-
1 ἀστέρες
звездызвездΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀστέρες
-
2 αστηρ
1) звезда(ἀγγέλλων φάος Ἠοῦς Hom.; Σείριος ἀ. Hes.; ἀστέρες πλάνητες Arst.)
2) метеор(διατρέχοντες ἀστέρες Arph.)
3) небесное знамение(ἀστέρα εἷναι Hom.)
4) метеорит(ἀ. πέτρινος Diog.L.)
5) сигнальный огонь, пламя(δόλιον ἀστέρα λάμψαι Eur.)
6) перен. светило, светоч, краса(ἀ. πατρίδος Plut.)
7) зоол. морская звезда ( Stella marina или Asterias) Arst.8) астер ( род самосветящегося камня) Plut. -
3 απλανης
21) не блуждающий, неподвижный(ἄστρα Plat., Arst.; ἀστέρες Plut.)
2) не отклоняющийся, прямой(γραμμή Anth.)
ἀ. τινος Plat. — не отклоняемый чем-л3) безошибочный, непогрешимый Sext. -
4 ασταθμητος
-
5 διαθεω
(fut. διαθεύσομαι)1) бегать в разные стороны, носиться(ἐν τῷ ἄστει Thuc.; διὰ τῶν στενωπῶν Plut.)
οἱ διαθέοντες ἀστέρες Arst. — (падающие) звезды2) состязаться в беге(τινι Plat. и πρός τινα Plut.)
οἱ τέν ἱερὰν λαμπάδα διαθέοντες Plut. — состязающиеся в беге со священными факелами3) разноситься, распространятьсяλόγου οὕτω διαθέοντος Xen. — когда ходят такие толки -
6 διαισσω
стяж. διᾷσσω, атт. διᾷττω, иногда διάττω (fut. διᾴξω, aor. διῇξα) устремляться, бросатьсяλαγὸς ἐς τὸ μέσον διήϊξε Her. — заяц проскочил внутрь;
ὄρεα διᾴσσειν Soph. — (про)носиться через горы;ταχεῖα διῇξε φήμη Eur. — слух (об этом) быстро распространился;ἀχὼ διῇξεν ἄντρων μυχόν Aesch. — отголосок донесся в глубину пещер;θόρυβοι διᾴττοντες Plut. — донесшийся шум;σπασμὸς διῇξε πλευρῶν Soph. — судорожная боль пронзила тело; -
7 διαρριπτω
Arph. διαρίπτω1) бросать вокруг, разбрасывать(ἀστέρες διερριμμένοι Luc.)
κόμαι διερριμμέναι Polyb. — растрепанные волосы;πανταχῇ διάρ(ρ)ιψον ὄμμα Arph. — оглянись хорошенько вокруг;τὰ διερριμμένα προσαγορεύεσθαι Plat. или διερριμμένην μνήμην ποιεῖσθαι Polyb. — делать отдельные или несвязные замечания2) бросать или пускать сквозьδ. ὀϊστόν Hom. — пропускать стрелу (сквозь ряд колец)
3) разбрасывать, раскидывать, ломать(τὸν περίβολον Polyb.)
-
8 διατρεχω
(fut. διαδραμοῦμαι, aor. 2 διέδρᾰμον)1) пробегать(ἰχθυόεντα κέλευθα Hom.; στρατόπεδον Thuc.; τὰ μεταξύ Plut.)
διατρέχοντες ἀστέρες Arph. — блуждающие звезды;ὅτι τάχιστα διαδραμεῖν τὸν λόγον Plat. — поскорее произнести речь;ἅπαντα τὸν βίον διαδραμεῖν Plat. — прожить свою жизнь до конца2) распространяться, проноситься(θροῦς διέδραμε τῆς ἐκκλησίας Plut.; νεφέλαι διέδραμον ἄλλυδις ἄλλαι Theocr.)
3) проделать4) проникать -
9 ειλεω
εἰλέω, εἱλέω(эп. impf. εἴλεον и ἐείλεον; pass.: aor. εἰλήθην и εἱλήθην, pf. εἴλημαι)1) вращать, катитьἐν ποσί τινι εἱλέεσθαι Her. — попадаться кому-л. на каждом шагу (досл. катиться у чьих-л. ног)2) med. бегать вокруг, метаться(μύρμηκες εἱλούμενοι Luc.)
3) гнать, теснить, преследовать(Ἀχαιοὺς ἐπὴ πρύμνῃσιν, θῆρας Hom.; πνεῦμα εἱλούμενον κάτωθεν ἄνω Arst.)
4) загонять(ἐνὴ σπῆϊ, sc. τινας Hom.; οἱ Ῥωμαῖοι εἱλούμενοι ἐν ὀλίγῳ Plut.)
-
10 ειλεω...
εἱλέω...εἰλέω, εἱλέω(эп. impf. εἴλεον и ἐείλεον; pass.: aor. εἰλήθην и εἱλήθην, pf. εἴλημαι)1) вращать, катитьἐν ποσί τινι εἱλέεσθαι Her. — попадаться кому-л. на каждом шагу (досл. катиться у чьих-л. ног)2) med. бегать вокруг, метаться(μύρμηκες εἱλούμενοι Luc.)
3) гнать, теснить, преследовать(Ἀχαιοὺς ἐπὴ πρύμνῃσιν, θῆρας Hom.; πνεῦμα εἱλούμενον κάτωθεν ἄνω Arst.)
4) загонять(ἐνὴ σπῆϊ, sc. τινας Hom.; οἱ Ῥωμαῖοι εἱλούμενοι ἐν ὀλίγῳ Plut.)
-
11 ενδεω
I(fut. ἐνδήσω)1) привязывать, прикреплять, (неподвижно) укреплять(κάλους ἐν τῇ σχεδίῃ Hom.; τὰς τῆς ψυχῆς περιόδους εἰς τὸ σῶμα Plat.; med.: κέραμον Arph.; πλίνθους εἰς ἄσφαλτον Diod.)
ἐ. τι εἰς τὸν νόμον Plat. — сделать что-л. составной частью законодательства;ἄστρα ἐνδεδεμένα или ἀστέρες ἐνδεδεμένοι Arst. и τὰ κατὰ τὸν οὐρανὸν ἐνδεδεμένα σώματα Plut. — неподвижные звезды2) связывать(τινα Arph., med. τινα δεσμῷ Theocr.; перен. ὁρκίοις Her., med. ὅρκοις τινά Eur.)
ἀναγκαίῃ ἐ. τινὰ ποιεῖν τι Her. — заставлять кого-л. сделать что-л.;εἰς τέν πίστιν ἐνδεδεμένος Polyb. — связанный клятвой верности;ἐνδεδεμένος τῇ χάριτ΄ Polyb. — обязанный благодарностью, признательный;εἰς πολλὰ τῶν συναλλαγμάτων ἐνδεδεμένος Polyb. — связанный многими обязательствами:ἐνδεδέσθαι μανίαις Anth. — быть одержимым безумием3) запирать(τινα μοχλοῖσιν Arph.)
4) впутывать, ввергать(τινα ἄτῃ Hom., Soph.)
II(fut. ἐνδεήσω)1) не иметь, ощущать недостаток, быть лишенным(τινος Eur., Plat., med. Xen., Plat., Plut.)
τίνος ἐνδέομαι μέ οὐ χωρεῖν ὀλέθρου διὰ παντός ; Eur. — чего (еще) нехватает мне до окончательной гибели?2) преимущ. impers. недоставать, нехватать(τινος Plat. и τινι Luc.; ποιέειν οὕτω, ὅκως ἐνδεήσει μηδέν Her.)
πολλῶν ἐνέδει αὐτῷ ὥστε σῖτον ἑκάστῳ γενέσθαι Xen. — хлеба у него хватало далеко не для каждого3) med. нуждаться, бедствовать(μετὰ τέκνων καὴ γυναικός Plut.)
-
12 μενω
(aor. ἔμεινα, pf. μεμένηκα, эп.-ион. impf. μένεσκον, эп. inf. μενέμεν)1) стоять на месте, стойко держаться(οὐ μένον, ἀλλ΄ ἐφόβηθεν Hom.; τοῖς πολεμίοις τὸ φεύγειν ἢ τὸ μ. αἱρετώτερον Xen.)
2) оказывать сопротивление, выдерживатьοὐκ ἂν δέ μείνειας Μενέλαον ; Hom. — что же ты не сразился с Менелаем?
3) ждать, ожидать, поджидать(Τρῶας ἔμπεδον Hom.; τοὺς ὁπλίτας Xen.; μένον δ΄ ἐπὴ ἕσπερον ἐλθεῖν Hom.)
μένω δ΄ ἀκοῦσαι πῶς ἀγὼν κριθήσεται Aesch. — я жду, чтобы услышать, каков будет исход борьбы4) оставаться, пребывать(ἐν δήμῳ, οἴκοι Hom.; παρὰ ματρί Pind.; εἴσω δόμων Aesch.; ἐν δόμοις Soph.; κατ΄ οἶκον Eur.; μέχρι τῆς σήμερον NT.)
οἱ μείνοντες Xen. — оставленные для несения охраны;μ. ἐν τῷ ἐπιτηδεύματι Plat. — оставаться при своем намерении;5) оставаться в покое, быть неподвижным(ὥστε στήλη Hom.)
μένοντά τε καὴ φερόμενα Plat. — покоящееся и движущееся;οἱ μένοντες (sc. ἀστέρες) Arst. — неподвижные звезды6) перен. (тж. μ. ἐν ταὐτῷ Plat.) быть незыблемым, быть неизменным, оставаться в силе, длиться(αἱ σπονδαὴ μενόντων Xen.)
μ. ἐπὴ τῷ πολέμῳ Dem. — продолжать войну7) оставаться вдали, быть далеким(ἀπὸ ἦς ἀλόχοιο, ἀπὸ πτολέμοιο Hom.)
8) оставаться бездеятельным, сидеть без дела, бездействовать(ἐπὴ νηυσίν Hom.)
9) ожидать, в смысле предстоять(οὐκ οἶδ΄ οἷά νιν μένει παθεῖν Eur.)
-
13 ουρανος
дор. ὠρᾰνός, эол. ὀρᾰνός ὅ(NT. тж. pl.)
1) небо(χάλκεος, πολύχαλκος, σιδήρεος, ἀστερόεις Hom.)
οἱ ἐξ οὐρανοῦ Aesch. и οἱ ἐν οὐρανῷ θεοί Plat. — небесные боги;νέ τὸν οὐρανόν! Arph. — клянусь небом!;πρὸς οὐρανὸν βιβάζειν τινά Soph. — превозносить кого-л. до небес;ἥ στρατιὰ τοῦ οὐρανου NT. = οἱ ἀστέρες2) климатическая область, климат3) анат. небо(ὅ τοῦ στόματος οὐ. Arst.)
-
14 πλαζω
(fut. πλάγξω, aor. ἔπλαγξα - эп. πλάγξα; aor. pass. ἐπλάγχθην - эп. πλάγχθην)1) сбивать с пути, уводить прочь(ἀπὸ πατρίδος αἴης Hom.)
οἵ με μέγα πλάζουσι Hom. — они меня всячески удерживают;τὰ σάνδαλα πλάζει τινά Anth. — обувь мешает ходить кому-л.;ἀπὸ χαλκόφι χαλκὸς ἐπλάγχθη Hom. — медь (ударившись) отскочила от меди;πλαγχθεὴς ἁμαξιτοῦ Eur. — сбившийся с широкой дороги;τίς πλάγχθη πολύμούος (sc. κάματος) ἔξω ; Soph. — какое страдание миновало (людей)?;ὀμμάτων ἐπλάγχθη Aesch. — (Эдип) лишил себя зрения2) заставлять скитатьсяὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη Hom. — (Одиссей), который очень много постранствовал;
πλάζεσθαι ἐπ΄ ἀνθρώποις Hom. — скитаться среди людей;οἱ πλαζόμενοι (sc. ἀστέρες) Plat. — планеты -
15 πλανης
-
16 πυριλαμπης
2сияющий огнем, сверкающий (sc. σίδηρος Plut. - v. l. περιλαμπής; ἀστέρες Anth.) -
17 συμφωτιζομαι
одновременно светить, вместе испускать сияние(ἀστέρες συμφωτιζόμενοι Plut.)
-
18 φθινω
(ῐ и ῑ)1) кончаться, миновать, проходить(μηνῶν φθινόντων Hom.)
τοῦ μὲν φθίνοντος μηνός, τοῦ δ΄ ἱσταμένοιο Hom. — когда этот месяц кончится, а другой начнется;φθίνουσιν νύκτες τε καὴ ἤματα δακρυχεούσῃ Hom. — ночи и дни проходят у нее в слезах;πρὸ τοῦ μηνὸς τετράδι φθίνοντος Thuc. — за четыре дня до окончания месяца2) исчезать, заходить(ἀστέρες, ὅταν φθίνωσιν Aesch.)
3) гибнуть, умирать(νόσῳ Eur.; φθίνει μὲν ἰσχὺς γῆς, φθίνει δὲ σώματος Soph.)
τὸ μὲν αὐξάνεσθαι, τὸ δὲ φ. Plat. — рост и убыль;φθίνοντα μαντεύμαντα Soph. — прерывающиеся, т.е. неблагоприятные знамения - см. тж. φθίω -
19 φλοξ
φλογός ἥ1) пламя(πῦρ καὴ φ., ἀσβέστη φ., φλογὴ εἴκελος ἀλκή Hom.)
πυρὸς φ. Eur. — пламя костра;κεραυνία φ. Aesch. — молния;μηρίων φ. Soph. — пламя, охватившее бедра (жертвенных животных);φ. ἡλίου Soph. — солнечный жар;φ. πήματος Soph. — пламя беды, т.е. страшное несчастье;φ. οἴνου Eur. — пламя, т.е. крепость вина2) огненное тело, метеор(αἱ φλόγες καὴ οἱ ἀστέρες Arst.)
-
20 απλανής
- 1
- 2
См. также в других словарях:
αστέρες — Ουράνια σώματα, που γίνονται ορατά από το φως που εκπέμπουν. Οι α., αντίθετα με τους πλανήτες που γίνονται ορατοί από το φως που ανακλούν, λέγονται και απλανείς, επειδή φαινομενικά μένουν ακίνητοι στον ουράνιο θόλο. Εξαιτίας της τεράστιας… … Dictionary of Greek
ἀστέρες — ἀστήρ star masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαγνητικοί αστέρες — Αστέρες που παρουσιάζουν ανιχνεύσιμα και συχνά πολύ ισχυρά μαγνητικά πεδία. Συνήθως οι μ.α. ανήκουν στους ιδιόμορφους αστέρες, αστέρες δηλαδή με φασματικά χαρακτηριστικά που δεν αντιστοιχούν ακριβώς στη συνηθισμένη ταξινόμηση των φασματικών τύπων … Dictionary of Greek
αειφανείς αστέρες — (Αστρον.).Ονομασία των αστέρων που βρίσκονται συνέχεια πάνω από τον ορίζοντα και δεν ανατέλλουν ούτε δύουν ποτέ. Επειδή σε έναν τόπο το ύψος (έξαρμα) του πόλου πάνω από τον ορίζοντα ισούται με το πλάτος του τόπου (φ), όλοι οι αστέρες που έχουν… … Dictionary of Greek
διπλοί αστέρες — (Αστρον.). Οι αστέρες που, ενώ όταν παρατηρούνται με γυμνό μάτι φαίνονται απλοί, με τη χρήση τηλεσκοπίου ή άλλης μεθόδου αποκαλύπτεται ότι αποτελούν ομάδα από δύο ή τρία ουράνια σώματα. Αυτό συμβαίνει επειδή βρίσκονται περίπου στην ίδια οπτική… … Dictionary of Greek
υπεριώδεις αστέρες — (Αστρον.). Θερμοί αστέρες που παρουσιάζουν σημαντική εκπομπή στα μήκη κύματος της υπεριώδους ακτινοβολίας, δηλ. μεταξύ 25 350 nm (νανομέτρων). Για έναν αστέρα φασματικού τύπου Ο με επιφανειακή θερμοκρασία περίπου 30 000 βαθμών Κέλβιν, πάνω από το … Dictionary of Greek
απλανείς αστέρες — (Αστρον.).Αστέρες που οι κινήσεις τους είναι ασήμαντες και σε πρώτη προσέγγιση μπορεί να θεωρηθεί ότι διατηρούν αμετάβλητες τις αποστάσεις ανάμεσά τους και ανατέλλουν και δύουν με την ίδια πάντοτε τάξη, σε αντίθεση με τους πλανήτες, που πλανώνται … Dictionary of Greek
νάνοι αστέρες — (Αστρον.). Κατηγορία αστέρων που έχουν φαινόμενο μέγεθος αμυδρότερο του απόλυτου μεγέθους. Οφείλουν την ονομασία τους στον Δανό αστρονόμο Χέρτσμπρουνγκ, ο οποίος παρατήρησε ότι υπάρχει σαφής διαφορά ανάμεσα στους ερυθρούς αστέρες μεγάλης και… … Dictionary of Greek
γίγαντες αστέρες — (Αστρον.). Αστέρες που διακρίνονται για το μεγάλο μέγεθός τους και τη μεγάλη τους λαμπρότητα. Η πυκνότητα της ύλης στο εσωτερικό τους είναι πολύ μικρή, εξαιτίας του τεράστιου όγκου, στον οποίο είναι μοιρασμένη. Ανάλογα με τη λαμπρότητά τους… … Dictionary of Greek
κάππα αστέρες — (Αστρον.). Αστέρες φασματικού τύπου, με πορτοκαλοκόκκινο χρώμα. Οι φασματικές γραμμές του ασβεστίου και οι γραμμές των ουδέτερων μετάλλων είναι πολύ έντονες, με αποτέλεσμα να επικρατούν στο φάσμα. Στον τύπο αυτό των αστέρων ανήκουν ο Αρκτούρος… … Dictionary of Greek
διάττοντες αστέρες — (Αστρον.). Μετέωρα που διασχίζουν τη γήινη ατμόσφαιρα και ακτινοβολούν. Τα μετέωρα περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, όπως οι πλανήτες. Οι διαστάσεις τους κυμαίνονται μεταξύ λίγων μικρών και λίγων μέτρων. Αν κατά την κίνησή του γύρω από τον Ήλιο ένα … Dictionary of Greek