Перевод: с польского на русский

с русского на польский

odmawiać

  • 1 odmawiać

    глаг.
    • возражать
    • возразить
    • отвергать
    • отговаривать
    • отказать
    • отказывать
    • отказываться
    • отрицать
    • отшить
    * * *
    odmawia|ć
    \odmawiaćny несов. 1. czego отказываться сделать что; отказывать в чём;
    2. отговаривать; 3. читать, произносить; 4. отменять (заказ etc.); ср. odmówić
    +

    2. odradzać

    * * *
    odmawiany несов.
    1) czego отка́зываться сделать что; отка́зывать в чём
    2) отговари́вать
    3) чита́ть, произноси́ть
    4) отменя́ть (заказ и т. п.); ср. odmówić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odmawiać

  • 2 odmawiać się

    несов.
    отгова́риваться, уклоня́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odmawiać się

  • 3 odmawiać\ się

    несов. отговариваться, уклоняться

    Słownik polsko-rosyjski > odmawiać\ się

  • 4 odmawiać różaniec

    отказываться розарий

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odmawiać różaniec

  • 5 pacierz

    сущ.
    • молитва
    • просьба
    * * *
    ♂, мн. Р. \pacierzу молитва ž;

    mówić (odmawiać) \pacierz читать молитву; ● umieć (znać) jak \pacierz знать назубок

    + modlitwa

    * * *
    м, мн P pacierzy
    моли́тва ż

    mówić (odmawiać) pacierz — чита́ть моли́тву

    - znać jak pacierz
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pacierz

  • 6 odradzać

    глаг.
    • возродить
    • возрождать
    • восстанавливать
    • отговаривать
    • отсоветовать
    • разуверять
    • регенерировать
    * * *
    odradza|ć

    %1, \odradzaćny несов. возрождать; обновлять

    * * *
    I odradzany несов.
    возрожда́ть; обновля́ть
    II odradzany несов. komu co
    отгова́ривать кого от чего
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odradzać

  • 7 tworzyć

    глаг.
    • выделывать
    • вырабатывать
    • выработать
    • делать
    • закладывать
    • зарождать
    • изготавливать
    • изготовить
    • назначать
    • образовать
    • образовывать
    • обусловливать
    • основать
    • основывать
    • породить
    • порождать
    • произвести
    • производить
    • проявлять
    • развивать
    • рождать
    • складывать
    • сложить
    • создавать
    • создаваться
    • создать
    • созидать
    • составлять
    • сотворить
    • сочинить
    • сочинять
    • справлять
    • строить
    • сформировать
    • творить
    • уложить
    • устраивать
    • учредить
    • учреждать
    • фабриковать
    • формировать
    * * *
    1) (kreować) создавать, созидать, формировать
    2) tworzyć (stanowić) образовывать, составлять
    3) tworzyć (o twórczości) творить (о творчестве)
    czynić, robić творить (делать)
    rzucać, wymawiać (zaklęcie) творить (о заклинании)
    odmawiać (modlitwę) творить (о молитве)
    zarabiać (rozrabiać) творить (размешивать)
    * * *
    tworz|yć
    twórz, \tworzyćony несов. 1. создавать, созидать;

    \tworzyć teorię создавать теорию; \tworzyć symfonię создавать (сочинять) симфонию;

    2. образовывать, составлять;

    \tworzyć całość составлять целое; \tworzyć wspólny front выступать единым фронтом; \tworzyć partię образовывать (создавать) партию; \tworzyć rząd формировать правительство

    * * *
    twórz, tworzony несов.
    1) создава́ть, созида́ть

    tworzyć teorię — создава́ть тео́рию

    tworzyć symfonię — создава́ть (сочиня́ть) симфо́нию

    2) образо́вывать, составля́ть

    tworzyć całość — составля́ть це́лое

    tworzyć wspólny front — выступа́ть еди́ным фро́нтом

    tworzyć partię — образо́вывать (создава́ть) па́ртию

    tworzyć rząd — формирова́ть прави́тельство

    Słownik polsko-rosyjski > tworzyć

  • 8 zdawać

    глаг.
    • миновать
    • обгонять
    • опередить
    • опережать
    • передавать
    • превышать
    • пройти
    • проходить
    • сдавать
    * * *
    1) (do następnej klasy) переходить (в следующий класс)
    2) zdawać (np. sprawozdanie) отчитываться
    3) zdawać (sobie sprawę) осознавать, отдавать себеотчёт
    4) zdawać (np. egzamin) сдавать (напр. экзамен)
    5) zdawać (powierzać) сдавать, заверять, передавать, поручать
    wynajmować (komuś) сдавать (внаём)
    oddawać, przekazywać сдавать (вручать, передавать, отдавать, собирать)
    poddawać сдавать (отдавать неприятелю)
    tracić siły, odmawiać posłuszeństwa (np. z wysiłku) сдавать (терять силы, ослабевать)
    karc. rozdawać карт. сдавать
    wydawać (na przesłuchaniu) сл. сдавать (выдавать на допросе)
    * * *
    zda|wać
    \zdawaćje, \zdawaćwaj, \zdawaćwany несов. 1. сдавать;
    2. na kogo, kemu передавать, доверять кому; 3. давать, представлять; ср. zdać
    +

    2. przekazywać

    * * *
    zdaje, zdawaj, zdawany несов.
    1) сдава́ть
    2) na kogo, komu передава́ть, доверя́ть кому
    3) дава́ть, представля́ть; ср. zdać
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zdawać

См. также в других словарях:

  • odmawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmawiaćam, odmawiaća, odmawiaćją, odmawiaćany {{/stl 8}}– odmówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odmawiaćwię, odmawiaćwi, odmawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odmawiać – odmówić posłuszeństwa — {{/stl 13}}{{stl 7}} o częściach ciała, dyspozycjach umysłu lub urządzeniach: zawodzić, przestawać funkcjonować z powodu zmęczenia, psucia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W krytycznym momencie hamulce odmówiły posłuszeństwa i samochód stoczył się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odmawiać — Odmówić posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… …   Słownik frazeologiczny

  • odmawiać — → odmówić …   Słownik języka polskiego

  • odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… …   Słownik języka polskiego

  • słuchać — Nie chcieć (nawet) słuchać o czymś «kategorycznie się na coś nie zgadzać, zdecydowanie odmawiać»: Poprzednio ofiarowywali Łokietkowi sumę znacznie większą, ale ten słuchać nie chciał o żadnym targu. P. Jasienica, Polska Piastów. Słuchać z… …   Słownik frazeologiczny

  • brewiarz — m II, D. a; lm M. e, D. y rel. «zbiór obowiązkowych modlitw przeznaczony dla duchownych katolickich; księga zawierająca ten zbiór ułożony na poszczególne dni roku kościelnego» Odmawiać, czytać brewiarz. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • litania — ż I, DCMs. litanianii; lm D. litanianii (litanianij) 1. rel. «w kościele katolickim: modlitwa błagalna złożona z pochwalnych inwokacji do Boga, Chrystusa, Matki Boskiej lub świętych, z powtarzającą się prośbą o wstawiennictwo i opiekę» Odmawiać,… …   Słownik języka polskiego

  • modlić się — ndk VIa, modlić sięlę się, modlić sięlisz się, módl się, modlić sięlił się «odmawiać, czytać modlitwę» Modlić się o coś, za kogoś. □ Modli się pod figurą, a diabła ma za skórą «o człowieku dwulicowym, świętoszkowatym, fałszywym» …   Słownik języka polskiego

  • modlitwa — ż IV, CMs. modlitwawie; lm D. modlitwaitw «akt religijny pojmowany jako myślowy lub słowny kontakt z Bogiem, zwykle w nastroju uwielbienia, dziękczynienia lub prośby; słowa lub ustalony tekst wypowiadane przez modlącego się» Modlitwa poranna,… …   Słownik języka polskiego

  • pacierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «modlitwa, zbiór modlitw» Mówić, odmawiać pacierz. 2. daw. «kręgosłup, krzyż» ‹czes. z łac.› …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»