-
1 poinformować
глаг.• известить• извещать• информировать• оповестить• оповещать• осведомить• проинформировать• рапортовать• сообщить• уведомить• уведомлять* * *poinformowa|ć\poinformowaćny сов. kogo o czym сообщить кому о чём, известить кого о чём; ознакомить кого с чем* * *poinformowany сов. kogo o czymсообщи́ть кому о чём, извести́ть кого о чём; ознако́мить кого с чемSyn: -
2 poinformować się
-
3 poinformować\ się
сов. узнать, справиться, навести справки -
4 poinformować okręt
сообщить корабльOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > poinformować okręt
-
5 poinformować świat
сообщить мирOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > poinformować świat
-
6 czas poinformować
время сообщитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czas poinformować
-
7 obowiązek poinformować
долг сообщитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obowiązek poinformować
-
8 donieść
глаг.• докладывать• доложить• донести• дотащить• извещать• передать• сообщать• сообщить• уведомить• уведомлять* * *doni|eść\donieśćosę, \donieśćesie, \donieśćósł, \donieśćosła, \donieśćeśli, \donieśćesiony сов. 1. принести, доставить; донести;2. komu сообщить кому, уведомить, информи ровать кого; 3. na kogo донести, сделать донос; накапать pot.; 4. долететь, донестись+2. zawiadomić, poinformować 3. zadenuncjo-wać 4. dolecieć, dotrzeć
* * *doniosę, doniesie, doniósł, doniosła, donieśli, doniesiony сов.1) принести́, доста́вить; донести́3) na kogo донести́, сде́лать до-но́с; нака́пать pot.4) долете́ть, донести́сьSyn: -
9 pouczyć
глаг.• научить• обучать• обучить• объяснить• проинструктировать• проучить• проучиться* * *poucz|yć\pouczyćony сов. 1. научить, объяснить;\pouczyć со i jak объяснить как и что;
2. (jakiś czas) поучить;3. (zwrócić uwagę) наставить (кого-л.)+1. nauczyć, objaśnić, poinformować
* * *pouczony сов.1) научи́ть, объясни́тьpouczyć co i jak — объясни́ть как и что
2) ( jakiś czas) поучи́ть3) ( zwrócić uwagę) наста́вить (кого-л.)Syn: -
10 powiadomić
глаг.• известить• извещать• сообщать• уведомить* * *powiadomi|ć\powiadomićony сов. kogo o czym известить, уведомить кого о чём, сообщить кому что, о чём;\powiadomić listownie письменно сообщить (уведомить); nie został \powiadomićony его не известили
+ donieść, poinformować, zawiadomić* * *powiadomiony сов. kogo o czymизвести́ть, уве́домить кого о чём, сообщи́ть кому что, о чёмpowiadomić listownie — пи́сьменно сообщи́ть (уве́домить)
nie został powiadomiony — его́ не извести́ли
Syn: -
11 podać
глаг.• воздать• выдавать• давать• дарить• дать• задавать• издавать• испускать• отдать• подавать• подать• предоставить• предоставлять• преподать• уделить• уделять* * *1) (np. rękę) протянуть2) podać (poinformować) известить, объявить, сообщить3) podać (w wątpliwość) взять, поставить (под сомнение), подвергнуть (сомнению)4) podać (za kogoś, coś) выдать, представить (кем-то, чем-то другим)5) podać (do sądu) гл. подать (в суд)6) podać (na stół) гл. подать, поставить, сервировать7) podać (przekazać) гл. подать, передать, датьpodać się (do dymisji) гл. подать (в отставку)dostarczyć, doprowadzić гл. подать (доставить)dać, rokować (nadzieję) гл. подать (надежду)posunąć, przesunąć гл. подать (в сторону)wnieść, wystąpić, złożyć гл. подать (документы, жалобу)dać (jałmużnę) гл. подать (милостыню)podstawić (pociąg) гл. подать (поезд для посадки)dać, udzielić гл. подать (предоставить)przedstawić гл. подать (представить)hist. poduszne, pogłówne сущ. ист. подать (налог)* * *poda|ć\podaćny сов. 1. подать;\podać palto подать пальто; \podać obiad подать обед; \podać piłkę подать (передать) мяч;
2. сообщить; представить; дать;\podać adres дать адрес; \podać powód сообщить причину; \podać dokładne dane представить точные данные; \podać do nagrody представить к награде; \podać komendę подать команду, скомандовать; \podać sygnał дать сигнал; ● \podać konia подать (подвести) коня; \podać do druku (do gazet) опубликовать в печати; \podać do sądu kogo подать в суд на кого;
\podać coś w wątpliwość подвергнуть что-л. сомнению, усомниться в чём-л.* * *podany сов.1) пода́тьpodać palto — пода́ть пальто́
podać obiad — пода́ть обе́д
podać piłkę — пода́ть (переда́ть) мяч
2) сообщи́ть; предста́вить; датьpodać adres — дать а́дрес
podać powód — сообщи́ть причи́ну
podać dokładne dane — предста́вить то́чные да́нные
podać do nagrody — предста́вить к награ́де
podać komendę — пода́ть кома́нду, скома́ндовать
podać sygnał — дать сигна́л
•- podać do druku
- podać do gazet
- podać do sądu
- podać coś w wątpliwość
См. также в других словарях:
poinformować — dk IV, poinformowaćmuję, poinformowaćmujesz, poinformowaćmuj, poinformowaćował, poinformowaćowany «udzielić informacji, wskazówek, objaśnić, powiadomić o czymś, podać do wiadomości» Poinformować kogoś o czymś. Być dobrze, źle poinformowanym.… … Słownik języka polskiego
poinformować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}informować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
informować się – poinformować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać informacje, wiadomości; dowiadywać się czegoś (o czym się wcześniej nie wiedziało) : {{/stl 7}}{{stl 10}}O sprawie informowałem się na policji. Dokładnie poinformować się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pouczyć — dk VIb, pouczyćczę, pouczyćczysz, pouczyćucz, pouczyćczył, pouczyćczony pouczać ndk I, pouczyćam, pouczyćasz, pouczyćają, pouczyćaj, pouczyćał, pouczyćany 1. «przekazać komuś wiedzę o czymś; nauczyć, objaśnić, poinformować» Pouczyć kogoś o nowych … Słownik języka polskiego
informować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, informowaćmuję, informowaćmuje, informowaćany {{/stl 8}}– poinformować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dostarczać komuś informacji, wiadomości; przekazywać informacje; oznajmiać, wyjaśniać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znać — 1. Dać o sobie znać a) «ujawnić się, zwrócić na siebie uwagę, czasami w przykry dla otoczenia sposób; o zjawisku, tendencji itp.: uzewnętrznić się»: Po kampanii prasowej, jaka się wówczas rozpętała w mediach, gwałciciel przycichł. Dał znowu o… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… … Słownik języka polskiego
mylnie — mylnieej «niezgodnie z rzeczywistością, błędnie, fałszywie, niewłaściwie» Mylnie poinformować kogoś. Mylnie o czymś sądzić. Mylnie coś sobie tłumaczyć, wyobrażać … Słownik języka polskiego
objaśnić — dk VIa, objaśnićnię, objaśnićnisz, objaśnićnij, objaśnićnił, objaśnićniony objaśniać ndk I, objaśnićam, objaśnićasz, objaśnićają, objaśnićaj, objaśnićał, objaśnićany «uczynić coś jasnym, zrozumiałym dla kogoś; wyjaśnić, wytłumaczyć, poinformować» … Słownik języka polskiego
osobno — «oddzielnie, odrębnie» Mieszkać osobno. Płacić osobno za każdego. Osobno poinformować kogoś o czymś … Słownik języka polskiego