-
21 dogadywać
глаг.• договаривать• договариваться* * *dogadywa|ć\dogadywaćny несов. komu отпускать колкости по чьему адресу;\dogadywać sobie обмениваться колкостями; вышучивать друг друга
+ doci-nać, dogryzać* * *dogadywany несов. komuотпуска́ть ко́лкости по чьему адресуdogadywać sobie — обме́ниваться ко́лкостями; вышу́чивать друг дру́га
Syn: -
22 dogadzać
глаг.• выполнять• исполнять• ублажать• угождать• удовлетворить• удовлетворять• утолять* * *несов. 1. угождать;\dogadzać czyimś ambicjom льстить чьему-л. самолюбию;\dogadzać sobie ни в чём себе не отказывать;
+2. odpowiadać
* * *несов.1) угожда́тьdogadzać czyimś ambicjom — льстить чьему́-л. самолю́бию
dogadzać sobie — ни в чём себе́ не отка́зывать
Syn:odpowiadać 2) -
23 dojadać
глаг.• доедать* * *dojada|ć\dojadaćny несов. 1. доедать;nie \dojadać голодать, недоедать;
+2, dogryzać
* * *dojadany несов.1) доеда́тьnie dojadać — голода́ть, недоеда́ть
Syn:dogryzać 2) -
24 dojeść
глаг.• доесть* * *dojem, doje, dojedzą, dojedz, dojedli сов. 1. доесть;2. komu досадить кому, донять кого; \dojeść do żywego допечь, донять, достать pot. кого+2. dogryźć
* * *dojem, doje, dojedzą, dojedz, dojedli сов.1) дое́стьdojeść do żywego — допе́чь, доня́ть, доста́ть pot. кого
Syn:dogryźć 2) -
25 dokuczać
глаг.• беспокоить• докучать• донимать• досаждать• дразнить• жалить• злить• изводить• изматывать• изнурять• кусать• мучить• надоедать• надоесть• поддразнивать• раздражать• раздражить• раздразнить• рассердить• сердить• терзать• тревожить• ужалить• укусить• утомлять* * *dokucz|aćнесов. komu 1. досаждать, докучать; надоедать кому; донимать кого;\dokuczać zwierzętom мучить животных;
2. (boleć, dolegać) болеть, беспокоить;\dokuczaćа mi ząb у меня болит зуб
* * *несов. komu1) досажда́ть, докуча́ть; надоеда́ть кому; донима́ть когоdokuczać zwierzętom — му́чить живо́тных
2) (boleć, dolegać) боле́ть, беспоко́итьdokucza mi ząb — у меня́ боли́т зуб
-
26 dokuczyć
глаг.• донять• досадить* * *сов. komu досадить, надоесть кому; донять кого; ср. dokuczać* * *сов. komu -
27 dokwaterować
глаг.• вселить* * *dokwaterowa|ć\dokwaterowaćny сов. kogo komu вселить кого в квартиру к кому, подселить кого к кому* * *dokwaterowany сов. kogo komu -
28 dołożyć
глаг.• выделывать• делать• добавить• добавлять• доливать• доложить• наддать• наделать• оказывать• осуществлять• подливать• прибавить• прибавлять• придавать• прилагать• примешивать• присовокуплять• присоединять• причислять• производить• сделать• совершать• совершить• составлять* * *1) (np. wysiłku) приложить (напр. усилия)2) pot. dołożyć (do interesu) потерпеть убытки3) pot. dołożyć (pobić) избить4) dołożyć (dodać) добавить, надбавить, прибавить, разг. доложитьzameldować, zreferować, zrelacjonować доложить* * *dołoż|yćdołóż, \dołożyćony сов. 1. добавить, прибавить;2. do czego (do interesu itp.) потерпеть убыток на чём; 3. komu разг. избить кого; огреть кого; ● \dołożyć ręki do czegoś приложить руку к чему-л.;\dołożyć starań (zabiegów) постараться; \dołożyć (wszelkich) sił приложить (все) усилия;
\dołożyć komuś разг. досадить кому-л.; поднять на смех кого-л.+1. dodać, dorzucić 3. sprać, zlać;
grzmotnąć, walnąć* * *dołóż, dołożony сов.1) доба́вить, приба́вить•- dołożyć starań
- dołożyć zabiegów
- dołożyć sił
- dołożyć komuśSyn: -
29 domawiać
-
30 domówić
глаг.• досказать• насмехаться* * *domówi|ćdomów, \domówićony сов. 1. договорить, досказать;2. komu подшутить над кем, пройтись на чеи-л. счёт+1. dopowiedzieć 2. przy-mówić, przygadać
* * *domów, domówiony сов.1) договори́ть, досказа́тьSyn: -
31 donieść
глаг.• докладывать• доложить• донести• дотащить• извещать• передать• сообщать• сообщить• уведомить• уведомлять* * *doni|eść\donieśćosę, \donieśćesie, \donieśćósł, \donieśćosła, \donieśćeśli, \donieśćesiony сов. 1. принести, доставить; донести;2. komu сообщить кому, уведомить, информи ровать кого; 3. na kogo донести, сделать донос; накапать pot.; 4. долететь, донестись+2. zawiadomić, poinformować 3. zadenuncjo-wać 4. dolecieć, dotrzeć
* * *doniosę, doniesie, doniósł, doniosła, donieśli, doniesiony сов.1) принести́, доста́вить; донести́3) na kogo донести́, сде́лать до-но́с; нака́пать pot.4) долете́ть, донести́сьSyn: -
32 dopiec
dopie|c\dopieckę, \dopieccze, \dopieccz, \dopieckł, \dopiecczony сов. 1. допечь; дожарить (mięso, drób);\dopiec chleb допечь хлеб; \dopiec kotlet дожарить котлету;
2. komu досадить кому, донять, допечь кого;\dopiec do żywego задеть за живое+2. dokuczyć, dojąć
* * *dopiekę, dopiecze, dopiecz, dopiekł, dopieczony сов.1) допе́чь; дожа́рить (mięso, drób)dopiec chleb — допе́чь хлеб
dopiec kotlet — дожа́рить котле́ту
dopiec do żywego — заде́ть за живо́е
Syn: -
33 dopiekać
-
34 dorównać
глаг.• сравнять* * *dorówn|aćсов. komu-czemu сравниться с кем-чем;nikt mu nie \dorównaća dowcipem никто не может с ним сравниться в остроумии
* * *сов. komu-czemuсравни́ться с кем-чемnikt mu nie dorówna dowcipem — никто́ не мо́жет с ним сравни́ться в остроу́мии
-
35 dorównywać
глаг.• равнять• равняться• сравнивать• сравниваться* * *несов. komu-czemu равняться с кем-чем;\dorównywać komuś urodą, wdziękiem быть таким же красивым, милым, как кто-л.* * *несов. komu-czemuравня́ться с кемчемdorównywać komuś urodą, wdziękiem — быть таки́м же краси́вым, ми́лым, как кто́-л.
-
36 doskwierać
глаг.• досаждать* * *несов. komu докучать, досаждать кому; донимать кого+dojmować, dawać się we znaki
* * *несов. komuдокуча́ть, досажда́ть кому; донима́ть когоSyn:dojmować, dawać się we znaki -
37 dosolić
глаг.• жалить• кусать• ужалить• укусить* * *dosol|ić\dosolićony сов. 1. посолить, подсолить;nie \dosolić недосолить;
2. komu перен. разг. насолить кому, донять кого+2. dopiec
* * *dosolony сов.1) посоли́ть, подсоли́тьnie dosolić — недосоли́ть
Syn:dopiec 2) -
38 dowalić
глаг.• подвалить* * *сое. 1. разг. подвалить (добавить);2. komu прост. треснуть, стукнуть, ударить кого;\dowalić kijem огреть палкой
* * *сов.1) разг. подвали́ть ( добавить)2) komu прост. тре́снуть, сту́кнуть, уда́рить когоdowalić kijem — огре́ть па́лкой
-
39 droga
сущ.• автострада• дорога• ипподром• колея• курс• маршрут• мостовая• образ• переезд• поездка• проезд• проход• путешествие• путь• след• трасса• тротуар• улица• улочка• шоссе* * *1) дорога, путь2) (podróż) поход, путь3) (sposób postępowania) вид, порядок, путь, способ4) (wyznaczona trasa) маршрутtechn. rozwora техн. дрога* * *dro|ga♀ 1. дорога, путь ♂;\droga polna просёлочная дорога; \droga strategiczna стратегическое шоссе; \drogagi rozstajne перепутье, распутье; nadrabiać (nakładać) \drogagi делать крюк, идти кружным путём;
2. перен. путь ♂, способ ♂; порядок ♂;na \drogadze sądowej в судебном порядке, через суд; w \drogadze wyjątku в виде (в порядке) исключения; krętymi \drogagami окольными путями;
● Droga Mleczna Млечный Путь;\droga krzyżowa а) страсти Господне;
б) тернистый путь;\drogagi oddechowe анат. дыхательные пути; \drogagi żółciowe анат. жёлчные протоки; szmat (kawał, świat) \drogagi порядочное расстояние; po \drogadze по пути, попутно; nie tędy \droga! не так это (дело) делается!; swoją \drogagą всё-таки, однако; szczęśliwej \drogagi! счастливого пути!; rozbój na równej \drogadze грабёж средь бела дня; komu w \drogagę, temu czas погов. пора идти; пора ехать
* * *ж1) доро́га, путь mdroga polna — просёлочная доро́га
droga strategiczna — стратеги́ческое шоссе́
drogi rozstajne — перепу́тье, распу́тье
nadrabiać (nakładać) drogi — де́лать крюк, идти́ кружны́м путём
2) перен. путь m, спо́соб m; поря́док mna drodze sądowej — в суде́бном поря́дке, че́рез суд
w drodze wyjątku — в ви́де (в поря́дке) исключе́ния
krętymi drogami — око́льными путя́ми
•- drogi oddechowe
- drogi żółciowe
- szmat drogi
- kawał drogi
- świat drogi
- po drodze
- nie tędy droga!
- swoją drogą
- szczęśliwej drogi! -
40 dziękować
глаг.• благодарить• поблагодарить* * *dzięk|owaćнесов. komu-czemu благодарить ко-го-что;\dziękowaćuje bardzol большое спасибо!
* * *несов. komu-czemuблагодари́ть кого-чтоdziękuję bardzo! — большо́е спаси́бо!
См. также в других словарях:
KOMU-TV — Infobox Broadcast call letters = KOMU TV city = station station slogan = Coverage You Can Count On station branding = KOMU 8 KOMU 8 News analog = 8 (VHF) digital = 36 (UHF) other chs = K07SD Rolla affiliations = NBC (1953 1981, 1986 present) NBC… … Wikipedia
Komu — Martha Komu (* 23. März 1983) ist eine kenianische Langstreckenläuferin, die sich auf den Marathon spezialisiert hat. Nach Siegen beim Reims Marathon 2006 und 2007 gelang ihr 2008 ihr bislang größter Erfolg, als sie den Paris Marathon in 2:25:29… … Deutsch Wikipedia
komu — kommunisti Komukoilla oli se Kultsa ja noskeilla Bygga … Suomen slangisanakirjaa
komu\ kka — kommunisti Komukoilla oli se Kultsa ja noskeilla Bygga … Suomen slangisanakirjaa
Martha Komu — (born March 23, 1983 in Gathanji, Laikipia District) is a Kenyan runner who specialises in a marathon. She won the Paris Marathon in 2008 and finished 5th at the 2008 Summer Olympics. Contents 1 Career 2 Personal life 3 Achievements … Wikipedia
Anna Komu — Anna Valerian Komu (born January 15, 1950) was once a CCM cardholder out of necessity, but has been a CHADEMA member since the introduction of multiparty politics in Tanzania. Komu had to carry a CCM card to be enrolled in a higher learning… … Wikipedia
Martha Komu — (* 23. März 1983) ist eine kenianische Langstreckenläuferin, die sich auf den Marathon spezialisiert hat. Nach Siegen bei Marseille – Cassis 2006 und beim Reims Marathon 2006 und 2007 gelang ihr 2008 ein noch größerer Erfolg, als sie den Paris… … Deutsch Wikipedia
komunija — komùnija sf. (1) 1. bažn. vienas iš septynių sakramentų: Prie didžiojo altoriaus nuolat dalijo komuniją A.Vien. Pri komunijos ejo visi žmonys M.Valanč. Ir todrinag tą sakramentą vadina komunija, tai yra bendrumu, arba bendryste DP132. 2. rš… … Dictionary of the Lithuanian Language
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dáti — dám dov., 2. mn. dáste, 3. mn. stil. dadó, dadé; dál (á) 1. napraviti, da preide kaj k drugemu: dati komu knjigo, kos kruha, rožo; dati sinu denar za kino; daj sem tisto knjigo / dati komu kosilo, jesti, piti / dati posestvo sinu / dati komu kaj… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
rôka — e in é ž, tož. ed. in mn. v prislovni predložni zvezi tudi róko róke (ó) 1. okončina človeka, ki se uporablja za prijemanje, delo: dvigniti, skrčiti roko; iztegovati roke proti materi; prekrižati roke na prsih; zlomiti si obe roki; dolge,… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
