-
1 intelligence
intelligence [ẽtelliezĵãs]〈v.〉1 intelligentie ⇒ (hoog) verstandelijk vermogen, verstand, intellect♦voorbeelden:avoir l'intelligence vive • vlot van begrip zijndoué d'intelligence • verstandelijk begaafdavoir une bonne intelligence des faits • de feiten op zijn duimpje kennenavoir des intelligences dans la place • geheime contacten hebben met de vijand in de belegerde vesting; 〈 figuurlijk〉contactpersonen, introducties hebben in een moeilijk toegankelijke kringvivre en bonne, mauvaise intelligence avec qn. • in goede, slechte verstandhouding met iemand leven1. f1) intelligentie, intellect, verstand2) inzicht, begrip2. intelligencesf pl -
2 intelligence aiguë
intelligence aiguë -
3 intelligence des affaires
intelligence des affairesDictionnaire français-néerlandais > intelligence des affaires
-
4 avoir l'intelligence pénétrante
avoir l'intelligence pénétranteDictionnaire français-néerlandais > avoir l'intelligence pénétrante
-
5 avoir l'intelligence vive
avoir l'intelligence viveDictionnaire français-néerlandais > avoir l'intelligence vive
-
6 avoir l'intelligence épaisse
avoir l'intelligence épaisseDictionnaire français-néerlandais > avoir l'intelligence épaisse
-
7 avoir une bonne intelligence des faits
avoir une bonne intelligence des faitsDictionnaire français-néerlandais > avoir une bonne intelligence des faits
-
8 ce n'est pas l'intelligence qui l'écrase
ce n'est pas l'intelligence qui l'écraseDictionnaire français-néerlandais > ce n'est pas l'intelligence qui l'écrase
-
9 doué d'intelligence
doué d'intelligence -
10 haute intelligence
haute intelligence -
11 vivre en bonne, mauvaise intelligence avec qn.
vivre en bonne, mauvaise intelligence avec qn.in goede, slechte verstandhouding met iemand levenDictionnaire français-néerlandais > vivre en bonne, mauvaise intelligence avec qn.
-
12 unir la beauté à l'intelligence
unir la beauté à l'intelligenceDictionnaire français-néerlandais > unir la beauté à l'intelligence
-
13 agir, être d'intelligence avec qn.
agir, être d'intelligence avec qn.Dictionnaire français-néerlandais > agir, être d'intelligence avec qn.
-
14 aigu
〈bijvoeglijk naamwoord; ook m.〉1 scherp ⇒ spits, puntig2 hoog ⇒ schel, snijdend3 hevig ⇒ intens, doordringend♦voorbeelden:il a un sens aigu des responsabilités • hij is zich duidelijk bewust van zijn verantwoordelijkheid= aigüe; adj1) scherp, puntig2) hoog, schel [geluid]3) fel, kort en hevig4) slim5) plots, acuut -
15 écraser
écraser [eekraazee]1 verpletteren ⇒ platdrukken, verbrijzelen3 persen ⇒ fijnstampen, uitknijpen7 〈 computer〉overschrijven♦voorbeelden:la ville est écrasée par la cathédrale • de stad wordt geheel beheerst door de kathedraalêtre écrasé de travail • gebukt gaan onder het vele werkêtre écrasé de fatigue • doodmoe zijn¶ nez écrasé • platte, stompe neusécraser qn. de son luxe • iemand de ogen uitsteken met zijn luxe〈 informeel〉 écrase! • hou op!♦voorbeelden:1. v1) verpletteren, platdrukken2) omverrijden3) persen, uitknijpen5) overstelpen6) overheersen7) overschrijven [computer]2. s'écraserv -
16 épais
épais [eepe],épaisse [eepes]〈bijvoeglijk naamwoord; ook bijwoord, m.〉1 dik ⇒ stevig, zwaarlijvig3 dik vloeibaar ⇒ stroperig, taai4 grof ⇒ bot, log♦voorbeelden:1 avoir la taille épaisse • dik, zwaarlijvig zijn→ langue= épaisse; adj1) dik, stevig2) diep, zwaar3) stroperig, taai4) grof, onbehouwen5) dom -
17 unir
unir [uunier]1 verenigen ⇒ (samen)voegen, (samen)bundelen, één maken4 gelijk, glad, vlak maken ⇒ effenen, egaliseren♦voorbeelden:unir une province à un pays • een provincie bij een land inlijven2 samengaan ⇒ samensmelten, één worden♦voorbeelden:1 s'unir avec qn. contre qc., qn. • samen met iemand tegen iets, iemand in verzet komen, ten strijde trekken, de strijd aanbinden2 s'unir à, avec qn., qc. • met iemand, iets samengaans'unir en qn. • bij iemand hand in hand gaan1. v1) verenigen, samenvoegen2) verbinden4) effenen, glad maken2. s'unirv2) samengaan, één worden -
18 *haut
*haut ['oo]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., bijwoord〉1 hoog2 oud ⇒ ver terug, lang geleden♦voorbeelden:hautes eaux • hoog waterla haute Egypte • Opper-Egyptehauts fourneaux • hoogovensmarée haute • hoog tij, vloedhaut plateau • hoogvlaktele haut Rhin • de Boven-Rijnla haute société • de hogere kringenhomme de haute taille • lange manhabiter dans la haute ville • in de bovenstad wonenlever haut • optillensauter haut • hoog springenil vise trop haut • hij mikt te hooghaut dans le ciel • hoog in de hemelun mur haut de deux mètres • een twee meter hoge muurde haut • van bovenafvoir les choses de haut • de zaken van een afstand bekijken〈 figuurlijk〉 le prendre de haut • hooghartig reageren, een hoge toon aanslaande haut en bas • van boven naar benedenregarder qn. de haut en bas • iemand van top tot teen bekijkenen haut • boven, naar bovenil habite en haut • hij woont boventout en haut • helemaal bovenpar en haut • bovenlangsdu haut de • vanafcrier du haut d'un toit • van een dak af roepenl'étage du haut • de bovenste verdiepingle haut du corps • het bovenlijfle haut d'une robe • het bovenlijfje van een japonperché sur le haut d'un arbre • op de top van een boom gezetenle haut du pavé • de huizenkanthaut comme trois pommes • drie turven hooghaut les mains! • handen omhoog!remonter plus haut • teruggaan in de tijdhaut en couleur • kleurrijk, schilderachtigtenir qn. en haute estime • grote achting hebben voor iemandhaute fidélité • hific'est de la plus haute importance • het is van het grootste belanghaute intelligence • zeer grote intelligentieinstrument de haute précision • precisie-instrumenthaute trahison • hoogverraadà haute voix • hardop, met luide stemparlez plus haut • spreek eens wat luiderpenser tout haut • hardop denken
См. также в других словарях:
INTELLIGENCE — De tous les concepts que la psychologie a hérités de la tradition philosophique et religieuse, celui d’intelligence est sans doute le plus marqué par ses antécédents culturels. L’intelligence représente la fonction par laquelle l’homme a essayé… … Encyclopédie Universelle
Intelligence — vient du latin intelligentare (faculté de comprendre), dérivé du latin intellegere signifiant comprendre, et dont le préfixe inter (entre), et le radical legere (choisir, cueillir) ou ligare (lier) suggèrent essentiellement l aptitude à relier… … Wikipédia en Français
intelligence — Intelligence. s. f. Faculté intellective, capacité d entendre, de comprendre. Cet homme a l intelligence dure, vive, prompte, tardive &c. il a de l intelligence, peu d intelligence. Il signifie aussi, Connoissance, comprehension. Il a l… … Dictionnaire de l'Académie française
intelligence — UK US /ɪnˈtelɪdʒəns/ noun [U] ► the ability to learn and understand things quickly and easily: »Her high intelligence, ability and drive were evident from the start. »People questioned the intelligence of his decision. »an intelligence test ►… … Financial and business terms
intelligence — intelligence, intelligence testing A well trampled arena of combat between the advocates of the supremacy of nature and nurture, intelligence is commonly thought of as synonymous with the Intelligence Quotient (IQ), devised originally by Alfred… … Dictionary of sociology
Intelligence — Intelligence, in the military sense, is knowledge about actual or potential enemies in peace and war that is possibly of decisive advantage when coherently and imaginatively interpreted and acted upon. Carl von Clausewitz noted that… … Encyclopedia of the Age of Imperialism, 1800–1914
intelligence — Intelligence, Intelligentia, Intellectus. Intelligence et trafique qu on a avec aucuns marchands, Commercium. Intelligence et apprehension, Comprehensio. Ils ont intelligence ensemble, Congruunt inter se. Intelligence qu on a l un avec l autre,… … Thresor de la langue françoyse
Intelligence — In*tel li*gence, n. [F. intelligence, L. intelligentia, intellegentia. See {Intelligent}.] [1913 Webster] 1. The act or state of knowing; the exercise of the understanding. [1913 Webster] 2. The capacity to know or understand; readiness of… … The Collaborative International Dictionary of English
intelligence — (n.) late 14c., faculty of understanding, from O.Fr. intelligence (12c.), from L. intelligentia, intellegentia understanding, power of discerning; art, skill, taste, from intelligentem (nom. intelligens) discerning, prp. of intelligere to… … Etymology dictionary
Intelligence — ist eine multidisziplinäre wissenschaftliche Fachzeitschrift mit psychologischem Schwerpunkt, in der Artikel zur Intelligenzforschung erscheinen. Die Zeitschrift wurde 1977 von Douglas K. Detterman von der Case Western Reserve University… … Deutsch Wikipedia
intelligence — /inˈtɛllidʒens, ingl. ɪnˈtɛlɪdʒəns/ [vc. ingl., accorc. di intelligence service, propr. servizio informazioni ] s. f. inv. servizio segreto □ spionaggio … Sinonimi e Contrari. Terza edizione