-
1 czynić
czynić odpowiedzialnym verantwortlich machen;czynić przygotowania Vorbereitungen treffen;czynić postępy Fortschritte machen;czynić cuda Wunder vollbringen;czynić krzywdę k-u jemandem unrecht tun;czynić zadość Genüge tun;czynić dobrze Gutes tun -
2 czynić
\czynić cuda Wunder vollbringen\czynić postępy Fortschritte machen\czynić wszystko, co możliwe alles tun, was möglich ist\czynić zadość czemuś etw +dat Genüge tun, etw +dat Tribut zollen -
3 czynić
vttun, machen -
4 uczynić
czynić odpowiedzialnym verantwortlich machen;czynić przygotowania Vorbereitungen treffen;czynić postępy Fortschritte machen;czynić cuda Wunder vollbringen;czynić krzywdę k-u jemandem unrecht tun;czynić zadość Genüge tun;czynić dobrze Gutes tun -
5 zaostrzać
I. vtII. vr -
6 osłabiać
I. vt -
7 wzbogacać
I. vtII. vr1) ( stać się bogatszym)\wzbogacać się na czymś człowiek: sich +akk an etw +dat bereichern2) ( wzrosnąć o)wzbogacić się o coś kolekcja: sich +akk um etw bereichern, um etw +akk reicher werden -
8 zacieśniać
I. vt1) ( czynić ciaśniejszym) verengen, einengen2) ( czynić bliższym)\zacieśniać więzy przyjaźni die Freundschaft festigenII. vr1) ( stawać się ciaśniejszym) sich +akk verengen, enger werden2) ( stawać się bliższym)więzy między nimi zacieśniły się sie sind einander näher gekommen -
9 Wille
Wille ['vɪlə] <-ns, -n> mseinen eigenen \Willen haben mieć własną wolęetw aus freiem \Willen tun czynić [ perf u-] coś z własnej nieprzymuszonej woliseinen \Willen durchsetzen przeforsować swoją wolęjdm seinen \Willen aufzwingen narzucać [ perf narzucić] komuś swoją wolęetw wider \Willen tun czynić [ perf u-] coś wbrew własnej wolider gute \Wille dobra woladas war kein böser \Wille to nie było w złej intencji3) es geht beim besten \Willen nicht mimo najlepszych chęci jest to niemożliwe -
10 cud
mWunder n -
11 przygotowanie
n -
12 uczynić
vt pf→ czynić -
13 zarzut
-
14 dobro
dobro społeczne Gemeinwohl n;czynić wiele dobra viel Gutes tun;wierzyć w dobro człowieka an das Gute im Menschen glauben;dla dobra zum Wohle, zum Besten; -
15 starania
starania n/pl (G -ań) Bemühungen f/pl, Bestrebungen f/pl;dołożyć pf wszelkich starań sich alle Mühe geben;nie szczędzić starań keine Mühe scheuen;czynić starania sich bemühen (o A um A) -
16 zarzut
zarzut m (-u; -y) Vorwurf m; Einwand m;czynić zarzuty Vorwürfe machen;bez zarzutu tadellos, einwandfrei;pod zarzutem morderstwa unter Mordverdacht -
17 chmurzyć
I. vt1) ( pokrywać chmurami) bewölken2) ( czynić ponurym)\chmurzyć czoło die Stirn runzelnII. vr1) ( pokrywać się chmurami) sich +akk bewölken2) ( być ponurym) missmutig werden -
18 cud
t. rel Wunder nt\cud przyrody Wunder der Natur, Naturwunder nt\cud piękności etwas Wunderschönes, ein Wunder der Schönheitczynić \cuda Wunder vollbringen -
19 czyń
-
20 działać
działać [ʥ̑awaʨ̑]vi1) ( czynić) handeln\działać na własną rękę etw auf eigene Faust tun\działać w czyimś imieniu in jds Namen handeln\działać w dobrej/złej wierze jur im guten/bösen Glauben handeln, gut-/bösgläubig handeln\działać cuda Wunder wirken2) ( pracować) handeln, tätig sein\działać czymś na coś mit etw auf etw +akk wirken\działać komuś na nerwy jdn auf die Nerven fallen [ lub gehen] ( fam) jdm auf den Wecker gehen ( fig fam)\działać na wyobraźnię jds Phantasie [ lub Einbildungskraft] anregendziałający wstecz rückwirkend5) ( funkcjonować) mechanizm: funktionieren, laufen; aparat, telefon: in Ordnung [ lub in Betrieb] sein
См. также в других словарях:
czynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czynićnię, czynićni, czyń, czynićniony {{/stl 8}}– uczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: robić, stwarzać, powodować coś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… … Słownik frazeologiczny
czynić honory domu — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować gości, pełniąc wobec nich obowiązki gospodarza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka spóźniała się, więc córka czyniła honory domu wobec gości, którzy już się pojawili. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [poczynić, podejmować, podjąć] starania [zabiegi] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{o coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ubiegać się, starać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czynił starania o przyjęcie go do pracy. Podjąć starania o zwrot majątku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}uwagi {{/stl 13}}{{stl 7}} ganić, krytykować kogoś; zwracać komuś uwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie pozwolę, by ktoś czynił mi publicznie uwagi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] cuda — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś prawie niewykonalnego; dokonywać rzeczy niemożliwych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekarze robili cuda, by go uratować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić [robić] uwagi — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać swoją opinię, własne zdanie na dany temat; krytykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłowie czynili uwagi do przedstawionego projektu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}honor {{/stl 13}}{{stl 7}} zaszczycić, wyróżnić kogoś, przynosić komuś zaszczyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zechce pan uczynić mi honor i przyjąć moje zaproszenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić postępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} uzyskiwać coraz lepsze wyniki w jakiejś dziedzinie; osiągać coraz wyższy poziom; podnosić swoje kwalifikacje, rozwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez miesiąc uczynił znaczne postępy w nauce. Uczeni czynią postępy w badaniach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień