Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

(palnąć)

  • 1 palnąć

    глаг.
    • бить
    • колотить
    • стрельнуть
    • ударить
    • ударять
    * * *
    paln|ąć
    \palnąćięty сов. разг. 1. выпалить, пальнуть;
    2. выпалить;

    \palnąć kazanie (mówkę) прочитать нотацию;

    3. хлопнуть, треснуть; ударить;

    \palnąć pięś-cią-w stół ударить кулаком по столу; ● \palnąć głupstwo а) ляпнуть; сморозить глупость;

    б) сделать глупость, совершить ошибку
    +

    3. walnąć

    * * *
    palnięty сов. разг.
    1) вы́палить, пальну́ть
    2) вы́палить

    palnąć kazanie (mówkę) — прочита́ть нота́цию

    3) хло́пнуть, тре́снуть; уда́рить

    palnąć pięścią w stół — уда́рить кулако́м по́ столу

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > palnąć

  • 2 palnąć głupstwo

    1) ля́пнуть; сморо́зить глу́пость
    2) сде́лать глу́пость, соверши́ть оши́бку

    Słownik polsko-rosyjski > palnąć głupstwo

  • 3 palnąć się

    сов. разг.
    хло́пнуться, тре́снуться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > palnąć się

  • 4 palnąć\ się

    сов. разг. хлопнуться, треснуться
    +

    walnąć się, stuknąć się, grzmotnąć się

    Słownik polsko-rosyjski > palnąć\ się

  • 5 palnąć głupstwo

    стрельнуть глупость

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > palnąć głupstwo

  • 6 głupstwo

    сущ.
    • абсурд
    • бессмысленность
    • вздор
    • глупость
    • дурачество
    • ерунда
    • нелепость
    • несуразность
    • чепуха
    • чушь
    * * *
    głupst|wo
    ☼ 1. глупость ž;

    gadać (pleść) \głupstwowa говорить глупости, молоть вздор; narobić \głupstwow наделать глупостей;

    kogoś się \głupstwowa trzymają у кого-л. в голове одни глупости;

    palnąć (strzelić) \głupstwo ляпнуть (брякнуть) глупость; дать маху;

    2. пустяк ♂;

    to \głupstwo это пустяк (пара пустяков);

    wydawać pieniądze na \głupstwowa тратить деньги на пустяки; попусту тратить деньги
    +

    1. niedorzeczność, bzdura 2. bagatelka, drobiazg

    * * *
    c
    1) глу́пость ż

    gadać (pleść) głupstwa — говори́ть глу́пости, моло́ть вздор

    narobić głupstw — наде́лать глу́постей

    kogoś się głupstwa trzymają — у кого́-л. в голове́ одни́ глу́пости

    palnąć (strzelić) głupstwo — ля́пнуть (бря́кнуть) глу́пость; дать ма́ху

    2) пустя́к m

    to głupstwo — э́то пустя́к (па́ра пустяко́в)

    wydawać pieniądze na głupstwa — тра́тить де́ньги на пустяки́; по́пусту тра́тить де́ньги

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > głupstwo

  • 7 huknąć

    глаг.
    • бахнуть
    • загреметь
    * * *
    hukn|ąć
    \huknąćięty сов. 1. грянуть, грохнуть;

    \huknąćął strzał прогремел выстрел;

    2. na kogo прикрикнуть на кого, ругнуть кого;
    3. разг. треснуть, стукнуть
    +

    2. krzyknąć 3. palnąć, trzasnąć, łupnąć

    * * *
    huknięty сов.
    1) гря́нуть, гро́хнуть

    huknął strzał — прогреме́л вы́стрел

    2) na kogo прикри́кнуть на кого, ругну́ть кого
    3) разг. тре́снуть, сту́кнуть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > huknąć

  • 8 kazanie

    сущ.
    • проповедь
    * * *
    kazani|e
    проповедь ž; поучение;

    prawić (wygłaszać) \kazanie читать проповедь;

    palnąć (wyciąć) komuś \kazanie перен. прочесть нотацию кому-л.;

    ● siedzieć jak na niemieckim (tureckim) \kazanieu ничего не понимать, сидеть как дурак (дурак дураком)

    * * *
    с
    про́поведь ż; поуче́ние

    prawić (wygłaszać) kazanie — чита́ть про́поведь

    palnąć (wyciąć) komuś kazanie — перен. проче́сть нота́цию кому́-л.

    - siedzieć jak na tureckim kazaniu

    Słownik polsko-rosyjski > kazanie

  • 9 lunąć

    lun|ąć
    сов. 1. хлынуть, хлестнуть;

    \lunąćęła ulewa хлынул ливень;

    2. прост. треснуть, ударить
    +

    1. chlusnąć 2. huknąć, grzmotnąć, palnąć

    * * *
    сов.
    1) хлы́нуть, хлестну́ть

    lunęła ulewa — хлы́нул ли́вень

    2) прост. тре́снуть, уда́рить
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > lunąć

  • 10 mówka

    сущ.
    • речь
    * * *
    mów|ka
    ♀, мн. Р. \mówkaek ирон. шутл. короткая речь;

    palnąć \mówkakę а) произнести (закатить) речь;

    б) прочитать нотацию (наставление)
    * * *
    ж, мн Р mówek ирон. шутл.
    коро́ткая речь

    palnąć mówkę — 1) произнести́ (закати́ть) речь; 2) прочита́ть нота́цию (наставле́ние)

    Słownik polsko-rosyjski > mówka

  • 11 rąbnąć

    сов. разг. 1. рубануть;
    2. стукнуть, трахнуть; 3. резануть; выпалить; 4. прост. хватить; опрокинуть;

    \rąbnąć kielicha тяпнуть рюмочку;

    5. прост. стянуть, украсть;
    ● \rąbnąć artykuł разразиться сгатьёй, написать резкую статью
    +

    1. ciachnąć 2. walnąć, wyrżnąć 3. palnąć

    * * *
    сов. разг.
    1) рубану́ть
    2) сту́кнуть, тра́хнуть
    3) резану́ть; вы́палить
    4) прост. хвати́ть; опроки́нуть

    rąbnąć kielicha — тя́пнуть рю́мочку

    5) прост. стяну́ть, укра́сть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rąbnąć

  • 12 wyciąć

    глаг.
    • вырезать
    • кроить
    • отрезать
    • порезать
    • резать
    * * *
    wyci|ąć
    wytnę, wytnie, wytnij, \wyciąćął, \wyciąćęty сов. 1. вырезать;
    2. вырубить; З. высечь (в камне etc.); 4. разг. смазать, треснуть, стукнуть;

    ● \wyciąć w pień (со do nogi) перебить всех поголовно;

    jakby \wyciąćęty z żurnalu c иголочки (одетый)
    +

    2. wyrąbać 3. wyrzeźbić 4. palnąć, walnąć

    * * *
    wytnę, wytnie, wytnij, wyciął, wycięty сов.
    1) вы́резать
    2) вы́рубить
    3) вы́сечь (в камне и т. п.)
    4) разг. сма́зать, тре́снуть, сту́кнуть
    - wyciąć co do nogi
    - jakby wycięty z żurnalu
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wyciąć

  • 13 bąk

    сущ.
    • бак
    • водохранилище
    • резервуар
    • танк
    • цистерна
    * * *
    ♂, Р. \baku бак
    * * *
    м
    1) ( ptak) выпь ż
    2) ( owad) слепе́нь
    3) ( zabawka) волчо́к, юла́ ż
    4) шутл. карапу́з, буту́з
    5) оши́бка ż, про́мах

    strzelić (palnąć) bąka — ля́пнуть, сказа́ть невпопа́д

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > bąk

  • 14 byk

    сущ.
    • бугай
    • бык
    • телец
    * * *
    астр. Телец
    * * *
    м

    walka byków — бой быко́в

    2) разг. оши́бка ż

    narobić byków w wypracowaniu — наде́лать оши́бок в сочине́нии

    palnąć (strzelić) byka — сде́лать глу́пость

    - leży jak byk
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > byk

  • 15 wydać

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydadzą, wydany сов.
    1) вы́дать

    wydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р

    wydać wspólników — вы́дать соо́бщников

    wydać resztę — дать сда́чу

    2) израсхо́довать, издержа́ть
    3) изда́ть

    wydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу

    wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з

    4) дать, устро́ить

    wydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.

    5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть
    - wydać zapach
    - wydać bitwę
    - wydać opinię
    - wydać wyrok
    - wydać na świat
    - wydać plon
    - wydać owoce
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydać

  • 16 wydąć

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.
    наду́ть

    wydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться

    wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́

    Słownik polsko-rosyjski > wydąć

  • 17 Gebet

    Ge'bet n (Gebet[e]s; Gebete) modlitwa, pacierz;
    ein Gebet sprechen odmawiać <- mówić> modlitwę oder pacierz;
    fig jemanden ins Gebet nehmen prawić, palnąć pf k-u kazanie

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Gebet

  • 18 schießen

    schießen1 (du schießt, schoss, geschossen) vi strzelać < wystrzelić> ( auf A do G); ( feuern) wypalić pf, palnąć pf; vt Tor strzelać <- lić>; Wild ustrzelić pf; fam. Foto pstrykać <- knąć>
    schießen2 (du schießt, schoss, geschossen) vi (sn) ( schnellen) wylatywać < wylecieć> ( aus etwas z G); przemykać <- mknąć> ( durch etwas przez A); ( spritzen) tryskać < wytrysnąć> ( aus z G);
    in die Höhe schießen ( wachsen) wybujać pf; Preise podskoczyć pf

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > schießen

См. также в других словарях:

  • palnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, palnąćnę, palnąćnie, palnąćnij, palnąćną, palnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć mocno, walnąć, kropnąć, grzmotnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palnąć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • palnąć — dk Va, palnąćnę, palnąćniesz, palnąćnij, palnąćnęła, palnąćnęli, palnąćnięty, palnąćnąwszy 1. pot. «uderzyć, zadać cios, ugodzić; walnąć» Palnąć pięścią w stół. Palnąć kogoś w plecy. 2. pot. «strzelić» Palnąć sobie w łeb. ◊ Palnąć z bata, z bicza …   Słownik języka polskiego

  • palnąć — pot. Palnąć głupstwo, gafę, byka a) «powiedzieć lub napisać coś niedorzecznego»: Nie jestem pewien, czy spełniam wszystkie kryteria – mówiąc to zląkł się, że palnął głupstwo, gdyż te zastrzeżenia nie mogły robić dobrego wrażenia (...). J.… …   Słownik frazeologiczny

  • palnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzyć samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palnął się o kant stołu. Palnąć się pięścią w głowę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • palnąć się — w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52 …   Słownik frazeologiczny

  • palnąć [strzelić] głupstwo — {{/stl 13}}{{stl 33}} zrobić lub powiedzieć coś nietaktownego, nieodpowiedzialnego, nierozważnego, kompromitującego :{{/stl 33}}{{stl 10}}Palnął głupstwo, pytając go o żonę przy jego przyjaciółce. W tym momencie pojął, że strzelił głupstwo.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • palnąć [strzelić] sobie w łeb — {{/stl 13}}{{stl 33}} popełnić samobójstwo :{{/stl 33}}{{stl 10}}Bankrut palnął sobie w łeb. Przyjdzie sobie w łeb strzelić, jeśli nam się nie powiedzie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gafa — Palnąć gafę zob. palnąć …   Słownik frazeologiczny

  • głupstwo — Palnąć głupstwo zob. palnąć …   Słownik frazeologiczny

  • byk — 1. Chwycić, wziąć, brać itp. byka za rogi «od razu, energicznie przystąpić, przystępować do rzeczy, do sedna sprawy»: Lekarz poprosił, aby go jeszcze odwiedził po zrobieniu koniecznych analiz. – Wtedy (...) chwycimy byka za rogi, jak to się u nas …   Słownik frazeologiczny

  • łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»