Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

enrages

  • 1 inrītō (irr-)

        inrītō (irr-) āvī, ātus, āre,    to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate: magis inritatus, T.: vi virum: Terra, irā inritata deorum, V.: tribunos ad certamen, L.: pectus inaniter, H.: cum fera diluvies quietos Inritat amnīs, enrages, H. — To stir up, excite, produce: sibi simultates, L.: flammas, kindle, O.

    Latin-English dictionary > inrītō (irr-)

  • 2 inrito

    1.
    irrīto ( inr-), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. inritassis for inritaveris, Plaut. Am. 1, 1, 298), v. a. [cf. eris, erethô, erethizô, Curt. Gr. Etym. p. 342, ed. 4], to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate.
    I.
    Lit.:

    inritare dictum est proprie provocare,

    Non. 31, 21:

    si me inritassis, etc.,

    Plaut. Am. 1, 1, 298; id. Stich. 2, 2, 22:

    ne si magis inritatus siet,

    Ter. Ad. 2, 4, 18:

    ita sum inritatus, ut, etc.,

    id. Phorm. 2, 1, 10:

    ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet,

    Cic. Mil. 31, 84:

    virum telis,

    Verg. A. 10, 644:

    Terra, ira irritata deorum,

    id. ib. 4, 178:

    bello gentes,

    Just. 12, 6, 16:

    sibi simultates,

    Liv. 33, 46:

    aliquem ad necem alicujus,

    Vell. 2, 66.— Poet.:

    cum fera diluvies quietos Irritat amnes,

    enrages, Hor. C. 3, 29, 41:

    flammas,

    to kindle, Ov. F. 2, 649.—
    II.
    In gen., to incite, move, stir up, provoke, vex, inflame:

    crabrones,

    Plaut. Am. 2, 2, 75:

    tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis ad certamen,

    Liv. 6, 27:

    animos ad bellum,

    id. 31, 5:

    iracundiam, Sen. de Ira, 3, 8: infantiam ad discendum,

    Quint. 1, 1, 26:

    forma meos irritat amores,

    Ov. Am. 2, 4, 9:

    vitia,

    id. ib. 3, 4, 11:

    cupiditatem,

    Sen. Ep. 7:

    suspiciones,

    Tac. H. 3, 4:

    animos,

    Hor. A. P. 180:

    ingenium,

    Prop. 4 (5), 6, 75:

    naturam per se pronam ad humanitatem,

    Sen. Ben. 6, 29:

    princeps, qui delatores non castigat, irritat,

    encourages, Suet. Dom. 9:

    exitium,

    to hasten, Tac. A. 13, 1:

    tussim,

    to excite, make worse, Cels. 2, 1; 5, 28, 2. — Hence, irrī-tātus, a, um, P. a., excited, enraged, provoked, irritated:

    canem inritatam imitarier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 25:

    ad aliquid,

    Suet. Galb. 21:

    in aliquid,

    Sen. Ep. 97.— Comp.:

    ego his ejus verbis irritatior,

    Gell. 15, 9, 7; 10, 9, 2; id. praef. § 20.— Adv.: irrītātē, in an irritated manner; only in comp., Amm. 22, 15, 19.
    2.
    irrĭto ( inr-), āre, v. a. [1. irritus], to make void, invalidate (late Lat.), Cod. Th. 3, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > inrito

  • 3 irrito

    1.
    irrīto ( inr-), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. inritassis for inritaveris, Plaut. Am. 1, 1, 298), v. a. [cf. eris, erethô, erethizô, Curt. Gr. Etym. p. 342, ed. 4], to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate.
    I.
    Lit.:

    inritare dictum est proprie provocare,

    Non. 31, 21:

    si me inritassis, etc.,

    Plaut. Am. 1, 1, 298; id. Stich. 2, 2, 22:

    ne si magis inritatus siet,

    Ter. Ad. 2, 4, 18:

    ita sum inritatus, ut, etc.,

    id. Phorm. 2, 1, 10:

    ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet,

    Cic. Mil. 31, 84:

    virum telis,

    Verg. A. 10, 644:

    Terra, ira irritata deorum,

    id. ib. 4, 178:

    bello gentes,

    Just. 12, 6, 16:

    sibi simultates,

    Liv. 33, 46:

    aliquem ad necem alicujus,

    Vell. 2, 66.— Poet.:

    cum fera diluvies quietos Irritat amnes,

    enrages, Hor. C. 3, 29, 41:

    flammas,

    to kindle, Ov. F. 2, 649.—
    II.
    In gen., to incite, move, stir up, provoke, vex, inflame:

    crabrones,

    Plaut. Am. 2, 2, 75:

    tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis ad certamen,

    Liv. 6, 27:

    animos ad bellum,

    id. 31, 5:

    iracundiam, Sen. de Ira, 3, 8: infantiam ad discendum,

    Quint. 1, 1, 26:

    forma meos irritat amores,

    Ov. Am. 2, 4, 9:

    vitia,

    id. ib. 3, 4, 11:

    cupiditatem,

    Sen. Ep. 7:

    suspiciones,

    Tac. H. 3, 4:

    animos,

    Hor. A. P. 180:

    ingenium,

    Prop. 4 (5), 6, 75:

    naturam per se pronam ad humanitatem,

    Sen. Ben. 6, 29:

    princeps, qui delatores non castigat, irritat,

    encourages, Suet. Dom. 9:

    exitium,

    to hasten, Tac. A. 13, 1:

    tussim,

    to excite, make worse, Cels. 2, 1; 5, 28, 2. — Hence, irrī-tātus, a, um, P. a., excited, enraged, provoked, irritated:

    canem inritatam imitarier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 25:

    ad aliquid,

    Suet. Galb. 21:

    in aliquid,

    Sen. Ep. 97.— Comp.:

    ego his ejus verbis irritatior,

    Gell. 15, 9, 7; 10, 9, 2; id. praef. § 20.— Adv.: irrītātē, in an irritated manner; only in comp., Amm. 22, 15, 19.
    2.
    irrĭto ( inr-), āre, v. a. [1. irritus], to make void, invalidate (late Lat.), Cod. Th. 3, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > irrito

См. также в других словарях:

  • ENRAGÉS — Pour Michelet, «les Enragés étaient des fanatiques d’une portée inconnue, d’un fanatisme redoutable, emportés par un souffle vague encore, mais qui allait se fixer peut être, prendre forme, et pour une révolution en face de la Révolution».… …   Encyclopédie Universelle

  • Enrages — Enragés Pour les articles homonymes, voir Les Enragés. Lors de la Révolution française, les Enragés étaient un groupe de révolutionnaires radicaux qui eurent notamment pour représentant le prêtre constitutionnel Jacques Roux. Ils revendiquent l… …   Wikipédia en Français

  • Enragés —   [ãra ʒe; französisch »die Wütenden«, »die Rasenden«], 1792 in Paris formierte radikale Gruppe von Sansculotten, nach ihrem Führer, dem ehemaligen Priester J. Roux, auch Jacquesroutins genannt. Die Enragés stellten die wirtschaftlichen und… …   Universal-Lexikon

  • Enrages — Die Enragés (französisch enragé: wütend) waren eine sozialrevolutionäre politische Gruppierung innerhalb der Jakobiner, die sich Ende 1792 unter der Führung des Priesters Jacques Roux formierte. Als radikale Splittergruppe der Sansculotten waren… …   Deutsch Wikipedia

  • Enragés — Die Enragés (französisch enragé: ‚wütend‘) waren eine sozialrevolutionäre politische Gruppierung, die sich Ende 1792 unter der Führung des Priesters Jacques Roux formierte. Als radikale Splittergruppe der Sansculotten waren die Enragés während… …   Deutsch Wikipedia

  • Enragés — Les Enragés (literally the Enraged Ones ) were a radical group active during the French Revolution of 1789 opposed to the JacobinsFact|date=March 2008. Initiated by Jacques Roux, Théophile Leclerc, Jean Varlet and others, they believed that… …   Wikipedia

  • Enragés — Pour les articles homonymes, voir Les Enragés. Lors de la Révolution française, les Enragés étaient un groupe de révolutionnaires radicaux qui eurent notamment pour représentant le prêtre constitutionnel Jacques Roux. Ils revendiquent l égalité… …   Wikipédia en Français

  • Enragés —    During the revolution of 1789, Enragés ( enraged ones ) was the name given to the revolutionary extremists (e.g., jacques roux) who demanded not only civil and political but also economic and social equality. They demanded leveling taxation,… …   France. A reference guide from Renaissance to the Present

  • Enragés — En|ra|gés [ãra ʒe:] die (Plur.) <aus fr. enragés, Plur. von enragé, vgl. ↑enragiert> Gruppe radikaler ↑Sansculotten während der Französischen Revolution, die für Zwangsbewirtschaftung eintraten …   Das große Fremdwörterbuch

  • enrages — en·rage || ɪn reɪdÊ’ v. infuriate, anger, exasperate …   English contemporary dictionary

  • Les Enrages — Les Enragés Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Lors de la Révolution française, les Enragés est le nom donné aux ultra révolutionnaires qui eurent notamment pour chef un prêtre… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»