-
1 dopaść
глаг.• настигнуть• охотиться* * *dopa|ść\dopaśćdnę, \dopaśćdnie, \dopaśćdnij, \dopaśćdł, \dopaśćdnięty сов. kogo-czego, do kogo-czego 1. добежать до кого-чего, подбежать к кому-чему;\dopaść do bramy добежать до ворот, подбежать к воротам;
2. настичь, настигнуть, нагнать кого-что;\dopaść uciekiniera настичь беглеца+1. dobiec, doskoczyć 2, dogonić, dopędzić
* * *dopadnę, dopadnie, dopadnij, dopadł, dopadnięty сов. kogo-czego, do kogo-czego1) добежа́ть до кого-чего, подбежа́ть к кому-чемуdopaść do bramy — добежа́ть до воро́т, подбежа́ть к воро́там
2) насти́чь, насти́гнуть, нагна́ть кого-чтоdopaść uciekiniera — насти́чь беглеца́
Syn: -
2 dopaść drzwi
настигнуть дверейOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dopaść drzwi
-
3 dopadać
глаг.• настигать* * *несов. kogo-czego, do kogo-czego 1. добегать do кого-чего; подбегать к кому-чему;2. настигать кого-что; ср. dopaść+1. dobiegać, doskakiwać 2. doganiać, dopędzać
* * *несов. kogo-czego, do kogo-czego1) добега́ть до кого-чего; подбега́ть к кому-чемуSyn: -
4 przypaść
глаг.• прийтись• припасть* * *przypa|ść\przypaśćdnę, \przypaśćdnij, \przypaśćdł сов. 1. do kogo-czego припасть, прижаться, приникнуть к кому-чему;\przypaść do ziemi приникнуть к земле;
2. do kogo-czego броситься, кинуться к кому-чему;3. произойти, случиться, прийтись;to \przypaśćdło na koniec piątego wieku это произошло в конце пятого века; święto \przypaśćdło na czwartek праздник пришёлся на четверг;
4. na kogo-co прийтись на кого-что, выпасть, достаться кому-чему;\przypaść komuś w udziale прийтись (выпасть) на чью-л. долю;● \przypaść do serca прийтись по душе;
\przypaść do gustu прийтись по вкусу, понравиться+2. dopaść 3. przytrafić się, wypaść 4. wypaść
* * *przypadnę, przypadnij, przypadł сов.1) do kogo-czego припа́сть, прижа́ться, прини́кнуть к кому-чемуprzypaść do ziemi — прини́кнуть к земле́
2) do kogo-czego бро́ситься, ки́нуться к кому-чему3) произойти́, случи́ться, прийти́сьto przypadło na koniec piątego wieku — э́то произошло́ в конце́ пя́того ве́ка
święto przypadło na czwartek — пра́здник пришёлся на четве́рг
przypaść komuś w udziale — прийти́сь (вы́пасть) на чью́-л. до́лю
•- przypaść do gustuSyn:
См. также в других словарях:
dopaść — I dk Vc, dopaśćpadnę, dopaśćpadniesz, dopaśćpadnij, dopaśćpadł, dopaśćpadnięty, dopaśćpadłszy dopadać ndk I, dopaśćam, dopaśćasz, dopaśćają, dopaśćaj, dopaśćał, dopaśćany 1. «szybkim biegiem, pędem zbliżyć się do kogoś lub czegoś, dobiec,… … Słownik języka polskiego
dopaść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dopadać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopadać się – dopaść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łapać się, dosięgać jeden drugiego; spotykać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak tylko się dopadły, nie było końca rozmowom. Gdy się dopadną, bójka rozgorzeje na nowo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopadaćam, dopadaća, dopadaćają, dopadaćany {{/stl 8}}– dopaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, dopadaćpadnę, dopadaćpadnie, dopadaćpadnij, dopadaćpadł, dopadaćpadła, dopadaćpadli, dopadaćpadnięty {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skok — m III, D. u, N. skokkiem; lm M. i 1. «oderwanie się na chwilę od jakiejś powierzchni poprzez odbicie się nogami; zeskoczenie z wyższego miejsca na niższe» Skoki kangura, żaby. Skok z okna. Biec, pędzić itp. wielkimi skokami. ◊ Jednym skokiem, w… … Słownik języka polskiego
byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… … Słownik języka polskiego
dobrać — dk IX, dobraćbiorę, dobraćbierzesz, dobraćbierz, dobraćbrał, dobraćbrany dobierać ndk I, dobraćam, dobraćasz, dobraćają, dobraćaj, dobraćał, dobraćany 1. «wziąć więcej, dołożyć, dopełnić» Dobrać sobie zupy, deseru. Dobrać materiału na garnitur. 2 … Słownik języka polskiego
dogonić — dk VIa, dogonićnię, dogonićnisz, dogonićgoń, dogonićnił, dogonićniony rzad. dognać dk I, dogonićgnam, dogonićgnasz, dogonićgnają, dogonićgnaj, dogonićgnał, dogonićgnany doganiać ndk I, dogonićam, dogonićasz, dogonićają, dogonićaj, dogonićał,… … Słownik języka polskiego
dopadać — I, dopadaćda, dopadaćają, dopadaćał 1. ndk → I dopaść 2. dk rzad. «o śniegu, deszczu: upaść dodatkowo, napadać do określonego miejsca» W nocy dopadało więcej śniegu … Słownik języka polskiego
dopasać — → II dopaść … Słownik języka polskiego
dorwać — dk IX, dorwaćrwę, dorwaćrwiesz, dorwaćrwij, dorwaćrwał, dorwaćrwany 1. «dokończyć rwania, wyrywania, wyrwać do końca» Dorwać chwasty z klombów. 2. «narwać więcej, dodać do już zerwanego» Dorwać trochę bzu, jaśminu. dorwać się pot. «znaleźć… … Słownik języka polskiego
