Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

ὁ+περὶ+φύσεως+θ

  • 21 νόμος

    νόμος, ὁ, ([etym.] νέμω)
    A that which is in habitual practice, use or possession, not in Hom. (cf. J.Ap.2.15), though read by Zenod. in Od.1.3.
    I usage, custom,

    [Μοῦσαι] μέλπονται πάντων τε νόμους καὶ ἤθεα κεδνά Hes.Th.66

    ;

    ν. ἀρχαῖος ἄριστος Id.Fr. 221

    ; ἔνθα ν. (sc. ἐστί) c. inf., where it is the custom.., Alc.Supp.25.5; ν. πάντων βασιλεύς custom is lord of all, Pi.Fr.169.1;

    ν. δεσπότης Hdt.7.104

    , Pl. Lg. 715d;

    ν. τύραννος τῶν ἀνθρώπων Id.Prt. 337d

    ;

    ἴησις ὀθονίοισι κατὰ τὸν ν. τὸν ἀρθριτικόν Hp.Art.18

    ;

    ὡς νόμος Id.Mochl.37

    : hence, law, ordinance,

    τόνδε.. ν. διέταξε Κρονίων.. θηρσὶ.. ἐσθέμεν ἀλλήλους Hes. Op. 276

    ;

    τρέφονται πάντες οἱ ἀνθρώπειοι ν. ὑπὸ τοῦ θείου Heraclit. 114

    ;

    ἄφθογγον εἶναι τὸν παλαμναῖον ν. [ἐστί] A.Eu. 448

    ;

    ν. κάλλιστον ἐξευρόντα, πειθαρχεῖν πατρί S.Tr. 1177

    ; ν. κοινός, = ὀρθὸς λόγος, Zeno Stoic.1.43: pl.,

    ἔργων.. ὧν νόμοι πρόκεινται ὑψίποδες S.OT 865

     (lyr.);

    νεοχμοῖς ν. Ζεὺς κρατύνει A.Pr. 150

     (lyr.).
    b in VT, of the law of God,

    ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου τὸ θέλημα αὐτοῦ LXXPs.1.2

    , al., cf. Is.2.3; νόμον ὃν ἐνετείλατο ὑμῖν Μωϋσῆς ib.De.33.4; so in NT,

    ὁ ν. Μωϋσέως Ev.Luc.2.22

    , etc.; but also

    ὁ ν. τοῦ Χριστοῦ Ep.Gal.6.2

    ; ὁ ν. τοῦ Πνεύματος τῆς ζωῆς, opp. ὁ ν. τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου, Ep.Rom.8.2;

    ν. τέλειος ὁ τῆς ἐλευθερίας Ep.Jac.1.25

    .
    c with Preps., κατὰ νόμον according to custom or law, Hes.Th. 417, Hdt.1.61, etc.;

    κὰν νόμον Pi.O.8.78

    ; οἱ κατὰ ν. ὄντες θεοί the established deities, Pl.Lg. 904a;

    κατὰ νόμους A.Supp. 241

    ; παρὰ νόμον contrary to.., Id.Eu. 171 (lyr.);

    παρὰ τοὺς τῆς φύσεως ν. Pl.Ti. 83e

    ;

    ἐν Πανελλάνων νόμῳ Pi.I.2.38

    ; ἐν Ἀδραστείῳ νόμῳ by the law of Adrastus, i.e. at the Nemean games, Id.N.10.28: esp. in dat. νόμῳ by custom, conventionally, opp. φύσει, Hdt. 4.39, Philol.9, Arist.EN 1094b16, etc.; ν. γλυκύ, ν. πικρόν, Democr.9;

    εἰ μή τις λέγοι ν. ὁρᾶν καὶ τὰς λεγομένας ποιότητας μὴ ἐν τοῖς ὑποκειμένοις εἶναι Plot.4.4.29

    ; ὅσον νόμου χάριν just for form's sake, Diph.43.14, Arist.Metaph. 1076a27.
    d statute, ordinance made by authority,

    [Σόλων] νόμους ἔθηκεν ἄλλους, τοῖς δὲ Δράκοντος θεσμοῖς ἐπαύσαντο χρώμενοι πλὴν τῶν φονικῶν Id.Ath.7.1

     (but

    τὸν Δράκοντος ν. τὸν περὶ τοῦ φόνου IG12.115.5

    ), etc.; νόμον τιθέναι, τίθεσθαι, v. τίθημι; βασιλικὸς ν. OGI483.1 (Pergam., ii A.D.), Ep.Jac.2.8: freq. of general laws, opp. ψηφίσματα (special decrees), Pl.Tht. 173d, etc.;

    ὅταν τὰ ψηφίσματα κύρια ᾖ ἀλλὰ μὴ ὁ ν. Arist.Pol. 1292a7

    : generally, law, ἄνευ ὀρέξεως νοῦς ὁ ν. ἐστίν ib. 1287a32; ἄγραφος ν. Lex ap. And.1.85, etc.; opp. γεγραμμένος, Arist.Rh. 1373b6; ν. ἴδιος, opp. κοινός, ib.4; ὁ ν. freq. as subject,

    οἱ ν. διδόασι τιμωρίας D.18.12

    ;

    ὧν ὁ ν. ἀγορεύει Inscr.Magn. 92b16

     (ii B.C.); μὴ ὁ ν. κρίνει τὸν ἄνθρωπον ἐὰν μὴ ἀκούσῃ πρῶτον; Ev.Jo.7.51.
    e c. gen. rei,

    οὗτός τοι πεδίων πέλεται ν. Hes.Op. 388

    ;

    Ὑλλίδος στάθμας ἐν νόμοις Pi.P.1.62

    ;

    τὸν φαρμάκων δίδαξε μαλακόχειρα ν. Id.N.3.55

    ;

    ν. ἐμβολῆς καὶ διορθώσιος Hp.Mochl.38

    ; ὁ ν. τοῦ κριοῦ, τοῦ ἀνδρός, τῶν ἐρανιστῶν, LXXLe.6.31 (7.1), Ep.Rom.7.2, SIG 1198.14 (Arcesine, iii B.C.); ἐς χειρῶν νόμον ἀπικέσθαι to come to blows, into action, Hdt.9.48; ἐν χειρῶν νόμῳ ἀπόλλυσθαι, περιπεσεῖν, die in action, Id.8.89, Plb.1.57.8;

    μεταλλάξαι τὸν βίον ἐν χ. ν. Id.3.63.5

    , cf. 3.116.9;

    Ἀσδρούβας.. ἐν χ. ν. κατέστρεψε τὸν βίον Id.11.2.1

    ;

    τοὺς μὲν ἐν χ. ν. διέφθειρε Id.1.82.2

    ; τοὺς ἐν χ. ν. τὰς πολιτείας καταλύοντας by 'direct action', Aeschin.1.5; but

    κτεῖναι ἐν ταῖς πολεμικαῖς ἐξόδοις ἐν χειρὸς νόμῳ

     under martial law,

    Arist.Pol. 1285a10

    ;

    τῷ τοῦ πολέμου νόμῳ κτησάμενος Aeschin.2.33

    .
    II melody, strain,

    οἶδα δ' ὀρνίχων νόμως πάντων Alcm.67

    ;

    ν. ἵππιος Pi.O. 1.101

    ;

    Ἀπόλλων ἁγεῖτο παντοίων ν. Id.N.5.25

    ;

    ν. πολεμικοί Th.5.69

    ;

    ἐπηλάλαξαν Ἀραὶ τὸν ὀξὺν ν. A.Th. 952

     (lyr.);

    κρεκτοὶ ν. S.Fr. 463

    , cf. AP9.584: metaph.,

    τοὺς Ἅιδου ν. S.Fr. 861

    .
    2 esp. a type of early melody created by Terpander for the lyre as an accompaniment to Epic texts,

    ν. ὄρθιος Hdt.1.24

    ;

    ν. Βοιώτιος S.Fr. 966

    ;

    ν. κιθαρῳδικοί Ar.Ra. 1282

    , cf. Pl.Lg. 700d, Arist.Po. 1447b26, Pr. 918b13, etc.; also for the flute,

    ν. αὐλῳδικός Plu.2.1132d

    ; without sung text, ν. αὐλητικός ib.1133d, cf. 138b, Poll.4.79; later, composition including both words and melody, e.g. Tim.Pers.
    III = νοῦμμος (q. v.), Epich.136, Sophr.162, Inscr.Délos407.21 (ii B.C.); ν. σηστέρτιοι, = Lat. nummi sestertii, Inscr.Prien.41.13 (ii B.C.).
    IV Archit., course of masonry, IG12(2).11.17 (Mytil.).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νόμος

  • 22 παρακούω

    II eavesdrop, overhear from,

    δεσποτῶν ἅττ' ἂν λαλῶσι Ar.Ra. 750

     ;

    τι παρά τινος Pl. Euthd. 300d

     ; π. τινός overhear him, Luc.Merc.Cond.37 ;

    π. τὸν λόγον Ev.Marc.5.36

    .
    III hear imperfectly or wrongly, misunderstand,

    ἀκούειν τι τοῦ λόγου, παρακούειν δέ Arist.EN 1149a26

    , cf. Pl.Prt. 330e, Tht. 195a, Phld.Mus.p.102 K., Ceb.3, Luc.Anach.31; ἑκουσίως π. D.S.30.8.
    IV hear carelessly, take no heed of,

    τῆς παραγγειλάσης φύσεως Epicur.Fr. 200

    ;

    τῶν γραφομένων Plb.24.9.1

    , cf. Luc.Salt.6, etc.;

    τῶν ἐντολῶν LXX To.3.4

     ;

    τῶν λεγομένων Plb.7.12.9

     (but

    τὰ λεγόμενα LXX Es.3.3

    ).
    2 c. gen. pers., PHib.1.170 (iii B.C.), Plb.2.8.3,3.15.2, Ev.Matt.18.17:—[voice] Pass., to be disregarded, Plb.5.35.5;

    περί τινος Id.30.20.2

    , prob. cj. in 23.3.3.
    3 disobey,

    τοῦ θεοῦ J.AJ1.10.4

     : abs., LXX Is.65.12, J.AJ1.1.4, Luc.Sat.10:—[voice] Pass., J.AJ6.7.4.
    4 pretend not to hear, Plu.Phil.16, Luc Jud.Voc.2.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παρακούω

  • 23 συμπληρόω

    A help to fill, σ. τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰς νέας help them in manning.., Hdt.8.1.
    II fill up or completely, ἑξήκοντα ναῦς man them fully, Th.6.50, cf. Hell.Oxy.14.1;

    σ. τὸ περιηγηθέν Pl.Lg. 770b

    ; τὸν μεταξὺ τόπον, τὸ μ., Arist.Mete. 340a18, PA 694b1, cf. Pl.Smp. 202e, IG22.1668.71;

    τοὺς πόρους Thphr.Od.45

    , Diocl.Fr.147;

    ἔρανον Plu.2.694b

    :—[voice] Med.,

    σ. τὰ διαστήματα Pl.Ti. 35c

    , cf. 36b;

    τριήρεις Hell.Oxy.2.4

    :—[voice] Pass.,

    τὸ δὲ [τῆς σύριγγος] πάλιν ξυμπληρωθείη Hp. Fist.4

    ;

    πάντα συμπεπλήρωται σαρξίν Pl.Ti. 75a

    ;

    εὐδαιμονίᾳ Phld.D.1.2

    ;

    σ. ἔκ τινων Ti.Locr.105a

    , D.S.1.2;

    ὑπό τινων Archim.Eratosth.3

    .
    b Medic., cause congestion of,

    τὰ ὑποθυμιάματα σ. τὴν κεφαλήν Sor.1.72

    :—[voice] Pass., suffer from congestion of the brain, IG42(1).126.28 (Epid., ii A.D.), Gal.15.902.
    2 complete,

    τὸ ὅλον Arist.GC 336b31

    ;

    ἕν τι τῶν συμπληρούντων τοῦτο Plot.1.8.3

    , cf. 2.6.1; τὰ συμπληροῦντα τὴν ἀρίστην μαῖαν the qualities which make up the complete good midwife, Sor.1.4, cf. Gal.6.166, UP1.9:—[voice] Pass., [δένδρα] συμπεπληρωμένα πᾶσι τοῖς οἰκείοις μορίοις, opp. ἀρχόμενα φύεσθαι, Id.16.492, cf. 526,685, Ath.15.671a.
    3 fulfil, attain,

    τὸ τῆς φύσεως τέλος Polystr.Herc.346p.86V.

    :—[voice] Med.,

    τὸ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἀγαθόν Epicur.Ep.3p.62U.

    :—[voice] Pass., Polystr.p.31W.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συμπληρόω

  • 24 συσκιάζω

    A shade quite over, Hes.Op. 613;

    σκηναὶ σ. τοὺς περιπάτους Moschio

     ap.Ath.5.207e; σ. γένυν, i.e. to get a beard, E.Supp. 1219:—[voice] Pass., συσκιασθεῖσα κεφαλή, opp. ψιλή, Pl.Ti. 75e.
    2 metaph., throw into obscurity,

    συγκρύψαι καὶ σ. τὰς ἁμαρτίας D.11.13

    , cf. 2.20 (v.l.);

    τὰ τῆς φύσεως ἀπόρρητα Ph.1.635

    ; of events, overshadow,

    ὁ.. πόλεμος σ. τὸ περὶ τὴν γυναῖκα πάθος Eun.Hist.p.254

     D.:— [voice] Pass., φράσις συνεσκιασμένη obscure, Porph. in Ptol. 181 Prooem.; εἰ μὴ ἀπάτῃ συσκιάζεσθε are not under the shadow of a delusion, Hp. Ep.11.
    II intr., ἄγκος.. πεύκαισι συσκιάζον a vale with pines thick-shading, E.Ba. 1052; [

    ἡ σελήνη] συνεσκίασε καὶ ἀπέκρυψε νεφῶν συνελθόντων Plu.Arat.22

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συσκιάζω

  • 25 τρόπος

    τρόπος, ὁ, ([etym.] τρέπω)
    A turn, direction, way,

    διώρυχες παντοίους τρόπους ἔχουσαι Hdt.2.108

    ;

    διώρυχας τετραμμένας πάντα τ. Id.1.189

    , cf. 199: but,
    II commonly, way, manner, fashion, guise, τρόπῳ τῷ παρεόντι χρεώμενοι going on as we are, ib.97;

    τ. ὑποδημάτων Κρητικός Hp.Art.62

    ;

    πᾶς τ. μορφῆς A.Eu. 192

    ;

    τίς ὁ τ. τῆς ξυμφορᾶς; S. OT99

    ;

    ἀσκεῖν τὸν υἱὸν τὸν ἐπιχώριον τ. Ar.Pl.47

    ;

    ὁ αὐτός που τ. τέχνης ἰατρικῆς ὅσπερ καὶ ῥητορικῆς Pl.Phdr. 270b

    ; tenor, of documents, PGen.16.11 (iii A. D.), etc.: also in Pl., κεχώρισται τοὺς τ. in its ways, in its kind, Hdt.4.28;

    ψυχῆς τρποι Pl.R. 445c

    , etc.;

    οἱ περὶ τὴν ψυχὴν τ. Arist.HA 588a20

    :—in various adverbial usages:
    1 dat.,

    τίνι τρόπῳ;

     how?

    A.Pers. 793

    , S.OT10, E.Ba. 1294;

    τῷ τ.; S.El. 679

    , E. Hipp. 909, 1008;

    ποίῳ τ.; A.Pr. 763

    , etc.; τοιούτῳ τ., τ. τοιῷδε, Hdt. 1.94, 3.68;

    ἄλλῳ τ. Pl.Phdr. 232b

    , etc.; ἑνί γέ τῳ τ. in one way or other, Ar.Pl. 402, Pl.Men. 96d; παντὶ τ. by all means, A.Th. 301 (lyr.), Lys.13.25; οὐδενὶ τ., μηδενὶ τ., in no wise, by no mdans, on no account, Hdt.4.111, Th.6.35, Pl.Cri. 49a, etc.; ἑκουσίῳ τ. willingly, E. Med. 751; τρόπῳ φρενός by way of intelligence, i.e. in lieu of the intelligence which is lacking to the child, A.Ch. 754 (s. v.l.): poet. in pl.,

    τρόποισι ποίοις; S.OC 468

    ; τρόποισιν οὐ τυραννικοῖς not after the fashion of.., A.Ch. 479;

    ναυκλήρου τρόποις S.Ph. 128

    .
    2 abs. in acc.,

    τίνα τρόπον;

     how?

    Ar.Nu. 170

    , Ra. 460; τ. τινά in a manner, E.Hipp. 1300, Pl.R. 432e; τοῦτον τὸν τ., τόνδε τὸν τ., Id.Smp. 199a, X.An. 1.1.9;

    ὃν τ.

     how,

    D.H.3.8

    ; as, LXXPs.41(42).1;

    τ. τὸν αὐτόν A.Ch. 274

    ;

    πάντα τ. Ar.Nu. 700

     (lyr.), etc.;

    μηδένα τ. X.Mem.3.7.8

    ; τὸν μέγαν τ., οὐ σμικρὸν τ., A.Th. 284, 465;

    τὸν Ἀργείων τ. Pi.I.6(5).58

    ;

    Σαμιακὸν τ. Cratin.13

    ; βάρβαρον τ. ( βρόμον ex Sch. Schütz) in barbarous guise or fashion, A.Th. 463; πίτυος τρόπον after the manner of a pine, Hdt.6.37; ὄρνιθος τ. like a bird, Id.2.57, cf. A.Ag.49 (anap.), 390 (lyr.), etc.; later,

    ἐς ὄρνιθος τ. Luc.Halc.1

    , cf. Bis Acc.27: rarely in pl., πάντας τρόπους in all ways, Pl.Phd. 94d.
    3 with Preps., τὸν ἐγκώμιον ἀμφὶ τρόπον in way of praise, Pi.O.10(11).77:—

    δι' οὗ τρόπου Men.539.6

    ;

    διὰ τοιούτου τ. D.S.1.66

    :—

    ἐς τὸν νῦν τ. Th.1.6

    ;

    εἰς τὸν αὐτὸν τ. μετασκευάσαι X.Cyr.6.2.8

    ; ἐς ὄρνιθος τ. (v. supr.2):—

    ἐκ παντὸς τ. Id.An.3.1.43

    , Isoc.4.95, etc.;

    ἐξ ἑνός γέ του τ. Ar.Fr. 187

    , Th.6.34;

    μηδὲ ἐξ ἑνὸς τ. Lys.31.30

    ;

    μηδ' ἐξ ἑνὸς τ. Isoc.5.3

    :—

    ἐν τῷ ἑαυτῶν τ. Th.7.67

    , cf. 1.97, etc.;

    ἐν τρόπῳ βοσκήματος Pl.Lg. 807a

    : in pl., γυναικὸς ἐν τρόποις, ἐν τ. Ἰξίονος, A.Ag. 918, Eu. 441:—

    κατὰ τὸν αὐτὸν τ. X.Cyr.8.2.5

    ;

    κατὰ πάντα τ. Ar.Av. 451

     (lyr.), X.An. 6.6.30, etc.;

    κατ' οὐδένα τ. Plb.4.84.8

    , etc.;

    κατ' ἄλλον τ. Pl.Cra. 417b

    ;

    κατὰ τὸν Ἑλληνικὸν τ. X.Cyr.2.2.28

    : in pl., κατὰ πολλοὺς τ. ib.8.1.46, etc.:—μετὰ ὁτουοῦν τ. in any manner whatever, Th.8.27:—

    ἑνὶ σὺν τ. Pi.N.7.14

    .
    4 κατὰ τρόπον,
    a according to custom,

    κατὰ τὸν τ. τῆς φύσεως Pl.Lg. 804b

    ; opp.

    παρὰ τὸν τ. τὸν ἑαυτῶν Th.5.63

    , cf. Antipho 3.2.1.
    b fitly, duly, Epich.283, Isoc. 2.6, Pl.Plt. 310c, etc.;

    οὐδαμῶς κατὰ τ. Id.Lg. 638c

    ; opp.

    ἀπὸ τρόπου

     unreasonable, absurd,

    Id.Cra. 421d

    , Tht. 143c, etc.; so

    θαυμαστὸν οὐδὲν οὐδ' ἀπὸ τοῦ ἀνθρωπείου τ. Th.1.76

    .
    5

    πρὸς τρόπου

     fitting, suitable,

    PCair.Zen.309.5

     (iii B. C.).
    III of persons, a way of life, habit, custom, Pi.N.1.29; μῶν ἡλιαστά; Answ.

    μἀλλὰ θατέρου τ. Ar. Av. 109

    ;

    ἐγὼ δὲ τούτου τοῦ τ. πώς εἰμ' ἀεί Id.Pl. 246

    , cf. 630.
    2 a man's ways, habits, character, temper, ὀργὴν καὶ ῥυθμὸν καὶ τ. ὅστις ἂν ᾖ (v.l. ὅντιν' ἔχει) Thgn.964; τρόπου ἡσυχίου of a quiet temper, Hdt.1.107, cf. 3.36;

    φιλανθρώπου τ. A.Pr.11

    ;

    γυναικὶ κόσμος ὁ τ., οὐ τὰ χρυσία Men.Mon.92

    ;

    οὐ τὸν τ., ἀλλὰ τὸν τόπον μόνον μετήλλαξεν Aeschin.3.78

    ; τρόπου προπέτεια, ἀναίδεια, D.21.38, 45.71;

    ἀφιλάργυρος ὁ τ. Ep.Hebr.13.5

     :—

    οὐ τοὐμοῦ τ. Ar.V. 1002

    ; σφόδρ' ἐκ τοῦ σοῦ τ. quite of your sort, Id.Th.93; ξυγγενεῖς τοὐμοῦ τ. ib. 574:— πρὸς τρόπου τινός agreeable to one's temper, Pl.Phdr. 252d, cf. Lg. 655d;

    πρὸς τοῦ Κύρου τρόπου X.An.1.2.11

    :—opp.

    ἀπὸ τρόπου Pl.Phdr. 278d

    , R. 470c:—after Adjs.,

    διάφοροι ὄντες τὸν τ. Th.8.96

    ;

    σολοικότερος τῷ τ. X.Cyr.8.3.21

    :—esp. in pl., Pi.P.10.38, S.El. 397, 1051; σκληρός, ἀμνοὶ τοὺς τρόπους, Ar. Pax 350, 935;

    σφόδρα τοὺς τ. Βοιώτιος Eub.39

    ;

    πουλύπους ἐς τοὺς τ. Eup.101

    ;

    μεθάρμοσαι τ. νέους A.Pr. 311

    ;

    τοὺς φιλάνορας τ. Id.Ag. 856

    ;

    νέας βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τ. S.Aj. 736

    ;

    τοῖς τρόποις ὑπηρετεῖν Ar.Ra. 1432

    ; opp. νόμοι, Th.2.39;

    ἤθη τε καὶ τ. Pl.Lg. 924d

    .
    IV in Music, like ἁρμονία, a particular mode,

    Αύδιος τ. Pi.O.14.17

    ; but more generally, style, νεοσίγαλος τ. ib.3.4;

    ὁ ἀρχαῖος τ. Eup.303

    ; ᾠδῆς τρόπος, μουσικῆς τρόποι, Pl.R. 398c, 424c; διθυραμβικοὶ τ. (distd. fr. ἦθος) Phld.Mus.p.9K.;

    ὁ ἁρμονικὸς τῆς μουσικῆς τ. Aristid.Quint.1.12

    , cf. 2.1; of art in general,

    πάντες τῆς εἰκαστικῆς τ. Phld.Po.5.7

    .
    V in speaking or writing, manner, style,

    ὁ τ. τῆς λέξεως Pl.R. 400d

    , cf. Isoc.15.45: esp. in Rhet. in pl., tropes, Trypho Trop.tit., Cic.Brut.17.69, Quint.Inst.8.6.1.
    VI in Logic, mode or mood of a syllogism, Stoic.3.269, cf. 1.108, 2.83: more generally, method of instruction or explanation,

    ὁ ἄνευ φθόγγων τ. Epicur.Ep.1p.32U.

    ; ὁ μοναχῇ τ. the method of the single cause, opp. ὁ πλεοναχὸς τ. the method of manifold causes, Id.Ep.2p.41U.; mode of inference, ὁ κατὰ τὴν ὁμοιότητα τ., opp. ὁ κατ' ἀνασκευὴν τ. τῆς σημειώσεως, Phld.Sign.30,31;

    αἰτιολογικὸς τ. Epicur.Nat. 143

     G.
    VII beam, Moschio ap.Ath.5.208c (so in Mod.Gr., cf. Glotta 11.249).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τρόπος

  • 26 φαντάζω

    A make visible, present to the eye or mind, τι Alex.Aphr.Pr.2.18, Hsch.: but, φ. τὴν αἴσθησιν, deceive, Callistr. Stat.14:—[voice] Med., with [tense] aor. [voice] Pass., place before one's mind, picture an object to oneself, imagine, τι Longin.15.2, 8, M.Ant.10.28, Porph. Sent.33, Iamb.Myst.3.20, Chor.p.16 B.;

    χωρίον Id.Milt.29

     F.-R.;

    κύνα ἐν ὕδατι Hp.Ep. 19

     ( Hermes 43.68);

    περί τῆς φύσεως Him.Or.14.24

    ; fancy, imagine, ὅτι .. Arr.Epict.1.5.6;

    ὄναρ ἐφαντάσθην Hp.Ep.15

    ; τοῖς μηδὲ φαντασθεῖσιν ὡς καλόν .. Plot.1.6.4; c. acc. et. inf., Polem. Phgn.36, Iamb.Myst.2.10.
    II in early writers only in [voice] Pass., [tense] fut.

    φαντασθήσομαι Pl.Smp. 211a

    : [tense] aor.

    ἐφαντάσθην Id.Phlb. 51a

    :— become visible, appear, σφι Hdt.4.124;

    ὄνειρον φαντάζεταί μοι Id.7.15

    ;

    μηδὲ φαντάζου δόμων πάροιθε E.Andr. 876

    , cf. Ph.93;

    φ. ἄλλοτε ἐν ἄλλαις ἰδέαις Pl.R. 380d

    ; also, to be heard,

    μυκαὶ σηκοῖς ἔνι φ. A.R. 4.1285

    ;

    φοβερὸν ἦν τὸ -όμενον Ep.Hebr.12.21

    .
    b to be terrified by visions or phantasms, PMag.Lond.121.888.
    2 make a show, Hdt.7.10. ε'.
    3 φαντάζεσθαί τινι make oneself like someone, take his form,

    φανταζόμενος.. γυναικί A.Ag. 1500

     (anap.).
    5 com. for συκοφαντεῖσθαι, to be informed against, Ar.Ach. 823 (Megar. φαντάδδομαι).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φαντάζω

  • 27 ἐργάτης

    ἐργᾰτ-ης, ου, ὁ,
    A workman, Hermes 17.5 ([place name] Delos), Ev.Matt.10.10, etc. ; esp. one who works the soil, husbandman,

    γῆς ἐ. Hdt.4.109

    ,5.6 ;

    οἱ ἐ. οἱ περὶ γεωργίαν D.35.32

     : abs., S.OT 859, E.El.75, etc.: also with Subst.,

    ἐ. ἀνήρ Theoc.10.9

    , D. 59.50 ; οὑργάτης λεώς the country-folk, Ar. Pax 632 ; of animals, βοῦς ἐ. a working ox, Archil.39, S.Fr. 563 ;

    ἐ. σφῆκες Arist.HA 627b32

     ; also ἐ. θαλάττης, of a fisher, Alciphr.1.11 ; ἐ. λίθων a stone-mason, Luc.Somn.2.
    b in the religious sense, 2 Ep.Ti.2.15, 2 Ep.Cor.11.13 (pl.).
    2 Adj.hard-working, strenuous,

    ἐ. στρατηγός X.Cyr.1.6.18

     ;

    σώφρων κἀ. Ar.Ach. 611

     ; opp.ἀργός, Pl.Euthd. 281c ;

    φειδωλὸς καὶ ἐ. Id.R. 554a

    .
    II one who practises an art,

    τῶν ἐν πολέμῳ X.Cyr.4.1.4

     ; ἐ. δίκης, of a judge, Lyc.128: abs., practitioner in some special branch of surgery, e.g. lithotomy,

    ἐ. ἄνδρες Hp.Jusj.

    III doer,

    ἄσημος οὑργ. τις ἤν S.Ant. 252

     ;

    τῶν καλῶν X.Mem.2.1.27

     ;

    ἀνομίας LXX 1 Ma.3.6

     ;

    τῆς ἀδικίας Ev.Luc. 13.27

    .
    IV producer,

    τῶν ἐν τῷ κόσμῳ γινομένων Heraclit.75

     ;

    [Αἰὼν] θείας φύσεως ἐ. SIG1125.12

     ([place name] Eleusis).
    V a sort of capstan or windlass, Bito 58.12, Vitr.10.2.7,al., Orib.49.4.1.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐργάτης

  • 28 κρίνω

    κρίνω (s. κρίμα; Hom.+) fut. κρινῶ; 1 aor. ἔκρινα; pf. κέκρικα; plpf. 3 sg. κεκρίκει (on the lack of augment s. B-D-F §66, 1; W-S. §12, 4; Mlt-H. 190; ἐκεκρίκει Just., D. 102, 2). Pass.: impf. ἐκρινόμην; 1 fut. κριθήσομαι; 1 aor. ἐκρίθην; pf. κέκριμαι. Primary mng.: ‘to set apart so as to distinguish, separate’, then by transference
    ① to make a selection, select, prefer (Aeschyl., Suppl. 39 τὶ; Pla., Rep. 3, 399e κρίνειν τινὰ πρό τινος ‘prefer someone to someone’, cp. Phlb. 57e; Himerius, Or. 40 [=Or. 6], 3 κ. τί τινι=select someth. because of someth. [a place because of its size]; κ. τὸ πρακτέον καὶ μὴ πρακτέον Did., Gen. 27, 3) ὸ̔ς μὲν γὰρ κρίνει ἡμέραν παρʼ ἡμέραν the one prefers one day to another Ro 14:5a. In the other half of the sentence ὸ̔ς δὲ κρίνει πᾶσαν ἡμέραν, κ. prob. has the sense recognize, approve (X., Hell. 1, 7, 34 ἔκριναν τὴν τῆς βουλῆς γνώμην) the other holds every day in esteem vs. 5b. Closely associated is mng.
    ② to pass judgment upon (and thereby seek to influence) the lives and actions of other people
    ⓐ judge, pass judgment upon, express an opinion about Mt 7:1a, 2a; Lk 6:37a; 1 Cl 13:2; Pol 2:3 (Sextus 183 ὁ κρίνων ἄνθρωπον κρίνεται ὑπὸ τ. θεοῦ). κ. δικαίως D 4:3; B 19:11. κ. κατʼ ὄψιν by the outward appearance J 7:24a. κατὰ τὴν σάρκα 8:15. τὴν δικαίαν κρίσιν κ. pass a right judgment 7:24b (on the expr. cp. Dt 16:18). This is perh. the place for 1 Pt 4:6 ἵνα κριθῶσιν κατὰ ἀνθρ. (s. ESelwyn, comm. ad loc. ref. to Lghtf.; cp. Wsd 3:4).
    ⓑ esp. pass an unfavorable judgment upon, criticize, find fault with, condemn (Epict. 2, 21, 11) Ro 2:1abc, 3; 14:3f, 10, 13a (a play on words, w. κρίνειν used in two different mngs. in the same vs.; s. 4 below on vs. 13b); Col 2:16; Js 4:11, 12; D 11:12. μή τι κρίνετε do not pronounce judgment on anything 1 Cor 4:5. ἱνατί γὰρ ἡ ἐλευθερία μου κρίνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως; why is my freedom (of action) to be unfavorably judged by another person’s scruples? 1 Cor 10:29. μακάριος ὁ μὴ κρίνων ἑαυτόν happy is the one who finds no fault w. himself Ro 14:22.—Also of a human judgment directed against God ὅπως ἂν νικήσεις ἐν τῷ κρίνεσθαί σε that you may win when you are judged Ro 3:4 (OMichel in KEK prefers active sense); 1 Cl 18:4 (both Ps 50:6).
    ③ to make a judgment based on taking various factors into account, judge, think, consider, look upon w. double acc. of the obj. and the predicate (Soph., Oed. R. 34; Pla., Rep. 9, 578b and s. Cebes 39, 4; 3 Macc 2:33; Just., D. 112, 1) οὐκ ἀξίους κρίνετε ἑαυτούς you do not consider yourselves worthy Ac 13:46 (Jos., Ant. 6, 159 ὸ̔ν αὐτὸς τ. βασιλείας ἄξιον ἔκρινεν; EpArist 98); cp. PtK 3 p. 15, 17. τὰ ὑστερήματα αὐτῶν ἴδια ἐκρίνετε you considered their shortcomings as your own 1 Cl 2:6. Pass. (Thu. 2, 40, 3; Jos., Ant. 4, 193) τί ἄπιστον κρίνεται παρʼ ὑμῖν; why do you think it is incredible? Ac 26:8 (Jos., Ant. 18, 76 ἄπιστα αὐτὰ κρίνειν).—Foll. by acc. w. inf. (Pla., Gorg., 452c, Rep. 9, 578b; X., An. 1, 9, 5; 28) κεκρίκατέ με πιστὴν … εἶναι Ac 16:15.—W. inf. foll. κρίνω μὴ παρενοχλεῖν τοῖς κτλ. 15:19.—Foll. by τοῦτο ὅτι 2 Cor 5:14.—W. direct quest. foll. ἐν ὑμῖν αὐτοῖς κρίνατε judge, decide for yourselves 1 Cor 11:13.—W. indirect quest. foll. (Thu. 4, 130, 7 κρίναντες ἐν σφίσιν αὐτοῖς, εἰ … ; X., Cyr. 4, 1, 5) εἰ δίκαιόν ἐστιν, ὑμῶν ἀκούειν μᾶλλον ἢ τοῦ θεοῦ, κρίνατε decide whether it is right to obey you rather than God Ac 4:19.—κρίνατε ὑμεῖς ὅ φημι pass your own judgment on what I say 1 Cor 10:15.—ὀρθῶς ἔκρινας you have judged rightly Lk 7:43.
    ④ to come to a conclusion after a cognitive process, reach a decision, decide, propose, intend (Isocr. 4, 46; Polyb. 3, 6, 7; 5, 52, 6; 9, 13, 7; Epict. 2, 15, 7; Appian, Bell. Civ. 14, 118 §497 ὅταν οἱ θεοὶ κρίνωσιν; LXX) τί οὖν θέλετε, κρίνατε (restored) so decide now what you wish (to be done); w. inf. (Diod S 4, 33, 10; 17, 95, 1; UPZ 42, 37 [162 B.C.]; PTebt 55, 4 [II B.C.] ἔκρινα γράψαι; PLond III, 897, 11 p. 207 [84 A.D.]; 1 Macc 11:33; 3 Macc 1:6; Jdth 11:13; Wsd 8:9; Jos., Ant.7, 33; 12, 403; 13, 188; Did., Gen. 179, 7) Ac 3:13; 20:16; 25:25; 1 Cor 2:2; 5:3; Tit 3:12. W. τοῦ and inf. (B-D-F §397, 2) ἐκρίθη τοῦ ἀποπλεῖν ἡμᾶς Ac 27:1. ἐπεὶ ἤδη σεαυτῷ κέκρικας τοῦ μὴ δύνασθαι τὰς ἐντολὰς ταύτας ὑπὸ ἀνθρώπου φυλαχθῆναι since you have already decided in your own mind that these commandments cannot be kept by anyone Hm 12, 3, 6.—W. acc. and inf. (2 Macc 11:25, 36; 3 Macc 6:30; TestSol 10:8; SibOr 3, 127; Just., D. 102, 2) Ac 21:25 (even in the substantially different rdgs.). τοῦτο κέκρικεν …, τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον he has determined this, namely to keep his fiancée (pure and undefiled) 1 Cor 7:37 (s. s.v. γαμίζω 2; Diod S 4, 73, 2 of a father: κρίναι ταύτην [i.e. his daughter] παρθένον διαφυλάττειν). τοῦτο κρίνατε μᾶλλον, τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα but rather decide this, (namely) to give no offense Ro 14:13b. ἔκρινα ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ … ἐλθεῖν 2 Cor 2:1. τὰ δόγματα τὰ κεκριμένα ὑπὸ τ. ἀποστόλων Ac 16:4 (cp. Polyb. 5, 52, 6 πράξας τὸ κριθέν; Epict. 2, 15, 7 τοῖς κριθεῖσιν ἐμμένειν δεῖ).
    ⑤ to engage in a judicial process, judge, decide, hale before a court, condemn, also hand over for judicial punishment, freq. as a legal t.t. (in a forensic sense Hom. et al.; ins, pap, LXX).
    ⓐ of a human court
    α. act. and pass. abs. Ac 13:27. W. adv. GPt 3:7. κ. τινά: κατὰ τὸν νόμον J 18:31; Ac 23:3; 24:6 v.l. οὐδὲ ἐγὼ κρίνω ὑμᾶς GJs 16:3. Of the right of the apostle and the church to judge believers 1 Cor 5:12ab. μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον; does our law (personified) judge a person? J 7:51 (Appian, Bell. Civ. 3, 50 §205 certain senators desire that before Mark Antony is declared a public enemy he should be brought to trial, ὡς οὐ πάτριον σφίσιν ἀκρίτου καταδικάζειν ‘on the ground that it was not their ancestral custom to condemn someone without a hearing’). ἐκ τ. στόματός σου κρινῶ σε I will punish you on the basis of your own statement Lk 19:22. Pass. Ac 25:10. κρίνεσθαι ἐπί τινι be on trial because of a thing 26:6 (Appian, Basil. 12 κρινόμενος ἐπὶ τῷδε=be brought to trial because of this thing; likew. Iber. 55 §233; Ath. 2, 3; of God ApcrEzk Fgm. d). Also περί τινος (Diod S 12, 30, 5) 23:6; 25:20; w. addition of ἐπί w. gen. of the court of judicature before someone (schol. on Hes., Op. 9) 24:21; 25:9; D 11:11.—τί δὲ καὶ ἀφʼ ἑαυτῶν οὐ κρίνετε τὸ δίκαιον; Lk 12:57, which leads over into the sphere of jurisprudence (vs. 58), means: why cannot you yourselves decide what is right? (cp. the prayer for vengeance fr. Amorgos [BCH 25, 1901 p. 416; Dssm., LO 94=LAE 118] ἐπάκουσον, θεά, καὶ κρῖναι τὸ δίκαιον; cp. Appian, Mithrid. 89 §403 κρίνειν τὴν μάχην=decide the battle; Just., A II, 15, 5).
    β. mid. and pass.: ‘dispute, quarrel, debate’, also go to law (so Thu. 4, 122, 4 δίκῃ κρίνεσθαι; Hos 2:4 al. in LXX; TestSol 4:4ff D; Mel., P. 101, 773) τινί with someone (Job 9:3; 13:19) Mt 5:40; B 6:1 (Is 50:8); μετά τινος (Vi. Aesopi W 76 κριθῆναί με μετὰ τῆς κυρίας μου ἐπὶ σοί=I am pleading my case with my mistress before you; Eccl 6:10) 1 Cor 6:6. ἐπί τινος before someone (as judge) vs. 1 (on the beginning of 1 Cor 6 cp. the decree of Alexander to the Greeks in Ps.-Callisth. 2, 21, 21: βούλομαι δὲ μὴ ἐν ἑαυτοῖς κρίνειν ὅσον τις ὑμῶν ἔχει πρὸς ἕτερον, οὐδὲ ἐφʼ οὗ βούλεσθε=it is my wish [will] that you are not to go to law among yourselves, no matter what any of you may have against another, nor before anyone you wish).
    ⓑ of the divine tribunal
    α. occupied by God or Christ: abs. administer justice, judge J 5:30; 8:16, 50; cp. vs. 26; Rv 6:10; B 5:7. Pass. be judged Mt 7:1b, 2b; Lk 6:37b; Rv 11:18.—W. acc. foll. (PGM 4, 1013 of Horus ὁ κρίνων τὰ πάντα) J 5:22; 8:15b. τοὺς ἔξω 1 Cor 5:13. ζῶντας καὶ νεκρούς judge the living and the dead 2 Ti 4:1; 1 Pt 4:5; B 7:2. τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων Ro 2:16. τὸν κόσμον B 4:12 (TestAbr A 13 p. 92, 10 [Stone p. 32]; ApcEsdr 3:3 p. 27, 8 Tdf.). τὴν οἰκουμένην Ac 17:31; AcPl Ha 9, 29. κ. κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον judge each one by what that person does 1 Pt 1:17; cp. Rv 20:13. ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν the dead were judged by what was written in the books (of life and of death), in accordance w. their deeds vs. 12; δικαίως κ. judge uprightly (Sotades [280 B.C.] Fgm. 11, 2 Diehl2 II 6 p. 191 [in Stob. 4, 34, 8 vol. V p. 826, 5=Coll. Alex. p. 243] ὁ παντογενὴς … οὐ κρίνει δικαίως) 1 Pt 2:23; B 19:11. Also ἐν δικαιοσύνῃ Rv 19:11. διὰ νόμου κρίνεσθαι be judged on the basis of the law Js 2:12.—Oft. the emphasis is unmistakably laid upon that which follows the Divine Judge’s verdict, upon the condemnation or punishment: condemn, punish (opp. σῴζειν as TestJud 24:6; Mel., P. 104, 810; cp. ApcEsdr 1, 11 p. 25, 3 Tdf. ἐμὲ κρῖνον ὑπὲρ τῶν ψυχῶν τῶν ἁμαρτωλῶν) J 3:17; cp. 18ab; 12:47ab, 48a; cp. 48b; Ac 7:7 (Gen 15:14); Dg 7:5f (opp. ἀγαπᾶν). διὰ νόμου κ. punish on the basis of the law Ro 2:12.—3:6f; 1 Cor 11:31f (here of the temporal punishment which God brings upon sinners); 2 Th 2:12; Hb 10:30 (κρινεῖ κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ the Lord will judge = punish his people is derived fr. Dt 32:36=Ps 134:14, where the judgment of God is spoken of, resulting in the vindication of the innocent [the thought prominent in the two OT pass.] and the punishment of the guilty [the thought prominent in the Hb pass.]); 13:4; Js 5:9; for 1 Pt 4:6 s. 2a above; Rv 18:8; 19:2; B 15:5.—W. the punishment given κ. διὰ πυρός 1 Cl 11:1; διὰ τῶν μαστίγων 17:5. κεκριμένοι ἤδη τῷ θανάτῳ already condemned to death B 10:5. Also εἰς θάνατον condemned to death Hs 9, 18, 2. οἱ κρινόμενοι ἀσεβεῖς the godless, who are condemned 2 Cl 18:1. Of the devil ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται J 16:11.—ταῦτα ἔκρινας you have imposed these punishments Rv 16:5.—On κρίνειν τὸ κρίμα 18:20 s. κρίμα 4.
    β. occupied by those who have been divinely commissioned to judge: the 12 apostles judge the 12 tribes Mt 19:28; Lk 22:30 (PBatiffol, RB n.s. 9, 1912, 541–43. But here κ. could have the broader sense rule; cp. 4 Km 15:5; Ps 2:10; 1 Macc 9:73; PsSol 17:29). κρινεῖ ἡ ἐκ φύσεως ἀκροβυστία … σέ the one who is physically uncircumcised will sit in judgment upon you Ro 2:27. οἱ ἅγιοι as judges of the cosmos 1 Cor 6:2ab (κρίνεσθαι ἐν: Diod S 19, 51, 4.—On the saints as co-rulers with God cp. Epict., Ench. 15; Sallust. 21 p. 36, 14) as well as of the angels vs. 3 (cp. Da 7:22).
    ⑥ to ensure justice for someone, see to it that justice is done (LXX) τινί to someone 1 Cl 8:4 (Is 1:17).—B. 1428. DELG. M-M. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > κρίνω

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • ιπποκράτης — I (Κως 460; – Λάρισα 377 π.Χ.). Γιατρός. Θεωρείται ο επιφανέστερος γιατρός της αρχαιότητας, θεμελιωτής της επιστημονικής ιατρικής. Για τη ζωή του πολλά στοιχεία παραμένουν άγνωστα. Ήταν γιος γιατρού, ενώ γιατροί, επίσης φημισμένοι, ήταν οι δύο… …   Dictionary of Greek

  • Ελλάδα - Φιλοσοφία και Σκέψη — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Η φιλοσοφία ως κατανοητικός λόγος Όταν κανείς δοκιμάζει να προσεγγίσει την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, πρωτίστως έρχεται αντιμέτωπος με το ερώτημα για τη γένεσή της. Πράγματι, η νέα ποιότητα των φιλοσοφικών θεωρήσεων της… …   Dictionary of Greek

  • Ιταλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ιταλίας Έκταση: 301.230 τ. χλμ. Πληθυσμός: 56.305.568 (2001) Πρωτεύουσα: Ρώμη (2.459.776 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ευρώπης. Συνορεύει στα ΒΔ με τη Γαλλία, στα Β με την Ελβετία και την Αυστρία, στα ΒΑ με τη… …   Dictionary of Greek

  • Xenocrates — Infobox Philosopher region = Western Philosophy era = Ancient philosophy color = #B0C4DE image size = 200px image caption = Xenocrates name = Xenocrates birth = c. 396 BC, Chalcedon death = c. 314 BC, Athens school tradition = Platonism main… …   Wikipedia

  • Jenófanes — Para otros usos de este término, véase Jenófanes (desambiguación). Jenófanes de Colofón Jenóf …   Wikipedia Español

  • ЭПОС —    • Epos.     I. У греков.          Гомер обозначает эпические песни везде словом αοιδή, в то время как επος, επεα значит у него слово, речь, рассказ и история, в противоположность к μυ̃θος, который заключает понятие о субъективном… …   Реальный словарь классических древностей

  • Αυγουστίνος, άγιος — (Ταγκάστη, Βόρεια Αφρική 354 – Ιππών 430 μ.Χ.). Άγιος, πατέρας της καθολικής εκκλησίας. Γεννήθηκε από μητέρα χριστιανή, την αγία Μόνικα, και από πατέρα ειδωλολάτρη, τον δέκαρχο Πατρίκιο, που λέγεται ότι βαφτίστηκε λίγο πριν από τον θάνατό του.… …   Dictionary of Greek

  • СОСТРАТ —    • Sostrătus,          Σώστρατος,        1. морской разбойник, который завладел островом Галонесом, принадлежавшим афинянам, но был снова изгнан Филиппом Македонским;        2. сын Аминты Стимфейского, участвовал вместе с Гермолаем в заговоре… …   Реальный словарь классических древностей

  • Διονύσιος ο Μέγας — (; – 295 μ.Χ.). Θεολόγος και επίσκοπος Αλεξανδρείας. Ήταν μαθητής του Ωριγένη. To 231 ορίστηκε επικεφαλής της κατηχητικής σχολής της Αλεξάνδρειας και το 247 προχειρίσθηκε σε επίσκοπο της πόλης. Καταδιώχθηκε στους δύο μεγάλους διωγμούς της εποχής… …   Dictionary of Greek

  • Μητρόδωρος — Όνομα ιστορικών προσώπων της αρχαιότητας. 1. Λαμψακηνός φιλόσοφος (5oς αι. π.Χ.). Μαθητής του Αναξαγόρα, είναι γνωστός για την αλληγορική ερμηνεία της Ιλιάδας του Ομήρου. 2. Χίος φιλόσοφος και ιστορικός (4ος αι. π.Χ.). Μαθητής και οπαδός του… …   Dictionary of Greek

  • ДАМАСКИН СТУДИТ — [греч. Ϫαμασκηνὸς ὁ Στουδίτης] (Дионисий; 20 е гг. XVI в. 1577), митр. Навпактский и Артский. Происходил из Фессалоники или из Фессалии. Традиц. является т. зр., что он принял постриг в Студийском монастыре в К поле и там был поставлен во… …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»