-
1 odrzucać
-
2 odrzucić
-
3 wysunąć
wysuwać (-am) < wysunąć> (-nę) szufladę ausziehen; nogę, głowę (her)ausstrecken; krzesło (vor)schieben; żądanie stellen; propozycję vorbringen; zarzut äußern; kandydata aufstellen; kandydaturę anmelden;wysuwać się (wypaść) herausfallen, gleiten (z G aus D); (wyłaniać się) hervorscheinen, zum Vorschein kommen;wysuwać się na czoło Spitzenposition einnehmen -
4 wysuwać
wysuwać (-am) < wysunąć> (-nę) szufladę ausziehen; nogę, głowę (her)ausstrecken; krzesło (vor)schieben; żądanie stellen; propozycję vorbringen; zarzut äußern; kandydata aufstellen; kandydaturę anmelden;wysuwać się (wypaść) herausfallen, gleiten (z G aus D); (wyłaniać się) hervorscheinen, zum Vorschein kommen;wysuwać się na czoło Spitzenposition einnehmen -
5 kandydatura
kandydatura [kandɨdatura] fKandidatur f -
6 stawiać
stawiać [stavjaʨ̑]1) ( umieszczać) stellen\stawiać bańki schröpfen, Schröpfköpfe ansetzen\stawiać horoskop ein Horoskop erstellen\stawiać karty/pasjansa Karten/Patience legen\stawiać kropkę/średnik Punkt/Semikolon setzen\stawiać stopnie benoten, bewerten\stawiać żagle die Segel setzen\stawiać wniosek einen Antrag stellen\stawiać żądanie eine Forderung stellen\stawiać czyjąś kandydaturę jdn als Kandidat aufstellen\stawiać kogoś/coś za przykład jdn/etw als Beispiel anführen5) ( zakładać się)\stawiać [jakąś kwotę] na kogoś/coś auf jdn/etw [eine Summe] wetten [ lub setzen]6) \stawiać sobie jakiś cel sich +akk [irgend]ein Ziel setzen\stawiać coś na głowie etw auf den Kopf stellen\stawiać kroki Schritte setzento cię postawi na nogi das bringt dich [wieder] auf die Beine\stawiać znak równości między kimś/czymś a kimś/czymś jdn/etw mit jdm/etw gleichsetzen\stawiać coś pod znakiem zapytania etw in Frage stellen\stawiać kogoś przed faktem dokonanym jdn vor vollendete Tatsachen stellen\stawiać wszystko na jedną kartę alles auf eine Karte setzen\stawiać pierwsze kroki den ersten Schritt tun\stawiać na swoim auf seine Meinung bestehen\stawiać na kogoś/coś auf jdn/etw setzenII. vr\stawiać się na rozprawę sich +akk zur Verhandlung einfinden\stawiać się w czyimś położeniu sich +akk in jds Lage versetzen -
7 zgłaszać
I. vt\zgłaszać coś do oclenia etw zum Zoll anmelden\zgłaszać sprzeciw Widerspruch erheben\zgłaszać zastrzeżenia Bedenken anmeldenII. vr( pojawiać się)\zgłaszać się do kogoś sich +akk bei jdm melden\zgłaszać się po paczkę ein Paket abholen [kommen]tel sich +akk melden\zgłaszać się na ochotnika sich +akk freiwillig melden -
8 Kandidat
Kandidat(in) [kandi'da:t] <-en, -en> m(f)kandydat(ka) m(f)jdn als \Kandidaten [für etw] aufstellen wysunąć czyjąś kandydaturę do czegoś
См. также в других словарях:
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
wysunąć — dk Vb, wysunąćnę, wysunąćniesz, wysunąćsuń, wysunąćnął, wysunąćnęła, wysunąćnęli, wysunąćnięty, wysunąćnąwszy wysuwać ndk I, wysunąćam, wysunąćasz, wysunąćają, wysunąćaj, wysunąćał, wysunąćany 1. «sunąc przestawić coś na inne miejsce; umieścić… … Słownik języka polskiego
kandydatura — ż IV, CMs. kandydaturaurze; lm D. kandydaturaur 1. «ubieganie się o jakieś stanowisko, funkcję, o przyjęcie do organizacji; kandydowanie; wniosek proponujący kogoś na jakieś stanowisko, członkostwo» Kandydatura na ministra, na członka zarządu.… … Słownik języka polskiego
poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
proponować — ndk IV, proponowaćnuję, proponowaćnujesz, proponowaćnuj, proponowaćował, proponowaćowany 1. «występować z propozycją, zgłaszać projekt, pomysł czegoś» Proponować komuś spacer. Proponował pójście do kina. Proponował nazwać ulicę aleją… … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
ugadać — dk I, ugadaćam, ugadaćasz, ugadaćają, ugadaćaj, ugadaćał, ugadaćany ugadywać ndk VIIIa, ugadaćduję, ugadaćdujesz, ugadaćduj, ugadaćywał, ugadaćywany, pot. «zjednać, pozyskać sobie kogoś, skłonić kogoś do czegoś namową, perswazją» Ugadać kogoś do… … Słownik języka polskiego
utrącić — dk VIa, utrącićcę, utrącićcisz, utrąć, utrącićcił, utrącićcony rzad. utrącać ndk I, utrącićam, utrącićasz, utrącićają, utrącićaj, utrącićał, utrącićany 1. «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc» Utrącić ucho dzbana. Figurka z utrąconym … Słownik języka polskiego
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
wytypować — dk IV, wytypowaćpuję, wytypowaćpujesz, wytypowaćpuj, wytypowaćował, wytypowaćowany «wybrać z pewnej grupy przedmioty odpowiednie do czegoś; przeznaczyć do czegoś; wysunąć na jakieś stanowisko, zgłosić czyjąś kandydaturę, wyznaczyć do czegoś»… … Słownik języka polskiego