-
101 opsero
1.obsĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [ob-sera], to bolt, bar, fasten, or shut up (not in Cic. or Cæs.; syn.: claudo, oppilo, obstruo).I.Lit.:II.ostium,
Ter. Eun. 4, 6, 25:aedificia,
Liv. 5, 41:fores (opp. aperire),
Suet. Tit. 11:tabellam liminis,
Cat. 32, 5:exitus,
Col. 9, 1, 3:rogos,
i. e. the dead, Prop. 4, 11, 8.—Transf.:2.aures,
Hor. Epod. 17, 53: palatum (for os), i. e. to be silent, Cat. 55, 21:fores amicitiae,
Amm. 27, 12.ob-sĕro ( ops-), sēvi, sĭtum, 3 ( inf. perf. sync. obsesse for obsevisse, Att. ap. Non. 395, 27), v. a.I.Lit.A.To sow or plant (class.):B.frumentum,
Plaut. Trin. 2, 4, 129. —Comically:pugnos,
to give a good drubbing, Plaut. Men. 5, 7, 23.—Transf.1.To sow or plant with any thing:2.saepimentum virgultis aut spinis,
Varr. R. R. 1, 14, 1: terram frugibus. Cic. Leg. 2, 25, 63; Col. 2, 9, 1; Varr. R. R. 1, 44, 2.—In gen., to cover over, fill with; only in perf. pass. part., covered over, filled:II.omnia arbustis obsita,
Lucr. 5, 1377:loca obsita virgultis,
Liv. 28, 2:obsita pomis Rura,
Ov. M. 13, 719:video aegrum pannis annisque obsitum,
Ter. Eun. 2, 2, 5:obsitus illuvie ac squalore,
Tac. A. 4, 28:vestis obsita squalore,
Liv. 2, 23:legati... obsiti squalore et sordibus,
id. 29, 16:variis obsita frondibus,
Hor. C. 1, 18, 12:montes nivibus,
Curt. 5, 6, 15:aër pallore,
darkened, Luc. 5, 627; cf.:dies nube obsitus,
Sen. Troad. 20:obsitus aevo,
Verg. A. 8, 307:Io jam setis obsita,
id. ib. 7, 790:terga (marinae beluae) obsita conchis,
Ov. M. 4, 724.—Trop.:Tun' is es, qui in me aerumnam obsevisti,
hast brought upon me, occasioned me, Plaut. Ep. 4, 1, 30:em istic oportet opseri mores malos, si in opserendo possint interfieri,
id. Trin. 2, 4, 130. -
102 perveho
I.Lit.: commeatus, Liv 44, 6, 6.—Mid.: pervehi, to pass through, traverse:II.Oceanum pervehitur,
Tac. A. 2, 8:volucri litora classe,
Sil. 4, 51.—Transf., to carry, bring, convey to a place:virgines Caere pervexit,
Liv. 5, 40:corpus...Romam usque pervexit,
Suet. Tib. 7:sandaracha et ochra inde pervehuntur ad nos,
Plin. 35, 6, 22, § 39:volo molliter me pervehat (sc. equus),
App. de Deo Socr. p. 54 fin.; cf. id. M. 1, p. 113, 9.—Mid.: pervehi, to ride, drive, sail, etc., to come or go to a place: dictator ubi currum insidit, pervehitur usque ad oppidum, Poët. (not Enn.) ap. Varr. L. L. 5, § 153 Müll.:in portum,
Cic. Att. 14, 19, 1; id. Tusc. 1, 49, 119:pervectus Chalcidem,
Liv. 31, 23:pervectus in Africam,
Vell. 2, 55, 1:Gades usque pervectus,
Plin. 2, 67, 67, § 169.— Trop., to reach, attain:ad exitus optatos,
Cic. Off. 2, 6, 19.— Poet., of pedestrians, to go, come, proceed, etc.:cito passu pervecta ad litora,
Sil. 8, 126. -
103 postprincipia
post-princĭpĭa, ōrum, n. [principium], continuance of a thing after it is begun, course, progress, sequel (ante-class.):ut quisque (quidque occeperit), sic ei procedunt postprincipia,
Plaut. Pers. 4, 1, 4: voluptas disciplinarum in postprincipiis exsistit, in principiis vero ipsis ineptae et insuaves videntur, Varr. ap. Gell. 16, 18, 6; 16, 9, 5: postprincipia atque exitus vitiosae vitae, old poet ap. Cic. Sest. 55, 118 (Halm reads post principia). -
104 probo
prŏbo, āvi, ātum, āre, v. a. [1. probus].I.To try, test, examine, inspect, judge of any thing in respect of its goodness, fitness, etc. (rare in class. Lat.; not in Cic. or Cæs.; in eccl. Lat. very freq.).A.Lit.:B.militem neque a moribus neque a fortunā probabat, sed tantum a viribus,
Suet. Caes. 65:tus probatur candore, etc.,
Plin. 12, 14, 32, § 65:mucronem cultri ad buccam,
Petr. 70:terram amaram sive macram,
Plin. 17, 5, 3, § 33:denarios,
id. 33, 9, 46, § 132:pecuniam,
Dig. 46, 3, 39; cf.:sicut probavi ipse,
have learned, proved by experience, Pall. 12, 7, 22:aurum per ignem probatur,
Vulg. 1 Pet. 1, 7:juga boum,
id. Luc. 14, 19.—Trop.:II.tuo ex ingenio mores alienos probas,
judge of, Plaut. Pers. 2, 2, 30; id. Trin. 4, 3, 42:amicitias utilitate,
Ov. P. 2, 3, 8.— So, to test, try, prove, examine the mind or heart:ipsi vos probate,
Vulg. 2 Cor. 13, 5; cf. id. Zach. 13, 9; id. Psa. 138, 1 et saep.—To esteem as good, serviceable, fit, just, etc.; to be satisfied with, to approve a thing (class.; cf.B.comprobare): quis est, qui non probet, qui non laudet?
Cic. Mil. 28, 77:istam rationem laudo vehementer et probo,
id. Fam. 7, 1, 5: Cato ea sentit, quae non probantur in vulgus, id. Par. prooem.; id. Fin. 2, 1, 1:Asia picem Idaeam maxime probat,
Plin. 14, 20, 25, § 128.—With objectclause:Caesar maxime probat coactis navibus mare transire et Pompeium sequi,
Caes. B. C. 1, 29.—In partic. (mil. t. t.), to approve for military service, to recruit, enlist: quo (die) primum probati sunt, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 30, 2.—C.To declare any thing well done, to express approbation of, to approve a thing:D.laudant fabrum atque aedes probant,
Plaut. Most. 1, 2, 20:domum,
Cic. Fam. 5, 6, 3:villam,
Liv. 4, 22:petentibus, ut ad opera probanda, anni et sex mensium tempus prorogaretur,
id. 45, 15:plausu probatae puellae,
Juv. 11, 164.—To approve a person, to recognize as fit or worthy:III.ad unum Vercingetorigem probant imperatorem,
Caes. B. G. 7, 63, 6:quā impudentiā est, eumne testem improbabit quem judicem probarit?
Cic. Rosc. Com. 15, 45.—To represent or show a thing to be good, serviceable, fit, right, etc., to make acceptable, to recommend; and: aliquid alicui, to convince one of any thing:B.quos (libros), ut spero, tibi valde probabo,
Cic. Att. 4, 14, 1:officium meum P. Servilio,
id. Verr. 2, 4, 38, § 82:causam alicui,
id. Quint. 30, 92:nostrum officium ac diligentiam,
id. Div. in Caecil. 22, 72:factum suum alicui,
id. Att. 16, 7, 4:omnia facta dictaque mea sanctissimis moribus tuis,
Plin. Ep. 10, 3 (20), 3.—With de:quibus de meo celeri reditu non probabam,
Cic. Att. 16, 7, 4: se alicui, to make one's self acceptable:(Epicurus) multis se probavit,
id. Fin. 2, 25, 81:quā in legatione (Ligarius) et civibus et sociis ita se probavit, ut, etc.,
id. Lig. 1, 2.— Pass.:mihi egregie probata est oratio tua,
has pleased, Cic. Tusc. 4, 4, 8.—In partic., to make a thing credible, to show, prove, demonstrate:C.crimen,
Cic. Fl. 37, 93:his ego judicibus non probabo, C. Verrem contra leges pecunias cepisse?
id. Verr. 2, 1, 4, § 10:causam paucis verbis,
id. Balb. 21, 49:se memorem probare,
grateful, id. Fam. 10, 24, 1:perfacile factu esse illis probat, conata perficere,
Caes. B. G. 1, 3:hoc difficile est probatu,
Cic. Tusc. 5, 1, 1:et patrio pater esse metu probor,
my paternal fear shows that I am your father, Ov. M. 2, 91:sicut Thrasvmachi probat exitus,
Juv. 7, 204.—With se: malo praesens observantiā, indulgentiā, assiduitate memorem me tibi probare, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 1.—To represent, pass off a person for another:A. 1.loquebantur suppositum in ejus locum, quem pro illo probare velles,
Cic. Verr. 2, 5, 30, § 78:quod tu istis lacrumis te probare postulas, Non pluris refert quam, etc.,
Plaut. Ps. 1, 1, 101.—So absol.: forma et aetas ipsast, facile ut pro eunucho probes, pass for one, Ter. Eun. 2, 3, 84.—Hence, prŏbātus, a, um, P. a.Of persons:2.ceterarum homines artium spectati et probati,
Cic. de Or. 1, 27, 124:ingeniosos et opulentos, et aetatis spatio probatos,
id. Top. 19, 73:operum probatissimi artifices,
Col. 11, 1, 6:probatissima femina,
most excellent, Cic. Caecin. 4, 10.—Of things:B.argentum,
Plaut. Pers. 4, 6, 1:probata experimento cultura,
Quint. 10, 2, 2:boleti probatissimi,
Plin. 16, 5, 11, § 31:probatissima palma,
id. 23, 5, 52, § 98:probatissima statua,
id. 34, 8, 19, § 53: probata et exspectata adulescentia, Lucil. ap. Non. 437, 13:moneta,
Vulg. Gen. 23, 16.— -
105 produco
prō-dūco, xi, ctum, 3 (produxe, for produxisse, Ter Ad. 4, 2, 22), v. a., to lead or bring forth, to lead forward or out.I.Lit. (class.):a.fidicinam intus,
Plaut. Ep. 3, 4, 40:aliquem foras ante aedes,
id. Capt. 2, 2, 2:aliquem e latebris,
Petr. 126:castris omnem exercitum,
Plaut. Am. 1, 1, 62:copias pro castris,
Caes. B. G. 1, 48.—Esp.To bring before the people, senate, or a court:b.aliquem in conspectum populi Romani,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:quempiam in contionem,
id. Pis. 6, 14: cum tribunis [p. 1456] plebis Curionem et Octavium consules produxisset, id. Brut. 60, 217; Liv. 27, 7, 4:harum rerum omnium auctores testesque,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 131:productus pro rostris,
to give evidence, Suet. Jul. 20 fin.:producti in circo Flaminio in contionem,
Cic. Sest. 14, 33:in judicium,
to bring before a court, id. Verr. 2, 1, 43, § 113:aliquem in Sestium,
id. Q. Fr. 2, 4, 1:aliquem ad necem,
id. Verr. 2, 5, 60, § 157.—Of an actor, to represent, perform:c.nihil ab hoc (Roscio) pravum et perversum produci posse arbitrabantur,
Cic. Rosc. Com. 10, 30. —To expose for sale:d.ancillam produxit, vendidit,
Ter. Eun. 1, 2, 54:servos,
id. Heaut. 1, 1, 92; Suet. Gram. 4.—To draw or place one thing before another ( poet.):e.producere malo aliquam moram,
Ter. And. 3, 5, 9:scamnum lecto,
Ov. A. A. 2, 211:nubila menti,
Stat. S. 5, 3, 13.—To draw or stretch out, to lengthen out, extend ( poet. and post-Aug.):f.pelles dentibus,
Mart. 9, 74, 1:ferrum incude,
Juv. 15, 165:supercilium madidā fuligine tactum,
id. 2, 94:lineas ex argento nigras,
Plin. 33, 6, 31, § 98.—To conduct to a place:g.non tu eum rus hinc modo Produxe aiebas?
Ter. Ad. 4, 2, 22.—To conduct to the grave, sc. a corpse or a funeral procession ( poet.):h.nec te, tua funera, mater Produxi,
Verg. A. 9, 486:longum funus ad tumulos,
Luc. 2, 298.—To lead or bring along, to bring away:i. B.qui et procurrentem retrahat, et cunctantem producat,
to drag forward, Col. 6, 2, 9.—In partic.1.To bring forth, bring into the world, to bear or beget:2.ego is sum qui te produxi pater,
Plaut. Rud. 4, 4, 129:liberos,
id. Capt. 3, 5, 105; Lucil. ap. Non. 373, 2:magnanimos nos natura produxit,
Sen. Ep. 104, 23:quam te Thersitae similem producat Achilles,
Juv. 8, 271.— Of other subjects, to produce, make (postAug.):cibis utendum est carnem producentibus,
Cels. 8, 7, 7:cum folia producere incipiunt fici,
Pall. 4, 10, 30.—= adduco in indicium, to bring forth to trial, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 32 (Zumpt); Quint. 11, 3, 174.—3. 4.In pronunciation, to lengthen, prolong (class.):II.inclitus dicimus brevi primā litterā, insanus productā,
Cic. Or. 48, 159:syllabam,
Ov. P. 4, 12, 13; Quint. 1, 5, 18.—Trop.A.To bring forward (to distinction), to raise, promote, advance (class.): producere aliquem ad aliquam dignitatem. Cic. Fin. 3, 16, 52:B.aliquem omni genere honoris,
Liv. 40, 56:quem tu non pro illius dignitate produxeras,
Cic. Dom. 9, 21:a quibus producti sunt, exsistunt eorum ipsorum tyranni,
advanced to power, id. Rep. 1, 44, 68:beneficia, quae non producunt, nec honestiorem faciunt,
Sen. Ben. 2, 9, 2.—To lead, induce one to do any thing:C.producti sumus, ut loqueremur,
Auct. Her. 1, 3, 5:productus ad aliquid faciendum,
Plin. 9, 35, 59, § 122.—To draw or drag out, to lengthen out, prolong, protract (class.):2.producere pauperi vitam ad miseriam,
Plaut. Trin. 2, 2, 59:cenam,
Hor. S. 1, 5, 70:convivium ad multam noctem vario sermone,
Cic. Sen. 14, 46:sermonem in multam noctem,
id. Rep. 6, 10, 10:sermonem longius,
id. Brut. 71, 251:Varro.. vitam Naevii producit longius,
i. e. represents him as having lived longer, id. ib. 15, 60:somnum ultra primam lucem,
Suet. Aug. 78:rem in hiemem,
Caes. B. G. 4, 30:animas,
lives, Juv. 15, 94.—To put off, to amuse, delude one with fallacious promises:D. E.aliquem falsā spe producere,
Ter. And. 4, 1, 25:aliquem conditionibus,
Cic. Quint. 8, 30.—To bring up, educate:F.audientem dicto, mater, produxisti filiam,
Plaut. As. 3, 1, 40:principes liberos,
Tac. Or. 28:laevo monitu pueros avaros,
Juv. 14, 228.—To make, devise, produce, bring into use:G.nova (vocabula) quae genitor produxerit usus,
Hor. Ep. 2, 2, 119.—To plant, cultivate:B.quicunque primum te produxit, arbor,
Hor. C. 2, 13, 3.—Hence, prōductus, a, um, P. a., lengthened, long, prolonged, protracted, etc. (class.):productiore cornu sinistro,
drawn out, extended, Tac. A. 13, 40 Halm:productissimum flagellum,
Col. 3, 10: commoditates corporis tam productae temporibus, Cic. Fin. 4, 12, 29:dolores longinquitate producti,
id. Tusc. 5, 40, 117:exitus (orationis),
id. de Or. 2. 53, 213:productiora alia, et quasi immoderatius excurrentia,
too long, id. Or. 53, 178; so,producta syllaba (opp. short),
id. ib. 48, 159:nomen,
formed by prolongation, id. N. D. 2, 26, 66:neve minor, neu sit quinto productior actu Fabula,
longer, Hor. A. P. 189.—Subst.: prōducta, ōrum, n., preferable things (a transl. of the Gr. tha proêgmena): in vitā non ea, quae primario loco sunt, sed ea, quae secundum locum obtinent, proêgmena, id est producta nominantur; quae vel ita appellemus (id erit verbum e verbo), vel promota, et remota, vel, ut dudum diximus, praeposita, vel praecipua;et illa rejecta,
Cic. Fin. 3, 16, 52; cf. Sen. Ep. 74, 17.—Hence, adv.: prōductē, in a lengthened manner, long (class.):producte dicere litteram, opp. breviter,
Cic. Or. 48, 159:producte dicere syllabam, opp. correpte,
Gell. 2, 17, 5.— Comp.:syllaba productius pronunciata,
Gell. 4, 17, 8. -
106 producta
prō-dūco, xi, ctum, 3 (produxe, for produxisse, Ter Ad. 4, 2, 22), v. a., to lead or bring forth, to lead forward or out.I.Lit. (class.):a.fidicinam intus,
Plaut. Ep. 3, 4, 40:aliquem foras ante aedes,
id. Capt. 2, 2, 2:aliquem e latebris,
Petr. 126:castris omnem exercitum,
Plaut. Am. 1, 1, 62:copias pro castris,
Caes. B. G. 1, 48.—Esp.To bring before the people, senate, or a court:b.aliquem in conspectum populi Romani,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:quempiam in contionem,
id. Pis. 6, 14: cum tribunis [p. 1456] plebis Curionem et Octavium consules produxisset, id. Brut. 60, 217; Liv. 27, 7, 4:harum rerum omnium auctores testesque,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 131:productus pro rostris,
to give evidence, Suet. Jul. 20 fin.:producti in circo Flaminio in contionem,
Cic. Sest. 14, 33:in judicium,
to bring before a court, id. Verr. 2, 1, 43, § 113:aliquem in Sestium,
id. Q. Fr. 2, 4, 1:aliquem ad necem,
id. Verr. 2, 5, 60, § 157.—Of an actor, to represent, perform:c.nihil ab hoc (Roscio) pravum et perversum produci posse arbitrabantur,
Cic. Rosc. Com. 10, 30. —To expose for sale:d.ancillam produxit, vendidit,
Ter. Eun. 1, 2, 54:servos,
id. Heaut. 1, 1, 92; Suet. Gram. 4.—To draw or place one thing before another ( poet.):e.producere malo aliquam moram,
Ter. And. 3, 5, 9:scamnum lecto,
Ov. A. A. 2, 211:nubila menti,
Stat. S. 5, 3, 13.—To draw or stretch out, to lengthen out, extend ( poet. and post-Aug.):f.pelles dentibus,
Mart. 9, 74, 1:ferrum incude,
Juv. 15, 165:supercilium madidā fuligine tactum,
id. 2, 94:lineas ex argento nigras,
Plin. 33, 6, 31, § 98.—To conduct to a place:g.non tu eum rus hinc modo Produxe aiebas?
Ter. Ad. 4, 2, 22.—To conduct to the grave, sc. a corpse or a funeral procession ( poet.):h.nec te, tua funera, mater Produxi,
Verg. A. 9, 486:longum funus ad tumulos,
Luc. 2, 298.—To lead or bring along, to bring away:i. B.qui et procurrentem retrahat, et cunctantem producat,
to drag forward, Col. 6, 2, 9.—In partic.1.To bring forth, bring into the world, to bear or beget:2.ego is sum qui te produxi pater,
Plaut. Rud. 4, 4, 129:liberos,
id. Capt. 3, 5, 105; Lucil. ap. Non. 373, 2:magnanimos nos natura produxit,
Sen. Ep. 104, 23:quam te Thersitae similem producat Achilles,
Juv. 8, 271.— Of other subjects, to produce, make (postAug.):cibis utendum est carnem producentibus,
Cels. 8, 7, 7:cum folia producere incipiunt fici,
Pall. 4, 10, 30.—= adduco in indicium, to bring forth to trial, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 32 (Zumpt); Quint. 11, 3, 174.—3. 4.In pronunciation, to lengthen, prolong (class.):II.inclitus dicimus brevi primā litterā, insanus productā,
Cic. Or. 48, 159:syllabam,
Ov. P. 4, 12, 13; Quint. 1, 5, 18.—Trop.A.To bring forward (to distinction), to raise, promote, advance (class.): producere aliquem ad aliquam dignitatem. Cic. Fin. 3, 16, 52:B.aliquem omni genere honoris,
Liv. 40, 56:quem tu non pro illius dignitate produxeras,
Cic. Dom. 9, 21:a quibus producti sunt, exsistunt eorum ipsorum tyranni,
advanced to power, id. Rep. 1, 44, 68:beneficia, quae non producunt, nec honestiorem faciunt,
Sen. Ben. 2, 9, 2.—To lead, induce one to do any thing:C.producti sumus, ut loqueremur,
Auct. Her. 1, 3, 5:productus ad aliquid faciendum,
Plin. 9, 35, 59, § 122.—To draw or drag out, to lengthen out, prolong, protract (class.):2.producere pauperi vitam ad miseriam,
Plaut. Trin. 2, 2, 59:cenam,
Hor. S. 1, 5, 70:convivium ad multam noctem vario sermone,
Cic. Sen. 14, 46:sermonem in multam noctem,
id. Rep. 6, 10, 10:sermonem longius,
id. Brut. 71, 251:Varro.. vitam Naevii producit longius,
i. e. represents him as having lived longer, id. ib. 15, 60:somnum ultra primam lucem,
Suet. Aug. 78:rem in hiemem,
Caes. B. G. 4, 30:animas,
lives, Juv. 15, 94.—To put off, to amuse, delude one with fallacious promises:D. E.aliquem falsā spe producere,
Ter. And. 4, 1, 25:aliquem conditionibus,
Cic. Quint. 8, 30.—To bring up, educate:F.audientem dicto, mater, produxisti filiam,
Plaut. As. 3, 1, 40:principes liberos,
Tac. Or. 28:laevo monitu pueros avaros,
Juv. 14, 228.—To make, devise, produce, bring into use:G.nova (vocabula) quae genitor produxerit usus,
Hor. Ep. 2, 2, 119.—To plant, cultivate:B.quicunque primum te produxit, arbor,
Hor. C. 2, 13, 3.—Hence, prōductus, a, um, P. a., lengthened, long, prolonged, protracted, etc. (class.):productiore cornu sinistro,
drawn out, extended, Tac. A. 13, 40 Halm:productissimum flagellum,
Col. 3, 10: commoditates corporis tam productae temporibus, Cic. Fin. 4, 12, 29:dolores longinquitate producti,
id. Tusc. 5, 40, 117:exitus (orationis),
id. de Or. 2. 53, 213:productiora alia, et quasi immoderatius excurrentia,
too long, id. Or. 53, 178; so,producta syllaba (opp. short),
id. ib. 48, 159:nomen,
formed by prolongation, id. N. D. 2, 26, 66:neve minor, neu sit quinto productior actu Fabula,
longer, Hor. A. P. 189.—Subst.: prōducta, ōrum, n., preferable things (a transl. of the Gr. tha proêgmena): in vitā non ea, quae primario loco sunt, sed ea, quae secundum locum obtinent, proêgmena, id est producta nominantur; quae vel ita appellemus (id erit verbum e verbo), vel promota, et remota, vel, ut dudum diximus, praeposita, vel praecipua;et illa rejecta,
Cic. Fin. 3, 16, 52; cf. Sen. Ep. 74, 17.—Hence, adv.: prōductē, in a lengthened manner, long (class.):producte dicere litteram, opp. breviter,
Cic. Or. 48, 159:producte dicere syllabam, opp. correpte,
Gell. 2, 17, 5.— Comp.:syllaba productius pronunciata,
Gell. 4, 17, 8. -
107 producte
prō-dūco, xi, ctum, 3 (produxe, for produxisse, Ter Ad. 4, 2, 22), v. a., to lead or bring forth, to lead forward or out.I.Lit. (class.):a.fidicinam intus,
Plaut. Ep. 3, 4, 40:aliquem foras ante aedes,
id. Capt. 2, 2, 2:aliquem e latebris,
Petr. 126:castris omnem exercitum,
Plaut. Am. 1, 1, 62:copias pro castris,
Caes. B. G. 1, 48.—Esp.To bring before the people, senate, or a court:b.aliquem in conspectum populi Romani,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:quempiam in contionem,
id. Pis. 6, 14: cum tribunis [p. 1456] plebis Curionem et Octavium consules produxisset, id. Brut. 60, 217; Liv. 27, 7, 4:harum rerum omnium auctores testesque,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 131:productus pro rostris,
to give evidence, Suet. Jul. 20 fin.:producti in circo Flaminio in contionem,
Cic. Sest. 14, 33:in judicium,
to bring before a court, id. Verr. 2, 1, 43, § 113:aliquem in Sestium,
id. Q. Fr. 2, 4, 1:aliquem ad necem,
id. Verr. 2, 5, 60, § 157.—Of an actor, to represent, perform:c.nihil ab hoc (Roscio) pravum et perversum produci posse arbitrabantur,
Cic. Rosc. Com. 10, 30. —To expose for sale:d.ancillam produxit, vendidit,
Ter. Eun. 1, 2, 54:servos,
id. Heaut. 1, 1, 92; Suet. Gram. 4.—To draw or place one thing before another ( poet.):e.producere malo aliquam moram,
Ter. And. 3, 5, 9:scamnum lecto,
Ov. A. A. 2, 211:nubila menti,
Stat. S. 5, 3, 13.—To draw or stretch out, to lengthen out, extend ( poet. and post-Aug.):f.pelles dentibus,
Mart. 9, 74, 1:ferrum incude,
Juv. 15, 165:supercilium madidā fuligine tactum,
id. 2, 94:lineas ex argento nigras,
Plin. 33, 6, 31, § 98.—To conduct to a place:g.non tu eum rus hinc modo Produxe aiebas?
Ter. Ad. 4, 2, 22.—To conduct to the grave, sc. a corpse or a funeral procession ( poet.):h.nec te, tua funera, mater Produxi,
Verg. A. 9, 486:longum funus ad tumulos,
Luc. 2, 298.—To lead or bring along, to bring away:i. B.qui et procurrentem retrahat, et cunctantem producat,
to drag forward, Col. 6, 2, 9.—In partic.1.To bring forth, bring into the world, to bear or beget:2.ego is sum qui te produxi pater,
Plaut. Rud. 4, 4, 129:liberos,
id. Capt. 3, 5, 105; Lucil. ap. Non. 373, 2:magnanimos nos natura produxit,
Sen. Ep. 104, 23:quam te Thersitae similem producat Achilles,
Juv. 8, 271.— Of other subjects, to produce, make (postAug.):cibis utendum est carnem producentibus,
Cels. 8, 7, 7:cum folia producere incipiunt fici,
Pall. 4, 10, 30.—= adduco in indicium, to bring forth to trial, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 32 (Zumpt); Quint. 11, 3, 174.—3. 4.In pronunciation, to lengthen, prolong (class.):II.inclitus dicimus brevi primā litterā, insanus productā,
Cic. Or. 48, 159:syllabam,
Ov. P. 4, 12, 13; Quint. 1, 5, 18.—Trop.A.To bring forward (to distinction), to raise, promote, advance (class.): producere aliquem ad aliquam dignitatem. Cic. Fin. 3, 16, 52:B.aliquem omni genere honoris,
Liv. 40, 56:quem tu non pro illius dignitate produxeras,
Cic. Dom. 9, 21:a quibus producti sunt, exsistunt eorum ipsorum tyranni,
advanced to power, id. Rep. 1, 44, 68:beneficia, quae non producunt, nec honestiorem faciunt,
Sen. Ben. 2, 9, 2.—To lead, induce one to do any thing:C.producti sumus, ut loqueremur,
Auct. Her. 1, 3, 5:productus ad aliquid faciendum,
Plin. 9, 35, 59, § 122.—To draw or drag out, to lengthen out, prolong, protract (class.):2.producere pauperi vitam ad miseriam,
Plaut. Trin. 2, 2, 59:cenam,
Hor. S. 1, 5, 70:convivium ad multam noctem vario sermone,
Cic. Sen. 14, 46:sermonem in multam noctem,
id. Rep. 6, 10, 10:sermonem longius,
id. Brut. 71, 251:Varro.. vitam Naevii producit longius,
i. e. represents him as having lived longer, id. ib. 15, 60:somnum ultra primam lucem,
Suet. Aug. 78:rem in hiemem,
Caes. B. G. 4, 30:animas,
lives, Juv. 15, 94.—To put off, to amuse, delude one with fallacious promises:D. E.aliquem falsā spe producere,
Ter. And. 4, 1, 25:aliquem conditionibus,
Cic. Quint. 8, 30.—To bring up, educate:F.audientem dicto, mater, produxisti filiam,
Plaut. As. 3, 1, 40:principes liberos,
Tac. Or. 28:laevo monitu pueros avaros,
Juv. 14, 228.—To make, devise, produce, bring into use:G.nova (vocabula) quae genitor produxerit usus,
Hor. Ep. 2, 2, 119.—To plant, cultivate:B.quicunque primum te produxit, arbor,
Hor. C. 2, 13, 3.—Hence, prōductus, a, um, P. a., lengthened, long, prolonged, protracted, etc. (class.):productiore cornu sinistro,
drawn out, extended, Tac. A. 13, 40 Halm:productissimum flagellum,
Col. 3, 10: commoditates corporis tam productae temporibus, Cic. Fin. 4, 12, 29:dolores longinquitate producti,
id. Tusc. 5, 40, 117:exitus (orationis),
id. de Or. 2. 53, 213:productiora alia, et quasi immoderatius excurrentia,
too long, id. Or. 53, 178; so,producta syllaba (opp. short),
id. ib. 48, 159:nomen,
formed by prolongation, id. N. D. 2, 26, 66:neve minor, neu sit quinto productior actu Fabula,
longer, Hor. A. P. 189.—Subst.: prōducta, ōrum, n., preferable things (a transl. of the Gr. tha proêgmena): in vitā non ea, quae primario loco sunt, sed ea, quae secundum locum obtinent, proêgmena, id est producta nominantur; quae vel ita appellemus (id erit verbum e verbo), vel promota, et remota, vel, ut dudum diximus, praeposita, vel praecipua;et illa rejecta,
Cic. Fin. 3, 16, 52; cf. Sen. Ep. 74, 17.—Hence, adv.: prōductē, in a lengthened manner, long (class.):producte dicere litteram, opp. breviter,
Cic. Or. 48, 159:producte dicere syllabam, opp. correpte,
Gell. 2, 17, 5.— Comp.:syllaba productius pronunciata,
Gell. 4, 17, 8. -
108 proelium
proelĭum ( prael-), ii, n. [etym. dub.; perh. for provilium, pro-dvilium; cf. duellum (bellum)], a battle, combat (class.; syn.: pugna, dimicatio).I.Lit.:B.induperatores pugnare ac proelia obire,
Lucr. 4, 967:non proeliis, neque acie bellum gerere,
Sall. J. 54, 5:exitus proeliorum,
Cic. Fam. 6, 4, 1:proelium facere,
to engage, id. Tusc. 4, 19, 43:inire,
Liv. 25, 38:committere cum aliquo,
Cic. Div. 1, 35, 77:redintegrare,
Caes. B. G. 1, 25:restituere,
id. ib. 53:conficere,
Hirt. B. G. 8, 28:miscere,
Prop. 4 (5), 1, 28:proelio dimicare cum hoste,
Cic. N. D. 2, 2, 6:proeliis decertare,
id. Prov. Cons. 13, 33:proelium sumere,
to join battle, engage, Tac. H. 2, 42:singulare,
single combat, Aus. Per. Iliad. 7:Punica passi proelia,
the wars with Carthage, Juv. 14, 162.—Transf.1.Of animals ( poet.):2.proelia dant cervi,
Verg. G. 3, 265:(taurorum),
id. ib. 3, 220; cf. Hor. C. 3, 20, 4; 3, 13, 5.—Of inanimate subjects ( poet.):3.ventorum proelia,
Verg. G. 1, 318.—A warrior:II.Colchis flagrantes adamantina sub juga tauros Egit et armigera proelia sevit humo,
Prop. 3, 11 (4, 10), 10:trepidum si Martis operti agricolam infandis condentem proelia sulcis expediam,
Stat. Th. 1, 8.—Trop.A.Contest, strife (class.):B.proelia te meā causā sustinere,
Cic. Fam. 9, 11, 2:committere proelia voce,
Ov. M. 5, 307; id. Am. 1, 8, 96.—Humorously, of a struggle with food and drink:in eo uterque proelio potabimus,
Plaut. Men. 1, 3, 3:sed quid cessamus proelium committere?
id. Pers. 1, 3, 32.—In mal. part., Prop. 2, 1, 45:veneris,
App. M. 5, p. 168, 6. -
109 prosper
prosper, and more freq. prospĕrus, a. um, adj. [pro-spero, answering to hope; cf. spes], agreeable to one's wishes, favorable, fortunate, prosperous (freq. and class.; cf.:(β). II.faustus, propitius): sperem veteres pro spem dixerunt, unde et prospere dicimus, hoc est, pro spe,
Non. 171, 25:auspicium prosperum,
Naev. 4, 2; cf. in sup.:prosperrimum augurium,
Plin. 10, 8, 9, § 21:prospera adversaque fortuna,
Cic. N. D. 3, 37, 89:magnis autem viris prosperae semper omnes res,
id. ib. 2, 66, 167:prosperae res,
id. Brut. 3, 12:non jam id ago, ut prosperos exitus consequar,
id. Att. 9, 7, 1: successus, Liv. praef. fin.:prosperrimo rerum eventu,
Vell. 2, 122, 2.— Comp.:prosperior civium amor,
Tac. A. 6, 51:mox cecinit laudes prosperiore lyrā,
Ov. A. A. 3, 50:prosperius fatum,
id. F. 3, 614:nomina,
of good omen, Plin. 28, 2, 5, § 22; so,verba,
Ov. P. 4, 4, 38.—In nom. sing.: prosper dicendi successus, Auct. ap. Prisc. p. 693 P.; Anthol. Lat. 5, 132:deinde est hominum generi prosperus et salutaris ille fulgor, qui dicitur Jovis,
propitious, favorable, Cic. Rep. 6, 17, 17 (cited in Prisc. p. 693 P.):immoriens magnis non prosperus ausis,
Sil. 10, 202:prosperus in Africam transitus,
Val. Max. 3, 7, 1.—With evenio (cf. prospere):omnia quae prospera tibi evenere,
Liv. 28, 42, 15:si cetera prospera evenissent,
id. 21, 21, 9:quod bellum... ut id prosperum eveniret,
id. 42, 28, 7; 37, 47, 4.—Subst., in plur.: prospĕra, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune, prosperity (postAug.):A.prospera belli,
Luc. 5, 782:rerum,
id. 7, 107:tam mala Pompeii quam prospera mundus adoret,
id. 7, 708:Germani prosperis feroces,
Tac. H. 5, 15; Plin. Pan. 7.—Hence, adv., in two forms.pro-spĕrē, agreeably to one's wishes, favorably, luckily, fortunately, prosperously (class.):* B.omnia profluenter, prospere,
Cic. Tusc. 5, 18, 53:procedere,
id. Fam. 12, 9, 2:cedere alicui,
Nep. Dat. 1, 2:succedere,
id. ib. 6, 1:cui ut omnia prospere evenirent,
Liv. 23, 27, 12:cadere,
Tac. A. 2, 46.— Comp.:aves quae prosperius evolant,
with better augury, Gell. 6, 6, 8:res eventura prosperius,
id. 1, 13, 1; Col. 4, 32, 1.— Sup.: prosperrĭme geruntur omnia. Vell. 2, 97, 1:dimicare,
Suet. Caes. 36.— -
110 prospera
prosper, and more freq. prospĕrus, a. um, adj. [pro-spero, answering to hope; cf. spes], agreeable to one's wishes, favorable, fortunate, prosperous (freq. and class.; cf.:(β). II.faustus, propitius): sperem veteres pro spem dixerunt, unde et prospere dicimus, hoc est, pro spe,
Non. 171, 25:auspicium prosperum,
Naev. 4, 2; cf. in sup.:prosperrimum augurium,
Plin. 10, 8, 9, § 21:prospera adversaque fortuna,
Cic. N. D. 3, 37, 89:magnis autem viris prosperae semper omnes res,
id. ib. 2, 66, 167:prosperae res,
id. Brut. 3, 12:non jam id ago, ut prosperos exitus consequar,
id. Att. 9, 7, 1: successus, Liv. praef. fin.:prosperrimo rerum eventu,
Vell. 2, 122, 2.— Comp.:prosperior civium amor,
Tac. A. 6, 51:mox cecinit laudes prosperiore lyrā,
Ov. A. A. 3, 50:prosperius fatum,
id. F. 3, 614:nomina,
of good omen, Plin. 28, 2, 5, § 22; so,verba,
Ov. P. 4, 4, 38.—In nom. sing.: prosper dicendi successus, Auct. ap. Prisc. p. 693 P.; Anthol. Lat. 5, 132:deinde est hominum generi prosperus et salutaris ille fulgor, qui dicitur Jovis,
propitious, favorable, Cic. Rep. 6, 17, 17 (cited in Prisc. p. 693 P.):immoriens magnis non prosperus ausis,
Sil. 10, 202:prosperus in Africam transitus,
Val. Max. 3, 7, 1.—With evenio (cf. prospere):omnia quae prospera tibi evenere,
Liv. 28, 42, 15:si cetera prospera evenissent,
id. 21, 21, 9:quod bellum... ut id prosperum eveniret,
id. 42, 28, 7; 37, 47, 4.—Subst., in plur.: prospĕra, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune, prosperity (postAug.):A.prospera belli,
Luc. 5, 782:rerum,
id. 7, 107:tam mala Pompeii quam prospera mundus adoret,
id. 7, 708:Germani prosperis feroces,
Tac. H. 5, 15; Plin. Pan. 7.—Hence, adv., in two forms.pro-spĕrē, agreeably to one's wishes, favorably, luckily, fortunately, prosperously (class.):* B.omnia profluenter, prospere,
Cic. Tusc. 5, 18, 53:procedere,
id. Fam. 12, 9, 2:cedere alicui,
Nep. Dat. 1, 2:succedere,
id. ib. 6, 1:cui ut omnia prospere evenirent,
Liv. 23, 27, 12:cadere,
Tac. A. 2, 46.— Comp.:aves quae prosperius evolant,
with better augury, Gell. 6, 6, 8:res eventura prosperius,
id. 1, 13, 1; Col. 4, 32, 1.— Sup.: prosperrĭme geruntur omnia. Vell. 2, 97, 1:dimicare,
Suet. Caes. 36.— -
111 pugna
pugna, ae, f. [root pug, in pugno and pungo; cf. pugil], prop. a fight fist to fist, man to man; hence, in gen., a fight between individuals or armies, a battle, combat, action, engagement (cf.: dimicatio, proelium).I.Lit.:II.dictator eam pugnam laudibus tulit (of the single combat of Torquatus),
Liv. 7, 10 fin.:nonnumquam res ad manus atque ad pugnam veniebat,
came to blows, Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28; Liv. 2, 46:diuturnitate pugnae defessi proelio excedebant,
Caes. B. G. 3, 4, 3:alii nuntiant dictatori omnes legiones Etruscorum capessisse pugnam,
Liv. 10, 5, 41:ex omnibus pugnis (Pompeii), quae sunt innumerabiles,
Cic. Mur. 16, 34:exitus pugnarum,
id. Mil. 21, 56:equestris,
a cavalry action, id. Verr. 2, 4, 55, § 122:magna,
Liv. 22, 7:pedestris,
Verg. A. 11, 707:Actia,
Hor. Ep. 1, 18, 61:navalis,
Nep. Arist. 2, 1:gladiatorum,
Suet. Aug. 45:prospera,
Suet. Calig. 35:mala,
Sall. J. 56, 3; Cic. Div. 2, 25, 54:singularis,
a duel, Macr. S. 5, 2.—Transf.A.Troops drawn up for battle, a line of battle (rare):B.ordinata per principes hastatosque ac triarios pugna,
Liv. 22, 5:mediam pugnam tueri,
the middle line, central division, id. 22, 45; cf.:segregat pugnam eorum,
id. 1, 25:pugnam mutare,
Curt. 3, 2, 14.—A battle, contest, dispute, quarrel, in gen. (rare but class.):dabo aliam pugnam magnam,
Plaut. Ps. 1, 5, 110:pugnam conserui seni,
id. Bacch. 4, 9, 43; Ter. Eun. 5, 2, 60:quanta pugna est doctissimorum hominum,
Cic. Div. 2, 51, 105:initurus forensium certaminum pugnam,
Quint. 5, 12, 22; 8, 6, 1; 5, 7, 35:pugna inter testem et patronum,
id. 6, 4, 21:rerum naturae pugna secum,
Plin. 2, 33, 38, § 102:audiet pugnas juventus,
stories of battle, Hor. C. 1, 2, 23:pugnas bibit aure vulgus,
id. ib. 2, 13, 31.—In mal. part., Mart. 10, 38, 6. -
112 Pulcer
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
113 Pulcher
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
114 pulcher
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
115 Pulchra
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
116 pulchrum
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
117 Pulcra
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
118 reflo
rĕ-flo, āvi, ātum, 1, v. n. and a.I. A.Lit.:B.reflantibus ventis,
Cic. Tusc. 1, 49, 119:Etesiae valde reflant,
id. Att. 6, 7, 2:antra,
Sid. Ep. 9, 13:ventorum procellae reflantium,
Amm. 19, 10; 22, 8. — Poet.: pelagus respargit, reflat, Att. ap. Cic. N. D. 2, 35, 89 (Trag. Rel. p. 158 Rib.).—Trop.:II.cum prospero flatu ejus (fortunae) utimur, ad exitus pervehimur optatos et, cum reflavit, affligimur,
Cic. Off. 2, 6, 19:reflante fortunā,
Amm. 31, 13, 19; cf. Lact. 3, 29. —Act.A.To blow again from one ' s self, to blow or breathe out:B.(aër) cum ducitur atque reflatur,
is breathed out, exhaled, Lucr. 4, 938:spiritum, folles,
to blow out, Lampr. Heliog. 25:sucositatem,
to evaporate, Cael. Aur. Acut. 2, 29. —To blow or puff out again:laciniam (ventus),
App. M. 10, p. 254, 9; cf.:reflato sinu,
id. ib. 4, p. 158 fin.:signum veste reflatum,
id. ib. 2, p. 116, 7. -
119 roboro
rōbŏro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to make strong; to strengthen, invigorate, confirm (rare but class.).I.Lit.:II.artus,
Lucr. 4, 1038:equum largo cibo,
Col. 6, 27, 8:nidos stramento,
Plin. 10, 33, 49, § 92:vitem,
id. 17, 22, 35, § 175:spicam,
id. 18, 28, 67, § 260. —Trop.:gravitatem perpetuā constantiā,
Cic. Off. 1, 31, 112; cf.:haec omnia exercitatione plurimā,
Quint. 8, prooem. §28: recti cultus pectora roborant,
Hor. C. 4, 4, 34:educata hujus nutrimentis eloquentia ipsa se postea colorat et roborat,
becomes strong, Cic. Or. 13, 42:regnum,
Vulg. 2 Par. 11, 17.—Hence, * rōbŏrātus, a, um, P. a., strengthened, strong, vigorous:roboratior exitus,
Tert. Anim. 25; Hier. Cont. Pel. 3, 8. -
120 Secunda
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll.
См. также в других словарях:
exitus — s.n. (livr.) Moarte, sfârşit. – cuv. lat. Trimis de claudia, 17.06.2004. Sursa: DEX 98 ÉXITUS s. v. decedare, deces, dispariţie, moarte, pieire, prăpădire, răposare, sfârşit, stingere, sucombare. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … … Dicționar Român
Exitus — Saltar a navegación, búsqueda Exitus es un término latino significa «salida» y se emplea en medicina como simplificación de la expresión más correcta Exitus Letalis, que literalmente significa «salida mortal» o «salida que causa la muerte» o más… … Wikipedia Español
Exitus — Sm Tod per. Wortschatz fach. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. exitus, eigentlich Herausgehen, Ausgang , zu l. exīre (exitum) weggehen , zu l. īre gehen und l. ex . Ebenso ne. exit. Zu den Präfigierungen von l. īre gehen gehören als tu… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Exitus — Exitus,der:⇨Tod(1) Exitus→Tod … Das Wörterbuch der Synonyme
Exĭtus — (lat.), Ausgang, Ende … Meyers Großes Konversations-Lexikon
exitus — index egress, end (termination), event, outlet, result Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Exitus — Ableben; Sterben; Lebensende; Abschied; Tod * * * Ẹx|i|tus 〈m.; ; unz.〉 Tod, Todesfall [lat., „Ausgang“] * * * Ẹxi|tus, der; [lat. exitus, eigtl. = das Herausgehen, Ausgang] (Med.): Tod. * * * Ẹxitus [lateinisch, eigentlich »das Herausgehen« … Universal-Lexikon
exitus — An exit or outlet; death. [L. fr. ex eo, pp. itus, to go out] * * * ex·i·tus ek sət əs n, pl exitus DEATH esp fatal termination of a disease … Medical dictionary
Exitus — Muerte (del latín salida). La expresión completa es exitus letalis … Diccionario de siglas médicas y otras abreviaturas
Exitus — Ẹx|itus [aus gleichbed. lat. exitus] m; : 1) Ausgang (allg. u. anatomisch). 2) Tod. Ẹx|itus in ta̱bula: Tod auf dem Operationstisch. Ẹx|itus leta̱lis: tödlicher Ausgang (eines Krankheitsfalles od. eines Unfalles). Ẹx|itus pẹlvis: unterer… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Exitus — Exi|tus der; <aus lat. exitus »Ausgang, (Lebens)ende« zu exire »herausgehen«>: 1. Tod, tödlicher Ausgang eines Krankheitsfalles od. Unfalls (Med.). 2. Ausgang (Anat.) … Das große Fremdwörterbuch