-
1 wylecieć
глаг.• вылететь* * *wylec|ieć\wyleciećę, \wylecieći, wyleć, \wyleciećiał сов. вылететь;samolot już \wyleciećiał самолёт уже вылетел; \wylecieć z pracy разг. вылететь с работы; ● \wyleciećiało z głowy вылетело из головы; \wylecieć w powietrze взлететь на воздух; взорваться
* * *wylecę, wyleci, wyleć, wyleciał сов.вы́лететьsamolot już wyleciał — самолёт уже́ вы́летел
- wylecieć w powietrzewylecieć z pracy — разг. вы́лететь с рабо́ты
-
2 wylecieć w powietrze
взлете́ть на во́здух; взорва́ться -
3 wylecieć z hukiem z pracy
с тре́ском вы́лететь с рабо́ты, из шко́лы -
4 jak z procy
(wylecieć, wyskoczyć) стрело́й, пу́лей (вылететь, помчаться) -
5 powietrze
сущ.• ария• вид• воздух• мелодия• облик• песня* * *воздухepidemia, zaraza поветриеmoda, szał, przen. epidemia перен. поветрие* * *powietrz|e☼ воздух ♂;ciężkie \powietrze спёртый воздух; brak mu \powietrzea ему не хватает воздуха; sprężone \powietrze сжатый воздух; ● na \powietrzeu на воздухе; на дворе; wylecieć w \powietrze взлететь на воздух, взорваться; wysadzić w \powietrze взорвать;
czuć coś w \powietrzeu безл. в воздухе носится что-л.* * *сво́здух mciężkie powietrze — спёртый во́здух
brak mu powietrza — ему́ не хвата́ет во́здуха
- czuć coś w powietrzusprężone powietrze — сжа́тый во́здух
-
6 ulecieć
глаг.• улететь* * *ulec|ieć\uleciećę сов. улететь, отлететь;● \uleciećiało z pamięci вылетело (выскочило) из головы
+ wylecieć* * *ulecę сов.улете́ть, отлете́тьSyn: -
7 wylatywać
-
8 hufnal
♂ подковный гвоздь+\hufnal armat грохот пушек;ufnal, podkowiak huk ♂, Р. \hufnalu 1. шум, грохот, треск;
2. множество ň; большое количество;\hufnal pieniędzy уйма денег;
3. шумиха ž;● wylecieć z \hufnaliem z pracy, ze szkoły с треском вылететь с работы, из школы+2. mnóstwo, zatrzęsienie, kupa 3. huczek, hałas
* * *мподко́вный гвоздьSyn:ufnal, podkowiak -
9 huk
сущ.• взрыв• гам• грохот• гул• детонация• шум* * *грохот, гул, рокот, стук, шум, шумиха* * *м, Р huku1) шум, гро́хот, трескhuk armat — гро́хот пу́шек
2) мно́жество n; большо́е коли́чествоhuk pieniędzy — у́йма де́нег
3) шуми́ха ż•- ze szkołySyn: -
10 proca
сущ.• праща• рогатка* * *proc|a♀ 1. рогатка;2. ист. праща;● jak z \procay (wylecieć, wyskoczyć) стрелой, пулей (вылететь, помчаться)
* * *ж1) рога́тка2) ист. праща́• -
11 fliegen
fliegen ( flog, geflogen) vt ( befördern) przewozić <- wieźć> (samolotem); ( lenken) pilotować, prowadzić (samolot); (a sn) latać (… Route na … trasie); Strecke przelatywać <- lecieć>;eine Kurve fliegen wykon(yw)ać wiraż; vi (sn) Vogel, Flugzeug usw <po>lecieć, latać (mit … I; nach … do G; zum Mond na Księżyc); wylatywać < wylecieć> ( aus Berlin z Berlina; aus dem, durch das Fenster z okna, przez okno);um etwas fliegen oblatywać <- lecieć> (A); fig Lächeln przemykać <- mknąć> ( übers Gesicht po twarzy); Haare rozwiewać się;fam. durch die Prüfung fliegen przepaść pf na egzaminie;fam. auf etwas, jemanden fliegen lecieć (na A) -
12 Luft
dünne Luft rozrzedzone powietrze;frische Luft atmen oddychać świeżym powietrzem;an der frischen Luft ( draußen) na wolnym powietrzu;die Luft anhalten wstrzym(yw)ać (od)dech;fig fam. die Luft ist rein okej, nic nie grozi;fam. jemanden wie Luft behandeln traktować k-o jak powietrze;fam. er ist Luft für mich on dla mnie nie istnieje;fam. da blieb ihm die Luft weg aż go zatkało;fam. das ist aus der Luft gegriffen to (jest) wzięte z sufitu;fam. die Angelegenheit hängt in der Luft sprawa wisi w powietrzu;ein Streit liegt in der Luft zanosi się na awanturę;fam. dicke Luft naprężona atmosfera;fam. in die Luft gehen wybuchnąć pf, wściec się pf; -
13 schießen
schießen1 (du schießt, schoss, geschossen) vi strzelać < wystrzelić> ( auf A do G); ( feuern) wypalić pf, palnąć pf; vt Tor strzelać <- lić>; Wild ustrzelić pf; fam. Foto pstrykać <- knąć>
См. также в других словарях:
wylecieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wylatywać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie wylecieć [wypaść] sroce spod ogona; wyjeżdżać – wyjechać [wyskakiwać – wyskoczyć i in.] z gębą [z pyskiem i syn.] na {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wylecieć — Coś jednym uchem wchodzi, a drugim wylatuje zob. ucho 4. Coś komuś wyleciało z głowy, z pamięci zob. głowa 11. Ktoś nie wyleciał sroce spod ogona zob. sroka 2. Wylecieć (skądś) jak z procy zob. proca. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą… … Słownik frazeologiczny
wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… … Słownik języka polskiego
wylecieć — 1) Zostać usuniętym ze szkoły lub ze studiów Eng. To be expelled or relegated from school or university 2) Zostać zwolnionym z pracy Eng. To get dismissed or discharged from a job … Słownik Polskiego slangu
wylecieć z głowy — (O czymś, co miało być zapamiętane) Zostać zapomnianym Eng. (For something which was to be remembered) To be forgotten; to forget … Słownik Polskiego slangu
wylecieć z roboty — Zostać zwolnionym z pracy Eng. To get dismissed or discharged from a job … Słownik Polskiego slangu
nie wylecieć [wypaść] sroce spod ogona — {{/stl 13}}{{stl 33}} być kimś (równie jak ktoś inny) ważnym, liczącym się, znającym się na czymś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Myśmy też sroce spod ogona nie wypadli i tak samo damy sobie z tym radę! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wylatywać – wylecieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}z głowy {{/stl 13}}{{stl 7}} być szybko zapominanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nazwisko pisarza wyleciało komuś z głowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wylatywać — → wylecieć … Słownik języka polskiego
powylatywać — dk VIIIa, powylatywaćtuje, powylatywaćywał 1. «o wielu: wylecieć; wylecieć jeden po drugim» Ptaki powylatywały z gniazd. 2. pot. «spaść, wypaść z czegoś kolejno, jedno po drugim; wylecieć, odpaść w wielu miejscach» Szyby powylatywały z okien.… … Słownik języka polskiego
wylatywać — Coś jednym uchem wchodzi, a drugim wylatuje zob. ucho 4. Coś komuś wyleciało z głowy, z pamięci zob. głowa 11. Ktoś nie wyleciał sroce spod ogona zob. sroka 2. Wylecieć (skądś) jak z procy zob. proca. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą… … Słownik frazeologiczny
