-
1 immaturus
I.Lit., of plants and fruits:II.pira,
Cels. 2, 30:frons,
Quint. 12, 6, 2:amomis,
Plin. 12, 13, 28, § 49.—Transf., of other things:vomica,
Plaut. Pers. 2, 5, 14:infans immaturus est editus,
Suet. Aug. 63:puellae,
i. e. not yet marriageable, id. Tib. 61:virgo,
Dig. 47, 10, 25:sponsa,
ib. 24, 1, 32, § 27:mors,
untimely, premature, Cic. Phil. 2, 46, 119; cf. id. Cat. 4, 2, 3; Quint. 10, 1, 89; Plin. Ep. 5, 5, 4:interitus C. Gracchi,
Cic. Brut. 33, 125:obitus,
Suet. Calig. 8:iter mortis,
Prop. 3, 7, 2:funus,
Quint. 6 praef. § 3; cf.:filius obiit,
Hor. S. 2, 8, 59:puella,
early dead, Prop. 4 (5), 11, 17:ossa,
Tib. 2, 6, 29; Quint. 11, 1, 32:consilium,
Liv. 22, 38, 11; Suet. Aug. 8:abi hinc cum inmaturo amore ad sponsum,
unseasonable, Liv. 1, 26, 4.— Adv.: immātūrē, untimely, immaturely, Col. 11, 2, 3; Vell. 2, 116; Sen. Suas. 1 fin.—Comp., App. M. 6, p. 180. -
2 immātūrus (in-m-)
immātūrus (in-m-) adj., untimely, unripe, immature, premature: mors: tibi inmaturo vita erepta est, S.: filius obiit, H.: amor, unseasonable, L. -
3 immaturus
immatura, immaturum ADJunripe, immature, untimely -
4 inmaturus
I.Lit., of plants and fruits:II.pira,
Cels. 2, 30:frons,
Quint. 12, 6, 2:amomis,
Plin. 12, 13, 28, § 49.—Transf., of other things:vomica,
Plaut. Pers. 2, 5, 14:infans immaturus est editus,
Suet. Aug. 63:puellae,
i. e. not yet marriageable, id. Tib. 61:virgo,
Dig. 47, 10, 25:sponsa,
ib. 24, 1, 32, § 27:mors,
untimely, premature, Cic. Phil. 2, 46, 119; cf. id. Cat. 4, 2, 3; Quint. 10, 1, 89; Plin. Ep. 5, 5, 4:interitus C. Gracchi,
Cic. Brut. 33, 125:obitus,
Suet. Calig. 8:iter mortis,
Prop. 3, 7, 2:funus,
Quint. 6 praef. § 3; cf.:filius obiit,
Hor. S. 2, 8, 59:puella,
early dead, Prop. 4 (5), 11, 17:ossa,
Tib. 2, 6, 29; Quint. 11, 1, 32:consilium,
Liv. 22, 38, 11; Suet. Aug. 8:abi hinc cum inmaturo amore ad sponsum,
unseasonable, Liv. 1, 26, 4.— Adv.: immātūrē, untimely, immaturely, Col. 11, 2, 3; Vell. 2, 116; Sen. Suas. 1 fin.—Comp., App. M. 6, p. 180. -
5 immātūritās (inm-)
immātūritās (inm-) ātis, f [immaturus], untimely haste: tanta. -
6 acerbum
ăcerbus, a, um, adj. [fr. 2. acer, like superbus fr. super, yet the short ă should be noticed], harsh to the taste, of every object which has an astringent effect upon the tongue (opp. suavis, Lucr. 4, 661 sq.).I.Prop.:B.Neptuni corpus acerbum,
bitter, briny, Lucr. 2, 472; and esp. of unripe fruit, sharp, sour, harsh, and the like:uva primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,
Cic. de Sen. 15:saporum genera tredecim reperiuntur: acer, acutus, acerbus, acidus, salsus, etc.,
Plin. 15, 27, 32; and since the harshness of fruit is always a sign of immaturity, so Varro, Cicero, Pliny, et al. use acerbus as a syn. for crudus, immaturus, unripe, crude, lit. and trop.: nondum matura uva est, nolo acerbam sumere, Phaed. 4, 2, 4; so Ov. Am. 2, 14, 24;and trop.: impolitae res et acerbae si erunt relictae,
Cic. Prov. Cons. 14; cf. Gell. 13, 2.—Hence: virgo acerba, not yet marriageable, Varr. ap. Non. 247, 15; and esp. poet. (opp. to virgo matura, v. maturus): funus acerbum, as a translation of the Gr. thaWatos aôros (Eur. Orest. 1030), Auct. Or. pro Dom. 16:ante diem edere partus acerbos,
premature, Ov. F. 4, 647. —Transf.(α).to sounds, harsh, hoarse, rough, shrill:(β). II.serrae stridentis acerbum horrorem, Lucr, 2, 410: vox acerbissima,
Auct. Her. 4, 47;Fig.A.Of men: Rough, coarse, repulsive, morose, violent, hard, rigorous, severe:B.melius de quibusdam acerbos inimicos mereri quam eos amicos, qui dulces videantur,
Cic. Lael. 24:posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire,
for there may go forth sensualists from the school of Aristippus, crabbed fellows from that of Zeno, id. N. D. 3, 31 (cf. acriculus):acerbissimi feneratores,
id. Att. 6, 1;so of adversaries or enemies,
violent, furious, bitter, Cic. Fam. 1, 4:acerbissimus hostis,
id. Cat. 4, 6 fin.; so id. Fam. 3, 8:acerbus odisti,
Hor. S. 1, 3, 85 K. &H.: quid messes uris acerba tuas?
Tib. 1, 2, 98 al. —Of things, harsh, heavy, disagreeable, grievous, troublesome, bitter, sad (very often, esp. in Cic.):ut acerbum est, pro benefactis cum mali messem metas!
Plaut. Ep. 5, 2, 52; cf. Ter. Hec. 3, 1, 1; Att. ap. Non. 72, 29:in rebus acerbis,
Lucr. 3, 54:acerbissimum supplicium,
Cic. Cat. 4, 6:acerbissima vexatio,
id. ib. 4, 1:acerba memoria temporis,
id. Planc. 41: acerbissimā morte affectus, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2 al.—Hence acerbum funus (diff. from above), a bitter, painful death, Plaut. Am. 1, 1, 35:acerbum funus filiae,
id. As. 3, 3, 5, and so Nep. Cim. 4: vita ejus fuit secura et mors acerba, afflicting, painful, unwelcome. —In the neutr. subst.: ăcer-bum, i, calamity, misfortune, Ov. Tr. 5, 2, 21; Verg. A. 12, 500—acerba, n. plur. adv. acc. to the Gr. idiom, Lucr. 5, 34 (cf. acuta et al.), several times imitated by Verg. A. 12, 398; 9, 794; id. G. 3, 149.— Adv.: ăcerbe, harshly, sharply, severely, etc., in the trop. signif. of the adj., Cic. Fam. 1, 5; id. N. D. 2, 33; id. Planc. 1:idem acerbe severus in filium,
id. Off. 3, 31, 112; Liv. 3, 50. 12; 7, 3, 9; Tac. A. 2, 87 al.— Comp., Cic. Lael. 16; Suet. Tib. 25.— Sup., Cic. Att. 11, 1; Caes. B. C. 1, 2; also Cic. Planc. 35, 86, where, of an exclamation of severe grief, acerbissime for acerrime is defended against Lambinus and Ernesti by Wunder, Planc. l. c. p. 217; so B. & K. -
7 acerbus
ăcerbus, a, um, adj. [fr. 2. acer, like superbus fr. super, yet the short ă should be noticed], harsh to the taste, of every object which has an astringent effect upon the tongue (opp. suavis, Lucr. 4, 661 sq.).I.Prop.:B.Neptuni corpus acerbum,
bitter, briny, Lucr. 2, 472; and esp. of unripe fruit, sharp, sour, harsh, and the like:uva primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,
Cic. de Sen. 15:saporum genera tredecim reperiuntur: acer, acutus, acerbus, acidus, salsus, etc.,
Plin. 15, 27, 32; and since the harshness of fruit is always a sign of immaturity, so Varro, Cicero, Pliny, et al. use acerbus as a syn. for crudus, immaturus, unripe, crude, lit. and trop.: nondum matura uva est, nolo acerbam sumere, Phaed. 4, 2, 4; so Ov. Am. 2, 14, 24;and trop.: impolitae res et acerbae si erunt relictae,
Cic. Prov. Cons. 14; cf. Gell. 13, 2.—Hence: virgo acerba, not yet marriageable, Varr. ap. Non. 247, 15; and esp. poet. (opp. to virgo matura, v. maturus): funus acerbum, as a translation of the Gr. thaWatos aôros (Eur. Orest. 1030), Auct. Or. pro Dom. 16:ante diem edere partus acerbos,
premature, Ov. F. 4, 647. —Transf.(α).to sounds, harsh, hoarse, rough, shrill:(β). II.serrae stridentis acerbum horrorem, Lucr, 2, 410: vox acerbissima,
Auct. Her. 4, 47;Fig.A.Of men: Rough, coarse, repulsive, morose, violent, hard, rigorous, severe:B.melius de quibusdam acerbos inimicos mereri quam eos amicos, qui dulces videantur,
Cic. Lael. 24:posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire,
for there may go forth sensualists from the school of Aristippus, crabbed fellows from that of Zeno, id. N. D. 3, 31 (cf. acriculus):acerbissimi feneratores,
id. Att. 6, 1;so of adversaries or enemies,
violent, furious, bitter, Cic. Fam. 1, 4:acerbissimus hostis,
id. Cat. 4, 6 fin.; so id. Fam. 3, 8:acerbus odisti,
Hor. S. 1, 3, 85 K. &H.: quid messes uris acerba tuas?
Tib. 1, 2, 98 al. —Of things, harsh, heavy, disagreeable, grievous, troublesome, bitter, sad (very often, esp. in Cic.):ut acerbum est, pro benefactis cum mali messem metas!
Plaut. Ep. 5, 2, 52; cf. Ter. Hec. 3, 1, 1; Att. ap. Non. 72, 29:in rebus acerbis,
Lucr. 3, 54:acerbissimum supplicium,
Cic. Cat. 4, 6:acerbissima vexatio,
id. ib. 4, 1:acerba memoria temporis,
id. Planc. 41: acerbissimā morte affectus, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2 al.—Hence acerbum funus (diff. from above), a bitter, painful death, Plaut. Am. 1, 1, 35:acerbum funus filiae,
id. As. 3, 3, 5, and so Nep. Cim. 4: vita ejus fuit secura et mors acerba, afflicting, painful, unwelcome. —In the neutr. subst.: ăcer-bum, i, calamity, misfortune, Ov. Tr. 5, 2, 21; Verg. A. 12, 500—acerba, n. plur. adv. acc. to the Gr. idiom, Lucr. 5, 34 (cf. acuta et al.), several times imitated by Verg. A. 12, 398; 9, 794; id. G. 3, 149.— Adv.: ăcerbe, harshly, sharply, severely, etc., in the trop. signif. of the adj., Cic. Fam. 1, 5; id. N. D. 2, 33; id. Planc. 1:idem acerbe severus in filium,
id. Off. 3, 31, 112; Liv. 3, 50. 12; 7, 3, 9; Tac. A. 2, 87 al.— Comp., Cic. Lael. 16; Suet. Tib. 25.— Sup., Cic. Att. 11, 1; Caes. B. C. 1, 2; also Cic. Planc. 35, 86, where, of an exclamation of severe grief, acerbissime for acerrime is defended against Lambinus and Ernesti by Wunder, Planc. l. c. p. 217; so B. & K. -
8 immature
immātūrē, adv., v. immaturus fin. -
9 immaturitas
immātūrĭtas ( inm-), ātis, f. [immaturus].I. * II.Untimely haste, over-eagerness:quid haec festinatio, quid haec immaturitas tanta significat?
Cic. Quint. 26, 82. -
10 inmaturitas
immātūrĭtas ( inm-), ātis, f. [immaturus].I. * II.Untimely haste, over-eagerness:quid haec festinatio, quid haec immaturitas tanta significat?
Cic. Quint. 26, 82. -
11 interitus
1.intĕrĭtus, a, um, Part., from intereo.2.intĕrĭtus, ūs, m. [intereo], destruction, ruin, annihilation (class.):interitus est quasi discessus et secretio, ac diremptio earum rerum, quae junctione aliqua tenebantur,
Cic. Tusc. 1, 29:omnium rerum interitus atque obitus,
id. Div. 2, 16, 37:legum,
id. Cat. 3, 8:exercitus,
id. Div. 1, 32:pravitatis,
id. Fin. 2, 9:immaturus,
i. e. death, id. Brut. 33:tuum ingemuisse interitum,
Verg. E. 5, 28:vitae,
Gell. 15, 1. -
12 obitus
1.ŏbĭtus, a, um, Part., from obeo.2. I.A going [p. 1235] to, approaching; an approach, a visit (perhaps only ante- and post-class.; syn. adventus): obitu dicebant pro aditu, Paul. ex Fest. p. 188 Müll.: ecquis est qui interrumpit sermonem meum obitu suo? Turp. ap. Non. 357, 21 sq.: ut voluptati obitus, sermo, adventus suus quocumque adveneris, Semper siet, * Ter. Hec. 5, 4, 19 (obitus occursus: ob enim significat contra;II.ergo obitus aditus): civitatum multarum,
App. M. 9, 13.—A going down, setting (the class. signif. of the word; syn. occasus).A.Of the heavenly bodies:B.solis et lunae reliquorumque siderum ortus, obitus motusque,
Cic. Div. 1, 56, 128; id. de Or. 1, 42, 187:lunae,
id. N. D. 2, 7, 19; Lucr. 4, 393:stellarum ortus atque obitus,
Cat. 66, 2:signorum obitus et ortus,
Verg. G. 1, 257. —Pregn., downfall, ruin, destruction, death, etc. (syn. interitus):III.post obitum vel potius excessum Romuli,
Cic. Rep. 2, 30, 52; cf.of the same: post optimi regis obitum,
id. ib. 1, 41, 64: posteaquam mihi renuntiatum est de obitu Tulliae, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1:obitus consulum,
id. Brut. 11, 10, 2:post eorum obitum,
Caes. B. G. 2, 29 fin.:immaturus,
Suet. Calig. 8:longum miserata dolorem Difficilesque obitus,
her painful death, Verg. A. 4, 694:ducum,
id. ib. 12, 501: post obitum occasumque nostrum, since my ruin (i. e. exile), Cic. Pis. 15, 34:omnium interitus atque obitus,
id. Div. 2, 16, 37 (al. leg. ortus):dici beatus ante obitum nemo debet,
Ov. M. 3, 137.—(Acc. to obeo, II. B. 4.) An entering upon, undertaking a thing (post-class.): fugae, Tert. Fug. ap. Persec. 1.
См. также в других словарях:
immaturus — index premature, untimely Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Immaturus — (umoden) er en gammel eksamenskarakter for ikke bestået … Danske encyklopædi
Orthocis immaturus — Orthocis immaturus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Gametus immaturus — nesubrendusioji lytinė ląstelė statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Gametus immaturus ryšiai: platesnis terminas – vaisinimo yda … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Gametus immaturus — nesubrendusioji lytinė ląstelė statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Gametus immaturus ryšiai: platesnis terminas – apvaisinimo yda … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Saccus chorionicus immaturus — nesubrendęs gaurelinio dangalo maišas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Saccus chorionicus immaturus; Vesicula chorionica ryšiai: platesnis terminas – pradiniai priedai siauresnis terminas – galutinis amnionas siauresnis terminas – … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
immature — [ imatyr ] adj. • 1504 « prématuré »; lat. immaturus; repris 1897, angl. immature → mature 1 ♦ Sc. Qui n a pas atteint la maturité, n est pas à l âge où il peut se reproduire. Des poissons immatures. 2 ♦ Cour. Qui manque de maturité… … Encyclopédie Universelle
Scyllarus pygmaeus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Subphylum … Wikipedia
Amidorus — Amidorus … Wikipédia en Français
Kvarteret — Det Akademiske Kvarter (eng. The Academic Quarter), more commonly known as Kvarteret, is a student house in Bergen, Norway. The house is run by about 400 volunteer students. Kvarteret hosts a huge number of happenings each year, ranging from… … Wikipedia
inmaturo — (Del lat. inmaturus.) ► adjetivo culto Inmaduro, que no ha madurado. * * * inmaturo, a (del lat. «immatūrus») adj. Inmaduro. * * * inmaturo, ra. (Del lat. immatūrus). adj. p. us. No maduro, o que no está en sazón. * … Enciclopedia Universal