-
1 πρήσω
πίμπρημιburn: aor subj act 1st sgπίμπρημιburn: fut ind act 1st sgπίμπρημιburn: aor ind mid 2nd sg (homeric ionic)πρήθωburn: aor subj act 1st sgπρήθωburn: fut ind act 1st sgπρήθωburn: aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) -
2 πίμπρημι
A , 974; part. nom. pl.πιμπράντες Th.6.94
; inf. , E.Tr.81, (ἐμ-) Plb.11.5.6, etc.: [tense] impf.ἐν-επίμπρην Th.6.94
; [ per.] 3pl.ἐνεπίμπρασαν X.HG6.5.32
:—other tenses formed from πρήθω (q. v.): [tense] fut. , (ἐμ-) Il.9.242, etc.: [tense] aor.ἔπρησα 2.415
, E.Andr. 390, etc.; [ per.] 3sg. shortd. : [tense] pf. πέπρηκα (ὑπο-, ἐμ-, κατα-) Hp.Ep.17, Alciphr.1.32, D.C.59.16:—[voice] Med., Nic.Al. 345: [tense] aor. ἐπρησάμην (ἐν-) Q.S.5.485:—[voice] Pass., [tense] fut.πρησθήσομαι LXXNu.5.27
; πεπρήσομαι (v.l. πρήσομαι (ἐμ- )) Hdt.6.9: [tense] aor.ἐπρήσθην Hp.Nat.Mul.10
, Amphis 30.10 (dub.), (ἐν-) Hdt.8.55, Pl.Grg. 469e: [tense] pf. ([etym.] ἐμ-)πέπρησμαι Hdt.8.144
, Paus.2.5.5; but πέπρημαι is the [dialect] Att. form acc. to Phot. s.v. σέσωται, and ἐμ-πέπρημαι is found in Ar.V.36 cod. Rav.; imper.πέπρησο Pherecr.80
.—Collat. [tense] pres. [full] ἐμ-πιπράω (v. ἐμπίμπρημι).—In the compd. ἐμπίμπρημι (q. v.; more freq. in Prose) the second μ is sts. dropped, as ἐμπίπρημι; but returns with the augm., as ἐνεπίμπρασαν; cf. πίμπλημι :—burn, burn up,γῆν.. πυρὶ πρῆσαι κατάκρας S.Ant. 201
, cf.E.Tr.81;πρῆσαι δὲ πυρὸς.. θύρετρα Il.2.415
, cf.9.242 (v.l.); without πυρί or πυρός, Hes.Th. 856;πρήσω πόλιν A.Th. 434
, cf. Pers. 810; , etc.:—[voice] Pass., πίμπραμαι to be burnt, Ar.Lys. 341; πέπρησο burn with fever, Pherecr. 80, cf. SIG1180.10 ([place name] Cnidus); of wounds, to be inflamed, Nic.Th. 306 (but intr. in [voice] Act.πίμπρησι δὲ χείλη Id.Al. 438
): metaph.,ἐπί τινι πίμπρασθαι Luc.Jud.Voc.8
;ἐπὶ Ῥωμαίοις App.Ital.3
.II=πρήθω 1.1
, blow up, distend, in [voice] Pass., Hp.Nat.Mul.10, Flat.8, Nic.Al. 477, Act.Ap.28.6 (v.l.);ἐπέπρητο ὅλα IG42(1).122.123
(Epid.):—[voice] Act., Arist.HA 522b28, Dsc.4.32. (Cf. Russ. prèt' 'sweat', 'stew'.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πίμπρημι
-
3 πίμπρημι
Grammatical information: v.Meaning: `to blow (on), to blow up, to stoke up, to kindle, to burn' (Il.).Other forms: Inf. - άναι (IA.), also - άω (X., Plb.), ipf. ἐν-έπρηθον (I 589), fut. πρήσω, aor. πρῆσαι (Il.), pass. aor. πρησθῆναι, perf. πέπρησμαι, - ημαι (IA., also Epid.), perf. act. πέπρηκα (Hp.).Compounds: Often w. prefix, esp. ἐν-.Derivatives: 1. πρηστήρ, - ῆρος m. `heavy gale, hurricane, sparking bolt, lightning' (Hes.), also `bellows, jugular' and name of a snake that causes inflammation (Arist., Ds.; Fraenkel IF 32, 108 f. a. 120) with πρηστηριάζω `to burn by lightning' (Hdn. Epim.); ἐμπρηστής m. `incendiary' (Aq., Ptol.). 2. πρῆσις (mostly ἔμ-πίμπρημι) f. `blowing up, ignation, inflammation' (IA., Aret.); 3. ἐμπρησμός m. `ignation, inflammation' (hell.); 4. πρῆσμα n., - μονή f. `id.' (Gal., Hippiatr.); παραπρή(σ)ματα n. pl. `inflammations on the legs of horses' (pap.). 5. πρηστικός `blowing up' (Hp. ap. Gal.). Also 6. πρηδών, - όνος f. `inflammatory swelling' (Nic., Aret.; Chantraine Form. 361) and, with μ-suffix, πρημαίνω `blowing intensively' (Ar. Nu. 336 [lyr.], Herod.), πρημονάω about `to snore, to roar' (Herod.), as from *πρῆ-μα, *πρη-μονή. -- As 2. member in βού-πρηστις, - ιδος. - εως f. "inflammatress of cows" name of a poisonous insect (Hp.); on the formation cf. βού-βρωστις. On the simplex πρῆστις, which a.o. is attested as fishname beside πρίστις, s. Strömberg Fischn. 44 w. lit., also Thompson Fishes s. v.Etymology: The series πίμπρημι: πιμπράναι: πρήσω: πρῆσαι: πρησθῆναι: πρήθω agrees exactly to that of πίμπλημι: πιμπλάναι etc.; s.v. and Schwyzer 688f., 703 a. 761 w. further details. How the individual forms are to be evaluated and how the system was formed, cannot be reconstructed as there are no agreeing forms outside Greek. For comparison many words with pr- have been adduced, e.g. Skt. próthati `cough, sneeze', pruṣṇóti `sprinkle', Germ., e.g. OWNo. frūsa, frysa, Swed. frusta `sneeze', Hitt. parāi- ( prāi-?) `breathe, blow, stir up'. Orig. onomatop. as still (with retained pr-) LG. prusten. -- Several further forms w. lit. in Bq s. v., WP. 2, 27 f., Pok. 809.Page in Frisk: 2,538-539Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πίμπρημι
-
4 πρήθω
πρήθω, 1) verbrennen; im praes. nur poetisch u. wahrscheinlich nur in compp. vorkommend, wie ἐνέπρηϑον, Il. 9, 589; fut. πρήσω u. folgde tempp. gehören zu πίμπρημι, w. m. s. – 2) blasen, durch Blasen anschwellen, ἔπρησεν δ' ἄνεμος μέσον ἱστίον, der Wind schwellte das Segel mitten auf, Od. 2, 427, vgl. ἐν δ' ἄνεμος πρῆσεν μέσον ἱστίον Il. 1, 481; ἅλα νότου πρήσαντος, Phalaec. 5 (XIII, 27). – Dah. auch = durch Blasen hervortreiben, hervorsprudeln machen; αἷμα ἀνὰ στόμα καὶ κατὰ ῥῖνας πρῆσε, er ließ das Blut aus dem Munde und den Nasenlöchern hervorströmen, Il. 16, 350; – durch Hauchen anfachen, πρήσοντα πυρὸς μένος, Ap. Rh. 4, 819; aber πρήσοντος ἀήτεω 4, 1537 ist intr., wehen. – (Vgl. über die Zurückführung beider Bedeutungen auf eine, sachen, Buttm. Lexil. I p. 106; verwandt ist unser brennen, alt bernen, Bernstein, engl. burn.)
-
5 φωνέω
φωνέω, 1) einen Laut od. Ton hervorbringen, bes. von Menschen, laut od. deutlich sprechen; so von Hom. meist mit einem andern gleichbedeutenden Zeitworte verbunden, ἔπος φάτο φώνησέν τε, φωνήσας προςέφη, φωνήσας ἔπος ηὔδα, ἀμείβετο φώνησέν τε u. ä.; Od. 24, 535 ὄπα φωνήσασα, die Stimme erschallen lassend; vgl. 2, 182. 10, 512; μέγιστα φωνέειν, die Stimme auf's lauteste erheben, Her. 4, 141. 7, 117; εἶπεν φωνήσαις Pind. I. 5, 49, u. öfter; χρυσοῖς δὲ φωνεῖ γράμμασιν πρήσω πόλιν Aesch. Spt. 434; ὁ πρέσβυς τόδ' εἶπε φωνῶν Ag. 198, u. oft, wie Soph. u. Eur., εὔφημα φώνει I. T. 687; auch von musikalischen Instrumenten, Or. 146; vom Singen, Theocr. 16, 44; τὰ φωνηϑέντα Plat. Soph. 262 c; Folgde. – 2) τινά, anreden, wie man die häufige Vrbdg καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προςηύδα erkl., wo aber μίν richtiger von προςηύδα abhängig gemacht wird, er sprach die Stimme erhebend zu ihm die geflügelten Worte; Soph. vrbdt Ζεῦ ἄνα, σοὶ φωνῶ, O. C. 1485. – Bei Namen rufen, Αἴαντα φωνῶ Soph. Ai. 73; Ap. Rh. 3, 673; dah. φωνεῖσϑαι = genannt werden, Nicand. bei Ath. XI, 477 b.
-
6 πιμπραω...
πιμπράω...πίμπρημι, πιμπράω(impf. ἐπίμπρην, fut. πρήσω, aor. ἔπρησα, pf. πέπρηκα; inf. πιμπράναι; pass.: aor. ἐπρήσθην, pf. πέπρη(σ)μαι) жечь, воспламенять, сжигать(τι πυρός Hom. и τι πυρί Soph.; πόλιν Aesch.)
; pass. быть сжигаемым Arph., заболевать воспалением(πίμπρασθαι ἢ καταπίπτειν νεκρόν NT.) или распаляться гневом (ἐπί τινι Luc.)
-
7 πιμπρημι
πίμπρημι, πιμπράω(impf. ἐπίμπρην, fut. πρήσω, aor. ἔπρησα, pf. πέπρηκα; inf. πιμπράναι; pass.: aor. ἐπρήσθην, pf. πέπρη(σ)μαι) жечь, воспламенять, сжигать(τι πυρός Hom. и τι πυρί Soph.; πόλιν Aesch.)
; pass. быть сжигаемым Arph., заболевать воспалением(πίμπρασθαι ἢ καταπίπτειν νεκρόν NT.) или распаляться гневом (ἐπί τινι Luc.)
-
8 καταπίμπρημι
A- πρήσω D.C.39.9
: [tense] pf.- πέπρηκα Id.59.16
:— burn to ashes, AP11.131 (Lucill.), Ph.1.516, Plu.Cam.22, Polyaen.8.65, Hdn.8.1.4, Jul.Or.2.62d:—[voice] Pass.,κατεπρήσθησαν Plb.14.4.10
;καταπρησθέντας Luc.Par.57
(nisi leg. - πτισθέντας).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταπίμπρημι
-
9 φωνέω
A produce a sound or tone:I prop. of men, speak loud or clearly, or simply, speak, give utterance, Hom. only in [tense] aor. ([tense] pres. and [tense] impf. only in compds.);ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη Il.6.116
, cf. 11.531, al.;ἔπος φάτο φώνησέν τε Od.4.370
;φωνήσας προσέφη Il.14.41
; καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα addressed him with a loud voice in winged words, 1.201, cf. 4.284, al.;φωνοῦντος ἢ ἠχοῦντος ἢ ψοφοῦντος Epicur.Ep.1p.13U.
; folld. by the words spoken, φώνησε ( φώνασε codd.)δ', εὕδεις, βασιλεῦ Pi.O.13.67
;χρυσοῖς δὲ φωνεῖ γράμμασιν, πρήσω πόλιν A.Th. 434
, cf. Ag. 1334 (anap.); οἱ βουλευταὶ ἐφώνησαν .. the Senators exclaimed.., POxy. 2110.6 (iv A. D.); "βέκος φ. utter the word βέκος, Hdt.2.2: c. acc. cogn., ὄπα φωνησάσης having made her voice sound, Od.24.535;φ. φάτιν S.El. 329
: with neut. Adj., φ. μέγιστον ἀνθρώπων to have the loudest voice, Hdt.4.141, 7.117;ὄρθιον φ. Pi.N.10.76
;ἄλλο τι φ. A.Pr. 1063
(anap.);τάδε φ. Id.Ch. 314
(anap.);μέγα φ. Id.Eu. 936
(anap.), S.Ph. 574;ἄπυστα φ. Id.OC 489
;ὅσια φ. Id.Ph. 662
; δεινὸν φ. ib. 1225; , 591, E.IT 687, etc.;μηδεὶς ἔπος φωνείτω IG22.1368.108
;τὸν ῥηϊδίως φωνεῦντα πᾶν ἔπος Anaxarch.1
: abs., cry aloud, as in joy, S.Tr. 202; of a singer,ἀοιδὸς.. αἰόλα φωνέων Theoc.16.44
:—[voice] Pass., τὰ φωνηθέντα sounds or words uttered, Pl.Sph. 262c, Ti. 72a, cf. Longin.39.4.2 of animals, utter their cries, Arist. HA 578a32; of birds, ib. 593a14; [τὰ σελάχη] φωνεῖν οὐκ ὀρθῶς ἔχει φάναι, ψοφεῖν δέ ib. 535b25;ἐφώνησε πέρδιξ LXXJe.17.11
; of the cock, crow, Ev.Matt.26.34, al.3 as law-term, affirm, testify in court, Leg.Gort.1.18, al. (written πωνίω).4 of a musical instrument, sound, E.Or. 146 (lyr.); of sounds, ἡδὺ φωνεῖν sound sweetly, Plu.2.1021b; but βροντὴ φ. it has a voice, is significant, X.Ap.12.5 ἄφωνα καὶ φωνοῦντα consonants and vowels, E.Fr. 578 codd. Stob. (fort. ἄφωνα φωνήεντα).II c. acc. pers., call by name, call, Αἴαντα φωνῶ I call 'Ajax' S.Aj.73, cf. Ph. 229, Ev.Matt.27.47, etc.; call by a name,ὑμεῖς φωνεῖτέ με ὁ διδάσκαλος Ev.Jo.13.13
:—[voice] Pass., to be called,τὰ ἀρχαῖα ἐκπώματα κισσύβια φωνέεται Nic.Fr.1
.2 φ. τινα c. inf., command,σὲ φωνῶ νεκρὸν.. μὴ συγκομίζειν S.Aj. 1047
.4 c. dat. pers., call to, cry to,Ζεῦ ἄνα, σοὶ φωνῶ S.OC 1485
(lyr.), cf. OT 1121;ἕρποντι φωνεῖς Id.Aj. 543
.
См. также в других словарях:
πρήσω — πίμπρημι burn aor subj act 1st sg πίμπρημι burn fut ind act 1st sg πίμπρημι burn aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) πρήθω burn aor subj act 1st sg πρήθω burn fut ind act 1st sg πρήθω burn aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πίμπρημι — Α 1. πυρπολώ, βάζω φωτιά σε κάτι (α. «πρῆσε δὲ πυρὸς θύρετρα», Ομ. Ιλ. β. «ἠθέλησε πυρὶ πρῆσαι κατ ἄκρας», Σοφ. γ. «πρήσω πόλιν», Αισχύλ.) 2. φλεγμαίνω, έχω φλεγμονή («πίμπρησι δὲ χείλη», Νίκ.) 3. πρήθω*. φυσώ και φουσκώνω κάτι, προκαλώ φούσκωμα… … Dictionary of Greek
преть — I I, прею, укр. прiти, прiю, випрiти взопреть, сопреть , др. польск. przec потеть, преть , польск. przec, przeję – то же, н. луж. prěs, prěju засыхать, вянуть . Далее связано с пар (см.). Ср. греч. πρήθω, πίμπρημι зажигаю, вздуваю , гомер.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
per-1, perǝ- : prē-, preu- — per 1, perǝ : prē , preu English meaning: to drizzle, sprinkle, jet Deutsche Übersetzung: ‘sprũhen, spritzen, prusten, schnauben” Note: identical as sper ‘sprũhen etc.” Material: А. perǝ : prē: Gk. πίμ πρη μι, *πρήθω (πρήσω … Proto-Indo-European etymological dictionary
