Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

σῦν

  • 1 σύν

    σύν, altatt. ξύν, das auch bei Ion. u. Dor. und bei Hom. da vorkommt, wo der Vers die Verlängerung der vorhergehenden kurzen Sylbe durch Position erfordert; obwohl in unsern heutigen Texten manche Ungleichheit, bes. in den attischen Schriftstellern sich findet; ξύν ist offenbar die alte Form, aus der σύν u. cum, κοινός u. s. w. hervorgeht.

    1) Adverbium, zugleich, zusammen; bes. vom Zusammentreffen zweier oder mehrerer Handlungen in einem Zeitpunkte, Hom. u. A.; von Personen, noc hdazu, außerdem, ἡ ὄρνις αὐχέν' ἀπεκρέμασεν, σὺν δὲ πτερὰ πυκνὰ λίασϑεν, Il. 23, 879; σὺν δ' αὕτως ἐγώ, Soph. Ant. 85; u. so σὺν δέ auch andere Tragiker, z. B. ξὺν δὲ γενοῦ πρὸς ἐχϑρούς, Aesch. Ch. 453; Ag. 752; u. sp. Ep., wie Ap. Rh. 4, 1166 Arat. 967; allesammt, zusammen, Od. 10, 42 u. oft, wo gew. eine Tmesis angenommen wird. Bei Thuc. 3, 13 wird man ξὺν κακῶς ποιεῖν besser in einem Worte schreiben.

    2) Präposition mit dem dat., mit; gewöhnlich – a) von Personen, die Gesellschaft, die Begleitung ausdrückend, zugleich mit, sammt, nebst, Hom. u. Folgende überall; – eigentlich gleichstellend, δεῠρό ποτ' ἤλυϑε σὺν Μενελάῳ, mit dem Menelaos, in Begleitung desselben, Il. 3, 206; σὺν ἄλλοις πείσομαι τὸ μόρσιμον, Aesch. Spt. 245; ἓξ ἐμοὶ σὺν ἑβδό μῳ, 264; σὺν παιδί, σὺν γυναικί, Soph. Trach. 256, u. sonst. Doch auch den Andern unterordnend, von Dienern, vom Gefolge, ἀναβᾶσα σὺν ἀμφιπόλοισι, Od. 17, 49; u. bes. von dem begleitenden oder folgenden Kriegsheere, εἰ ξὺν λοχίταις εἴτε καὶ μονοστιβῆ; Aesch. Ch. 757; u. so in Prosa, bes. Xen. u. Sp., Μένων καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, und seine Soldaten, Xen. An. 1, 2, 15, vollständig οἱ σὺν αὐτῷ στρατιῶται 2, 6, 14; ἡ σὺν ἐμοὶ στρατιά, 2, 5, 25; Πέρσαι καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς, mit ihrem Anhange, den ihnen unterworfenen Völkern, 3, 2, 11; – u. bes. den Begleiter als den Helfer, Beistand bezeichnend, durch dessen Vermittelung man Etwas erreicht oder ausführt, ξὺν σοὶ τὰ Τροίας πεδία πορϑῆσαι, Soph. Phil. 908, u. sonst; dah. σύν τινι στρατεύεσϑαι, als Bundesgenosse, Xen. An. 7, 3, 10; u. so bes. unter dem schützenden Geleit, unter Beistand eines Gottes, Μενέλαος ἐνίκησε σὺν Ἀϑήνῃ, Il. 3, 439. 10, 290; σὺν γὰρ ϑεῷ εἰλήλουϑμεν, 9, 49, wie auch wir sagen »mit Gott«, nach seinem Willen und unter seinem Schutze; σύν γε ϑεοῖσιν, 21, 430, vgl. 11, 792. 15, 403. 20, 192 Od. 8, 493. 13, 391. 16, 260; σὺν ϑεῷ, σὺν ϑεοῖς, Pind. N. 8, 17 Ol. 8, 14; u. so Tragg. u. in Prosa überall; vgl. noch Ἀρτέμιδος εὐνοίαισι σύν τ' ἄλλοις ϑεοῖς Aesch. Spt. 432; τάχ' ἂν γενοίμεϑ' αὐτοῠ σὺν ϑεῷ σωτήριοι, Soph. Ai. 766; σὺν ϑεῷ εἰρήσεται, Eur. Med. 625, wie Ar. Plut. 115 u. in Prosa öfter; vgl. νῠν δὲ σὺν ϑεοῖς εἰπεῖν, Dem. 29, 1, ein Ausdruck der Bescheidenheit; σὺν ἡμῖν οἱ ϑεοί, Xen. Cyr. 7, 5, 77, sie sind auf unserer Seite, für uns; u. so σύν τινι γίγνεσϑαι oder εἶναι, auf Jem. Seite treten, von seiner Partei sein, ἐξέπεσον αἱ ψῆφοι καὶ ἐγένοντο πᾶσαι σὺν Κριτοβούλῳ Conv. 6, 10, alle Stimmen waren für den, zu Gunsten des Krklobulus; σὺν τοῖς Ἕλλησι μᾶλλον ἢ σὺν τῷ βαρβάρῳ εἶναι, Hell. 3, 1, 18, der auch μάχεσϑαι σύν τινι, »in Gemeinschaft mit Jem.« sagt, während bei Soph. ὁ σὺν γυναιξὶ τὰς μάχας ποιούμενος, El. 294, heißt »der gegen Weiber kämpft«. – b) bes. bei Dichtern auch oft von Sachen, mit denen Einer ausgerüstet, versehen ist, von begleitenden Umständen einer Handlung, wo gew. eine lebhaftere, fast personificirende Hervorhebung dieser Dinge nicht zu verkennen ist, aber doch auch in manchen Abstufungen der Gebrauch sich bis zu dem vom dat. instrumentalis nicht mehr zu Unterscheidenden abstumpft; τὰ Πέργαμα ξὺν τοῖςδε τόξοις πέρσας, Soph. Phil. 1319, ist noch = unterstützt von diesem Bogen, der als die Entscheidung herbeiführend angesehen wird; σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν, Il. 5, 219; σὺν τεύχεσιν, 3, 29 u. oft, mit den Waffen; σὺν δουρί, 15, 541, ἔγχεϊ, 20, 493; auch bei den Tragg. häufig von der Bewaffnung, σοῠσϑε σὺν παντευχίᾳ, Aesch. Spt. 31; ξύν ϑ' ἱπποκόμοις κορύϑεσσιν, Soph. Ant. 116; ἀεικεῖ σὺν στολᾷ, El. 184; σὺν οἷς (ὃπλοις) τὰ κάλ λιστ' ἐξέπραξα, Eur. Herc. F. 1303; auch in Prosa einzeln, σὺν ὅπλοις, Xen. Cyr. 3, 3, 54; auch σὺν μαχαίρᾳ μάχεσϑαι, 2, 1, 21. – Damit sind zu vergleichen : σὺν βοῇ παρίσταται, Aesch. Spt. 469; δόμους ἑλόντες σὺν ἀλκᾷ, 877; πλοῠτον ἐκτήσω σὺν αἰχμῇ, Pers. 741; ἐλϑεῖν δ' Ὀρέστην δεῠρο σὺν τύχῃ τινὶ κατεύχομαι, Ch. 136; μαινομένᾳ ξὺν ὁρμᾷ βακχεύων, Soph. Ant. 135; – Hom. braucht es Od. 24, 193 sogar von geistiger Eigenschaft, ἦ ἄρα σὺν μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω ἄκοιτιν, eine Frau mit großer Tugend. – In ἄγγελος ἦλϑε σὺν ἀγγελίῃ, Il. 2, 287, ἄνεμος σὺν λαίλαπι πολλῇ, 17, 57, ξὺν Βορέῃ ϑύελλαι, 15, 26, tritt mehr die Begleitung hervor. – c) zuweilen auch von den nothwendigen Folgen oder Wirkungen, σὺν μεγάλῳ ἀποτῖσαι, mit großen Kosten, schwer abbüßen, Il. 4, 161; σὺν δημοσίῳ κακῷ, so daß Schaden des ganzen Volkes die Folge ist, zum Schaden, Theogn. 50; σὺν τῷ σῷ ἀγαϑῷ ἢ σὺν τῇ σῇ ζημίᾳ τὰς τιμωρίας ποιεῖσϑαι, Xen. Cyr. 3, 1, 15; u. ähnl. σὺν μιάσματι, zur Besudelung gereichend, Soph. Ant. 172; σὺν κακῷ μέτει πάλιν, El. 422; σὺν τοῖς φιλτάτοις, mit Aufopferung des Liebsten, Plat. Gorg. 513 a. – Eben so zur Bezeichnung der Uebereinstimmung, gemäß, nach, σὺν τῷ νόμῳ, Plat. Legg. XI, 927 a, mit, gemäß den Gesetzen; Xen. Cyr. 1, 3, 17; σὺν τῷ δικαίῳ, 8, 2, 23 An. 2, 6, 18 u. sonst, der Gerechtigkeit entsprechend, gerecht; ὡς ἑκάστους σὺν τῇ ἀξίᾳ ἐτίμησεν, Arr. An. 2, 12; u. so in Umschreibung eines adv. übergehend, σὺν σπουδῇ ταχύς, Soph. Phil. 1207, σὺν τάχει μολών, schnell, 860; σὺν τῷ καλῷ, auf eine edle Weise, u. ä., vgl. Jacobs Philostr. imagg. p. 615.

    Zuweilen steht σύν seinem Casus nach, bei Epikern, wie Il. 10, 19 Od. 9, 332. 15, 410.

    In der Zusammensetzung bedeutet es – 1) gewöhnlich mit, zusammen, zugleich, gemeinsam; von mehrern zu gleicher Zeit geschehenden Handlungen od. von gemeinschaftlicher Thätigkeit Mehrerer bei einer Handlung, dah. auch Uebereinstimmung und Theilnahme. Bei trans. Verbis kann die Präposition sowohl auf das Subject, als auf das Object bezogen werden, συγκτείνειν z. B. kann heißen »Einen und zugleich Andere tödten«, und auch »Anderen helfen Einen zu tödten«. – 2) Vollendung einer Handlung, ganz, durchaus, συμπληρόω, συντέμνω. – 3) bei Zahlwörtern ist es distributiv, σὺν δύο, je zwei.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > σύν

  • 2 σύν

    σύν (the Koine knows nothing of the Attic form ξύν; B-D-F §34, 4; Rob. 626) prep. w. dat. (Hom.+.—For lit. s. on ἀνά and μετά, beg.; Tycho Mommsen, Beiträge zu der Lehre v. den griech. Präp. 1895, esp. p. 395ff; B-D-F 221; Rob. 626–28) with (it is hazardous to attempt to establish subtle differences in use of σύν and μετά in ref. to association, for the NT manifests a rather fluid use).
    with focus on associative aspect
    α. be, remain, stand, etc., with someone ἀνακεῖσθαι σύν τινι J 12:2. διατρίβειν Ac 14:28. τὸν ἄνθρωπον σὺν αὐτοῖς ἑστῶτα Ac 4:14. μένειν Lk 1:56; 24:29 (here alternating w. μένειν μετά τινος as its equivalent).
    β. go, travel, etc. with someone ἔρχεσθαι σύν τινι go with, accompany someone (Jos., Vi. 65 Just., D. 78, 6) J 21:3; Ac 11:12; come with someone 2 Cor 9:4. ἀπέρχεσθαι Ac 5:26. εἰσέρχεσθαι (X., Cyr. 3, 3, 13; JosAs 22:2) Lk 8:51; Ac 3:8. ἐξέρχεσθαι J 18:1; Ac 10:23; 14:20; AcPl Ant 13, 3 (=Aa I 236, 6). συνέρχεσθαι 21:16. πορεύεσθαι Lk 7:6; Ac 10:20.
    γ. In the case of εἶναι σύν τινι the emphasis is sometimes purely on being together (Tat. 5, 1 πᾶσα δύναμις …), and somet. upon accompaniment: be with someone (X., An. 1, 8, 26; Alexandrian graffito, prob. fr. imperial times [Dssm., LO 257, 4=LAE 303, 1] εὔχομαι κἀγὼ ἐν τάχυ σὺν σοὶ εἶναι [addressed to a deceased person]) Lk 24:44 (ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν as 4 Macc 18:10); Phil 1:23 (Quint. Smyrn. 7, 698 of Achilles ἐστὶ σὺν ἀθανάτοισι); Col 2:5; w. indication of place ἐν τῷ ὄρει 2 Pt 1:18. Accompany, follow someone Lk 7:12. Be someone’s companion or disciple 8:38; 22:56; Ac 4:13; be among someone’s attendants 13:7. ἐσχίσθη τὸ πλῆθος καὶ οἱ μὲν ἦσαν σὺν τοῖς Ἰουδαίοις, οἱ δὲ σὺν τοῖς ἀποστόλοις 14:4 (cp. X., Cyr. 7, 5, 77). οἱ σύν τινι ὄντες someone’s comrades, companions, attendants Mk 2:26; Ac 22:9. Without ὄντες (X., An. 2, 2, 1; UPZ 160, 9 [119 B.C.]; Jos., Vi. 196, Ant. 11, 105; 12, 393; Just., D. 9, 3 al.) Lk 5:9; 8:45 v.l.; 9:32; 24:10 (αἱ σὺν αὐταῖς); 24:33; Ac 5:17. In the sing. Τίτος ὁ σὺν ἐμοί Gal 2:3.—With a subst. (ParJer 7:9 τοῖς σὺν αὐτῷ δεσμίοις; POxy 242, 33; BGU 1028, 19) οἱ σὺν αὐτῷ τεχνῖται his fellow-artisans Ac 19:38. Στεφανᾶς καὶ σὺν αὐτῷ πρεσβύτεροι AcPlCor 1, 1. οἱ σὺν αὐτοῖς ἀδελφοί Ro 16:14; cp. Gal 1:2; Ro 16:15; Phil 4:21. οἱ σὺν αὐτῷ πιστοί MPol 12:3.
    δ. γενέσθαι σύν τινι join someone Lk 2:13 (γίνομαι 6f). καθίσαι σύν τινι sit beside someone Ac 8:31.
    w. focus on association in activity
    α. do: Ἁνανίας σὺν Σαπφίρῃ ἐπώλησεν κτῆμα Ac 5:1. ἐπίστευσεν σὺν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ 18:8. προσεύχεσθαι 20:36. ἁγνίσθητι σὺν αὐτοῖς 21:24.—Phil 2:22.—Have empathy: καὶ ὁ ποιμὴν σὺν αὐτῷ λίαν ἱλαρὸς ἦν ἐπὶ τούτοις and the shepherd joined the angel in delight over these (fruitbearing cuttings) Hs 8, 1, 18 (cp. TestAbr B 6 p. 110, 2 [Stone 68] ἔκλαυσεν σὺν τῷ υἰῷ αὐτου; TestJob 53:1)
    β. experience, suffer: σύν τινι ἀποθανεῖν Mt 26:35. ἀναιρεθῆναι Lk 23:32. σταυρωθῆναι Mt 27:38; cp. vs. 44. Cp. Ac 8:20; 1 Cor 11:32. οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ Gal 3:9. ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ θεῷ Col 3:3.—In mystic union w. Christ the Christian comes to ἀποθανεῖν σὺν Χριστῷ Ro 6:8; Col 2:20 and to ζῆν σὺν αὐτῷ 2 Cor 13:4; cp. 1 Th 5:10 (ELohmeyer, Σὺν Χριστῷ: Deissmann Festschr. 1927, 218–57; JDupont, Σὺν Χριστῷ ’52).
    γ. To the personal obj. acc. of the verb in the act., σύν adds other persons who are undergoing the same experience at the same time with, just as (Philochorus [IV/III B.C.]: 328 Fgm. 7a Jac. ὥπλιζε σὺν τοῖς ἄρρεσι τὰς θηλείας) σὺν αὐτῷ σταυροῦσιν δύο λῃστάς Mk 15:27. ὁ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν 2 Cor 1:21. ἡμᾶς σὺν Ἰησοῦ ἐγερεῖ 4:14; cp. Col 2:13; 1 Th 4:14.
    marker of assistance (X., Cyr. 5, 4, 37 ἢν οἱ θεοὶ σὺν ἡμῖν ὦσιν, An. 3, 1, 21; Jos., Ant. 11, 259 θεὸς σὺν αὐτῷ) ἡ χάρις τοῦ θεοῦ ἡ σὺν ἐμοί God’s grace, that came to my aid 1 Cor 15:10. (The expr. σὺν θεῷ: PGrenf II, 73, 16 ὅταν ἔλθῃ σὺν θεῷ; POxy 1220, 23 et al; Pind., O. 10, 105 [115] σὺν Κυπρογενεῖ ‘with the favor of Aphrodite’ is not semantically parallel; s. BRees, JEA 36, ’50, 94f).
    marker of linkage, with focus on addition of a pers. or thing
    with, at the same time as
    α. τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ my money with interest Mt 25:27 (POsl 40, 7 [150 A.D.] κεφάλαιον σὺν τ. τόκοις). αὐτὸν σὺν τῷ κλινιδίῳ Lk 5:19. σὺν αὐτῷ τὰ πάντα Ro 8:32. σύν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν 1 Cor 10:13.
    β. somet. σύν is nearly equivalent to καί (O. Wilck 1535, 5 [II B.C.] τοῖς συνστρατιώταις σὺν Πλάτωνι; Johannessohn, Präp. 207; AssMos Fgm. f Denis p. 65 Ἰησοῦς … σὺν καὶ τῷ Χαλέβ) (together) with οἱ γραμματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέροις Lk 20:1. Πέτρος σὺν τῷ Ἰωάννῃ Ac 3:4. Cp. Lk 23:11; Ac 2:14; 10:2; 14:5; 23:15; Eph 3:18; Phil 1:1 (cp. POxy 1293, 3 [117–38 A.D.]); 1 Cl 65:1; IPol 8:2. τὴν σάρκα σὺν τοῖς παθήμασιν Gal 5:24. Cp. Eph 4:31; Js 1:11.
    when a new factor is introduced besides, in addition to (Jos., Ant. 17, 171) σὺν πᾶσιν τούτοις beside all this, in addition to or apart from all this (cp. σὺν τούτοις=‘apart fr. this’: Galen, CMG V 9, 1 p. 381, 2; 3 Macc 1:22; JosAs 11 cod. A [p. 53, 17 Bat.]; GrBar 16:3) Lk 24:21.
    in combination w. ἅμα (q.v. 2b) 1 Th 4:17; 5:10.—BMcGrath, CBQ 14, ’52, 219–26: ‘Syn’-Words in Paul; OGert, D. mit. syn-verbundenen Formulierungen in paul. Schrifttum, diss. Berlin, ’52.—M-M. DELG. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > σύν

  • 3 σύν

    σύν [pron. full] [ῠ], old [dialect] Att. [full] ξύν; [dialect] Boeot. [full] σούν IG7.3171.39 (Orchom. [dialect] Boeot., iii B.C.): Prep. with dat. (rarely c. gen., σ. τῶν ἐν αὺτῷ νεκρῶν Mitteis Chr.129.23 (ii B.C.);
    A

    σ. ἡρώων IPE2.383

    ([place name] Phanagoria); σ. γυναικός ib.301 ([place name] Panticapaeum), cf. Ostr.240.5 (ii A.D.), PLond.1.113 iv 19 (vi A.D.)):—with. The form ξύν rarely occurs in Hom., though it is not rare in compds. even when not required by the metre, as in ξυνέαξα, ξυνοχῇσιν, ξύμβλητο, ξύμπαντα; Hes. also uses ξύμπας, ξυνιέναι; in [dialect] Ion. verse we find

    ξύν Thgn.1063

    (but

    σύν Id.50

    ), Sol. 19.3 (perh. old Attic), but

    σύν Archil.4

    , cf. ξυνωνίη, συνίημι; in early [dialect] Ion. Prose (including Inscrr., cf. SIG1.2 (Abu Simbel, vi B.C.), 167.37 (Mylasa, iv B.C.), etc.) ξύν is only found in

    ξυνίημι Heraclit.51

    , Democr.95 (cf. ἀξύνετος, ἀξυνεσίη, ξύνεσις), and in the phrase ξὺν νῷ ( νόῳ codd.) Heraclit.114, Democr.35; Hdt. has only σύν, and in codd. Hp. ξύν has weaker authority than σύν (i p.cxxv Kuehlewein); in the late Ionic of Aret., ξύν prevails over σύν; in [dialect] Aeol. and [dialect] Dor. it is rare,

    ξυνοίκην Sapph.75

    ;

    ξυναλίαξε Ar.Lys.93

    ; elsewh. [dialect] Dor. σύν, Leg.Gort. 5.6, IG9(1).334.47 ([dialect] Locr., v B.C.), etc.; but in old [dialect] Att. Inscrr. ξύν is the only form up to 500 B.C.; σύν appears in v B.C. and becomes usual towards the end; after 378 B.C. ξύν survives only in the formula γνώμην δὲ ξυμβάλλεσθαι κτλ.; the phrase ξὺν νῷ is found in Ar.Nu. 580, Pl.Cri. 48c, Men. 88b, R. 619b (

    σὺν E.Or. 909

    ); otherwise, of [dialect] Att. Prose writers Th. alone uses the preposition ξύν, Antipho and Lysias have ξυν- a few times in compds.; codd. Pl. have both ξυν- (Lg. 930a, al.) and συν-; in Antipho Soph.Oxy.1364, Aristox., Arr., Ael., and Anon.Rhythm. ξυν- is very freq.; in Trag. both forms occur. The Prep. σύν gradually gave way to μετά with gen., so that whereas A. has 67 examples of σύν to 8 of μετά with gen., the proportions in Th. are 400 of μετά to 37 of σύν, in D. 346 of μετά to 15 of σύν, and in Arist. 300 of μετά to 8 of σύν: for these and other statistics see C. J. T. Mommsen, Beiträge zur Lehre von den griechischen Präpositionen (Frankfurt 1886-95): in [dialect] Att. Prose and Com. σύν is restricted for the most part to signf. 8, 9 and a few phrases, such as σὺν θεῷ, σὺν (τοῖς) ὅπλοις; Xenophon uses it freely, having 556 examples to 275 of μετά; in Pap., NT, and later Prose its use is much less restricted (v. infr.).
    1 in company with, together with,

    δεῦρό ποτ' ἤλυθε.. σ. Μενελάῳ Il.3.206

    ;

    ξ. παιδὶ.. πύργῳ ἐφεστήκει 6.372

    ;

    σ. τοῖσδε ὑπέκφυγον Od.9.286

    ;

    καταφθίσθαι σ. ἐκείνῳ 2.183

    ;

    ἀπελαύνειν σ. τῷ στρατῷ Hdt.8.101

    ;

    ἐπαιδεύετο σ. τῷ ἀδελφῷ X.An.1.9.2

    ;

    σ. αὐτῷ σταυροῦσι δύο λῃστάς Ev.Marc.15.27

    ;

    οὐδένα ἔχω σ. ἐμοί PSI10.1161.12

    (iv A.D.).
    2 with collat. notion of help or aid, σ. θεῷ with God's help or blessing, as God wills, Il.9.49;

    σ. σοί, πότνα θεά Od.13.391

    ;

    πέμψον δέ με σ. γε θεοῖσιν Il.24.430

    , cf. 15.26;

    σ. θεῷ φυτευθεὶς ὄλβος Pi.N.8.17

    ; σ. θεῷ εἰρημένον spoken as by inspiration, Hdt.1.86;

    σ. θεῷ δ' εἰρήσεται Ar.Pl. 114

    ;

    σ. θεῷ εἰπεῖν Pl.Tht. 151b

    , Prt. 317b;

    ξ. θεοῖς Th.1.86

    ; so σ. δαίμονι, σ. Ἀθήνῃ καὶ Διί, Il.11.792, 20.192;

    σ. Χαρίτεσσιν Pi.N.9.54

    , cf. P.9.2;

    ξ. τῷ θεῷ πᾶς καὶ γελᾷ κὠδύρεται S.Aj. 383

    ; also θεοῦ σ. παλάμᾳ, σ. θεοῦ τύχᾳ, Pi.O.10(11).21, N.6.24: generally, of personal cooperation, σ. σοὶ φραζέσθω let him consult with you, Il.9.346;

    λοχησάμενος σ. ἑταίρῳ Od.13.268

    ; ξ. τῇ βουλῇ in consultation with the Council, IG12.63.17; σ. τινὶ μάχεσθαι fight at his side, X.Cyr.5.3.5, cf. HG4.1.34; σ. τινὶ εἶναι or γίγνεσθαι to be with another, i.e.on his side, of his party, Id.An.3.1.21, Smp.5.10; οἱ σ. αὐτῷ his friends, followers, Id.An.1.2.15, cf. Act.Ap.14.4, etc.
    3 furnished with, endued with,

    σ. μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω ἄκοιτιν Od.24.193

    ;

    πόλιν θεοδμάτῳ σ. ἐλευθερίᾳ ἔκτισσε Pi.P.1.61

    .
    4 of things that belong, or are attached, to a person, σ. νηΐ or σ. νηυσί, i.e. on board ship, Il.1.389, 179, etc.; σ. νηυσὶν ἀλαπάξαι, opp. πεζός, 9.328 (so in Prose,

    σ. ναυσὶ προσπλεῖν X.HG2.2.7

    , etc.);

    σ. ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν Il.5.219

    ; esp. of arms,

    μιν κατέκηε σ. ἔντεσι 6.418

    ;

    στῆ δ' εὐρὰξ σ. δουρί 15.541

    ; ἀντιβίην or ἀντίβιον σ. ἔντεσι or σ. τεύχεσι πειρηθῆναι, 5.220, 11.386;

    σ. ἔντεσι μάρνασθαι 13.719

    ;

    σκῆπτρον, σ. τῷ ἔβη 2.47

    ; ἄγγελος ἦλθε.. σ. ἀγγελίῃ ib. 787; ς. (or ξ.)

    ὅπλοις Th.2.2

    , al., Pl.Lg. 947c, Aen.Tact.17.1; ς. (or ξ.)

    τοῖς ὅπλοις Th.2.90

    , 4.14, Hell.Oxy. 10.1, Pl.Lg. 763a, Aen.Tact.11.8;

    σ. ἐγχειριδίοις Hell.Oxy.10.2

    ;

    ξ. ξιφιδίῳ καὶ θώρακι Th.3.22

    ;

    ξ. ἑνὶ ἱματίῳ Id.2.70

    ; in some such cases ς. is little more than expletive, as σ. τεύχεσι θωρηχθέντες ll.8.530, etc.: with αὐτός (cf.

    αὐτός 1.5

    ), chiefly in Hom.,

    ἀνόρουσεν αὐτῇ σ. φόρμιγγι Il.9.194

    , cf. 14.498;

    αὐτῷ σ. τε λίνῳ καὶ ῥήγεϊ Od.13.118

    .
    5 of things accompanying, or of concurrent circumstances,

    ἄνεμος σ. λαίλαπι Il.17.57

    , cf. Od.12.408; of coincidence in time,

    ἄκρᾳ σ. ἑσπέρᾳ Pi.P.11.10

    ; καιρῷ σ. ἀτρεκεῖ ib.8.7;

    σ. τῷ Χρόνῳ προϊόντι X.Cyr.8.7.6

    ; in the course of,

    κείνῳ σ. ἄματι B.10.23

    , cf. 125, Pi.Fr. 123.
    6 of necessary connexion or consequence, σὺν μεγάλῳ ἀποτεῖσαι to pay with a great loss, i.e. suffer greatly, Il.4.161; δημοσίῳ σ. κακῷ with loss to the public, Thgn.50; σ. τῷ σῷ ἀγαθῷ to your advantage, X.Cyr.3.1.15; ὤλοντο.. σὺν μιάς ματι with pollution, S.Ant. 172; to denote agreement, in accordance with,

    σ. τῷ δικαίῳ καὶ καλῷ X.An.2.6.18

    ;

    σ. δίκᾳ Pi.P.9.96

    ;

    σ. κόσμῳ Hdt.8.86

    , Arist.Mu. 398b23;

    σ. τάχει S.El. 872

    , etc.
    7 of the instrument or means, with the help of, by means of,

    σ. ἐλαίῳ φαρμακώσαισα Pi.P.4.221

    ;

    διήλλαχθε σ. σιδάρῳ A.Th. 885

    (lyr.);

    πλοῦτον ἐκτήσω ξ. αἰχμῇ Id.Pers. 755

    (troch.);

    ἡ [τῶν φίλων] κτῆσίς ἐστιν οὐδαμῶς σ. τῇ βίᾳ X.Cyr.8.7.13

    ;

    ξ. ἐπαίνῳ Th.1.84

    .
    8 including,

    κεφάλαιον σ. ἐπωνίοις IG12.329.5

    , cf. 22.1388.85, 1407.12, al.;

    τοῦ Πειραιῶς ξ. Μουνυχίᾳ Th.2.13

    , cf. 4.124, 5.26, 74, 7.42, 8.90, 95; δισχίλιαι γάρ εἰσι (sc. δραχμαὶ)

    σ. ταῖς Νικίου Ar.Fr. 100

    ;

    ἀνήλωσα σ. τῇ τῆς σκευῆς ἀναθέσει ἑκκαίδεκα μνᾶς Lys.21.4

    , cf. 2;

    αἶγας ἀπέδοτο σ. τῷ αἰπόλῳ τριῶν καὶ δέκα μνῶν Is.6.33

    , cf. 8.8,35, 11.42,46, Aeschin. 2.162, D.19.155, 27.23,al., Arist.HA 525b15,17, Ath.19.6, Hipparch. 1.1.9, al., PSI10.1124.14 (ii A.D.).
    9 excluding, apart from, plus, ἓξ ἐμοὶ σ. ἑβδόμῳ six with (but not including) me the seventh, A. Th. 283;

    αἱ γὰρ καμπαὶ τέτταρες, ἢ δύο σ. τοῖς πτερυγίοις Arist.HA 490a32

    ;

    σ. τοῖς ἀρχαίοις τὸν οἶκον ἐκ τῶν προσόδων μείζω ποιῆσαι D. 27.61

    ;

    τὴν ἐφαπτίδα σ. τῇ σακκοπήρᾳ ἐν ᾗ ἐνῆν

    together with..,

    PEnteux.32.7

    , cf. 89.9 (iii B.C.);

    οἱ γραμματεῖς σ. τοῖς πρεσβυτέροις Ev.Luc.20.1

    , cf. Ep.Gal.5.24.
    B POSITION:— σύν sts. follows its case, Il.10.19, Od.9.332, 15.410. It freq. stands between Adj. and Subst., as Od.11.359, Il.9.194, etc.; more rarely between Subst. and Adj., Od.13.258, Pi.P. 8.7.
    2 freq. in tmesis in Hom., as Il.23.687, Od.14.296, etc.
    3 in late Gr. σὺν καὶ c. dat.,

    στεφανηφορήσας σ. καὶ Αὐρ. Ἰάσονι IG12(7).259

    (Amorgos, iii A.D.), cf. Supp.Epigr.4.535 (Ephesus, ii/iii A.D.), Rev.Phil.50.11 (Sardis, i/iii A.D.), CPR26.16 (ii A.D.); cf. infr. c. 2.
    C σύν AS ADV., together, at once,

    κενεὰς σ. Χεῖρας ἔχοντες Od.10.42

    ; mostly folld. by δέ or τε

    , σ. δὲ πτερὰ πυκνὰ λίασθεν Il.23.879

    ;

    σ. τε δύ' ἐρχομένω 10.224

    (cf. σύνδυο)

    ; ξ. τε διπλοῖ βασιλῆς S.Aj. 960

    (lyr.). It is sts. hard to distinguish this from tmesis, e.g. in Il.23.879; so ξὺν κακῶς ποιεῖν is = Ξυγκακοποιεῖν in Th.3.13. In Old Testament Gr. it is sts. used to translate the Hebr. 'ēth (particle prefixed to the definite accus.) through confusion with the Prep. 'ēth 'with',

    ἐμίσησα σὺν τὴν ζωήν LXXEc.2.17

    ; οὐκ ἐμνήσθη σ. τοῦ ἀνδρός ib.9.15;

    ἔκτισεν ὁ θεὸς σὺν τὸν οὐρανὸν καὶ σὺν τὴν γῆν Aq.Ge.1.1

    , etc.
    2 besides, also,

    σ. δὲ πλουτίζειν ἐμέ A.Ag. 586

    ;

    σ. δ' αὔτως ἐγώ S.Ant. 85

    , etc.;

    σ. δ' ἐγὼ παρών Id.Aj. 1288

    , cf. El. 299;

    Δίρκα τε.. σ. τ' Ἀσωπιάδες κόραι E.HF 785

    (lyr.); in later Poetry

    σ. καί A.R.1.74

    , Herod.4.3, Nic.Th.8, D.P.843 (also in late Prose, Ath.2.49a; cf. supr. B. 3).
    I with, along with, together, at the same time, hence of any kind of union, connexion, or participation in a thing, and metaph. of agreement or unity. In Compos. with a trans. Verb σύν may refer to the Object as well as the Subject, as συγκατακτείνειν may mean kill one person as well as another, or, join with another in killing.
    2 of the completion of an action, altogether, completely, as in

    συνάγνυμι, συνασκέω 2

    , συνθρύπτω, συγκόπτω, συμπατέω, συμπληρόω, συντελέω, συντέμνω; sts., therefore, it seems only to strengthen the force of the simple word.
    3 joined with numerals, σύνδυο two together, which sense often becomes distributive, by twos, two and two; so σύντρεις, σύμπεντε, etc., like Lat. bini, terni, etc.
    II σύν in Compos., before β μ π φ ψ, becomes συμ-; before γ κ ξ Χ, συγ-; before λ συλ-; before ς usu. συς-; but becomes συ- before ς followed by a conson. (e.g. συστῆναι), before ζ, and perh. sts. before ξ. In a poet. passage, ap.Pl.Phdr. 237a, we have ξύμ alone in tmesi, ξύμ μοι λάβεσθε for συλλάβεσθέ μοι; cf.

    ὅτε ξὺμ πρῶτ' ἐφύοντο Emp.95

    : in Inscrr. and Papyri these assimilations are freq. not found.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σύν

  • 4 σύν

    σύν, (1) Adverbium, zugleich, zusammen; bes. vom Zusammentreffen zweier oder mehrerer Handlungen in einem Zeitpunkte; von Personen: noch dazu, außerdem; allesamt, zusammen; (2) Präposition mit dem dat.: mit; gewöhnlich (a) von Personen, die Gesellschaft, die Begleitung ausdrückend: zugleich mit, samt, nebst; eigentlich gleichstellend; δεῠρό ποτ' ἤλυϑε σὺν Μενελάῳ, mit dem Menelaos, in Begleitung desselben. Doch auch den anderen unterordnend, von Dienern, vom Gefolge; u. bes. von dem begleitenden oder folgenden Kriegsheere; Μένων καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, und seine Soldaten; Πέρσαι καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς, mit ihrem Anhange, den ihnen unterworfenen Völkern; u. bes. den Begleiter als den Helfer, Beistand bezeichnend, durch dessen Vermittelung man etwas erreicht oder ausführt; dah. σύν τινι στρατεύεσϑαι, als Bundesgenosse; u. so bes. unter dem schützenden Geleit, unter Beistand eines Gottes; σὺν γὰρ ϑεῷ εἰλήλουϑμεν, wie auch wir sagen 'mit Gott', nach seinem Willen und unter seinem Schutze; νῠν δὲ σὺν ϑεοῖς εἰπεῖν, ein Ausdruck der Bescheidenheit; σὺν ἡμῖν οἱ ϑεοί, sie sind auf unserer Seite, für uns; u. so σύν τινι γίγνεσϑαι oder εἶναι, auf jem. Seite treten, von seiner Partei sein; ἐξέπεσον αἱ ψῆφοι καὶ ἐγένοντο πᾶσαι σὺν Κριτοβούλῳ, alle Stimmen waren für den, zu Gunsten des Kritobulus; μάχεσϑαι σύν τινι, 'in Gemeinschaft mit jem.'; ὁ σὺν γυναιξὶ τὰς μάχας ποιούμενος, 'der gegen Weiber kämpft'; (b) bes. bei Dichtern auch oft von Sachen, mit denen einer ausgerüstet, versehen ist, von begleitenden Umständen einer Handlung, wo gew. eine lebhaftere, fast personificierende Hervorhebung dieser Dinge nicht zu verkennen ist, aber doch auch in manchen Abstufungen der Gebrauch sich bis zu dem vom dat. instrumentalis nicht mehr zu Unterscheidenden abstumpft; τὰ Πέργαμα ξὺν τοῖςδε τόξοις πέρσας, = unterstützt von diesem Bogen, der als die Entscheidung herbeiführend angesehen wird; σὺν τεύχεσιν, mit den Waffen; häufig von der Bewaffnung; sogar von geistiger Eigenschaft; ἦ ἄρα σὺν μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω ἄκοιτιν, eine Frau mit großer Tugend; (c) zuweilen auch von den notwendigen Folgen oder Wirkungen; σὺν μεγάλῳ ἀποτῖσαι, mit großen Kosten, schwer abbüßen; σὺν δημοσίῳ κακῷ, so daß Schaden des ganzen Volkes die Folge ist, zum Schaden; σὺν μιάσματι, zur Besudelung gereichend; σὺν τοῖς φιλτάτοις, mit Aufopferung des Liebsten. Eben so zur Bezeichnung der Übereinstimmung: gemäß, nach, mit, gemäß den Gesetzen; σὺν τῷ δικαίῳ, der Gerechtigkeit entsprechend, gerecht; σὺν τῷ καλῷ, auf eine edle Weise. In der Zusammensetzung bedeutet es: (1) gewöhnlich mit, zusammen, zugleich, gemeinsam; von mehrern zu gleicher Zeit geschehenden Handlungen od. von gemeinschaftlicher Tätigkeit Mehrerer bei einer Handlung, dah. auch Übereinstimmung und Teilnahme. Bei trans. Verbis kann die Präposition sowohl auf das Subject, als auf das Object bezogen werden, συγκτείνειν z. B. kann heißen 'einen und zugleich andere töten', und auch 'anderen helfen einen zu töten'. (2) Vollendung einer Handlung: ganz, durchaus; (3) bei Zahlwörtern ist es distributiv, σὺν δύο, je zwei

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > σύν

  • 5 συν

         σύν
        I
        староатт. ξύν (ῠ) adv.
        1) вместе
        2) вместе с тем, одновременно
        

    σὺν δὲ πτερὰ λίασθεν Hom. (раненая голубка свесила головку), и в то же время крылья (ее) распустились;

        σὺν δ΄ αὕτως ἐγώ Soph.равным образом и я

        II
        староатт. ξύν (ῠ) praep. cum dat. (изредка после существ.)
        1) (вместе) с
        

    σύν τινι — с кем(чем)-л.;

        σύν τινι (= μετά τινος) μάχεσθαι Xen.воевать в союзе с кем-л.;
        Μένων καὴ οἱ σὺν αὐτῷ Xen. — Менон и его люди;
        ἐμοὴ σὺν ἑβδόμῳ Aesch. — сам-сем, т.е. с шестью другими;
        σὺν τῷ σῷ ἀγαθῷ Xen.тебе на пользу

        2) с помощью
        

    σὺν θεῷ Hom., Her. — с божьей помощью;

        σὺν νηυσὴ πόλεις ἀλαπάζειν Hom. — с помощью флота разорять города;
        προσπλεῖν σὺν διακοσίαις ναυσί Xen.прибывать на двухстах кораблях

        

    σὺν τεύχεσι Hom. — оружием;

        σὺν νεφέεσσι καλύψαι Hom. — окутать облаками;
        σὺν τῇ βίᾳ Xen. — силой;
        σὺν τῷ δικαίῳ καὴ καλῷ Xen.правдой и честностью

        

    σὺν τῷ χρόνῳ προϊόντι Xen. — с течением времени;

        ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ Pind.поздним вечером

        5) в соответствии с, согласно

    Древнегреческо-русский словарь > συν

  • 6 σύν

    σύν, ξύν, the latter (older) form for metrical convenience, but more freely in compounds: along with, together.— I. adv., together, at once; σὺν δὲ δύω μάρψᾶς, Od. 9.289 (cf. 311, 344); σὺν δὲ νεφέεσσι (dat. instr.) κάλυψεν | γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον, Od. 5.293; ἦλθε Δολίος, σὺν δ' υἱεῖς, ‘along with him,’ Od. 24.387; of mingling, confusing, breaking up, σὺν δ' ἥμῖν δαῖτα ταράξῃ, Il. 1.579 (cf. Il. 8.86); σὺν δ' ὅρκἰ ἔχευαν, Il. 4.269; σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο, Il. 24.358.—II. prep. w. dat., with, in company with, by the aid of; σὺν θεῷ, σὺν θεοῖσιν, σὺν Ἀθήνῃ, σὺν σοί, Od. 13.391; of things, with, denoting accompaniment and secondarily instrument, the clothing or armor one wears, the ship one sails with, Il. 3.29, Il. 1.179; met., of quality or characteristic, ἄκοιτιν σὺν μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω, Od. 24.193; of consequence, penalty, σὺν δὲ μεγάλῳ ἀπέτῖσαν, Il. 4.161. σύν sometimes follows its case, Od. 15.410.

    A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > σύν

  • 7 συν-

         συν-
        староатт. ξυν-, перед γ, κ, ξ и χ - συγ- и ξυγ-, перед β, μ, π, φ и ψ - συμ- и ξυμ-, перед σ с согласным и ζ - συ- и ξυ- приставка со знач.:
        1) совместности действия, соучастия (συμπάσχω)
        2) собирательности (σύμφυτος, σύνδυο)
        3) одновременности (σύγχρονος)
        4) завершенности, полноты действия (συγκαλύπτω)

    Древнегреческо-русский словарь > συν-

  • 8 σύν

    σύν
    with.
    indeclform (prep)

    Morphologia Graeca > σύν

  • 9 συν

    ὗς
    the wild swine: masc /fem acc sg

    Morphologia Graeca > συν

  • 10 σῦν

    ὗς
    the wild swine: masc /fem acc sg

    Morphologia Graeca > σῦν

  • 11 σύν

    See also: s. ξύν.
    Page in Frisk: 2,820

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σύν

  • 12 σύν

    1 prep. c. dat. (with second only of two nouns, P. 4.10, P. 8.99, N. 10.38, N. 10.53, N. 10.84, Πα. 6. 4: following noun c. adj., O. 2.18, P. 4.187, P. 8.7, P. 8.54; c. dependent gen., O. 13.58)
    a along with, accompanied by
    I of people, things

    ἀντιθέοισιν νίσεται σὺν παισὶ Λήδας O. 3.35

    κεῖνος σὺν βαρυγδούπῳ πατρὶ O. 6.81

    σὺν Διαγόρᾳ κατέβαν O. 7.13

    ναίοντας Ἀργείᾳ σὺν αἰχμᾷ O. 7.19

    ἀλλὰ Κρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι O. 7.67

    κωμάζοντι φίλοις Ἐφαρμόστῳ σὺν ἑταίροις O. 9.4

    ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος O. 9.71

    ταὶ Διωνύσου πόθεν ἐξέφανεν σὺν βοηλάτᾳ χάριτες διθυράμβῳ; O. 13.19

    Πτοιοδώρῳ σὺν πατρὶ O. 13.41

    τοὶ μὲν γένει φίλῳ σὺν Ἀτρέος Ἑλέναν κομίζοντες O. 13.58

    κοῦραι παρ' ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ P. 3.78

    κωμάζοντι σὺν Ἀρκεσίλᾳ P. 4.2

    ἐναλίαν βᾶμεν σὺν ἅλμᾳP. 4.39

    σὺν κείνοισι P. 4.134

    ἅλιξιν σὺν ἄλλοις P. 4.187

    σὺν Ἑλένᾳ γὰρ μόλον P. 5.83

    ἀφίξεται λαῷ σὺν ἀβλαβεῖP. 8.54

    Αἴγινα φίλα μᾶτερ, ἐλευθέρῳ στόλῳ πόλιν τάνδε κόμιζε Δὶ καὶ κρέοντι σὺν Αἰακῷ Πηλεῖ τε κἀγαθῷ Τελαμῶνι σύν τ' Ἀχιλλεῖ P. 8.99

    —100.

    Πυθιονίκαν σὺν βαθυζώνοισιν ἀγγέλλων Τελεσικράτη Χαρίτεσσι γεγωνεῖν P. 9.2

    ἴτε σὺν Ἡρακλέος ἀριστογόνῳ ματρὶ P. 11.3

    Κασσάνδραν πολιῷ χαλκῷ σὺν Ἀγαμεμνονίᾳ ψυχᾷ πόρεὐ Ἀχέροντος ἀκτὰν παρ' εὔσκιον νηλὴς γυνά P. 11.20

    διδύμῳ σὺν κασιγνήτῳ μόλεν N. 1.36

    ἐγὼ τόδε τοι πέμπω μεμιγμένον μέλι λευκῷ σὺν γάλακτι N. 3.78

    ( Ἡρακλέης)

    σὺν ᾧ ποτε Τροίαν πόρθησε N. 4.25

    Ἑρμᾷ καὶ σὺν Ἡρακλεῖ N. 10.53

    καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ' ἐπίτειλον, ἄναξN. 10.77θέλεις λτ;ναίειν ἐμοὶγτ; σύν τ' Ἀθαναίᾳ κελαινεγχεῖ τ ἌρειN. 10.84

    Ἀμύκλαθεν γὰρ ἔβα σὺν Ὀρέστᾳ N. 11.34

    τὸν ἀκερσεκόμαν Φοῖβον χορεύων ἐν Κέῳ ἀμφιρύτᾳ σὺν ποντίοις ἀνδράσιν I. 1.8

    σὺν Ὀρσέᾳ δέ νιν κωμάξομαι I. 4.72

    σὺν Χάρισιν δ' ἔμολον I. 5.21

    ἑσπόμενοι Ἡρακλῆι πρότερον, καὶ σὺν Ἀτρείδαις I. 5.38

    ἆγε σὺν Τιρυνθίοισιν πρόφρονα σύμμαχον I. 6.28

    πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα I. 6.31

    πολίων δ' ἑκατὸν πεδέχειν μέρος ἕβδομον Πασιφάας λτ;σὺνγτ; υἱ[οῖ]σι (add. Housman metr. gr.: <ἓξ> Wil.: om. Π.)

    Πα.. 3. χρυσέα κλυτόμαντι Πυθοῖ, λίσσομαι Χαρίτεσσίν τε καὶ σὺν Ἀφροδίτᾳ με δέξαι Pae. 6.4

    κελαινεφεῖ σὺν πατρὶ Μναμοσύνᾳ τε τοῦτον ἔσχετ[ε τεθ]μόν Pae. 6.55

    ὄφρα σὺν Χειμάρῳ μεθύων Ἀγαθωνίδᾳ βάλω κότταβον fr. 128. 2. πρῶτον μὲν Ἀλκμήνας σὺν υἱῷ ἦλθεν fr. 172. 4.
    II =

    ἔχων. ταχὺ δὲ Καδμείων ἀγοὶ χαλκέοις σὺν ὅπλοις ἔδραμον ἀθρόοι N. 1.51

    σπεῦδεν ὅμιλος ἱκέσθαι χαλκέοις ὅπλοισιν ἱππείοις τε σὺν ἔντεσιν N. 9.22

    μολόντα βαιοῖς σὺν ἔντεσιν ποτὶ πολὺν στρατόν Pae. 2.74

    I esp. of gods

    σὺν θεοῖς O. 8.14

    σὺν Κυπρογενεῖ O. 10.105

    σὺν δὲ κείνῳ O. 13.87

    σὺν γὰρ ὑμῖν O. 14.5

    σύν τοι τίν κεν ἁγητὴρ ἀνήρ τράποι P. 1.69

    πρὶν τελέσσαι ματροπόλῳ σὺν Ἐλειθυίᾳ P. 3.9

    σὺν ΔαναοῖςP. 4.48

    κλέψεν τε Μήδειαν σὺν αὐτᾷ P. 4.250

    ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα P. 11.36

    φέρε στεφανώματα σὺν ξανθαῖς Χάρισσιν N. 5.54

    σὺν δὲ τὶν καὶ παῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετᾷ κριθεὶς εὔδοξος ἀείδεται N. 7.6

    σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17

    εὔχομαι ταύταν ἀρετὰν κελαδῆσαι σὺν Χαρίτεσσιν N. 9.54

    Χαρίτεσσί τε καὶ

    σὺν Τυνδαρίδαις N. 10.38

    σὺν θεοῖς I. 1.6

    σὺν θεῷ I. 4.5

    II of things, by means of, through

    σὺν ἅρματι θοῷ κλείζειν O. 1.110

    λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν O. 2.18

    Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ γένος O. 2.42

    σὺν δὲ φιλοφροσύναις εὐηράτοις Ἁγησία δέξαιτο κῶμον O. 6.98

    σύν τινι μοιριδίῳ παλάμᾳ ἐξαίρετον Χαρίτων νέμομαι κᾶπον O. 9.26

    θεοῦ σὺν παλάμᾳ O. 10.21

    εἰ δὲ σὺν πόνῳ τις εὖ πράσσοι O. 11.4

    τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ πότμου σοφίας ἄριστον P. 2.56

    σὺν τιμᾷ θεῶνP. 4.51

    σὺν Νότου δ' αὔραις ἐπ Ἀξείνου στόμα πεμπόμενοι P. 4.203

    σὺν δ' ἐλαίῳ φαρμακώσαισ ἀντίτομα P. 4.221

    ὔμμι Λατοίδας ἔπορεν Λιβύας πεδίον σὺν θεῶν τιμαῖς ὀφέλλειν P. 4.260

    σὺν ὀρθαῖς κιόνεσσιν δεσποσύναισιν ἐρειδομένα P. 4.267

    σὺν δ' ἀέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν P. 9.115

    τὸν Ἱπποκλέαν ἔτι καὶ μᾶλλον σὺν ἀοιδαῖς ἕκατι στεφάνων θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν P. 10.57

    Ὀλυμπίᾳ τ' ἀγώνων πολυφάτων ἔσχον θοὰν ἀκτῖνα σὺν ἵπποις P. 11.48

    ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν γόον P. 12.21

    ἀρχαὶ δὲ (sc. τοῦ ὕμνου)

    βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς N. 1.9

    σὺν Χαρίτων τύχᾳ N. 4.7

    Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβὰν ἐπαύρεο N. 5.48

    σὺν θεοῦ δὲ τύχᾳ N. 6.24

    ἔργοις δὲ καλοῖς ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ, εἰ N. 7.14

    νεοθαλὴς δ' αὔξεται μαλθακᾷ νικαφορία σὺν ἀοιδᾷ N. 9.49

    Σικυωνόθε δ' ἀργυρωθέντες σὺν οἰνηραῖς φιάλαις ἀπέβαν N. 10.43

    σὺν ποδῶν χειρῶν τε νικᾶσαι σθένει N. 10.48

    εὐτυχήσαις ἢ σὺν εὐδόξοις ἀέθλοις ἢ σθένει πλούτου I. 3.1

    εὐανθεῖ σὺν ὄλβῳ εἴ τις εὖ πάσχων λόγον ἐσλὸν ἀκούῃ I. 5.12

    τοὶ καὶ σὺν μάχαις δὶς πόλιν Τρώων ἔπραθον I. 5.35

    κώμαζ' ἔπειτεν ἁδυμελεῖ σὺν ὕμνῳ καὶ Στρεψιάδᾳ I. 7.20

    ἰατὰ δ' ἐστὶ βροτοῖς σύν γ ἐλευθερίᾳ καὶ τά I. 8.15

    σὺν θεῶν δέ νιν αἴσᾳ ἐκτίσσατο I. 9.1

    τοὶ σὺν πολέμῳ κτησάμενοι

    χθόνα πολύδωρον Pae. 2.59

    νέων δὲ μέριμναι σὺν πόνοις εἱλισσόμεναι δόξαν εὑρίσκοντι fr. 227. 1.
    c
    I of accompanying circumstances, along with

    ἁμέραν ὁπότε ἀτειρεῖ σὺν ἀγαθῷ τελευτάσομεν O. 2.33

    θεόρτῳ σὺν ὄλβῳ ἐπί τι καὶ πῆμ' ἄγει O. 2.36

    Ἐρατιδᾶν τοι σὺν χαρίτεσσιν ἔχει θαλίας καὶ πόλις O. 7.93

    ἔστασεν ἑορτὰν σὺν Ὀλυμπιάδι πρώτᾳ νικαφορίαισί τε O. 10.58

    πέτρας φοίνισσα κυλινδομένα φλὸξ ἐς βαθεῖαν φέρει πόντου πλάκα σὺν πατάγῳ P. 1.24

    καὶ σὺν εὐφώνοις θαλίαις ὀνυμαστάν P. 1.38

    πόλιν κείναν θεοδμάτῳ σὺν ἐλευθερίᾳ ἔκτισσε P. 1.61

    οὐκέτι τλάσομαι ψυχᾷ γένος ἁμὸν ὀλέσσαι ματρὸς βαρείᾳ σὺν πάθᾳP. 3.42

    νιν σὺν εὐδοξίᾳ μετανίσεαι P. 5.8

    ἁρπαλέαν δόσιν πενταεθλίου σὺν ἑορταῖς ὑμαῖς ἐπάγαγες P. 8.66

    εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ P. 8.73

    κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ σύν τε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ' ἔννεπεν (δικαίως Σ.) P. 9.96

    ἵλαος ἀθανάτων ἀνδρῶν τε σὺν εὐμενίᾳ δέξαι στεφάνωμα τόδ P. 12.4

    θρῆνον λειβόμενον δυσπενθέι σὺν καμάτῳ P. 12.10

    καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῶν κόρῳ στείχοντα N. 1.64

    ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται N. 5.38

    ἐκ πόνων δ, οἳ σὺν νεότατι γένωνται σύν τε δίκᾳ N. 9.44

    ἀλλὰ σὺν δόξᾳ τέλος δωδεκάμηνον περᾶσαί νιν ἀτρώτῳ κραδίᾳ (Dissen: περᾶσαι σὺν codd.) N. 11.9

    ἐπεί νιν Ἀλκαθόου τ' ἀγὼν σὺν τύχᾳ ἐν Ἐπιδαύρῳ τε νεότας δέκετο πρίν I. 8.67

    Λατόος ἔνθα με παῖδες εὐμενεῖ δέξασθε νόῳ θεράποντα ὑμέτερον κελαδεννᾷ σὺν μελιγάρυι παιᾶνος ἀγακλέος ὀμφᾷ Pae. 5.47

    μανίαι τ' ἀλαλαί τ ὀρίνεται ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ Δ. 2. 13. Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαίᾳ ἴδετε πορευθέντ ἀοιδᾶν δεύτερον fr. 75. 7. ἀχεῖ τ' ὀμφαὶ μελέων σὺν αὐλοῖς fr. 75. 18.
    II with, at the time of

    καὶ τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαι ἑβδόμᾳ καὶ σὺν δεκάτᾳ γενεᾷ Θήραιον P. 4.10

    τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς ἐπίστασαι καιρῷ σὺν ἀτρεκεῖ P. 8.7

    ὄφρα

    Θέμιν ἱερὰν κελαδήσετ' ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ P. 11.10

    τὸν κωμάξατε Τιμοδήμῳ σὺν εὐκλέι νόστῳ N. 2.24

    ἐκ πόνων δ, οἳ σὺν νεότατι γένωνται σύν τε δίκᾳ N. 9.44

    χρῆν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικίᾳ fr. 123. 1.
    III with, under the influence of

    σὺν δ' ἀνάγκᾳ μιν φίλον καί τις ἐὼν μεγαλάνωρ ἔσανεν P. 1.51

    σὺν δ' ἀνάγκᾳ πὰν καλόν fr. 122. 9.
    d in of musical terms

    ἐξύφαινε, γλυκεῖα, καὶ τόδ' αὐτίκα, φόρμιγξ, Λυδίᾳ σὺν ἁρμονίᾳ μέλος N. 4.45

    e fragg.

    σὺν ἀπιομ[ήδ]ει φιλ[ Pae. 7.7

    παρθένῳ σὺν πομ[ Πα. 7C. a. 4. σὺν παντ[ Πα. 13. a. 7. ]σὺν κτύπῳ[ Πα. 13. a. 15. πορφυρέᾳ σὺν κρόκ[ᾳ Πα. 13. a. 19. σὺν Χαρίτ[εσσι P. Oxy. 841, fr. 112.
    2 adv.
    a at the same time εἰ γάρ τις ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς σύν τέ οἱ δαίμων φυτεύει δόξαν (tmesin vidit Boeckh) I. 6.12
    b in tmesis σὺν πρέπει (v. συμπρέπω) N. 3.67

    Lexicon to Pindar > σύν

  • 13 συν

    πρόθ. με δοτ.
    1) (вместе) с, со;

    συν τινι; — с кем?, с чём?;

    συν αυτοίς — с ними;

    συν γυναιξί και τέκνοις — с жёнами и детьми;

    οι συν αύτώ — а) его друзья, его люди; — б) друзья по несчастью;

    συν τω δικαιώματι μεταβιβάσεως — с правом передачи;

    2) кроме, помимо, сверх;

    συν τοίς άλλοις — помимо всего прочего;

    συν τούτοις — кроме того, сверх того;

    3) посредством, с помощью;

    συν τη βία — силой;

    συν τω χρόνω — со временем;

    5) в соответствии с, согласно;

    συν τω νόμω — согласно закону;

    συν τω δικαίω — по справедливости, справедливо;

    6) мат. плюс;

    δύο συν τρία ίσον πέντε — два плюс три равняется пяти;

    § συν τάχει — быстро, скоро, поспешно;

    συν θεώ — с божьей помощью;

    συν Αθήνα και χείρα κίνει — погов, на бога надейся, а сам не плошай

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > συν

  • 14 σύν

    + P 53-24-22-57-77=233 Ex 6,26; 7,4(bis); 10,9(bis)
    [τινι]: with, in the company of Ex 10,9; together with Ex 12,9; with (of sth that belongs to sth) Lv 1,16; with (of circumstance) Ex 6,26; with (denoting instrument) Ex 36,10; with (of manner) Ex 7,4; besides, in addition to 3 Mc 1,22; see also μετά
    *Dt 33,2 σύν with -ֹהתִּא for MT ָתה אָ he came; *Mi 7,13 σύν with-עם for MT על on account of; *Jb 39,25 σύν with-עם for MT רעם thunder; *Eccl 1,14 σύν with-ֵאת for MT ֶאת (nota accusativi), see also 2,17.18, 3,11, 4,1 et al.; *DnT h 9,26 σύν with-ִעם for MT ַעם people
    Cf. JOHANNESSOHN 1910 1-82; 1926 202-216; MURAOKA 1991, 205; VOIGT 1989 36-37.46(n.103);
    WEVERS 1990 473.598; →TWNT

    Lust (λαγνεία) > σύν

  • 15 σύν

    {предл./прист., 125}
    1. предл. со знач.: вместе с, с, со;
    2. прист. со знач.: • совместного действия, соучастия; • собирательности; • одновременности; • завершенности, полноты действия.
    ключ.сл.

    Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > σύν

  • 16 σύν

    {предл./прист., 125}
    1. предл. со знач.: вместе с, с, со;
    2. прист. со знач.: • совместного действия, соучастия; • собирательности; • одновременности; • завершенности, полноты действия.
    ключ.сл.

    Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > σύν

  • 17 συν-

    (συμ\\, συγ\\, συλ\\, συρ\\, συσ\\, συ\) приставка, означ.:
    1) совместность действия, соучастие: συγκαλώ, σύντροφος; 2) согласие, единство: συμφωνώ; 3) содействие, помощь: συμμαχώ, συμπράττω; 4) собирательность: συνέρχομαι, συνθέτω; 5) одновременность: σύγχρονος; 6) завершённость, полноту действия: συντρίβω, συμπληρώνω; 7) соединение: συνδέω, συρράπτω

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > συν-

  • 18 σύν

    вместе (с), с, со; прист. со знач.: 1. совместного действия, соучастия; 2. собирательности; 3. одновременности; 4. завершенности, полноты действия.

    Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σύν

  • 19 σὺν

    с
    со

    Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σὺν

  • 20 συν

    [син] σύνδ с, (μα#) плюс.

    Эллино-русский словарь > συν

См. также в других словарях:

  • συν — σύν ΝΜΑ, και ξὺν και βοιωτ. τ. σούν Α (κύρια μονοσύλλαβη πρόθεση, στη νεοελλ. κυρίως σε λόγια χρήση, η οποία συντάσσεται με δοτική) 1. μαζί, από κοινού (α. «συν γυναιξί και τέκνοις» β. «ἐπαιδεύετο σὺν τῷ ἀδελφῷ», Ξεν.) 2. με τη βοήθεια (α. «συν… …   Dictionary of Greek

  • σύν — with. indeclform (prep) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • συν- — και με τις μορφές συ , συγ , συμ , συλ και συρ , ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στην πρόθεση σύν*. Η πρόθεση σύν εν συνθέσει, πριν από τα χειλικά σύμφωνα β, μ, π, φ, ψ, τρέπει το ν σε μ (πρβλ. συμ βάλλω …   Dictionary of Greek

  • συν — αρχαία πρόθεση 1. (μαθημ.), εκφράζει το σημείο της πρόσθεσης (+): Δύο συν δύο ίσον τέσσερα. 2. στις φράσεις όπου χρησιμοποιούνται τα συνδυό, συντρείς, σημαίνει, δύο δύο, τρεις τρεις: Όπου συνδυό δεν περπατούν, συντρείς δεν κουβεντιάζουν (ακριτ.… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • σῦν — ὗς the wild swine masc/fem acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Σύν Ἀθηνᾷ, καὶ χεῖρα κίνου. — См. На Бога надейся, а сам не плошай …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Μετὰ φρονίμου ζημίαν, καὶ μὴ σὺν μωρῷ κερδός. — См. Дай Бог с умным потерять, не дай Бог с дураком найти …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • συνδιαπερῶν — σύν , διά , ἀπό ἐράω 1 love pres part act masc voc sg σύν , διά , ἀπό ἐράω 1 love pres part act neut nom/voc/acc sg σύν , διά , ἀπό ἐράω 1 love pres part act masc nom sg (attic epic ionic) σύν , διά , ἀπό ἐράω 2 pour forth pres part act masc voc… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • συγκαταποθῇ — σύν , κατά , ἀπό ὀθέω pres subj mp 2nd sg σύν , κατά , ἀπό ὀθέω pres ind mp 2nd sg σύν , κατά , ἀπό ὀθέω pres subj act 3rd sg σύν , κατά , ἀπό θάομαι pres subj mp 2nd sg (doric) σύν , κατά , ἀπό θάομαι pres ind mp 2nd sg (doric) σύν , κατά , ἀπό… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • συμμεταμορφῶν — σύν , μετά ἀμορφόω disfigure pres part act masc voc sg (doric aeolic) σύν , μετά ἀμορφόω disfigure pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) σύν , μετά ἀμορφόω disfigure pres part act masc nom sg σύν , μετά ἀμορφόω disfigure pres inf act… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • συγκαταχρῆται — σύν , κατά χράω 1 fall upon pres subj mp 3rd sg (doric) σύν , κατά χράω 1 fall upon pres ind mp 3rd sg (doric) σύν , κατά χράω 2 proclaim pres subj mp 3rd sg (attic epic ionic) σύν , κατά χράω 2 proclaim pres ind mp 3rd sg (attic epic ionic) σύν …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»