niemożliwość

См. также в других словарях:

• niemożliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niemożliwośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} rzecz, czyn niemożliwe do wykonania; bycie niemożliwym, niepodobieństwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapomieć o tym zdarzeniu było niemożliwością.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niemożliwość — ż V, DCMs. niemożliwośćści, blm «fakt, że coś nie jest możliwe; rzecz nie do zrealizowania, niewykonalna; niepodobieństwo» Fizyczna niemożliwość. Wyzdrowienie chorego było niemożliwością. ∆ Do niemożliwości «do ostatecznych granic; nie do… …   Słownik języka polskiego

• niemożliwość — 1. Coś jest, staje się fizyczną niemożliwością «coś jest, staje się zupełnie niemożliwe do zrobienia»: (...) wyedukowanie dostatecznej liczby dwujęzycznych nauczycieli – było finansową i fizyczną niemożliwością. Kultura P 400 401/1981. 2. Do… …   Słownik frazeologiczny

• fizyczna niemożliwość — {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczy niemożliwej do wykonania; o sprawie niedającej się załatwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdanie egzaminu było fizyczną niemożliwością. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• fizyczny — fizycznyni 1. «dotyczący fizyki, zjawisk, którymi zajmuje się fizyka» Ciało, środowisko fizyczne. Gabinet fizyczny. Cechy, prawa, wielkości fizyczne. Laboratoria, narzędzia fizyczne. ∆ Chemia fizyczna «nauka zajmująca się badaniem zależności… …   Słownik języka polskiego

• fizyczny — Coś jest, staje się fizyczną niemożliwością zob. niemożliwość 1 …   Słownik frazeologiczny

• gdzie — 1. «zaimek zastępujący człon zdania oznaczający miejsce jako środowisko odbywania się czegoś, rzadziej także cel przestrzenny, kierunek (dokąd) lub drogę, trasę (którędy)» a) «w zdaniach pytajnych lub w zdaniach podrzędnych wyrażających pytanie»… …   Słownik języka polskiego

• nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego

• niech — «partykuła będąca częścią składową form opisowych trybu rozkazującego w 3. osobie lp i lm, rzadziej w 1. osobie lp» Niech państwo wejdą. Niech pan pozwoli. Niech dzieci będą grzeczne. Niech już będzie zgoda. Niech on natychmiast wyjdzie. ∆ Niech… …   Słownik języka polskiego

• niemożność — ż V, DCMs. niemożnośćści, blm «brak możności, możliwości; niemożliwość» Niemożność porozumienia się z kimś. Niemożność przystosowania się do czegoś. Niemożność zastosowania, zrozumienia czegoś …   Słownik języka polskiego

• niepodobieństwo — n III, Ms. niepodobieństwowie; lm D. niepodobieństwoeństw «rzecz niemożliwa do wykonania, nie mogąca dojść do skutku; niemożliwość» Ucieczka była niepodobieństwem. Dokonać niepodobieństwa …   Słownik języka polskiego