-
1 κορρη
ион. κόρση, дор. κόρρα ἥ1) висок(ξίφει ἐλαύνειν κόρσην Hom.)
λευκαὴ κόρσαι Aesch. — седые виски, седины2) сторона головы, щека, тж. голова! ἐπὴ (и κατὰ Luc.) κόρρης πατάσσειν Dem. (и τύπτειν Plat.) ударить по щеке -
2 κόρρη
-
3 κόρρη
κόρσηtemple: fem nom /voc sg (attic epic doric ionic) -
4 κορρα
-
5 κορση
-
6 κόρση
κόρση, ἡ, att. κόῤῥη, dor. κόῤῥα, die Seite des Kopfes, die Schläfe; βάλε δουρὶ κόρσην· ἡ δ' ἑτέροιο διὰ κροτάφοιο πέρησεν αἰχμή Il. 4, 502, vgl. 5, 584. 13, 576, immer in der Form κόρση; – ἐπὶ κόῤῥης τύπτειν, einen Backenstreich, eine Ohrfeige geben, Plat. Gorg. 486 c; auch ἐπάταξεν ἐπὶ κόῤῥης, Dem. 21, 147, wie Luc. Gall. 30 u. a. Sp. – Der ganze Kopf, Nic. Ther. 905; πάσσονα μὲν φορέουσι δέρην, μεγάλην δέ τε κόρσην Opp. Cyn. 3, 25. – Bei Aesch. Ch. 280, λευκὰς δὲ κόρσας τῇδ' ἐπαντέλλειν νόσῳ, steht »weiße Schläfen« für »weißes Haar«, worauf sich Poll. 2, 32 u. E. M 530, 52 beziehen mit der Erkl. τρίχες, indem sie es deshalb von κείρειν ableiten. Vgl. aber κρόταφος.
-
7 κόρυζα
κόρυζα, ἡ, Etkältung u. daraus entstandene Krankheit, die sich am Kopf (κόῤῥη, κορυς) zu zeigen pflegt, Schnupfen, Katarrh, Hippocr. u. a. Medic.; auch die Unreinigkeit der Nase, der Rotz, κορύζης μὲν τὴν ῥῖνα, λήμης δὲ τοὺς ὀφϑαλμοὺς μεστὸν ὄντα Luc. D. Mort. 6, 2. – Weil dadurch die Geruchs- u. Gehörwerlzeuge abgestumpft werden, Stumpfsinn übh., Dummheit, wie pituita, λήρου πολλοῦ καὶ κορύζης συγγραφικῆς γἐμουσα Luc. hist. conscr. 31, vgl. Alex. 20; a. Sp. S. Ruhnk. zn Tim. p. 165.
-
8 κόρση
κόρσ-η, ἡ, [dialect] Att. [full] κόρρη, [dialect] Dor. [full] κόρρα Theoc.14.34, [dialect] Aeol. [full] κόρσα Alc. 34.5:—A temple, side of the forehead (in this sense not in pl., for wh. κρόταφοι is used, but cf. Ruf.Onom.13, Poll.2.40),ξίφει ἤλασε κόρσην Il.5.584
, cf. 13.576;τόν ῥ' Ὀδυσεὺς.. βάλε κόρσην· ἡ δ' ἑτέροιο διὰ κροτάφοιο πέρησεν αἰχμή 4.502
, cf. Call.Dian.78.2 in [dialect] Att., πατάξαι ἐπὶ κόρρης smack on the jaw, Pherecr. 155b ( CAF iii p.716), D.21.147; ὅταν κονδύλοις, ὅταν ἐπὶ κόρρης [τύπτῃ], i.e. with the fist, or with the open hand, ib.72;ἐπὶ κόρρης τύπτειν Pl.Grg. 486c
, 508d, 527a;ῥαπίζειν ἐπὶ κ. Hyp.Fr.97
( ἐρραπίσθη τὴν γνάθον ibid.); πὺξ ἐπὶ κόρρας ἤλασα Theoc.l.c.; laterκατὰ κόρρης πατάσσειν Luc.DMort.20.2
, Gall.30, cf. EM529.39.3 in pl., hair,λευκὰς δὲ κ. τῇδ' ἐπαντέλλειν νόσῳ A.Ch. 282
, cf. Poll.2.32 (perh. the white down in psoriasis): in sg.,ναὶ μὰ τήνδε τὴν τεφρὴν κόρσην Herod.7.71
(unless in signf. 1.4).4 head,κ. ἀναύχενες Emp.57.1
, cf. Nic. Th. 905, Opp.C.3.25; [dialect] Att. for the whole head and neck, Ael.Dion.Fr. 235; [dialect] Ion. for head, Eratosth. ap. Did.in Miller Mél. 400.II part of a temple gate, Vitr. 4.6.3. -
9 ἐπικορρίζω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπικορρίζω
-
10 κόρυζα
κόρυζα, ἡ, Erkältung u. daraus entstandene Krankheit, die sich am Kopf (κόῤῥη, κορυς) zu zeigen pflegt, Schnupfen, Katarrh; auch die Unreinigkeit der Nase, der Rotz. Weil dadurch die Geruchs- u. Gehörwerlzeuge abgestumpft werden, Stumpfsinn übh., Dummheit, wie pituita -
11 κόρση
Grammatical information: f.Meaning: `temple, hair on the t.', metaph. `parapets etc.' (Il.; in Att. expressions πατάσσειν, τύπτειν, ῥαπίζειν ἐπὶ κόρρης; where prose has κρόταφος).Compounds: Compp. πυρσόκορσος "with red temples(hair)", i. e. `with red manes' ( λέων; A. Fr. 110), ψιλο-κόρσης m. `bald-headed' (Call., Hdn.); κορσο-ειδής ( λίθος) "with the colour of the temples", i. e. `gray' (Plin.; cf. MGr. κορσίτης; Redard Les noms grecs en - της 56), Κορρί-μαχος (Thess.; Kretschmer Glotta 2, 350).Etymology: Prob. as subst. adj. "shaven place" to κορσός *`shaven' (after H. = κορμός), with σ-ο-suffix to κείρειν; cf. esp. κορσοῦν κείρειν H., ἀ-κερσε-κόμης and κουρά (s. v.). This interpretation goes back to antiquity, e. g. Poll. 2, 32: καὶ κόρσας τινες ἐκάλεσαν τὰς τρίχας διὰ τὸ κείρεσθαι; it was in recent times defended by Wackernagel KZ 29, 128 and Schwyzer 285. Only `hair' is not the original meaning, but a poetic metaphor; we have to start from `haircut (a the side of the head)', s. Frisk GHÅ 57: 4, 14ff. with many parallels. - Not (s. Bq) to κέρας. To be rejected also J. Schmidt Pluralbild. 374 ; Forbes Glotta 36, 258ff. (to κρόταφος). Cf. K. Forbes, Glotta 36 (1958) 191-205.Page in Frisk: 1,923Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόρση
-
12 οὑρα
Grammatical information: f.Meaning: `tail' (Il.), later often metaph. `rear(guard)' (X., Plb.).Other forms: Ion. -ήCompounds: Compp., e.g. οὑρ-ᾱγός m. `leader of the rearguard' with - έω, - ία (X., Plb.. LXX); on κόλ-ουρος (s. κόλος), κόθ-ουρος, πάγ-ουρος s. vv.Derivatives: 1. Dimin. οὑράδιον (Gp.); 2. adj. οὑρ-αῖος `belonging to the tail' ( Ψ 520, Hp.) with - αία f. (like κεραία a.o.) `tail' (Aret.), - αῖον n. `id.' (E.). 3. οὑρ-αχός m. `foetal organ, point, outer end', e.g. of the heart, of the eyebrows, of a stalk (medic., Ael.), - ίαχος m. `lower end of a spear' (Il., A. R., AP ; metr. condit.?); cf. κύμβ-αχος, στόμ-αχος a.o. 4. οὑρώδης `belonging to the tail' (Hp. v.l.). - On οὖραξ s.v.Etymology: Like κουρά beside κόρρη, κόρση, οὑρά can stand beside ὄρρος, - ορσος; basis then prob. *ὀρσά (on the phonetics s. on κουρά); note esp. OIr. err f. `tail' \< IE * ersā. Positing *ὀρσι̯ά (WP. 1, 138; also Forbes Glotta 36, 237 f. as alternative) or *ὀρσϜά (Brugmann-Thumb 148 a.o. referring to Skt. r̥ṣvá- `high') is unnecessary (cf. Schwyzer 286 Zus. 1 w. rich lit.). S. also ὄρρος. - Remarkable is the word οὐραχός with a suffix that it prob. Pre-Greek; here again there are the parallels with - αχ-, - ιχ-, - υχ- (Chantraine Form. 403). Even stranger is the form οὐρίαχος, which has even been considered a metrical licence (there is no other word in - ιαχος). This leads to he idea that the preceding vowel was palatal, i.e. -rsy-; cf. Beekes FS Kortlandt; this might lead to the conclusion that the word (`tail') is Pre-Greek (unless one concludes that οὐρ(ι)αχός is not cognate with the tail-word). Cf. also on οὖραξ.Page in Frisk: 2,446Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑρα
См. также в других словарях:
κόρρη — κόρρη, ἡ (Α) βλ. κόρση … Dictionary of Greek
κόρρη — κόρση temple fem nom/voc sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άκορσος — ἄκορσος, ον (Μ) αυτός που δεν έχει κεφάλι, ο ακέφαλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + κόρση, αττ. κόρρη «κρόταφος»] … Dictionary of Greek
επικορρίζω — ἐπικορρίζω (Α) χτυπώ κάποιον στο κεφάλι («τῶν περδίκων οἱ τιθασοὶ τοὺς ἀγρίους... ἐπικορρίζουσι», Αριστοτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + *κορρίζω (< κόρρη «κρόταφος»)] … Dictionary of Greek
κόρση — και κόρρη, ἡ (ΑM, Α δωρ. τ. κόρρα, αιολ. τ. κόρσα) το κεφάλι («κόρσαι ἀναύχενες», Εμπ.) αρχ. 1. το πλάγιο μέρος τής κεφαλής, ο κρόταφος («ξίφει ἤλασε κόρσην», Ομ. Ιλ.) 2. η γνάθος, το σαγόνι («τύπτειν... ἐπὶ κόρρης», Πλάτ.) 3. συν. στον πληθ. αἱ… … Dictionary of Greek
ψιλοκόρρης — και ψιλοκόρσης, ὁ, Α φαλακρός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψιλός + κόρση / κόρρη «κρόταφος» και «τρίχες τού κροτάφου»] … Dictionary of Greek
k̂er-, k̂erǝ- : k̂rā-, k̂erei-, k̂ereu- — k̂er , k̂erǝ : k̂rā , k̂erei , k̂ereu English meaning: head; horn Deutsche Übersetzung: “das Oberste am Кörper: Kopf; Horn (and gehörnte Tiere); Gipfel” Material: O.Ind. síras n. (ved. only nom. acc.) “head, cusp, peak”, Av. sarah … Proto-Indo-European etymological dictionary
