-
1 προ-βλής
προ-βλής, ῆτος, vorgeworfen, vorspringend, hervorragend; προβλῆτι σκοπέλῳ, Il. 2, 396; πέτρῃ ἔπι προβλῆτι καϑήμενος, 16, 407; ἀκταὶ προβλῆτες, neben σπιλάδες τε πάγοι τε, Od. 5, 405, vgl. 10, 89. 13, 97; auch στήλας τε προβλῆτας ἐμόχλεον, Il. 12, 259, vorn vorgesetzte Pfähle, Pallisaden; ὦ λιμένες, ὦ προβλῆτες, steile Ufer, Soph. Phil. 924 (vgl. auch προβολή); u. sp. D. : ὥς τις ἔπαλξις, Agath. 8 (V, 294); vgl. Archi. 18 (VII, 147); κατὰ προβλῆτος, Opp. Cyn. 5, 232, vgl. 2, 478; Qu. Sm. 10, 175.
-
2 πρᾱΰνω
πρᾱΰνω, ep. u. ion. πρηΰνω, sanft, mild od. gelind machen, besänftigen; πνοιὰς πρηΰνειν, Hes. Th. 254; τινά, O. 799, wie H. h. Merc. 417; bes. vom Zorn, αὐτὸν εὐφρόνως σὺ πράϋνον λόγοις, Aesch. Pers. 823; κοιμῶ τόδ' ἕλκος ὥςτε πραΰνειν πάνυ, Soph. Phil. 646, wo es intrans. erkl. wird, sich mildern, gelinder werden; sp. D., wie χόλον Archi. 27 ( Plan. 94); – pass. mild werden, sich mildern, πρηυνομένου τοῠ χειμῶνος, Her. 2, 25; – κηλῶν πραΰνειν, Plat. Polit. 268 b; ϑυμόν, Legg. V, 731 d; mit ἰάομαι vrbdn, Menex. 247 d; πρὶν ἂν πραϋνϑῇ, Rep. IV, 440 d; πρὸς ἀλλήλους, Isocr. 4, 47; bei Xen. Hipp. 9, 10 Ggstz von ἐγείρεσϑαι, in Beziehung auf Pferde; Arist. rhet. 2, 3 im Ggstz von ὀργίζεσϑαι; Folgende: τὸ τῆς ψυχῆς ἀτέραμνον ἐξημεροῦν καὶ πραΰνειν, Pol. 4, 21, 4; perf. pass. πεπραϋσμένος Ael. H. A. 4, 16.
-
3 πτοιέω
-
4 πτήσσω
πτήσσω, aor. I. ἔπτηξα, u. II. ἔπτακον (s. κατα-πτήσσω) perf. ἔπτηχα, selten ἔπτηκα, u. im partic. ep. πεπτηώς in intrans. Bdtg (vgl. ὑποπτήσσω). in Furcht u. Schrecken setzen, πτῆξε ϑυμὸν Ἀχαιῶν, Il. 14, 40; Paul. Sil. ecphras. 1, 26 sagt ζυγὸν πτήσσειν, ein Joch furchtbar machen, machen, daß man es fürchtet; κείμην πεπτηώς, mich furchtsam zusammenduckend, hinkauernd, Od. 14, 354; πεπτηῶτες, 474; πεπτηὼς γὰρ ἔκειτο ὑπὸ ϑρόνον, 22, 362; δείματι πεπτηυῖα, Ap. Rh. 2, 535; ἐπτηχώς, Isocr. 5, 58; so intrans. brauchen Andere auch die übrigen tempp., ἔπταξαν δ' ἀκίνητοι σιωπᾷ ἥρωες, sich fürchten, Pind. P. 4, 57; πτήξας δέμας παρεῖχε, Aesch. Pers. 205; ἀπειλὰς πτήξας, sich vor den Drohungen fürchtend, Prom. 174, wie sp. D., Archi. 27 ( Plan. 94); πόλις πρὸς πόλιν ἔπτηξε, Eur. Suppl. 281; so auch ἔπτηξα ϑυμόν, in der Seele, Soph. O. C. 1465; σιγῇ πτήξειαν ἄφωνοι, Ai. 171; οὐκέτι φόβῳ πτήσσω, Eur. Bacch. 1034; βωμὸν ἔπτηξ' ὕπο, Herc. Fur. 974, wie ἐν μυχοῖς πέτρας πτήξαντες, Cycl. 407, εἰς ἕνα χῶρον, Ar. Lys. 770, u. öfter; ἐάν τε κακῶς πάσχων πτήξῃ, Plat. Conv. 184 b; so auch bei Xen., im Ggstz von ἐξυβρίζω Cyr. 3, 1, 26, auch ὅτι οὐχ ὡς φοβούμενοι πτήσσομεν αὐτοὺς οἴκοι καϑήμενοι, 3, 3. 18; Plut. Thes. 6; Lycurg. 49 vrbdt τοὺς ταῖς δ ανοίαις μὴ πτήξαντας τὸν τῶν ἐπιόντων φόβον.
-
5 πυκτίς
-
6 περι-σφύριος
περι-σφύριος, um die Knöchel od. Füße, sie umgebend, δράκων, Archi. 5 (VI, 207).
-
7 πετεινός
-
8 πολυ-σπαθής
πολυ-σπαθής, ές, viel durchwebt, dicht gewebt, πέπλα, Archi. 11 (VI, 39).
-
9 πολύ-πλαγκτος
πολύ-πλαγκτος, 1) viel od. weit umher getrieben, -irrend; Od. 17, 425. 511; Ἰώ, Aesch. Suppl. 567; Soph. Ant. 611; im compar., Eur. Herc. F. 1197; sp. D., νόστος Ὀδυσσῆος, Ep. ad. 491 ( Plan. 2921; κέλευϑα, Maneth. 3, 232. – 2) akt., viel in die Irre treibend, weit verschlagend; ἄνεμος, Il. 11, 308; sp. D., κεκρύφαλος, Archi. 5 (VI, 207).
-
10 πολύ-ψαμμος
πολύ-ψαμμος, sehr sandig, Archi. 30 (VII, 214).
-
11 πολύ-ξαντος
πολύ-ξαντος, viel geschlagen, von Wellen gepeitscht, Toup. conj. für πολύψαμμος, in Archi. ep. 30.
-
12 συγ-κατα-θνήσκω
συγ-κατα-θνήσκω (s. ϑνήσκω), mit od. zugleich sterben, Ἕκτορι μὲν Τροίη συγκάτϑανεν, Archi. 35 (VII, 139).
-
13 συν-οχηδόν
συν-οχηδόν, adv., zusammenhaltend, ὤχμαζε Archi. 23 (IX, 343).
-
14 σκοπιήτης
σκοπιήτης, ὁ, 1) der Späher, Kundschafter. – 2) der Bergbewohner; Πάν, Archi 7 (VI, 16); σκοπιῆτα Rhian. 8 (VI, 34).
-
15 σαγηνο-βόλος
σαγηνο-βόλος, das große Netz auswerfend, der Netzfischer; Agath. 28 (VI, 167); Archi. (X, 10).
-
16 σαγηναῖος
-
17 τρι-τάνυστος
τρι-τάνυστος, dreifach, sehr ausgespannt, sehr lang, δόναξ Archi. 10 (VI, 192).
-
18 τρί-ζυξ
-
19 ταυρο-βόρος
ταυρο-βόρος, Stiere fressend, λέων, Archi. 27 ( Plan. 94).
-
20 τιθηνητήρ
См. также в других словарях:
archi — archi … Dictionnaire des rimes
Archi — Saltar a navegación, búsqueda Archi Escudo … Wikipedia Español
Archi — Administration Pays Italie … Wikipédia en Français
Archi — may refer to: *Archi, Italy, a town in the Abruzzo region of Italy. *Archi (Old Testament), a city near Bethel *Archi (Russia), a village in southern Dagestan, Russia. **Archi people, the inhabitants of the Russian village. **Archi language,… … Wikipedia
Archi- — Ar chi [L., archi , Gr. archi , a prefix which is from the same root as a rchein to be first, to begin; archh the first place, beginning; archo s chief. Cf. AS. arce , erce , OHG. erzi , G. erz .] A prefix signifying chief, arch; as, architect,… … The Collaborative International Dictionary of English
Archi — bezeichnet: Archi (Abruzzen), eine Stadt in den italienischen Abruzzen Archi (Getränk), das mongolische Nationalgetränk die Gesamtheit der Streichinstrumente im Orchester Diese Seite ist eine Begriffsk … Deutsch Wikipedia
archi — ARCHI. Mot emprunté du Grec, que l on joint à d autres dans le style familier, pour marquer un grand excès dans la chose dont on parle. Ainsi on dit, Archi fou, Archi vilain, etc. pour dire, Un homme extrêmement fou, un homme extrêmement avare … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
archí — (del sup. turco «harççi», encargado del gasto, del ár. «h̲arğ», con el sufijo de nombre de oficio) m. Sargento de los jenízaros (soldados de la guardia del emperador turco). * * * archí. (Del turco harç, gastos, y este del ár. clás. ẖarǧ). m.… … Enciclopedia Universal
archi — árchi adv. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ARCHI v. arhi . Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
Archi... — Archi... (gr., vor Vocalen auch Arch...), Vorsylbe, welche den Ersten, Obersten, Höchsten der Zeit u. dem Range nach, vorzüglich bei Titeln bezeichnet; vgl. Erz...; z.B. Archiatros (Leibarzt), Archiepiskopos (Erzbischof); Archiabbas, Erzaht, der… … Pierer's Universal-Lexikon
Archi — (vor Vokalen, besonders vor i und y, auch bloß Arch), eine aus dem Griechischen stammende Vorsilbe vieler Wörter, die zunächst bei Titeln einen höhern Grad der Würde oder Gewalt bezeichnet und unserm daraus im Mittelalter entstandenen Erz , z. B … Meyers Großes Konversations-Lexikon