-
1 ύες
ὕ̱ε̄ς, ὕωrain: pres ind act 2nd sg (doric)ὗςthe wild swine: masc /fem nom /voc pl——————ὗ̱ες, ὕωrain: imperf ind act 2nd sgὕωrain: imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) -
2 ὕες
Βλ. λ. ύες -
3 ὗες
Βλ. λ. ύες -
4 ὗς
ὗς (A), ὗν, gen. ὑός [pron. full] [ῠ]; or σῦς, σῦν, gen. σῠός, ὁ and ἡ: Hom. prefers σῦς, and uses ὗς only metri gr.: in Hdt. and [dialect] Att. ὗς is the prevailing form, as also at Rhodes, IG12(1).905, Myconos, SIG1024.16(iii/ii B. C.), etc., and ὑῶν ὄρος is an Argive place-name, ib.56.25 (V B.C.);Aὖς Alc.99
(s.v.l.); both forms in Pi., v. infr.; ὗς in PCair.Zen. 462.7 (iii B. C.), LXXLe.11.7, al. ( σῦς only as v. l. in Ps.79(80).14), and Plb.8.29.4, 31.14.3, 34.8.8 ( συναγρειον f.l. in 8.26.10, B.-W. ii Praef. p.lxxvii); but σῦς (acc. σῦν ) in IG5(1).1390.34, al. (Andania, i B. C.): pl., nom. ὕες, σύες; acc. ὕας, σύας, [dialect] Att.ὗς Pl.Tht. 166c
, Plb.12.4.5,8, GDI5633.9 ([place name] Clazomenae ) (σῦς Od.14.107
); gen. ὑῶν, συῶν; dat. ὑσί (συσί Il.5.783
, 7.257), but [dialect] Ep. alsoὕεσσι Od.13.410
, σύεσσι (v. infr.):—the wild swine, of the boar,σῦν ἄγριον ἀργιόδοντα Il.9.539
, cf. 8.338, al.;ἀργοτέρῳ συΐ καπρίῳ 11.293
;ἀγροτέροισι σύεσσιν ἐοικότε 12.146
;ἀργιόδοντος ὑός 10.264
; also called σῦς κάπριος or κάπρος, v. sub vocc.; cf. also χλούνης; of the sow,συὸς ληϊβοτείρης Od.18.29
;ὗς ἄγριος Hdt.4.192
, cf. X.Cyr.1.6.28, etc.; ὕες (v.l. ὗς) .2 of the domesticated animal, Od. 14.14; the hogs being eaten,ὕες θαλέθοντες ἀλοιφῇ Il.23.32
; they were fed on acorns, Od. 10.243; also on μῆλα πλατανίστινα, Gal.6.597; sus foeta,Luc.
Lex.6, cf. Od. 14.16;ὗς ἐπίτεξ Alciphr. 3.73
.3 provs., Βοιωτία ὗς, of stupidity (cf. συοβοιωτοί), Pi.O.6.90, cf. Fr.83 ([etym.] σύας) ; ὗς ποτ' Ἀθαναίαν ἔριν ἤρισεν (or more shortly ἡ ὗς τὴν Ἀθηνᾶν, Lat. sus Minervam, Plu.Dem. 11), of dunces setting themselves up against wise men, Theoc.5.23;οὐκ ἂν πᾶσα ὗς γνοίη Pl. La. 196d
; ὗς διὰ ῥόδων 'a bull in a china-shop', Crates Com.4; ὗς ἐκώμασε, of arrogant and insolent behaviour, Theognost.Can.24; ὗς ὑπὸ ῥόπαλον δραμεῖται, of one who runs wilfully into destruction, Dinoloch.14; παχὺς ὗς ἔκειτ' ἐπὶ στόμα (cf. βοῦς VIII) Men.21; λύσω τὴν ἐμαυτῆς ὗν I will give my rage vent (' go the whole hog'), Ar.Lys. 684.II = ὕαινα 11, Epich.68, Archestr.Fr.22.1.III v. ὕσγη. (Cf. Lat. σῡς, OE. sú, sw-in: perh. I.-E. sū-s fem. 'mother', cf. Skt. sū-s 'mother', sū-te 'bring forth (young)'; change of meaning as in Polish maciora (1) 'mother', (2) 'sow', and in Sardinian mardi 'sow', from mater; Skt. sū-s is also masc., and σῦς is difficult.)------------------------------------ὗς (B), [dialect] Dor. for οἷ,A whither, IG4.498.4 (Mycenae, ii B. C.). -
5 κόγχη
κόγχη, ἡ (verwandt mit γογγύλος), 1) die zweischalige Muschel, concha, Ar. frg. 49; neben ἰχϑύες in einem Flusse genannt, Xen. An. 5, 3, 8; ὄστρεα καὶ κόγχαι καὶ μ ύες Mnesith. bei Ath. III, 92 b; Arist. H. A. 4, 4 u. Sp.; κόγχην διελεῖν, sprichwörtlich, eine Muschel öffnen, was leicht zu thun ist, VLL.; Teleclid. Ath. XI, 481 a, vgl. III, 87 a; κόγχης ἄξιον, eine Muschelschale werth, von ganz werthlosen Dingen, VLL. – 2) ein Maaß für Flüssigkeiten, eigtl. die Muschelschale, deren man sich ursprünglich, um Schöpfen des Wassers bediente; Hippocr. u. a. Medic.; ποτήρια οὐχὶ χωροῠντ' οὐδὲ κόγχην Phereer. Ath. XI, 481 b. – 3) die Ohrhöhle, Schnecke, poll. 2, 86; auch von anderen Höhlungen des Körpers, wie die obere Wölbung der Hirnschale die Kniescheibe, die Augenhöhle, Medic. – 4) bei Ar. Vesp. 585, τῇ διαϑήκ ῃ καὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπ ούσῃ, wahrscheinlich eine Kapsel um das an Urkunden hängende Siegel, vgl. ἀνακογχυλιάζω. Vgl. auch κόγχος.
-
6 ἀ-γάλακτος
ἀ-γάλακτος ( γάλα), milchlos, Hippocr. Aber λέων, Aesch. Ag. 766, deo nicht mehr saugende, von der Mutter getrennte ( Schol. ἀπογαλακτισϑείς). So ὄϊες Callim. 1, 53; ὕες Poll. 1, 251. – Nonn. τυφλὸς ἔην ἀγ., von der ine burt an, vor dem Saugen.
-
7 ἀνακτόριος
ἀνακτόριος, dem Herrscher gehörig, herrschaftlich, ὕες Od. 15, 397, vgl. Apoll. lex. Hom. u. Lehrs Aristarch. p. 156 sq.; ἀνακτόριον ἱερόν, v. l. für ἀνάκτορον, Her. 9, 65.
-
8 ἀλοιφή
ἀλοιφή, ἡ, Salbe, Oel, Fett; Hom. zehnmal, überall Versende; – besonders Schweinefett; Iliad. 9, 208 συὸς σιάλοιο ῥάχιν τεϑαλυῖαν ἀλοιφῇ, 9, 467. 23, 32 σύες (ὕες) ϑαλέϑοντες ἀλοιφῇ, Od. 8, 476 νώτου ἀργιόδοντος ὑός, ϑαλερὴ δ' ἶν ἀμφὶς ἀλοιφή, 13, 410 τά ϑ' ὕεσσι τρέφει τεϑαλυῖαν ἀλοιφήν; – zum Geschmeidigmachen gebraucht Iliad. 17, 390. 392 βοείην, μεϑύουσαν ἀλοιφῇ, δύνει δέ τ' ἀλοιφή, Od. 21, 179 ἐπιχρίοντες ἀλοιφῇ; – zum Salben, Olivenöl, Od. 6, 220 ἀμφὶ δ' ἐλαίῳ χρίσομαι· ἦ γὰρ δηρὸν ἀπὸ χροός ἐστιν ἀλοιφή; 18, 179 ἐπιχρίεσϑαι ἀλοιφῇ, Scholl. ἀλοιφῇ: ἐλαίῳ, vgl. Apoll. lex. Hom. p. 23, 14. – Bei Plut. der Pechüberzug bei Schiffen, der Ueberzug von Schminke u. Farbe, vgl. Plat. Crit. 116 b Alc. I, 122 c. – Das Salben Plut. Thes. 23. – Das Ausgelöschte, litura, Plut. cons. ad ux. 8.
-
9 ἐπ-ιαύω
-
10 ανακτοριος
-
11 γαλαθηνος
2питающийся (еще) молоком, грудной; находящийся в младенческом возрасте(νεβροὴ νεηγενέες Hom.; πρόβατα Her.; ὕες Arst.; ἄρνες Theocr.)
-
12 γραια
Iэп.-ион. γραίη ἥ1) старая женщина, старуха Hom., Soph., Arph., Plat.2) морщинистая пленка(τῶν ἑφθῶν ἀλεύρων Arst.)
IIadj. f1) старая, престарелая(γυναῖκες, μήτηρ, χείρ Eur.; ὕες Arst.)
2) древняяγραῖαι δαίμονες Aesch. = Εὐμενίδες
3) ветхая(πήρα Theocr.)
-
13 εξαμηνος
I2шестимесячный(ὕες, ἀρχαί Arst.; ἀνοχαί Polyb.)
IIὅ (sc. χρόνος) и ἥ (sc. ὥρα) шестимесячный период, полугодие Her., Xen., Arst. -
14 επιβιβασκω
1) Arst. = ἐπιβιβάζω См. επιβιβαζω2) перен. (о животных) допускать к себе (самца)(αἱ ὕες ἐπιβιβάσκουσιν Arst.)
-
15 θωρακιζω
1) надевать панцирь, одевать в броню, покрывать броней(αὑτοὺς καὴ ἵππους Xen.)
ἀνήρ θωρακισθείς Xen. — человек, надевший броню;2) защищать, закрывать(πάντα πλέν τῶν ὀφθαλμῶν Xen.; οἱ ὗες θωρακίζοντες ἑαυτούς, τῷ πηλῷ μολύνοντες καὴ ξηραίνοντες ἑαυτούς Arst.)
-
16 μωνυξ
-
17 οχευω
( о животных) покрывать, оплодотворять(τέν ἵππον Her.; τέν κύνα Plat.; αἱ ὕες ὀχεύονται καὴ ὀχεύουσι Arst.)
-
18 υγροσαρκος
-
19 υς
ὗςὑός ὅ и ἥ (dat. ὑΐ, acc. ὗν; pl.: ὗες, ὑῶν, ὑσί, ὗς - с ῡ в односложн. формах и с ῠ в двусложн.) кабан, свинья Hom.ὗς ἄγριος Her., Xen. — дикий кабан;
ὗς ποτ΄ Ἀθαναίαν ἔριν ἤρισεν Theocr. или ὗ. τέν или πρὸς Ἀθηνᾶν Plut. — бралась свинья учить Афину (погов. о самонадеянных невеждах);λύειν τέν ἑαυτοῦ ὗν Arph. — давать волю своим звериным инстинктам, т.е. гневу -
20 χαλαζαω
1) обрушиваться градом, насылать град(ἐν Γέταις Luc.)
2) быть зараженным эхинококками(αἱ χαλαζῶσαι ὕες Arst.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ὕες — ὕ̱ε̄ς , ὕω rain pres ind act 2nd sg (doric) ὗς the wild swine masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὗες — ὗ̱ες , ὕω rain imperf ind act 2nd sg ὕω rain imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Liste griechischer Phrasen/Ypsilon — Ypsilon Inhaltsverzeichnis 1 Ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν … Deutsch Wikipedia
Geflügelte Worte (Antike) — Alpha und Omega, Anfang und Ende, kombiniert zu einem Buchstaben Diese Liste ist eine Sammlung alt und neugriechischer Phrasen, Sprichwörter und Redewendungen. Sie beschreibt ihren Gebrauch und gibt, wo möglich, die Quellen an. Graeca non… … Deutsch Wikipedia
глазатыи — (2*) пр. Глазатии мн. в роли с. Название эфиопского племени (греч. Βλέμ(μ)υες, возможно, соотносится при переводе с βλέμμα ‘взгляд’: дь˫аволъ завидѣвъ въздвиже дивии ˫азыкъ. глазатыхъ на ст҃ы˫а ѡц҃а. си же сѹть ѿ арави˫а на черьмномь мори до… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
моуха — МОУХ|А (30), Ы с. Муха: възбѣ||дьнѹѥмъ гости. ˫ако же и въпадъша˫а мѹхы въ поставъ паѹчь. (ζωϋφια) СбТр XII/XIII, 153–153 об.; да не оставлѧѥть книжьны˫а хранилы отворены. ˫ако да прахѹ испълньшю(с) погѹблѧю(т). полагаѥмы˫а въ нихъ книгы. ни мѹсѣ … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
COMPRESSIO turbae — apud Petr. Chrylologum, Serm. 86. Posteaquam vidit Dommum in inquisitione persistere, et discipulis incusantibus et turbae compressionem opponentibus, venit in medium. Indigitatur Statio, l. 4. Theb. v. 798. Illi per dumos et opaca virentibus… … Hofmann J. Lexicon universale
SUCULAE — proprie sunt parvae sues, quô nomine cur astrum Hyades dictum, indigitârint Romani, rationem dat Salmas. Notum, inquiens, quam rudes fuerint prisei Romani in plerisque nominibus e Graeco deducendis, vel unô exemplô id patebit: ὑἀδες sunt parvae… … Hofmann J. Lexicon universale
TURBA — I. TURBA Hispaniae urbs, Liv. 1. 35. II. TURBA in viis Romanis, tanta quottidie, ut aegre via reperiri posset, indigitatur passim Iuvenali, Martiali, Aliis. In Amphitheatro imprimis aut Circo Maximo, Papinio, l. 1. Sylv. 1. v. 65. Continuus… … Hofmann J. Lexicon universale
Υστήρια — Αρχαία γιορτή που τελούσαν στο Άργος προς τιμή της Αφροδίτης. Στη διάρκεια της γιορτής αυτής θυσιάζονταν «ύες» (γουρούνια), απ’ όπου και η ονομασία της. Ήταν κυρίως αγροτική γιορτή. * * * τὰ, Α (στο Άργος) γιορτή προς τιμήν τής Αφροδίτης, κατά… … Dictionary of Greek
μώνυξ — μῶνυξ, υχος, ὁ, ἡ, τὸ (Α) (για ζώα) μονώνυχος, που έχει ένα μόνο νύχι, μία οπλή σε κάθε πόδι (α. «μώνυχας ἵππους», Ομ. Ιλ. β. «μώνυχες ὗες», Αριστοτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Σύμφωνα με την παλαιότερη ετυμολόγηση, η λ. μῶνυξ < *μον(ο) ονυξ, με ανομοιωτική… … Dictionary of Greek