-
1 hultaj
mphultajka f. Gen.pl. -ek przest. l. lit. rogue, rascal, scoundrel; ( tylko o mężczyźnie) knave, villain; żart. (= niegrzeczne dziecko) rogue, scamp, imp; ty mały hultaju! you little rogue!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hultaj
-
2 hultaj
-
3 hultaj
-
4 hultaj
сущ.• негодяй• подлец• шалун* * *♂, мн. Р. \hultajów 1. разг. бездельник, лоботряс-негодяй;2. уст. гуляка, кутила+1. nicpoń, gałgan 2. birbant, hulaka
* * *м, мн Р hultajów1) разг. безде́льник, лоботря́с; негодя́й2) уст. гуля́ка, кути́лаSyn: -
5 hultaj
1. voyou2. voyoute -
6 hultaj
cuilceach -
7 hultaj
ч гуляка -
8 bestia
сущ.• бестия• животное• зверь• скотина* * *♀ 1. хищный зверь;2. перен. бестия; негодяй ♂, негодяйка; 3. изверг ♂, зверь ♂+1. drapieżnik 2. hultaj, łotr
* * *ж1) хи́щный зверь2) перен. бе́стия; негодя́й m, негодя́йка3) и́зверг m, зверь mSyn: -
9 gałgan
сущ.• лохмотья• тряпка* * *♂ 1. тряпка ž;2. \gałganу мн. лохмотья, отрепья; 3. негодяй, лоботряс, мошенник+1. szmata, łachman 2. łachmany, szmaty 3. nicpoń, hultaj, ladaco
* * *м1) тря́пка ż2) gałgany мн лохмо́тья, отре́пья3) негодя́й, лоботря́с, моше́нникSyn: -
10 hycel
hyc|el♂, Р. \hycella, мн. Р. \hycelli/\hycellów 1. собачник; ловец бездомных собак;2. негодяй, лоботряс; 3. уст. палач+1. rakarz 2. gałgan, hultaj, nicpoń 3. oprawca
* * *м, Р hycla, мн Р hycli / hyclów1) соба́чник; лове́ц бездо́мных соба́к2) негодя́й, лоботря́с3) уст. пала́чSyn: -
11 łotrzyk
сущ.• негодяй• подлец• проходимец* * *♂ ирон. шутл. плут, шельма+szelma, hultaj
* * *м ирон. шутл.плут, ше́льмаSyn: -
12 nicpoń
сущ.• негодяй• шалопай* * *nicpo|ń♂, мн. Р. \nicpońni/\nicpońniów 1. негодяй, подлец;2. сорванец; шалопай+1. łajdak, hultaj 2. ło-buziak, swawolnik
* * *м, мн Р nicponi / nicponiów1) негодя́й, подле́ц2) сорване́ц; шалопа́йSyn: -
13 niecnota
сущ.• бездельник• негодяй• подлец* * *♂, ♀ книжн. негодяй ♂, негодяйка ž; негодник ♂, лоботряс ♂, негодница ž+nicpoń, łobuz, hultaj, niegodziwiec
* * *м, ж книжн.негодя́й m, негодя́йка ż; него́дник m, лоботря́с m, него́дница żSyn: -
14 obwieś
сущ.• негодяй* * *obwie|ś♂, мн. Р. \obwieśsiów/\obwieśsi негодяй; лоботряс+hultaj, nicpoń
* * *м, мн Р obwiesiów / obwiesiнегодя́й; лоботря́сSyn: -
15 szelma
сущ.• мошенник• негодяй• подлец• шельма* * *szelm|a♂, ♀, мн. Р. szelm/\szelmaów шельма; плут ♂; плутовка ž+hukaj, nicpoń
* * *м, ж, мн P szelm / szelmówше́льма; плут m; плуто́вка żSyn: -
16 hycel
-
17 Böse
См. также в других словарях:
hultaj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów || hultajai {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek nic niewart, bez skrupułów, bez honoru; nicpoń, łobuz (dziś rzadkie, używane zwykle żartobliwie) : {{/stl 7}}{{stl 10}}A to hultaje! Znowu nakradli jabłek.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hultaj — m I, DB. a; lm M. e, DB. ów (hultajai) przestarz. «nicpoń, łobuz, szelma, gałgan» Ostatni hultaj z niego. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
Jerzy Duszyński — Born Jerzy Duszyński 15 May 1917(1917 05 15) Moscow, Russia Died 23 July 1978(1978 07 23) (aged 61) Warsaw, Poland … Wikipedia
holtei — HOLTÉI1, holtei, s.m. Bărbat necăsătorit; burlac, becher, celibatar. ♦ (Rar) Tânăr bun de însurat; flăcău. – Din ucr. holtjaj. Trimis de gall, 24.10.2008. Sursa: DEX 98 HOLTEÍ2, holteiesc, vb. IV. intranz. A trăi necăsătorit; a şi petrece viaţa … Dicționar Român
drapichrust — m IV, DB. a, Ms. drapichrustuście; lm M. y, DB. ów pot. «obieżyświat, włóczęga; gałgan, hultaj, łobuz, powsinoga» Jakieś drapichrusty pokradły warzywa z ogrodu … Słownik języka polskiego
gałgan — m IV, D. a, Ms. gałgannie; lm M. y 1. «zniszczony kawał tkaniny, łachman, szmata; częściej w lm: zniszczona odzież, ubranie w strzępach» Brudny, stary, wystrzępiony gałgan. Owinąć coś gałganami. Chodzić w gałganach. 2. zwykle w lm, pot. «ubrania … Słownik języka polskiego
hultajski — hultajskiscy przestarz. przym. od hultaj Hultajska kompania, banda. Hultajskie życie … Słownik języka polskiego
hycel — m I, DB. hycelcla; lm M. hycelcle, DB. hycelcli a. hycelclów pogard. «człowiek zajmujący się wyłapywaniem bezpańskich psów; rakarz» przen. «hultaj, gałgan, nicpoń» ‹niem. gw.› … Słownik języka polskiego
łotrzyk — m III, DB. a, N. łotrzykkiem; lm M. te i, ci owie, DB. ów przestarz. «ironicznie, lekceważąco o łotrze; żartobliwie: szelma, hultaj; dawniej także: rzezimieszek, rabuś» Nikczemny łotrzyk. Banda łotrzyków … Słownik języka polskiego
nicpoń — m I, DB. nicpońonia; lm M. nicpońonie, DB. nicpońoni a. nicpońoniów «człowiek lekkomyślny, bezwartościowy; łobuziak, hultaj» … Słownik języka polskiego
obwieś — m I, DB. obwieśesia; lm M. obwieśesie, DB. obwieśesi a. obwieśesiów pot. «hultaj, gałgan, nicpoń» … Słownik języka polskiego
