Перевод: с польского на русский

с русского на польский

walnąć

  • 1 walnąć

    глаг.
    • колотить
    • стукнуть
    • ударить
    • ударять
    * * *
    waln|ąć
    \walnąćięty сов. стукнуть, ударить
    * * *
    walnięty сов.
    сту́кнуть, уда́рить
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > walnąć

  • 2 walnąć się

    сов.
    сту́кнуться, уда́риться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > walnąć się

  • 3 walnąć\ się

    сов. стукнуться, удариться

    Słownik polsko-rosyjski > walnąć\ się

  • 4 dojechać

    глаг.
    • добираться
    • добраться
    • доехать
    • доставать
    • достигать
    • достичь
    • доходить
    • получать
    • получить
    • притираться
    * * *
    dojadę, dojedzie сов. 1. доехать;
    2. komu разг. досадить кому, донять кого; 3. komu разг. стукнуть, ударить кого
    +

    2. dogryźć, dojeść 3. grzmotnąć, łupnąć, walnąć

    * * *
    dojadę, dojedzie сов.
    1) дое́хать
    2) komu разг. досади́ть кому, доня́ть кого
    3) komu разг. сту́кнуть, уда́рить кого
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dojechać

  • 5 dołożyć

    глаг.
    • выделывать
    • делать
    • добавить
    • добавлять
    • доливать
    • доложить
    • наддать
    • наделать
    • оказывать
    • осуществлять
    • подливать
    • прибавить
    • прибавлять
    • придавать
    • прилагать
    • примешивать
    • присовокуплять
    • присоединять
    • причислять
    • производить
    • сделать
    • совершать
    • совершить
    • составлять
    * * *
    1) (np. wysiłku) приложить (напр. усилия)
    2) pot. dołożyć (do interesu) потерпеть убытки
    3) pot. dołożyć (pobić) избить
    4) dołożyć (dodać) добавить, надбавить, прибавить, разг. доложить
    zameldować, zreferować, zrelacjonować доложить
    * * *
    dołoż|yć
    dołóż, \dołożyćony сов. 1. добавить, прибавить;
    2. do czego (do interesu itp.) потерпеть убыток на чём; 3. komu разг. избить кого; огреть кого; ● \dołożyć ręki do czegoś приложить руку к чему-л.;

    \dołożyć starań (zabiegów) постараться; \dołożyć (wszelkich) sił приложить (все) усилия;

    \dołożyć komuś разг. досадить кому-л.; поднять на смех кого-л.
    +

    1. dodać, dorzucić 3. sprać, zlać;

    grzmotnąć, walnąć
    * * *
    dołóż, dołożony сов.
    1) доба́вить, приба́вить
    2) do czego (do interesu itp.) потерпе́ть убы́ток на чём
    3) komu разг. изби́ть кого; огре́ть кого
    - dołożyć starań
    - dołożyć zabiegów
    - dołożyć sił
    - dołożyć komuś
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dołożyć

  • 6 kropnąć

    глаг.
    • брызнуть
    * * *
    сов. 1. брызнуть, прыснуть;
    2. разг. стукнуть, грохнуть; 3. разг. бахнуть; 4. разг. хлопнуть, дёрнуть (водки etc.); 5. разг. прикончить; 6. разг. накатать, настрочить;

    \kropnąć list настрочить письмо; \kropnąć artykuł накропать статью;

    ● \kropnąć mówkę (mowę) разг. закатить (толкнуть) речь
    +

    1. prysnąć 2. walnąć 3. strzelić 4. golnąć 5. zabić

    * * *
    сов.
    1) бры́знуть, пры́снуть
    2) разг. сту́кнуть, гро́хнуть
    3) разг. ба́хнуть
    4) разг. хло́пнуть, дёрнуть (водки и т. п.)
    5) разг. прико́нчить
    6) разг. наката́ть, настрочи́ть

    kropnąć list — настрочи́ть письмо́

    kropnąć artykuł — накропа́ть статью́

    - kropnąć mowę
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kropnąć

  • 7 łupnąć

    глаг.
    • треснуть
    * * *
    сов. разг. треснуть, грохнуть;

    ● \łupnąć karę, mandat влепить штраф

    + walnąć, trzasnąć, huknąć

    * * *
    сов. разг.
    тре́снуть, гро́хнуть
    - łupnąć mandat
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > łupnąć

  • 8 machnąć

    глаг.
    • взмахнуть
    • махнуть
    * * *
    machn|ąć
    \machnąćięty сов. 1. махнуть;
    2. разг. отмахать;

    \machnąć list черкнуть письмо;

    З. разг. стукнуть, треснуть;
    ● \machnąć na coś ręką махнуть на что-л. рукой; \machnąć kozła (koziołka) кувыркнуться, поле-тёть вверх тормашками
    +

    3. walnąć, grzmotnąć, rąbnąć, łupnąć

    * * *
    machnięty сов.
    1) махну́ть
    2) разг. отмаха́ть

    machnąć list — черкну́ть письмо́

    3) разг. сту́кнуть, тре́снуть
    - machnąć kozła
    - machnąć koziołka
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > machnąć

  • 9 palnąć

    глаг.
    • бить
    • колотить
    • стрельнуть
    • ударить
    • ударять
    * * *
    paln|ąć
    \palnąćięty сов. разг. 1. выпалить, пальнуть;
    2. выпалить;

    \palnąć kazanie (mówkę) прочитать нотацию;

    3. хлопнуть, треснуть; ударить;

    \palnąć pięś-cią-w stół ударить кулаком по столу; ● \palnąć głupstwo а) ляпнуть; сморозить глупость;

    б) сделать глупость, совершить ошибку
    +

    3. walnąć

    * * *
    palnięty сов. разг.
    1) вы́палить, пальну́ть
    2) вы́палить

    palnąć kazanie (mówkę) — прочита́ть нота́цию

    3) хло́пнуть, тре́снуть; уда́рить

    palnąć pięścią w stół — уда́рить кулако́м по́ столу

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > palnąć

  • 10 przejechać

    глаг.
    • истекать
    • миновать
    • минуть
    • наездить
    • переехать
    • пересекать
    • провести
    • проводить
    • проезжать
    • проехать
    • произойти
    • происходить
    • пройти
    • пропускать
    • пропустить
    • проходить
    * * *
    przej|echać
    \przejechaćadę, \przejechaćedzie, \przejechaćadą, \przejechaćechany сов. 1. проехать;
    2. переехать (задавить);

    \przejechaćechał go samochód его задавила машина;

    З. рам. провести (чём-л. по чему-л.);
    4. разг. стукнуть, огреть
    +

    3. przeciągnąć 4. uderzyć, walnąć

    * * *
    przejadę, przejedzie, przejadą, przejechany сов.
    1) прое́хать
    2) перее́хать ( задавить)

    przejechał go samochód — его́ задави́ла маши́на

    3) разг. провести́ (чем-л. по чему-л.)
    4) разг. сту́кнуть, огре́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przejechać

  • 11 przywalić

    глаг.
    • привалить
    * * *
    przywal|ić
    \przywalićony сов. 1. завалить;

    \przywalić dół завалить яму;

    2. придавить;

    \przywalićiło go drzewo его придавило дёрево(♂);

    З. разг. подвалить (дополнительно);
    4. komu разг. стукнуть, треснуть, огреть кого
    +

    1. zawalić 2. przydusić 3. dorzucić, dosypać 4. zdzielić, walnąć, przyłoić, przyłożyć, przyrżnąć

    * * *
    przywalony сов.
    1) завали́ть

    przywalić dół — завали́ть я́му

    2) придави́ть

    przywaliło go drzewo — его́ придави́ло де́рево(м)

    3) разг. подвали́ть ( дополнительно)
    4) komu разг. сту́кнуть, тре́снуть, огре́ть кого
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przywalić

  • 12 rąbnąć

    сов. разг. 1. рубануть;
    2. стукнуть, трахнуть; 3. резануть; выпалить; 4. прост. хватить; опрокинуть;

    \rąbnąć kielicha тяпнуть рюмочку;

    5. прост. стянуть, украсть;
    ● \rąbnąć artykuł разразиться сгатьёй, написать резкую статью
    +

    1. ciachnąć 2. walnąć, wyrżnąć 3. palnąć

    * * *
    сов. разг.
    1) рубану́ть
    2) сту́кнуть, тра́хнуть
    3) резану́ть; вы́палить
    4) прост. хвати́ть; опроки́нуть

    rąbnąć kielicha — тя́пнуть рю́мочку

    5) прост. стяну́ть, укра́сть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rąbnąć

  • 13 wyciąć

    глаг.
    • вырезать
    • кроить
    • отрезать
    • порезать
    • резать
    * * *
    wyci|ąć
    wytnę, wytnie, wytnij, \wyciąćął, \wyciąćęty сов. 1. вырезать;
    2. вырубить; З. высечь (в камне etc.); 4. разг. смазать, треснуть, стукнуть;

    ● \wyciąć w pień (со do nogi) перебить всех поголовно;

    jakby \wyciąćęty z żurnalu c иголочки (одетый)
    +

    2. wyrąbać 3. wyrzeźbić 4. palnąć, walnąć

    * * *
    wytnę, wytnie, wytnij, wyciął, wycięty сов.
    1) вы́резать
    2) вы́рубить
    3) вы́сечь (в камне и т. п.)
    4) разг. сма́зать, тре́снуть, сту́кнуть
    - wyciąć co do nogi
    - jakby wycięty z żurnalu
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wyciąć

  • 14 zdzielić

    глаг.
    • огреть
    * * *
    zdziel|ić
    \zdzielićony сов. разг. стукнуть, хватить, огреть;

    \zdzielić pięścią стукнуть кулаком; \zdzielić kijem огреть палкой

    + walnąć, grzmotnąć, kropnąć

    * * *
    zdzielony сов. разг.
    сту́кнуть, хвати́ть, огре́ть

    zdzielić pięścią — сту́кнуть кулако́м

    zdzielić kijem — огре́ть па́лкой

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zdzielić

  • 15 grzmotnąć się

    сов. разг.
    1) гро́хнуться, растяну́ться
    2) уда́риться (обо что-л.), тре́снуться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > grzmotnąć się

  • 16 łupnąć się

    сов.
    тре́снуться, гро́хнуться, сту́кнуться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > łupnąć się

  • 17 palnąć się

    сов. разг.
    хло́пнуться, тре́снуться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > palnąć się

  • 18 rąbnąć się

    сов. разг.
    гро́хнуться, уда́риться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rąbnąć się

  • 19 rżnąć się

    I несов.
    дра́ться, убива́ть друг дру́га
    Syn:
    II сов. прост.
    тре́снуться, сту́кнуться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rżnąć się

  • 20 grzmotnąć\ się

    сов. разг. 1. грохнуться, растянуться;
    2. удариться (обо что-л.), трёснуться
    +

    1. grzmotnąć, gruchnąć 2. walnąć się, wyrżnąć się

    Słownik polsko-rosyjski > grzmotnąć\ się

См. также в других словарях:

  • walnąć — Serce, puls itp. wali jak oszalałe, (jak) młotem, jak młot zob. młot 3. Walić do kogoś, dokądś jak w dym zob. dym 4. Walić drzwiami i oknami zob. drzwi 4. Walić głową, łbem w mur, w ścianę, o mur, o ścianę zob. głowa 7. Walić jak w kaczy kuper… …   Słownik frazeologiczny

  • walnąć w płuco — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zapalić, wypalić papierosa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyszli na korytarz walnąć w płuco. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • walnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}walić (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • walnąć — → walić …   Słownik języka polskiego

  • walnąć — w kalendarz Urzeć Eng. To die …   Słownik Polskiego slangu

  • walnąć się — pot. Choćby, żeby się waliło, paliło...; żeby się świat walił, do góry nogami przewracał, to...; choćby się góry i mury waliły... «choćby nie wiadomo co się działo, bez względu na okoliczności, nieodwołalnie (to coś się stanie)»: (...) na drugi… …   Słownik frazeologiczny

  • walnąć o glebę — Spaść lub upaść na ziemię Eng. To fall from something …   Słownik Polskiego slangu

  • walić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, walićlę, walićli, walićlony {{/stl 8}}– walnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, walićnę, walićnie, walićnij, walićnął, walićnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo mocno… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… …   Słownik języka polskiego

  • walić się — I – walnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać samego siebie, uderzać się niechcący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walić się w piersi ze skruchą. Walnąć się o wystający korzeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • walić — Serce, puls itp. wali jak oszalałe, (jak) młotem, jak młot zob. młot 3. Walić do kogoś, dokądś jak w dym zob. dym 4. Walić drzwiami i oknami zob. drzwi 4. Walić głową, łbem w mur, w ścianę, o mur, o ścianę zob. głowa 7. Walić jak w kaczy kuper… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»