-
1 τελμα
-
2 τέλμα
το болото; трясина -
3 τέλμα
[тэлма] ουσ ο болото. -
4 ευφυλακτος
21) который можно легко уберечь, успешно охраняемый(ὀπώρα εὐ. οὐδαμῶς Aesch.; νεώρια Thuc.)
2) хорошо укрытый, надежно защищенный(ἥ καρδία ὥσπερ ἀχρόπολις τοῦ σώματος Arst.; ἐν εὐφυλάκτῳ εἶναι Eur.)
3) удобный для несения сторожевой службы, выгодный в качестве наблюдательного поста(ἥ Κῶς Thuc.)
4) от которого легко уберечься, легко избегаемый(τέλμα οὐκ εὐφύλακτον Plut.)
εὐφυλακτότερον τὸ καθόλου συμβαῖνον ἐν τοῖς ἐλέγχοις Arst. — в опровержениях легче избежать общих утверждений -
5 τυφλος
31) слепой, незрячий HH., Trag., Plat.τυφλὸν θεῖναί τινα Hom. — ослепить кого-л.;
τυφλοὴ ὀφθαλμοί Plat. — незрячие глаза2) перен. слепой, случайный(ὄλβος Eur.; τύχη Plut.)
τ. τινος εἶναι Xen. — быть слепым для чего-л., не видеть чего-л.3) мутный, непрозрачный(τέλμα Plut.)
4) смутный, неясный, туманный(ἐλπίδες Aesch.; τὸ ἐν Ῥώμῃ τυφλὸν ἦν κίνημα Plut.)
5) невидимый, скрытый, тайный(τοξεύματα Eur.; σπιλάδες Anth.)
τῶν δεσμῶν τυφλαὴ αἱ ἀρχαί Plut. — невидимые концы завязок, т.е. запутанный (Гордиев) узел6) заткнутый, закрытый, не имеющий выхода(λίμναι Plut.)
τὸ τυφλὸν τοῦ ἐντέρου Arst. — слепая кишка;τ. τά τ΄ ὦτα τόν τε νοῦν Soph. — чьи уши заткнуты, а разум помрачен7) принадлежащий слепцу(χείρ Eur.)
τυφλῷ ποδὴ ὀφθαλμὸς εἶναι Eur. — служить оком ноге слепца, т.е. быть поводырем его8) задний, тыльный -
6 υπουλος
21) внешне зарубцевавшийся, гноящийся внутри(σώματα, ἄνθρωπος Plut.; ψυχή, πόλις Plat.)
2) внешний, обманчивый, ложный, притворный(αὐτονομία Thuc.; ἡσυχία Dem.; λόγοι Plut.)
κάλλος κακῶν ὕπουλον Soph. — красота, скрывающая несчастья;ὕπουλον τέλμα Plut. — незаметная сверху трясина;ἀνέρ ὑ. Men. — коварный человек;οἱ ὕπουλοι Plut. — тайные недоброжелатели;
См. также в других словарях:
τέλμα — standing water neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέλμα — το, ΝΜΑ έλος, βάλτος, βούρκος (α. «ο κάμπος μετατράπηκε σε ένα τεράστιο τέλμα» β. «ὥσπερ περὶ τέλμα μύρμηκας ἤ βατράχους», Πλάτ.) νεοελλ. μτφ. αδιέξοδο («η κατάσταση έχει περιέλθει σε τέλμα») αρχ. 1. η ιλύς που συγκεντρώνεται στην όχθη ποταμού 2 … Dictionary of Greek
τέλμα — το, ατος 1. στάσιμο νερό με λάσπη, βούρκος, βάλτος. 2. μτφ., αδιέξοδο: Οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε τέλμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τέλμ' — τέλμα , τέλμα standing water neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τελμάτων — τέλμα standing water neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέλμασι — τέλμα standing water neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέλμασιν — τέλμα standing water neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέλματα — τέλμα standing water neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέλματι — τέλμα standing water neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέλματος — τέλμα standing water neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τελματιαίος — α, ο / τελματιαῑος, αία, ον, ΝΑ αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε τέλμα («ὕδατα τελματιαῑα», Αριστοτ.) αρχ. 1. αυτός που έχει ή που σχηματίζει τέλμα («ποταμοὶ τελματιαῑοι», Αριστοτ.) 2. φρ. «ζῷα τελματιαῑα» ζώα που ζουν σε τέλματα (Αριστοτ.).… … Dictionary of Greek
