ἦ+δ'+ὃς+λέγων

(τινά Hom.)

(νόον τινός Hom.)

(εἰς εὐνήν Hom.)

(ἡδέϊ ὕπνῳ Hom.; σὺν παρακοίτι Hes.)

(παρὰ τάφρον Hom.)

(μηκέτι νῦν δῆθ΄ αὖθι λεγώμεθα Hom.)

(αἱμασιάς, ὀστέα, med. ξύλα Hom.)

(λέξασθαι ἄνδρας ἀρίστους Hom.)

(τινὰ ἔν τισι Hom., Aesch.)

(κήδεα θυμοῦ, θέσκελα ἔργα Hom.)

(ὀνείδεά τινι Hom.)

(ἀριθμόν Hom.)

(ἀμφί τινος Aesch., περί τινος Soph., Thuc., Arst., NT. и ὑπέρ τινος Soph., Xen. etc.; ψευδῆ, τἀληθῆ, μῦθόν τινα Aesch.)

(τὰ γράμματα ἔλεγε τάδε Her.; ὡς ὅ νόμος λέγει Dem.)

κινδυνεύεις τι λ. или ἴσως ἄν τι λέγοις Plat. — возможно, что ты прав;

(τινὰ ἀγαθόν NT.; οἱ λεγόμενοι αὐτόνομοι εἶναι Xen.; τὰ λεγόμενα στοιχεῖα Arst.)

πῶς λέγεις ; Plat. — что ты хочешь (этим) сказать?;

(τί τοῦτο λέγει; Arph.)

(ποιήματα Plat.)

(τὸ βιβλίον Plat.; τὸ ψήφισμα Dem.)

(Ἀτρείδας Anacr.)

(τέν ἑαυτοῦ ῥώμην Xen.)

(τινὴ ποιεῖν τι Aesch., Soph., Xen. etc.)

(λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος λ. Eupolis ap. Plut.)

(Κῦρος ἔπεμπε βίκους οἴνου, λέγων ὅτι … Xen.)

(ἡδονέ καὴ ἀ. Plat.)

(πρόσωπον Hom.; Йείδος Pind.; ῥέθος Soph.; ἵππον Xen.; κάλλος Luc.)

(γένος πατέρων Hom.; εὐνέν ἀνδρός Aesch.; πόλιν Soph.; πατρῷον δόμον Eur.; γυναῖκας καὴ παῖδας Isocr., Plut.; ἀρετήν τινος Hom., Thuc.)

(τινά и τι Hom., Soph., Eur., Xen., Plat., τινί Thuc., Arph., Xen., Plat., ἐπί τινι Plat., ἔν τινι Thuc.; ὑπέρ τινος Lys., Aeschin., Luc.; πρός τινα Arst.)

(τοὺς γέροντας Aeschin.)

ἄ. (ὅ или ἕτερος) μὲν …, ἄ. δέ Hom., Thuc., Xen. — один …, а другой …;

τὰ ἄλλα (in crasi τἄλλα и τἆλλα) Thuc., Xen., Plat. — прочее;

οὐκ ἐθέλοιμι μάχεσθαι ἡμέας τοὺς ἄλλους Hom. — не желал бы я, чтобы мы вступали в бой;

τίς ἄ., πλήν …;

εἰς ἄλλας ὥρας Eur. — в следующем году;

κακὸν τόδ΄ ἄλλο δεύτερον Soph. — и еще это второе несчастье;

(αὐτὸς λέγων καὴ ἄ. ἀκούων Plat.)

(ὁδίτης Hom.)

οὐκ ἂν ἐδυνάμην Thuc. или οὐκ ἂν δυναίμην Eur. — я бы не смог, не решаюсь, не берусь;

κλύοις ἄν Soph. — выслушал бы ты, т.е. выслушай, пожалуйста;

ὃν ἂν ἕλησθε Xen. — кого бы вы ни выбрали;

ὅπως ἂν φαίνηται ἄριστος Plat. — чтобы он оказался наилучшим

δέδοικα μέ λέγοις ἄν … Soph. — боюсь, как бы ты не рассказал …;

ἂν δ΄ Αἴας Hom. — Эант встал

(ὅ ἐντὸς θερμὸς ἀντικόπτων Arst.)

(εἴ τι ἀντικόψῃ Xen.)

(ἀντέκοπτε λέγων Xen.; οἱ ἀντικόπτοντες, οὔτ΄ ἀκούοντες Plut.)

(τινὰ и τινὴ ποιεῖν Xen. и μέ ποιεῖν τι Her., Arph., Xen., Plat., Aeschin., Arst.; ἀπαγορεύεσθαι νόμῳ τοῦτο πράττειν Diod.)

(τι Her., Plut. и τινί τι Plut.)

(τῷ πολέμῳ Plat.)

(γήρᾳ, ὑπὸ πόνων Xen.; πρὸς μηδένα τῶν πόνων, εἰς τὰ ὑπολοιπὰ τῆς στρατείας Plut.; πρὸς κρύος Luc.)

(ἀγγελίην, μῦθον, ἀληθείην Hom.)

(τινί τι Arst., Plut. и τινι μέ ποιεῖν τι Her., Soph., Arph.)

(τινα Her., Arst., Plut. и τινί τι Her., Xen., Plat., Polyb., Plut.)

(ὑπὸ πλήθους κακῶν Xen.; ἄλγει Eur.; ὑπὸ γήρως ἀπειρηκώς Plut.)

(τινάς Hom.; στρατιάν Thuc.; ἄρτους ἐπὴ σχεδίαις Xen.)

(διὰ τῶν ἐξόδων Plat.)

(τῷ δακτύλῳ γραμμάς Plut.)

(τὸν χρόνον Plut. - ср. 5)

(αἰῶνα HH., Plat.; βίον Arph., Plat.; τὸν χρόνον - ср. 4; πέντε καὴ εἴκοσιν ἔτη ὧδε Xen.; τὸ θέρος ἐν Σινοέσσῃ Plut.)

(τοιούτῳ τρόπῳ Her.; ἄριστα Xen.; ἐν τῇ φιλοσοφίᾳ Plat.; ἐν τῷ ὑγρῷ Arst.; ἐν οἴνῳ Plut.)

(κάλλιστα πάντα Plat.)

(τὰς πόλεις ἐν ὁμονοίᾳ Isocr.)

δ. σιώπη Xen. — хранить молчание:

(τὸν δῆμόν τινι Dem., Luc.)

(ἔτι καὴ νῦν Xen. и μέχρι νῦν Plut.; ἐν ταύτῃ τῇ ἕξει Plat.; ἐπὴ τῇ δουλοπρεπεῖ διατριβῇ Xen.)

(πάντα τινί Her.; ταῦτα Arph.; πάγκαλον πρᾶγμα Plat.; διαπέπρακται ὃ τῶν ἐκείνου προγόνων οὐδεὴς πώποτε Isocr.)

(ἔνθα καὴ ἔνθα δ. κέλευθον Hom.)

(διαπέπρακται ὅ πόλεμος Plut.)

(πλουτοῦσι, διαπράττουσι, εὐδαιμονοῦσιν Arph.)

ἤματα διέπρησσον πολεμίζων Hom. — дни я проводил в битвах

πολλὰ δόντες δῶρα διεπράξαντο ὥστε … Xen. — многочисленными подарками они добились того, что …;

(πρός τινα περί τινος Xen.; δι΄ ἑρμηνέων Her.)

(στυγερῷ θανάτῳ διεπράχθης Aesch.; τοῦ μὲν νοσοῦντος, τοῦ δὲ διαπεπραγμένου Soph.)

(τινά τι Hom., Eur., Xen., Plat., Arst., τινὰ περί τινος Thuc., Arph., τινά ποιεῖν τι Hom., Lys., Plat., редко τινί ποιεῖν τι Plut.)

πῶς δή, δίδαξον Aesch. — объясни же, как именно;

(δρᾶμα Her.; Πέρσας, sc. Αἰσχύλου Arph.)

(δίφρων ἐκριφθείς Soph.)

(τὰ λείψανα τοῦ τεθνηκότος Plut.)

(εἰς τόπους χαλεποὺς ἐκριφῆναι Plut.)

(τοιάδ΄ ἔπη Aesch.)

(τι ἐκ τοῦ μεγάρου Her.; τινὰ πολέμοιο Hom.)

πόντου νιν ἐξήνεγκε κλύδων Eur. — его выбросила на берег морская волна:

(ἐξενεῖκαί τινα καὴ θάψαι Her.; νεκρόν Eur.)

(τρία ἄλεισα Hom.)

(κόμης ἀγάλματα Eur.; τὰ ἑαυτοῦ Thuc.)

(λοισθήϊον ἄεθλον Hom.)

ἐ. νίκην Her., Plut. — одерживать победу;

(προς ὑποψίας τινά Plut.)

(ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς Thuc. и πρὸς ὀργήν Soph.)

(τὸν τῆς Δήμητρος καρπόν Her.; κύημα εἰς φῶς Plat.; σπέρμα Arst.)

(τὸ κύημα μέχρι или διὰ τέλους и εἰς τέλος Arst.)

(δύνασιν Eur.; κακίας μεγάλας ὥσπερ ἀρετάς Plut.; med. μέγα τι σθένος Soph.)

(λόγον τινά Soph. - ср. 12)

(τέν ἐπιχείρησιν Her.; τὸν λόγον τινός Plat. - ср. 11; εἰς τοὺς Ἕλληνας τὰ ἁμαρτήματά τινος Isocr.)

(πλεῖστον νοῦν ἐν βραχυτάτῃ λέξει и βραχέως τι Plut.)

(δεῖγμα Dem. и δεῖγμα εἰς φῶς Plat.; μαρτυρίας τινός Dem.)

(προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον Dem.)

(διὰ μέτρων τι Arst.; Ἀριστοφάνης τὰς Νεφέλας ἐξέφερε Plut.)

(τέν ἰατρικήν Diod.)

(τὸ μῖσος εἴς τινα Polyb.)

(τὸ μισθοῖο τέλος Hom.; τὸ μόρσιμον Pind.; ἐς ὀρθὸν τὰ μαντεύματα Soph.)

(τινὰ ἐν τῇ σκέψει Plat.)

(διὰ τοῦ ε)

(αἱ ποδώκεες ἔκφερον ἵπποι Hom.)

(ἵπποι ἐν ἀμπυκτῆρσιν ἐμβριμώμεναι Aesch.)

(ἐνεβριμήσατο ἥ Βριμώ Luc.)

ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς λέγων NT. — он строго сказал им

(ἐν ἑαυτῷ NT.)

(δέπας, ἵππον δουράτεον ἀνδρῶν Hom.; θυλάκια τῆς ψάμμου, med. ἄγγος τοῦ ὕδατος Her.; med. τὸν ψυκτῆρα Plat.; οἰμωγῆς τε καὴ κλαυθμοῦ τὸ πεδίον Plut.) ἐμπλῆσαι τέν θάλατταν τριήρων Dem. покрыть все море триерами; ἐνέπλησθεν οἱ αἵματος ὀφθαλμοί Hom. глаза у него налились кровью; τὸν Κῦρον ἐπεσπάσατο ἐμπλησθῆναι δακρύων τὰ ὄμματα Xen. он до того растрогал Кира, что глаза (последнего) наполнились слезами

(τέν ἑαυτοῦ μοῖραν Plat.)

(τέν ψυχέν ἔρωτος Plat.; τινὰ ἐλπίδων κενῶν Aeschin.; ἐμπίμπλασθαι ὀργῆς Arph.)

(γάλακτος, sc. παῖδας Theocr.; τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων Plat.)

(ἁπάντων τέν γνώμην Xen.)

ἐμπλῆσαί τινα τοῦ πολεμεῖν Isocr. — изнурить кого-л. войной;

(τινι Xen., Isocr., Dem., Plut. и τινα или τι Xen., Plat., Dem., Arst.)

(ὑπό τινος Arst., Diod., Plut.)

τὸ ἐπιλειπόμενον ἤρξατο δρόμῳ Xen. — остальная (т.е. отставшая) часть (войска) пустилась бежать (вдогонку)

ὡς οὔτ΄ ἂν τῶν ἐμῶν ἐπιλίποιμι οὐδέν, οὔτε τῶν φίλων Plat. — я не пожалел бы ни своего ни чужого;

(ἐπιλείπει τὰ φρέατα Dem.; οὐκ ἐπιλείπει ἥ θάλασσα ὥσπερ οἱ ποταμοί Arst.; ἐπιλιπούσης τῆς δυνάμεως Plut.)

ἐπιλείψει με λέγοντα ἥ ἡμέρα Dem. и με διηγούμενον ὅ χρόνος NT. — чтобы рассказать (об этом), мне дня ( или времени) не хватит;

ἐ. λέγων Soph. — клятвенно заявивший

Ζῆνα ἔχειν ἐπώμοτον Soph. — призывать в свидетели Зевса, клясться именем Зевса