-
1 dis-
dis-1 pref. di origine latina; può indicare1 'negazione', o anche, 'privazione, mancanza'; ingl. dis-, de-, in-, un-: disaccordo, disaccord; disadatto, inappropriate; disorganico, unsystematic2 'separazione, allontanamento', ingl. dis-: disgiunzione, disconnection.dis-2 pref. di origine greca usato per lo più nella terminologia medica per indicare 'alterazione, cattivo funzionamento'; ingl. dys-: dissenteria, dysentery; discrasia, dyscrasia. -
2 dis.
сущ.сокр. disegno -
3 disdire
diś dire* I vt 1) отказываться, отрекаться (от + G), опровергать disdire le proprie promesse — отказаться от своих обещаний a lui non posso disdire nulla — я ни в чём не могу ему отказать è un continuo dire e disdire, il suo — от него только и слышишь: то «да», то «нет» 2) dir расторгать договор 3) lett запрещать diś dirsi отказываться <отрекаться> от своих слов diś dire* II vi (a) dif (a qd, qc) не подобать, не приличествовать (+ D) queste cose si disdicono a voi — подобные дела вам не к лицу -
4 diserto
diś èrto I agg, m ant v. deserto diś èrto II agg ant красноречивый, говорящий убедительно diś èrto III agg ant разорённый; обедневший -
5 disabbellire
diś abbellire (-isco) vt лишать красоты; портить, обезображивать diś abbellirsi терять красоту, дурнеть -
6 disabbigliare
-
7 disaccordare
diś accordare (-òrdo) vt вызывать разногласие (у + G) diś accordarsi 1) расходиться во мнениях 2) диссонировать, нестройно петь <играть> 3) не подходить, не сочетаться ( о цветах) 4) mus расстраиваться -
8 disaffezionare
diś affezionare (-óno) vt (da qd, qc) заставить разлюбить (+ A) diś affezionarsi 1) (da, a, verso qd, qc) разлюбить (+ A); охладеть (к + D) disaffezionarsi (d)allo studio — охладеть к учёбе 2) потерять ( чьё-либо) расположение, вызвать к себе охлаждение disaffezionarsi l'amico — потерять друга -
9 disagiare
-
10 disamorare
diś amorare (-óro) vt (da) заставить разлюбить (+ A); отлучить (от + G); оттолкнуть (от + G) diś amorarsi разлюбить; перестать интересоваться (+ S); охладеть (к + D) -
11 disancorare
diś ancorare (-àncoro) vt 1) mar non com выбирать якорь; сниматься с якоря 2) econ сделать (валюту) не конвертируемой diś ancorarsi отрываться, отходить disancorare dalla tradizione — отойти от традиции -
12 disanimare
diś animare (-ànimo) vt лишать мужества, обескураживать; приводить в уныние diś animarsi падать духом, унывать -
13 disapplicare
diś applicare (-àpplico) vt non com не применять, прекратить употребление (+ G) diś applicarsi ( da qc) охладевать (к + D), небрежно относиться (к + D) -
14 disarticolare
diś articolare (-ìcolo) vt 1) вывихнуть (руку, ногу) 2) chir ампутировать, отсекать, вычленять ( всю конечность или её дистальную часть) 3) fig разъединять, разрушать; приводить в беспорядок diś articolarsi 1) вывихнуться 2) fig разлагаться, распадаться -
15 disautorare
-
16 disgradare
-
17 disgregare
diś gregare (-ègo) vt 1) разъединять, разделять 2) разлагать, вызывать распад (+ G; тж перен) diś gregarsi разлагаться, распадаться il disgregarsi della società — расслоение общества -
18 disgustare
diś gustare vt вызывать отвращение, омерзение (тж перен) questo piatto mi disgusta — это блюдо вызывает у меня отвращение queste conversazioni mi disgustano — эти разговоры мне неприятны diś gustarsi 1) (di qd, qc) чувствовать <питать> отвращение (к + D) 2) (con qd; per qc) ссориться, расходиться -
19 disilludere
-
20 disimpacciare
diś impacciare vt вывести из затруднения; устранять препятствия diś impacciarsi ( da qc) освобождаться (от + G) disimpacciarsi dalle brighe — освободиться от хлопот
См. также в других словарях:
dis — dis … Dictionnaire des rimes
dişəmə — «Dişəmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dişənmə — «Dişənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dişərmə — «Dişərmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dişətmə — «Dişətmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dis — dis·accord; dis·advantage; dis·affect; dis·aggregate; dis·ap·pear; dis·array; dis·bar; dis·burse; dis·card; dis·charge; dis·ci·ple; dis·ci·pli·nar·i·an; dis·ci·pline; dis·claim; dis·close; dis·co; dis·co·glos·sid; dis·coid; dis·coi·dal;… … English syllables
DIS — Danish Institute for Study Abroad Established 1959 Director Anders Uhrskov Academic staff 120 Admin. staff 80 … Wikipedia
Dis — may refer to: Contents 1 Academic institutions 2 Companies 3 Computer topics … Wikipedia
DIS — (Danish Interpretation Systems) европейский производитель оборудования для аудиоконференций. С 1952 года компания разрабатывает и производит различные решения для конференц залов, включая: конференц системы и конгресс системы (системы для… … Википедия
Dis — steht für: in der Musik das um ein Halbton erhöhtes D, siehe Tonleiter Dis Dur, eine Tonart, siehe Es Dur den römischen Totengott Dis Pater ein Album von Jan Garbarek dis steht für: den über Dis gebildeten Moll Akkord dis Moll DIS ist die… … Deutsch Wikipedia
dis- — ♦ Élément, du lat. dis, indiquant la séparation, la différence, le défaut. ● dis Préfixe exprimant la séparation, la différence, la cessation ou le défaut : dissimilaire, dissymétrie, disgracieux. dis élément, du lat. dis, indiquant la séparation … Encyclopédie Universelle