-
1 comedo
Icomedere, comedi, comessus V TRANSeat up/away, chew up; finish eating; fret, chafe; consume/devour; waste/squanderIIcomedere, comedi, comestus V TRANSeat up/away, chew up; finish eating; fret, chafe; consume/devour; waste/squanderIIIcomedere, comedi, comesus V TRANSeat up/away, chew up; finish eating; fret, chafe; consume/devour; waste/squanderIVglutton; gourmet; one who spends/squanders his money on feasting/revellingVcomesse, -, - V TRANSeat up/away, chew up; finish eating; fret, chafe; consume/devour; waste/squander -
2 macero
mācĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prob. from root mag-, massô, to knead; through an adj. mācerus; v. Corss. Ausspr. 1, 395; cf. also măcer], to make soft or tender, to soften by steeping, to soak, steep, macerate (not in Cic. or Cæs.).I.Lit.:II.brassicam in aquam,
Cato, R. R. 156, 5:salsamenta,
Ter. Ad. 3, 3, 27:in piscina lupinum,
Col. 1, 6, 21:semen lacte,
id. 11, 3, 51:(ramos genistae) marinā aquā,
Plin. 24, 9, 40, § 66:(siliginem) novem diebus maceratum... subigunt,
id. 18, 11, 27, § 106:grana (cacaliae) in oleo,
id. 25, 11, 85, § 135:intestina piscium sale,
id. 31, 7, 43, § 93:podagrici crura macerantes,
Vitr. 18, 3.—Transf., to weaken in body or mind, to waste away, enervate.A.Of the body:B.multos iste morbus homines macerat,
Plaut. Capt. 3, 4, 22; Liv. 26, 13:quam lentis macerer ignibus,
Hor. C. 1, 13, 8; cf.:Macedo siti maceratus,
Curt. 5, 13, 24:pars exercitus ad utilitatem nostram macerata perductaque ad exitiabilem famem,
Vell. 2, 112, 4:Fabius sic maceravit Hannibalem, ut, etc.,
i. e. Hannibal's army, Flor. 2, 6, 28:muscus crura vitium situ et veterno macerat,
Col. 4, 22, 6:cor solum viscerum vitiis non maceratur,
Plin. 11, 37, 69, § 182.—Of the mind, to fret, vex, torment, distress, torture, pain (syn.:crucio, torqueo): egemet me concoquo et macero et defatigo,
fret myself, Plaut. Trin. 2, 1, 2:quor me excrucio? quor me macero? quor meam senectutem sollicito?
Ter. And. 5, 3, 15; cf. id. Eun. 1, 2, 107:noli te macerare,
id. And. 4, 2, 2:cura satis me lacrumis maceravi,
Plaut. Capt. 5, 1, 8:hoc me facinus miserum macerat,
id. Mil. 3, 1, 21: infelix sollicitudo persequitur nec oratorem macerat et coquit, * Quint. 12, 10, 77:quae vos macerent desiderio,
Liv. 5, 54, 3; 26, 13, 8.— Poet., with a causal object-clause:consimili ratione ab eodem saepe timore macerat invidia, ante oculos illum esse potentem,
Lucr. 3, 75.— Mid., to vex, torment one's self:maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi,
Ov. H. 2, 125: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Terenti, C. Caes. ap. Suet. Vit. Ter. fin.: ex desiderio magis magisque maceror, Afran. ap. Charis. p. 182 P. -
3 fatīgō
fatīgō āvī, ātus, āre [* fatis (2 FA-)+ago], to weary, tire, fatigue, vex, harass, fret: dentem in dente, O.: (armenta) sole, V.: pugnā atroci semet, L.: sonitu vicina, O.: lolium tribulique fatigant messīs, mar, O.: (sicarii) sunt vinclis et carcere fatigandi: (milites) aestu fatigati, Cs.: Daedalus, O.—Fig., to weary, fatigue, importune, harass, plague, torment, vex, lay siege to: prece Vestam, H.: singulos precibus, L.: sapientium animos, S.: Consiliis animum, H.: remigio noctemque diem<*> que, wear out, V.: neque aliud se fatigando nisi odium quaerere, S.: dolis fatigari, S.: denique saepius fatigatus lenitur, S.: Hersilia precibus raptarum fatigata orat, etc., L.— To vex with raillery, jeer, banter, Iu.* * *fatigare, fatigavi, fatigatus Vweary, tire, fatigue; harass; importune; overcome -
4 mācerō
mācerō āvī, ātus, āre [2 MAC-], to make soft, make tender, soften, soak, steep, macerate: salsamenta, T.— To weaken, waste, enervate: nos fame, L.: macerari ignibus, H.: siti maceratus, Cn.— To fret, vex, torment, distress, torture, pain: quor me macero? T.: vos desiderio, L.: Maceror interdum, quod, etc., am vexed, O.* * *macerare, maceravi, maceratus Vmake wet/soft, soak/steep/bathe; soften; wear down, exhaust; worry, annoy/vex -
5 re-fricō
re-fricō uī, ātūrus, āre, to rub again, scratch open, gall, fret, irritate: volnus dicendo, reopen: cicatricem.—Fig., to excite afresh, renew, irritate, exasperate: pulcherrimi facti memoriam: animum memoria refricare coeperat: crebro refricatur lippitudo, breaks out again. -
6 stomachor
stomachor ātus, ārī, dep. [stomachus], to be irritated, be angry, fume, fret: si stomachabere et moleste feres: iucundissimis tuis litteris stomachatus sum in extremo, at your letter: stomachari, quod tecum de eādem re agam saepius: stomachabatur senex, si quid asperius dixeram: Scipio, cum stomacheretur cum Metello, quarrelled: prave sectum ob unguem, H.: omnia: Id mecum, T.* * *stomachari, stomachatus sum V DEPbe angry, boil with rage -
7 ūrō
ūrō ūssī, ūstus, ere [VAS-], to burn: nocturna in lumina cedrum, V.: picem, O.— To burn up, destroy by fire, waste by burning, reduce to ashes, consume: hominem mortuum: agros, L.: arces, H.: urenda filix, H.: cum frondibus uritur arbos, O.: uritur (Gallia): regionem, Cu.— To burn, scorch, parch, dry up, sting, pain: partes (terrarum) incultae, quod urantur calore: cum sol ureret arva, O.: urentes harenae, H.: pestilentia urens urbem atque agros, L.—Of encaustic painting, to burn in: picta coloribus ustis puppis, O.: tabulam coloribus, to paint encaustically, O.— To rub sore, gall, fret, chafe, corrode: calceus... si pede minor, uret, H.: loris non ureris, H.: ut prensos urant iuga prima iuvencos, O.— To pinch with cold, nip, blast, wither, frostbite: pernoctant venatores in nive in montibus; uri se patiuntur: Nec per gelidas herba sit usta nivīs, O.—Fig., to burn, inflame, consume, fire, heat, set on fire, kindle: Me tamen urit amor, V.: Urit me Glycerae nitor, H.: Uritur infelix Dido, V.: meum iecur urere bilis, H.: Urit fulgore suo qui praegravat, etc., excites envy, H.— To vex, annoy, gall, disturb, harass, oppress: hominem, T.: eos bellum urebat, L.: captos legibus ure tuis, O.* * *urere, ussi, ustus V -
8 lacuno
lăcūno, āvi, ātum, 1, v. a. [lacuna].* I. II.To panel like a lacunar:summa lacunabant alterno murice conchae,
Ov. M. 8, 564. -
9 proflo
I.Lit. ( poet.):B.leo proflat ferus ore calores, Q. Cic. poët. ap. Aus. Ecl.: flammas,
Ov. F. 1, 573; Val. Fl. 7, 571:pectore sanguineos rivos,
Stat. Th. 11, 266.—Transf., to melt, liquefy by blowing (postAug.): massa proflatur in primis, mox in [p. 1459] proflatum additur, etc., Plin. 34, 9, 20, § 97. —II.Trop., to blow or breathe out ( poet. and post-Aug.):B.noctem Tartaream pectore,
Val. Fl. 6, 435:toto proflabat pectore somnum,
i.e. was snoring, Verg. A. 9, 326:iras,
i.e. to puff and blow, to fret, fume, Plin. 8, 4, 5, § 9.—To puff out:nares,
App. M. 7, p. 193, 29. -
10 refrico
rē̆-frĭco, ŭi, ātum, 1, v. a. and n.I. A.Lit., Cato, R. R. 87:B.vulnera,
to tear open, Cic. Att. 5, 15, 2; so,vulnus,
id. ib. 12, 18, a, 1; id. Fl. 23, 54:obductam jam cicatricem,
id. Agr. 3, 2, 4.—Trop., to excite afresh, renew:* II.memoriam pulcherrimi facti,
Cic. Phil. 3, 7, 18; cf.:rei publicae praeterita fata,
id. Pis. 33, 82:animum memoria refricare coeperat,
id. Sull. 6, 19:ut illa vetus fabula refricaretur,
id. Cael. 30, 71:alicujus desiderium ac dolorem,
id. Fam. 5, 17, 4:dolorem oratione,
id. de Or. 2, 48, 199:admonitu refricatur amor,
Ov. R. Am. 729:lamentationes,
App. M. 4, p. 154, 4.— -
11 stomachor
stŏmăchor, ātus, 1, v. dep. n. and a. [stomachus, II.], to be irritated, peevish, pettish, vexed, angry, or out of humor; to fume, fret (class.; esp. freq. in Cic.; syn.: irascor, succenseo).I.Neutr.:II.si stomachabere et moleste feres, plura dicemus,
Cic. Fam. 15, 16, 3; so (with irasci) id. Brut. 95, 326.—With abl.:jucundissimis tuis litteris stomachatus sum in extremo,
Cic. Fam. 10, 26, 1:proximam stomachandi occasionem adripio,
Sen. Ep. 12, 2.—With quod:non dubito, quin mirere atque etiam stomachere, quod tecum de eādem re agam saepius,
Cic. Att. 16, 16, F, § 17.— With si:stomachabatur senex, si quid asperius dixeram,
Cic. N. D. 1, 33, 93.—With cum and abl.:stomachari cum aliquo,
i.e. to quarrel with him, Cic. de Or. 2, 66, 267. —With ob and acc.:cum prave sectum stomacheris ob unguem,
Hor. Ep. 1, 1, 104. —Act., to be angry or vexed at any thing (very rare, and only with the general objects aliquid or omnia). stomachor omnia, Cic. Att. 14, 21, 3: si quid stomachor, August. ap. Suet. Tib. 21; cf.:id equidem adveniens mecum stomachabar modo,
Ter. Eun. 2, 3, 32:Venus stomachata biles Venereas,
nursing, App. M. 5, p. 172, 31.—Hence, * stŏmăchanter, adv., irritably, peevishly, pettishly: arridens, Aug Vit. Beat. med. -
12 uro
ūro, ussi, ustum, 3, v. a. [for uso from root us; cf. Gr. euô, to singe; auô, to kindle], to burn (class.).I.Lit.1.In gen.:2.(sacer ignis) urit corpore serpens Quamcumque arripuit partem,
Lucr. 6, 660:urere ne possit calor amplius aridus artus,
id. 4, 871:calidum hoc est: etsi procul abest, urit male,
Plaut. Most. 3, 1, 81:urit odoratam nocturna in lumina cedrum,
Verg. A. 7, 13:homines in usum nocturni luminis,
Tac. A. 15, 44:picem et ceras alimentaque cetera flammae,
Ov. M. 14, 533.—In partic.a.To burn up, destroy by fire, consume (syn. cremo):b.hominem mortuum, inquit lex in XII., in urbe ne sepelito neve urito,
Cic. Leg. 2, 23, 58 Mos.; so XII. Tab. ib. 2, 24, 60:flamma cum corpora fulva leonum soleat torrere atque urere,
Lucr. 5, 898 (902): in corpore si quid ejusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur, Cic. Phil. 8, 5, 15:agros,
Liv. 26, 21, 15:urbes hostium,
Tac. H. 2, 12:superbas Carthaginis arces,
Hor. Epod. 7, 6:Achaïcus Ignis Iliacas domos,
id. C. 1, 15, 35; cf.:usto ab Ilio,
id. Epod. 10, 13:ustis navibus,
id. ib. 9, 8:neglectis urenda filix innascitur agris,
id. S. 1, 3, 37:cum frondibus uritur arbos,
Ov. M. 2, 212 et saep.:acanthi radices ustis laxatisque mire prosunt,
burned, scorched, Plin. 22, 22, 34, § 76:a sole usti,
id. 23, 4, 42, § 85:ecce sexus infirmus se uri perpetitur,
Lact. 5, 13, 14:urbis hostium,
Tac. H. 2, 12:praedas,
id. A. 4, 48:regionem,
Curt. 4, 9, 8; 4, 14, 2.—Of encaustic painting, to burn in (very rare):B.picta coloribus ustis puppis,
Ov. F. 4, 275:tabulam coloribus,
id. ib. 3, 831.—Transf.1.To burn, i. e. to scorch, parch, dry up; to sting or pain acutely (syn. torreo):2.videmus ceteras partes incultas (terrarum), quod aut frigore rigeant aut urantur calore,
Cic. Tusc. 1, 28, 69:cum Sol gravis ureret arva,
Ov. M. 6, 339:terras (Sol),
id. ib. 4, 194:campum (seges),
Verg. G. 1, 77 sq.:solum (cicer),
Plin. 18, 12, 32, § 124:vineas (fimum suillum),
id. 17, 27, 46, § 258:urentes harenae,
Hor. C. 3, 4, 31;v. Orell. ad h. l.: sitis usserat herbas,
Ov. F. 4, 299:sitis arida guttur Urit,
id. M. 11, 130:fauces urit sitis,
Hor. S. 1, 2, 114:nec febribus uror anhelis,
Ov. P. 1, 10, 5:pestilentia urens simul urbem atque agros,
Liv. 10, 47, 6:dysenteria si urat,
Plin. 28, 9, 33, § 128: calx urit, discutit, extrahit, burns, heats (when taken as a medicine), id. 36, 24, 57, § 180:uri, vinciri, ferroque necari,
Sen. Ep. 37, 1:hae sunt, quarum Delicias et panniculus bombycinus urit,
oppresses, Juv. 6, 260.—To rub sore; to gall, fret, chafe, corrode:3.calceus... si pede minor, uret,
Hor. Ep. 1, 10, 43:si te gravis uret sarcina chartae,
id. ib. 1, 13, 6:teneros urit lorica lacertos,
Prop. 4 (5), 3, 23:uri virgis,
Hor. S. 2, 7, 58:loris non ureris,
id. Ep. 1, 16, 47:antiqua terebra urit eam partem quam perforat: Gallica excavat nec urit,
Col. Arb. 8, 3:ut prensos urant juga prima juvencos,
Ov. R. Am. 235. —To pinch with cold; to nip, blast, wither:II.pernoctant venatores in nive, in montibus uri se patiuntur,
Cic. Tusc. 2, 17, 40:Scythae continuis frigoribus uruntur,
Just. 2, 2, 9:iis, quae frigus usserit, sunt remedio,
Plin. 22, 25, 57, § 119; Ov. Tr. 3, 2, 8; id. F. 1, 680:urebant montana nives,
Luc. 4, 52; Val. Fl. 2, 287.—Trop., to burn, inflame, consume with passion; in pass., to burn, glow, be heated, be inflamed, be enamored; of love or lust:B.me tamen urit amor,
Verg. E. 2, 68:Daphnis me malus urit,
id. ib. 8, 83:vires urit videndo Femina,
id. G. 3, 215:urit me Glycerae nitor, Urit grata protervitas,
Hor. C. 1, 19, 5 sq. — Pass.:uritur infelix Dido,
Verg. A. 4, 68: Hor. Epod. 14, 13; Ov. M. 1, 496; 3, 464; 7, 22;13, 763 al.: meum jecur urere bilis,
Hor. S. 1, 9, 66:ira communiter urit utrumque,
id. Ep. 1, 2, 13.— Pass.:uror, seu, etc.,
Hor. C. 1, 13, 9.—Of envy:urit fulgore suo,
Hor. Ep. 2, 1, 13.—Transf.1.To vex, annoy:2.uro hominem,
I gall the fellow, Ter. Eun. 2, 2, 42; cf. pass.:id nunc his cerebrum uritur, Me esse hos trecentos Philippos facturum lucri,
Plaut. Poen. 3, 5, 25. —In gen., to disturb, harass, annoy, oppress:eos bellum Romanum urebat,
Liv. 10, 17, 1; cf. pass.:quo (bello) Italia urebatur,
id. 27, 39, 9:labor aliquem urens,
id. 36, 23, 5:captos legibus ure tuis,
Ov. Am. 1, 8, 70:populum gravis urebat infesto mari annona,
Vell. 2, 77, 1:urebat nobilem populum ablatum mare,
Flor. 2, 6, 2. -
13 Mustela (Putorius) putorius furo
ENG ferretNLD fretGER FrettchenFRA furetAnimal Names Latin to English > Mustela (Putorius) putorius furo
См. также в других словарях:
fret — fret … Dictionnaire des rimes
fret — [ frɛ(t) ] n. m. • XIIIe; néerl. vrecht 1 ♦ Prix du transport des marchandises par mer, et par ext. par air ou par route. ♢ Prix de location d un navire. ⇒ nolis. 2 ♦ Loc. À FRET : en louant le bâtiment servant au transport des marchandises.… … Encyclopédie Universelle
Fret — (fr[e^]t), v. t. [imp. & p. p. {Fretted}; p. pr. & vb. n. {Fretting}.] [OE. freten to eat, consume; AS. fretan, for foretan; pref. for + etan to eat; akin to D. vreten, OHG. frezzan, G. fressen, Sw. fr[ a]ta, Goth. fra itan. See {For}, and {Eat} … The Collaborative International Dictionary of English
Fret — Fret, n. 1. Ornamental work in relief, as carving or embossing. See {Fretwork}. [1913 Webster] 2. (Arch.) An ornament consisting of small fillets or slats intersecting each other or bent at right angles, as in classical designs, or at oblique… … The Collaborative International Dictionary of English
fret — fret1 [fret] vt. fretted, fretting [ME freten < OE fretan, to devour, akin to Ger fressen, Goth fra itan < Gmc prefix * fra (OE for : see FOR ) + * itan, to eat (OE etan: see EAT)] 1. to eat away; gnaw 2. to wear away by gnawing, rubbing,… … English World dictionary
Fret — Fret, n. 1. The agitation of the surface of a fluid by fermentation or other cause; a rippling on the surface of water. Addison. [1913 Webster] 2. Agitation of mind marked by complaint and impatience; disturbance of temper; irritation; as, he… … The Collaborative International Dictionary of English
fret — Ⅰ. fret [1] ► VERB (fretted, fretting) 1) be constantly or visibly anxious. 2) gradually wear away by rubbing or gnawing. ► NOUN chiefly Brit. ▪ a state of anxiety. ORIGIN Old … English terms dictionary
Fret — Fret, v. t. [OE. fretten to adorn, AS. fr[ae]twan, fr[ae]twian; akin to OS. fratah[=o]n, cf. Goth. us fratwjan to make wise, also AS. fr[ae]twe ornaments, OS. fratah[=i] adornment.] To ornament with raised work; to variegate; to diversify. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Fret — Fret, n. [F. frette a saltire, also a hoop, ferrule, prob. a dim. of L. ferrum iron. For sense 2, cf. also E. fret to rub.] 1. (Her.) A saltire interlaced with a mascle. [1913 Webster] 2. (Mus.) A short piece of wire, or other material fixed… … The Collaborative International Dictionary of English
Fret — kann mehrere Bedeutungen haben. der Geschäftsbereich des Güterbahnverkehrs der französischen Staatsbahn SNCF Bund, ein Element von Saiteninstrumenten, wird auch fret genannt. dazu: Frets on Fire fretless Förster Resonanzenergietransfer oder auch… … Deutsch Wikipedia
fret — [v1] worry, be annoyed affront, agonize, anguish, bleed, bother, brood, carp, carry a heavy load*, chafe, chagrin, distress oneself, eat one’s heart out*, fume, fuss, get into a dither*, grieve, lose sleep over*, mope*, pother*, stew, sweat it… … New thesaurus