Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

das+liegt+an+ihm

  • 101 Natur

    f =, -en
    1) тк. sg природа
    mein Haar ist Natur — у меня волосы свои (не накладные, не крашеные)
    das Walten der Naturдействие сил природы
    die Natur geht schlafenпоэт. природа погружается в сон ( осенью)
    der Natur folgenследовать зову природы, подчиняться инстинкту, отдавать дань природе
    der Natur seinen Tribut zahlen ( zollen, entrichten) — отдать долг ( дань) природе (заболеть, умереть)
    in der freien Natur, in Gottes freier Natur — на лоне природы
    in die Natur flüchtenбежать на лоно природы
    er ist von der Natur stiefmütterlich bedacht( behandelt) worden — он обижен природой; природа обделила его
    2) природа; характер; натура ( человека); сущность (вещей, явлений)
    sie sind zwei grundverschiedene Naturen — они совершенно различны по своим характерам
    sanfter Natur seinбыть кроткого нрава
    Probleme grundsätzlicher Natur — принципиальные проблемы, проблемы принципиального характера
    die Verletzung ist nur leichter Natur — это ранение несерьёзное
    eine ängstliche Natur haben, von Natur (aus) ängstlich sein — быть робким (по натуре, по природе)
    er hat eine gesunde Natur — у него здоровая натура, он здоровая натура
    er kann seine Natur nicht verleugnenон не может скрыть своей истинной натуры
    das ist seiner Natur zuwider, das geht gegen seine Natur — это противно его натуре, это ему чуждо; это ему претит
    das ist ihm zur (zweiten) Natur gewordenэто стало его второй натурой, это вошло у него в привычку
    3) жив. натура
    etw. nach der Natur zeichnen( malen) — рисовать ( писать) что-л. с натуры
    4) ю.-нем. эвф. половые органы, срам
    5)
    seine Natur erleichtern — ю.-нем. отправлять естественные надобности

    БНРС > Natur

  • 102 hoch

    1. ( comp höher, superl höchst) adj
    1) высо́кий

    ein hóher Berg — высо́кая гора́

    ein hocher Baum — высо́кое де́рево

    ein hóhes Haus — высо́кий дом

    hóhe Schúhe trágen — носи́ть высо́кие боти́нки

    sie wohnt in éinem hóhen Haus — она́ живёт в высо́ком до́ме

    er ist ein hóher Mann — он высо́кий мужчи́на

    ihr Haus ist hoch — её [их] дом высо́кий

    der Schrank ist zwei Méter hoch — высота́ шка́фа два ме́тра

    ein zwei Méter hóher Schrank — шкаф высото́й в два ме́тра

    2) высо́кий, большо́й

    der Kránke hátte hóhes Fíeber — у больно́го была́ высо́кая температу́ра [был си́льный жар]

    das ist von hóher Bedéutung — э́то име́ет большо́е [первостепе́нное] значе́ние

    ein Mensch von hóher Bíldung — высокообразо́ванный челове́к

    von j-m / etw. hóher Méinung sein — быть высо́кого мне́ния о ком-либо / чём-либо

    ich bin von díesem Kollégen hóher Méinung — я высо́кого мне́ния об э́том сослужи́вце [колле́ге]

    ••

    das ist mir zu hoch — э́то вы́ше моего́ понима́ния

    das Buch ist ihm zu hoch — до э́той кни́ги он не доро́с, э́та кни́га ему́ не по зуба́м

    2. ( comp höher, superl höchst) adv
    высоко́

    hoch stéigen, flíegen — поднима́ться, лете́ть высоко́

    das Flúgzeug flog sehr hoch — самолёт лете́л о́чень высоко́

    die Sónne steht hoch am Hímmel — со́лнце стои́т в зени́те

    das Dorf liegt 350 Méter hoch — э́та дере́вня располо́жена на высоте́ 350 ме́тров

    wir wóhnen drei Tréppen hoch — мы живём на четвёртом этаже́

    sie wohnt éinen Stock höher — она́ живёт этажо́м вы́ше

    Deutsch-Russische Wörterbuch der aktiven Wortschatz > hoch

  • 103 Natur

    Natur f =, -en тк. sg приро́да
    die belebte Natur жива́я приро́да
    die unbelebte [leblose] Natur нежива́я приро́да
    Mutter Natur мать-приро́да
    mein Haar ist Natur у меня́ во́лосы свои́ (не накладны́е, не кра́шеные), am Busen der Natur на ло́не приро́ды
    das Walten der Natur де́йствие сил приро́ды
    die Natur geht schlafen поэ́т. приро́да погружа́ется в сон (о́сенью)
    die Natur genießen наслажда́ться приро́дой
    der Natur folgen сле́довать зо́ву приро́ды, подчини́ться инсти́нкту, отдава́ть дань приро́де
    der Natur seinen Tribut zahlen [zollen, entrichten] отда́ть долг [дань] приро́де (заболе́ть, умере́ть), in Natur в нату́ре
    in der freien Natur, in Gottes freier Natur на ло́не приро́ды
    diese Tiere leben nur in der freien Natur э́ти живо́тные живу́т то́лько на во́ле
    in die Natur flüchten бежа́ть на ло́но приро́ды
    in die freie Natur hinauegehen [hinauswandern] отпра́виться на прогу́лку на ло́но приро́ды
    er ist von. der Natur stiefmütterlich bedacht [behandelt] worden он оби́жен приро́дой; приро́да обдели́ла его́
    Natur f =, -en приро́да; хара́ктер; нату́ра (челове́ка), су́щность (веще́й, явле́ний)
    eine faustische Natur нату́ра, подо́бная Фа́усту, фа́устовский хара́ктер
    sie sind zwei grundverschiedene Natur en они́ соверше́нно разли́чны по свои́м хара́ктерам
    problematische Natur сло́жная нату́ра
    seine Natur ist nun einmal so такова́ уж его́ приро́да [нату́ра]
    eine Natur des Geldes приро́да [су́щность] де́нег
    sanfter Natur sein быть кро́ткого нра́ва
    Probleme grundsätzlicher Natur принципиа́льные пробле́мы, пробле́мы принципиа́льного хара́ктера, die Verletzung ist nur lelchter Natur э́то волне́ние несерьё́зное
    eine ängstliche Natur haben, von Natur (aus) ängstlich sein быть ро́бким (по нату́ре, по приро́де)
    er hat eine Resunde Natur у него́ здоро́вая нату́ра, он здоро́вая нату́ра
    er kann seine Natur nicht verleugnen он не може́т скрыть свое́й и́стинной нату́ры
    das liegt in der Natur der Dinge э́то есте́ственно, э́то в приро́де веще́й
    das ist seiner Natur zuwider, das geht gegen seine Natur э́то проти́вно его́ нату́ре, э́то ему́ чу́ждо; э́то ему́ прети́т
    das ist ihm zur (zweiten) Natur geworden э́то ста́ло его́ второ́й нату́рой, э́то вошло́ у него́ в привы́чку
    Natur f =, -en жив. нату́ра; etw. nach der Natur zeichnen [malen] рисова́ть [писа́ть] что-л. с нату́ры
    Natur f =, -en ю.-нем. эвф. половы́е о́рганы, срам
    Natur f =, -en : seine Natur erleichtern ю.-нем. отправля́ть есте́ственные на́добности

    Allgemeines Lexikon > Natur

  • 104 absum

    ab-sum, āfuī, āfutūrus, abesse (ἄπειμι), weg-, fortsein (Ggstz. adesse), I) infolge einer Bewegung (Abwesenheit); dah. 1) im allg., weg-, nicht dasein, entfernt-, abwesend sein, ab domo, Plaut. u. Liv.: ab domo, ab re familiari paulo diutius, Liv.: ab urbe u. ex urbe, Cic.: ab alqo, Cic. – domo et foro, Cic.: nuptā lentus abesse tuā, Ov. – abesse longe, Cic.: longe gentium, Cic.: non longe hinc, Plaut.: propius, Cic.: procul, Cic.: tres menses, Ter. – dah. quare me, qui nullā lege abessem (abwesend [= in der Verbannung] sei), non restitui lege, sed revocari senatus auctoritate oportere, Cic. Sest. 73. – 2) insbes.: a) von der Teilnahme an etw. entfernt sein od. bleiben, wegbleiben, nicht teilnehmen, einer Sache nicht beiwohnen, einer Sache fern stehen, mit etw. nichts zu schaffen haben (Ggstz. adesse), ab hoc concilio, Caes.: a periculis, sich fern halten, Sall.: ab his studiis, Cic. – m. Abl., toto bello, Caes.: publicis consiliis, Liv. – afuisse in altercationibus, Cic. – b) alci od. ab alqo, mit seinem Beistande nicht dasein, fehlen, jmdm. nicht beistehen (versch. von deesse, jmd. im Stiche lassen), bes. als Verteidiger vor Gericht (Ggstz. alci adesse, alqm defendere, s. Halm zu Cic. Sull. 7 ed. mai.), qui Autronio non afuerim, Cic.: ne longe tibi Iuppiter absit, Ov.: nec dextrae erranti deus afuit, Verg.: et quo plus intererat, eo plus aberas a me, je mehr ich deines Beistandes bedurfte, desto mehr verließest du mich, Cic.: longe iis fraternum nomen P.R. afuturum, werde ihnen nirgends etwas helfen, Caes. – absol., nusquam abero, Verg.: nobis absentibus, ohne unser Dazutun, Cic. – c) geistig abwesend sein, cum milite isto praesens absens ut sies, Ter. Eun. 192. – d) nicht dasein, fern sein, verbannt sein, dah. auch abgehen, u. in diesem Sinne = fehlen (versch. von deesse, mangeln, vermißt werden; vgl. Sorof Cic. de or. 1, 48), hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit (war nicht da), si opus erat, defuit (fehlte, wurde vermißt), Cic.: studium semper adsit, cunctatio absit, Cic.: denique isto bono utare dum adsit; cum absit, ne requiras, Cic.: semper aves quod abest, Lucr.: praeter idoneum ducem nihil abest ad subvortendum imperium, Sall. fr. – m. ab u. Abl., unum a praetura tua abest, Plaut.: neque corpus neque animus a vobis aberit, Sall. – m. Dat., quid enim abest huic homini, quod si adesset, iure haec ei tribui et concedi putaremus, Cic.: si cui dentes vetustate absunt, Varr.: abest luctamen remo, man rudert ohne Anstrengung, Verg.: abest enim historia litteris nostris, Cic.: fraudem et sermoni et rei abesse, Liv.: cum partem abesse numero sensisset, Liv.: ratus pluribus curam, omnibus afuisse fortunam, Curt.

    II) infolge der Lage (Abstand); dah. 1) eig., von einem Punkte (räumlich od. zeitlich) weg-, entfernt-, getrennt sein, abstehen, m. ab od. m. bl. Abl. u. absol., sowie mit u. ohne Bezeichnung des (räumlichen od. zeitlichen) Abstandes, paulum ab eius villa, Cic.: ab urbe milia passuum ducenta, Cic.: plus mille passibus a mari (v. einer Villa), Liv. fr.: quinque dierum iter ab Carthagine (v. einer Stadt), Liv.: bidui (v. Lager), Cic.: quatridui iter Laodiceā, Cic.: quatridui ab Autronio, Cic.: aequo spatio, Caes.: bidui spatio ab eo, Cic.: septem milium intervallo, Caes.: milibus passuum quattuor, Caes.: haud longe abesse potest, es muß nicht weit von hier sein, Plaut.: quoniam propius abes, weil du dort näher bist, Cic. – 2) übtr.: a) übh., von etw. entfernt sein, fern stehen, id enim vero hinc nunc abest, das liegt jetzt im weiten Felde, daran ist gegenwärtig nicht zu denken, Ter.: quod abest longissime, Cic.: u. so ab. longissime a vero, Cic.: longe a spe, Cic.: procul seditione, Liv.: paulum a capienda urbe, die Stadt beinahe einnehmen, Iustin.: cum ego ab ista laude non absim, mir dieser Ruhm nicht abgesprochen werden kann, Cic. – ille longe aberit, ut credat, wird weit entfernt sein zu glauben, Cic.: tantum aberat a bello, ut etc., Cic.: tantum afuit ab insolentia gloriae, ut etc., Nep.: tantum a paenitentia afuit, ut etc., Val. Max.: a quibus longe absunt, ut perseverent, Augustin. de civ. dei 9, 16, 1: sperare videor tantum afuturam esse orationem meam a minima suspicione offensionis tuae, te ut potius obiurgem, quam ut ego etc., Cic.; u. so die unpers. haud multum od. haud (non, nec) procul abest od. non longe abest od. paulum (paululum) abest, quin etc., es ist nicht weit entfernt od. nahe dabei, es fehlt nicht viel, daß usw., beinahe möchte usw. (s. Zumpt § 540), Cic., Caes. u.a.; so auch non multum abest ab eo, quin etc., Caes. b.G. 5, 2, 2: neque longius abesse, quin etc., es fehle gar nicht viel, daß er usw., er sei darauf u. daran, zu usw., Caes. b.G. 3, 18, 4: minimum abest, quin etc., Suet. Aug. 14: paulo afuit, quin, Ammian.: nihil afore credunt, quin etc., es könne nicht fehlen, Verg. Aen. 8, 147: quid abest, quin etc., Liv. 8, 4, 2. Val. Max. 5, 3. ext. 3: abesse non potest, quin etc., Gracch. b. Cic. or. 233 u. Gell. 11, 13, 3: spätlat., parum abest, quin etc., Donat. vit. Verg. c. 8: u. persönl., haud multum afuere, quin opera perrumperent, Liv. fr. 36 (bei Prisc. 6, 22): nec ita multum omnes afuisse, quin accusatorem potius dementiae accusarent, Apul. apol. 37: adeo vehementer talum inverti, ut minimum afuerim, quin articulum etiam a crure defregerim, Apul. flor. 16. – Dah. die Redensart tantum abest, ut... ut, weit entfernt, daß... ist usw., deren Entstehung durch folgende drei Stellen deutlich wird: id tantum abest officio, ut nihil magis officio possit esse contrarium, Cic. de off. 1, 43: tantum abest ab eo, ut malum mors sit, ut verear, ne etc., Cic. Tusc. 1, 76 (vgl. Liv. 25, 6, II): u. so zuletzt: ego vero istos tantum abest ut ornem, ut effici non possit, quin eos oderim, d.i. weit entfernt, daß... vielmehr usw., Cic. Phil. 11, 36. – persönl. gebr., hoc detrimento milites nostri tantum afuerunt ut perturbarentur, ut incensi atque incitati magnas accessiones fecerint in operibus hostium expugnandis, Auct. b. Alex. 22, 1. – Spätlat., tantum aberat quominus aliquid nuntiaretur, ut etiam quae gesta non fuerant adicerentur, Heges. 3, 21, 1. – Zuw. tritt der zweite Satz, wie im Deutschen, auch selbständig auf, tantum afuit, ut inflammares nostros animos; somnum isto loco vix tenebamus, Cic. Brut. 278 (u. so Cic. de fin. 5, 57; ad Att. 13, 21, 5); od. es bildet das einfache tantum abest ut einen bloßen Nachsatz, wie Cic. ad Att. 6, 2, 1. – auch steht im zweiten Satz ut etiam, ut quoque, wie Cic. ep. 12, 15, 4. Suet. Tib. 50, 1; seltener ut contra, wie Liv. 6, 31, 4. – Spätlat. statt des ersten ut der Infinit., tantum abfuit laudare industrie gesta, ut etiam quaedam scriberet de etc., Amm. 15, 5, 36. – b) von etw. Unangenehmem entfernt-, also davon befreit-, frei sein, a culpa, Cic.: nihil a me abesse longius crudelitate, Caes. in Cic. ep.: a cupiditate pecuniae, Nep.: a reprehensione temeritatis absum, der Vorwurf bei Unbesonnenheit trifft mich nicht, Planc. in Cic. ep.: afuimus dolori, vergaßen den Schmerz, Ov. – c) v. ungehörigen, unangenehmen, lästigen Personen od. Dingen selbst, fern sein od. bleiben, si vis afuisset, Liv. fr. 49 (50) bei Sen. suas. 6, 22. – bes. in der Wunschformel absit = fern sei od. bleibe, m. ab u. Abl., carnifex vero et obductio capitis et nomen ipsum crucis absit non modo a corpore civium Romanorum, sed etiam a cogitatione, oculis, auribus, Cic.: absint et picti squalentia terga lacerti pinguibus a stabulis, Verg.: u. absol., vos quoque abesse iubeo, Tibull.: procul absit gloria vulgi, Tibull.: absit periculum, Sall. fr.: dolus malus abesto! Not. Tir.: u. bes. absit invidia verbo od. absit verbo invidia, fern sei Vermessenheit der Rede, Liv.: u. so bl. absit invidia, Curt. – Dah. im Spätlat. die Formel absit m. folg. ut od. Infinit. = es sei ferne, Gott wolle verhüten, daß usw., Apul. u. Sulpic. Sev.: u. procul absit, Stat., od. quod absit, Apul., das sei ferne, das wolle Gott verhüten! – d) mit Willen, aus innerem Trieb u. dgl. von etw. entfernt, also ihm abgeneigt sein, a consilio fugiendi, Cic.: a periculis, sich von den Gefahren entfernt halten, Cic. – e) mit Rücksicht auf die Beschaffenheit od. Eigenschaft einer Sache od. Pers. fern sein, fern stehen, von etw. abweichen, quod certe abest a tua virtute et fide, Brut. in Cic. ep.: istae κολακειαι non longe absunt a scelere, Cic. – bei Vergleichen höher stehen, im Vorteil sein, nullā re magis absumus a natura ferarum, Cic.: qui longissime a te afuit, Cic. – u. tiefer stehen, weit nachstehen, multum ab iis, Cic.; u. so Hor. de art. poët. 370. – f) von etw. noch fern sein, etw. nicht erreichen, a nitore Ciceronis, Quint.: a virtute alcis, Hor. – g) sich für etw. nicht eignen, sich nicht schicken, zu etw. nicht passen, ab forensi condicione, Cic.: a principis persona, Nep. – / statt abfui, abforem, abfore u. abfuturus haben die besten Handschriften u. auch die Ausgaben afui, aforem, afore, afuturus, s. Halm zu Cic. Sull. 7. p. 60 ed. mai. Osann zu Cic. de rep. 2, 69. p. 243. Heindorf zu Hor. sat. 1, 4, 104. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 836 f. – arch. Konj. Präs. absiet, Cato r.r. 19, 1. – Form abfuat = absit, zweifelh. bei Fronto ep. ad am. 1, 14. p. 184 N. (viell. mit Eckstein abludat zu lesen).

    / Partic., absēns, tis, abwesend, a) v. Menschen (Ggstz. praesens, coram), α) räumlich: me absente, in meiner Abwesenheit, Cic.: te praesente absente, du magst da sein od. nicht, Ter.: absente nobis, Ter. eun. 649. – Dah. v. Verbannten, absens mecum in gratiam rediit, Cic. – v. Verstorbenen, absentes (poëtae) sunt pro praesentibus, Plaut. Cas. prol. 20; u. so Vitr. 7. pr. § 8. – u. von solchen, die, obgleich in Rom, bei öffentlichen Bewerbungen nicht als Mitbewerber erscheinen, Cic. de rep. 6, 11 (u. dazu Moser). Liv. 4, 42, 1 (u. dazu Drak.). – u. von solchen, die sich nicht vor Gericht stellen, de absente iudicare, Cic.; vgl. Halm zu Cic. Verr. 4, 40. – b) von Orten u. Dingen, entfernt, Rhodos, urbs, Hor.: rogus, Mart.: comae, nicht wirklich vorhandene, falsche, Mart. – versus absentes dicere, auswendig hersagen, Gell. 20, 10, 4. – c) geistig nicht bei der Sache, abwesend, mente ac sensu absentissimus, Augustin. confess. 4, 4.

    lateinisch-deutsches > absum

  • 105 Möglichkeit, die

    (der Möglichkeit, die Möglichkeiten)
    1) (тк. sg) возможность, вероятность, возможное обстоятельство (мыслимый, допустимый, осуществимый, могущий произойти случай)

    Ich zweifle (nicht) an der Möglichkeit, dass mir gekündigt wird. — Я (не) сомневаюсь в вероятности того, что меня уволят.

    Diese Möglichkeit ist nicht ausgeschlossen. — Эта возможность [это возможное обстоятельство] не исключается.

    Sie rechneten mit der Möglichkeit, dass man ihnen absagt. — Они учитывали возможность [то возможное обстоятельство], что им откажут.

    Man kann nicht die Möglichkeit von der Hand weisen, dass einige Komplikationen eintreten. — Нельзя отметать возможность того, что наступят некоторые осложнения.

    Es wird die Möglichkeit geprüft, ob dieser Streitfall auf dem Wege der multilateralen Verhandlungen gelöst werden kann. — Изучается возможность того, осуществимо ли решение этого спорного случая путём многосторонних переговоров.

    Ich sehe keine Möglichkeit, ihm zu helfen. — Я не вижу никакой возможности помочь ему.

    Das liegt im Bereich [außerhalb des Bereichs] der Möglichkeit. — Это находится в пределах [вне пределов] возможного.

    2) возможность, средство, способ, путь, необходимое условие (для осуществления чего-л.)

    Das ist die einzige Möglichkeit, ihn von seinem Vorhaben abzubringen. — Это единственная возможность отговорить его от его намерений.

    Es gibt eine Möglichkeit, diese Schwierigkeiten zu überwinden. — Есть одна возможность [один способ] преодолеть эти трудности.

    Er versuchte die letzte Möglichkeit. — Он испробовал последнюю возможность [последнее средство].

    Er entschied sich für die zweite Möglichkeit. — Он выбрал вторую возможность [второй путь].

    Es bestehen keine anderen Möglichkeiten, diesen Plan durchzuführen. — Других возможностей [других путей] осуществить этот план нет.

    Er möchte nach Möglichkeit nicht genannt werden. — Он по возможности не хотел бы, чтобы его называли.

    Ich werde diese Angelegenheit nach Möglichkeit beschleunigen. — Я по возможности ( насколько позволят условия) ускорю это дело.

    3) возможность, перспектива, шанс

    Es besteht die Möglichkeit, dass er kommt. — Есть [существует] возможность [шанс], что он придёт.

    Es ergaben sich für ihn neue Möglichkeiten, seine schöpferischen Kräfte zu entfalten. — Для него открылись новые возможности развития своих творческих сил.

    Das war eine Reihe von verpassten Möglichkeiten. — Это был целый ряд упущенных возможностей.

    Die wirtschaftlichen Möglichkeiten dieses Landes wurden hoch eingeschätzt. — Экономические возможности [экономическая перспектива] этой страны были высоко оценены.

    4) (тк. pl) возможности, ( потенциальные) способности

    Das gemietete Zimmer entsprach seinen finanziellen Möglichkeiten. — Снятая комната соответствовала его финансовым возможностям [средствам].

    Seine künstlerischen Möglichkeiten sind vielgestaltig. — Его творческие возможности [способности] многообразны.

    Sie hat ihre dichterischen Möglichkeiten voll ausgeschöpft. — Она полностью исчерпала свои поэтические возможности [способности].

    Typische Fehler in der Anwendung der deutschen Sprache > Möglichkeit, die

  • 106 absum

    ab-sum, āfuī, āfutūrus, abesse (ἄπειμι), weg-, fortsein (Ggstz. adesse), I) infolge einer Bewegung (Abwesenheit); dah. 1) im allg., weg-, nicht dasein, entfernt-, abwesend sein, ab domo, Plaut. u. Liv.: ab domo, ab re familiari paulo diutius, Liv.: ab urbe u. ex urbe, Cic.: ab alqo, Cic. – domo et foro, Cic.: nuptā lentus abesse tuā, Ov. – abesse longe, Cic.: longe gentium, Cic.: non longe hinc, Plaut.: propius, Cic.: procul, Cic.: tres menses, Ter. – dah. quare me, qui nullā lege abessem (abwesend [= in der Verbannung] sei), non restitui lege, sed revocari senatus auctoritate oportere, Cic. Sest. 73. – 2) insbes.: a) von der Teilnahme an etw. entfernt sein od. bleiben, wegbleiben, nicht teilnehmen, einer Sache nicht beiwohnen, einer Sache fern stehen, mit etw. nichts zu schaffen haben (Ggstz. adesse), ab hoc concilio, Caes.: a periculis, sich fern halten, Sall.: ab his studiis, Cic. – m. Abl., toto bello, Caes.: publicis consiliis, Liv. – afuisse in altercationibus, Cic. – b) alci od. ab alqo, mit seinem Beistande nicht dasein, fehlen, jmdm. nicht beistehen (versch. von deesse, jmd. im Stiche lassen), bes. als Verteidiger vor Gericht (Ggstz. alci adesse, alqm defendere, s. Halm zu Cic. Sull. 7 ed. mai.), qui Autronio non afuerim, Cic.: ne longe tibi Iuppiter absit, Ov.: nec dextrae erranti deus afuit, Verg.: et quo plus intererat, eo plus aberas a
    ————
    me, je mehr ich deines Beistandes bedurfte, desto mehr verließest du mich, Cic.: longe iis fraternum nomen P.R. afuturum, werde ihnen nirgends etwas helfen, Caes. – absol., nusquam abero, Verg.: nobis absentibus, ohne unser Dazutun, Cic. – c) geistig abwesend sein, cum milite isto praesens absens ut sies, Ter. Eun. 192. – d) nicht dasein, fern sein, verbannt sein, dah. auch abgehen, u. in diesem Sinne = fehlen (versch. von deesse, mangeln, vermißt werden; vgl. Sorof Cic. de or. 1, 48), hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit (war nicht da), si opus erat, defuit (fehlte, wurde vermißt), Cic.: studium semper adsit, cunctatio absit, Cic.: denique isto bono utare dum adsit; cum absit, ne requiras, Cic.: semper aves quod abest, Lucr.: praeter idoneum ducem nihil abest ad subvortendum imperium, Sall. fr. – m. ab u. Abl., unum a praetura tua abest, Plaut.: neque corpus neque animus a vobis aberit, Sall. – m. Dat., quid enim abest huic homini, quod si adesset, iure haec ei tribui et concedi putaremus, Cic.: si cui dentes vetustate absunt, Varr.: abest luctamen remo, man rudert ohne Anstrengung, Verg.: abest enim historia litteris nostris, Cic.: fraudem et sermoni et rei abesse, Liv.: cum partem abesse numero sensisset, Liv.: ratus pluribus curam, omnibus afuisse fortunam, Curt.
    II) infolge der Lage (Abstand); dah. 1) eig., von einem Punkte (räumlich od. zeitlich) weg-, entfernt-,
    ————
    getrennt sein, abstehen, m. ab od. m. bl. Abl. u. absol., sowie mit u. ohne Bezeichnung des (räumlichen od. zeitlichen) Abstandes, paulum ab eius villa, Cic.: ab urbe milia passuum ducenta, Cic.: plus mille passibus a mari (v. einer Villa), Liv. fr.: quinque dierum iter ab Carthagine (v. einer Stadt), Liv.: bidui (v. Lager), Cic.: quatridui iter Laodiceā, Cic.: quatridui ab Autronio, Cic.: aequo spatio, Caes.: bidui spatio ab eo, Cic.: septem milium intervallo, Caes.: milibus passuum quattuor, Caes.: haud longe abesse potest, es muß nicht weit von hier sein, Plaut.: quoniam propius abes, weil du dort näher bist, Cic. – 2) übtr.: a) übh., von etw. entfernt sein, fern stehen, id enim vero hinc nunc abest, das liegt jetzt im weiten Felde, daran ist gegenwärtig nicht zu denken, Ter.: quod abest longissime, Cic.: u. so ab. longissime a vero, Cic.: longe a spe, Cic.: procul seditione, Liv.: paulum a capienda urbe, die Stadt beinahe einnehmen, Iustin.: cum ego ab ista laude non absim, mir dieser Ruhm nicht abgesprochen werden kann, Cic. – ille longe aberit, ut credat, wird weit entfernt sein zu glauben, Cic.: tantum aberat a bello, ut etc., Cic.: tantum afuit ab insolentia gloriae, ut etc., Nep.: tantum a paenitentia afuit, ut etc., Val. Max.: a quibus longe absunt, ut perseverent, Augustin. de civ. dei 9, 16, 1: sperare videor tantum afuturam esse orationem meam a minima suspicione offensionis tuae, te ut potius
    ————
    obiurgem, quam ut ego etc., Cic.; u. so die unpers. haud multum od. haud (non, nec) procul abest od. non longe abest od. paulum (paululum) abest, quin etc., es ist nicht weit entfernt od. nahe dabei, es fehlt nicht viel, daß usw., beinahe möchte usw. (s. Zumpt § 540), Cic., Caes. u.a.; so auch non multum abest ab eo, quin etc., Caes. b.G. 5, 2, 2: neque longius abesse, quin etc., es fehle gar nicht viel, daß er usw., er sei darauf u. daran, zu usw., Caes. b.G. 3, 18, 4: minimum abest, quin etc., Suet. Aug. 14: paulo afuit, quin, Ammian.: nihil afore credunt, quin etc., es könne nicht fehlen, Verg. Aen. 8, 147: quid abest, quin etc., Liv. 8, 4, 2. Val. Max. 5, 3. ext. 3: abesse non potest, quin etc., Gracch. b. Cic. or. 233 u. Gell. 11, 13, 3: spätlat., parum abest, quin etc., Donat. vit. Verg. c. 8: u. persönl., haud multum afuere, quin opera perrumperent, Liv. fr. 36 (bei Prisc. 6, 22): nec ita multum omnes afuisse, quin accusatorem potius dementiae accusarent, Apul. apol. 37: adeo vehementer talum inverti, ut minimum afuerim, quin articulum etiam a crure defregerim, Apul. flor. 16. – Dah. die Redensart tantum abest, ut... ut, weit entfernt, daß... ist usw., deren Entstehung durch folgende drei Stellen deutlich wird: id tantum abest officio, ut nihil magis officio possit esse contrarium, Cic. de off. 1, 43: tantum abest ab eo, ut malum mors sit, ut verear, ne etc., Cic. Tusc. 1, 76 (vgl. Liv. 25, 6, II): u. so zu-
    ————
    letzt: ego vero istos tantum abest ut ornem, ut effici non possit, quin eos oderim, d.i. weit entfernt, daß... vielmehr usw., Cic. Phil. 11, 36. – persönl. gebr., hoc detrimento milites nostri tantum afuerunt ut perturbarentur, ut incensi atque incitati magnas accessiones fecerint in operibus hostium expugnandis, Auct. b. Alex. 22, 1. – Spätlat., tantum aberat quominus aliquid nuntiaretur, ut etiam quae gesta non fuerant adicerentur, Heges. 3, 21, 1. – Zuw. tritt der zweite Satz, wie im Deutschen, auch selbständig auf, tantum afuit, ut inflammares nostros animos; somnum isto loco vix tenebamus, Cic. Brut. 278 (u. so Cic. de fin. 5, 57; ad Att. 13, 21, 5); od. es bildet das einfache tantum abest ut einen bloßen Nachsatz, wie Cic. ad Att. 6, 2, 1. – auch steht im zweiten Satz ut etiam, ut quoque, wie Cic. ep. 12, 15, 4. Suet. Tib. 50, 1; seltener ut contra, wie Liv. 6, 31, 4. – Spätlat. statt des ersten ut der Infinit., tantum abfuit laudare industrie gesta, ut etiam quaedam scriberet de etc., Amm. 15, 5, 36. – b) von etw. Unangenehmem entfernt-, also davon befreit-, frei sein, a culpa, Cic.: nihil a me abesse longius crudelitate, Caes. in Cic. ep.: a cupiditate pecuniae, Nep.: a reprehensione temeritatis absum, der Vorwurf bei Unbesonnenheit trifft mich nicht, Planc. in Cic. ep.: afuimus dolori, vergaßen den Schmerz, Ov. – c) v. ungehörigen, unangenehmen, lästigen Personen od. Dingen selbst, fern sein
    ————
    od. bleiben, si vis afuisset, Liv. fr. 49 (50) bei Sen. suas. 6, 22. – bes. in der Wunschformel absit = fern sei od. bleibe, m. ab u. Abl., carnifex vero et obductio capitis et nomen ipsum crucis absit non modo a corpore civium Romanorum, sed etiam a cogitatione, oculis, auribus, Cic.: absint et picti squalentia terga lacerti pinguibus a stabulis, Verg.: u. absol., vos quoque abesse iubeo, Tibull.: procul absit gloria vulgi, Tibull.: absit periculum, Sall. fr.: dolus malus abesto! Not. Tir.: u. bes. absit invidia verbo od. absit verbo invidia, fern sei Vermessenheit der Rede, Liv.: u. so bl. absit invidia, Curt. – Dah. im Spätlat. die Formel absit m. folg. ut od. Infinit. = es sei ferne, Gott wolle verhüten, daß usw., Apul. u. Sulpic. Sev.: u. procul absit, Stat., od. quod absit, Apul., das sei ferne, das wolle Gott verhüten! – d) mit Willen, aus innerem Trieb u. dgl. von etw. entfernt, also ihm abgeneigt sein, a consilio fugiendi, Cic.: a periculis, sich von den Gefahren entfernt halten, Cic. – e) mit Rücksicht auf die Beschaffenheit od. Eigenschaft einer Sache od. Pers. fern sein, fern stehen, von etw. abweichen, quod certe abest a tua virtute et fide, Brut. in Cic. ep.: istae κολακειαι non longe absunt a scelere, Cic. – bei Vergleichen höher stehen, im Vorteil sein, nullā re magis absumus a natura ferarum, Cic.: qui longissime a te afuit, Cic. – u. tiefer stehen, weit nachstehen, multum ab iis, Cic.; u. so Hor. de art.
    ————
    poët. 370. – f) von etw. noch fern sein, etw. nicht erreichen, a nitore Ciceronis, Quint.: a virtute alcis, Hor. – g) sich für etw. nicht eignen, sich nicht schicken, zu etw. nicht passen, ab forensi condicione, Cic.: a principis persona, Nep. – statt abfui, abforem, abfore u. abfuturus haben die besten Handschriften u. auch die Ausgaben afui, aforem, afore, afuturus, s. Halm zu Cic. Sull. 7. p. 60 ed. mai. Osann zu Cic. de rep. 2, 69. p. 243. Heindorf zu Hor. sat. 1, 4, 104. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 836 f. – arch. Konj. Präs. absiet, Cato r.r. 19, 1. – Form abfuat = absit, zweifelh. bei Fronto ep. ad am. 1, 14. p. 184 N. (viell. mit Eckstein abludat zu lesen).
    Partic., absēns, tis, abwesend, a) v. Menschen (Ggstz. praesens, coram), α) räumlich: me absente, in meiner Abwesenheit, Cic.: te praesente absente, du magst da sein od. nicht, Ter.: absente nobis, Ter. eun. 649. – Dah. v. Verbannten, absens mecum in gratiam rediit, Cic. – v. Verstorbenen, absentes (poëtae) sunt pro praesentibus, Plaut. Cas. prol. 20; u. so Vitr. 7. pr. § 8. – u. von solchen, die, obgleich in Rom, bei öffentlichen Bewerbungen nicht als Mitbewerber erscheinen, Cic. de rep. 6, 11 (u. dazu Moser). Liv. 4, 42, 1 (u. dazu Drak.). – u. von solchen, die sich nicht vor Gericht stellen, de absente iudicare, Cic.; vgl. Halm zu Cic. Verr. 4, 40. – b) von Orten u. Dingen, entfernt, Rhodos, urbs, Hor.:
    ————
    rogus, Mart.: comae, nicht wirklich vorhandene, falsche, Mart. – versus absentes dicere, auswendig hersagen, Gell. 20, 10, 4. – c) geistig nicht bei der Sache, abwesend, mente ac sensu absentissimus, Augustin. confess. 4, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > absum

  • 107 Schoß

    I m Schosses, Schosse
    2) н.-нем. этаж
    3) ср.-нем. выдвижной ящик (стола и т. п.)
    4) ср.-нем. (оконная) створка; форточка
    II m Schosses, pl Schosse, Schossen, Schösse и Schösser уст.
    пошлина, налог, подать
    III m -es, Schöße
    1) анат. таз
    das Kind auf den Schoß nehmenвзять ( посадить) ребёнка на колени
    den Kopf in den Schoß der Mutter legenположить голову на колени матери
    im Schoß der Familie — в семейном кругу, в лоне семьи
    im Schoß der Naturпоэт. на лоне природы
    4) пола, фалда; подол юбки
    ••
    das Glück fiel ihm in den Schoßсчастье ему с неба свалилось
    die Hände in den Schoß legenсидеть сложа руки ( ничего не делая)
    in den Schoß der Ewigkeit( ver)sinken — кануть в вечность
    wie in Abrahams Schoß ≈ как в раю, как у Христа за пазухой
    IV f =, Schöße австр.

    БНРС > Schoß

  • 108 weit

    1. a
    1) далёкий, дальний

    Das liegt (noch) in weiter Férne. — 1) Это находится (ещё довольно) далеко. 2) перен До этого ещё далеко. (много времени)

    2) просторный, обширный, широкий

    weiter Horizónt — широкий кругозор

    etw. (A) weiter máchen — расширять что-л

    ein weites Herz háben*иметь широкую душу

    2. adv
    1) далеко; вдали

    weit nach Mítternacht — далеко за полночь

    so weit wie [als] möglich — так далеко, как (только) возможно

    Das geht zu weit. разг — Это уж слишком! / Это зашло слишком далеко!

    weit bekánnt — широко известный

    weit geöffnet — широко [настежь] открытый

    3) намного, гораздо

    weit bésser — намного лучше

    bei weitem — намного, гораздо

    weit und breit — везде и всюду / куда ни глянь

    wenn es so weit ist — в своё время / когда придёт [наступит] время

    Ich bin so weit. — Я (уже) почти готов.

    so weit, so gut — пока что всё хорошо [всё в порядке].

    Das Geld reicht nicht weit. — Денег надолго не хватит.

    es (nícht) weit bríngen* [kómmen* (s)] — (не)далеко уйти, (не) преуспевать

    Es ist nicht weit her mit ihm. — Он не бог весть что. / Он ничего собой не представляет.

    Mit Frágen kommt man weit. — Язык до Киева доведёт.

    Mit der Zeit kommt man auch weit. — Тише едешь, дальше будешь.

    Универсальный немецко-русский словарь > weit

  • 109 Schoß

    Schoß I m (Schosses, Schosse) бот. о́тпрыск, побе́г, росто́к
    Schoß I m (Schosses, Schosse) н.-нем. эта́ж
    Schoß I m (Schosses, Schosse) ср.-нем. выдвижно́й я́щик (стола́ и т. п.)
    Schoß I m (Schosses, Schosse) ср.-нем. (око́нная) ство́рка, фо́рточка
    Schoß II m : Schosses, pl Schosse, Schossen, Schösse и Schösser уст. по́шлина, нало́г, по́дать
    Schoß III m -es, Schöße анат. таз
    Schoß III m -es, Schöße ло́но
    das Kind auf den Schoß nehmen взять [посади́ть] ребё́нка на коле́ни
    den Kopf in den Schoß der Mutter legen положи́ть го́лову на коле́ни ма́тери
    im Schoß der Familie в семе́йном кругу́, в ло́не семьи́
    im Schoß der Natur поэ́т. на ло́не приро́ды
    das liegt im Schoß der Zukunft э́то де́ло бу́дущего
    Schoß III m -es, Schöße не́дра (земли́)
    Schoß III m -es, Schöße пола́, фа́лда; подо́л ю́бки
    ein Rock mit langen Schößen долгопо́лый сюрту́к
    j-n bei den Schößen packen схвати́ть кого́-л. за фа́лды [за подо́л]
    sich j-m an die Schöße hängen перен. привяза́ться, прили́пнуть к кому́-л.
    das Glück fiel ihm in den Schoß сча́стье ему́ с не́ба свали́лось
    die Hände in den Schoß legen сиде́ть сложа́ ру́ки [ничего́ не де́лая]
    in den Schoß der Ewigkeit (ver)sinken ка́нуть в ве́чность
    wie in Abrahams Schoß как в раю́, как у Христа́ за па́зухой
    Schoß IV f =, Schöße австр. ю́бка

    Allgemeines Lexikon > Schoß

  • 110 weit

    I a
    1. далё́кий, да́льний
    2. просто́рный, обши́рный, широ́кий

    er hat ein w ites Gew ssenу него́ о́чень растяжи́мое поня́тие о со́вести

    es wird mir weit ums Herz — у меня́ стано́вится ра́достно на се́рдце; моё́ се́рдце лику́ет; у меня́ душа́ ра́дуется

    die Bew gung zog w ite Kr ise перен. — движе́ние распространя́лось всё да́льше [всё ши́рилось]

    den Rock w iter m chen — расста́вить ю́бку

    II adv
    1. далеко́; вдали́

    weit von hier — далеко́ отсю́да

    von w item her — издалека́

    von w item — и́здали

    wie weit w llen Sie uns begl iten? — доку́да [до како́го ме́ста] вы нас прово́дите?

    er ist weit in der Welt her mgekommen — он мно́го путеше́ствовал по бе́лу све́ту

    bei w item nicht — далеко́ не

    bei w item nicht so — совсе́м не так

    er ist weit ǘ ber die dr ißig — ему́ далеко́ за три́дцать

    nsere M inungen g hen weit ausein nder — на́ши мне́ния си́льно расхо́дятся

    weit usholen перен. — нача́ть издалека́ (рассказ и т. п.)

    ich bin weit dav n entf rnt — я далё́к от э́того, у меня́ и мы́сли об э́том нет

    wie weit bist du mit der rbeit? — как далеко́ ты продви́нулся в свое́й рабо́те?, ско́лько ты уже́ сде́лал?

    2.:

    das liegt noch weit im Feld — э́то ещё́ не ско́ро бу́дет

    es (nicht) weit br ngen*, (nicht) weit k mmen* (s) — (не)далеко́ уйти́, (не) преуспева́ть

    dam t wirst du nicht weit k mmen! — таки́м путё́м ты далеко́ не уе́дешь!

    er hat es in der Musk weit gebr cht — он сде́лал больши́е успе́хи [дости́г мно́гого] в му́зыке

    so weit hast du es lso gebr cht! — вот до чего́ ты дошё́л!

    er wird es nicht weit br ngen* — из него́ ничего́ де́льного [пу́тного] не вы́йдет

    weit gef hlt — ничего́ подо́бного, э́то далеко́ не так

    zu weit g hen* (s), es zu weit tr iben* перен. — сли́шком далеко́ заходи́ть, переходи́ть (вся́кие) грани́цы (в чём-л.); ≅ перегиба́ть па́лку

    das geht zu weit! — э́то уж сли́шком!, э́то перехо́дит вся́кие грани́цы!; ≅ да́льше е́хать не́куда!

    weit und breit — везде́ и всю́ду

    es ist nicht weit her mit ihm разг. — он не бог весть что, он ничего́ собо́й не представля́ет

    es wǘ rde zu weit fǘ hren
    1) э́то завело́ бы сли́шком далеко́
    2) пришло́сь бы пусти́ться в подро́бности, о́чень до́лго пришло́сь бы расска́зывать

    so weit kommt das noch! разг. — э́того ещё́ не хвата́ло!

    wir w llen es nicht (erst) so weit k mmen l ssen — не бу́дем доводи́ть де́ло до кра́йности

    3. широко́

    die Tür stand weit ffen — дверь была́ широко́ [на́стежь] откры́та

    die ugen weit ufreißen* — сде́лать больши́е глаза́, широко́ раскры́ть глаза́
    den Mund weit ufreißen* — широко́ раскры́ть рот ( от изумления)
    4. намно́го, гора́здо

    weit grö́ ßer — намно́го [гора́здо] бо́льше

    bei w item — намно́го, гора́здо

    Большой немецко-русский словарь > weit

  • 111 arg

    1. adj ( comp ärger, superl ärgst)
    1) дурной, злой, плохой
    arge Dinge — дурные ( плохие) дела; плохое, дурное
    er macht alles ärger, als es wirklich ist — он представляет всё в более мрачном свете, чем оно есть на самом деле
    ein arger Schelmнастоящий пройдоха
    in arge Verlegenheit geratenоказаться в очень затруднительном положении
    die Entfremdung wird immer ärger — отчуждение становится всё более глубоким
    3) диал.
    nach etw. (D) arg sein — быть большим охотником до чего-л.
    sie ist arg nach Kuchenона страсть как любит пироги
    2. adv
    j-m arg mitspielenсыграть с кем-л. злую шутку, зло посмеяться над кем-л.
    das Schicksal hat ihm arg mitgespielt — судьба над ним жестоко посмеялась; разг. жизнь его сильно ударила
    er meint es nicht so argон не имеет в виду ничего плохого; его слова ( действия) не следует принимать так серьёзно
    er ist noch arg jung — он ещё очень молод; он ещё совсем младенец

    БНРС > arg

  • 112 Blut

    n: jmdn. bis aufs Blut hassen [quälen, peinigen, ärgern, reizen, verfolgen] смертельно [до крайности, страшно] ненавидеть [мучить, истязать, злить, раздражать, преследовать] кого-л. Ich hasse diesen abscheulichen Kerl bis aufs Blut, das liegt [steckt, sitzt] jmdm. im Blut это у кого-л. в крови [от природы]. Die Musikbegabung steckt ihm im Blut. Blut (und Wasser) schwitzen
    а) надрываться, обливаться потом. Ich habe Blut und Wasser geschwitzt, weil ich gegen 20 Uhr zu Hause sein sollte, und es war schon bald
    9.
    Früher mußte der Bauer bei der Feldarbeit Blut und Wasser schwitzen,
    б) испытывать смертельный страх, обливаться холодным потом (от страха). Vor der Aussprache mit dem Direktor habe ich Blut und Wasser gaschwitzt.
    Es wäre ja keine richtige Prüfung gewesen, wenn du nicht Blut und Wasser geschwitzt hättest, jmd. hat Blut geleckt кто-л. вошёл во вкус чего-л. Er hat Blut geleckt, als er die erste Zigarette rauchte. Jetzt kann er das Laster nicht mehr lassen, (diese Musik) geht ins Blut (эта музыка) не оставляет равнодушным, зажигает, nur ruhig Blut! спокойно, не волноваться! Nur ruhig Blut! Keine Aufregung! Sie kommen gleich dran.

    Deutsch-Russisches Woerterbuch der umgangssprachlichen und saloppen > Blut

  • 113 arg

    arg I ( comp ärger, superl ärgst) дурно́й, злой, плохо́й
    arge Dinge дурны́е дела́; плохи́е дела́; плохо́е, дурно́е
    arge Gedanken злы́е мы́сли; зловре́дные мы́сли
    ärger werden ухудша́ться, усугубля́ться (о чем-л. дурно́м)
    es kann nicht mehr ärger werden ху́же уж и быть не може́т
    ein Übel (noch) ärger machen усугубля́ть зло
    er macht alles ärger, als es wirklich ist он представля́ет всё в бо́лее мра́чном све́те, чем оно́ есть на са́мом де́ле
    ärger kann es nicht mehr kommen ху́же уж и быть не може́т
    arg разг. (выража́ет усиле́ние):
    er ist ein arger Dummkopf он непроходи́мый дура́к
    ein arger Schelm настоя́щий пройдо́ха
    ein arger Spötter неисправи́мый зубоска́л, злой насме́шник
    ein arger Sünder закорене́лый гре́шник
    ein arges Versehen больша́я опло́шность; гру́бый просмо́тр
    in arge Verlegenheit geraten оказа́ться в о́чень затрудни́тельном положе́нии
    die Entfremdung wird immer ärger отчужде́ние стано́вится всё бо́лее глубо́ким
    das ist (denn doch) zu arg! э́то уж сли́шком!
    arg диал.:
    nach etw. (D) arg sein быть больши́м охо́тником (до чего́-л.)
    sie ist arg nach Kuchen она́ страсть как лю́бит пироги́
    arg II adv зло
    j-m arg mitspielen сыгра́ть (с кем-л.) злу́ю шу́тку, зло посмея́ться (над кем-л.)
    das Schicksal hat ihm arg mitgespielt судьба́ над ним жесто́ко посмея́лась; разг. жизнь его́ си́льно уда́рила
    er meint es nicht so arg он не име́ет в ви́ду ничего́ плохо́го; его́ слова́ не сле́дует принима́ть так серьё́зно; его́ де́йствия не сле́дует принима́ть так серьё́зно
    arg разг. о́чень, си́льно, здо́рово
    er ist noch arg jung он ещё́ о́чень мо́лод; он ещё́ совсе́м младе́нец
    sie ist arg enttäuscht она́ го́рько разочаро́вана
    er ist arg dumm он уж бо́льно глуп
    j-m arg zusetzen здо́рово досажда́ть (кому-л.); здо́рово потрепа́ть (кого-л.)
    es zu arg treiben заходи́ть сли́шком далеко́; перегиба́ть па́лку
    damit liegt es noch sehr im argen с э́тим де́ло обстои́т пока́ весьма́ нева́жно

    Allgemeines Lexikon > arg

  • 114 Hand

    Hand f ( Hand; Hände) ręka, dłoń f;
    flache Hand dłoń f;
    hohle Hand garść f, dim garstka;
    helfende Hand pomocna ręka;
    linker, rechter Hand po lewej, po prawej ręce;
    eine Hand breit szeroki na dłoń;
    eine Hand voll (pełna) garść; ( wenige, einige) garstka;
    jemandem die Hand geben oder reichen poda(wa)ć k-u rękę oder dłoń (a fig zur Versöhnung na zgodę);
    freie Hand geben da(wa)ć k-u wolną rękę;
    seine Hand im Spiel haben maczać ręce ( bei w L);
    Hand drauf! ręka!, fam. graba!;
    Hand an sich legen targnąć się pf na własne życie;
    Hände hoch! ręce do góry!;
    Hände weg! precz z rękami!;
    beide Hände voll zu tun haben mieć ręce pełne roboty;
    an die Hand, bei der Hand nehmen brać < wziąć> za rękę;
    etwas liegt klar auf der Hand … widać jak na dłoni;
    bar auf die Hand na rękę;
    aus der Hand legen odkładać < odłożyć> (na bok);
    aus der Hand lesen wróżyć z ręki;
    nicht aus der Hand geben nie wypuszczać z rąk;
    aus erster Hand z pierwszej ręki;
    bei der Hand oder zur Hand haben mieć pod ręką;
    hinter vorgehaltener Hand poufnie; nieoficjalnie;
    jemanden in der Hand haben trzymać k-o w ręku;
    etwas in die Hand nehmen brać < wziąć> do ręki;
    selbst in die Hand nehmen brać < wziąć> w swoje ręce;
    Hand in Hand gehen iść, trzymając się za ręce; fig iść ręka w rękę ( mit z I);
    in jemandes Hände fallen oder geraten dosta(wa)ć się w ręce (G); ( zufällig) nawinąć się pf pod rękę;
    mit eiserner Hand żelazną ręką;
    mit leeren Händen z pustymi rękami;
    mit vollen Händen hojną ręką;
    mit der Hand geschrieben pisany odręcznie;
    etwas unter der Hand erfahren dowiadywać <- wiedzieć> się nieoficjalnie (o L);
    das Schreiben geht ihm leicht von der Hand on ma lekką rękę do pisania;
    von langer Hand vorbereitet z góry zaplanowany oder ukartowany;
    von Hand zu Hand gehen przechodzić z rąk do rąk;
    zur Hand sein być pod ręką;
    zu Händen do rąk własnych;
    eine Hand wäscht die andere ręka rękę myje;
    bei jemandem in guten Händen sein być oder znajdować się u k-o w dobrych rękach;
    fam. zwei linke Hände haben mieć (do roboty) dwie lewe ręce;
    das es ist nicht von der Hand zu weisen, dass … nie można zaprzeczyć, że …; LINK="Fuß" Fuß,LINK="Schoß" Schoß usw

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Hand

  • 115 krew

    krew f ( krwi; bpl) Blut n;
    z krwi i kości aus Fleisch und Blut;
    czystej krwi vollblütig;
    błękitna krew blaues Blut n;
    z zimną krwią kaltblütig;
    bez rozlewu krwi ohne Blutvergießen;
    napsuć pf krwi böses Blut machen;
    wejść pf w krew in Fleisch und Blut übergehen;
    zmroziło mi krew w żyłach mir stockte das Blut in den Adern;
    zbić pf do krwi blutig schlagen;
    on ma ręce splamione krwią an seinen Händen klebt Blut;
    on ma to we krwi das liegt ihm im Blut;
    zachować pf zimną krew einen kühlen Kopf bewahren;
    krew mnie zalewa fam. ich werde wütend;
    idzie jak krew z nosa fam. es geht nur schleppend voran;
    nabiegły krwią blutunterlaufen

    Słownik polsko-niemiecki > krew

  • 116 dass

    dassRR, daßALT[das] conj
    schade, \dass du schon gehen musst szkoda, że musisz już iść
    das liegt daran, \dass... polega to na tym, że...
    er sagte, \dass er krank sei powiedział, że jest chory
    ich freue mich, \dass du da bist cieszę się, że jesteś
    es sei denn, \dass... chyba że...
    er hupte so laut, \dass alle wach wurden trąbił tak głośno, że wszyscy się obudzili
    3) ( nach Aufforderung, Wunsch) żeby, aby
    und \dass du pünktlich zurückkommst! ale żebyś wrócił punktualnie!
    \dass es nie dazu kommen möge! żeby nigdy to tego nie doszło!
    er möchte, \dass du ihn anrufst chciałby, żebyś do niego zadzwonił
    hilf ihm doch, \dass er endlich fertig wird! no pomóż mu, żeby wreszcie skończył!
    ich will nicht, \dass du wegfährst nie chcę, żebyś wyjechał

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > dass

  • 117 Natur

    Natur
    〈v.; Natur, Naturen〉
    1 natuurstof, materie
    3 natuuraard, wezen
    4 natuuraard, soort
    6 figuurlijk natuurwezen, geaardheid
    voorbeelden:
    1    die belebte, unbelebte Natur de levende, levenloze natuur
          nach der Natur malen naar de natuur schilderen
          von Natur (aus) van nature
    3    informeeleine eiserne Natur een ijzeren gestel
          jemandem gegen, wider die Natur gehen, sein tegen iemands natuur, aard zijn
          das liegt nicht in seiner Natur dat ligt niet in zijn aard
          das ist ihm zur zweiten Natur geworden dat is zijn tweede natuur geworden
    4    in der Natur der Dinge, Sache liegen in de natuur, aard van de dingen, zaak liggen
          Fragen (von) grundsätzlicher Natur vragen van principiële aard
    5    in Eiche Natur in blank eiken, eikenhout
          dieses Haar ist Natur dit haar is echt
    6    einander widersprechende Naturen tegenovergestelde naturen

    Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > Natur

  • 118 ἐν-θύμιος

    ἐν-θύμιος, im Herzen, am Herzen liegend; μή σοι λίην ἐνϑύμιος ἔστω, d. i. mache dir nicht zu viel Sorgen um ihn, Od. 13, 421; Eur. Herc. Fur. 722; ἐνϑύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν, er nahm es sich zu Herzen, daß er, das Gewissen schlug ihm, Her. 8, 54; ἐνϑύμιον ποιεῖσϑαι, Etwas zur Herzens- oder Gewissenssache machen, Thuc. 7, 50; bes. wo von einer heiligen Pflicht die Rede ist, ὑμῖν ἐνϑύμιος γενήσεται Antiph. 2 γ 10; τῷ ἀποϑανόντι αὐτῷ μὲν οὐδὲν ἐνϑύμιον, τοῖς δὲ ζῶσι προςέϑηκεν, den Getödteten liegt nicht daran, 3 α 2; ἐνϑύμιον ὑπολείψεσϑε, τὸ ἐνϑ. μεῖζον γενήσεται, 3 δ 9. So auch Soph. τί δ' ἐστί σοι τοῠτ' ἐνϑύμιον; O. R. 739; was erschreckt dich dies? anders ἐνϑυμίοις εὐναῖς ἀνανδρώτοισι τρύχεσϑαι Tr. 109, die sorgenvolle, kummervolle Ehe; bei Sp. neben δέος, D. Hal. 1, 38; τῶν τεράτων ἐνϑύμιον ποιεῖσϑαι, sich darum kümmern, D. Cass. 58, 6.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἐν-θύμιος

  • 119 за это он болеет душой

    prepos.

    Универсальный русско-немецкий словарь > за это он болеет душой

  • 120 он принимает это близко к сердцу

    Универсальный русско-немецкий словарь > он принимает это близко к сердцу

См. также в других словарях:

  • Das Schloss — ist neben Der Verschollene (auch bekannt unter Amerika) und Der Prozess einer der drei unvollendeten Romane von Franz Kafka. Das 1922 entstandene Werk wurde 1926 von Max Brod postum veröffentlicht. Es schildert den vergeblichen Kampf des… …   Deutsch Wikipedia

  • Das Schloß — Das Schloss ist neben Amerika (Der Verschollene) und Der Prozess einer der drei unvollendeten Romane von Franz Kafka. Das 1922 entstandene Werk wurde 1926 von Max Brod postum veröffentlicht. Es schildert den vergeblichen Kampf des Landvermessers… …   Deutsch Wikipedia

  • Das Exil und das Reich — (frz. L Exil et le royaume) ist eine 1957 veröffentlichte Novellensammlung des französischen Schriftstellers und Existenzphilosophen Albert Camus. Inhaltsverzeichnis 1 Entstehung 2 Inhalt 3 Die Ehebrecherin …   Deutsch Wikipedia

  • Das gute Krokodil — Das Leistenkrokodil: Mythischer Ursprung Timors Das gute Krokodil (Tetum: Lafaek Diak) ist der einheimische Schöpfungsmythos der Insel Timor. Die Insel wird daher auch das Land des schlafenden Krokodils genannt.[1] …   Deutsch Wikipedia

  • Das grüne Licht der Steppen — Das grüne Licht der Steppen. Tagebuch einer Sibirienreise von Brigitte Reimann kam 1965 in Berlin heraus. Das Buch ist das letzte Werk der Autorin, dessen Erscheinen sie erlebte. Zusammen mit Thomas Billhardt und Kurt Turba begleitete die… …   Deutsch Wikipedia

  • Das Eismeer — Caspar David Friedrich, 1823–1824 Öl auf Leinwand, 96.7 cm × 126.9 cm Kunsthalle Hamburg Das Eismeer ist ein in den Jahren 1823/1824 ent …   Deutsch Wikipedia

  • Das Fest (Film) — Filmdaten Deutscher Titel Das Fest Originaltitel Festen Produktionsland …   Deutsch Wikipedia

  • Das Seiende — Der Begriff Sein (griech. von to einai, lat. esse Infinitiv) bedeutet in der Philosophie Dasein, Gegebensein, In der Welt sein, etwas Allgemeines, allem Zugrundeliegendes, aber auch das alles umfassende Höchste (Gott). Im Gegensatz dazu… …   Deutsch Wikipedia

  • Das Waisenhaus — Filmdaten Deutscher Titel Das Waisenhaus Originaltitel El orfanato Produkt …   Deutsch Wikipedia

  • Das Leben des Galilei — Galileo Galilei Bertolt Brechts Theaterstück Leben des Galilei wurde 1938 im dänischen Exil verfasst und am 9. September 1943 in Zürich uraufgeführt. Die Musik schrieb Hanns Eisler. Brecht schrieb 1945 in Los Angeles in Zusammenarbeit mit dem… …   Deutsch Wikipedia

  • Das kalte Herz (Film) — Filmdaten Originaltitel Das kalte Herz Produktionsland DDR …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»