-
1 κρότος
κρότος, ὁ (mit κρούω zusammenhangend), jedes durch Schlagen, Stampfen, Klatschen entstehende Geräusch; z. B. χειρῶν, Händeklatschen, das Zeichen der Freude u. des Beifalls, Ar. Ran. 156; καὶ γέλως Plat. Lach. 184 a; κρότοι ἐπαίνους ἀποδιδόντες Legg. III, 700 c; ϑόρυβον καὶ κρότον τοιοῠτον, ὡς ἂν ἐπαινοῠντές τε καὶ συνησϑέντες ἐποιήσατε Dem. 21, 14; ἐνόπλιος, Waffenlärm, Plut. Mar. 22; κρότον ἄρασϑαι, Lärm erheben, Crass. 33. – Auch vom Tanze, παννυχίοις ποδῶν κρότοισι Eur. Heracl. 783, wie ἀέριον ἀνὰ κρότον ποδῶν Troad. 546; σικινίδων Cycl. 37; – von der Rede, Wortschall, τῶν Δημοσϑενικῶν λόγων Luc. Dem. enc. 15, vgl. 32; auch a. Sp.
-
2 κρότος
κρότος, ὁ, jedes durch Schlagen, Stampfen, Klatschen entstehende Geräusch; z. B. χειρῶν, Händeklatschen, das Zeichen der Freude u. des Beifalls; ἐνόπλιος, Waffenlärm; κρότον ἄρασϑαι, Lärm erheben. Auch vom Tanze; von der Rede, Wortschall -
3 περί-κροτος
περί-κροτος, rings umher rasselnd, tönend, κύμβαλα, Nonn. D. 9, 117. 10, 223.
-
4 ποσσί-κροτος
ποσσί-κροτος, beim Tanze mit den Füßen geschlagen, Orak. bei Her. 1, 66 (A. P. XIV, 76). – Auch akt., mit den Füßen schlagend, stampfend, Orph. H. 30, 2.
-
5 ποδί-κροτος
ποδί-κροτος, mit den Füßen schlagend, stampfend? – Aber ἅμμα ist = an die Füße angeschmiedet, Beinschelle, Ep. ad. 413 ( Plan. 15 *).
-
6 πολύ-κροτος
πολύ-κροτος, viel od. sehr lärmend, hell tönend, singend, H. h. 18, 37; χελωνίς, Ath. XII, 527 f; auch ἡ πολυκρότη im fem., Anacr. bei Ath. X, 447 a; ναῠς, mit vielen Rudern (vgl. δίκροτος). – Nach Schol. Ar. Nubb. 259 lasen einige Alte so für πολύτροπος Od. 1, 1 und erklärten »durchtrieben«, »verschlagen«.
-
7 σύγ-κροτος
σύγ-κροτος, zusammengeschlagen, -gehämmert, übh. zusammengebracht, vereinigt, ζεῠγος, Eur. Andr. 495.
-
8 φιλό-κροτος
φιλό-κροτος, Lärm, Geräusch liebend, Beiwort des Pan, H. h. 18, 2.
-
9 χαλκό-κροτος
χαλκό-κροτος, 1) mit od. von Erz od. Kupfer tönend, vom Zusammenschlagen eherner Waffen oder kupferner Instrumente ertönend, umtönt; Δημήτηρ Pind. I. 6, 3; ἵπποι, Rosse, deren mit Erz beschlagene Hufe stampfend ertönen, mit ehernem Hufschlage, Ar. Equ. 554. – 2) aus Erz oder Kupfer geschlagen, geschmiedet, φάσγανον Eur. Phoen. 1570.
-
10 κωδωνό-κροτος
κωδωνό-κροτος, od. richtiger mit Ellendt κωδωνοκρότος, mit Glocken, Schellen tönend; σάκος, Soph. frg. 738, ein Schild, am Rande mit Schellen versehen, um dem Feinde Schrecken einzuflößen; κλύε καὶ κόμπους κωδωνοκρότους Eur. Rhes. 383, kann auch Trompetengeschmetter sein. Vgl. κώδων.
-
11 κατά-κροτος
κατά-κροτος, geräuschvoll, Heliod. 1, 30 ἠχὴ κατάκροτος.
-
12 γονύ-κροτος
γονύ-κροτος, mit einwärts gebogenen, zusammenschlagenden Knieen, Zeichen eines geschwächten Körpers, wie der Feigheit, VLL. Bei Arist. Physiogn. 3 als Subst., das Knieschlottern, Zeichen des Cinäden; aber H. A. 4, 11 τὰ ϑήλεα τῶν ἀῤῥένων γονυκροτώτερά ἐστι.
-
13 εὔ-κροτος
-
14 μεγά-κροτος
μεγά-κροτος, sehr lärmend, Tzetz. zu Lycophr. 497.
-
15 δί-κροτος
δί-κροτος, zweimal schlagend, vom Pulse; Galen.; – von beiden Seiten geschlagen; κῶπαι, doppelte Ruder, Eur. I. T. 408; ἁμαξιτός, mit zwei Geleisen, El. 775; gew. vom Schiffe, = διήρης, nach E. M. (vgl. oben, Poll. 1, 82) mit zwei Reihen Ruderbänken; neben μονόκροτοι Xen. Hell. 2, 1, 28; vgl. Arr. An. 6, 5, 4; Luc. Amor. 6; Ant. Ih. 49 (VII, 640); τριήρεις, δίκροτα, κέλητες stellt Poll. 5, 62, 3 zusammen; öfter bei Sp.
-
16 μονό-κροτος
-
17 λιγύ-κροτος
λιγύ-κροτος, laut rauschend, lärmend, Suid.
-
18 ἀπό-κροτος
ἀπό-κροτος, hart, eigtl. festgestampft, von festem Boden, Thuc. 7, 27; χωρίον Xen. Equ. 7, 15; Sp.; Plut. καὶ τραχυτέρα γῆ educ. lib. 4 M.; von den harten Hufen der Pferde, ὁπλαὶ ἀπόκροτοι de fortuna p. 304; auch = steil, abschüssig, Hel.
-
19 ἁλί-κροτος
ἁλί-κροτος, meerumrauscht, em. für ἁλίκτορος, Alcae.
-
20 ἐπί-κροτος
ἐπί-κροτος, festgeschlagen, fest, hart, vom Boden oder Wege, ἐν τῷ ἐπικρότῳ ἱππεύειν Xen. Hipp. 3, 14; ἐπίκροτον ποιεῖν, feststampfen, Arist. H. A. 5, 33; Sp., auch τὸ ἐπ. τοῦ λόγου, Philostr. v. soph. 1, 7.
См. также в других словарях:
Κρότος — rattling noise masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρότος — rattling noise masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρότος — I Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 420 μ., 120 κάτ.) στην πρώην επαρχία Καινουργίου του νομού Ηρακλείου. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Γόρτυνας. II Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν γιος του Πάνα και της Ευφήμης, τροφού των… … Dictionary of Greek
κρότος — ο 1. κρότος που προέρχεται από κρούση ή σύγκρουση, πάταγος, βρόντος: Ακούστηκαν κρότοι πυροβολισμού. 2. ισχυρή εντύπωση, φήμη: Το άρθρο αυτό έκανε μεγάλο κρότο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Κρότε — Κρότος rattling noise masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρότε — κρότος rattling noise masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κρότοι — Κρότος rattling noise masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρότοι — κρότος rattling noise masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κρότοις — Κρότος rattling noise masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρότοις — κρότος rattling noise masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κρότοισι — Κρότος rattling noise masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)