-
1 przed
przed [pʃɛt]I. prep +instr1) ( miejsce) vor +dat\przed domem vor dem Haus2) ( hierarchia) vor +datmieć pierwszeństwo \przed innymi Priorität haben vor anderen3) ( czas) vor +dat\przed obiadem vor dem Mittagessen\przed czasem vorzeitig\przed wieloma laty vor vielen Jahren\przed upływem roku vor Jahresablauf, innerhalb eines Jahres4) ( ochrona)osłona \przed zimnem Kälteschutz mzabezpieczenie \przed chorobą Krankheitsvorsorge fuciekać \przed czymś vor etw +dat fliehen [ lub weglaufen]chronić się \przed czymś sich +akk vor etw +dat schützen5) ( wobec) vor +datstanąć \przed sądem vor Gericht stehendrżeć \przed kimś vor jdm zitternukrywać coś \przed kimś etw vor jdm verbergenwyjść \przed dom vors Haus gehenpatrzeć \przed siebie nach vorne schauen -
2 chronić
-
3 uchronić
uchronić [uxrɔɲiʨ̑]I. vt bewahren, [be]schützen\uchronić kogoś/coś przed kimś/czymś [ lub od kogoś/czegoś] jdn/etw vor jdm/etw bewahren [ lub [be]schützen]\uchronić kogoś przed [pewną] śmiercią jdn vor dem [sicheren] Tod bewahrenII. vr\uchronić się przed czymś/od czegoś sich +akk vor etw schützen -
4 Schutz
\Schutz [vor/gegen etw] ochrona f [przed czymś]2) ( Sicherheit)\Schutz [vor etw] suchen szukać [ perf po-] schronienia [przed czymś]zu seinem \Schutz dla swego bezpieczeństwa3) ( Obhut)4) jdn vor jdm in \Schutz nehmen bronić [ perf o-] kogoś przed kimś -
5 obawa
obawa [ɔbava] fFurcht f, Angst f\obawa o kogoś/coś Furcht um jdn/etw\obawa przed kimś/czymś Furcht vor jdm/etww obawie przed czymś aus Furcht vor etw -
6 ochraniać
I. vtII. vr\ochraniać się przed czymś sich +akk vor etw +dat schützen -
7 ustrzec
I. vt\ustrzec kogoś od czegoś [ lub przed czymś] jdn vor etw bewahrenII. vr\ustrzec się czegoś [ lub przed czymś] etw vermeiden, einer S. +gen entgehen -
8 zabezpieczać
zabezpieczać [zabɛspjɛʧ̑aʨ̑] < perf zabezpieczyć>I. vt1) ( strzec czegoś) [ab]sichern, schützen\zabezpieczać tyły mil Rückendeckung geben2) ( czynić bezpiecznym) [ab]sichernzabezpieczyć się przed czymś sich +akk vor [ lub gegen] etw absichernzabezpieczyć się na przyszłość für seine Zukunft Vorsorge treffen [ lub sorgen] -
9 Vorrang
-
10 schützen
-
11 osłaniać
I. vt1) ( przykrywać) bedecken, verdecken3) (pot: chronić przed odpowiedzialnością)\osłaniać kogoś przed czymś jdn vor etw decken [ lub schützen]II. vr1) ( chronić się) sich +akk schützen2) ( asekurować się) sich +akk absichern -
12 ducken
ducken ['dʊkən]vr1) ( sich bücken)sich [vor etw ( dat) ] \ducken schylić się [przed czymś]sich in eine Ecke \ducken zaszyć się w kąciesich vor jdm \ducken płaszczyć się przed kimś ( pej) -
13 wehren
wehren ['ve:rən]I. vr1) ( sich verteidigen)sich [gegen etw] \wehren bronić się [przed czymś]2) ( sich sträuben)sich dagegen \wehren etw zu tun wzbraniać się przed zrobieniem czegoś -
14 przestrzegać
-
15 imprägnieren
imprägnieren * [ɪmprɛ'gni:rən]vtKleidung/Schuhe [mit etw] \imprägnieren zaimpregnować [czymś] ubranie/butyein Material gegen etw \imprägnieren zaimpregnować materiał w celu ochrony przed czymś -
16 sperren
sperren ['ʃpɛrən]I. vt3) ( untersagen) Urlaub wstrzymywać [ perf wstrzymać], zawieszać [ perf zawiesić]; Handel, Ausfuhr zakazywać [ perf zakazać]4) ( einschließen)II. vrsich gegen etw \sperren opierać się czemuś, wzdragać się przed czymś -
17 asekurować
asekurować [asɛkurɔvaʨ̑]\asekurować kogoś przy wspinaczce jdn beim Bergsteigen absichern\asekurować się przed czymś sich +akk gegen etw absichern -
18 cofać
I. vt samochód zurücksetzen, rückwärts fahren; zegarek zurückstellen, zurückdrehen; rękę zurückziehen; obietnicę, dymisję zurücknehmenII. vr wojsko: sich +akk zurückziehen, samochód: zurückfahren, zurückrollen\cofać się [myślą/pamięcią] do czegoś [in Gedanken/in der Erinnerung] auf etw +akk zurückgreifen, an etw +akk zurückdenkennie cofnąć się przed czymś vor etw nicht zurückweichen [ lub nicht scheuen] -
19 ochrona
ochrona [ɔxrɔna] f1) ( zabezpieczenie)\ochrona przed czymś Schutz m vor etw +dat\ochrona przyrody/środowiska Natur-/Umweltschutz m\ochrona prawna Rechtsschutz m\ochrona przeciwpożarowa/przeciwpowodziowa Feuer-/Hochwasserschutz m\ochrona zabytków Denkmalschutz mzwierzę/roślina pod ochroną Tier nt Pflanze f unter Schutz, geschütztes Tier/geschützte Pflanze2) ( straż)\ochrona osobista Personenschutz m, Leibwache f -
20 unik
Ausweichmanöver nt, Körpertäuschung fzrobić \unik [przed czymś] ein Ausweichmanöver [vor etw] vollführen
См. также в других словарях:
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
obronić — dk VIa, obronićnię, obronićnisz, obroń, obronićnił, obronićniony 1. «odeprzeć atak kogoś lub czegoś, zwykle z bronią w ręku» Obronić miasto, wieś. Obronić ludność przed wrogiem. Obronić kobietę przed napaścią. 2. «ująć się, wstawić się za kimś,… … Słownik języka polskiego
kark — 1. Giąć, zginać grzbiet, kark; schylać, pochylać głowę, kark przed kimś, przed czymś «poddawać się czyjejś władzy, ulegać komuś, pokornieć»: Ale Mania była harda i – podobnie jak Edward – przed nikim karku nie zginała. D. Koral, Wydziedziczeni. 2 … Słownik frazeologiczny
ugiąć — dk Xc, ugnę, ugniesz, ugnij, ugiął, ugięła, ugięli, ugięty, ugiąwszy uginać ndk I, ugiąćam, ugiąćasz, ugiąćają, ugiąćaj, ugiąćał, ugiąćany «gnąc pochylić, skłonić ku czemuś» Ugiąć nogi w kolanach. Ugiąć gałąź. Wiatr uginał wierzchołki drzew. ◊… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego