mięśni

См. также в других словарях:

• mięsień — m I, D. mięśnia; lm M. mięśnie, D. mięśni «narząd ruchu u człowieka i zwierząt, zbudowany z tkanki mięśniowej, mający zdolność kurczenia się; może mieć różne kształty i może spełniać czynności o różnym charakterze; muskuł» Mięśnie długie, krótkie …   Słownik języka polskiego

• mięsień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. mięśnia; lm D. mięśni {{/stl 8}}{{stl 7}} część narządu ruchu człowieka i zwierząt zbudowana z tkanki mięśniowej, mającej zdolność kurczenia się i rozkurczania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mięśnie gładkie, poprzecznie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• antagonizm — m IV, D. u, Ms. antagonizmzmie; lm M. y 1. «przeciwieństwo, przeciwdziałanie, wzajemna niechęć, wrogość, wzajemne zwalczanie się» Antagonizmy dzielnicowe. Antagonizm powstaje, zachodzi między kimś, czymś. ∆ Antagonizm klasowy «wg Marksa:… …   Słownik języka polskiego

• atonia — ż I, DCMs. atonianii, blm med. «obniżenie fizjologicznego napięcia mięśni szkieletowych i mięśni gładkich narządów wewnętrznych, towarzyszące niektórym chorobom zakaźnym i nerwowym» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• elektromiografia — ż I, DCMs. elektromiografiafii, blm med. «metoda badania czynności bioelektrycznej mięśni za pomocą elektromiografu; stosowana w diagnostyce chorób mięśni i w badaniach fizjologii sportu, pracy» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• ergograf — m IV, D. u, Ms. ergograffie; lm M. y med. techn. «przyrząd do graficznego zapisu pracy mięśni, używany w fizjologii i psychologii do badania zmęczenia mięśni w różnych warunkach» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• gimnastyka — ż III, CMs. gimnastykayce, blm «ćwiczenia ruchowe wykonywane w celu uzyskania ogólnej sprawności fizycznej, wpływające na wszechstronne rozwinięcie wszystkich mięśni» Gimnastyka akrobatyczna, artystyczna. Gimnastyka na przyrządach. Uprawiać… …   Słownik języka polskiego

• mimiczny — «dotyczący mimiki; wyrażany za pomocą mimiki» Język mimiczny. Gra mimiczna. Ekspresja mimiczna. Przedstawienie mimiczne. ∆ anat. Mięśnie mimiczne «ogół mięśni twarzy, przez które przechodzi nerw twarzowy, zgrupowanych głównie wokół oczodołów, ust …   Słownik języka polskiego

• ruchowy — «mający związek z ruchem, wywołujący ruch; polegający na ruchu» Zdolności ruchowe. Aktywność ruchowa. ∆ Gry, zabawy ruchowe «gry, zabawy odbywające się zwykle na świeżym powietrzu, wymagające dużo ruchu» ∆ anat. Nerwy ruchowe «włókna ruchowe… …   Słownik języka polskiego

• skurcz — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «skurczenie się, ściągnięcie się mięśni; skurczenie się tkanki żywego organizmu wskutek zmiany długości i napięcia włókien mięśniowych pod wpływem bodźców fizycznych, psychicznych, mechanicznych itp.» Skurcze… …   Słownik języka polskiego

• tik — m III, D. u, N. tikiem; lm M. i «mimowolny, powtarzający się okresowo skurcz jednego lub kilku mięśni (najczęściej mięśni mimicznych twarzy)» Tik nerwowy. Mieć tik. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego