-
1 κινώπετον
-
2 κινώπετον
κινώπετονvenomous beast: neut nom /voc /acc sg -
3 κινώπετον
κινώπετον, τό; wilde, gefährliche Tiere, bes. Schlangen u. anderes giftiges Gewürm -
4 κινώπετον
Grammatical information: n.Origin: (PG [a word of Pre-Greek origin])Etymology: Ending as ἑρπετόν, δακετόν resp. ἑρπηστής; prob. with Persson Studien 177 to κνώψ `venomenous animal' (s. v.) with sec. vowel.Page in Frisk: 1,856-857Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κινώπετον
-
5 κινώπετον
κῐνώπ-ετον, τό,A venomous beast, esp. serpent, Call.Jov.25, Nic.Th. 27, 195:—also [suff] κῐνωπ-ηστής, οῦ, ὁ, ib. 141.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κινώπετον
-
6 κινωπέτου
κινώπετονvenomous beast: neut gen sg -
7 κινωπέτων
κινώπετονvenomous beast: neut gen pl -
8 κινώπετα
κινώπετονvenomous beast: neut nom /voc /acc pl -
9 κνώψ
κνώψ, κνωπόςGrammatical information: m.Meaning: a wild animal, of snakes a. o. (Nic. Th.).Derivatives: κνωπεύς ἄρκτος. ἔνιοι κνουπεύς (H.; cf. Boßhardt Die Nom. auf - ευς 85). Here also κυνοῦπες ἄρκτος (for - οι?). Μακεδόνες H. Further also κινώπετον `poisonous animal, snake'.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Not a cross of κνώδαλον and another word ( κλώψ, κνίψ, σήψ). Acc. to Fick 3, 97 and Persson Beitr. 1, 139 to OWNo. ( hnafa), pret. hnōf `cut off'. Wrong Baunack Phil. 70, 456f. With sec. vowel also prob. κινώπετον. The variant forms point to a Pre-Greek word. On sec. vowels in Pre-Greek Fur. 383f.Page in Frisk: 1,888Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κνώψ
-
10 κνωπός
κνώψ, κνωπόςGrammatical information: m.Meaning: a wild animal, of snakes a. o. (Nic. Th.).Derivatives: κνωπεύς ἄρκτος. ἔνιοι κνουπεύς (H.; cf. Boßhardt Die Nom. auf - ευς 85). Here also κυνοῦπες ἄρκτος (for - οι?). Μακεδόνες H. Further also κινώπετον `poisonous animal, snake'.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Not a cross of κνώδαλον and another word ( κλώψ, κνίψ, σήψ). Acc. to Fick 3, 97 and Persson Beitr. 1, 139 to OWNo. ( hnafa), pret. hnōf `cut off'. Wrong Baunack Phil. 70, 456f. With sec. vowel also prob. κινώπετον. The variant forms point to a Pre-Greek word. On sec. vowels in Pre-Greek Fur. 383f.Page in Frisk: 1,888Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κνωπός
-
11 κνωπός
κνωπός, ὁ, = κινώπετον, Nic. Th. 499. 521. 751.
-
12 κνώδαλον
κνώδαλον, το (wahrscheinlich von κινέω, wie κινώπετον, nicht mit ἅλς zusgstzt, wie die Alten erkl. ἐν τῇ ἀλὶ κινούμενον); ein wildes, gefährliches od. giftiges Thier; das Wild, Od. 17, 317; κνώδαλ' ὅσ' ἤπειρος πολλὰ τρέφει ἠδὲ ϑάλασσα Hes. Th. 582; vom Esel Pind. P. 10, 36; von Schlangen N. 1, 50; bei den Tragg. allgemein, auch von anderen Thieren, κἄζευξα πρῶτος ἐν ζυγοῖσι κνώδαλα, die wilden Stiere, Aesch. Prom. 460; κνωδάλων τε καὶ βροτῶν Ch. 593, allgemein Thier, wie κνώδαλα πτεροῦντα καὶ πεδοστιβῆ Suppl. 978. Ungethüm, Scheusal, ὦ παντομισῆ κνώδαλα Eum. 614; φϑείρει τὰ πάντα κνώδαλα. das Wild u. die Centauren, Soph. Trach. 713; bei Eur. Suppl. 146 sind der Eber u. der Löwe damit bezeichnet; Schlangen, Nic. Th. 98; Mücken, Mel. 93 (V, 151); schädliche Insekten, Nic. Ther. 759; Würmer, σηπόμενος εἰς εὐλὰς καὶ κνώδαλα μεταβάλλων Plat. Ax. 365 c. – Uebertr. von Menschen, Ungethüm, Cratin. bei Schol. Ar. Av. 767; auch adj., κνώδαλον εὗρε γέροντα H. h. Merc. 188, wo aber Herm. wohl richtig νωχαλόν emend.
-
13 κικνία
κικνία· μικρὰ φθειρία, Hsch. [full] κίκνωψ· θηρίον, Id. (cf. κνώψ, κινώπετον). [full] κικοβαυλιτίδες· κογχυλίου τι γένος μέλαν, καὶ τὰ ἐκ στέατος σκωλήκια, Id.; cf. κικίβαλος. [full] κίκους· ὁ νέος τέττιξ, Id. [full] κικριβιντίς· ἀνδράχνη, Id.; cf. κιχληβῶτις. -
14 κνώψ
-
15 ἐξαπίνης
Grammatical information: adv.Meaning: `suddenly' (Il..).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Formation like ἐξαίφνης. Clearly to ἄφαρ, ἄφνω (s.v.) (Strömberg Prefix Studies 56). Fur. 158 etc. recognized that the whole group is Pre-Greek (π\/φ). The variants - ιφ-\/- πι- show that the i is part of the labial, so I assumed a py in these forms (Beekes, Pre-Greek, B 1); cf. κνωπεύς\/ κινώπετον, and πινυτός; also ἀκραιφνής\/ ἀκραπνής.Page in Frisk: 1,528Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐξαπίνης
-
16 ὄρνεον
Grammatical information: n.Meaning: `bird' (Ν 64).Compounds: A few late compp., e.g. ὀρνεο-θηρευτική f. `the art of bird-catching' (Ath.). -- Often as 1. member, e.g. ὀρνιθο-θήρας m. `bird-catcher' (Ar., Arist.; Fraenkel Nom. ag. 2, 93 a. 99), ὀρνιχο-λόχος m. `id.' (Pi.). Also as 2. member, e.g. δύσ-ορνις `with bad auspices' (A., E., Plu.), πολυ-όρνιθος `rich of birds' (E.).Derivatives: Besides ο῎ρνῑ̆ς, -ῑθος etc. (Il.), acc. sg. also - ιν, pl. also - εις, -ῑς (trag., D.), Dor. -ῑχος etc. (Pi., Alcm., B., Theoc., Cyrene), dat. pl. - ίχεσσι and - ιξι, to which nom. sg. - ιξ, gen. pl. - ίκων (hell. pap.) m. f. `(augural) bird', young-Att. esp. `hen, cock' (Wackernagel Unt. 165 w. n.1). - From it ὀρνε-ώδης `bird-like' (Plu.), - ώτης m. `bird-catcher' (Poll.), - ακός `avian' (Tz.), - άζομαι `to twitter' (Aq.), `to hold one's head up high' ("watching the birds", Com. Adesp.). Several derivv.: 1. Dimin. ὀρνίθ-ιον (IA.), - άριον (com., Arist.), also ὀρν-ύφιον (from ὄρνεον?; Thphr., Dsc.). Further subst. 2. - ᾶς, -ᾶ m. `poulterer' (pap. II--VIp; Schwyzer 461 w. lit.); 3. - ίαι m. pl. "bird-winds", which bring migratory birds (Ion., Arist.), χειμὼν -ίας (Ar.); cf. ἐτησίαι a.o. (Chantraine Form. 95); - ίας m. `bird-fancier' (Lib.); - ίων m. PN (Att.); 4. - ών, - ῶνος m. `henhouse' (inscr., pap.); 5. - ία f. `poisoning by bird dung' ( Hippiatr.; Scheller Oxytonierung 44). Adj. 6. - ειος `of a bird, of a chicken' (Att.); 7. - ικός `belonging to birds, hens' (Luc.); 8. τὰ -ιακά name of a work on birds by D. P. (on the formation Schwyzer 497 w. lit.); 9. - ώδης `bird-like' (Arist.). Verbs 10. - εύω `to catch birds' (X.), - εύομαι `to watch the birds, auspicari' (D.H.) with - εία f. `auspicium' (Plb.), - ευτής m. `bird-catcher' (Att.; Fraenkel Nom. ag. 2, 62), - ευτική f. `the art of bird-catching' (Pl.); 11. - όομαι `to be changed into a bird' (Philoch.); 12. - ιάζω `to speak the language of birds' (sch. Ar. Av.). -- Further ὄρν-ιος = ὀρνίθ-ειος (AP), ὀρν-ίζω `to twitter' (Aq., uncertain; cf. ὀρνεάζομαι ab.). -- On itself stands ὀρναπέτιον n. (Boeot., Ar. Ach. 913; hypocor.-contempting) with unclear α; cf. further κινώπετον, ἑρπετόν a.o., also Bechtel Dial. 1, 308. -- On the diff. formations s. Robert Mél. Niedermann (Neuchâtel 1944) 67ff.Etymology: Both ὄρν-εον and ὄρν-ῑ-ς go back on a ν-stem (in ὄρν-εον enlarged with a prob. genderindicating ε(ι)ο-suffix ( τὰ ὄρνεα older than τὸ ὄρνεον? Chantraine Form. 62; cf. Risch $ 49 a); diff. Wackernagel Unt. 165 n. 1 (stem -neu̯o-). The more usual ὄρν-ῑ-ς is an orig. feminine ῑ-deriv. (cf. Schwyzer 465 a. 573), to which analogic. or popular θ- resp. χ-suffixes were added (Schw. 510 u. 496, Chantraine Form. 366 a. 377; but s. below). The for Greek to be assumed n-stem is found back in Germ. and Hitt. word for `eagle', e.g. Goth. ara (gen. * arin-s), OWNo. are and ǫrn (\< * arn-u- with u-flexion), OE earn etc., Hitt. ḫara-š, gen. ḫaran-aš, IE * or-(e\/ o-)n-. With this interchanges an l-stem in Balto-Slavic, z.B. Lith. erẽl-is, arẽl-is, OCS orьl-ъ, Russ. orël `eagle'. Further forms, also from Armen. and Celt., in WP. 1, 135, Pok. 325f., Fraenkels. erẽlis, Vasmer s. orël; w. rich lit.; older lit. also in Bq. - The suffixes -ῑθ-, -ῑχ- may be Pre-Greek.Page in Frisk: 2,421-422Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄρνεον
-
17 σίναπι
Grammatical information: ν.Meaning: `mustard, mustard plaster'. Can be found in late Lat. senpecta; s. Svennung Riv. fil. class. 95, 65 ff.Compounds: A comp. is *σιναπο-πηκτη.Derivatives: σινάπιον (EM, gloss.), - ίδιον (Alex. Trall.), - ινος `of mustard' (Dsc., Gal.), - ηρός `spiced with mustard' (pap.). - ίζω `apply a mustard plaster' with - ισμός (medic.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Comparable variants are found in words of Egyptian origin ( σίλι: σέσελι, σάρι: σίσαρον), so the word has been thought to be of Egypt. origin (Hehn Kulturpflanzen 211, André Latomus 15, 296ff; rejected by Mayrhofer Sprache 7, 185ff.) Against the theory of Austro-Asiatic origin Kretschmer Glotta 27, 249f and Wüst Ρῆμα 2, 59ff, Anthropos 54 (1959) 987f. On the Greek forms Björck Alpha impurum 289f. The word can be found in late Lat. senpecta; s. Svennung Riv. fil. class. 95, 65 ff. Lat. LW [loanword] nāpus `turnip' (Plin.) and sinapi(s) `mustard'; from the last Goth. sina(s) , OHG senf etc. -- The form clearly goes back to a Pre-Greek *synāpi with palatalized s; this may develop before consonant into σι (cf. κνώψ: κινώπετον, λασιτός: λάσται) cf. Beekes FS Kortlandt). If an i was not introduced, * sn- would have normally developed to ν- in Greek (cf. νεῦρον), but the σ- might have been retained, giving *σναπυ.See also: s. νᾶπυ.Page in Frisk: 2,708Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σίναπι
См. также в других словарях:
κινώπετον — κινώπετον, τὸ (Α) 1. δηλητηριώδες ζώο 2. (ειδ.) φίδι. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < κνώψ, κνωπός «δηλητηριώδες ζώο. φίδι» σχηματίστηκε με ανάπτυξη τού φωνήεντος ι μεταξύ τών συμφώνων κν και εμφανίζει επίθημα ετον (πρβλ. μάσπ ετον, όρπ ετον)] … Dictionary of Greek
κινώπετον — venomous beast neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κινωπέτου — κινώπετον venomous beast neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κινωπέτων — κινώπετον venomous beast neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κινώπετα — κινώπετον venomous beast neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ken-2, kenǝ-, keni-, kenu-; — ken 2, kenǝ , keni , kenu ; English meaning: to rub, scrape off; ashes Deutsche Übersetzung: “kratzen, schaben, reiben” Note: various with conservative extensions Material: I. Leichte basis: Gk. κόνις, ιος f. “dust, ash” ( is… … Proto-Indo-European etymological dictionary
κινωπηστής — κινωπηστής, ὁ (Α) κινώπετον*. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κινωπ (πρβλ. κινώπ ετον) + επίθημα ηστής (πρβλ. ερπ ηστής, τευχ ηστής)] … Dictionary of Greek
κνωψ — κνώψ, ωπός, ὁ (Α) κινώπετον*. [ΕΤΥΜΟΛ. Αγνωστης ετυμολ. Ίσως πρόκειται για παραλλαγή τού κνώδαλον, κατά τα κνίψ, σήψ] … Dictionary of Greek
ορναπέτιον — ὀρναπέτιον, τὸ (Α) (βοιωτ. τ.) το όρνεο. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο βοιωτ. τ. ὀρναπέτιον συνδέεται με το ὄρνεον, αλλά εμφανίζει δυσερμήνευτο α . Πολλοί, εξάλλου, υποστηρίζουν ότι η μορφή πέτιον συνδέεται με τα ἑρπετόν, κινώπετον] … Dictionary of Greek
