-
1 impūrē
impūrē adv. with sup. [impurus], basely, shamefully, vilely, infamously: impure atque flagitiose vivere: a quo impurissime haec nostra fortuna despecta est.* * *impurius, impurissime ADVbasely, shamefully, vilely, infamously; impurely -
2 sordidē
sordidē adv. with comp. [sordidus], meanly, basely: sordidius et abiectius nati, Ta.—Fig., vulgarly, unbecomingly, poorly: dicere: contionari. — Meanly, stingily, penuriously, sordidly: nimis sordide dixisse.* * *sordidius, sordidissime ADVmeanly, basely; vulgarly, unbecomingly, poorly; stingily; sordidly, squalidly -
3 flāgitiōsē
flāgitiōsē adv. with sup. [flagitiosus], shamefully, basely, infamously, flagitiously: vivere: imparati: desciscere ab aliquo: aliorum amori flagitiosissime serviebat. -
4 foedē
foedē adv. with comp. and sup. [foedus], foully, cruelly, basely, horribly: foedissime stipatus armatis: Caesa manus iuvenum, V.: perire, S.: exercere victoriam, L.: foedius inde pulsus, L. -
5 humiliter
humiliter adv. [humilis], basely, meanly, abjectly, humbly: sentire: servire, L.* * *humilius, humilime ADVabjectly, in a submissive manner; low, at low elevation; humbly, meanly (Cas) -
6 per
per praep. with acc. [1 PAR-]. I. In space, through, across, through the midst of, from side to side of, traversing: itinera duo, unum per Sequanos... alterum per provinciam, Cs.: qui per agros fluit: it hasta per tempus utrumque, V.: per medios hostīs evasit, L.— Through, over, throughout, all over, along, among: per totam Italiam, S.: per omnīs partīs provinciae: per viam, along, L.: aegro per manūs tractus servatur, from hand to hand, Cs.: invitati hospita<*>iter per domos, from house to house, L.: passim per herbam Corpora fusa, V.: imperium per omnīs in orbem ibat, went around, L.: per alia atque alia pavida consilia trepidans, from one place to another, L.: Transtra per et remos, V.—With ora, oculos or aurīs, before, to: incedunt per ora vestrum, S.: traducti per hostium oculos, L.: vestras per aurīs ire, V.— II. In time, through, during, for, throughout, in the course of: per hosce annos: per triennium: per eos forte dies, L.— At, at the time of, during: per idem tempus: per meridiem, at noon, L.: per ludos, L.: per lunam, V.: per infrequentiam comitia perficiunt, L.: per tempus, at the right time, T.— III. Of agency, through, by, by the hands of, by the agency of: quae comperta sunt per me: per homines explorare, S.: per procuratores agere: quo minus cum eis amicitia esset, per populum R. stetisse, L.: occidebantur? per quos? et a quibus? by whose hands, and at whose instance? —With pronn. reflex., in person, alone, of oneself: milites qui per se de conciliandā pace egerint, Cs.: homo per se cognitus, by his own merit: per me tibi obstiti, single-handed: per se solus, L.—Restrictive, by, for, as far as regards: per me vel stertas licet, I don't care if: per me isti pedibus trahantur: si per suos esset licitum, N.— IV. Of means or manner, through, by, by means of: id a te per litteras petere: vates per avīs consulti, L.: per litteras certior fit, S.— Through, by, under pretence of, by the pretext of: nos per fidem fallere: per causam exercendorum remigum prodire, Cs.: per Caecilium Sulla accusatur, in the name of: per speciem alienae fungendae vicis suas opes firmavit, L.— Through, by, for the sake of, on account of, with a view to: cum per aetatem nondum auderem, etc. —Esp., in oaths and adjurations: si per plurīs deos iuret, by: per tuam fidem Te obtestor, T.: per ego te deos oro, T.—Poet. in ellipsis: per, si qua est... Intemerata fides, oro, V.—Of manner, in adverb. phrases, by, through, with, at, in: per vim, violently, T.: per ludum et iocum, in sport: per summum dedecus, most infamously: per iram, angrily: per commodum rei p., without injury, L.: per otium, at leisure, L.: per commodum, leisurely, L.: per ignaviam et superbiam aetatem agere, in inglorious pride, S.: per turpitudinem, basely, S.: per virtutem emori, bravely, S.: Per facinus, wickedly, O.: haud per ambages portendere, not obscurely, L.: per tumultum, in disorder, L.* * *through (space); during (time); by, by means of -
7 turpiter
turpiter adv. with comp. and sup. [turpis], in an unsightly manner, repulsively: ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier, H.: claudicare, O.—Fig., in an unseemly manner, basely, shamefully, disgracefully, dishonorably: facere nihil: se in castra recipere, Cs.: an turpius meretrici dedit? an inprobius, etc.?: turpissime es perbacchatus.* * *repulsively, disgracefully, shamelessly -
8 turpilucricupidus
turpilucricupida, turpilucricupidum ADJbasely greedy/covetous of dishonest gain -
9 turpilucris
turpilucris, turpilucre ADJmaking dishonest gain/profit; basely greedy/covetous of gain (Souter) -
10 turpilucrus
turpilucra, turpilucrum ADJmaking dishonest gain/profit; basely covetous of gain (Souter) -
11 turpissime
basely; shamefully; uglily; (found in Patrologiae Graecae, 19th Cent) -
12 flagitiosus
flāgĭtĭōsus, a, um, adj. [flagitium], shameful, disgraceful, infamous, flagitious, profligate, dissolute (both of persons and things):flagitiosi sunt, qui venereas voluptates inflammato animo concupiscunt,
Cic. Tusc. 4, 32, 68:homo flagitiosissimus, libidinosissimus nequissimusque,
id. Verr. 2, 2, 78, § 192:civitas pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9:vitiosa et flagitiosa vita,
Cic. Fin. 2, 29, 94:itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes, flagitiosis modestos,
id. Lacl. 13, 47:libidines,
id. Verr. 2, 2, 54, § 134: cf.:animus omni genere voluptatum,
Quint. 12, 11, 18:emptio, possessio bonorum,
Cic. Rosc. Am. 9, 24:flagitiosissima facinora facere,
Sall. J. 32, 2:socordia flagitiosior,
id. ib. 85, 22:fama flagitiosissima,
Tac. H. 2, 31:quod ea, quae re turpia non sunt, verbis flagitiosa ducamus,
Cic. Off. 1, 35, 128:regem armis quam munificentia vinci, minus flagitiosum,
Sall. J. 110, 5; cf.:flagitiosissimum existimo impune injuriam accepisse,
id. ib. 31, 21:quod flagitiosius est,
Tac. A. 3, 54.—Hence, adv.: flāgĭtĭōse, shamefully, basely, infamously, flagitiously (freq. in Cic.;elsewh. rare): impure et flagitiose vivere,
Cic. Fin. 3, 11, 38:turpiter et flagitiose dicta,
id. de Or. 1, 53, 227; cf. Auct. Her. 1, 5, 8:facere,
Cic. Verr. 2, 1, 24, § 63:judicia male et flagitiose tueri,
id. ib. 1, 15, 44:sumus flagitiose imparati,
id. Att. 7, 15, 3:desciscere ab aliquo,
id. Fin. 5, 31, 94:obitae legationes,
id. Font. 11, 24.— Comp., Arn. 4, 141.— Sup.:ut turpissime flagitiosissimeque discedat,
Cic. Div. in Caecil. 22, 71:servire aliorum amori,
id. Cat. 2, 4, 8. -
13 foedus
1.foedus, a, um, adj. [Sanscr. dhūmas, smoke; cf.: fumus, fīmus, feteo], foul, filthy, loathsome, ugly, unseemly, detestable, abominable, horrible (class.; cf.: deformis, turpis).I.Physically:II.cimices foedissimum animal,
Plin. 29, 4, 17, § 61:herba odoris foedi,
id. 20, 16, 63, § 171:odor,
Cels. 2, 8; 5, 28, 3:facies,
id. 6, 6, 9:sapor,
Lucr. 2, 401:species,
id. 2, 421:nunc eo tibi videtur foedus, quia illam (vestem) non habet,
Ter. Eun. 4, 4, 17; cf. Quint. 6, 3, 32:immanissimum et foedissimum monstrum,
Cic. Pis. 14, 31:foeda fit volucris (sc. bubo),
Ov. M. 5, 549:caput impexa foedum porrigine,
Hor. S. 2, 3, 126:foeda nigro simulacra fumo,
id. C. 3, 6, 4:foeda cicatrix,
id. S. 1, 5, 60:vulnus,
Ov. M. 12, 366:tergum recentibus vestigiis vulnerum,
Liv. 2, 23, 7; cf. id. 9, 31, 2:victus,
Hor. A. P. 392:loca tetra, inculta, foeda, formidolosa,
Sall. C. 52, 13:tempestates,
Liv. 25, 7, 7; Verg. G. 1, 323:foedissima tempestas,
Liv. 29, 18, 5:incendium,
id. 24, 47, 15.—With dat.:pestilentia foeda homini, foeda pecori,
destructive, Liv. 3, 32, 2.—In the neutr. absol.:foedum relatu,
Ov. M. 9, 167; cf.foediora,
Liv. 3, 69, 2.—Mentally, disgraceful, base, dishonorable, vile, shameful, infamous, foul, etc.:2.quo (tyranno) neque tetrius, neque foedius, nec diis hominibusque invisius animal ullum cogitari potest,
Cic. Rep. 2, 26:nihil fieri potest miserius, nihil perditius, nihil foedius,
id. Att. 8, 11, 4:luxuria senectuti foedissima,
id. Off. 1, 34, 123:homo,
Sall. C. 19, 2:scriptores carmine foedo Splendida facta linunt,
Hor. Ep. 2, 1, 236; cf.:foedissima ludibria,
Quint. 1, 6, 32:bellum foedissimum,
Cic. Att. 7, 26, 3:genus interitus,
id. ib. 15, 20, 2:foedus et perniciosus exitus judicii,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:consilium,
Liv. 26, 38, 4:facinus,
Ter. Eun. 5, 5, 1:amor,
Lucr. 4, 1158:ministeria,
Verg. A. 7, 619:condiciones,
Hor. C. 3, 5, 15:fuga ducum,
Val. Fl. 6, 723:exprobratio,
Plin. 18, 26, 66, § 249:inconsequentia rerum foedissima,
Quint. 8, 6, 50.—In the neutr. with a subject-clause: ludos vero non facere, quid foedius? (shortly before: quid turpius?) Cic. Att. 15, 10:versum in oratione fieri multo foedissimum est,
Quint. 9, 4, 72.— Hence, adv.: foede, foully, cruelly, basely, horribly: foede divexarier, Pac. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106 (Trag. Rel. p. 84 Rib.):aram turparunt sanguine foede,
Lucr. 1, 85:foede aliquem distrahere,
Plaut. Trin. 4, 1, 14:laniare crura brachiaque,
Tac. H. 1, 41:caesa manus juvenum,
Verg. A. 10, 498:ob admissum foede dictumve superbe,
Lucr. 5, 1224:servire,
Plaut. Pers. 2, 2, 48: perire Sall. J. 31, 2:pugnatum est,
Liv. 6, 1, 11:foedius inde pulsus quam, etc.,
id. 2, 51, 8:causa agetur foedissime,
Cic. Att. 9, 7, 4.foedus, ĕris (for foedus, Ennius wrote fidus, acc. to Varr. L. L. 5, § 86 Müll. Archaic form of the gen. plur. foedesum, acc. to Varr. L. L. 7, § 27; v. the letter R), n. [from the root FID; Sanscr. bandh, ligare; v. fido], a league, treaty, compact (cf.: sponsio, pactio).I.Polit.:II.FOEDERVM, PACIS, BELLI, INDVCIARVM ORATORES FETIALES IVDICESVE SVNTO,
Cic. Leg. 2, 9, 21; cf. id. Rep. 1, 32:esse autem tria genera foederum, quibus inter se paciscerentur amicitias civitates regesque,
Liv. 34, 57, 7:pacem foedusque facere,
Cic. de Sen. 6, 16; cf.:oratrices pacis et foederis,
id. Rep. 2, 8:Ambiorigem sibi societate et foedere adjungunt,
Caes. B. G. 6, 2, 2:ne societates, ne foedera nova acciperemus,
Sall. J. 14, 18:societatem foedere confirmare,
Cic. Phil. 2, 35, 89:quibus (foederibus) etiam cum hoste devincitur fides,
id. Off. 3, 31, 111:amicitiam et foedus petere, Sall J. 104, 4: foedus facere cum aliquibus,
Cic. Inv. 2, 30, 91; so,foedus facere,
id. Rep. 3, 18; Caes. B. C. 3, 108, 3; Sall. J. 38, 9 al.: ferire, icere, pangere, percutere, v. h. vv.: de foedere decedere, Cato ap. Gell. 10, 1, 10:foedera negligere, violare, rumpere,
Cic. Balb. 5, 13; cf.:sociorum nominisque Latini jura negligere ac foedera,
id. Rep. 3, 29:rumpere,
Auct. Her. 4, 14, 20; Liv. 9, 1; 21, 10:violare,
Cic. Rep. 1, 19; Liv. 28, 44, 7:rescindere,
Vell. 2, 90, 3:solvere,
Verg. A. 10, 91:turbare,
id. ib. 12, 633:contra foedus facere,
Cic. Balb. 4, 10; Gell. 10, 1, 10:foedus aequum dare,
Liv. 23, 5, 9 (for which:ex aequo venire in amicitiam,
id. 7, 30, 2); cf.:foedere iniquo alligari,
id. 35, 46, 10:ex foedere,
according to agreement, id. 1, 23, 7; 8, 39, 13. —Transf., beyond the polit. sphere, in gen., a compact, covenant, agreement, stipulation, bargain:B.foedus fecerunt cum tribuno plebis palam, ut ab eo provincias acciperent, quas ipsi vellent, etc.,
Cic. Sest. 10, 24; cf.:foedus frangere,
id. Pis. 12, 28:inter se facere,
id. Fin. 2, 26, 83:amorum turpissimorum foedera ferire,
id. Cael. 14, 34:amicitiae,
Ov. Tr. 3, 6, 1:hospitii,
Just. 7, 3:thalami,
i. e. marriage contract, marriage, Ov. M. 7, 403; so,vitae,
Stat. Th. 2, 112:communia studii,
Ov. P. 4, 13, 43.—Poet., of inanim. and abstr. things, a law:continuo has leges aeternaque foedera certis Inposuit natura locis,
Verg. G. 1, 60:omnes Foedere naturae certo discrimina servant,
Lucr. 5, 924; 5, 57; 6, 906:foedere certo et premere et laxas dare habenas,
Verg. A. 1, 62:neve potentis naturae pollue foedus,
Ov. M. 10, 353: caeli foedera, Col. Poët. 10, 219. -
14 humile
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med. -
15 humilis
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med. -
16 impurus
impūrus ( inp-), a, um, adj. [2. inpurus], unclean, filthy, foul (cf.: obscenus, spurcus, immundus).I.Lit. (very rare):II. A.impurae matris prolapsus ab alvo,
Ov. Ib. 223.—Of living beings:B.impudens, impurus, inverecundissimus,
Plaut. Rud. 3, 2, 38:in his gregibus omnes aleatores, omnes adulteri, omnes impuri impudicique versantur,
Cic. Cat. 2, 10, 23:persona illa lutulenta, impura, invisa,
id. Rosc. Com. 7, 20:o hominem impurum!
Ter. Ad. 2, 1, 29: impuri cujusdam et ambitiosi sententia, Cic. Lael. 16, 59:cum impuris atque immanibus adversariis decertare,
id. Rep. 1, 5:(dux) audax, impurus,
id. ib. 1, 44:impurus et sceleratus,
id. Att. 9, 15 fin.:erat hic Corinthia anus haud impura,
tolerably decent, Ter. Heaut. 4, 1, 16:homo haud impurus,
id. Eun. 2, 2, 4:libidine omni,
Petr. 81.— Comp.:quis illo qui maledicit impurior?
Cic. Phil. 3, 6, 15.— Sup.: omnium non bipedum solum, sed etiam quadrupedum impurissimus, Auct. Or. pro Dom. 18, 48.—Of inanim. and abstr. things:lingua,
Sen. Ep. 87 med.:animus,
Sall. C. 15, 4:mores,
Cat. 108, 2:adulterium,
id. 66, 84:historia,
Ov. Tr. 2, 416:medicamina, i. e. venena,
Flor. 2, 20:quid impurius, quam retinuisse talem (adulteram),
Quint. 9, 2, 80. —Hence, adv.: impūrē (acc. to II.), impurely, basely, shamefully, vilely:impure atque flagitiose vivere,
Cic. Fin. 3, 11, 38:multa facere impure atque taetre,
id. Div. 1, 29, 6:atque intemperanter facere,
id. Phil. 2, 21, 50:a quo impurissime haec nostra fortuna despecta est,
id. Att. 9, 12, 2. -
17 inpurus
impūrus ( inp-), a, um, adj. [2. inpurus], unclean, filthy, foul (cf.: obscenus, spurcus, immundus).I.Lit. (very rare):II. A.impurae matris prolapsus ab alvo,
Ov. Ib. 223.—Of living beings:B.impudens, impurus, inverecundissimus,
Plaut. Rud. 3, 2, 38:in his gregibus omnes aleatores, omnes adulteri, omnes impuri impudicique versantur,
Cic. Cat. 2, 10, 23:persona illa lutulenta, impura, invisa,
id. Rosc. Com. 7, 20:o hominem impurum!
Ter. Ad. 2, 1, 29: impuri cujusdam et ambitiosi sententia, Cic. Lael. 16, 59:cum impuris atque immanibus adversariis decertare,
id. Rep. 1, 5:(dux) audax, impurus,
id. ib. 1, 44:impurus et sceleratus,
id. Att. 9, 15 fin.:erat hic Corinthia anus haud impura,
tolerably decent, Ter. Heaut. 4, 1, 16:homo haud impurus,
id. Eun. 2, 2, 4:libidine omni,
Petr. 81.— Comp.:quis illo qui maledicit impurior?
Cic. Phil. 3, 6, 15.— Sup.: omnium non bipedum solum, sed etiam quadrupedum impurissimus, Auct. Or. pro Dom. 18, 48.—Of inanim. and abstr. things:lingua,
Sen. Ep. 87 med.:animus,
Sall. C. 15, 4:mores,
Cat. 108, 2:adulterium,
id. 66, 84:historia,
Ov. Tr. 2, 416:medicamina, i. e. venena,
Flor. 2, 20:quid impurius, quam retinuisse talem (adulteram),
Quint. 9, 2, 80. —Hence, adv.: impūrē (acc. to II.), impurely, basely, shamefully, vilely:impure atque flagitiose vivere,
Cic. Fin. 3, 11, 38:multa facere impure atque taetre,
id. Div. 1, 29, 6:atque intemperanter facere,
id. Phil. 2, 21, 50:a quo impurissime haec nostra fortuna despecta est,
id. Att. 9, 12, 2. -
18 sordidus
I.Lit. (syn.: squalidus, obscenus): vestem squalam et sordidam, Enn. ap. Non. 504, 6 (Trag. v. 370 Vahl.):B.amictus,
Verg. A. 6, 301; cf.:sordidior toga,
Mart. 1, 104, 5:mappa,
Hor. Ep. 1, 5, 22; Mart. 7, 20, 8:lana,
Ov. A. A. 3, 222:fumus,
Hor. C. 4, 11, 11:at pol nitent, haud sordidae videntur ambae,
Plaut. Bacch. 5, 2, 6:servolicolae,
id. Poen. 1, 2, 55:nati,
Hor. C. 2, 18, 28; cf.:magnos duces Non indecoro pulvere sordidos,
id. ib. 2, 1, 22:puer sordidissimus dentibus,
Petr. 64, 6 et saep.—Esp.:sordido in loco sedere,
Val. Max. 9, 13, 2.— Transf., of mourners, clad in mourning, Cic. Mur. 40, 86.— Poet.:Auctumnus calcatis sordidus uvis,
Ov. M. 2, 29; id. F. 4, 897;Col. poët. 10, 44: terga suis,
sooty, dingy, Ov. M. 8, 648.—Prov.: saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia, wisdom is often hid under a ragged cloak, Caecil. ap. Cic. Tusc. 3, 23, 56.—Transf., low, base, mean, as to birth, rank, or condition; poor, humble, small, paltry (syn.:II. A.illiberalis, infimus): causam commisisse homini egenti, sordido, sine honore, sme censu,
Cic. Fl. 22, 52; id. Att. 8, 4, 2; id. Leg. 3, 16, 35; Hor. C. 1, 28, 14.— Sup.:sordidissimus quisque,
Liv. 1, 47, 11:familiae sordidissima pars,
Petr. 132, 3; cf.:loco non humili solum sed etiam sordido ortus,
Liv. 22, 25, 18:a sordidis initiis ad summa crevere,
Just. 2, 6, 2:sordidum et obscurum Macedonum nomen,
id. 6, 9, 7:genus alicujus,
id. 22, 1, 1:panis,
Plaut. As. 1, 2, 16; Sen. Ep. 18, 5:villula,
Cic. Att. 12, 27, 1; cf.tecta,
Luc. 4, 396:sedes,
id. 5, 9:lar villae,
Mart. 12, 57, 2:rura (with humiles casae),
Verg. E. 2, 28:aratra,
Claud. IV. Cons. Hon. 414;hence also, otia, i. e. ruris,
Mart. 1, 56, 4 —In gen., Cic. Phil. 1, 8, 20:B.iste omnium turpissimus et sordidissimus,
id. Att. 9, 9, 3:multo homo sordidissimus,
id. Scaur. 2, § 23:homo furiosus ac sordidus,
id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:nec minus laetabor, cum te semper sordidum, quam si paulisper sordidatum viderem,
id. Pis. 41, 99:illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur... Sordidi etiam putandi, qui mercantur a mercatoribus, quod statim vendant, etc.... Opifices omnes in sordidā arte versantur, etc.... mercatura autem, si tenuis est, sordida putanda est, etc.,
id. Off. 1, 42, 150:lucrum,
Quint. 1, 2, 16 sq.; cf.: sordidissima ratio et inquinatissima, Cic. Off. 2, 6, 21:qui (oratores) ne sordidiores quidem (artis) repudiarint (opp. praeclarissimas),
id. de Or. 3, 32, 128:virtus repulsae nescia sordidae,
Hor. C. 3, 2, 17:adulterium,
Liv. 1, 58:nomen,
Quint. 8, 3, 21:verba,
id. 8, 3, 17; 8, 3, 49; 2, 5, 10:multa,
id. 2, 12, 7:omnia, id 10, 1, 9: homines nullā re bonā dignos, cum quibus comparari sordidum, confligere autem miserum et periculosum sit,
Cic. Rep. 1, 5, 9; id. Off. 2, 14, 50; cf.:qui pecuniam praeferre amicitiae sordidum existiment,
id. Lael. 17, 63.—In partic., mean, niggardly, penurious, sordid (cf. parcus):1.ita sordidus, ut se Non umquam servo melius vestiret,
Hor. S. 1, 1, 96; 1, 1, 65; 1, 2, 10; 2, 3, 164; Quint. 5, 13, 26; Plin. Ep. 2, 6, 1 (opp. sumptuosus):perjurium,
Phaedr. 4, 19, 23:cupido,
Hor. C. 2, 16, 16; cf. Cic. Off. 1, 42, 150 supra.—Hence, adv.: sordĭdē.Lit., dirtily, foully:2. 3.per plateas tractus est sordidissime,
through the deepest mire, Lampr. Heliog. 33 med. —Trop.a.Vulgarly, unbecomingly, poorly:b.loquitur laute et minime sordide,
Plaut. Mil. 4, 2, 11:dicere,
Cic. de Or. 2, 83, 339:contionari,
id. Att. 15, 2, 2:declamare (opp. splendide atque ornate),
Suet. Rhet. 6; Gell. 15, 4, 3.—Meanly, stingily, penuriously, sordidly:nimis illum sordide Simonidi dixisse, se dimidium ejus ei, quod pactus esset, pro illo carmine daturum,
Cic. de Or. 2, 86, 352:facere aliquid (opp. largissime),
Suet. Dom. 9:gerere proconsulatum,
Plin. Ep. 3, 9, 2. -
19 spurcus
spurcus, a, um, adj. [cf. spargo], dirty, unclean, impure (class.; syn.: immundus, impurus, obscenus).I.Lit.:II.res,
Lucr. 6, 782; cf.: rem spurcissimam gustare, Varr. ap. Non. 394, 11:quaeque aspectu sunt spurca et odore,
Lucil. ib. 394, 25:saliva,
Cat. 78, 8; 99, 10:ager,
Col. 1, praef. §25: spurcum atque pollutum vas,
Gell. 17, 19, 4; App. M. 1, p. 108, 21:si quid est urinā spurcius,
Gell. 17, 19, 4: tempestas spurcissima, Cic. Fragm. ap. Non. 394, 9:spurcatissimis tempestatibus,
Suet. Caes. 60:spurcum vinum est, quod sacris adhiberi non licet, ut ait Labeo Antistius, cui aqua admixta est defrutumve aut igne tactum est, mustumve antequam defervescat,
Fest. p. 348 Müll.; cf. Isid. Orig. 20, 3.—Of obscene defilement:noctes,
Plaut. As. 4, 1, 62; cf.lupae,
Mart. 1, 35, 8.—Trop., of character or condition, foul, base, low, mean, common: Samnis, spurcus homo, Lucil. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 41: lictor, Varr. ap. Non. 394 5:1.Dama,
Hor. S. 2, 5, 18:QVAESTVS, i. e. lenocinium,
Inscr. Murat. 1773, 8.— Comp.:nihil est te spurcius uno,
Mart. 4, 56, 3.— Sup.:capita taeterrima et spurcissima,
Cic. Phil. 11, 1, 1:homo avarissime et spurcissime,
id. Verr. 2, 1, 37, § 94:homo spurcissimae vitae ac defamatissimae,
Gell. 14, 2, 10:praeferendam esse spurcissimam mortem servituti mundissimae,
Sen. Ep. 70, 21: spurca ingenii vestigia, Afran. ap. Non. 393, 27.—Hence, adv.: spurcē, dirtily, impurely.Lit.:2.sus in pabulatione spurce versatur,
Col. 7, 9, 14.—Trop., basely, meanly, villanously:spurce factum,
Auct. Her. 1, 5, 8:qui in illam miseram tam spurce, tam impie dixeris,
i. e. hast charged her with unchastity, Cic. Phil. 2, 38, 99 fin.—Comp.: spurcius nos quam alios opicos appellatione foedant, Cato ap. Plin. 29, 1, 7, § 14.— Sup.:perscribere spurcissime,
Cic. Att. 11, 13, 2. -
20 turpe
turpis, e, adj. [Sanscr. root tarp-, to be ashamed], ugly, unsightly, unseemly, foul, filthy (class.; esp. freq. in a trop. sense; syn.: taeter, foedus, deformis, obscaenus, immundus).I.Lit.:II. III.aspectus deformis atque turpis,
Cic. Off. 1, 35, 126; Plaut. Poen. 1, 2, 125:ornatus,
id. ib. 1, 2, 94; cf.infra, II.: vestitus,
Ter. Phorm. 1, 2, 57:colores foedā specie,
Lucr. 2, 421:pes,
Hor. S. 1, 2, 102:podex,
id. Epod. 8, 5:rana,
id. ib. 5, 19:pecus,
id. S. 1, 3, 100:viri morbo,
deformed, disfigured, id. C. 1, 37, 9:macies,
id. ib. 3, 27, 53:scabies,
Verg. G. 3, 441:podagrae,
id. ib. 3, 299:udo membra flmo,
i. e. befouled, id. A. 5, 358; cf.toral,
Hor. Ep. 1, 5, 22; Mart. 7, 36, 5; 8, 79, 2.— Sup.: simia quam similis turpissima bestia nobis, Enn. ap. Cic. N. D. 1, 35, 97 (Sat. v. 45 Vahl.)—Trop., unseemly, shameful, disgraceful, base, infamous, scandalous, dishonorable (syn.:b.inhonestus, impurus, sordidus, indecorus): pulchrum ornatum turpes mores pejus caeno collinunt,
Plaut. Most. 1, 3, 133:verbum,
Ter. Heaut. 5, 4, 19:cum esset proposita aut fuga turpis aut gloriosa mors,
Cic. Fin. 2, 30, 97:mors honesta saepe vitam quoque turpem exornat, at vita turpis saepe ne morti quidem honestae locum relinquit,
id. Quint. 15, 49:adulescentia,
id. Font. 15, 34:causam,
Auct. Her. 1, 6, 9:causa,
Caes. B. C. 3, 20:luxuria cum omni aetati turpis, tum senectuti foedissima est,
Cic. Off. 1, 34, 123:si enim disserunt, nihil esse obscenum, nihil turpe dictu,
id. Fam. 9, 22, 1:neque rogemus res turpes, nec faciamus rogati,
id. Lael. 12, 40:formido mortis,
id. Rep. 1, 3, 4:pars ingentem formidine turpi Scandunt equum,
Verg. A. 2, 400:repulsa,
Hor. Ep. 1, 1, 43:turpem senectam Degere,
id. C. 1, 31, 19:adulter,
id. ib. 1, 33, 9:meretricis amor,
id. S. 1, 4, 111:non turpis ad te, sed miser confugit,
Cic. Quint. 31, 98; id. Att. 5, 11, 5:prodis ex judice Dama Turpis,
Hor. S. 2, 7, 55:sub dominā meretrice turpis,
id. Ep. 1, 2, 25:Egestas,
Verg. A. 6, 276:facta,
Quint. 1, 2, 2:fama,
Tac. A. 12, 49:nihil turpe est, cujus placet pretium,
Sen. Ep. 95, 33:luxus,
Juv. 6, 298:fames,
Flor. 4, 5, 3:foedus,
Val. Max. 1, 6, 7:metus,
id. 2, 9, 8.— Comp.:quid hoc turpius? quid foedius?
Cic. Phil. 2, 34, 86:quid est autem nequius aut turpius effeminato viro?
id. Tusc. 3, 17, 36:nihil est turpius quam cum eo bellum gerere, quocum familiariter vixeris,
id. Lael. 21, 77; 26, 99; Caes. B. G. 4, 2.— Sup.:homo turpissimus atque inhonestissimus,
Cic. Rosc. Am. 18, 50:iste omnium turpissimus et sordidissimus,
id. Att. 9, 9, 3:turpissima fuga,
Caes. B. C. 2, 31: turpissimus calumniae quaestus, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 55, 226:quod quidem mihi videtur esse turpissimum,
Cic. Tusc. 2, 4, 12.—As subst.: turpĕ, is, n., a base or shameful thing, a disgrace, shame, reproach:c.nec honesto quicquam honestius, nec turpi turpius,
Cic. Fin. 4, 27, 75: turpe senex miles, turpe senilis amor. Ov. Am. 1, 9, 4: honesta et turpia virtutis ac malitiae societas efficit, Sen. Ep. 31, 5.— Adv. ( poet.):turpe incedere,
in an unsightly manner, unbecomingly, Cat. 42, 8:gemens,
Stat. Th. 3, 334.—Turpe est, or simply turpe, with a subj.-clause:1.habere quaestui rem publicam, non modo turpe est, sed sceleratum etiam et nefarium,
Cic. Off. 2, 22, 77:quod facere non turpe est, modo, etc.,
id. ib. 1, 35, 127:benevolentiam adsentando colligere turpe est,
id. Lael. 17, 61:quid autem turpius quam illudi?
id. ib. 26, 99; cf. id. ib. 21, 77:turpe erit, ingenium mitius esse feris,
Ov. Am. 1, 10, 26; cf.:turpe ducet cedere pari,
Quint. 1, 2, 22.— Hence, adv.: turpĭter, in an ugly or unsightly manner.Lit. (so rare):2.ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier formosa superne,
Hor. A. P. 3:claudicare,
Ov. Am. 2, 17, 20.—Trop., in an unseemly manner, basely, shamefully, dishonorably (class.):turpiter et nequiter facere aliquid,
Cic. Tusc. 3, 17, 36;unum illud extimescebam, ne quid turpiter facerem,
id. Att. 9, 7, 1:turpiter se in castra recipere,
Caes. B. G. 7, 20:me turpiter hodie hic dabo,
Ter. Eun. 2, 1, 24; id. Hec. 4, 4, 2; Cic. Att. 6, 3, 9; 7, 2, 7; id. Mil. 4, 9; Caes. B. G. 7, 80; id. B. C. 3, 24; Auct. B. G. 8, 13; Hor. A. P. 284; Ov. M. 4, 187; Phaedr. 1, 25, 2; Val. Max. 2, 7, 15.— Comp., Ov. Tr. 5, 6, 13.— Sup., Cic. N. D. 1, 12, 29; Sen. Ep. 82, 12.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Basely — Base ly, adv. 1. In a base manner; with despicable meanness; dishonorably; shamefully. [1913 Webster] 2. Illegitimately; in bastardy. [Archaic] Knolles. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
basely — adverb see base III … New Collegiate Dictionary
basely — See base2. * * * … Universalium
basely — adverb In a base manner … Wiktionary
basely — adv. meanly, contemptibly, immorally, despicably … English contemporary dictionary
basely — base·ly … English syllables
basely — adverb in a despicable, ignoble manner this new leader meanly threatens the deepest values of our society • Syn: ↑meanly, ↑scurvily • Derived from adjective: ↑base, ↑scurvy (for: ↑scurvily) … Useful english dictionary
meanly — adverb 1. in a nasty ill tempered manner Don t expect me to help you, he added nastily • Syn: ↑nastily • Derived from adjective: ↑mean, ↑nasty (for: ↑nastily) 2. in a despica … Useful english dictionary
scurvily — adverb in a despicable, ignoble manner this new leader meanly threatens the deepest values of our society • Syn: ↑meanly, ↑basely • Derived from adjective: ↑base (for: ↑basely), ↑scurvy, ↑ … Useful english dictionary
Compromise — Com pro*mise, n. [F. compromis, fr. L. compromissum a mutual promise to abide by the decision of an arbiter, fr. compromittere to make such a promise; com + promittere to promise. See {Promise}.] 1. A mutual agreement to refer matters in dispute… … The Collaborative International Dictionary of English
Cowardly — Cow ard*ly, a. 1. Wanting courage; basely or weakly timid or fearful; pusillanimous; spiritless. [1913 Webster] The cowardly rascals that ran from the battle. Shak. [1913 Webster] 2. Proceeding from fear of danger or other consequences; befitting … The Collaborative International Dictionary of English