-
101 налагать
vt; св - наложи́тьto impose, to inflictналага́ть штраф — to impose/to inflict a fine
налага́ть взыска́ние — to administer/to mete out lit punishment to sb; to impose/to inflict punishment/penalty on sb
налага́ть взыска́ния на слу́жащих — to discipline employees
зако́н налага́ет суро́вое наказа́ние на рекламода́телей, чьи объявле́ния не соотве́тствуют и́стине — the law imposes tough penalties on advertisers who do not tell the truth
налага́ть ве́то — to impose a veto
-
102 castigar
v.1 to punish (imponer castigo a).castigaron a los niños sin cena they punished the children by sending them to bed without dinnerlo castigaron con la pena capital he was given the death penaltyElsa castiga a los chicos Elsa punishes the kids.Dios castiga la maldad God punishes evil.2 to penalize (sport).3 to damage.una zona castigada por las inundaciones a region severely hit by the floods4 to seduce.5 to ravage.6 to recur to punishment.* * *1 (aplicar una pena) to punish2 (dañar) to damage, ruin3 (una cabalgadura) to ride hard* * *verb* * *VT1) [por delito, falta]a) [+ delincuente, pecador, culpable] to punish ( por for)[+ niño] [gen] to punish; [sin salir] to ground, keep ines un delito que puede ser castigado con 15 años de prisión — it is a crime punishable by 15 years' imprisonment
la profesora me dejó castigado al terminar las clases — the teacher kept me in o made me stay behind after school
castigar la carne — (Rel) to mortify the flesh
b) (Dep) to penalize ( por for)c) (Com, Pol) to punish2) (=perjudicar) [guerra, crisis] to afflict, affect; [calor] to beat down on; [frío] to bite into3) [físicamente] (=maltratar) to damage, harmcastigamos a nuestro cuerpo con los excesos en la bebida — we harm our bodies with excessive drinking
castigar el hígado — iró to damage one's liver
4) [+ caballo] to ride hard5) (=corregir) [+ estilo] to refine; [+ texto] to correct, revise6) (=enamorar) to seduce7) (Com) [+ gastos] to reduce* * *verbo transitivo1)a) < criminal> to punishb) < niño> ( a quedarse en el colegio) to keep... in detention; ( a quedarse en casa) to keep... in as a punishment, to ground (esp AmE colloq)se quedó castigado por contestarle al profesor — he was kept in detention for answering the teacher back
mi padre me ha castigado — my father's keeping me in, my father's grounded me
2) crisis/enfermedad to affect* * *= punish, slap, victimise [victimize, -USA], put + Nombre + on the rack, discipline, chastise, smite.Nota: Verbo irregular: pasado smote, participio smitten. Usado comúnmente con un sentido religioso o bíblico.Ex. They admitted that they did not evaluate their technicians and aides, and confirmed that increases were automatic and the same 'across-the-board'; superior performance was not rewarded, nor inferior performance punished.Ex. I wonder if she did quit if she could slap us with a lawsuit.Ex. In the name of collegiality, students are victimized, considerable intellectual resources are being squandered, and the general public is deliberately misled.Ex. The article ' Putting publishers on the rack' discusses the implications for publishers of supermarkets' greater interest in books.Ex. It draws from the cases some practical pointers for librariansin hiring, firing, and disciplining employees = Deduce de los casos algunos consejos prácticos para los bibliotecarios de cómo contratar, despedir y sancionar a los empleados.Ex. The profession should cease practising the amateurism for which it chastises employers who have untrained persons trying to function as librarians.Ex. Instead, this may come off as a sort of mixed signal considering that God has chosen to smite California right after a proposition was passed banning same sex marriage.----* castigar con la prisión = punish with + prison.* castigar con todo el peso de la ley = punish + to the full extent of the law.* castigar duramente = smite.* castigar severamente = blast.* * *verbo transitivo1)a) < criminal> to punishb) < niño> ( a quedarse en el colegio) to keep... in detention; ( a quedarse en casa) to keep... in as a punishment, to ground (esp AmE colloq)se quedó castigado por contestarle al profesor — he was kept in detention for answering the teacher back
mi padre me ha castigado — my father's keeping me in, my father's grounded me
2) crisis/enfermedad to affect* * *= punish, slap, victimise [victimize, -USA], put + Nombre + on the rack, discipline, chastise, smite.Nota: Verbo irregular: pasado smote, participio smitten. Usado comúnmente con un sentido religioso o bíblico.Ex: They admitted that they did not evaluate their technicians and aides, and confirmed that increases were automatic and the same 'across-the-board'; superior performance was not rewarded, nor inferior performance punished.
Ex: I wonder if she did quit if she could slap us with a lawsuit.Ex: In the name of collegiality, students are victimized, considerable intellectual resources are being squandered, and the general public is deliberately misled.Ex: The article ' Putting publishers on the rack' discusses the implications for publishers of supermarkets' greater interest in books.Ex: It draws from the cases some practical pointers for librariansin hiring, firing, and disciplining employees = Deduce de los casos algunos consejos prácticos para los bibliotecarios de cómo contratar, despedir y sancionar a los empleados.Ex: The profession should cease practising the amateurism for which it chastises employers who have untrained persons trying to function as librarians.Ex: Instead, this may come off as a sort of mixed signal considering that God has chosen to smite California right after a proposition was passed banning same sex marriage.* castigar con la prisión = punish with + prison.* castigar con todo el peso de la ley = punish + to the full extent of the law.* castigar duramente = smite.* castigar severamente = blast.* * *castigar [A3 ]vtA1 ‹criminal› to punishserán castigados de acuerdo a la ley they will be punished according to the lawfueron castigados con la pena máxima they received the maximum sentencecrímenes que son castigados con la pena de muerte crimes punishable by death2 ‹niño›lo castigaron sin postre as a punishment he was made to go without dessert o they wouldn't let him have any dessertme castigaron a aprendérmelo de memoria as a punishment I was made to learn it off by heart o they made me learn it off by heartse quedó castigado por contestarle al profesor he was kept in detention for answering the teacher backmi padre me ha castigado por llegar tarde my father's keeping me in o my father's grounded me for being lateB1«crisis/enfermedad»: castigó duramente su ya débil organismo it severely affected her already weakened bodyla zona más castigada por la sequía the area hardest hit o worst affected by the drought2 ‹caballo› to ride … hard3 ‹toro› to inflict a great deal of punishment on4 ‹motor/frenos› to work … hard* * *
castigar ( conjugate castigar) verbo transitivo
( a quedarse en casa) to keep … in as a punishment, to ground (esp AmE colloq);
castigar verbo transitivo
1 to punish
2 (hacer sufrir, hacer padecer) to harm, ruin
3 Jur Dep to penalize
' castigar' also found in these entries:
Spanish:
enterarse
- sancionar
English:
book
- cane
- deal with
- penalize
- punish
- chastise
* * *♦ vt1. [imponer castigo a] to punish;castigaron a los niños sin cena they punished the children by sending them to bed without dinner;lo castigaron con la pena capital he was given the death penalty;los castigaron a copiar la lección diez veces they had to write out the lesson ten times as a punishment2. Dep to penalize;el árbitro castigó la acción con penalti the referee awarded a penalty for the foul3. [dañar] [piel, salud] to damage;[sujeto: sol, viento, epidemia] to devastate;una zona castigada por las inundaciones a region severely hit by the floods;las nuevas medidas castigan a los pequeños inversores the new measures are prejudicial to small investors4. [enamorar] to seduce5. [caballo] [con espuelas] to spur;[con látigo] to whip6. Taurom to wound♦ See also the pronominal verb castigarse* * *v/t punish* * *castigar {52} vt: to punish* * *castigar vb to punish -
103 налагать взыскание
1) General subject: give punishment, punish, set a punishment3) Law: impose punishment4) Diplomatic term: inflict penalty on (на кого-л.)Универсальный русско-английский словарь > налагать взыскание
-
104 castigo
Del verbo castigar: ( conjugate castigar) \ \
castigo es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
castigó es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativoMultiple Entries: castigar castigo castigó
castigar ( conjugate castigar) verbo transitivo ( a quedarse en casa) to keep … in as a punishment, to ground (esp AmE colloq);
castigo sustantivo masculino punishment; les impusieron castigos severos they were severely punished; levantar un castigo to lift a punishment
castigar verbo transitivo
1 to punish
2 (hacer sufrir, hacer padecer) to harm, ruin
3 Jur Dep to penalize
castigo sustantivo masculino
1 punishment
2 Jur penalty
3 Dep área de castigo, penalty area ' castigo' also found in these entries: Spanish: aleccionador - aleccionadora - bárbara - bárbaro - celda - corporal - inmerecida - inmerecido - justa - justo - levantamiento - librar - paquete - pena - perdonar - poner - pura - puro - salvarse - sanción - sancionar - severa - severidad - severo - voto - zafarse - área - dar - efectivo - ejemplar - escapar - exagerado - levantar - leve - merecer - pegar - penitencia - rigor - riguroso - suplicio - temer - zona English: administer - corporal - discipline - disobedient - get off - hard - harsh - inflict - mild - nemesis - penalty - penalty area - penalty box - punishment - punitive - retribution - richly - example - get - penance - unpunished -
105 взыскание
сущ.(взимание долга и т.п.) collection; exaction; levy; recovery; (наказание, особ. по суду) enforcement; penalty; punishment; sanctionналагать взыскание — ( на кого-л) to impose (inflict) a penalty (punishment) (on / upon); penalize ( smb)
обращать взыскание — ( на кого-л) to take recourse (against / upon); ( на имущество) ( взыскивать по исполнительному листу) to levy execution ( against); recover; ( на обеспечение) to enforce a security
подвергаться дисциплинарному взысканию — to be (publicly) disciplined; ( о предстоящем взыскании) to face disciplinary action
иск о взыскании штрафа — action for a penalty; damages; legal action for recovery
не подлежащий взысканию — ( по суду) irrecoverable; unrecoverable
обращение взыскания — charge; charging order; ( на имущество тж) claim to property; execution against (upon) property; recovery against property
подлежащий взысканию — ( по суду) recoverable
- взыскание в порядке регрессасудебный приказ об обращении взыскания на имущество — ( должника) writ of fieri facias
- взыскание в судебном порядке
- взыскание долга
- взыскание налогов
- взыскание неустойки
- взыскание пени
- взыскание по страхованию
- взыскание пошлин
- взыскание убытков
- взыскание штрафа
- арбитражное взыскание - обоснованное взыскание
- срочное взыскание
- судебное взыскание -
106 казнь
сущ.execution; ( на электрическом стуле) electrocutionбыть приговорённым к смертной казни (за контрабанду наркотиков) — to be condemned (sentenced) to capital punishment (to death) (for drug smuggling)
быть противником (введения / сохранения) смертной казни — to be opposed to capital punishment (to death penalty / sentence)
выступать за введение (сохранение) смертной казни — to speak in favour (in support) of capital punishment (of a death penalty / sentence)
назначить смертную казнь — to inflict a death penalty (on / upon)
ожидать казни — to await the execution; be (sit) on (the) death row; wait to be executed
откладывать казнь — ( исполнение смертного приговора) to delay (postpone, put off) the execution
останавливать казнь — ( исполнение смертного приговора) to stop the execution
отменить смертную казнь — to abolish a death penalty; ( поставить вне закона) to outlaw capital punishment (a death penalty / sentence)
приговорить к смертной казни — ( кого-л) to adjudge (adjudicate, sentence) ( smb) to die; condemn (sentence) ( smb) to death (to capital punishment); give ( smb) a death sentence; ( к расстрелу) to sentence ( smb) to be shot; ( на электрическом стуле) to sentence ( smb) to an electric chair; ( через повешение) to send ( smb) to the gallows
протестовать против казни — to protest (against) ( smb's) execution
решительно выступать против казни — to be strongly opposed (voice strong opposition) to smb's execution
совершать казнь — to execute; carry out the execution
под страхом смертной казни — on (under) pain of death; upon penalty of death
заключённый, ожидающий смертной казни — death-row inmate
способ проведения казни — ( исполнения смертного приговора) method of execution
-
107 налагать
несовер. - налагать;
совер. - наложить( что-л. на кого-л./что-л.)
1) lay (on, upon)
2) impose, inflict (on, upon) (о взыскании, обязательстве) ;
inflict (on, upon) (о наказании) налагать штраф/пеню ≈ to impose a fine (upon) ;
to fine налагать арест на имущество юр. ≈ to seize the property налагать контрибуцию ≈ to lay under contribution;
to impose an indemnity (on) ;
to require an indemnity (from) налагать запрещение ≈ to prohibit;
to put an arrest (on) юр. налагать резолюцию( на заявление) ≈ to endorse an applicationБольшой англо-русский и русско-английский словарь > налагать
-
108 visit
'vizit
1. verb1) (to go to see (a person or place): We visited my parents at the weekend; They visited the ruins at Pompeii while they were on holiday.) visitar2) (to stay in (a place) or with (a person) for a time: Many birds visit (Britain) only during the summer months.) visitar, ir
2. noun(an act of going to see someone or something for pleasure, socially, professionally etc, or going to stay for a time: We went on a visit to my aunt's; the children's visit to the museum.) visita- visitorvisit1 n visitamy aunt paid us a visit nos vino a ver mi tía / mi tía nos hizo una visitavisit2 vb visitar / ir a verhave you visited the aquarium? ¿has visitado el acuario?tr['vɪzɪt]1 (person) visitar, hacer una visita a2 (place) visitar, ir a1 estar de visita1 visita\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLto pay somebody a visit hacer una visita a alguiento visit with somebody SMALLAMERICAN ENGLISH/SMALL charlar con alguienvisit ['vɪzət] vt1) : visitar, ir a ver2) afflict: azotar, afligirvisited by troubles: afligido con problemasvisit vi: hacer (una) visitavisit n: visita fv.• hacer visitas v.• visitar v.n.• morada s.f.• visita s.f.'vɪzət, 'vɪzɪt
I
noun visita fto pay a visit to somebody — hacerle* una visita a alguien, ir* a ver a alguien
this is my first visit to Rome — esta es la primera vez que visito Roma, esta es la primera visita que hago a Roma
II
1.
1) \<\<museum/town\>\> visitar; \<\<friend\>\> visitar, ir*/venir* a ver2) (liter) (usu pass) ( inflict)to visit something ON somebody — infligirle* algo a alguien
2.
via) ( pay a call) hacer* una visita; ( stay) estar* de visitato go visiting — ir* de visita
c) ( chat) (AmE colloq)['vɪzɪt]1.N (gen) visita fto go on or make a visit to — [+ person, place] ir de visita a, visitar a
to pay sb a visit, pay a visit to sb — hacer una visita or visitar a algn, pasar a ver a algn (esp LAm)
on a private/an official visit — de or en visita privada/oficial
he was taken ill on or during a visit to Amsterdam — cayó enfermo durante una visita a Amsterdam
a visit to the lavatory or toilet — una visita al servicio, una visita al señor Roca *
2. VT1) (=go and see) [+ person] visitar, hacer una visita a; [+ place] ir a, visitarto visit a patient — ir a ver a un paciente, visitar a un paciente
we're hoping to visit Tarragona — esperamos poder ir a or visitar Tarragona
when we first visited the town — la primera vez que fuimos a or visitamos la ciudad
2) (=stay with) [+ person] visitar, pasar un tiempo con; (=stay in) [+ town, area] visitar, pasar un tiempo en3) frm (=inflict, afflict)to visit a punishment on sb — castigar a algn con algo, mandar un castigo a algn
they were visited with the plague — †† sufrieron el azote de la peste
3. VI1) (=make a visit) hacer una visita; (=make visits) hacer visitas2) (US)to visit with sb — (=go and see) visitar a algn; (=chat with) charlar con algn
* * *['vɪzət, 'vɪzɪt]
I
noun visita fto pay a visit to somebody — hacerle* una visita a alguien, ir* a ver a alguien
this is my first visit to Rome — esta es la primera vez que visito Roma, esta es la primera visita que hago a Roma
II
1.
1) \<\<museum/town\>\> visitar; \<\<friend\>\> visitar, ir*/venir* a ver2) (liter) (usu pass) ( inflict)to visit something ON somebody — infligirle* algo a alguien
2.
via) ( pay a call) hacer* una visita; ( stay) estar* de visitato go visiting — ir* de visita
c) ( chat) (AmE colloq) -
109 aufbürden
v/t (trennb., hat -ge-): jemandem etw. aufbürden saddle s.o. with s.th.; jemandem eine Last aufbürden place a burden on s.o.(‘s shoulders)* * *to inflict; to impose; to burden* * *auf|bür|denvt sep (geh)jdm die Schuld für etw áúfbürden — to put the blame for sth on sb
* * *2) ((with on) to give or impose (something unpleasant and unwanted): Was it necessary to inflict such a punishment on him?; She is always inflicting her company on me.) inflict* * *auf|bür·denvt (geh)1. (jdn mit etw belasten)2. (jdm geben)jdm die Schuld \aufbürden to put the blame on [or form impute the guilt to] sbjdm die Verantwortung \aufbürden to burden [or saddle] sb with the responsibility* * *transitives Verb (geh.)jemandem/einem Tier etwas aufbürden — load something on to somebody/an animal
jemandem/sich etwas aufbürden — (fig.) burden somebody/oneself with something
* * *aufbürden v/t (trennb, hat -ge-):jemandem etwas aufbürden saddle sb with sth;jemandem eine Last aufbürden place a burden on sb(’s shoulders)* * *transitives Verb (geh.)jemandem/einem Tier etwas aufbürden — load something on to somebody/an animal
jemandem/sich etwas aufbürden — (fig.) burden somebody/oneself with something
* * *v.to impose v. -
110 wreak
transitive verb1) (inflict)wreak vengeance on somebody — an jemandem Rache nehmen
2) (vent) auslassen [Wut, Ärger] (on an + Dat.)3) (cause) anrichten [Verwüstung, Unheil]* * *[ri:k]vt ( form)1. (cause)▪ to \wreak sth etw verursachen2. (inflict)to \wreak one's anger on sb seine Wut an jdm auslassen* * *[riːk]vtdestruction anrichten; chaos also stiften; (liter) vengeance üben (on an +dat); punishment auferlegen ( on +dat); anger auslassen (on an +dat) → academic.ru/33893/havoc">havocSee:→ havoc* * *wreak [riːk] v/t1. Rache etc üben, seine Wut etc auslassen (on, upon an dat)* * *transitive verb1) (inflict)2) (vent) auslassen [Wut, Ärger] (on an + Dat.)3) (cause) anrichten [Verwüstung, Unheil]* * *v.auslassen v.treiben v.(§ p.,pp.: trieb, getrieben) -
111 λυμαίνομαι
λῡμαίνομαι (A), ( λῦμα A)------------------------------------Aλῡμᾰνοῦμαι Isoc.11.49
, D.24.1, etc.: [tense] aor.ἐλῡμηνάμην Hp.VM20
(v.l. - αίνετο), Hdt.8.28, E.Andr. 719, Isoc.20.12, etc.: also with pass. forms, part. : [tense] pf. λελύμασμαι ([ per.] 3sg.λελύμανται D.9.36
, 21.173); part. - ασμένος X.HG7.5.18, D.45.27; inf.λελυμάνθαι Id.20.142
, PPetr.3p.57 (iii B. C.): cf. διαλυμαίνομαι: some of these forms are also used in pass. sense, v. infr. 11: ([etym.] λύμη):—outrage, maltreat, esp. of personal injuries, scourging, binding, etc. (cf. D.23.33), but also in moral sense:—Constr.:1 c. acc., outrage, maltreat,ὅτι τὸν ξεῖνον.. δήσας λυμαίνοιτο Hdt.5.33
;τὴν ἵππον ἐλυμήναντο ἀνηκέστως Id.8.28
;ὀργῇ χάριν δούς, ἥ σ' ἀεὶ λυμαίνεται S.OC 855
; λ. λέχη dishonour.., E.Ba. 354: c. acc. cogn. added,τοιαῦτα.. Σοφοκλέης λυμαίνεται.. ἐμὲ τὸν Τηρέα Ar.Av. 100
;λύμης ἥν μ' ἐλυμήνω πάρος E.Hel. 1099
; also in [dialect] Att. Prose,λ. νόμους Lys.30
. 26, cf. D.18.312; τὰς ῥήσεις ἃς ἐλυμαίνου the speeches you used to murder (as an actor), ib.267; later simply, harm, injure,βλασφημεῖν καὶ -εσθαι τὸν σοφόν Phld.Lib.p.10
O., cf. Ir.p.33 W.; of things, spoil, ruin,νοῦσος λ. τὸ σῶμα Hp.Morb.Sacr.11
, cf. VM6;τὰ -όμενα γαστέρας καὶ κεφαλὰς καὶ ψυχάς X.Mem.1.3.6
; ὀψοποιΐα λ. τὰ ὄψα ib.3.14.5;λ. τὴν οἰκίαν Is.6.18
;τοὺς χυλούς Thphr.CP6.17.5
;τὰ παρόντα Epicur. Sent.Vat.35
;θλίβει καὶ λ. τὸ μακάριον Arist.EN 1100b28
; λ. τοῦ ἀραχνίου spoil part of it, Id.HA 623a20.2 c. dat., inflict indignities or outrages upon,νεκρῷ Hdt.1.214
,9.79;μειρακίοις Ar.Nu. 928
(anap.);ἡ ὕβρις τοῖς ὅλοις πράγμασι λ. Isoc.20.9
;ἡ κακία λ. τοῖς ὅλοις D.18.303
;λ. τῇ καταστάσει X.HG2.3.26
; τῇ ἑαυτοῦ δόξῃ ib.7.5.18;πονηροὶ.. αὑτοῖς -αίνονται Epicur.Sent.Vat.53
;τοῖς.. προῃρημένοις POxy.1409.21
(iii A. D.).—The constr. with dat. is considered strictly [dialect] Att., Sch.Ar.Nu. 925; but X. almost always uses the acc., which is freq. also in the Oratt.; Pl. does not use the word at all.3 abs., cause ruin,ὅσα μετ' ἐλπίδων λυμαίνεται Th.5.103
;πᾶν τὸ λυμαινόμενόν ἐστιν ἔνδοθεν Men.540.3
; cause damage, IG5(2).6.16 (Tegea, iv B. C.); also, inflict punishment, ib. 5 (1). 1390.26 (Andania, i B. C.).4 c. dat. modi, λυμαίνεσθαι [τινα] λύμῃσι ἀνηκέστοισι treat with the worst ill-treatment, Hdt.6.12; γλῶτταν ἡδοναῖς λ. defile it, Ar.Eq. 1284.5 c. neut. Adj., τἆλλα πάντα λυμαίνεσθαι inflict all possible indignities, Hdt.3.16;αὐτῷ τάδ' ἄλλα Βάκχιος λ. E.Ba. 632
(troch.), cf. Ar.Av. 100 (supr.1.1).II [voice] Act. λυμαίνω, only late, Lib. Decl.13.6; but λυμαίνομαι is sts. [voice] Pass., ;ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν λυμαίνεσθε Lys.28.14
;πλάστιγγι λυμανθὲν δέμας A.Ch. 290
;λελυμάνθαι D.20.142
;λελυμασμένος Paus.7.5.4
, 10.15.4;ἐλελύμαντο D.C.39.11
; cf. .Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λυμαίνομαι
-
112 statuo
stătŭo, ui, utum, 3, v. a. [statum, sup. of sto], to cause to stand (cf.: colloco, pono).I.Corporeally.A. 1.To set up, set in the ground, erect:2.ibi arbores pedicino in lapide statuito,
Cato, R. R. 18:inter parietes arbores ubi statues,
id. ib.:stipites statuito,
id. ib.:palis statutis crebris,
Varr. R. R. 1, 14 init.:pedamenta jacentia statuenda,
are to be raised, Col. 4, 26:pedamentum inter duas vitis,
Plin. 17, 22, 21, § 194:hic statui volo primum aquilam,
the standard of the troops, Plaut. Pers. 5, 1, 7:signifer, statue signum,
plant the ensign, Liv. 5, 55, 1; Val. Max. 1, 5, 1.—To plant (rare):3. a.eodem modo vineam statuito, alligato, flexatoque uti fuerit,
Plin. 17, 22, 35, § 198:agro qui statuit meo Te, triste lignum (i. e. arborem),
Hor. C. 2, 13, 10.—Without specifying the place:b.ollam statuito cum aqua,
let a jar stand with water, Cato, R. R. 156 (157):crateras magnos statuunt, i. e. on the table,
Verg. A. 1, 724; so,crateras laeti statuunt,
id. ib. 7, 147: haec carina satis probe fundata et bene statuta est, well placed, i. e. so that the hull stands perpendicularly (cf.:bene lineatam carinam collocavit, v. 42),
Plaut. Mil. 3, 3, 44:nec quidquam explicare, nec statuere potuerant, nec quod statutum esset, manebat, omnia perscindente vento,
Liv. 21, 58, 7:eo die tabernacula statui passus non est,
to pitch, Caes. B. C. 1, 81; so, aciem statuere, to draw up an army:aciem quam arte statuerat, latius porrigit,
Sall. J. 52, 6.—With designation of the place by in and abl.; by adv. of place; by ante, apud, ad, circa, super, and acc.; by pro and abl.; by abl. alone (very rare), or by in and acc. (very rare): signa domi pro supellectile statuere, Cato ap. Prisc. 7, 19, 95 (p. 782 P.):4. a.statuite hic lectulos,
Plaut. Pers. 5, 1, 7:etiamsi in caelo Capitolium statueretur,
Cic. Or. 3, 46, 180:statuitur Sollius in illo gladiatorum convivio... atuitur, ut dico, eques Romanus in Apronii convivio,
is taken to the banquet, id. Verr. 2, 3, 25, § 61 sq.:tabernacula in foro statuere,
Liv. 39, 46, 3:in principiis statuit tabernaculum,
Nep. Eum. 7, 1:in nostris castris tibi tabernaculum statue,
Curt. 5, 11, 6; 8, 13, 20:statui in medium undique conspicuum tabernaculum jussit,
id. 9, 6, 1:(sagittae) longae, nisi prius in terra statuerent arcum, haud satis apte imponuntur,
id. 8, 14, 19:sedes curules sacerdotum Augustalium locis, superque eas querceae coronae statuerentur,
Tac. A. 2, 83:donum deae apud Antium statuitur,
id. ib. 3, 71:pro rigidis calamos columnis,
Ov. F. 3, 529:jamque ratem Scythicis auster statuisset in oris,
Val. Fl. 3, 653:statuere vas in loco frigido,
Pall. Oct. 22.—Of living beings:capite in terram statuerem, Ut cerebro dispergat viam,
Ter. Ad. 3, 2, 18:qui capite ipse sua in statuit vestigia sese (= qui sese ipse capite in sua vestigia statuit),
i. e. stands on his head, Lucr. 4, 472:patrem ejus a mortuis excitasses, statuisses ante oculos,
Cic. Or. 1, 57, 245:captivos vinctos in medio statuit,
Liv. 21, 42, 1:ubi primum equus Curtium in vado statuit,
id. 1, 13, 5:quattuor cohortes in fronte statuit,
id. 28, 33, 12:ante se statuit funditores,
id. 42, 58, 10:puerum ad canendum ante tibicinem cum statuisset,
id. 7, 2, 9:procul in conspectu eum (Philopoemenem) statuerunt,
id. 39, 49, 11:media porta robora legionum, duabus circa portis milites levemque armaturam statuit,
id. 23, 16, 8:bovem ad fanum Dianae et ante aram statuit,
id. 1, 45, 6:cum Calchanta circa aram statuisset,
Val. Max. 8, 11, ext. 6:marium si qui eo loci statuisset,
id. 3, 1, 2 fin.:adulescentes ante Caesarem statuunt,
Tac. A. 4, 8:in fronte statuerat ferratos, in cornibus cohortes,
id. ib. 3, 45:puer quis Ad cyathum statuetur?
Hor. C. 1, 29, 8:tu cum pro vitula statuis dulcem Aulide natam Ante aras,
id. S. 2, 3, 199:et statuam ante aras aurata fronte juvencum,
Verg. A. 9, 627:clara regione profundi Aetheros innumeri statuerunt agmina cygni,
Stat. Th. 3, 525.—Of statues, temples, columns, altars, trophies, etc.; constr. with acc. alone, or acc. of the structure and dat. of the person for whom or in whose honor it is erected:b.siquidem mihi aram et statuam statuis,
Plaut. As. 3, 3, 122:huic statuam statui decet ex auro,
id. Bacch. 4, 4, 1:ne ego aurea pro statua vineam tibi statuam,
id. Curc. 1, 2, 52:eique statuam equestrem in rostris statui placere,
Cic. Phil. 5, 15, 41; so id. ib. 9, 5, 10; 9, 7, 16; id. Verr. 2, 2, 62, § 151; 2, 2, 20, § 48; so,simulacrum alicui statuere,
Val. Max. 1, 1, 8:effigiem,
Verg. A. 2, 184:Mancinus eo habitu sibi statuit quo, etc. (effigiem),
Plin. 34, 5, 10, § 18:simulacrum in curia,
Tac. A. 14, 12:quanam in civitate tempium statueretur,
id. ib. 4, 55:se primos templum urbis Romae statuisse,
id. ib. 4, 56; so id. ib. 4, 15:nec tibi de Pario statuam, Germanice, templum,
Ov. P. 4, 8, 31:templa tibi statuam, tribuam tibi turis honorem,
id. M. 14, 128:super terrae tumulum noluit quid statui nisi columellam,
Cic. Leg. 2, 26, 66:victimas atque aras diis Manibus statuentes,
Tac. A. 3, 2:statuitque aras e cespite,
Ov. M. 7, 240:statuantur arae,
Sen. Med. 579:aeneum statuerunt tropaeum,
Cic. Inv. 2, 23, 69:monumentum,
id. ib. § 70; so,in alio orbe tropaea statuere,
Curt. 7, 7, 14;so,
Plin. 3, 3, 4, § 18: ut illum di perdant qui primus statuit hic solarium, Plaut. Fragm. ap. Gell. 3, 3, 5:princeps Romanis solarium horologium statuisse L. Papirius Cursor proditur,
Plin. 7, 60, 60, § 213:a miliario in capite Romani fori statuto,
id. 3, 5, 9, § 66:carceres eo anno in Circo primum statuti,
Liv. 8, 20, 1:quo molem hanc immanis equi statuere?
Verg. A. 2, 150:multo altiorem statui crucem jussit,
Suet. Galb. 9:obeliscam,
Plin. 36, 9, 14, § 71:at nunc disturba quas statuisti machinas,
Plaut. Ps. 1, 5, 137:incensis operibus quae statuerat,
Nep. Milt. 7, 4:si vallum statuitur procul urbis illecebris,
Tac. A. 4, 2:castra in quinto lapide a Carthagine statuit,
Just. 22, 6, 9.—Poet. and in post-class. prose (rare):5.aliquem statuere = alicui statuam statuere: inter et Aegidas media statuaris in urbe,
Ov. H. 2, 67:statuarque tumulo hilaris et coronatus,
my statue will be erected, Tac. Dial. 13; so with two acc.: custodem medio statuit quam vilicus horto, whose statue he placed as protectress, etc., Mart. 3, 68, 9; cf.in double sense: nudam te statuet, i. e. nudam faciet (= nudabit fortunis), and statuam tibi nu dam faciet,
Mart. 4, 28, 8.—Of cities, etc., to establish, found, build (in class. prose usu. condo):B.Agamemnon tres ibi urbes statuit,
Vell. 1, 1, 2:urbem quam statuo vestra est,
Verg. A. 1, 573:urbom praeclaram,
id. ib. 4, 655:Persarum statuit Babylona Semiramis urbem,
Prop. 3, 11 (4, 10), 21:ibi civitatem statuerunt,
Just. 23, 1; so,licentia et impunitas asyla statuendi (= aperiendi),
Tac. A. 3, 60.—Hence, transf.: carmen statuere = carmen condere, to compose, devise a song:nunc volucrum... inexpertum carmen, quod tacita statuere bruma,
Stat. S. 4, 5, 12.—To cause to stand still, to stop (rare; cf.C.sisto, III. B.): navem extemplo statuimus,
Plaut. Bacch. 2, 3, 57:et statuit fessos, fessus et ipse, boves,
Prop. 4 (5), 9, 4:famuli hoc modo statuerunt aquas,
Arn. 1, p. 30: sanguinem, Oct. Hor. 4.—To cause to stand firm, strengthen, support (rare; = stabilire), only transf.: qui rem publicam certo animo adjuverit, statuerit, Att. ap. Cic. Sest. 56, 120 (Trag. Rel. v. 357 Rib.).II.Trop.A.To establish, constitute (= constituo).1.Esp.: exemplum or documentum (v. edo fin., and cf. Sen. Phoen. 320), to set forth an example or precedent for warning or imitation:2.statuite exemplum impudenti, date pudori praemium,
Plaut. Rud. 3, 2, 6:exemplum statuite in me ut adulescentuli Vobis placere studeant potius quam sibi,
Ter. Heaut. prol. 51; Auct. Her. 4, 35, 47:ut illi intellegere possint, in quo homine statueris exemplum hujus modi,
Cic. Verr. 2, 2, 45, § 111:in quos aliquid exempli populus Romanus statui putat oportere,
id. ib. 2, 3, 90, §210: statuam in te exemplum, ne quis posthac infelicibus miseriis patriae illudat,
Just. 8, 7, 14:documentum autem statui oportere, si quis resipiscat et antiquam societatem respiciat,
Liv. 24, 45, 5: statueretur immo [p. 1753] documentum, quo uxorem imperator acciperet, a precedent, Tac. A. 12, 6.—Jus statuere, to establish a principle or relation of law:3.ut (majores nostri) omnia omnium rerum jura statuerint,
Cic. Caecin. 12, 34: qui magistratum potestatemve habebit, si quid in aliquem novi juris statuerit, ipse quoque, adversario postulante, eodem jure uti debebit, if he has established any new principle of law, Edict. Praet. in Dig. 2, 2, 1, § 1:si quid injungere inferiori velis, id prius in te ac tuos si ipse juris statueris, facilius omnes oboedientes habeas,
if you first admit it against yourself, Liv. 26, 36, 3:si dicemus in omnibus aequabile jus statui convenire,
equal principles of law should be applied to all, Auct. Her. 3, 3, 4. —In gen., to establish by authority (of relations, institutions, rights, duties, etc.):4.(Numa) omnis partis religionis statuit sanctissime,
Cic. Rep. 2, 14, 26:hoc judicium sic exspectatur ut non unae rei statui, sed omnibus constitui putetur,
id. Tull. 15, 36:ad formandos animos statuendasque vitae leges, Quint. prooem. 14: sic hujus (virtutis) ut caelestium statuta magnitudo est,
Sen. Ep. 79, 10:vectigal etiam novum ex salaria annona statuerunt,
Liv. 29, 37, 2:novos statuere fines,
id. 42, 24, 8:neque eos quos statuit terminos observat,
id. 21, 44, 5:quibus rebus cum pax statuta esset,
Just. 5, 10, 8; so id. 25, 1, 1:sedesque ibi statuentibus,
id. 18, 5, 11.—With double acc., to constitute, appoint, create:B.Hirtius arbitrum me statuebat non modo hujus rei, sed totius consulatus sui,
Cic. Att. 14, 1, a, 2:telluris erum natura nec illum, nec quemquam constituit,
Hor. S. 2, 2, 130:de principatu (vinorum) se quisque judicem statuet,
Plin. 14, 6, 8, § 59:praefectus his statuitur Andragoras,
Just. 21, 4, 5.—To determine, fix, etc. (of temporal or local relations); constr. usually with acc. and dat. or acc. and gen.1.Modum statuere alicui or alicujus rei, to determine the manner, mode, or measure of, assign limits, restrictions or restraints to a thing or person, to impose restraints upon.(α).With dat.:(β).diuturnitati imperii modum statuendum putavistis,
that a limit should be assigned to the duration of his power, Cic. Imp. Pomp. 9, 26:statui mihi tum modum et orationi meae,
imposed restraints upon myself and my words, id. Verr. 2, 5, 63, § 163:non statuendo felicitati modum, nec cohibendo fortunam,
by not assigning any limits to his success, Liv. 30, 30, 23 (Pompeium) affirmabant, libertati publicae statuturum modum, Vell. 2, 40:cupidinibus statuat natura modum,
Hor. S. 1, 2, 111:quem modum sibi ipsa statuit (crudelitas)?
Val. Max. 9, 2 pr.:modum ipsae res statuunt (i. e. sibi),
Plin. 28, 15, 61, § 216:modum nuptiarum sumptibus statuerunt,
Just. 21, 4, 5:timori quem meo statuam modum?
Sen. Thyest. 483;and with finem: jam statui aerumnis modum et finem cladi,
id. Herc. Fur. 206. —With gen.:2.honestius te inimicitiarum modum statuere potuisse quam me humanitatis,
Cic. Sull. 17, 48:ipse modum statuam carminis,
Ov. Tr. 1, 11, 44:errorisque sui sic statuisse modum,
Prop. 3, 12 (4, 11), 36:modum statuunt fellis pondere denarii,
they limit the quantity of the gall to the weight of a denarius, Plin. 28, 19, 77, § 254.—Condicionem or legem alicui, to impose a condition or law upon one, to dictate, assign a condition to:3.hanc tu condicionem statuis Gaditanis,
Cic. Balb. 10, 25:providete ne duriorem vobis condicionem statuatis ordinique vestro quam ferre possit,
id. Rab. Post. 6, 15:alter eam sibi legem statuerat ut, etc.,
id. Phil. 10, 6, 12: pretio statuta lege ne modum excederet, etc., the law being assigned to the price that not, etc., i. e. the price being limited by the law, etc., Plin. 33, 7, 40, § 118:pacis legem universae Graeciae statuit,
Just. 9, 5, 2.—So with ellipsis of dat., to agree upon, stipulate:statutis condicionibus,
Just. 6, 1, 3:omnibus consentientibus Carthago conditur, statuto annuo vectigali pro solo urbis,
id. 18, 5, 14. —Finem, to assign or put an end to, make an end of:4.haud opinor commode Finem statuisse orationi militem,
Ter. Hec. 1, 2, 21:et finem statuit cuppedinis atque timoris,
Lucr. 6, 25:cum Fulvius Flaccus finem poenae eorum statuere cogeretur,
Val. Max. 3, 2, ext. 1: majores vestri omnium magnarum rerum et principia exorsi ab diis sunt, et finem statuerunt, finished, Liv. 45, 39, 10; so,terminum: nam templis numquam statuetur terminus aevi,
Stat. S. 3, 1, 180:cum consilii tui bene fortiterque suscepti eum tibi finem statueris, quem ipsa fortuna terminum nostrarum contentionum esse voluisset,
since you have assigned that end, Cic. Fam. 6, 22, 2.—Pretium alicui rei, to assign a price to something; fix, determine the price of something:5.quae probast mers, pretium ei statuit,
Plaut. Mil. 3, 1, 132:numquam avare pretium statui arti meae,
Ter. Heaut. prol. 48:statuit frumento pretium,
Tac. A. 2, 87; so with dat. understood:ut eos (obsides) pretio quantum ipsi statuissent patres redimi paterentur,
Liv. 45, 42, 7:pretium statuit (i. e. vecturae et sali),
id. 45, 29, 13; so with in and acc.: ut in singulas amphoras (vini) centeni nummi statuantur, that the price may be set down at 100 sesterces for an amphora, Plin. 14, 4, 6, § 56.—Statuere diem, horam, tempus, locum alicui rei, or alicui, or with dat. gerund., to assign or appoint a day, time, place, etc. (for the more usual diem dicere):6.statutus est comitiis dies,
Liv. 24, 27, 1:diem patrando facinori statuerat,
id. 35, 35, 15:multitudini diem statuit ante quam sine fraude liceret ab armis discedere,
Sall. C. 36, 2:dies insidiis statuitur,
id. J. 70, 3:ad tempus locumque colloquio statuendum,
Liv. 28, 35, 4:subverti leges quae sua spatia (= tempora) quaerendis aut potiundis honoribus statuerint,
Tac. A. 2, 36.—With ellipsis of dat.:observans quem statuere diem,
Mart. 4, 54, 6:noctem unam poscit: statuitur nox,
Tac. A. 13, 44.—Esp. in the part. statutus, fixed, appointed (in MSS. and edd. often confounded with status; v. sisto fin.):institum ut quotannis... libri diebus statutis (statis) recitarentur,
Suet. Claud. 42:ut die statuta omnes equos ante regiam producerent,
Just. 1, 10, 1:quaedam (genera) statutum tempus anni habent,
Plin. 17, 18, 30, § 135:fruges quoque maturitatem statuto tempore expectant,
Curt. 6, 3, 7:sacrificium non esse redditum statuto tempore,
id. 8, 2, 6:statuto tempore quo urbem Mithridati traderet,
Just. 16, 4, 9:cum ad statutam horam omnes convenissent,
id. 1, 10, 8:intra tempus statutum,
fixed by the law, Dig. 4, 4, 19 and 20.—To recount, count up, state (very rare): statue sex et quinquaginta annos, quibus mox divus Augustus rempublicam rexit: adice Tiberii tres et viginti... centum et viginti anni colliguntur, count, fix the number at, Tac. Or. 17:C.Cinyphiae segetis citius numerabis aristas... quam tibi nostrorum statuatur summa laborum,
Ov. P. 2, 7, 29.—To decide, determine, with reference to a result, to settle, fix, bring about, choose, make a decision.1.Of disputes, differences, questions, etc., between others.(α).With interrog.-clause:(β).ut statuatis hoc judicio utrum posthac amicitias clarorum virorum calamitati hominibus an ornamento esse malitis,
Cic. Balb. 28, 65:eam potestatem habetis ut statuatis utrum nos... semper miseri lugeamus, an, etc.,
id. Mil. 2, 4:in hoc homine statuatis, possitne senatoribus judicantibus homo nocentissim us pecuniosissimusque damnari,
id. Verr. 1, 16, 47:vos statuite, recuperatores, utra (sententia) utilior esse videatur,
id. Caecin. 27, 77:decidis tu statuisque quid iis ad denarium solveretur,
id. Quint. 4, 17:magni esse judicis statuere quid quemque cuique praestare oporteret,
id. Off. 3, 17, 70:mihi vero Pompeius statuisse videtur quid vos in judicando spectare oporteret,
id. Mil. 6, 15:semel (senatus) statuerent quid donatum Masinissae vellent,
Liv. 42, 23:nec quid faciendum modo sit statuunt, sed, etc.,
decide, dictate, id. 44, 22:nondum statuerat conservaret eum necne,
Nep. Eum. 11, 2:statutumque (est) quantum curules, quantum plebei pignoris caperent,
Tac. A. 13, 28: semel nobis esse statuendum quod consilium in illo sequamur, August. ap. Suet. Claud. 4. —With de:(γ).ut consules de Caesaris actis cognoscerent, statuerent, judicarent,
Cic. Att. 16, 16, B, 8:et collegas suos de religione statuisse, in senatu de lege statuturos,
id. ib. 4, 2, 4:ut de absente eo C. Licinius statueret ac judicaret,
Liv. 42, 22:si de summa rerum liberum senatui permittat rex statuendi jus,
id. 42, 62: qui ab exercitu ab imperatore eove cui de ea re statuendi potestas fuerit, dimissus erit, Edict. Praet. in Dig. 3, 2, 1.—Often with reference to punishment:cum de P. Lentulo ceterisque statuetis, pro certo habetote, vos simul de exercitu Catilinae decernere,
Sall. C. 52, 17:satis visum de Vestilia statuere,
to pass sentence against, Tac. A. 2, 85:jus statuendi de procuratoribus,
id. ib. 12, 54:facta patribus potestate statuendi de Caeciliano,
id. ib. 6, 7; so id. ib. 13, 28; cf. id. ib. 15, 14; 2, 85; Suet. Tib. 61 fin. —In partic.: de se statuere, to decide on, or dispose of one's self, i. e. of one's life, = to commit suicide:eorum qui de se statuebant humabantur corpora,
Tac. A. 6, 29.—With de and abl. and interrog.-clause:(δ).si quibusdam populis permittendum esse videatur ut statuant ipsi de suis rebus quo jure uti velint,
Cic. Balb. 8, 22.—With contra:(ε).consequeris tamen ut eos ipsos quos contra statuas aequos placatosque dimittas,
Cic. Or. 10, 34. —With indef. obj., usu. a neutr. pron.:(ζ).utrum igitur hoc Graeci statuent... an nostri praetores?
Cic. Fl. 12, 27:dixisti quippiam: fixum (i. e. id) et statutum est,
id. Mur. 30, 62:eoque utrique quod statuit contenti sunt,
Caes. B. C. 1, 87:senatus, ne quid absente rege statueret,
Liv. 39, 24, 13:maturato opus est, quidquid statuere placet (senatui),
id. 8, 13, 17:id ubi in P. Licinio ita statutum est,
id. 41, 15, 10:interrogatus quid ipse victorem statuere debere censeret,
Curt. 8, 14, 43:quid in futurum statuerim, aperiam,
Tac. A. 4, 37:utque rata essent quae procuratores sui in judicando statuerent,
Suet. Claud. 12;qul statuit aliquid parte inaudita altera, aequum licet statuerit, haud aequus fuit,
Sen. Med. 2, 199:non ergo quod libet statuere arbiter potest,
Dig. 4, 8, 32, § 15; cf.:earum rerum quas Caesar statuisset, decrevisset, egisset,
Cic. Att. 16, 16, C, 11.—With de or super and abl.:(η).vos de crudelissimis parricidis quid statuatis cunctamini?
Sall. C. 52, 31:nihil super ea re nisi ex voluntate filii statuere,
Suet. Tib. 13:ne quid super tanta re absente principe statueretur,
Tac. H. 4, 9.—Absol., mostly pass. impers.:(θ).ita expediri posse consilium ut pro merito cujusque statueretur,
Liv. 8, 14, 1:tunc ut quaeque causa erit statuetis,
id. 3, 53, 10:non ex rumore statuendum,
decisions should not be founded on rumors, Tac. A. 3, 69.—With cognoscere, to examine ( officially) and decide:2.petit ut vel ipse de eo causa cognita statuat, vel civitatem statuere jubeat,
Caes. B. G. 1, 19:consuli ut cognosceret statueretque senatus permiserat,
Liv. 39, 3, 2:missuros qui de eorum controversiis cognoscerent statuerentque,
id. 40, 20, 1; 45, 13, 11:quod causa cognita erit statuendum,
Dig. 2, 11, 2, § 8.—With reference to the mind of the subject, to decide, to make up one's mind, conclude, determine, be convinced, usu. with interrog.clause:D. 1.numquam intellegis, statuendum tibi esse, utrum illi homicidae sint an vindices libertatis,
Cic. Phil. 2, 12, 30:illud mirum videri solet, tot homines... statuere non potuisse, utrum judicem an arbitrum, rem an litem dici oporteret,
id. Mur. 12, 27:neque tamen possum statuere, utrum magis mirer, etc.,
id. de Or. 3, 22, 82:ipsi statuerent, quo tempore possent suo jure arma capere,
id. Tull. 5, 12:ut statuerem quid esset faciendum,
id. Att. 7, 26, 3:statuere enim qui sit sapiens, vel maxime videtur esse sapientis,
id. Ac. 2, 3, 9:si habes jam statutum quid tibi agendum putes,
id. Fam. 4, 2, 4:tu quantum tribuendum nobis putes statuas ipse, et, ut spero, statues ex nostra dignitate,
id. ib. 5, 8, 4:vix statui posse utrum quae pro se, an quae contra fratrem petiturus esset ab senatu magis impetrabilia forent,
Liv. 45, 19, 6:quam satis statuerat, utram foveret partem,
id. 42, 29, 11:posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum, an, etc.,
Tac. A. 4, 40:statue quem poenae extrahas,
Sen. Troad. 661.—So with apud animum, to make up one's mind:vix statuere apud animum meum possum atrum pejor ipsa res an pejore exemplo agatur,
Liv. 34, 2, 4:proinde ipsi primum statuerent apud animos quid vellent,
id. 6, 39, 11.—Rarely with neutr, pron. as object:quidquid nos de communi sententia statuerimus,
Cic. Fam. 4, 1, 2:sic statue, quidquid statuis, ut causam famamque tuam in arto stare scias,
Sen. Herc. Fur. 1306.—With ut or ne: statuunt ut decem milia hominum in oppidum submittantur, [p. 1754] Caes. B. G. 7, 21:2.eos (Siculos) statuisse ut hoc quod dico postularet,
Cic. Verr. 2, 2, 42, § 103:statuunt illi atque decernunt ut eae litterae... removerentur,
id. ib. 2, 2, 71, §173: statuit iste ut arator... vadimonium promitteret,
id. ib. 2, 3, 15, §38: orare patres ut statuerent ne absentium nomina reciperentur,
id. ib. 2, 2, 42, §103: statuitur ne post M. Brutum proconsulem sit Creta provincia,
id. Phil. 2, 38, 97:(Tiberius) auxit patrum honorem statuendo ut qui ad senatum provocavissent, etc.,
Tac. A. 14, 28:statuiturque (a senatu) ut... in servitute haberentur,
id. ib. 12, 53.—So of a decree, determination, or agreement by several persons or parties to be carried out by each of them:statutum esse (inter plebem et Poenos) ut... impedimenta diriperent,
Liv. 23, 16, 6:Athenienses cum statuerent, ut urbe relicta naves conscenderent,
Cic. Off. 3, 11, 48:statuunt ut fallere custodes tentent,
Ov. M. 4, 84.—With acc. (post-Aug.):3.remedium statuere,
to prescribe a remedy against public abuses, Tac. A. 3, 28; 6, 4:Caesar ducentesimam (vectigalis) in posterum statuit,
decreed that one half of one per cent. be the tax, id. ib. 2, 42.—So with sic (= hoc):sic, di, statuistis,
Ov. M. 4, 661.—With dat. and acc. (not ante-Aug.):4.eis (Vestalibus) stipendium de publico statuit,
decreed, allowed a salary, Liv. 1, 20, 3:Aurelio quoque annuam pecuniam statuit princeps,
decreed, granted, Tac. A. 13, 34:biduum criminibus obiciendis statuitur,
are allowed, id. ib. 3, 13:itaque et alimenta pueris statuta... et patribus praemia statuta,
Just. 12, 4, 8:ceu Aeolus insanis statuat certamina ventis,
Stat. Th. 6, 300:non hoc statui sub tempore rebus occasum Aeoniis,
id. ib. 7, 219:statuere alicui munera,
Val. Fl. 2, 566.—With dat. and interrog.-clause:5. (α).cur his quoque statuisti quantum ex hoc genere frumenti darent,
Cic. Verr. 2, 5, 21, § 53:ordo iis quo quisque die supplicarent, statutus,
Liv. 7, 28, 8.—With poenam, etc., with or without in and acc. pers. (mostly post-Aug.):(β).considerando... in utra (lege) major poena statuatur,
Cic. Inv. 2, 49, 145:poenam statui par fuisse,
Tac. A. 14, 49:qui non judicium, sed poenam statui videbant,
id. ib. 11, 6:eadem poena in Catum Firmium statuitur,
id. ib. 6, 31:senatu universo in socios facinoris ultimam statuente poenam,
Suet. Caes. 14;so with mercedem (= poenam): debuisse gravissimam temeritatis mercedem statui,
Liv. 39, 55, 3; cf.also: Thrasea, non quidquid nocens reus pati mereretur, id egregio sub principe statuendum disseruit,
Tac. A. 14, 48.— Absol.:non debere eripi patribus vim statuendi (sc. poenas),
Tac. A. 3, 70.—With indef. obj., generally with in and acc.: aliquid gravius in aliquem, to proceed severely against:(γ).obsecrare coepit, ne quid gravius in fratrem statueret,
Caes. B. G. 1, 20:fac aliquid gravius in Hejum statuisse Mamertinos,
Cic. Verr. 2, 4, 9, § 19:res monet cavere ab illis magis quam quid in illos statuamus consultare,
Sall. C. 52, 3:qui cum triste aliquid statuit, fit tristis et ipse,
Ov. P. 2, 2, 119:si quid ob eam rem de se crudelius statuerent,
Just. 2, 15, 10.—With a word expressing the kind of punishment (post-Aug.):(δ).in Pompeiam Sabinam exilium statuitur,
Tac. A. 6, 24 (18).—De capite, to pass sentence of death:E.legem illam praeclaram quae de capite civis Romani nisi comitiis centuriatis statui vetaret,
Cic. Rep. 2, 36, 61.—Referring to one's own acts, to resolve, determine, purpose, to propose, with inf. (first in Cic.;F.freq. and class.): statuit ab initio et in eo perseveravit, jus publicano non dicere,
Cic. Prov. Cons. 5, 10:P. Clodius cum statuisset omni scelere in praetura vexare rem publicam,
id. Mil. 9, 24:statuerat excusare,
to decline the office, id. Lig. 7, 21:cum statuissem scribere ad te aliquid,
id. Off. 1, 2, 4:quod iste certe statuerat et deliberaverat non adesse,
id. Verr. 2, 1, 1, § 1:se statuisse animum advertere in omnes nauarchos,
id. ib. 2, 5, 40, §105: nam statueram in perpetuum tacere,
id. Fam. 4, 4, 4:statueram... nihil de illo dicere,
id. Fragm. Clod. 1, 1:statueram recta Appia Romam (i. e. venire),
id. Att. 16, 10, 1:Pompeius statuerat bello decertare,
Caes. B. C. 3, 86: si cedere hinc statuisset, Liv. 44, 39, 7:triumphare mense Januario statuerat,
id. 39, 15:immemor sim propositi quo statui non ultra attingere externa nisi qua Romanis cohaererent rebus,
id. 39, 48:rex quamquam dissimulare statuerat,
id. 42, 21:opperiri ibi hostium adventum statuit,
id. 42, 54, 9:ut statuisse non pugnare consules cognitum est,
id. 2, 45, 9:exaugurare fana statuit,
id. 1, 55, 2:Delphos mittere statuit,
id. 1, 56, 5:eos deducere in agros statuerunt,
id. 40, 38, 2:tradere se, ait, moenia statuisse,
id. 8, 25, 10:Samnitium exercitus certamine ultimo fortunam experiri statuit,
id. 7, 37, 4:statuit sic adfectos hosti non obicere,
id. 44, 36, 2:sub idem tempus statuit senatus Carthaginem excidere,
Vell. 1, 12, 2:statui pauca disserere,
Tac. H. 4, 73:amoliri juvenem specie honoris statuit,
id. A. 2, 42:statuerat urbem novam condere,
Curt. 4, 8, 1:statuerat parcere urbi conditae a Cyro,
id. 7, 6, 20:rex statuerat inde abire,
id. 7, 11, 4:Alexander statuerat ex Syria petere Africam,
id. 10, 1, 17; 10, 5, 24; 5, 27 (9), 13; so,statutum habere cum animo ac deliberatum,
to have firmly and deliberately resolved, Cic. Verr. 2, 3, 41, § 95.—With sic:caedis initium fecisset a me, sic enim statuerat,
id. Phil. 3, 7, 29.—To judge, declare as a judgment, be of opinion, hold (especially of legal opinions), think, consider (always implying the establishment of a principle, or a decided conviction; cf.: existimo, puto, etc.).1.With acc. and inf.a.In gen.:b.senatus consulta falsa delata ab eo judicavimus... leges statuimus per vim et contra auspicia latas,
Cic. Phil. 12, 5, 12:statuit senatus hoc ne illi quidem esse licitum cui concesserat omnia,
id. Verr. 2, 3, 35, § 81:quin is tamen (judex) statuat fieri non posse ut de isto non severissime judicetur,
id. ib. 2, 3, 62, §144: hujusce rei vos (recuperatores) statuetis nullam esse actionem qui obstiterit armatis hominibus?
id. Caecin. 13, 39, ut quisquam juris numeretur peritus, qui id statuit esse jus quod non oporteat judicari, who holds that to be the law, id. ib. 24, 68:is (Pompeius) se in publico statuit esse non posse,
id. Pis. 13, 29:tu unquam tantam plagam tacitus accipere potuisses, nisi hoc ita statuisses, quidquid dixisses te deterius esse facturum?
id. Verr. 2, 3, 58, § 133:si causa cum causa contenderet, nos nostram perfacile cuivis probaturos statuebamus,
we were sure, id. Quint. 30, 92:non statuit sibi quidquam licere quod non patrem suum facere vidisset,
id. Verr. 2, 3, 90, § 211:hi sibi nullam societatem communis utilitatis causa statuunt esse cum civibus,
assume, id. Off. 3, 6, 28:cum igitur statuisset opus esse ad eam rem constituendam pecunia,
had become convinced, id. ib. 2, 23, 82:quo cive neminem ego statuo in hac re publica esse fortiorem,
id. Planc. 21, 51:quam quidem laudem sapientiae statuo esse maximam,
id. Fam. 5, 13, 1:hoc anno statuit temporis esse satis,
Ov. F. 1, 34:nolim statuas me mente maligna id facere,
Cat. 67, 37.— So with sic:velim sic statuas tuas mihi litteras longissimas quasque gratissimas fore,
Cic. Fam. 7, 33 fin.:ego sic statuo a me in hac causa pietatis potius quam defensionis partes esse susceptas,
I hold, lay down as the principle of my defence, id. Sest. 2, 3:quod sic statuit omnino consularem legem nullam putare,
id. ib. 64, 135:sic statuo et judico, neminem tot et tanta habuisse ornamenta dicendi,
id. Or. 2, 28, 122. —Hence, statui, I have judged, i. e. I know, and statueram, I had judged, i. e. I knew:ut ego qui in te satis consilii statuerim esse, mallem Peducaeum tibi consilium dare quam me, ironically,
Cic. Att. 1, 5, 4:qui saepe audissent, nihil esse pulchrius quam Syracusarum moenia, statuerant se, si ea Verre praetore non vidissent, numquam esse visuros,
id. Verr. 2, 5, 36, § 95.—With neutr. pron.:si dicam non recte aliquid statuere eos qui consulantur,
that they hold an erroneous opinion, Cic. Caecin. 24, 68; cf.:quis hoc statuit umquam, aut cui concedi potest, ut eum jure potuerit occidere a quo, etc.,
id. Tull. 24, 56; Quint. 5, 13, 21.—Particularly of a conclusion drawn from circumstances, to judge, infer, conclude; declare (as an inference):c.cum tuto senatum haberi non posse judicavistis, tum statuiistis, etiam intra muros Antonii scelus versari,
Cic. Phil. 3, 5, 13: quod si aliter statuetis, videte ne hoc vos statuatis, qui vivus decesserit, ei vim non esse factam, id. Caecin. 16, 46:quid? si tu ipse statuisti, bona P. Quinctii ex edicto possessa non esse?
id. Quint. 24, 76:ergo ad fidem bonam statuit pertinere notum esse emptori vitium quod nosset venditor,
id. Off. 3, 16, 67:Juppiter esse pium statuit quodcumque juvaret,
Ov. H. 4, 133.—With neutr. pron.:hoc (i. e. litteris Gabinii credendum non esse) statuit senatus cum frequens supplicationem Gabinio denegavit,
Cic. Prov. Cons. 6, 14:quod si tum statuit opus esse, quid cum ille decessisset, Flacco existimatis statuendum et faciendum fuisse?
id. Fl. 12, 29; cf. id. Caecin. 16, 46, supra; so,hoc si ita statuetis,
id. ib. 16, 47.—Esp. with gerund.-clause.(α).To hold, judge, think, consider, acknowledge, that something must be done, or should have been done:(β).tu cum tuos amicos in provinciam quasi in praedam invitabas... non statuebas tibi de illorum factis rationem esse reddendam?
did you not consider, did it not strike you? Cic. Verr. 2, 2, 11, § 29: statuit, si hoc crimen extenuari vellet, nauarchos omnes vita esse privandos, he thought it necessary to deprive, etc., id. ib. 2, 5, 40, §103: ut statuas mihi non modo non cedendum, sed etiam tuo auxilio utendum fuisse,
id. Fam. 5, 2, 10:statuebam sic, boni nihil ab illis nugis expectandum,
id. Sest. 10, 24:Antigonus statuit aliquid sibi consilii novi esse capiendum,
Nep. Eum. 8, 4. —So with opus fuisse:ut hoc statuatis oratione longa nihil opus fuisse,
acknowledge, Cic. Verr. 1, 18, 56: causam sibi dicendam esse statuerat jam ante quam hoc usu venit, knew (cf. a. supra), id. ib. 2, 5, 39, § 101. —To think that one must do something, to resolve, propose, usu. with dat. pers.:2.manendum mihi statuebam quasi in vigilia quadam consulari ac senatoria,
Cic. Phil. 1, 1, 1: quae vobis fit injuria si statuimus, vestro nobis judicio standum esse, if we conclude, purpose, to abide, etc., id. Fl. 27, 65:ut ea quae statuisses tibi in senatu dicenda, reticeres,
id. Fam. 5, 2, 1:statuit tamen nihil sibi in tantis injuriis gravius faciendum,
id. Clu. 6, 16:Caesar statuit exspectandam classem,
Caes. B. G. 3, 14:non expectandum sibi statuit dum, etc.,
id. ib. 1, 11:quod eo tempore statuerat non esse faciendum,
id. B. C. 3, 44:statuit sibi nihil agitandum,
Sall. J. 39, 5:Metellus statuit alio more bellum gerendum,
id. ib. 54, 5:Laco statuit accuratius sibi agendum cum Pharnabazo,
Nep. Alcib. 10, 2:sororis filios tollendos statuit,
Just. 38, 1.—With ut:3.si, ut Manilius statuebat, sic est judicatum (= ut judicandum esse statuebat),
Cic. Caecin. 24, 69:ut veteres statuerunt poetae (ut = quod ita esse),
id. Arat. 267 (33): quae majora auribus accepta sunt quam oculis noscuntur, ut statuit, as he thought, i. e. that those things were greater, etc., Liv. 45, 27:cum esset, ut ego mihi statuo, talis qualem te esse video,
Cic. Mur. 14, 32.—With two acc. (= duco, existimo):omnes qui libere de re publica sensimus, statuit ille quidem non inimicos, sed hostes,
regarded not as adversaries, but as foes, Cic. Phil. 11, 1, 3:Anaximenes aera deum statuit,
id. N. D. 10, 26:voluptatem summum bonum statuens,
id. Off. 1, 2, 5:video Lentulum cujus ego parentem deum ac patronum statuo fortunae ac nominis mei,
id. Sest. 69, 144:si rectum statuerimus concedere amicis quidquid velint,
id. Lael. 11, 38:Hieronymus summum bonum statuit non dolere,
id. Fin. 2, 6, 19:noster vero Plato Titanum e genere statuit eos qui... adversentur magistratibus,
id. Leg. 3, 2, 5:decretum postulat, quo justae inter patruos fratrumque filias nuptiae statuerentur,
Tac. A. 12, 7:optimum in praesentia statuit reponere odium,
id. Agr. 39.— P. a.: stătūtus, a, um, i. e. baculo, propped, leaning on a stick (dub. v. I. C. supra):vidistis senem... statutum, ventriosum?
Plaut. Rud. 2, 2, 11.—Hence, subst.: stătūtum, i, n., a law, decision, determination, statute (late Lat.):Dei,
Lact. 2, 16, 14:Parcarum leges ac statuta,
id. 1, 11, 14:statuta Dei et placita,
id. 7, 25, 8. -
113 δίκη
A custom, usage, αὕτη δ. ἐστὶ βροτῶν this is the way of mortals, Od.11.218;ἡ γὰρ δ. ἐστὶ γερόντων 24.255
, etc.;ἥ τ' ἐστὶ δ. θείων βασιλήων 4.691
;ἡ γὰρ δμώων δ. ἐστίν 14.59
, etc.; ἡ γὰρ δ., ὁππότε .. this is always the way, when.., 19.168 (so in late Prose,ἥπερ ἱππομαχίας δ. Arr.An.3.15.2
); δίκαν ἐφέπειν τινός to imitate him, Pi.P.1.50; δ. ἐπέχειν τινός to be like.., Anon.Lond.6.18; normal course of nature,ἐκ τουτέων ὁ θάνατος οὐ γίνεται κατά γε δίκην, οὐδ' ἢν γένηται Hp.VC3
: hence,2 adverb. in acc. δίκην, in the way of, after the manner of, c. gen.,λύκοιο Pi.P.2.84
; ; ; in later Prose, Arist.Mu. 395b22, Luc. Dem.Enc.31, Alciphr.1.6, etc.: mostly of living creatures or persons, but also of things, as δίκην ὕδατος, ἀγγείου, A.Th.85 (lyr.), Pl. Phdr. 235d.II order, right, μή τι δίκης ἐπιδευές nothing short of what is fit, Il.19.180; opp. βία, might, 16.388; opp. σχέτλια ἔργα, Od.14.84; personified, Hes.Th. 902, A.Th. 662, etc.;Δίκης βωμός Id.Ag. 383
(lyr.), Eu. 539 (lyr.); Truth, Pi.P.8.71.3 Adverb. usages, duly, rightly,Il.
23.542, Pl.Criti. 112e;ἐν δίκᾳ Pi.O.6.12
, cf.S.Tr. 1069, etc.;σὺν δίκῃ Thgn.197
, Pi.P.9.96, A.Th. 444, etc.;κατὰ δίκην Hdt. 7.35
, E.Tr. 888, etc.;μετὰ δίκης Pl.Lg. 643e
;πρὸς δίκης S.OT 1014
, El. 1211 (but πρὸς δίκας on the score of justice, Id.OC 546 (lyr.));διαὶ δίκας A.Ch. 641
;ἐκ δίκης Herod.4.77
: opp.παρὰ δίκαν Pi.O.2.18
, etc.;ἄνευ δίκης A.Eu. 554
;πέρα δίκης Id.Pr.30
; (lyr.); δίχα δίκης without trial, Plu.Ages.32; πρὸ δίκης in preference to legal proceedings, Th.1.141.III judgement, δίκην ἰθύντατα εἰπεῖν give judgement most righteously (cf. ἰθύς), Il.18.508: esp. in pl., ;περὶ οἶδε δίκας Od.3.244
, etc.;δίκαι σκολιαί Hes.Op. 219
, 250;κρῖνε εὐθεῖαν δίκην A.Eu. 433
.IV after Hom., of proceedings instituted to determine legal rights, hence,1 lawsuit, Pl.Euthphr.2a, D.18.210, etc.; prop. private suit or action, opp. γραφή (q. v.), Lys.1.44, etc.;ἐκαλοῦντο αἱ γραφαὶ δίκαι, οὐ μέντοι αἱ δίκαι καὶ γραφαί Poll.8.41
; οἱ δίκην ἔχοντες the parties to a suit, IG7.21.8 ([place name] Megara), cf. Plu.Cic. 17.2 trial of the case,πρὸ δίκης Is.5.10
, etc.;μέχρι τοῦ δίκην γενέσθαι Th.2.53
; court by which it was tried, .b δίκην εἰπεῖν to plead a cause, X.Mem.4.8.1;δ. μακρὰν λέγειν Ar.V. 776
, cf. Men.Epit.12.3 the object or consequence of the action, atonement, satisfaction, penalty, δίκην ἐκτίνειν, τίνειν, Hdt.9.94, S.Aj. 113: adverbially in acc.,τοῦ δίκην πάσχεις τάδε; A.Pr. 614
; freq. δίκην or δίκας διδόναι suffer punishment, i. e. make amends (but δίκας δ., in A.Supp. 703 (lyr.), to grant arbitration);δίκας διδόναι τινί τινος Hdt.1.2
, cf. 5.106; , etc.; also ἀντί or ὑπέρ τινος, Ar.Pl. 433, Lys.3.42; also δίκην διδόναι ὑπὸ θεῶν to be punished by.., Pl. Grg. 525b; but δίκας ἤθελον δοῦναι they consented to submit to trial, Th.1.28; δίκας λαμβάνειν sts. = δ. διδόναι, Hdt.1.115;δίκην ἀξίαν ἐλάμβανες E.Ba. 1312
, Heracl. 852; more freq. its correlative, inflict punishment, take vengeance, Lys.1.29, etc.;λαβεῖν δίκην παρά τινος D.21.92
, cf.9.2, etc.; so δίκην ἔχειν to have one's punishment, Antipho 3.4.9, Pl.R. 529c (but ἔχω τὴν δ. have satisfaction, Id.Ep. 319e;παρά τινος Hdt.1.45
); δίκας or δίκην ὑπέχειν stand trial, Id.2.118, cf. S. OT 552;δίκην παρασχεῖν E.Hipp.50
; θανάτου δίκην ὀφλεῖν ὑπό τινος to incur the death penalty, Pl.Ap. 39b;δίκας λαγχάνειν τινί D.21.78
; δίκης τυχεῖν παρά τινος ib.142; δίκην ὀφείλειν, ὀφλεῖν, Id.21.77, 47.63;ἐρήμην ὀφλεῖν τὴν δ. Antipho 5.13
; δίκην φεύγειν try to escape it, be the defendant in the trial (opp. διώκειν prosecute), D. 38.2; δίκας αἰτέειν demand satisfaction, τινός for a thing, Hdt.8.114;δ. ἐπιτιθέναι τινί Id.1.120
; τινός for a thing, Antipho 4.1.5;δίκαι ἐπιφερόμεναι Arist.Pol. 1302b24
;δίκας ἀφιέναι τινί D.21.79
; δίκας ἑλεῖν, v. ἔρημος 11; δίκην τείσασθαι, v. τίνω 11;δὸς δὲ δίκην καὶ δέξο παρὰ Ζηνί h.Merc. 312
; δίκας διδόναι καὶ λαμβάνειν παρ' ἀλλήλων, of communities, submit causes to trial, Hdt.5.83;δίκην δοῦναι καὶ λαβεῖν ἐν τῷ δήμῳ X.Ath.1.18
, etc.; δίκας δοῦναι καὶ δέξασθαι submit differences to a peaceful settlement, Th.5.59.V Pythag. name for three, Plu.2.381f, Theol.Ar.12; for five, ib.31. (Cf. Skt. diś-, diśā 'direction', 'quarter of the heavens'.) -
114 наказать
гл.(подвергать наказанию, применять карательные санкции) to award (fix, impose, inflict, mete out, prescribe) a penalty (punishment);penalize, punish;( штрафовать) to fine;impose (inflict) a fine (penalty);penalize- наказывать по заслугам
- наказывать штрафом -
115 наказывать
гл.(подвергать наказанию, применять карательные санкции) to award (fix, impose, inflict, mete out, prescribe) a penalty (punishment);penalize, punish;( штрафовать) to fine;impose (inflict) a fine (penalty);penalize- наказывать по заслугам
- наказывать штрафом -
116 наказывать
гл.(подвергать наказанию, применять карательные санкции) to award (fix, impose, inflict, mete out, prescribe) a penalty (punishment); penalize, punish; ( штрафовать) to fine; impose (inflict) a fine (penalty) (on / upon); penalize- наказывать правонарушителя
- наказывать штрафом -
117 inhibeo
ĭn-hĭbĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a. [in-habeo], to lay hold of a thing, in order to keep it back or to put it forward.I. A.Lit.:B.tela,
Verg. A. 12, 693; Liv. 30, 10, 15:crudelissimas manus,
Petr. 105:frenos,
Liv. 1, 48, 6:equos,
Ov. M. 2, 128:cruorem,
id. ib. 7, 849:alvum,
Plin. 19, 8, 40, § 2:remos,
to cease rowing, Quint. 12 prooem. § 4: inhibere, or inhibere remis, or inhibere remis puppim, or inhibere retro navem, to row the ship backwards without turning it round; cf.: inhibere est verbum totum nauticum: sed arbitrabar sustineri remos, cum inhibere essent jussi remiges. Id non esse ejusmodi, didici heri... non enim sustinent, sed alio modo remigant: id ab epochêi remotissimum est, Cic. Att. 13, 21, 3. (Cicero himself has used the term in the incorrect signif. here found fault with:Ut concitato navigio, cum remiges inhibuerunt, retinet tamen ipsa navis motum et cursum suum, intermisso impetu pulsuque remorum,
Cic. de Or. 1, 33, 153.) In the foll. passages it is used in its proper acceptation:cum divellere se ab hoste cupientes inhiberent Rhodii,
Liv. 37, 30, 10:ite cessim inhibete remis, et a bello discedite,
Just. 2, 12:Tyrii inhibentes remis aegre evellere navem quae haerebat,
Curt. 4, 4:retro navem inhibere,
Liv. 26, 39, 12:postquam inhibent remis puppes,
Luc. 3, 659.—Transf., to restrain, hinder, prevent, inhibit:(β).impetum victoris,
Liv. 39, 21, 10:facinus,
Petr. 108: urentis oculos, blasting or evil eyes, Pers. 2, 34.—Ab aliqua re:(γ).a turpi mente inhibere probro,
Cat. 91, 4.—With quominus:(δ).nec tamen potuit inhibere (Cato), quominus Romae quoque ponerentur (statuae),
Plin. 34, 6, 14, § 31.—With inf.:II.inhibentur rectum agere cursum,
Plin. 2, 16, 13, § 69:inhibenda tamen est (mater mori),
Sen. Herc. Oet. 1030; Quint. 10, 1, 18. —Sometimes in the sense of adhibere, exercere, to set in operation, to practise, perform, use, employ:hocine hic pacto potest inhibere imperium magister,
exert authority, Plaut. Bacch. 3, 3, 43:utrum fontine an Libero imperium te inhibere mavis?
id. Stich. 5, 4, 17:imperium in deditos,
Liv. 36, 28, 5:imperium si quis inhiberet,
id. 3, 50, 12:neque animis ad imperium inhibendum imminutis,
id. 3, 38, 1:eadem supplicia alicui,
to inflict the same punishment on one, Cic. Phil. 13, 18, 37; cf.coërcitionem,
to inflict, Liv. 4, 53, 7. -
118 visit
1. n визит, посещение; пребывание в гостяхto make a visit to a neighbour — навестить соседа; зайти к соседу
2. n посещение, осмотрpaying visit — посещающий; посещение
paying a visit — посещающий; посещение
3. n временное пребывание; поездка4. n амер. разг. дружеская беседа5. n юр. осмотр, обыск6. n юр. остановка и проверка документов судна в открытом море, визитация7. n юр. воен. поверка8. v навещать; заходить, приходить в гости9. v посещать; бывать; ходить, ездить10. v гастролировать11. v быть постоянным посетителем12. v постигать, поражать13. v юр. производить осмотр, инспектировать14. v юр. обыскивать15. v юр. амер. разг. беседовать, болтать16. v арх. мстить, карать, наказывать, вымещать; насылать17. v арх. утешать, вознаграждать; благословлятьСинонимический ряд:1. going there (noun) appointment; call; going there; interview; social call; stay; talk; visitation2. sojourn (noun) sojourn; stopover; tarriance3. afflict (verb) afflict; assail; befall4. call (verb) call; come by; come over; drop by; drop in; look in; look up; pop in; run in; step in; stop; stop in5. call upon (verb) attend; call on; call upon; look in on; pay a visit; see; stop at; stop by6. converse (verb) chat; chin; colloque; converse; speak; talk; yarn7. inflict (verb) force on; force upon; impose; inflict; plague; wreak; wreck8. sojourn (verb) sojourn; stay; stop; stop over; tarry -
119 назначать наказание
to award (fix, impose, inflict, mete out, prescribe) a penalty (punishment); ( выносить приговор) to award (deliver, give, impose, pass, pronounce, render) a judgement (a sentence)* * * -
120 penar
v.1 to punish.2 to suffer.Los chicos penan en su cuarto The boys suffer in their room.3 to penalize, to punish, to inflict punishment on.El juez penó al ladrón The judge penalized the thief.4 to do penance.Ellos penaron por su comportamiento They did penance for their behavior.* * *1 (castigar) to punish, penalize1 (padecer) to suffer, grieve* * *1. VT1) (Jur) to punish2) And [difunto] to haunt2. VI1) (=sufrir) [persona] to suffer; [alma] to be in tormentpenar de amores — liter to go through the pains of love liter
2) (=desear)penar por algo — to pine for sth, long for sth
penar por hacer algo — to pine to do sth, long to do sth
3) And [difunto]3.See:* * *1.verbo transitivo1) (Der) < delito>será/está penado con dos años de cárcel/cadena perpetual — it will be/it is punishable with two years' imprisonment/by life imprisonment
2) (Andes) difunto to haunt2.penar vi1) (liter) ( sufrir) to suffer2) (Andes) difunto to be in torment* * *= penalise [penalize, -USA], atone (for).Ex. The author contends that this unfairly penalises any institution with limited finances, and contravenes the tradition of cooperation among Swiss libraries.Ex. It is necessary to rectify the misuses of the past, atone for the mistakes of the present, and ensure the well-being of future generations.* * *1.verbo transitivo1) (Der) < delito>será/está penado con dos años de cárcel/cadena perpetual — it will be/it is punishable with two years' imprisonment/by life imprisonment
2) (Andes) difunto to haunt2.penar vi1) (liter) ( sufrir) to suffer2) (Andes) difunto to be in torment* * *= penalise [penalize, -USA], atone (for).Ex: The author contends that this unfairly penalises any institution with limited finances, and contravenes the tradition of cooperation among Swiss libraries.
Ex: It is necessary to rectify the misuses of the past, atone for the mistakes of the present, and ensure the well-being of future generations.* * *penar [A1 ]vtA ( Der) ‹delito›está penado con dos años de cárcel it is punishable with two years' imprisonment o two years in prison, the penalty o punishment for it is two years in prisonB ( Andes) «difunto» to haunt■ penarviB ( Andes) «difunto» to be in torment* * *♦ vt[castigar] to punish;un delito penado con cárcel an offence punishable by imprisonment♦ vi[sufrir] to suffer* * *I v/t punishII v/i suffer* * *penar vt: to punish, to penalizepenar vi: to suffer, to grieve
См. также в других словарях:
inflict capital punishment — index execute (sentence to death) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
punishment — noun ADJECTIVE ▪ cruel, harsh, heavy, severe ▪ unusual ▪ the constitutional prohibition on cruel and unusual punishment ▪ appropriate … Collocations dictionary
inflict — I verb administer a penalty, administer punishment, agitate, agonize, apply, beset, bring about, bring upon, burden, cause, cause to suffer, coerce, commit, deal, disquiet, distress, enforce, force, force upon, give pain, harass, harm, hurt,… … Law dictionary
Inflict — In*flict , v. t. [imp. & p. p. {Inflicted}; p. pr. & vb. n. {Inflicting}.] [L. inflictus, p. p. of infligere to strike on, to inflict; pref. in in, on + fligere to strike. Cf. {Flail}.] To give, cause, or produce by striking, or as if by… … The Collaborative International Dictionary of English
inflict punishment — index condemn (punish), convict, penalize Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
inflict — [in flikt′] vt. [< L inflictus, pp. of infligere, to strike or beat against < in , on, against + fligere, to strike < IE base * bhlīg̑ , to strike > Welsh blif, catapult] 1. to give or cause (pain, wounds, etc.) by or as by striking;… … English World dictionary
punishment — n. 1) to administer, mete out punishment to 2) to impose, inflict punishment on 3) to escape; suffer, take punishment 4) cruel, cruel and unusual; harsh, severe; just; light, mild punishment 5) capital; corporal; summary punishment 6) (mil.)… … Combinatory dictionary
Punishment — The old village stocks in Chapeltown, Lancashire, England For other uses, see Punishment (disambiguation). Punishment is the authoritative imposition of something negative or unpleasant on a person or animal in response to behavior deemed wrong… … Wikipedia
inflict — UK [ɪnˈflɪkt] / US verb [transitive] Word forms inflict : present tense I/you/we/they inflict he/she/it inflicts present participle inflicting past tense inflicted past participle inflicted to cause something unpleasant to happen Such a policy… … English dictionary
inflict — To impose as a burden. To cause, as to produce injury by striking. To impose as punishment pursuant to sentence. The word does not necessarily imply direct violence. There is no more appropriate use of the word than in connection with punishment… … Ballentine's law dictionary
Punishment — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Punishment >N GRP: N 1 Sgm: N 1 punishment punishment punition Sgm: N 1 chastisement chastisement chastening Sgm: N 1 correction correction castigation GRP: N 2 Sgm: N 2 discipline discipline … English dictionary for students