δεσμῶν

(δεσμὸν ἀπορρῆξαι Hom.)

(ἄνευ δεσμοῖο νῆες Hom.)

(θύρας ἐπὴ δεσμὸν ἰῆλαι Hom.)

(τοῖς δεσμοῖς χρῆσθαι περὴ τὰ ὑποζύγια Xen.)

(κόπτειν δεσμούς Hom.)

(οἱ δεσμοὴ καὴ αἱ φλέβες Arst.)

(ἐν δεσμοῖς δεῖν Hom., Plat.; ἐκ δεσμῶν λυθῆναι Aesch., Arst.)

(δεσμοὴ φιλίας Plat.)

(δημόσιος δ. Plat.; δεσμοῦ τιμᾶσθαι Lys.)

(δ. καὴ δουλεία Xen.)

(ὅ ὕπνος οἷον δ. καὴ ἀκινησία Arst.)

(ζυγόν, πρυμνήσια Her.)

(ἵππους ἐξ ὀχέων или ὑφ΄ ἅρμασιν Hom.)

(ζώνην, θώρηκα Hom.; στολάς Soph.)

(στόμα Eur.)

(γράμματα Eur.; σφραγῖδας NT.)

(τινὰ δεσμῶν Aesch. и ἐκ τῶν δεσμῶν Plat.; εἱρκτῆς τινα Dem.; ἐκ τῆς φυλακῆς NT.)

(ἡνίαν Soph.)

(ἀγορήν Hom.)

(τέν κοιλίαν Arst.)

(Τροίης κρήδεμνα Hom.; γέφυραν Xen.; ἥ πρύμνα ἐλύετο ὑπὸ τῆς βίας τῶν κυμάτων NT. - ср. 1)

(τάξιν Xen.)

λελύσθαι ἀπ΄ ἀλλήλων Xen. — не общаться друг с другом

(σπονδάς Thuc.; ἐντολάς NT.)

(κακότητος Hom.; ἐκ πενθέων Pind.)

(τὰς ὠδῖνας τοῦ θανάτου NT.)

λ. μένος τινί Hom. — пресечь чью-л. жизнь

(βίον Eur. и τὸ τέλος βίου Soph.)

(μάχην Arph.; νεῖκος Hom.; ἔριν Eur.)

(ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὴ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς NT.)

(νόμους Her.; ψῆφον Dem.; διαθήκας Isae.)

(ἀπορίαν Plat.; αἴνιγμα Luc.)

(τοῦ θεοῦ μαντεῖα Soph.)

(τὰς ἁμαρτίας Arph.; φόνον φόνῳ Soph.)

(μισθούς Xen.)

(λύει δ΄ ἄλγος Eur.)

(τὸν παραλογισμόν Arst.)

(πολλοὴ δὲ πλέξαντες εὖ λύουσι κακῶς Arst.)

(τινὰ ἀρχῆς Diod.)

(ἱστόν Hom., Plut.; med. χαίτην Anth.)

(τὰ βομβύκια Arst.)

(τέν παράταξιν Plut.)

(δεσμά Arph.)

τῆς χιόνος ἀναλυομένης Plut. — во время таяния снега

(τινὰ ἐκ δεσμῶν Hom.)

(τι εἴς τι Plat., Arst., Plut.)

(τὰ σχήματα τῶν κατηγοριῶν Arst.)

(τὰς πρός τινα ἁμαρτίας Dem.)

(πάσας ἐκδώσεις καὴ μισθώσεις καὴ ὠνάς Plut.)

(τὰ περὴ κυνηγέσιον πάντα Xen.)

(ἐκ τῶν τόπων Polyb.)

προσδέχεσθαί τινα, πότε ἀναλύσῃ NT. — поджидать кого-л., пока он не вернется

(ἀήτας Hom.; ἄφρον Aesch.; πνεῦμ΄ ἐκ πνευμόνων Eur.)

(καρπόν HH.; κνώδαλα Aesch.; βλαστούς Plut.)

κίνδυνος ἀνεῖταί τινος Arph. — возникает опасность для чего-л.

(δεσμῶν, sc. τινα Hom.; ἐκ κατώρυχος στέγης τινα Soph.; τὸν αἴτιον Lys.)

(πύλας Hom.; θύρετρα Eur.)

(σήμαντρα Eur.)

(κόλπον Hom.)

(αἶγας Hom., λαγόνας Eur.)

(τόξον Her.; ἡνίας τινί Plut.)

(λόγον Eur.; πόλεμον Thuc.)

(τὰς κύνας Xen.)

ἀ. χώραν μηλοβότον Isocr. — превратить страну в пастбище

(τέμενος ἅπαν Thuc.; χωρίον τῷ θεῷ Plut.)

(ἄοιδὸν ἀειδέμεναι, τινὰ Αἴγυπτόν δ΄ ἰέναι Hom.)

(τινὰ πρός τι Her.; τὸ σῶμα ἐπὴ ῥᾳδιουργίαν Xen.)

(οὐκ ἀνίει τὰ πνεύματα Her.; αἱ ἐπιθυμίαι ἄνείκασι Arst.)

(δεσμόν Hom.)

(τι ἀπό τινος Her., Thuc.; ἀ. ἑαυτόν τινος Plut.)

(βίον Eur.; ψυχήν Anth.)

(κορυφέν ὄρεος Hom.; τῶν Ταϋγέτων κορυφαὴ ἀπερράγησαν Plut.)

(τὰ τείχη Thuc.; ὅ ποταμὸς ἀπέρρηξε χῶμα Plut.)

ἀπορρῆξαι φωνήν Luc. — произнести, заговорить

(ἀπὸ δεσμῶν Luc.)

(ἀπερρωγυῖα φωνή Arst.)

(δεσμῶν ἱππικῶν Eur.)

(ἐν πύλαις Aesch.; τῆς θύρας Plut.)

(πετρῶν Eur.)

(ἐκ Πύλου ἐλθών Hom.)

δέχεσθαί τι ἐκ χειρός τινος Soph. — принимать что-л. из чьих-л. рук;

(ἐκ δεσμῶν λυθείς Aesch.)

ἐκ τοῦ φημὴ γενέσθαι Hom. — я называю его своим отцом;

τὸ ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου Her. — поступок Псамметиха;

τὸ ἐξ οὗ (= ὕλη) Arst. — то, из чего (состоит предмет), вещество, материя;

τυφλὸς ἐκ δεδορκότος (sc. γεγονώς) Soph. — ставший из зрячего слепцом

πόλεως ἐκ πάσης μόνη Soph. — единственная во всем городе:

ἐκ δεξιᾶς Xen. — справа, на правой стороне, ἐξ ἀγχιμόλοιο Hom. вблизи;

μαχαίρας εἶχον ἐκ τελαμώνων Hom. — мечи были у них на перевязях;

πάντα ἐκ σέο ἄρτηται Her. — все зависит от тебя;

ἐξ οὗ Hom., Xen., Dem. и ἐξ ὅτου Xen., Arst.; — с тех пор или после того, как;

ἐκ νυκτῶν Hom. и ἐκ νυκτός Xen. — ночью;

ἐκ τοῦ ἀρίστου Xen. — после завтрака;

οἱ ἐκ φιλοσοφίας Arst. — занимающиеся философией;

(ἐκ τρωμάτων θνῄσκειν Her.)

ἐκ παντὸς τρόπου Xen., Dem., Arst.; — всячески;

ἐκ τῶν ἰδίων Isocr. — на личные средства, на собственный счет;

τηλόθεν ἐξ ἀπίης γαίης Hom. — далеко-далеко от (своей) земли;

(οἱ τοῦ λαβυρίνθου ἑλιγμοί Her., Plut.)

ἑ. ἐν πελάγει Plut. — морской водоворот

(στῆναι ἐπι πύργου Hom.; ἐφ΄ ἵππων καὴ ἐπὴ νεῶν βαίνειν Aesch.; ἐπὴ γῆς καὴ ὑπὸ γῆς Plat.)

(κόλπος ὅ ἐπὴ Ποσιδηΐου Her.; μεῖναι ἐπὴ τοῦ ποταμοῦ Xen.)

(ἐπὴ τοῦ προαστείου Thuc.; ἐπὴ τῶν ἐργαστηρίων καθίζοντες Isocr.; καταλῦσαι τὸν βίον ἐπὴ τῆς πατρίδος Luc.)

(ἐπὴ τῆς γῆς καταπίπτειν Xen.)

(ἐπὴ μαρτύρων Isae., Xen.; ἐπὴ τοῦ δικαστηρίοιυ Isocr., Arst.)

ἐφ΄ ἑνός Xen. — по одному, поодиночке;

(ἐπὴ Κρόνου Hes., Plat.; ἐπὴ τῶν ἡμετέρων προγόνων Xen.; ἐπὴ δείπνου Luc.; ἐπὴ τῶν δείπνων Diod. и ἐπὴ τῆς τραπέζης Plut.)

(ἐπί τινος λέγειν Plat., Arst.; ἐπί τινος σκοπεῖν Xen.; ἐπὴ πάντων ὀργίζεσθαι Dem.)

(ὄνομα γίγνεταί τινι ἐπί τινος Her.)

ἐπὴ νόσου ἔχεσθαι Soph. — быть пораженным болезнью;

ἐπὴ πάντων Dem. — во всех случаях, при всех обстоятельствах;

οὐδεὴς ἐπ΄ ἀνθρώπων Soph. — никто из людей

(ἐπὴ πᾶσιν βωμοῖς καίειν τι Hom.; ζωέμεν ἐπὴ χθονί Hes.; ἐπὴ τῇ πυρᾷ κεῖσθαι Plat.)

(ἐπὴ γαίῃ καταθέσθαι Hom.: ἐπὴ γᾷ πίπτειν Soph.)

(ἐπὴ τοῖς δικασταῖς λέγειν Dem.)

(ἐπ΄ ἐχθροῖς χεῖρα τρέπειν Soph.; ἐπί τινι μηχανήν τινα ἱστάναι Eur.; τινὰ ἐπί τινι συνιστάναι Her.)

(τῷ δ΄ ἐπὴ ὦρτο Διομήδης Hom.)

(ἐπὴ τούτῳ, ἐπὴ τῷδε и ἐπὴ τούτοις Her., Eur., Xen., Arst.)

οἱ ἐπὴ πᾶσιν Xen. — следующие за всеми, т.е. арьергард:

(ἐπί τινι λέγειν, sc. ἔπαινον Thuc., Lys., Plat.)

τἀπὴ σοὴ κακά Soph. — твои несчастья;

ἐπὴ τοσούτῳ στρατεύματι Thuc. — во главе столь большого войска;

(ἐφ΄ ἡμέρῃ ἠδ΄ ἐπὴ νυκτί Hes.)

(ἐπὴ τοῖς νόμοις Dem.; καλεῖσθαι Ῥώμην ἐπὴ Ῥωμύλῳ τέν πόλιν Plut.)

(ἐπί τινι μάλα πολλὰ παθεῖν Hom., γελᾶν ἐπί τινι Aesch.)

ἐφ΄ οἶς ἐλήλυθας Soph. — (то), ради чего ты прибыл;

ἐπὴ ἐπῶν ποιήσει Ὅμηρον μάλιστα τεθαύμακα Xen. — в области эпической поэзии я больше всего восторгаюсь Гомером

τὸ ἐφ΄ ᾦ — В Arst. ( нечто), обозначаемое буквой В

(ἥ ἐπὴ τῷ Μήδῳ συμμαχίᾳ Thuc.; νόμους ἐπὴ τοῖς ἀδικοῦσι ἀναγράψαι Dem.)

ἐπ΄ ἀργύρῳ Soph., ἐπ΄ ἀργυρίῳ Dem., Arst. и ἐπὴ χρήμασιν Dem. — за деньги;

ἐπὴ πολύ Thuc., Xen.; — на далеком расстоянии;

πουλὺν ἐφ΄ ὑγρήν Hom. — по широко раскинувшемуся морю;

(κλέος πάντας ἐπ΄ ἀνθρώπους Hom.)

(πέμπειν στρατηγὸν ἐπί τινα Her.; ἰέναι ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

ἐπὴ χρόνον Hom., Her. и ἐπὴ χρόνον τινά Plat. — в течение некоторого времени;

(ἐπ΄ ἠῶ Hom.)

ἐπὴ στάθμην ἰθύνειν Hom. — выравнивать по (натянутому) шнуру;

ἐπὴ πέντε καὴ εἴκοσιν Thuc. — по двадцати пяти;

(ἐπὴ δέκα ἔτη Thuc.)

(ἐπὴ διηκόσια Her.)

(τοὐπὴ τήνδε τέν κόρην Soph.)

(φρύγανα συλλέγειν ἐπὴ πῦρ Xen.)

ἐπὴ πᾶν Thuc., Arst. и ἐπὴ πάντα Plat. — в общем, в целом, вообще;

ἐπὴ ἄλφιτα πάλυνεν Hom. — поверх (Гекамеда) насыпала муки;

ἦλθε ἐπὴ ψυχέ μητρός Hom. — тогда приблизилась душа матери

ἐπὴ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην Hom. — (Гектор и Арей убили) также искусного наездника Ореста

οὐ γὰρ ἔπ΄ ἀνήρ, οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν Hom. — ибо нет мужа, каким был Одиссей;

ἴασίν τινα πρᾶξαι Soph. — применить какое-л. средство;

(τῶν νοσούντων Arst.; ἰάσεις ἀποτελεῖν NT.; перен. λύσις τε καὴ ἴ. τῶν δεσμῶν καὴ τῆς ἀφροσύνης Plat.)

(στήλη καταπεπηγυῖα καταμηνύει διὰ γραμμάτων τοὺς οὔρους Her.)

(τοῖς ὄμμασι Plut.)

(τέν πρᾶξιν Plut.)

κ. καταψευδομένου τινός Xen. — уличать кого-л. во лжи

(τῶν ἀνδρῶν Lys. и τοὺς ἄνδρας Plut.)

(τῶν и ἀπὸ τῶν δεσμῶν Plat.)

(θανάτου Hom.; δειμάτων Thuc.; κακῶν Plat.)

(ζητεῖν λύσιν NT.)

(οὐδ΄ ἔχει λύσιν, sc. τὰ πήματα Soph.)

(νεκροῖο Hom.; αἰχμαλώτων Dem.)

(οὐ γὰρ ἦν λ. ἄλλη στρατῷ πρὸς οἶκον οὐδ΄ εἰς Ἴλιον Soph.)

(τῶν κοιλιῶν Arst.)

(σφραγίδων Luc.)

(πολιτείας Plat.)

(λ. καὴ λύπη Plat.)

(τῆς ἀπορίας Arst.; προβλήματος Polyb.)

(τραγῳδίας Arst.)

(τὸ σῶμα γῇ Plut.; π. μαστόν τινι Aesch.)

(τὰς νῆας Her.)

(ἐς τέν Σάμον, πρὸς τὰς νήσους и τῇ νήσῳ Her.; κατὰ τὸν Μαυρουσίαν Plut.; τήνδε γῆν Soph.)

(ὄμμα Eur.)

(πρός τι Dem. и τι Sext.)

(τοῖς ἔργοις Arph.; τῷ πολέμῳ Thuc.; τῇ ἀναγνώσει NT.)

(τι πρός τινι Plat.)

τυφλὸν θεῖναί τινα Hom. — ослепить кого-л.;

(ὄλβος Eur.; τύχη Plut.)

(τέλμα Plut.)

(ἐλπίδες Aesch.; τὸ ἐν Ῥώμῃ τυφλὸν ἦν κίνημα Plut.)

(τοξεύματα Eur.; σπιλάδες Anth.)

(λίμναι Plut.)

(χείρ Eur.)

τὰ τυφλὰ τοῦ σώματος ἐναντία τάττειν τοῖς πολεμίοις Xen. — обращать тыл врагу

(τινά Hom.)

(ἵππους Hom. - in tmesi; ζεύγη βοεικά Thuc.)

(ὑπαί τις ἀρβύλας λύοι Aesch.)

(τινά Plat.)

(μένος καὴ γυῖά τινος Hom.)

(βιόν, τόξα HH.; χ. καὴ συντείνειν τὰ νεῦρα Plat.; χ. ἡνίαν Eur.)

(πτέρυγα Pind.; κράββατον NT.)

(κρεμαστέν ἁρτάνην Soph.; τὸν ἀσκόν Eur.)

(τινα ἐκ δεσμῶν Aesch.)

(ζῶναι χαλῶσί τινι Eur.)

πύλαι χαλῶσαι Xen. — отворенные ворота

(τῆς ἀλγηδόνος χαλασάσης Luc.)

(τινι Eur., Plut.)

(τινι Aesch., Eur.)