-
1 σπίδιος
Grammatical information: adj.Meaning: `extensive, wide' ( σπίδιον μῆκος ὁδοῦ A. Fr. 378 = 733 M.), σπιδόθεν = μακρόθεν (Antim. 77); σπιδνόν πυκνόν, συνεχές, πεπηγός; σπιδόεν μέλαν, πλατύ, σκοτεινόν, πυκνόν, μέγα H.Derivatives: Cf. further σπιδέος gen. sg. (Λ 753) beside v. l. ἀσπιδέος; if correct, prob. from *σπιδύς (s. ἀσπιδής); s. also ἑλεσπίδας and 1. ἀσπίς. Verb σπίζω = ἐκτείνω (Sch. Ar. V. 18, Eust.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Obsolete wortgroup, which seems only to have lived on in the learned and higher poetic language and about the meaning of which one was no longer certain (cf. the explanation of σπιδόεν). -- As basis functions partly a noun *σπίδος ( σπιδό-θεν, - εν), partly a primary σπιδ- ( σπίζω, σπιδνόν); for σπίδ-ιος, *-ύς both are possible. One may compare first Lat. spissus (\< * spid-tos or * spit-tos) `extended, esp. in time, slow, prolonged', also `close, dense, thick' (= σπιδνόν); on the development of the meaning Persson Beitr. 1, 386ff. with extensive treatment. Here also a richly developed Baltic family, e.g. Lith. spintù, spìsti (\< * spit-ti) `begin to swarm (of bees), gather' (ptc. spìstas = Lat. spissus?), s. Fraenkel s. spiẽsti w. further forms a. lit. -- If one adduces also σπιθαμη [for which I see no ground], we get a threefold variation σπιδ-: σπιθ-: Lith. (Lat.?) spit-. (Some have also connected σπάω etc; s. v. w. lit.Page in Frisk: 2,766Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σπίδιος
-
2 ἑλεσπίδας
Grammatical information: acc. pl.Meaning: of πίσεα, perh.`marsh-lands, swamp lands' A. R. 1, 1266.Other forms: A. R. 1, 1266Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The analysis in ἕλος `swamp' and a root noun *σπίς (*ἑλε[σ]-σπίδ-), which would be cognate with σπίδιος, ἀσπιδής and even with ἀσπίς (s. vv.), is morphologically far from convincing. Bechtel Lex. s. ἀσπίς, Schwyzer 507, W.-Hofmann s. spatium. - Unclear remains the connection with the glosse λέσπιν μεγάλην, ὑδρηλήν. Δίδυμος την καταδυομένην εἰς πέλαγος πέτραν. οἱ δε την νοτεράν. ἄλλοι δε σπίδα (leg. λέσπιδα?) βαθεῖαν. οἱ δε λόχμην H. See Taillardat, REGr 73, 1960, 13Page in Frisk: 1,490Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἑλεσπίδας
См. также в других словарях:
σπίδιος — ία, ον, Α σπιδής*. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σπιδ ή *σπίδος(για ετυμολ. βλ. λ. σπιδής) + κατάλ. ιος] … Dictionary of Greek
σπίζω — (I) Α εκτείνω, επιμηκύνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σπιδ (για ετυμολ. βλ. λ. σπιδής) + ρηματ. κατάλ. jω]. (II) Α φωνάζω σαν σπίζα, βγάζω τον ήχο σπι σπι. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Το ρ. σπίζω (πιθ. < *σπιγγ jω) και το προσηγορικό σπίζα (πιθ. <… … Dictionary of Greek
σπιδής — ές, Α μακρός, εκτεταμένος («διὰ σπιδέος πεδίοιο», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αρχαϊκή λ., η οποία απαντά μόνο στη γεν. (πρβλ. τη φρ. τής Ιλιάδας «διά σπιδέος πεδίοιο»), απ όπου οδηγούμαστε σε έναν τ. ονομαστικής σπιδής ή, κατ άλλη άποψη, πιο πιθανή,… … Dictionary of Greek
σπιδνός — Α (κατά τον Ησύχ.) «πυκνός, συνεχής, πεπηγώς». [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σπιδ (για ετυμολ. βλ. λ. σπιδής) + επίθημα νός (πρβλ. πυκ νός). Για τη σημ. τής λ. σε σχέση με τη σημ. «μακρός, εκτεταμένος» τού τ. σπιδής πρβλ. λατ. spissus «βραδύς, δυσχερής,… … Dictionary of Greek
