • niggardly — [nig′ərd′lē] adj. 1. like or characteristic of a niggard; stingy; miserly 2. small, few, or scanty, as if given by a niggard [a niggardly sum] adv. in the manner of a niggard; stingily SYN. STINGY1 niggardliness n …   English World dictionary

  • Niggardly — Nig gard*ly, adv. In a niggard manner. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • niggardly — index economical, illiberal, nonsubstantial (not sufficient), paltry, parsimonious, penurious, slight …   Law dictionary

  • niggardly — parsimonious, penurious, miserly, *stingy, close, closefisted, tight, tightfisted, cheeseparing, penny pinching Analogous words: *covetous, avaricious, grasping, greedy: *sparing, economical, frugal, thrifty: *mean, ignoble Antonyms: bountiful… …   New Dictionary of Synonyms

  • niggardly — ► ADJECTIVE ▪ ungenerous or meagre …   English terms dictionary

  • niggardly — nig|gard|ly [ˈnıgədli US ər ] adj old fashioned [Date: 1500 1600; Origin: niggard ungenerous person (14 21 centuries), probably from a Scandinavian language] 1.) a niggardly gift, amount, salary etc is much too small and is given unwillingly ▪… …   Dictionary of contemporary English

  • niggardly — [[t]nɪ̱gə(r)dli[/t]] ADJ GRADED (disapproval) If you describe someone as niggardly, you are criticizing them because they do not give or provide much of something. Officials say the EU, which is supposed to provide most of the food needs, is… …   English dictionary

  • niggardly — adjective 1 unwilling to spend money or be generous; stingy: The landlord was niggardly about repairs. 2 a niggardly gift, amount, salary etc is not worth very much and is given unwillingly: niggardly wages niggard noun (C) niggardliness noun (U) …   Longman dictionary of contemporary English

  • niggardly — UK [ˈnɪɡə(r)dlɪ] / US [ˈnɪɡərdlɪ] adjective Word forms niggardly : adjective niggardly comparative niggardlier superlative niggardliest formal 1) not generous, or not willing to spend money 2) a niggardly amount of money is very small and not… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»