-
1 πεπηγός
πήγνυμιAër.perf part act neut nom /voc /acc sg -
2 πέλανος
πέλανος, ὁ (vielleicht ursprünglich Brei, vgl. πόλτος), gew. ein Opferkuchen, der auf den Altar gelegt u. verbrannt wurde; ἀποτρόποισι δαίμοσι ϑέλουσα ϑῦσαι πέλανον, Aesch. Pers. 200; ϑύειν, Eur. Ion 226; καλλίφλογα πέλανον, 707, vgl. Troad. 1063 Hel. 1350; Ar. Plut. 661; einzeln in Prosa, wie Plat. Legg. VI, 782 c, πέλανοι καὶ τοιαῦτα ἄλλα ἁγνὰ ϑύματα, wozu Tim. lex. πέμματα ἐκ παιπάλης καὶ ἐλαίου καὶ μέλιτος; – πελάνους δὲ Δήμητρος καὶ ἄλλας τινὰς καρπῶν ἀπαρχάς, D. Hal. 2, 74; vgl. Paus. 8, 2, 3 u. Harpocr. – Aber auch vom Trankopfer, χέουσα τόνδε πέλανον ἐν τύμβῳ πατρός, Aesch. Ch. 90; u. übertr. von dem dicken Blute, ῥοφεῖν ἐρυϑρὸν ἐκ μελέων πέλανον, Eum. 255, vgl. Ag. 96; Pers. 802 ist unter πέλανος αἱματοσφαγής das vom Blute der Erschlagenen erweichte Schlachtfeld zu verstehen; πρὸς αἱματηρὸν πέλανον Eur. Alc. 854. – Nach Suid. auch τὸ πεπηγὸς καὶ ἐξηραμμένον ὀπῶδες δάκρυον, Harz, Gummi; – ὁ πεπηγὼς ἀφρός, Hesych.; vgl. Eur. Or. 220, wo der Schol. erkl. πᾶν ἐξ ὑγροῦ πεπηγμένον. – Sannyrion Harpocr. erkl. πέλανοι durch ἄλφιτα, und so sagt Ap. Rh. 1, 1077 μύλης πελάνους ἐπαλετρεύουσιν, Mehl. – Bei Nic. Alc. 488 = ὀβολός, vielleicht von der Gestalt, welche jene Opferkuchen in ältester Zeit hatten; vgl. Suid. πέλ. ὁ τῷ μάντει διδόμενος μισϑὸς ὀβολός, welche Erkl. Hesych. bei πεδανός hat, der auch die heterogene Pluralform πέλανα anführt.
-
3 ἀμφί-θρεπτον
ἀμφί-θρεπτον, αἶμα, ringsum geronnen, Soph. Tr. 569, Schol. πεπηγός.
-
4 κρυσταλλος
ὅ, иногда Anth. ἥ1) лед(κ. ὕδωρ πεπηγός ἐστιν Arst.; ἐπὴ τοῦ κρυστάλλου στρατεύεσθαι Her.)
κ. ἐπεπήγει οὐ βέβαιος Thuc. — лед был непрочен2) горный хрусталь, кристалл(λαμπρὸς ὡς κ. NT.)
3) хрустальный сосуд(χιονέη Anth.)
-
5 πήγνυμι
+ V 8-9-4-8-12=41 Gn 26,25; 31,25; 35,16; Ex 15,8(bis)A: to pitch (a tent) [τι] Gn 26,25; to establish [τι] Is 42,5; to fix, to fasten [τι] JgsB 4,21; to fix with [τί τινι] JgsB 16,14; to be firm (of a heart) Jb 41,16P: to be fixed Ezr 6,11; to be congealed, to be frozen Ex 15,8; to be compacted Wis 7,2; to cleave to [ἐπί τι] Lam 4,8βέλος πεπηγὸς ἐν μηρῷ σαρκός an arrow that stuck in the fleshy thigh Sir 19,12 Cf. LE BOULLUEC 1989 173.331.368-369; WEVERS 1990 230.544.631(→ἐμπήγνυμι, καταπήγνυμι,,) -
6 διαρθρόω
A divide by joints, articulate,τὰ στήθη διήρθρου Pl.Smp. 191a
:—[voice] Pass., well-jointed, well-knit,Hp.
Aër.24, Pl.Phdr. 253d (metaph.,πρὸς σωφροσύνην πεπηγὸς καὶ δ. Eun.Hist.p.246
D.); πόδες, δάκτυλοι, Arist.Phgn. 810a16, HA 504a7; to be differentiated, of the embryo, ib. 489b9, cf. Hp.Nat.Puer.17; to be movable-jointed, Id.Art. 30; esp. to be jointed by διάρθρωσις (q.v.), Gal.2.656, 18(1).433; also διηρθρωμένον γράμμα a distinct birth-mark (opp. συγκεχυμένον), Arist.GA 721b34.2 endue with articulate speech,τὴν γλῶτταν Luc.Dem.Enc.14
, cf. Plu.Dem.11:—[voice] Med., φωνὴν καὶ ὀνόματα διηρθρώσατο τῇ τέχνῃ invented articulate speech and names, Pl.Prt. 322a.3 describe distinctly, Id.Lg. 963b, 645c ([voice] Pass.), Porph. Plot.18, Iamb.VP23.103, etc.; perceive clearly, distinguish, Phld.D. 1.22, Mus.p.39K., Vit.Philonid.p.9 C.;διηρθρωμένη διάληψις Porph. Abst.2.43
; opp. συγκεχυμένος, Id.Marc.10.4 complete in detail, fill up so as to form an organic whole, lit.,πρὶν διηρθρῶσθαι τὸ σῶμα Arist.HA 521a10
([voice] Act. δ. σάρκα τῇ γλώττῃ of a bear licking its cub into shape, Ael.NA6.3): metaph., Arist.EN 1098a22:—[voice] Pass., Id.Metaph. 986b6;ἂν διαρθροῖτο ὁ συλλογισμός Id.Top. 156a20
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διαρθρόω
-
7 διαχαλάω
A loosen, relax,τὸ πῦρ δ. τὸ πεπηγός Arist.Pr. 886b2
;τὰς ἁρμονίας τοῦ σώματος Epicr. 3.19
;δ. μέλαθρα
unbar,E.
IA 1340.II make supple by exercise, X.Eq.7.11.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διαχαλάω
-
8 περιπήγνυμι
A fix round, fence round, c. acc. loci,περὶ δὲ πάξαις Ἄλτιν Pi.O.10(11).45
;π. τῷ σώματι Χιτῶνα Plu.2.966d
:—[voice] Pass. with [tense] pf.περιπέπηγα, αἷς π. ἡ σαρκώδης οὐσία Gal.18(2).597
;περιπησσέσθωσαν σανίδες Apollod. Poliorc.173.13
; περιπαγῆναί τινι τὸν αὐχένα to have one's neck fixed in it, Ar.Fr. 301.2 make to congeal round,τὴν τέφραν τῷ βωμῷ Plu.2.433b
:—[voice] Pass. with [tense] pf. intr. -πέπηγα, τὰ ὑποδήματα π. are frozen on the feet, X.An.4.5.14 ;περιπήττεται τὸ ὕδωρ τινί Str.12.5.4
;τὸ δάκρυον [τῆς ἀμπέλου] π. τοῖς στελέχεσι Dsc.5.1
; of a coated tongue, Gal.17(2).277: metaph.,τἀγαθῷ -πεπηγός Dam.Pr.70
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περιπήγνυμι
-
9 πήγνυμι
Aπηγνύουσι Hdt.4.72
(v.l.), Thphr.HP6.6.9, butπηγνῦσι Hdt.
l.c. codd. plur., Hp.Vict.2.60 ; opt. codd. ; inf.πηγνύειν X.Cyn.6.7
, Dsc.4.95: [tense] impf. ([etym.] περι-), Nonn.D.5.50 : late form of [tense] pres. [full] πήσσω (q. v.): [tense] fut.πήξω Il.22.283
; [dialect] Dor.πάξω Pi.O.6.3
: [tense] aor. ἔπηξα, [dialect] Ep.πῆξα Od.12.15
, etc. ; [dialect] Aeol. part.πάξαις Pi.O.10
(II).45 : [tense] pf. πέπηχα, only [tense] plpf.ἐμ-πεπήχεσαν D.C.40.40
:—[voice] Med. in trans. sense, : [tense] fut.πήξομαι Gal. 10.388
: [tense] aor. , Hdt.6.12, etc.:—[voice] Pass. πήγνῠμαι : [tense] fut. , Th.4.92 ; πήξομαι (as [voice] Pass.) Hp.Aër.8: [tense] aor. 1 ἐπήχθην, [dialect] Ep. [ per.] 3pl.πῆχθεν Il.8.298
, [dialect] Dor. subj.παχθῇ Theoc.23.31
, part. : more freq. [tense] aor. 2 ἐπάγην [pron. full] [ᾰ], [dialect] Ep. πάγην, [dialect] Ep. [ per.] 3pl.πάγεν Il.11.572
; part. , E.IA 395 : [tense] pf. πέπηγμαι ([etym.] κατα-, συμ-) D.H.5.46, Arr.An.2.21.1: [tense] plpf.ἐπέπηκτο Jul. Or.3.123b
; but in the best authors, πέπηγα is used as the [tense] pf. [voice] Pass., Il.3.135, etc. ; [dialect] Aeol.πέπᾱγα Alc.34
; opt.πεπαγοίην Eup.435
: [tense] plpf.ἐπεπήγειν Il.13.442
, Th.3.23 :I stick or fix in, ἐν δὲ μετώπῳ πῆξε [τὴν αἰχμήν] Il.4.460, etc. ;ἔνθα οἱ ἔγχος ἔπηξε 13.570
;ἐν γαίῃ π. ἐρετμόν Od.23.276
(orγαίῃ 11.129
) ;π. ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν 11.77
(orτύμβῳ 12.15
) ; [γύην] ἐν ἐλύματι π. Hes.Op. 430;ἔπαξε διὰ φρενῶν ξίφος Pi.N.7.26
; fix in the earth, plant, , cf. Aj. 821 ; σκηνήν, σκηνὰς π., pitch a tent, And.4.30, Pl.Lg. 817c (in [voice] Med., σκηνὰς πηξάμενοι pitching themselves tents, Hdt.6.12); σταύρωμα π. Th.6.66;τὰς σχαλίδας π. ὑπτίας X.Cyn.6.7
; plant seeds or cuttings, Thphr.HP6.6.9, 7.4.10 : intr. [tense] pf. and [voice] Pass., δόρυ δ' ἐν κραδίῃ ἐπεπήγει the spear stuck fast in his heart, Il.13.442 ;[δοῦρα] ἐν χροῒ πήγνυτο 15.315
;[ὀϊστοὶ] ἐν χροῒ πῆχθεν 8.298
;δοῦρα ἐν σάκεϊ πάγεν 11.572
;[ξίφος] πέπηγεν ἐν γῇ S.Aj. 819
;σκηνὴ ἔσκε πεπηγυῖα ἑτοίμη Hdt.7.119
; κυρβασίας ὀρθὰς πεπηγυίας ib.64, cf. 70 :—[voice] Med., ἐν ἀλλήλοις χείλεα πηξάμενοι, of kissing, AP5.254 (Paul. Sil.).2 stick or fix on,κεφαλὴν ἀνὰ σκολόπεσσι Il.18.177
;σκόλοψι δέμας E.IT 1430
; :—[voice] Pass., ἀμφὶ βουπόροισι πηχθέντας μέλη ὀβελοῖσι having their limbs fixed on spits, Id.Cyc. 302 ; ὑπὸ ῥάχιν παγέντες impaled, A.Eu. 190.3 fix upon an object, κατὰ χθονὸς ὄμματα π. Il.3.217 : intr. [tense] pf., d, cf. Jul. l. c. ([voice] Pass.);πεπηγυῖα τὰς τῶν ὀμμάτων βολὰς ἐς τὰ τῆς ψυχῆς ἀπόρρητα Philostr.Jun.Im.11
: c. inf., ἡ σοφία ἀρέσκειν πέπηγε is bent upon pleasing, Pl.R. 605a : abs., τὸ πεπηγὸς ὄμμα immovable eye, fixed gaze, Hp.Prorrh.1.46, cf. Gal.16.610.II fasten [different parts] together, fit together, build,νῆας πῆξαι Il.2.664
; ἴκρια π. Od.5.163 :—[voice] Med., πήξασθαι ἄμαξαν build oneself a wagon, Hes. Op. 455 ;νέας πηξάμενοι Hdt.5.83
:—[voice] Pass., to be joined or put together,ψυχὴ καὶ σῶμα παγέν Pl.Phdr. 246c
.III make solid or stiff, esp. of liquids, freeze,θεὸς.. πήγνυσι πᾶν ῥέεθρον A.Pers. 496
; τοὺς ποταμοὺς ἔπηξε (sc. ὁ θεός) Ar.Ach. 139 ;βορρᾶς πηγνὺς τοὺς ἀνθρώπους X. An.4.5.3
; curdle,γάλα Dsc.4.95
:—[voice] Med., τυροὺς πήγνυσθαι to make oneself cheese (by curdling the milk), Luc.VH1.24:—[voice] Pass. and intr. [tense] pf., become solid, stiffen,γοῦνα πήγνυται Il.22.453
;ἄρθρα πέπηγέ μου E.HF 1395
(but also, become firm or set, of limbs, Ael.NA2.11 ;πεπηγυῖα ὑγιεινὴ κατάστασις Gal.Thras.7
) ; of liquids, freeze,ἡ θάλασσα πήγνυται Hdt.4.28
; ἅλες πήγνυνται salt crystallizes, ib.53, cf.6.119 ;φόνος πέπηγεν A.Ch.67
(lyr.);πεπάγαισιν ὐδάτων ῤόαι Alc.34
, cf. X.An.7.4.3 ; κρύσταλλος ἐπεπήγει οὐ βέβαιος was not frozen so as to bear, Th.3.23 ;ἁνίκα [χιὼν] παχθῇ Theoc.23.31
; ὄστρακον [ᾠοῦ] π. Arist.GA 752a35; γάλα π. Id.PA 676a14 ; ὀφθαλμῶν οἱ μὲν ὑγιεῖς, οἱ δὲ πεπηγότες blind, of buds, Thphr.CP5.12.10 : metaph., to be petrified, struck dumb, Antiph.166.7.IV metaph., fix,ὅρους τοῖς βαρβάροις Lycurg.73
, cf. Aristopho 9.7 : Astrol., fix, determine a nativity, Sch. Ptol.Tetr. 103 :—[voice] Med., ὄφρα ἐν φρασὶ πάξαιθ', ὅπως .. that he might keep it fixed in his heart, Pi.N.3.62 ; establish,χορούς Him.Or.16.6
:— [voice] Pass. and intr. [tense] pf., to be irrevocably fixed, established,εἷς ὅρος ἡμῖν παγήσεται Th.4.92
; πῆγμα (Aurat. for πῆμα)γενναίως παγέν A.Ag. 1198
;κακῶς παγέντας ὅρκους E.IA 395
;ὀρθὰς παγείσας φρένας Carc. 6.2
;μὴ γὰρ ὡς θεῷ νομίζετ' ἐκείνῳ τὰ παρόντα πεπηγέναι πράγματα ἀθάνατα D.4.8
;τὰ καλῶς πεπηγότα τῇ φύσει Id.25.90
. (Cf. Lat. pango.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πήγνυμι
-
10 σπίδιος
Grammatical information: adj.Meaning: `extensive, wide' ( σπίδιον μῆκος ὁδοῦ A. Fr. 378 = 733 M.), σπιδόθεν = μακρόθεν (Antim. 77); σπιδνόν πυκνόν, συνεχές, πεπηγός; σπιδόεν μέλαν, πλατύ, σκοτεινόν, πυκνόν, μέγα H.Derivatives: Cf. further σπιδέος gen. sg. (Λ 753) beside v. l. ἀσπιδέος; if correct, prob. from *σπιδύς (s. ἀσπιδής); s. also ἑλεσπίδας and 1. ἀσπίς. Verb σπίζω = ἐκτείνω (Sch. Ar. V. 18, Eust.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Obsolete wortgroup, which seems only to have lived on in the learned and higher poetic language and about the meaning of which one was no longer certain (cf. the explanation of σπιδόεν). -- As basis functions partly a noun *σπίδος ( σπιδό-θεν, - εν), partly a primary σπιδ- ( σπίζω, σπιδνόν); for σπίδ-ιος, *-ύς both are possible. One may compare first Lat. spissus (\< * spid-tos or * spit-tos) `extended, esp. in time, slow, prolonged', also `close, dense, thick' (= σπιδνόν); on the development of the meaning Persson Beitr. 1, 386ff. with extensive treatment. Here also a richly developed Baltic family, e.g. Lith. spintù, spìsti (\< * spit-ti) `begin to swarm (of bees), gather' (ptc. spìstas = Lat. spissus?), s. Fraenkel s. spiẽsti w. further forms a. lit. -- If one adduces also σπιθαμη [for which I see no ground], we get a threefold variation σπιδ-: σπιθ-: Lith. (Lat.?) spit-. (Some have also connected σπάω etc; s. v. w. lit.Page in Frisk: 2,766Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σπίδιος
-
11 πήγνυμι
πήγνυμι fut. πήξω LXX; 1 aor. ἔπηξα, ptc. πήξας; pf. 3 sg. and pl. πέπηγεν and πεπήγασιν LXX, ptc. πεπηγώς GJs, LXX. Pass.: 2 fut. παγήσομαι LXX; 2 aor. ἐπάγην; pf. ptc. πεπηγμένος (TestJob 13:3; JosAs 2:4) (Hom.+; prim. ‘stick or fix in’).① to make firm or stable by fixing in a place, make firm, fix of God’s creative activity (Ps.-Lucian, Philopatr. 17 [θεὸς] γῆν ἐφʼ ὕδατος ἔπηξεν) τὸν οὐρανόν the heaven Hv 1, 3, 4 (cp. Is 42:5).② to set up or erect a construction, put together, build σκηνήν pitch a tent (Pla., Leg. 7, 817c; Polyb. 6, 27, 2; 6 al.; Gen 26:25; 31:25; Num 24:6; Judg 4:11; Jos., Ant. 3, 247; TestAbr A 1 p. 77, 4 [Stone p. 2]); GPt 8:33; GJs 1:4. Of the tabernacle (Ex 33:7; 38:26; Josh 18:1; Philo, Leg. All. 2, 54) set up Hb 8:2.③ to make solid or stiff, esp. of liquids, pass., intr. sense, of milk curdle (Aristot., Part. An. 3, 15, 676a, 14 γάλα πήγνυται; Cyranides p. 63, 13) ApcPt Fgm. 2 p. 12, ln. 24f; αἷμα πεπηγός congealed blood GJs 24:2.—DELG. M-M.
См. также в других словарях:
πεπηγός — πήγνυμι Aër. perf part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
огоустѣти — ОГОУСТѢ|ТИ (4*), Ю, ѤТЬ гл. Загустеть, уплотниться, затвердеть: преисподнѧ˫а же вода стѹдена сы, ѹтрь же голотью огѹстѣвши (πεπηγός) ГА XIV1, 183в; не ѡзримъсѧ не ѡгустѣимъ ˫ако тѣло сланое (μὴ παγῶμεν) ГБ к. XIV, 1156; Огустѣша ˫ако стѣны воды.… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ANAXAGORAS Clazomenius Philosophus — Anaximenis discipulus, ob ingenii subtilitatem, Spiritus dictus, in Physicis praecellens. Socratis, Periclis, Europidis Praeceptor. Hic non modo generis gloriâ et divitiis, verum animi quoque magnitudine clarisrissimus, totum patrimonium suis… … Hofmann J. Lexicon universale
CRONIUM seu CHRONIUM mare — CRONIUM, seu CHRONIUM mare nonnullis Concretum, vel Congelatum appellatur. Plin. l. 4. c. 13. Dionys. Πόντον μιν καλέουσι πεπηγότα τε Κρόνιόν τε. Apolloniustamen, in Argonauticis, Croniummare pro Adriatico posuit (si Interpreti eius credemus)… … Hofmann J. Lexicon universale
PAPYRACEAE Naves — quibus ex papyro textis in Nilo utebantur, occurrunt apud Plin. l. 13. c. 11. Ex ipso quidem papyro navigia texunt: at e libro vela tegetesque, nec non et vestem, etiam stragula et funes. Et Theophrastum, ubi de papyro, Καὶ γὰρ πλοῖα ποιοῦςιν ἐζ… … Hofmann J. Lexicon universale
σκάφιον — τὸ, Α 1. μικρό πλοιάριο («ὁ δὲ πάκτων διὰ σκυταλίδων πεπηγός ἐστι σκάφιον», Στράβ.) 2. μικρή σκάφη, λεκάνη ή αγγείο που χρησιμοποιούσαν στα λουτρά («ἀπὸ τῶν ὀμφαλῶν τῶν ἐν ταῑς γυναικείας πυέλοις, ὅθεν τοῑς σκαφίοις ἀρύουσι», Λυκόφρ.) 3. μικρό… … Dictionary of Greek
χιών — όνος, η, ΝΜΑ (λόγιος τ.) (μετεωρ.) το χιόνι (α. «αι στέγαι τών οικιών ήσαν κατάφορτοι εκ σκληρυνθείσης χιόνος», Παπαδ. β. «ὁ Ἀναξαγόρας τῷ λευκὴν εἶναι τὴν χιόνα ἀντετίθει ὅτι ἡ χιὼν ὕδωρ ἐστὶ πεπηγός», Γεωπ. γ. «ἡ χιὼν ἡ ἐν τῷ χειμῶνι πεσοῡσα»,… … Dictionary of Greek
