-
1 πατριαστί
A with the father's name, PHal. 1.248 (iii B.C.), SIG1023.32 (Cos, iii/ii B.C.), 793.13 (ibid., i A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πατριαστί
-
2 χιαστί
χι-αστί, Adv.II crosswise, diagonally,χ. τῶν εὐθειῶν κειμένων Procl. in Euc.p.357
F. -
3 ἀγελαστί
ἀγελ-αστί, Adv.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀγελαστί
-
4 ἀδαμαστί
ἀδαμ-αστί, Adv.A unconquerably, Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀδαμαστί
-
5 ἀστύαρχος
ἀστῠ-αρχος, ὁ, title ofGreek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀστύαρχος
-
6 ἱππαστί
ἱππ-αστί, Adv.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἱππαστί
-
7 ὀνομαστί
ὀνομ-αστί, Adv.A by name,ὀ. τινὰς βώσαντες Hdt.5.1
;λέγειν Id.6.79
;ἀνακαλεῖν Th.7.70
;διελθεῖν Isoc.9.51
;μνησθῆναί τινος D.21.58
.—Rare in Poets, as Critias 6.3 D., Call.Aet.Oxy.2080.81:—in form [full] ὀνῠμαστί Berl.Sitzb.1927.167 ([place name] Cyrene). [Written -ί in IG12.57.44 (v B.C.), Berl.Sitzb.l.c., and this is confirmed by the quantity [pron. full] [ῐ] in Critias and Call.ll.cc.; but (Ilium, iv/ iii B.C.), OGI218.27 (ibid., iii B.C.).]Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀνομαστί
-
8 ὄνομα
ὄνομα, - ατοςGrammatical information: n.Meaning: `name' (Il.), gramm. `word' (Att.), as part of speech = nomen (Pl., Arist.; beside ῥῆμα = verbum).Other forms: ep. (also Hdt.) οὔνομα (metr. length.), Aeol. Dor. ὄνυμα; Dor. also ἔνυμα in Ένυμα-κρατίδας, Ένυμαντιάδας (Lac.)?Compounds: Compp., e.g. ὀνομά-κλυτος `with a famous name' (Χ 51; Schwyzer 440), ἐξ-ονομα-κλήδην, s. v.; ὀνοματο-ποιέω `to give a name, to name' (Arist.), after other compp. with - ποιέω ( ὀνοματο-ποιός Ath., Zos. Alch., - ποιία Str.; cf. Schwyzer 726); ἀν-ώνυμος (θ 552; comp. length.), ν-ώνυμ(ν)ος (ep.; s. below) `nameless'.Derivatives: A. Nouns: 1. Dimin. ὀνομάτιον (Arr., Longin.); 2. Adj. ὀνοματ-ώδης `of the nature of a name, concerning the name' (Arist.), - ικός `belonging to the ὄνομα' (D. H.). B. Verbs: 1. ὀνο-μαίνω, almost only aor. ὀνομῆναι, also w. ἐξ-, (mostly ep. Il.), fut. ο(ὑ)νομανέω (Hdt.), pres. (Dor.) ὀνυμαίνω (Gortyn, Ti. Locr.) `to call, to proclaim'. 2. ὀνομάζω, Dor. Aeol. ὀνυμάζω, aor. ὀνομάσαι, ὀνυμάξαι, often w. prefix, e.g. ἐξ-, ἐπ-, κατ-, παρ-, μετ-, `to call (by the name), to name, to enunciate' (cf. Jacobsohn KZ 62, 132 ff.) with ὀνομασία f. `name, expression' (Hippias Soph., Pl., Arist.), ὀνομαστής m. = Lat. nominator (pap. III p), ὀνομ-αστί (- εί) `namely, by name' (IA.; Schwyzer 623), - αστικός `serving for, belonging to naming' (Pl.; Chantraine Études 132), ἡ -ικη(πτῶσις) `casus nominativus' (Str., gramm.). 3. ὀνοματίζω 'dispute about names' (Gal.), - ισμός m. `list of names' (inscr. Thess.).Etymology: Old word for `name', with Arm. anun \< * onomn- \< * anomn- (with o \> u before m) to be immediately compared; anun can be both * h₃nh₃mn and * h₃neh₃mn; the Greek word must have zero grade, * h₃nh₃mn. Also Phrygian ονομαν may have ο- from * h₃- (Kortlandt SCauc. 7(1987)63). The e elsewhere has diff. origin; Alb. emër (Geg.), êmën (Tosc.) may be a loan from Latin nōmen; for OPr. emmens m. see below on Slavic; the Greek ἐ- is not well explained, but it may be due to dissim. against the following o \< h₃; cf. below on Tocharian; the Greek u-vowel, also in ὄνυμα, ἀνώνυ-μος a.o., is due to assimilation (cf. Schwyzer 352 with several hypotheses). The other languages have one of the two ablaut-grades: Lat. nōmen = Skt. nā́ma, IE *h₃neh₃mn̥, Germ., e.g. Goth. namo n., IE * nh₃mōn-; OFr. nōmia, MHG be-nuomen, Dutch be-noemen (which is an every-day word) have * h₃neh₃m- again (Beekes, Sprache 33 (1987) 1ff. Diff. again Slav., e.g. OCS imę (\< *h₃n̥h₃m-), Celt., e.g. OIr. ainm (from * anmen- \< *h₃n̥m-), Toch. B ñem, A ñom (from *nēm-with h₁ from dissim. of the second h₃?; s. v. Windekens Orbis 11,607 w. lit.). Most complicated is Anatolian: Hitt. lāman- n. (\< * h₃neh₃m- like Latin), with l- from dissim. and loss of the h₃-; lamnii̯a- `name' from * h₃nh₃m-; but Hier. Luw. adama(n)-za with a- from h₃. With ὀνομαίνω agree in formation Germ., e.g. Goth. namnjan `name', Hitt. lamnii̯a- `id.' (cf. also Schwyzer Mél. Pedersen 65 on ὀνομ-αίνω, - άζω). The orig. n-stem still clearly seen in νώνυμν-ος \< *n̥-h₃nh₃mn-; younger is ἀνὼνυμος. -- Details from several languages w. lit. in WP. 1, 132, Pok. 321, W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. nōmen, Mayrhofer s. nā́ma, Vasmer s. ímja etc. Cf. on ὄνομαι.Page in Frisk: 2,396-397Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄνομα
-
9 σκεῦος
Grammatical information: n.Meaning: `vessel, device', mostly pl. `house-, ship-equipment, weapon, armour, luggage' (IA.).Compounds: Often as 1. member, e.g. σκευο-φόρος `carrying luggage, luggage-carrier' (IA.), σκευ-ωρός `luggage-watcher' (Cratin.) with - ωρέομαι, - ωρέω, - ωρία, - ώρημα `to look after, through the luggage, to instigate (slyly)' (D., Arist. etc.), later also σκαιωρέομαι etc. (after σκαιός); as 2. member in ἀ-σκευής `without equipment' (Hdt.).Derivatives: σκευή f. `armour, clothing, wear' (IA.); as 2. member e.g. ὁμό-σκευος `with equal armour' (Th.); to this very often w. prefix: παρα-, κατα-, ἐπι-σκευή a.o. as backformations to παρα-σκευάζω etc. (cf. below). -- Diminut.: σκευ-άριον n. `small device' (Ar. a. o.), `simple wear' (Pl. Alc. 1, 113e), - ύφιον n. `small device' (Lyd.). -- Secondary formation: σκευ-άζω, - άζομαι, aor. σκευ-άσαι, - άσασθαι, very often w. prefix, παρα-, κατα-, ἐπι- etc. in diff. shades of meaning, `to equip, to arm, to dress, to prepare etc.' (IA. since h. Merc.); from there, mostly to the prefixcompp., σκεύ-ασις, - άσιμος, - ασία, - ασμα, - αστός, - αστής, - αστι-κός; also παρασκευ-ή etc. (s. above). Denominative ἐπι-, κατα-σκευ-όω (: ἐπι-, κατα-σκευή) = - ἀζω (Argos, Crete, Delphi a. o.), σκευοῦσθαι = ἑτοιμάζεσθαι H.Etymology: The nouns σκεῦος, -ή (for *σκεῦσος, - σά because of the retained ευ-diphthongs?; cf. Schwyzer 348 Zus. 4) look like primary formations and presuppose as such the former existence of a primary verb, approx. *σκεῦ[σ]-σαι, *σκεύ[σ]-ι̯ω, which must have been replaced by the second., denomin. or deverbat., σκευ-άζω. -- Expression of every-day language, prob. inherited, but without convincing etymology. Hypotheses by Prellwitz (to Lith. šáu-ju, -ti `shut, scove', Russ. sovátь `shove, sting, push', OHG sciozan `shut' a. o.; cf. Vasmer s. v.); by Zupitza Germ. Gutt. 122 (to OWNo. høyja, OE hēgan `carry out', Slav., e.g. OCS prě-kutiti `adorn'; cf. Vasmer s. kutítь). WP. 2, 546, Pok. 950f. Older lit. in Curtius 169.Page in Frisk: 2,727Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκεῦος
См. также в других словарях:
Άστι — (Asti). Πόλη της βορειοδυτικής Ιταλίας (70.400 κάτ. το 2001) στο διοικητικό διαμέρισμα Πιεμόντιο, πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού (1.511 τ. χλμ., 207.671 κάτ. το 2002). Είναι χτισμένη στην αριστερή όχθη του ποταμού Ρανάρο. Είναι κέντρο μεγάλης… … Dictionary of Greek
Ιταλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ιταλίας Έκταση: 301.230 τ. χλμ. Πληθυσμός: 56.305.568 (2001) Πρωτεύουσα: Ρώμη (2.459.776 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ευρώπης. Συνορεύει στα ΒΔ με τη Γαλλία, στα Β με την Ελβετία και την Αυστρία, στα ΒΑ με τη… … Dictionary of Greek
αστεροσκοπείο — Ίδρυμα στο οποίο εκτελούνται παρατηρήσεις, μελέτες και έρευνες για τις κινήσεις και τη φύση των ουράνιων σωμάτων. Σε πολλά α. εκτελούνται ταυτόχρονα και άλλες εργασίες που σχετίζονται κυρίως με τη μετεωρολογία και τη σεισμολογία. Τα αρχαιότατα α … Dictionary of Greek
αυτοκίνητο — Όχημα το οποίο κινείται με κινητήρα που έχει πάνω του και το οποίο δεν σέρνεται από εξωτερική δύναμη. Γενικά χερσαίο όχημα που είναι κατασκευασμένο για να κινείται κατά κανόνα σε δρόμους και αντλεί την απαραίτητη για την κίνησή του ωστική δύναμη… … Dictionary of Greek
Αλφιέρι, Βιτόριο — (Vittorio Alfieri, Άστι 1749 – Φλωρεντία 1803). Ιταλός συγγραφέας. Θεωρείται o πρώτος δραματουργός της Ιταλίας. Η εξαιρετικά πολυκύμαντη ζωή του τον οδήγησε σε πολλές χώρες της Ευρώπης (Πρωσία, Αυστρία, Ελβετία, Ολλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία,… … Dictionary of Greek
Αλφιέρι, Μπενεντέτο — (Benedetto Alfieri, Ρώμη 1700 – Τορίνο 1767). Ιταλός αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη μέχρι το 1722, όταν αποφάσισε να μετακομίσει στο Πεδεμόντιο, όπου αρχικά εργάστηκε στο Άστι και το 1730 εκπόνησε τα σχέδια του νομαρχιακού μεγάρου… … Dictionary of Greek
Καμπρέ — (Cambrai). Πόλη (33.700 κάτ. το 1999) της βόρειας Γαλλίας, στον νομό Νορ. Βρίσκεται στον ποταμό Εσκό, στο στόμιο της διώρυγας του Σεν Καντέν, η οποία ενώνει τον Εσκό με τον Ουάζ (δεξιό παραπόταμο του Σηκουάνα). Το Κ. διαθέτει διάφορες βιομηχανίες … Dictionary of Greek
Μπόσκο, Τζοβάνι — (Giovanni Bosco, Καστελνουόβο ντ’ Άστι 1815 – Τορίνο 1888). Άγιος της Δυτ. Καθολικής Εκκλησίας, παιδαγωγός και ιδρυτής της αδελφότητας των Σαλεσιανών. Το 1841 χειροτονήθηκε ιερέας και απέκτησε παιδαγωγική εμπειρία στο μικρό Ορατόριο για τα φτωχά… … Dictionary of Greek
Μποτάλο, Λεονάρντο — (Leonardo Botallo, Άστι 1530 – ;). Ιταλός ανατόμος. Εργάστηκε κυρίως στη Γαλλία και υπήρξε γιατρός του Καρόλου Θ’ και του Ερρίκου Γ’. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τη σύφιλη και τη χειρουργική του κρανίου. Μελέτησε τον τρυπανισμό του κρανίου και, σε … Dictionary of Greek
Ορλεάνη — (Orleans). Πόλη (102710 κάτ.) της βορειοκεντρικής Γαλλίας, πρωτεύουσα του νομού Λουαρέ (6775 τ. χλμ.), Είναι χτισμένη κοντά στον ποταμό Λίγηρα (Λουάρ), στη συμβολή της διώρυγας της Ορλεάνης. Ήταν πιθανότατα το Cenabum ή Genabum (Γήναβον) των… … Dictionary of Greek
Παστρόνε Τζοβάνι — (Pastrone, Άστι 1882 – Τορίνο 1959). Ιταλός σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου. Το όνομά του παραμένει συνδεδεμένο κυρίως με το γύρισμα της Καμπίρια (1914), ταινίας φιλόδοξης (τους υπότιτλους ανέλαβε να γράψει ο Nτ’ Ανούντσιο, ο οποίος… … Dictionary of Greek
