Перевод: с польского на русский

с русского на польский

czynić

  • 1 czynić

    глаг.
    • выполнять
    • действовать
    • делать
    • заниматься
    • исполнять
    • натворить
    • оказывать
    • поступать
    • причинить
    • причинять
    • производить
    • сделать
    • совершать
    • совершить
    * * *
    делать, действовать, поступать
    naprawiać, reperować чинить
    * * *
    czyn|ić
    \czynićiony несов. 1. делать;

    \czynić nadzieję обнадёживать; \czynić postępy делать успехи, успешно развиваться; \czynić uwagi делать замечания; делиться впечатлениями; \czynić kroki принимать меры, предпринимать шаги;

    2. составлять;

    to \czynići poważną sumę это составляет довольно большую сумму;

    \czynić sobie niewiele z kogoś, czegoś пренебрегать кем-л., чём-л., не обращать внимания на кого-л., что-л.;
    \czynić zadość czemuś удовлетворять чему-л.
    +

    1. robić 2. stanowić

    * * *
    czyniony несов.
    1) де́лать

    czynić postępy — де́лать успе́хи, успе́шно развива́ться

    czynić uwagi — де́лать замеча́ния; дели́ться впечатле́ниями

    czynić kroki — принима́ть ме́ры, предпринима́ть шаги́

    2) составля́ть

    to czyni poważną sumę — э́то составля́ет дово́льно большу́ю су́мму

    czynić sobie niewiele z kogoś, czegoś — пренебрега́ть ке́м-л., че́м-л., не обраща́ть внима́ния на кого́-л., что́-л.

    czynić zadość czemuś — удовлетворя́ть чему́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > czynić

  • 2 czynić piekło

    1) поднима́ть сканда́л, сканда́лить
    2) шуме́ть, поднима́ть шум

    Słownik polsko-rosyjski > czynić piekło

  • 3 czynić zadość komuś, czemuś

    Słownik polsko-rosyjski > czynić zadość komuś, czemuś

  • 4 czynić dobro

    делать добро

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czynić dobro

  • 5 czynić użytek

    делать употребление

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czynić użytek

  • 6 czynić zło

    делать зло

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czynić zło

  • 7 чинить

    Słownik polsko-rosyjski > чинить

  • 8 robić piekło

    = czynić piekło разг.

    Słownik polsko-rosyjski > robić piekło

  • 9 uczynić zadość komuś, czemuś

    = czynić zadość komuś, czemuś удовлетвори́ть (удовлетворя́ть) кого́-л., что́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > uczynić zadość komuś, czemuś

  • 10 bezprawie

    сущ.
    • беззаконие
    • беззаконность
    • незаконность
    • нелегальность
    • противозаконность
    * * *
    bezprawi|e
    1. анархия ž, безначалие;
    2. беззаконие; czynić \bezprawieа творить беззакония
    +

    1. anarchia, bezrząd 2. przemoc, gwałt

    * * *
    c
    1) ана́рхия ż, безнача́лие
    2) беззако́ние

    czynić bezprawia — твори́ть беззако́ния

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > bezprawie

  • 11 cud

    сущ.
    • диво
    • чудо
    * * *
    ♂, Р. \cudu, мн. И. \cudа чудо ň;

    tworzyć (czynić) \cuda творить чудеса; \cudów nie ma чудес не бывает; ● wyrabiać \cudа чудачествовать

    * * *
    м, P cudu, мн И cuda
    чу́до n

    tworzyć (czynić) cuda — твори́ть чудеса́

    cudów nie ma — чуде́с не быва́ет

    Słownik polsko-rosyjski > cud

  • 12 honor

    сущ.
    • достоинство
    • почесть
    • почет
    • почёт
    • слава
    • честь
    * * *
    честь, устар. гонор
    ambicje, pretensje гонор
    * * *
    ♂, Р. \honoru 1. честь ž, słowo \honoru честное слово;

    kwestia \honoru вопрос чести;

    uważać coś za punkt \honoru считать что-л. для себя делом чести;
    godzić w \honor kogoś оскорблять чью-л. честь;

    wyjść z \honorem z sytuacji с честью выйти из положения;

    2. \honorу мн. почести;

    uczcić \honorami wojskowymi воздать воинские почести; czynić \honory gospodyni domu принимать гостей в качестве хозяйки дома

    * * *
    м, Р honoru

    słowo honoru — че́стное сло́во

    kwestia honoru — вопро́с че́сти

    uważać coś za punkt honoru — счита́ть что́-л. для себя́ де́лом че́сти

    godzić w honor kogoś — оскорбля́ть чью́-л. честь

    wyjść z honorem z sytuacji — с че́стью вы́йти из положе́ния

    2) honory мн по́чести

    uczcić honorami wojskowymi — возда́ть во́инские по́чести

    czynić honory gospodyni domu — принима́ть госте́й в ка́честве хозя́йки до́ма

    Słownik polsko-rosyjski > honor

  • 13 nadzieja

    сущ.
    • надежда
    • чаяние
    * * *
    nadzie|ja
    ♀, РДП \nadziejai, мн. Р. \nadziejai надежда;

    żywić (mieć) \nadziejaje питать надежды, надеяться; rokować \nadziejaje подавать надежды;

    robić (czynić) komuś \nadziejaje обнадёживать кого-л.;
    pokładać w kimś \nadziejaje возлагать надежды на кого-л.
    * * *
    ж, РДП nadziei, мн Р nadziei
    наде́жда

    żywić (mieć) nadzieje — пита́ть наде́жды, наде́яться

    rokować nadzieje — подава́ть наде́жды

    robić (czynić) komuś nadzieje — обнадёживать кого́-л.

    pokładać w kimś nadzieje — возлага́ть наде́жды на кого́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > nadzieja

  • 14 piekło

    сущ.
    • ад
    • ада
    • гибель
    * * *
    1) ад
    2) przen. piekło (robić) скандал, шум (поднимать)
    3) przen. piekło (np. walki) перен. пекло (напр. боя)
    ogień piekielny пекло (адский огонь)
    skwar пекло (жара)
    * * *
    piek|ło
    ☼, мн. Р. \piekłoieł ад ♂;

    gorąco (upał) jak w \piekłole адская жара; z \piekłoła rodem разг. исчадие ада; ● robić (czynić) \piekło разг. а) поднимать скандал, скандалить;

    б) шуметь, поднимать шум
    * * *
    с, мн P piekieł
    ад m

    gorąco (upał) jak w piekle — а́дская жара́

    z piekła rodemразг. исча́дие а́да

    - czynić piekło

    Słownik polsko-rosyjski > piekło

  • 15 przypuszczenie

    сущ.
    • догадка
    • домысел
    • подозрение
    • предположение
    • презумпция
    • соображение
    * * *
    przypuszczeni|e
    предположение, догадка ž;

    robić (czynić, snuć) \przypuszczeniea делать предположения, строить догадки

    + domysł, domniemanie

    * * *
    с
    предположе́ние, дога́дка ż

    robić (czynić, snuć) przypuszczenia — де́лать предположе́ния, стро́ить дога́дки

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przypuszczenie

  • 16 zabieg

    сущ.
    • излечение
    • лечение
    • обработка
    • обращение
    • обхождение
    • процедура
    * * *
    1) (operacja) процедура, операция
    2) zabieg (sposób działania) мера, мероприятие, приём
    3) zabieg (wysiłek) старания, усилия, хлопоты
    sport. bieg спорт. забег
    * * *
    ♂, Р. \zabiegu 1. процедура ž; операция ž; мера ž;

    \zabieg chirurgiczny хирургическое вмешательство; \zabieg kosmetyczny косметическая процедура; \zabiegi konserwatorskie меры по реставрации (художественного произведения etc.);

    2. \zabiegi мн. усилия, старания, хлопоты, попытки;

    \zabiegi o pracę старания (попытки) получить работу;

    czynić \zabiegi o coś хлопотать о чём-л.
    +

    2. poczynania, trudy

    * * *
    м, Р zabiegu
    1) процеду́ра ż; опера́ция ż; ме́ра ż

    zabieg chirurgiczny — хирурги́ческое вмеша́тельство

    zabieg kosmetyczny — космети́ческая процеду́ра

    zabiegi konserwatorskie — ме́ры по реставра́ции (художественного произведения и т. п.)

    2) zabiegi мн уси́лия, стара́ния, хло́поты, попы́тки

    zabiegi o pracę — стара́ния (попы́тки) получи́ть рабо́ту

    czynić zabiegi o coś — хлопота́ть о чём-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zabieg

  • 17 dostosowywać się

    несов. do czego
    1) приспоса́бливаться, приспособля́ться к чему
    2) удовлетворя́ть, исполня́ть что; ср. dostosować się
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dostosowywać się

  • 18 tworzyć

    глаг.
    • выделывать
    • вырабатывать
    • выработать
    • делать
    • закладывать
    • зарождать
    • изготавливать
    • изготовить
    • назначать
    • образовать
    • образовывать
    • обусловливать
    • основать
    • основывать
    • породить
    • порождать
    • произвести
    • производить
    • проявлять
    • развивать
    • рождать
    • складывать
    • сложить
    • создавать
    • создаваться
    • создать
    • созидать
    • составлять
    • сотворить
    • сочинить
    • сочинять
    • справлять
    • строить
    • сформировать
    • творить
    • уложить
    • устраивать
    • учредить
    • учреждать
    • фабриковать
    • формировать
    * * *
    1) (kreować) создавать, созидать, формировать
    2) tworzyć (stanowić) образовывать, составлять
    3) tworzyć (o twórczości) творить (о творчестве)
    czynić, robić творить (делать)
    rzucać, wymawiać (zaklęcie) творить (о заклинании)
    odmawiać (modlitwę) творить (о молитве)
    zarabiać (rozrabiać) творить (размешивать)
    * * *
    tworz|yć
    twórz, \tworzyćony несов. 1. создавать, созидать;

    \tworzyć teorię создавать теорию; \tworzyć symfonię создавать (сочинять) симфонию;

    2. образовывать, составлять;

    \tworzyć całość составлять целое; \tworzyć wspólny front выступать единым фронтом; \tworzyć partię образовывать (создавать) партию; \tworzyć rząd формировать правительство

    * * *
    twórz, tworzony несов.
    1) создава́ть, созида́ть

    tworzyć teorię — создава́ть тео́рию

    tworzyć symfonię — создава́ть (сочиня́ть) симфо́нию

    2) образо́вывать, составля́ть

    tworzyć całość — составля́ть це́лое

    tworzyć wspólny front — выступа́ть еди́ным фро́нтом

    tworzyć partię — образо́вывать (создава́ть) па́ртию

    tworzyć rząd — формирова́ть прави́тельство

    Słownik polsko-rosyjski > tworzyć

  • 19 zadość

    Słownik polsko-rosyjski > zadość

  • 20 dostosowywać\ się

    несов. do czego 1. приспосабливаться, приспособляться к чему;
    2. удовлетворять, исполнять что; ср. dostosować się
    +

    1. dopasowywać się, przystosowywać się 2. czynić zadość

    Słownik polsko-rosyjski > dostosowywać\ się

См. также в других словарях:

  • czynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czynićnię, czynićni, czyń, czynićniony {{/stl 8}}– uczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: robić, stwarzać, powodować coś : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… …   Słownik języka polskiego

  • czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… …   Słownik frazeologiczny

  • czynić honory domu — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować gości, pełniąc wobec nich obowiązki gospodarza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka spóźniała się, więc córka czyniła honory domu wobec gości, którzy już się pojawili. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić [poczynić, podejmować, podjąć] starania [zabiegi] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{o coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ubiegać się, starać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czynił starania o przyjęcie go do pracy. Podjąć starania o zwrot majątku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić [robić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}uwagi {{/stl 13}}{{stl 7}} ganić, krytykować kogoś; zwracać komuś uwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie pozwolę, by ktoś czynił mi publicznie uwagi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić [robić] cuda — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś prawie niewykonalnego; dokonywać rzeczy niemożliwych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekarze robili cuda, by go uratować. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić [robić] uwagi — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać swoją opinię, własne zdanie na dany temat; krytykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłowie czynili uwagi do przedstawionego projektu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić – uczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}honor {{/stl 13}}{{stl 7}} zaszczycić, wyróżnić kogoś, przynosić komuś zaszczyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zechce pan uczynić mi honor i przyjąć moje zaproszenie? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić – uczynić postępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} uzyskiwać coraz lepsze wyniki w jakiejś dziedzinie; osiągać coraz wyższy poziom; podnosić swoje kwalifikacje, rozwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez miesiąc uczynił znaczne postępy w nauce. Uczeni czynią postępy w badaniach …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»