-
1 czynić
глаг.• выполнять• действовать• делать• заниматься• исполнять• натворить• оказывать• поступать• причинить• причинять• производить• сделать• совершать• совершить* * *делать, действовать, поступатьnaprawiać, reperować чинить* * *czyn|ić\czynićiony несов. 1. делать;\czynić nadzieję обнадёживать; \czynić postępy делать успехи, успешно развиваться; \czynić uwagi делать замечания; делиться впечатлениями; \czynić kroki принимать меры, предпринимать шаги;
2. составлять;to \czynići poważną sumę это составляет довольно большую сумму;
\czynić sobie niewiele z kogoś, czegoś пренебрегать кем-л., чём-л., не обращать внимания на кого-л., что-л.;\czynić zadość czemuś удовлетворять чему-л.+1. robić 2. stanowić
* * *czyniony несов.1) де́латьczynić postępy — де́лать успе́хи, успе́шно развива́ться
czynić uwagi — де́лать замеча́ния; дели́ться впечатле́ниями
czynić kroki — принима́ть ме́ры, предпринима́ть шаги́
2) составля́тьto czyni poważną sumę — э́то составля́ет дово́льно большу́ю су́мму
czynić sobie niewiele z kogoś, czegoś — пренебрега́ть ке́м-л., че́м-л., не обраща́ть внима́ния на кого́-л., что́-л.
czynić zadość czemuś — удовлетворя́ть чему́-л.
Syn: -
2 czynić piekło
-
3 czynić zadość komuś, czemuś
-
4 czynić dobro
делать доброOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czynić dobro
-
5 czynić użytek
делать употреблениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czynić użytek
-
6 czynić zło
делать зло -
7 чинить
-
8 robić piekło
= czynić piekło разг. -
9 uczynić zadość komuś, czemuś
= czynić zadość komuś, czemuś удовлетвори́ть (удовлетворя́ть) кого́-л., что́-л. -
10 bezprawie
сущ.• беззаконие• беззаконность• незаконность• нелегальность• противозаконность* * *bezprawi|e☼ 1. анархия ž, безначалие;2. беззаконие; czynić \bezprawieа творить беззакония+1. anarchia, bezrząd 2. przemoc, gwałt
* * *c1) ана́рхия ż, безнача́лие2) беззако́ниеczynić bezprawia — твори́ть беззако́ния
Syn: -
11 cud
сущ.• диво• чудо* * *♂, Р. \cudu, мн. И. \cudа чудо ň;tworzyć (czynić) \cuda творить чудеса; \cudów nie ma чудес не бывает; ● wyrabiać \cudа чудачествовать
* * *м, P cudu, мн И cudaчу́до ncudów nie ma — чуде́с не быва́ет
-
12 honor
сущ.• достоинство• почесть• почет• почёт• слава• честь* * *честь, устар. гонорambicje, pretensje гонор* * *♂, Р. \honoru 1. честь ž, słowo \honoru честное слово;kwestia \honoru вопрос чести;
uważać coś za punkt \honoru считать что-л. для себя делом чести;godzić w \honor kogoś оскорблять чью-л. честь;wyjść z \honorem z sytuacji с честью выйти из положения;
2. \honorу мн. почести;uczcić \honorami wojskowymi воздать воинские почести; czynić \honory gospodyni domu принимать гостей в качестве хозяйки дома
* * *м, Р honoru1) честь żsłowo honoru — че́стное сло́во
kwestia honoru — вопро́с че́сти
uważać coś za punkt honoru — счита́ть что́-л. для себя́ де́лом че́сти
godzić w honor kogoś — оскорбля́ть чью́-л. честь
wyjść z honorem z sytuacji — с че́стью вы́йти из положе́ния
2) honory мн по́честиuczcić honorami wojskowymi — возда́ть во́инские по́чести
czynić honory gospodyni domu — принима́ть госте́й в ка́честве хозя́йки до́ма
-
13 nadzieja
сущ.• надежда• чаяние* * *nadzie|ja♀, РДП \nadziejai, мн. Р. \nadziejai надежда;żywić (mieć) \nadziejaje питать надежды, надеяться; rokować \nadziejaje подавать надежды;
robić (czynić) komuś \nadziejaje обнадёживать кого-л.;pokładać w kimś \nadziejaje возлагать надежды на кого-л.* * *ж, РДП nadziei, мн Р nadzieiнаде́ждаrokować nadzieje — подава́ть наде́жды
pokładać w kimś nadzieje — возлага́ть наде́жды на кого́-л.
-
14 piekło
сущ.• ад• ада• гибель* * *1) ад2) przen. piekło (robić) скандал, шум (поднимать)3) przen. piekło (np. walki) перен. пекло (напр. боя)ogień piekielny пекло (адский огонь)skwar пекло (жара)* * *piek|ło☼, мн. Р. \piekłoieł ад ♂;gorąco (upał) jak w \piekłole адская жара; z \piekłoła rodem разг. исчадие ада; ● robić (czynić) \piekło разг. а) поднимать скандал, скандалить;
б) шуметь, поднимать шум* * *с, мн P piekiełад m- czynić piekłoz piekła rodem — разг. исча́дие а́да
-
15 przypuszczenie
сущ.• догадка• домысел• подозрение• предположение• презумпция• соображение* * *przypuszczeni|e☼ предположение, догадка ž;robić (czynić, snuć) \przypuszczeniea делать предположения, строить догадки
+ domysł, domniemanie* * *спредположе́ние, дога́дка żrobić (czynić, snuć) przypuszczenia — де́лать предположе́ния, стро́ить дога́дки
Syn: -
16 zabieg
сущ.• излечение• лечение• обработка• обращение• обхождение• процедура* * *1) (operacja) процедура, операция2) zabieg (sposób działania) мера, мероприятие, приём3) zabieg (wysiłek) старания, усилия, хлопотыsport. bieg спорт. забег* * *♂, Р. \zabiegu 1. процедура ž; операция ž; мера ž;\zabieg chirurgiczny хирургическое вмешательство; \zabieg kosmetyczny косметическая процедура; \zabiegi konserwatorskie меры по реставрации (художественного произведения etc.);
2. \zabiegi мн. усилия, старания, хлопоты, попытки;\zabiegi o pracę старания (попытки) получить работу;
czynić \zabiegi o coś хлопотать о чём-л.+2. poczynania, trudy
* * *м, Р zabiegu1) процеду́ра ż; опера́ция ż; ме́ра żzabieg chirurgiczny — хирурги́ческое вмеша́тельство
zabieg kosmetyczny — космети́ческая процеду́ра
zabiegi konserwatorskie — ме́ры по реставра́ции (художественного произведения и т. п.)
2) zabiegi мн уси́лия, стара́ния, хло́поты, попы́ткиzabiegi o pracę — стара́ния (попы́тки) получи́ть рабо́ту
czynić zabiegi o coś — хлопота́ть о чём-л.
Syn: -
17 dostosowywać się
несов. do czego1) приспоса́бливаться, приспособля́ться к чему2) удовлетворя́ть, исполня́ть что; ср. dostosować sięSyn: -
18 tworzyć
глаг.• выделывать• вырабатывать• выработать• делать• закладывать• зарождать• изготавливать• изготовить• назначать• образовать• образовывать• обусловливать• основать• основывать• породить• порождать• произвести• производить• проявлять• развивать• рождать• складывать• сложить• создавать• создаваться• создать• созидать• составлять• сотворить• сочинить• сочинять• справлять• строить• сформировать• творить• уложить• устраивать• учредить• учреждать• фабриковать• формировать* * *1) (kreować) создавать, созидать, формировать2) tworzyć (stanowić) образовывать, составлять3) tworzyć (o twórczości) творить (о творчестве)czynić, robić творить (делать)rzucać, wymawiać (zaklęcie) творить (о заклинании)odmawiać (modlitwę) творить (о молитве)zarabiać (rozrabiać) творить (размешивать)* * *tworz|yćtwórz, \tworzyćony несов. 1. создавать, созидать;\tworzyć teorię создавать теорию; \tworzyć symfonię создавать (сочинять) симфонию;
2. образовывать, составлять;\tworzyć całość составлять целое; \tworzyć wspólny front выступать единым фронтом; \tworzyć partię образовывать (создавать) партию; \tworzyć rząd формировать правительство
* * *twórz, tworzony несов.1) создава́ть, созида́тьtworzyć teorię — создава́ть тео́рию
tworzyć symfonię — создава́ть (сочиня́ть) симфо́нию
2) образо́вывать, составля́тьtworzyć całość — составля́ть це́лое
tworzyć wspólny front — выступа́ть еди́ным фро́нтом
tworzyć partię — образо́вывать (создава́ть) па́ртию
tworzyć rząd — формирова́ть прави́тельство
-
19 zadość
-
20 dostosowywać\ się
несов. do czego 1. приспосабливаться, приспособляться к чему;2. удовлетворять, исполнять что; ср. dostosować się+1. dopasowywać się, przystosowywać się 2. czynić zadość
- 1
- 2
См. также в других словарях:
czynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czynićnię, czynićni, czyń, czynićniony {{/stl 8}}– uczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: robić, stwarzać, powodować coś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… … Słownik frazeologiczny
czynić honory domu — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować gości, pełniąc wobec nich obowiązki gospodarza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka spóźniała się, więc córka czyniła honory domu wobec gości, którzy już się pojawili. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [poczynić, podejmować, podjąć] starania [zabiegi] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{o coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ubiegać się, starać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czynił starania o przyjęcie go do pracy. Podjąć starania o zwrot majątku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}uwagi {{/stl 13}}{{stl 7}} ganić, krytykować kogoś; zwracać komuś uwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie pozwolę, by ktoś czynił mi publicznie uwagi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] cuda — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś prawie niewykonalnego; dokonywać rzeczy niemożliwych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekarze robili cuda, by go uratować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] uwagi — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać swoją opinię, własne zdanie na dany temat; krytykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłowie czynili uwagi do przedstawionego projektu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}honor {{/stl 13}}{{stl 7}} zaszczycić, wyróżnić kogoś, przynosić komuś zaszczyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zechce pan uczynić mi honor i przyjąć moje zaproszenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić postępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} uzyskiwać coraz lepsze wyniki w jakiejś dziedzinie; osiągać coraz wyższy poziom; podnosić swoje kwalifikacje, rozwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez miesiąc uczynił znaczne postępy w nauce. Uczeni czynią postępy w badaniach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień