-
1 gwałtownie
adv. grad. 1. (porywczo) violently- gwałtownie reagować na coś to react violently to sth2. (z dużym natężeniem) violently- serce biło mu gwałtownie his heart was beating violently3. (nagle) suddenly- gwałtownie się poderwać to jump suddenly- gwałtownie zachorować to be suddenly taken ill- nad ranem gorączka gwałtownie mu spadła his fever suddenly broke in the early hours of the morning- otworzyć się gwałtownie to burst open- otworzyć gwałtownie drzwi to fling the door open- samochód gwałtownie zahamował the car braked suddenly a. sharplyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gwałtownie
-
2 gwałtownie
gwałtownie [gvawtɔvɲɛ] adv -
3 gwałtownie
нареч.• жестоко• резко• сильно -
4 gwałtownie
1. ardemment2. impétueusement3. violemment4. véhémentement -
5 gwałtownie
[ґвалтовне]advґвалтовно, навально -
6 gwałtownie rosnący
• soaringSłownik polsko-angielski dla inżynierów > gwałtownie rosnący
-
7 zanurzać się gwałtownie
• plungeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > zanurzać się gwałtownie
-
8 porywać
impf ⇒ porwać1* * *-am, -asz, porwać; perf; vt( człowieka) to abduct, to kidnap; (samolot itp.) to hijack; ( o wietrze) to sweep away; (przen) to carry away* * *ipf.1. (= uprowadzać) kidnap; ( o samolocie) hijack; porwać kogoś dla okupu kidnap sb for ransom; niech cię diabli porwą! przest. to the devil with you!, the deuce take you!2. (o wietrze, wodzie) (= unosić) sweep away, wash away.3. (= chwytać, łapać gwałtownie) snatch, grab.4. ( o uczuciu) carry away; porwać kogoś do walki (z kimś/czymś) encourage sb to fight (against sb/sth); przemówienie porwało tłumy przen. the crowd was ecstatic about the speech.ipf.1. (= chwytać się gwałtownie) clutch ( za coś at sth).2. (= gwałtownie wstawać) spring, jump ( z czegoś from sth); porwać się na równe nogi jump l. spring to one's feet.3. (= atakować kogoś) fall ( na kogoś on sb); porwać się na czyjeś życie make an attempt on sb's life; porywać się z motyką na słońce try to square the circle, bite off more than one can chew.4. (= chwytać się za coś nawzajem) jump at one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porywać
-
9 namiętnie
Ⅰ adv. grad. książk. 1. (zmysłowo) [całować, szeptać, ściskać] passionately- namiętnie kogoś kochać/pokochać to be/fall passionately in love with sb2. (gwałtownie) [płakać] passionately, vehemently; [protestować] vehemently; [dyskutować] hotly, fiercely Ⅱ adv. (z pasją) [grać, polować] avidly- namiętnie grał w golfa he was an avid a. a very keen golfer- namiętnie czytał kryminały he was an avid reader of crime thrillers* * *adv* * *adv.1. (= z namiętnością) passionately, intensely, ardently; lubić namiętnie have a passion for ( sth), be passionately fond of ( sth).2. (= gwałtownie) vehemently.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > namiętnie
-
10 spadać
(-am, -asz); vi; perf spaść(o przedmiocie, człowieku) to fall (down); (o cenach, temperaturze) to fall, to drop, ( o drodze) to descendspadać na kogoś — (o ciosie, kiju) to come down on sb; (o odpowiedzialności, obowiązku) to fall on sb
spadać gwałtownie — to plummet, to fall lub drop sharply
z nieba mi spadasz! — pot you're a godsend!
spadaj! — pot! get lost! (pot!)
* * *ipf.1. ( z góry na dół) fall, fall down; spadać na ziemię fall on the ground; spadać z dachu fall off the roof; spaść na cztery łapy land on one's feet; spaść komuś na kark l. głowę (np. o niespodziewanych gościach) descend on sb; cios spadł na kogoś a blow came down on sb; kamień spadł mi z serca it was a load l. weight off my mind; korona z głowy ci nie spadnie you won't die if you do it, it will do you no harm; spadło na mnie wielkie nieszczęście a great misfortune befell me; spadło to na mnie jak grom z jasnego nieba it was like a bolt from the blue; odpowiedzialność (za to) spadła na dyrektora the director was held responsible (for that); z byka spadłeś? are you out of your mind?, are you crazy?; spadasz mi z nieba! you are a godsend!; jak spaść, to z dobrego konia one may l. might as well be hanged l. hung for a sheep as a lamb.2. (= zmniejszać się) fall, drop, go down; spadać gwałtownie plummet, fall l. drop sharply; spaść na wadze lose weight; dolar spadł the dollar exchange rate went down; temperatura spadła do minus trzech stopni the temperature fell to minus three degress.3. tylko ipf. (= obniżać się) descend; droga spada ku rzece the road descends towards a river.4. tylko ipf. (= osuwać się) hang down; włosy spadały jej na ramiona her hair hung down to her shoulders.5. tylko ipf. (= uciekać) pot. split; spadaj! get lost!, take a hike!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spadać
-
11 zatrzaskiwać
impf ⇒ zatrzasnąć* * *(-kuję, -kujesz); perf zatrzasnąć; vt* * *ipf.1. (= zamykać drzwi) latch; (= zamykać gwałtownie) bang shut, slam.2. (= zamykać kogoś w jakimś miejscu) trap.ipf.1. (= zamykać się gwałtownie) bang down; drzwi się zatrzasnęły the door slammed shut.2. (= zamykać siebie w jakimś miejscu) get trapped; zatrzasnął się w windzie he got trapped in an elevator.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatrzaskiwać
-
12 raptownie
\raptowniej 1. внезапно, неожиданно;2. резко; \raptownie zahamować резко затормозить+1. nagle, niespodzianie 2. gwałtownie
* * *1) внеза́пно, неожи́данно2) ре́зкоraptownie zahamować — ре́зко затормози́ть
Syn: -
13 odtrą|cić
pf — odtrą|cać impf vt 1. (odepchnąć gwałtownie) to push [sb/sth] away, to push away- odtrącić kogoś/coś gwałtownie/silnie to push sb/sth away fiercely/forcefully- odtrąciła go tak, że upadł she pushed him so hard that he fell down- odtrąciła łyżkę z lekarstwem she pushed away a spoon containing medicine2. przen. (nie uznać) to reject, to spurn- odtrącać od siebie natrętne myśli to push obtrusive thoughts away, to brush off obtrusive thoughts- odtrącić czyjąś pomoc/przyjaźń/czyjeś uczucia to reject a. spurn sb’s help/friendship/affections- odtrącić czyjś dar to reject a. spurn sb’s gift- dlaczego mnie odtrącasz? why are you turning your back on me?3. (odliczyć) to deduct- odtrącić jakąś kwotę jako procenty od pożyczki to deduct a sum as interest on a loan- odtrącić koszty przesyłki to deduct the postage- odtrącić z pensji zaliczkę to deduct the advance from sb’s pay4. pot. (odtłuc) to break off- odtrącić głowę figurce to break off the head of a figurineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odtrą|cić
-
14 otw|orzyć
pf — otw|ierać impf Ⅰ vt 1. (odemknąć) to open [bramę, drzwi, okno, butelkę, kopertę]- otworzyć siłą to force open- otworzyć gwałtownie to burst open- otworzyć drzwi z zamka/z kłódki to unlock/to unlatch the door- otworzyć komuś drzwi to let sb in2. (rozchylić) to open (wide)- otworzyć usta ze zdziwienia to open one’s mouth wide with surprise3. (rozłożyć) to open [książkę, menu, parasol, ramiona]- motyl otworzył skrzydełka the butterfly spread its wings4. (założyć, uruchomić) to open- otworzyć konto w banku to open a bank account- otworzyć sklep to open a shop- otworzyć własny interes to go into business, to open up one’s own business5. (rozpocząć) to open- przewodniczący otworzył dyskusję the chairman opened the discussion6. Med. to cut open, to open up [brzuch, klatkę piersiową] 7. pot. (włączyć) to switch a. to turn on [radio, telewizor] Ⅱ otworzyć się — otwierać się 1. (odemknąć się) to open- furtka nie chce się otworzyć the gate won’t open- drzwi otworzyły się gwałtownie the door burst open2. (rozchylić się) to open- kwiat otworzył się nazajutrz the flower opened next day3. (jątrzyć się) to open- otworzyła się niezagojona rana an old wound opened up4. przen. (roztoczyć się) to open out a. up- otworzył się przed nimi piękny widok a beautiful view opened out a. up before them■ mieć oczy (i uszy) otwarte to keep one’s eyes open a. peeled a. skinned- nie otworzyć ust/gęby pot. not to open one’s mouth, not to say a word- otworzyć drogę/pole do czegoś to open the doors to sth- otworzyć duszę/serce przed kimś to open one’s heart to sb- otworzyć komuś oczy na coś to open one’s eyes to sth- otworzyła mi oczy na jego prawdziwe zamiary she made me realize his real intentions- otworzyły mi się oczy na coś my eyes were opened, I woke up to sth- przyjmować/witać kogoś z otwartymi ramionami/rękami to greet sb with open armsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > otw|orzyć
-
15 przyham|ować
pf — przyham|owywać impf Ⅰ vt przen. (spowolnić) to slow [sth] down, to slow down [tempo zmian]; to curb [rozwój, inflację]- przyhamować czyjeś zapędy/uczucia to curb sb’s inclinations/emotionsⅡ vi (zmniejszyć szybkość jazdy) (stopniowo) to slow down; (gwałtownie) to brake- kierowca/samochód gwałtownie przyhamował the driver/the car braked hardThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyham|ować
-
16 wybi|ć
pf — wybi|jać impf (wybiję — wybijam) Ⅰ vt 1. (spowodować wypadnięcie) to smash, to break [okno, szybę]; to dislocate [palec, ramię]; to knock out [ząb]; to poke out [oko]; to knock out [korek z butelki] 2. Sport to knock away, to kick (out) [piłkę] 3. przen. (zakłócić) to disturb- wybić kogoś ze snu to disturb sb’s sleep, to bring sb out of their slumber- wybić kogoś z rytmu to put sb off (their stride)4. (przebić) to make, to knock out- wybić dziurę w ścianie/murze to knock out a hole in the wall5. pot. (wyryć) to inscribe, to imprint 6. (obić) to line [ściany] (czymś with sth); to cover [krzesło, kanapę] (czymś with sth)- pas wybijany ćwiekami a studded belt7. Muz. to beat, to beat out [rytm, takt] 8. (wskazać) [zegar] to strike [godzinę]; [licznik, taksometr] to ring [cenę, sumę]- zegar wybił ósmą the clock struck eight ⇒ bić9 (wycisnąć w metalu) to mint, to strike [medal, monety] ⇒ bić 10 (zabić) to wipe out, to kill off [oddział, bydło, muchy] 11 (zniszczyć gwałtownie) to destroy- grad wybił zboże na polu the hail destroyed the grain in the field12 pot. (przepalić) [urządzenie elektryczne] to blow [korki, bezpieczniki]- pralka wybiła bezpieczniki the washing machine blew the fusesⅡ vi (wydobyć się gwałtownie) [źródełko, woda] to gush out; [studzienka ściekowa] to overflow Ⅲ wybić się — wybijać się 1. (osiągnąć sukcesy) to make a mark, to make a name for oneself 2. (wydobyć się) [rośliny, woda] to push through, to come out 3. Sport (odbić się) to take off■ wybić komuś/sobie coś z głowy pot. to get an idea out of sb’s/one’s head, to knock sth out of sb’s/one’s head- wybić się ze snu to become wide awake- wybiła godzina czegoś książk. the time has come for sth- twoja/moja/jego (ostatnia) godzina wybiła your/my/his time is upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybi|ć
-
17 porywać
I. vt3) ( gwałtownie chwytać) packen, an sich +akk reißenporwała go wściekłość ihn packte die WutII. vr1) ( chwycić się gwałtownie)porwać się za głowę sich +akk am Kopf fassen2) ( zrywać się) auffahren, hochfahren3) ( atakować)\porywać się na kogoś sich +akk auf jdn stürzen4) ( odważać się)\porywać się na coś sich +akk an etw +dat versuchen -
18 herumwerfen
herum|werfenI. vt1) (fam: umherstreuen)etw [im Zimmer] \herumwerfen rozrzucić coś [po pokoju]das Lenkrad \herumwerfen skręcić gwałtownie kierownicądas Ruder \herumwerfen zmienić gwałtownie kursII. vrsich auf dem Sofa/im Bett \herumwerfen przewracać się na kanapie/łóżku -
19 stürmisch
-
20 drżeć
drzeć coś na kawałki/strzępy — to tear sth to pieces/shreds
drzeć gardło — pot to holler (pot)
* * *ipf.-ę -ysz, -yj1. (= trząść się) tremble, shake, shiver; ( gwałtownie) shudder; drżeć z zimna tremble with cold; drżeć jak galareta l. osika shake all over; drżące ręce trembling hands; drżący głos trembling voice.2. (= bać się) fear, shudder, tremble; drżeć o zdrowie syna fear for one's son's health; drżeć na myśl o egzaminie fear an exam, shudder to think l. at the thought of an exam.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drżeć
См. также в других словарях:
gwałtownie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., gwałtownieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. gwałtowny: Zachowywać się gwałtownie. Gwałtownie dyszał. Gwałtownie przystanąć, zahamować. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gwałtownie — gwałtownieej przysłów. od gwałtowny a) w zn. 1: Zakończyć gwałtownie rozmowę. Gwałtownie kogoś zaatakować. b) w zn. 2: Serce biło mu gwałtownie. c) w zn. 3: Gwałtownie zachorować. Samochód gwałtownie zahamował … Słownik języka polskiego
lawinowo — «gwałtownie, szybko jak lawina» Coś narasta, rozwija się lawinowo … Słownik języka polskiego
lawina — ż IV, CMs. lawinanie; lm D. lawinain «wielka masa śniegu, kamieni lub lodu staczająca się gwałtownie ze zboczy górskich» Lawina śnieżna, kamienna, lodowa. Lawina zsunęła się, ogarnęła, zasypała kogoś. ∆ Lawina pylista «masa suchego, pylistego… … Słownik języka polskiego
wierzgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wierzgaćam, wierzgaća, wierzgaćają {{/stl 8}}– wierzgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wierzgaćnę, wierzgaćnie, wierzgaćnij, wierzgaćnął, wierzgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl 8}}– wybuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła ||… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego
rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
